Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2015

Ποια είναι η αληθινή ελευθερία;


                          Αληθινή Ελευθερία 

Κάποτε ένας άπιστος έλεγε στον ιερό Αυγουστίνο:

-Οι εντολές της πίστεως είναι ένα φορτίο που περιορίζει την ανθρώπινη ελευθερία. 

Αληθινά ελεύθερος είναι μόνο εκείνος πού κάνει ό,τι θέλει ο ίδιος.

Κι ο ιερός Αυγουστίνος τού απάντησε με την εξής εικόνα:

-
Τα φτερά του χελιδονιού είναι ένα πρόσθετο βάρος στο σώμα του. 

Όμως, ακριβώς χάρη σ’ αυτό το πρόσθετο βάρος, 
το σώμα του χελιδονιού δεν μένει χάμω στη γη, αλλά διασχίζει τους αιθέρες. 

Το ίδιο συμβαίνει και στον άνθρωπο. 

Οι εντολές του Θεού φαίνονται βαριές

Αλλά μονάχα χάρη σ’ αυτές, ο άνθρωπος υψώνεται από τη λάσπη
και τη δουλεία της αμαρτίας
στους ουρανούς της θείας μακαριότητας και ελευθερίας.

Πηγήhttp://artoklasia.blogspot

6 σχόλια:

  1. Περί ανελευθερίας...

    "Η κοινή και απλή λογική συμφωνεί απόλυτα με το λόγο του Παύλου πως η πίστη μας δικαιώνει και όχι τα έργα μόνο. Η πίστη, ότι μας δικαιώνουν τα εντυπωσιακά έργα εκφράζει την κενότητα της ψυχής και αποτελεί την causa efficiens της αμαρτίας.
    Γιατί τα έργα, όποια και αν είναι, τα επιτελεί όχι η αγάπη, η ανιδιοτελής χριστιανική αγάπη, αλλά η σκοπιμότητα, η διάθεση αυτοπροβολής, η επιδεικτική μανία.
    Καθώς παρατηρεί ο Kierkegaard στο έργο του «θανατήφορα ασθένεια» το αντίθετο της αμαρτίας δεν είναι η αρετή αλλά η πίστη. Συνεπώς φτάνουμε στο λογικό συμπέρασμα πως η απουσία της δυνατής πίστης προκαλεί την αμαρτία, γιατί, καθώς αφήνει κάποιες ρωγμές, εισβάλλει ο ρύπος και επιφέρει την ηθική ασφυξία. Άλλωστε η απουσία δυνατής πίστης έφερε και την πτώση των πρωτοπλάστων.
    Κι΄ όταν η πίστη είναι υποβαθμισμένη η καρδιά μένει κλειστή και η κατάνυξη δεν έρχεται. Επικοινωνία υπερβατική δεν υπάρχει, γιατί η απιστία και η τυπολατρεία ανοίγουν το δρόμο στην αλαζονεία που είναι το αναισθησιογόνο της ψυχής.
    Σκληραίνει τον άνθρωπο η αλαζονική ζωή, τον κάνει επιφανειακό και αισθησιακό, του δημιουργεί ποιοτική μετάσταση και ψευδαίσθηση που εκφράζεται με την αυταπάτη, αφού ποτέ κανένας αλαζόνας δεν γνώρισε την πραγματικότητα.
    Αχθοφόρος του ψεύδους γίνεται ο άνθρωπος, κουβαλάει το άγνωστο, «εαυτόν φρεναπατά». Ο δεύτερος λόγος λοιπόν που μας φέρνει αλάνθαστα στην κατάνυξη είναι αυτογνωσία.

    Με την δυνατή πίστη και την αυτογνωσία δίνουμε διάσταση υπευθυνότητας στη ζωή, δημιουργούμε βεβαιότητα, γιατί στηρίζουμε την ελπίδα όχι τόσο στον εαυτό μας αλλά στο Θεό που μας κραταιώνει και ενδυναμώνει."

    (Απόσπασμα από το βιβλίο του Αρχιμ. ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ Δ. ΖΩΚΑΡΗ από το βιβλίο του ''ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ'' )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απαντήσεις
    1. Παρακαλώ, εν Κυρίω, αγαπητή αδερφή.

      Με την ευκαιρία θα ήθελα να γράψω εδώ και κάτι που αναφέρει ο Αρχ. Καλλιστος Γουέρ σε ένα βιβλίο του°
      "εκτός από τα πνευματικά βιβλία και την πνευματική πατρότητα, υπάρχει επίσης και η πνευματική αδελφότητα - η βοήθεια που μας δίνεται όχι από διδασκάλους εν Κυρίω, αλλά από τους συμμαθητές μας. Δεν πρέπει να αμελούμε τις ευκαιρίες που μας προσφέρονται σ'αυτή την μορφή."

      Διαγραφή
  3. Οι συμμαθητές! Ναι ναι...πώς μου διέφυγε αυτό;
    ;-)
    Πολύ σπουδαία υπόθεση και οι ...συμμαθητές!

    Από παντού, από κάθε περίσταση ο άνθρωπος που επιθυμεί να βοηθηθεί στον πνευματικό του εν Χριστώ αγώνα, μπορεί να λαβαίνει θεραπευτική και φωτιστική βοήθεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δόξα τω Θεώ.

      Η αγάπη Του είναι πάνω από κάθε κακία, πάθος και αδυναμία μας. Αυτό μας κρατάει κοντά Του. Αυτή η επιμονή της Αγάπης Του θεραπεύει. Δημιουργεί τον καινό άνθρωπο μέσα μας και μας ελευθερώνει από την αιχμαλωσία του εγωισμού μας.

      Διαγραφή
  4. ;-)

    Αν νιώθαμε κάπως το μέγεθος και την ποιότητα της Αγάπης Του, νομίζω ότι θα συγκινούμασταν τόσο βαθιά, που θα αρνούμασταν να ξαναχωριστούμε από Εκείνον, με οποιονδήποτε τρόπο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή