Αντιστέκομαι
όπως οι ελιές της πατρίδας μου, οι σκληρές σαν τα κόκκαλα τ' αντρειωμένου, που τους λείπουν οι μαύρες μαντήλες μονάχα για να μοιάζουν με τις μανάδες μας, που σφηνωμένες γερά στην απόλυτη πέτρα, αδιαφορούν για τις θύελλες, αναπνέουν τις αστραπές και τις κάνουνε μες στους πικρούς τους χυμούς, ειρήνη και φως..
(Νικ.Βρεττάκος)
Email:filikitati@hotmail.com
Δεν θα κουραστώ να ομολογώ την ολιγοπιστία και τον ορθολογισμό μου, επειδήαυτό η εντιμότητα, επιβάλλει...
Λοιπόν, με τον Αρχάγγελο Μιχαήλ, κανένα " πάρε δώσε" ποτέ μου- μέχρι πριν λίγα χρόνια- δεν είχα.
Σύμφωνοι.
Τον σεβόμουνα, όπως με μάθανε ότι πρέπει να σέβομαι τους Αγίους Αγγέλους, αλλά -κατά την ταπεινή μου πάντα αντίληψη-την από τον ορθολογισμό τού εικοστού αιώνα βαθύτατα διαποτισμένη- οι Άγγελοι υπήρχαν σε κάποια άλλη διάσταση, αόρατοι, αυτοί τις δουλειές τους, εμείς τις δικές μας δουλειές και ουδεμία παρέμβαση στα προσωπικά μας-το καλό που τους θέλω!
Δεν πήγαινα γυρεύοντας, λοιπόν, για ιστορίες με Αγγέλους και άλλα περίεργα, αλλά η ιστορία, ήρθε γυρεύοντας αυτή, και με βρήκε!
Ήμουν φιλοξενούμενη στην Αμερική,το 1986 στο σπίτι ενός Έλληνα πανεπιστημιακού ερευνητή- μηχανικού στους υπολογιστές- απ' τη Λέσβο, να πω σήμερα και το ονοματεπώνυμο;;; Να το πω. Ήταν το σπίτι του Μάριου του Χατζηπροκοπίου, από την Αγιάσο της Λέσβου.
Πάνω σε διάφορες συζητήσεις που κάναμε μεταξύ τυρού και αχλαδίου, μάς είπε, ο οικοδεσπότης -ο οποίος με παπάδες και εκκλησίες δεν καλλιεργούσε και τη θερμότερη σχέση,δεδομένου ότι το ένα παιδί του- από θυμό για τη συμπεριφορά κάποιων φιλοχρήματων ρασοφόρων , που κάναν Μυστήρια με..ταρίφες- το άφησε αβάφτιστο:
-Έχουμε κοντά στο χωριό μου, στο νησί,μια φοβερή ανάγλυφη μορφή του Ταξιάρχη,φτιαγμένη γύρω στα 900 μ.Χ. απο αίμα σφαγμένων καλογέρων και αργιλόχωμα, για την οποία λένε-εγώ δεν την έχω δει-ότι άμα προσευχηθείς μπροστά της-ζητώντας μια χάρη και σε ακούσει- λένε, λέω, ότι η μορφή του στην εικόνα, αλλάζει χρώμα και από μαυριδερή,παίρνει άλλη απόχρωση, μέχρι και κοκκινίζει!
-Άντε ρε! Δεν συμβαίνουν τέτοια πράγματα, αν είναι δυνατόν! σχολίασα, εντυπωσιασμένη μεν, άπιστη δε,και η όλη κουβέντα σε αυτό το σημείο, έλαβε τέλος...
Εντάξει,λατρεμένο μου...
Πιστεύω στο Χριστό και στην Αγία Του Ανάσταση, ναι, αλλά όχι και ιστορίες τώρα για αγ(ρ)ίους, τραβηγμένες απ' τα μυαλά αγράμματων χωρικών, μην τρελαθούμε!
Μορφωμένοι άνθρωποι ήμασταν επιτέλους, δεν είχα καταντήσει καμιά χαζή σαλογραία, για Όνομααα!
Κοντολογίς- χωρίς καμία τύψη το έκανα- τοποθέτησα την αφήγηση του φίλου, στις λαογραφικές δοξασίες που κυκλοφορούν απο στόμα σε στόμα- περισσότερο για να τρομάζουν τα μικρά τα παιδάκια και, λιγότερο επειδή διαθέτουν, όντως, υπόσταση...
Το δηλώνω εντίμως! Κανένας καημός για προσωπική σχέση, ή θαύματα με τον Ταξιάρχη, δεν μου προέκυπτε!
Αυτή ήταν όλη η κουβέντα και μέχρι την επόμενη μέρα, σχεδόν την είχα ξεχάσει...
Λίγα χρόνια,όμως, αργότερα,το σκηνικό με τον Ταξιάρχη, ξαναζωντάνεψε, ως ακολούθως:
Ο πατέρας μου, είχε ένα φίλο-συνάδελφο που αρρώστησε από το συκώτι του, άσχημα.
(Έπινε; δεν έπινε; είχε ηπατίτιδα; δεν είχε; γιατρέ μου θα σε γελάσω...)
Ο φίλος- μεσήλικας- κατά τους θεράποντες που έβλεπαν την άθλια κλινική εικόνα- ήταν σε αξιοδάκρυτη κατάσταση και... μέτραγε ...μέρες.
Βρισκόταν στα τελευταία του.
Η γυναίκα του η Μαίρη, είχε ετοιμάσει για την κηδεία τα μαύρα της ρούχα, ο άντρας της σε κακό χάλι, κρεβατωμένος, με μια τεράστια κοιλιά "τούμπανο" πρησμένος - σαν εννιά μηνών έγκυος- και τα ούρα- κατά την αφήγηση του πατέρα μου, που τον έβλεπε, - δεν έβγαιναν, τις τελευταίες ώρες, ούτε με καθετήρα!
Το ελάχιστο "λάδι" στο "καντήλι" του, έδειχνε ότι φτάνει στο τέλος.
Λύπη από όλους, μεγάλη.
Ο πατέρας μου-δεν ξέρω απο ποιόν- άκουσε ότι κάποιοι, Άγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη επιτελούν πολλές θεραπείες στους προσερχομένους και προσευχομένους με δάκρυα και πίστη. Οι άγιοι βρίσκονταν-έμαθε- στη Λέσβο.
Αποφάσισε να πάει να τους ζητήσει βοήθεια.
Ξεκίνησε.
Είχε περάσει η τουριστική η σεζόν και οι επισκέπτες ελάχιστοι.
Φτάνοντας στο νησί, πήρε ταξί για τον Άγιο Ραφαήλ.
Καθώς πήγαιναν,προς Άγιο Ραφαήλ, σταμάτησαν με υπόδειξη του ταξιτζή και στον Ταξιάρχη του Μανταμάδου.
(Ένα κερί πάνω- ένα κερί κάτω, άμα η ανάγκη της θεραπείας,είναι επείγουσα,σταλάζει βάλσαμο στην καρδιά μας!)
Μπήκε στο ναό,λοιπόν,προσκύνησε- μόνος ήταν μπροστά στον Αρχάγγελο,δεν υπήρχανε άλλοι- και έπεσε καταγής, μπροστά στη φοβερή του μορφή(δέος πραγματικά σε πιάνει να την κοιτάξεις, τι πράμα ειν' τούτο...) κλαίγοντας-επί πολύ- με δάκρυα ποτάμι, παρακαλώντας με πόνο ψυχής για τη σωτηρία του φίλου του.
Καθώς ήταν πεσμένος-αυτός και το δάπεδο "ένα"- και τα δάκρυα τρέχαν ατέλειωτα, ακούει ξαφνικά μια φωνή.
Ήταν η νεωκόρος, η οποία τον ενημέρωσε- σαν να μιλούσε για το φυσικότερο πράγμα του κόσμου:
-Κύριέ μου, αυτό που ζητάτε θα γίνει!
Άλλαξε χρώμα το πρόσωπο του Ταξιάρχη!
Έκπληκτος ο πατέρας μου, σήκωσε το κεφάλι του, άνοιξε διάπλατα τα γαλάζια τα μάτια του και...
- Τι να ιδώ, ρε κόρη, στο λέω και συγκινούμαι!..
Εκείνο το Πρόσωπο που ήτανε σκοτεινό και μαύρο όταν το πρωτοαντίκρισα, είχε πάρει-
Κύριε Ελέησον- ένα ξεκάθαρα ρόδινο χρώμα! Σταυροκοπήθηκα!
Πήρα λαδάκι που μου έδωσαν για ευλογία, πήρα και αγίασμα. Μετά από κει , προσκύνησα και στους Αγίους Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη... Άλλα κλάματα εκεί, άλλες προσευχές πάνω στων Αγίων τους τάφους.
Έφυγα, με ένα θάρρος αλλιώτικο, μες στην ψυχή μου...επέστρεψα στην Αθήνα, πήγα στο σπίτι του Βασίλη του φίλου μου.
Τον βρήκα στην άθλια κατάσταση... Τα ούρα δεν έβγαιναν... Οι γιατροί τον είχαν ξεγράψει...
Του είπα: "Βασίλη, ξέρεις τι έχεις...";
"Ναι.." ψιθύρισε ο Βασίλης.
"Βασίλη, μόνο ο Θεός τώρα.. "
"Ναι.." ξαναψιθύρισε ο Βασίλης...που με το Θεό, καμία σχέση δεν είχε και δεν ξέρω
και αν την απόκτησε...
Του σταύρωσα την τουμπανιασμένη κοιλιά με το λαδάκι, του έδωσα να πιεί αγίασμα των αγίων απο τον Ταξιάρχη και από τον Αγιο Ραφαήλ, και έφυγα...
-Τι συνέβη μετά;
-Να σου πώ: μετά από αυτό το σκηνικό, ο Βασίλης, άρχισε την "άφθονη διούρηση" που
γράφανε κάποτε και για το "Σιδερένιο" οι εφημερίδες.
Διούρηση στη διούρηση, ήρθε και η τουμπανιασμένη κοιλιά και ξεπρήστηκε και σηκώθηκε όρθιος, υγιής και πεντάγερος ο Βασίλης!
Ήταν απίστευτο!
Οι εξετάσεις έδειξαν ένα συκώτι, καινούργιο! Τρίβαν τα μάτια, οι γιατροί, οι γνωστοί , όλοι οι φίλοι.
Από στόμα σε στόμα διαδόθηκε ότι κάτι του έδωσε ο Γιώργης- ο πατέρας μου- και τον γιάτρεψε. Ρώταγαν, οι γνωστοί, με γουρλωμένα από την έκπληξη μάτια: -Ρε! τι φάρμακο τού έδωσε ο Γιώργης και τον σήκωσε όρθιο; .................
Γελούσε ο πατέρας μου:
- Της Δωρεάς των Αγίων το Φάρμακο...
Είναι Ζωντανοί οι Άγιοι σού λέω, π ά ν τ α να το θυμάσαι!
(αν ζουλήξεις πάνω στο ονομα, θα δείς και ΦΩΤΟ του συχωρεμένου μπαμπούλη, ναι ...ναι...δεν μπορώ να το αρνηθώ, υπήρξε σούπερ λεβεντόπαιδο στα νιάτα του...
μιλώ για το ΘΑΥΜΑ του Αρχάγγελου ΜΙΧΑΗΛ ΤΑΞΙΑΡΧΗ, στον φίλο του,
Βασίλειο Μπούρα, εργαζόμενο στην Ολυμπιακή Αεροπορία εκείνα τα χρόνια).
Αναγνώστηκε (....) λοιπόν, η καταγραφείσα (....) εμπειρία του πατρός μου,
από έναν ΑΓΝΩΣΤΟ σε μένα, καλό άνθρωποστο βιντεο που ακολουθεί.
ΠΑΡΑΚΑΛΩ, όμως, ΣΤΟ ΕΞΗΣ, ΟΠΟΙΟΝ
μου κάνει την ΤΙΜΗ
και ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΕΙ είτε προφορικά ΕΙΤΕ ΓΡΑΠΤΑ,
ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ μου,
(που το έγραψα- Προς ΔΟΞΑΝ ΘΕΟΥ
και Προβληματισμόν, αναιδών τέκνων και Καλοπροαιρέτων,
Αγωνιζομένων Ορθοδόξων Χριστιανών),
ΚΑΤΑΘΕΤΟΝΤΑΣ Δημοσίως, και ΕΠΩΝΥΜΩΣ το σκηνικό,
Παρακαλώ πολυ, (επαναλαμβάνω προς Εμπέδωσιν)
Να αναφέρεται Επίσης, με Ονοματεπώνυμο,
(ει δυνατον..διευθύνσεις και τηλέφωνα...)
στο ΠΟΙΟΣ προβαίνει σε Αυτήν την Κατάθεση ψυχής...
Πάνω από εφτά εκατομμύρια πολίτες βασίστηκαν σε ένα ψευδές επιχείρημα – Απόλυτο σοκ προκαλούν τα επίσημα στοιχεία του ΕΟΔΥ για τους θανάτους εμβολιασμένων.
ΕΟΔΥ – Θάνατοι εμβολιασμένων: Λίγες μέρες πριν καταφθάσουν τα πειραματικά σκευάσματα στην Ελλάδα μέσα σε ειδικά ψυγεία και τα υποδεχθεί η χώρα με τιμές… αρχηγού κράτους, ποια ήταν βασικά «ατού» τους που προβλήθηκαν από τους παπαγαλίζοντες «ειδικούς» που στρογγυλοκάθισαν στα τηλεοπτικά στασίδια; Με το εορταστικό δώρο που μας έφερνε τότε ο «Santa Claus» των «big pharma» υποτίθετο πως: «δεν κολλάς, δεν μεταδίδεις και κυρίως δεν πεθαίνεις».
Για το αφήγημα του «δεν κολλάς» η ίδια η πραγματικότητα κραυγάζει την αλήθεια. Σχεδόν τρία χρόνια μετά την έναρξη της πανδημίας σχεδόν κάθε εμβολιασμένος έχει νοσήσει και μάλιστα δύο, τρείς ή ακόμα και τέσσερεις φορές.
Το αφήγημα του «δεν μεταδίδεις» κατέρρευσε και αυτό σαν χάρτινος πύργος, παρέα με το «δεν κολλάς», αφού αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα. Το ότι τα σκευάσματα δεν παρείχαν καμία προστασία στην μετάδοση, φάνηκε πρώτα απ’ όλα στα νοσοκομεία της χώρας, όπου το (εμβολιασμένο) προσωπικό αποδεκατίστηκε από χιλιάδες κρούσματα που «κοκκίνησαν» όλες σχεδόν τις δομές Υγείας για μήνες.
Στην συνέχεια ήρθε η απόλυτη επιβεβαίωση της απάτης από την ίδια την Pfizer, αφού ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ένα ανώτερο στέλεχος της εταιρείας παραδέχθηκε πως όταν διοχέτευσαν το σκεύασμα στην αγορά, δεν είχαν την παραμικρή ιδέα αν αυτό σταματά την μετάδοση.
Κατέρρευσε και το «δεν πεθαίνεις»
Πάμε όμως στο τελευταίο εναπομένον αφήγημα από το οποίο κρατήθηκαν με νύχια και με δόντια για δυόμισι χρόνια οι προπαγανδιστές των αποτυχημένων σκευασμάτων. Το «δεν νοσείς βαριά και δεν πεθαίνεις». Ένα αφήγημα που χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα από τους αφοσιωμένους πλασιέ των σκευασμάτων, πολιτικούς, δημοσιογραφικούς και επιστημονικούς. Ένα αφήγημα που για μήνες ολόκληρους είχε λάβει το «ακαταδίωκτο» από τους δημοσιολογούντες που μάλιστα δεν σήκωναν ούτε μύγα στο σπαθί τους. Ένα αφήγημα που πλέον μπορεί να πείσει μόνο πολίτες που έχουν υποστεί «λοβοτομή», μετά από ατελείωτες ώρες πλύσης εγκεφάλου από το telemarketing των «ειδικών».
Ήδη από τα τέλη του 2021 οι ΥΠΕ ξεκίνησαν να μην δημοσιεύουν στοιχεία και να αποκρύπτουν την πραγματικότητα για τον αριθμό των διασωληνωμένων και των θανάτων με αναφορά σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους. Ήταν τότε που άρχισαν να βγαίνουν δημοσιεύματα τα οποία ανέφεραν πως σε αρκετές ΥΠΕ οι εμβολιασμένοι σε ΜΕΘ ξεπερνούσαν τους ανεμβολίαστους. Τον Ιούνιο του 2022 σταμάτησε και η λεπτομερής ενημέρωση του ΕΟΔΥ σε μια προσπάθεια να βυθιστεί ένας ολόκληρος λαός ακόμη πιο βαθιά στο σκοτάδι της άγνοιας, ενόσω η εμβολιαστική εκστρατεία προχωρούσε κανονικά.
Συγκλονιστικά στοιχεία, τινάζουν στον αέρα το αφήγημα
Σύμφωνα με έγγραφα που αποκάλυψε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Παύλος Πολάκης, στις 13 Οκτωβρίου του 2022, ο ΕΟΔΥ απέστειλε στο ΣτΕ τα τελευταία δεδομένα επιδημιολογικής επιτήρησης. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΕΟΔΥ λοιπόν, από τις 2 Αυγούστου του 2021 έως τις 2 Οκτωβρίου του 2022 καταγράφηκαν 19.930 θάνατοι από κορωνοϊό. Aπ’ αυτούς οι 8.526 ήταν πλήρως εμβολιασμένοι. Δηλαδή το 42,78% όσων πέθαναν τον τελευταίο χρόνο, είχαν εμβολιαστεί με 3 δόσεις!
Κατά το επί μέρους χρονικό διάστημα από 20/2/2021 έως 31/3/2022, όταν συνυπήρχαν η παραλλαγή Δέλτα και η παραλλαγή Όμικρον, καταγράφηκαν 6.460 θάνατοι. Από αυτούς οι 3.772 ήταν ανεμβολίαστοι ή μερικώς εμβολιασμένοι (58,4%) και οι 2.688 πλήρως εμβολιασμένοι (41,6%).
Κατά το επί μέρους χρονικό διάστημα από 13/6/2022 έως και τις 11/9/2022, σε εποχή που επικράτησε πλήρως η παραλλαγή Όμικρον δηλαδή, είχαμε 2652 θανάτους. Από αυτούς οι 733 ήταν θάνατοι ανεμβολίαστων ή μερικώς εμβολιασμένων (έως και 2 δόσεις εμβολίου) και οι 1919 ήταν θάνατοι πλήρως εμβολιασμένων (72,6%)!
Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους. Δεν χρειάζεται να διαθέτει κανείς επιστημονική γνώση, άλλα αρκεί και μόνο η κοινή λογική για να διαπιστώσει πως αυτά τα στοιχεία αποκαλύπτουν μια εξαπάτηση κολοσσιαίων διαστάσεων. Πρόκειται για στοιχεία που σκόπιμα δεν δίνονταν για τόσο καιρό στην δημοσιότητα για να μην προκαλέσουν αντιδράσεις. Πάνω σε αυτά τα συντριπτικά δεδομένα βασίστηκε και το ΣτΕ και έκρινε αντισυνταγματική την παράταση της υποχρεωτικότητας στους υγειονομικούς.
Αναζητούνται ευθύνες
Αρκεί και μόνο να αναλογιστεί κανείς πως πάνω στο τρίπτυχο «δεν νοσώ, δεν μεταδίδω, δεν πεθαίνω», βασίστηκε ολόκληρος ο κυβερνητικός μηχανισμός ο οποίος εφάρμοσε τα πιο αυταρχικά μέτρα που γνώρισε αυτή η χώρα στην περίοδο της μεταπολίτευσης. Πάνω στην «αποτελεσματικότητα» των σκευασμάτων, στηρίχθηκε η διχαστική ρητορική, η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το «κουρέλιασμα» του Συντάγματος και ολόκληρη η εμβολιαστική εκστρατεία που οδήγησε στο να εμβολιαστεί περίπου το 72,6% του συνολικού πληθυσμού. Καταλαβαίνουμε με τι μεγέθους ζήτημα έχουμε να κάνουμε;
Για μια ίωση με διάμεση θνητότητα της τάξεως του 0,2% (και αυτό το νούμερο αφορά την χειρότερη φάση του ιού), πάνω από 7 εκατομμύρια πολίτες έβαλαν στον οργανισμό τους ένα πειραματικό σκεύασμα και τον εξέθεσαν σε σοβαρότατες παρενέργειες, χάριν μιας παραφουσκωμένης απάτης. Είτε από φόβο, είτε ως θύματα εκβιασμού, δέχθηκαν να γίνουν πελάτες των φαρμακευτικών, κατευθυνόμενοι από μια κυβέρνηση που ταυτίστηκε απόλυτα με το marketing του Μπουρλά, του Φάουτσι και του… Τσιόδρα.
Όλοι όσοι ζητούσαν να τρυπηθεί ο κόσμος για να φτιαχτεί «τείχος ανοσίας», όλοι όσοι μιλούσαν για «πανδημία των ανεμβολίαστων», όλοι όσοι τραμπούκισαν ζωές, εκβίασαν, λοιδόρησαν, εκφόβισαν, παραπλάνησαν, στοχοποίησαν, είναι υπεύθυνοι γι’ αυτό το όνειδος.
Πόσες ζωές χάθηκαν άδικα;
Κυβέρνηση και «ειδικοί» παρουσίαζαν το σκεύασμα σαν να είναι η μοναδική οδός για την αντιμετώπιση της πανδημίας, ενώ σκόπιμα αγνοούσαν την ενίσχυση του ΕΣΥ, τα μονοκλωνικά και τις 9 διαθέσιμες θεραπείες για τον Covid, για τις οποίες ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Μαργαρίτης Σχοινάς, είχε αποκαλύψει πως δεν αγοράστηκαν μαζικά διότι προηγούταν το… στοκ εμβολίων μέχρι το 2023!
Οπωσδήποτε μιλάμε για μια εξαπάτηση που στοίχισε πάρα πολλές ζωές και σαφέστατα απαιτεί την αναζήτηση ποινικών ευθυνών. Άνθρωποι που εμβολιάστηκαν και το ίδιο το κράτος για ένα διάστημα τους έδωσε την ψευδαίσθηση πως είναι άτρωτοι, σταμάτησαν να προσέχουν, νόσησαν και τελικά πέθαναν. Εμβολιάστηκαν για να προστατέψουν της ζωή τους και αντ’ αυτού έσβησαν σε ένα σύστημα Υγείας που το να βρεις ΜΕΘ – Covid ήταν σαν να κερδίζεις λαχείο.
Το επιχείρημα του «δεν πεθαίνεις» όχι μόνο εξαϋλώθηκε πλήρως, άλλα σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΟΔΥ αποδεικνύεται πως οι εμβολιασμένοι πεθαίνουν με την ίδια συχνότητα με τους ανεμβολίαστους ή μάλλον και περισσότερη! Αυτά είναι πράγματα γνωστά εδώ και μήνες στις περισσότερες χώρες του εξωτερικού, άλλα στην Ελλάδα υπάρχει χρονοκαθυστέρηση λόγω… 108ης θέσης στην ελευθερία του Τύπου.
Όμως ακόμα και συστημικά Μέσα Ενημέρωσης στην Ελλάδα έχουν αρχίσει πλέον να μεταδίδουν τις ειδήσεις της μεγάλης εξαπάτησης. Πρόσφατο παράδειγμα, η αναφορά σε δημοσίευμα της Washington Post για το ότι οι θάνατοι εμβολιασμένων στις ΗΠΑ έχουν ξεπεράσει τους θανάτους ανεμβολίαστων. Βέβαια ως απάντηση σε αυτό το φαινόμενο προτείνουν τον διαρκή εμβολιασμό με… επαναληπτικές δόσεις. Δηλαδή ό,τι απέτυχε παταγωδώς, συνεχίστε να το κάνετε αδιάκοπα μέχρι κάποτε να… πετύχει. Ή μέχρι να μην έχει σημασία αν θα πετύχει, γιατί δεν θα είστε πλέον μαζί μας στον κόσμο αυτόν…
πηγή για περισσότερα, η σελίδα : https://enromiosini.gr/arthrografia/isopedothike-mia-gia-panta/
για να διαβάσεις την Εμπειρία που μου αφηγήθηκαν -πριν χρόνια- δυο φίλοι πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας,πρέπει να κάνεις "κλικ" με το "ποντίκι¨ απάνω στο σύνδεσμο που υπάρχει παρακάτω στο κείμενο μου.
Ας είναι βοήθεια για όλους μας, και ο Άγιος αυτός άνθρωπος που τον τιμάμε Σήμερα οι Ορθοδοξοι , οι ακολουθούντες το Πάτριο Εορτολόγιο, μαζί με τους Αγίους Αναργύρους ΚΟΣΜΑ και ΔΑΜΙΑΝΟ.
Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών
Το παρόν άρθρο αφιερώνεται στην μνήμη του Αγίου Ιωάννου Γ΄ Δούκα Βατάτζη του Ελεήμονος (1193-1254), ευσεβούς Βασιλέως της Μεσαιωνικής Αυτοκρατορίας της Νίκαιας (1222-1254), ο οποίος με τις άοκνες και επιτυχημένες πολιτικές, στρατιωτικές και διπλωματικές του πρωτοβουλίες συνέβαλε τα μέγιστα στην ανασύσταση και αναλαμπή της Ελληνικής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που είχε προηγουμένως καταλυθεί από τους «Χριστιανούς» Σταυροφόρους της Δύσης και του Πάπα.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας τιμά και εορτάζει την μνήμη του στις 4 Νοεμβρίου κάθε χρόνο. Στην γενέτειρα του Αγίου, στο Διδυμότειχο της Θράκης, η τοπική Εκκλησία τιμώντας την μνήμη του Αγίου Ιωάννου Βατάτζη διοργανώνει κάθε χρόνο λαμπρές εορταστικές εκδηλώσεις, τα λεγόμενα «Βατάτζεια»
Οι ανταγωνισμοί, οι έριδες και οι συγκρούσεις που παρατηρούνται διαχρονικά μεταξύ Ανατολής και Δύσης οφείλονται σε πολιτικά, κοινωνικά, ιστορικά, θεολογικά και εκκλησιολογικά αίτια τα οποία ανατροφοδοτούν τον διχασμό και την διαίρεση, παραπέμποντας σε ένα κατακερματισμένο κόσμο χωρίς καμία ελπίδα και προοπτική.
Οι καταστροφικές συνέπειες που προκλήθηκαν εξαιτίας της αποκοπής της Δυτικής Χριστιανοσύνης από το Σώμα της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής του Χριστού Εκκλησίας συνεχίζονται μέχρι σήμερα τραυματίζοντας ανεπανόρθωτα την ενιαία έκφραση του Χριστιανικού κόσμου.
Η οριστικοποίηση του χωρισμού της Δυτικής «Εκκλησίας» από την Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία προκάλεσε ένα βαθύ ρήγμα στην ενότητα του εκκλησιαστικού χώρου, δημιουργώντας ένα αγεφύρωτο χάσμα ανάμεσα στους δύο κόσμους (Ανατολή-Δύση) που έκτοτε ακολούθησαν μια εκ διαμέτρου αντίθετη πολιτική, κοινωνική, εκκλησιαστική, θεολογική και πολιτισμική διαδρομή.
Η μετάλλαξη της «Εκκλησίας της Ρώμης» σε κοσμικό κράτος (με την ίδρυση του κράτους του Βατικανού) και η ταύτιση στο πρόσωπο του επισκόπου Ρώμης της εκκλησιαστικής και κοσμικής εξουσίας (θεοκρατία) οδήγησαν σταδιακά σε μια βαθιά αλλοίωση του γνήσιου εκκλησιαστικού βιώματος των λαών της Δύσης και στον εκφυλισμό της δυτικής χριστιανικής παράδοσης.
Η (δ)εμμονική και δυστυχώς διαχρονική επιθυμία του πάπα Ρώμης που υποστηρίζεται από την πανίσχυρη Παπική Αυλή (Romano Curia) –όπως αυτή εκδηλώθηκε μέσα από τα παγκόσμια πολιτικοκοινωνικά, εκκλησιαστικά, θεολογικά γεγονότα της Ανθρώπινης Ιστορίας– να επεκτείνει την πολιτική και εκκλησιαστική του κυριαρχία σε ολόκληρη την Οικουμένη, επιχειρώντας κυρίως να καθυποτάξει την Ορθόδοξη Ανατολική του Χριστού Εκκλησία στον παπικό του θρόνο, αποτελεί τον πυρήνα της κακοδαιμονίας και των συμφορών που μαστίζουν τον σύγχρονο κόσμο.
Επομένως πολύ εύστοχα ο σύγχρονος μεγάλος Πατέρας, θεολόγος και στοχαστής του 20ου αιώνα και Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας Ιουστίνος Πόποβιτς,έχοντας κατανοήσει τις τρομακτικές επιπτώσεις του εωσφορικού παποκεντρισμούστην ιστορική πορεία του Χριστιανισμού είχε σημειώσει τα εξής:
«Στην Ιστορία του ανθρωπίνου γένους υπάρχουν τρεις κυρίως πτώσεις: του Αδάμ, του Ιούδα και του Πάπα»1.
Δυστυχώς οι πολλαπλές παπικές κακοδοξίες συνετέλεσαν στον θρησκευτικό αποχρωματισμό και στην άμβλυνση της εκκλησιαστικής συνείδησης των λαών της Δύσης,με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί πρόσφορο έδαφος για την διάδοση μεταξύ των ετεροδόξων των ιδεών, αντιλήψεων και αρχών της σκοτεινής και δαιμονοκίνητης «Νέας Εποχής», η οποία διαδίδει την πίστη σε έναν απρόσωπο Θεό και αντιμετωπίζει όλες τις θρησκείες ως «μονοπάτια» που οδηγούν στον ίδιο τάχα Θεό.
Οι ταλαιπωρημένοι λαοί της Δύσης αδυνατώντας να ικανοποιήσουν την πνευματική τους δίψα στην πανσπερμία των προτεσταντικών παραφυάδων και παραμένοντας απογοητευμένοι από την θρησκευτική ψυχρότητα, την παπική αυθεντία και τον επισκοπικό αυταρχισμό της «εκκλησίας» της Ρώμης, πιάστηκαν μοιραία στα δίχτυα των ντελάληδων της «Νέας Εποχής» που διατυμπανίζουν την πειθήνια υποταγή του ανθρώπου στα επιτεύγματα της θεοποιημένης επιστήμης, στον εκφασισμό της πολιτικής ορθότητας και στην «αναγκαιότητα» του ψηφιακού κοινωνικού μετασχηματισμού.
Όμως, το πνεύμα της εωσφορικής «Νέας Εποχής» έχει κατορθώσει με όπλα τον διαθρησκειακό συγκρητισμό και την πρωτοφανή εκκοσμίκευσητου ορθόδοξου κλήρου να διεισδύσει και στην καθ’ ημάς Ανατολή, αλλοιώνοντας το εκκλησιαστικό φρόνημα του πιστού λαού και υποβαθμίζοντας την αξία της παράδοσης στην διατήρηση της ορθόδοξης πνευματικότητας, με σκοπό να παγιδεύσει στην καταστροφική της διδασκαλία, αν είναι δυνατόν ακόμη και τους εκλεκτούς.
Αν θέλαμε να σταχυολογήσουμε ορισμένες κρίσιμες και ουσιαστικές διαφορές μεταξύ της σκέψης, της νοοτροπίας, της συμπεριφοράς και του ήθους που χαρακτηρίζουν και διαφοροποιούν (δυστυχώς όμως όχι για μεγάλο χρονικό διάστημα ακόμη) την Ορθόδοξη Ανατολήεν σχέσει προς το δαιμονοκίνητο πνεύμα που διατρέχει τους σκοπούς και τις επιδιώξεις της αντίχριστης «Νέας Εποχής», η οποία εν είδει ιοβόλου ερπετού έχει κουλουριαστεί γύρω από τον λαιμό των δυστυχισμένων λαών της Δύσης, προκαλώντας τους πνευματική ασφυξία, θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τις εξής, ως σημαντικότερες:
1. Η ορθή πίστη στον Άγιο Τριαδικό Θεό, η πλούσια Μυστηριακή και Εκκλησιαστική Ζωή και η συμμετοχή των (προετοιμασμένων) πιστών στην Θεία Ευχαριστία αποτελούν το καύχημα και την δόξα της Ορθόδοξης Ανατολής, ενώ η πίστη σε μια απρόσωπη δαιμονικής έμπνευσης συμπαντική δύναμη καλλιεργείται και προωθείται έντεχνα στην πνευματικά παραζαλισμένη Δύση.
2.Ο γάμος μεταξύ προσώπων διαφορετικού φύλου και ο σχηματισμός πολύτεκνων χριστιανικών οικογενειών είναι τα στολίδια που κοσμούν το ήθος της Ορθόδοξης Ανατολής, ενώ ο γάμος μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου και η υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια αποτελούν τις σατανικές και αρρωστημένες επιδιώξεις της πνευματικά ερειπωμένης Δύσης.
3. Στην Ορθόδοξη Ανατολήο καθορισμός της προσωπικής ταυτότητας του ανθρώπου προσδιορίζεται αυτοδικαίως από το βιολογικό του φύλο, ενώ η μεταμοντέρνα Δύση, που έχει υποδουλωθεί στην «Νέα Εποχή», αποδομεί το ανθρώπινο βιολογικό φύλο, το οποίο απορρίπτει ως «έμφυλο στερεότυπο» και, διακρίνοντας μεταξύ του βιολογικού φύλου (sex) και του κοινωνικού φύλου (gender) των ανθρώπων, προάγει την «σεξουαλική ρευστότητα», η οποία θα μετεξελιχθεί σε μια μετανθρώπινη αφυλετική ταυτότητα.
4. Στην Ανατολή από την αρχαιότητα ακόμη ίσχυαν τα ταφικά έθιμα, με τα οποία αποδιδόταν ο σεβασμός στο νεκρό πρόσωπο (πολλές φορές ο νεκρός ενταφιαζόταν με τα προσωπικά του αντικείμενα που τον συνόδευαν στην τελευταία του κατοικία) και στην καθ’ ημάς Ορθόδοξη Ανατολή η νεκρώσιμη ακολουθία εκφράζει την μυστική ελπίδα της μελλοντικής ανάστασης των κεκοιμημένων, ενώ στην παρακμάζουσα Δύση διαφημίζεται και προωθείται η αποτέφρωση των νεκρών, ως ο «εναλλακτικός δρόμος» για την σωτηρία της ψυχής.
5. Στην Ορθόδοξη Ανατολή καλλιεργείται ο σεβασμός και η αγάπη προς τα ζώα (είναι γνωστή άλλωστε η φιλία του οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ με μια τεράστια αρκούδα που έτρωγε από το χέρι του Αγίου, όπως και η φιλία του οσίου Γερασίμου του Ιορδανίτου με ένα λιοντάρι που εκτελούσε «χρέη υποτακτικού»), στην Δύση όμως η φυσική, αβίαστη αγάπη προς τα ζώα μεταλλάσσεται σε νοσηρή λατρεία και εξάρτηση, σε σημείο όπου οι άνθρωποι να κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι με το ζώο τους. Πρόσφατα είδε το φως της δημοσιότητας περίπτωση Βρετανίδας που κοιμήθηκε με το σκυλάκι της και αυτό αφόδευσε στο στόμα της, με αποτέλεσμα να καταλήξει η ίδια στο νοσοκομείο.
6. Στην Ορθόδοξη Ανατολή το Ιερό Μυστήριο της Ιεροσύνης απευθύνεται αποκλειστικά στους άνδρες, αφού ο ίδιος ο Χριστός επέλεξε άνδρες ως Αποστόλους και σε αυτούς ανέθεσε την τιμητική ευθύνη της ειδικής ιεροσύνης (ενώ ακόμη και η Παναγία μας ως Μητέρα του Υιού του Θεού δεν άσκησε ιεροσύνη), ενώ στην σκοτισμένη Δύση η χειροτονία γυναικών «ως επισκόπων» συνδέεται με την διάδοση νεοπαγανιστικών αντιλήψεων (η γυναίκα ως ιέρεια) που προωθούνται από την αντίθεη «Νέα Εποχή».
7. Στην Ορθόδοξη Ανατολή ο διάβολος είναι ο αόρατος εχθρός, ορκισμένος και αμετανόητος πολέμιος του Ανθρωπίνου Γένους (όπως άλλωστε τούτο καταγράφεται από τον Ευαγγελιστή της Αγάπης που αποτυπώνει τα λόγια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού «εκείνος ανθρωποκτόνος ην απ’ αρχής»2), ενώ στην αποστατημένη και διεφθαρμένη Δύση που έχει υποκύψει στο αντίχριστο ρεύμα της «Νέας Εποχής» ο σατανάς λατρεύεται πλέον ανοιχτά ως «θεός», ιδρύονται ακόμη και «εκκλησίες» του και οι αναπαραστάσεις των δαιμονικών πνευμάτων βρίσκονται πλέον παντού σε αναψυκτικά, παιδικά παιχνίδια, σε εικόνες περιοδικών και βιβλίων.
8. Στην Ορθόδοξη Ανατολή η ελεύθερη έκφραση του λόγου και η ανεμπόδιστη χωρίς χλευασμό και απαξίωση διατύπωση των ιδεών μέσω της θεσμοθετημένης διαδικασίας του δημόσιου διαλόγου (στο Κοινοβούλιο, στον συνδικαλιστικό και εργασιακό χώρο, στο πανεπιστήμιο, στα Μ.Μ.Ε. κ.λπ.)αποτελούσε (τουλάχιστον μέχρι πρότινος) κεκτημένο δικαίωμα μιας ευνομούμενης δημοκρατικής πολιτείας που σεβόταν και υπερασπιζόταν την διαφορετική γνώμη και άποψη.
Η Δύση, έχοντας αποθεώσει κάθε έννοια και μορφή «δικαιωματισμού»,εν συνεχεία διολίσθησε στον κοινωνικό αυταρχισμό της πολιτικής ορθότητας που επιβάλλει στον δημόσιο διάλογο την χρήση ουδέτερων γλωσσικών εκφραστικών μέσων απαλλαγμένων από κοινωνικές προκαταλήψεις, ώστε να μην προκύπτει μειωτική συμπεριφορά ή αρνητική προδιάθεση εις βάρος μεμονωμένων ατόμων ή μειοψηφικών ομάδων.
Η πολιτικοοικονομική ελίτ της Δύσης, κατασκευάζοντας τον όρο «πολιτική ορθότητα», πέτυχε να απορροφήσει την διαφωνία επιβάλλοντας την σιγή του κοινωνικού σώματος απέναντι σε κάθε συμπεριφορά ή έκφραση που αντανακλά κοινωνικές αντιλήψεις ή προτιμήσεις περιθωριακών ομάδων ή ατόμων, θέτοντας σε σοβαρή διακινδύνευση το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης της πλειονότητας των πολιτών, με το δόλιο επιχείρημα ότι η αντίδρασή τους προσκρούει στο πολιτικά ορθό!
Σήμερα όμως η Δύση έχει πια ολότελα παραδοθεί στην αλαζονεία του Θηρίου της πολιτικής ορθότητας, το οποίο κατασπαράζει με αδηφάγο βουλιμία κάθε αντίθετη φωνή που τολμά να εναντιωθεί στο εκάστοτε ολοκληρωτικό αφήγημα της νεοταξίτικης κυβερνητικής εξουσίας.
Η τυραννία της πολιτικής ορθότητας που επιχειρεί να αλλοιώσει τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων, επιβάλλοντας σε κάθε πεδίο της ανθρώπινης διανοητικής δραστηριότητας (ποίηση, λογοτεχνία, θέατρο, κινηματογράφος) το δυστοπικό μοντέλο της αντινόησης3 τείνει δυστυχώς να επικρατήσει και στην καθ’ ημάς Ορθόδοξη Ανατολή.
Στο σημείο αυτό αξίζει να επισημανθεί ότι οι ένθερμοι υποστηρικτές της πολιτικής ορθότητας παρέμειναν απαθείς, σιωπώντας εκκωφαντικά στην κοινωνική περιφρόνηση, απαξίωση και στον ανηλεή διωγμό που επιφύλαξε η Πολιτεία σε όλους τους αμάσκωτους και ανεμβολίαστους πολίτες οι οποίοι δεν έκαναν τίποτε περισσότερο από το να συμμορφωθούν με τον πυρήνα του περιεχομένου της πολιτικής ορθότητας που ορίζει ότι: Το δικαίωμα του προσωπικού αυτοκαθορισμού και της αυτοδιάθεσης εκάστου ανθρώπουδεν μπορεί να συνιστά την αιτία για την πρόκληση δυσμενών κοινωνικών διακρίσεων που οδηγούν μεμονωμένα άτομα ή ομάδες προσώπων στην ανεπίτρεπτη γκετοποίηση και περιθωριοποίησή τους.
Επομένως η άδικη και άνιση μεταχείριση των αντιδρώντων στα περιοριστικά υγειονομικά μέτρα πολιτών εν σχέσει προς τις υπόλοιπες κοινωνικές μειοψηφίες που αξιώνουν ίσα δικαιώματα και τον προσήκοντα σεβασμό μαρτυρεί ότι η πολιτική ορθότηταείναι δαιμονικής εμπνεύσεως, καρπός του σαπρού δένδρου που καλείται «Νέα Εποχή»,η πικρή γεύση του οποίου προκαλεί «ανακάτωμα» στους πολίτες του δυτικού κόσμου, δηλητηριάζοντας το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασής τους.
Συνοψίζοντας, η τυραννική κυριαρχία της πολιτικής ορθότητας στον δημόσιο λόγο αποσκοπεί αποκλειστικά στην κοινωνική επικράτηση μιας θορυβώδους και υπερδραστήριας μειοψηφίας επί της σιωπηλής και αποχαυνωμένης πλειοψηφίας.
9. Στην Ορθόδοξη Ανατολή τα σχολεία διατηρούσαν (έστω μέχρι και πριν από λίγα χρόνια) ψήγματα του παιδαγωγικού τους ρόλου, προσπαθώντας να καλλιεργήσουν την εθνική και θρησκευτική συνείδηση των μαθητών με σκοπό την διάπλαση ελεύθερων και ηθικών προσωπικοτήτων.
Στην μετανεωτερική δυτική κοινωνία το εκπαιδευτικό της σύστημα διαβρώθηκε πολύ νωρίς από το νοσηρό πνεύμα της «Νέας Εποχής»,με αποτέλεσμα σήμερα στα σχολεία του δυτικού κόσμου να προωθείται και να προβάλλεται μαζικά η ατζέντα της ομοφυλοφιλίας και της ταυτότητας του κοινωνικού φύλου, που καταστρέφει συνειδητά τις αγνές ψυχές των παιδιών, οδηγώντας τα στην πρόωρη απώλεια της παιδικής τους αθωότητας και τους εφήβους στην κατάθλιψη, απελπισία και στον αυτοκτονικό ιδεασμό.
Το ντοκιμαντέρ με τον τίτλο «The Detransition Diaries: Saving Our Sisters» αφηγείται τις ιστορίες τριών νεαρών γυναικών, οι οποίες ένιωθαν ότι το ψυχικό τραύμα και η «δυσφορία φύλου» θα διορθωθούν όταν μεταβούν ιατρικά από γυναίκα σε άνδρα.
Η ταινία αποτελεί κυριολεκτικά «γροθιά στο στομάχι», καθώς αποκαλύπτει τις ανεπανόρθωτες σωματικές βλάβες που προκαλούνται σε νεαρά άτομα λαμβάνοντας τρανς φάρμακα ή ακρωτηριάζοντας το σώμα τους κατά την διαδικασία της «φυλομετάβασης»4.
10. Στην Ορθόδοξη Ανατολή οι λαοί εμφορούνται από εθνικά και θρησκευτικά ιδεώδη, τιμώντας την αξία της πίστης προς τον Θεό, επιδοκιμάζοντας την αγάπη για την Πατρίδα και αναγνωρίζοντας την σπουδαιότητα και σημασία της Ιστορίας, της Γλώσσας και του Πολιτισμούστην σφυρηλάτηση της πατριωτικής συνείδησης των πολιτών και στην εμπέδωση της κοινωνικής ομοιογένειας.
Αντίθετα, στην παγκοσμιοποιημένη Δύση οι δυστυχείς λαοί της έχουν μείνει άρριζοι και καταθλιπτικοί έχοντας χάσει τον πνευματικό τους προσανατολισμό και τον αξιακό τους κώδικα, επειδή οι δυτικές κοινωνίες μεταβάλλονται βαθμιαία σε έναν πολυεθνοτικό, πολυθρησκευτικό και πολυπολιτισμικό πολτό που εξαφανίζει την εθνική και θρησκευτική ιδιοπροσωπία των λαών και απορροφά την πολιτιστική και γλωσσική ταυτότητα και παράδοσή τους.
Οι λαοί της Ορθόδοξης Ανατολής αγωνίζονταν πάντοτε να αντισταθούν στην ορμητική επέλαση των ξενόφερτων δυτικών ηθών, προσπαθώντας να περισώσουν τις πολιτισμικές τους αξίες, τις ορθόδοξες παραδόσεις και τα έθιμά τους.
Η Δύση, απεναντίας, σαγηνευμένη από τις «σειρήνες» της «Νέας Εποχής», εργάζεται συστηματικά να υποτάξει την ελεύθερη βούληση των ανθρώπωνστο ψευτοϊδεολόγημα της επιστημονικής προόδου, στην τυραννία της πολιτικής ορθότητας και στον ολοκληρωτισμό της ψηφιακής τεχνολογίας.
Η δυτική κοινωνία, καθώς υπέκυπτε στην αίρεση του παπισμού,εν συνεχεία νιώθοντας αποστροφή για τον απολυταρχισμό, την πνευματική και θεολογική κατάπτωση και διαφθορά της παπικής «εκκλησίας», παρασύρθηκε από τα πολυποίκιλα πολιτικοκοινωνικά και φιλοσοφικά συστήματα που πρέσβευαν τον αγνωστικισμό και την αθεΐα, με αποτέλεσμα να εκβάλει από την ψυχή της την λατρεία του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού και να διακηρύξει την θεοποίηση της ψευδωνύμου ανθρώπινης γνώσης και σοφίας.
Με αφορμή τον φιλοσοφικό στοχασμό του Δημητρίου Γερούκαλη που υποστηρίζει ότι «ο θάνατος του Θεού σήμανε την οριστική απαξίωση της δυτικής χριστιανικής μεταφυσικής και μαζί το τέλος του δυτικού χριστιανικού πολιτισμού»5, συμπληρώνουμε ότι ο «θάνατος του Θεού» δεν επέφερε κατά κυριολεξία το τέλος του δυτικού πολιτισμού, αλλά προκάλεσε μια χειρότερη εκδοχή του δηλ. την σατανική τροποποίησή του.
Αν η έννοια του πολιτισμού σηματοδοτεί την κίνηση εκ «του ζην» εις το «ευ ζην», τότε οι αξίες του δυτικού κόσμου έχουν προ πολλού πνευματικά, ηθικά και πολιτισμικά τροποποιηθεί, καθόσον επιβάλλουν σ(α)τανικώς στους ανθρώπους της Δύσης το «αθλίως ζην»!
Επομένως, η Ορθόδοξη Ανατολή θα αντιπαρατεθεί μοιραία σε μια επική σύγκρουση με τον «αντίχριστο πολιτισμό» της σατανοκίνητης «Νέας Εποχής» που έχει επικρατήσει στον δυτικό κόσμο και η μικρή και καταφρονημένη Ελλάδα θα συμβάλλει (δυστυχώς, όμως, δεν θα συμμετέχει ολόκληρος ο λαός αλλά μόνο το ελάχιστο ποίμνιο που θα απομείνει να αντιστέκεται μέχρι τέλους στην φθοροποιό επέλαση της δυτικής νοοτροπίας) στην πνευματική αναγέννηση και στην ηθική αναστήλωση της ετοιμόρροπης ανθρωπότητας, διαλύοντας τα σκότη της αμαρτίας και της νομιμοποιημένης διαστροφής που επιχειρεί να επιβάλει η αντίθεη Ν.Τ.Π. στον κόσμο.
Η άρχουσα υπερεθνική πολιτική και οικονομική ελίτ, η οποία (κατά τους δύο προηγούμενους αιώνες) εξύφαινε στην ασφάλεια της αφάνειας με θαυμαστή μαεστρία, υπομονή και σιωπηλή μεθοδικότητα το δίχτυ της αντίχριστης παγκοσμιοποίησης, μετά την κήρυξη της πανδημίαςεγκαταλείπει οριστικά το σκοτάδι του παρασκηνίου και εισέρχεται δυναμικά στο προσκήνιο της Ιστορίας, επιχειρώντας να αναλάβει τα ηνία του κόσμου και επιβάλλοντας την απάνθρωπη ατζέντα της Ν.Τ.Π., με απώτερο σκοπό τον απόλυτο έλεγχο της Ανθρωπότητας και την ψυχοσωματική διάλυση του Ανθρώπου.
Η δυτικότροπη παγκοσμιοποίηση η οποία έχει παραδοθεί στην αγκαλιά των σκοτεινών δυνάμεων ακριβώς γιατί δεν ενδιαφέρεται να υπηρετήσει τον άνθρωπο και τις ηθικές του αξίες, αλλά εργάζεται μανιωδώς για την πλήρη κατάργηση της ελευθερίας του, θα αποτύχει οικτρά να επιβληθεί (αλλά θα παρασύρει στον καταστροφικό της όλεθρο τους ταλαίπωρους που πίστεψαν αφελώς στην κίβδηλη δύναμή της) και θα αντικατασταθεί από την εν Χριστώ παγκοσμιοποίηση που θα φέρει στο προσκήνιο της Ανθρώπινης Ιστορίας την ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ σύμφωνα με την οποία κάθε πολίτης της γης θα εύχεται στην γλώσσα του με ορθόδοξη πίστη και φρόνημα το «Χριστός Ανέστη».
Η Αναλαμπή της Ορθοδοξίας δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ευσεβής πόθος ή άγονη φαντασιοπληξία ορισμένων γραφικών και απόμαχων της ζωής αλλά πρέπει να αναμένεται ως λυτρωτική δωρεά της Άπειρης Αγάπης του Θεού για την σωτηρία και απαλλαγή του σύγχρονου Ανθρώπου από την δαιμονική λαίλαπα του σατανικά τροποποιημένου δυτικού πολιτισμού.
Αν θέλουμε να κάνουμε μια προβολή στον μέλλον, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι η αναμενόμενη και προφητευμένη από πλειάδα Ορθόδοξων Αγίων Αναλαμπή της Ορθοδοξίας, ενώ αποτελεί ευεργετική δωρεά του Θεού στον σύγχρονο δυστυχισμένο άνθρωπο,ταυτόχρονα συνιστά σοβαρή πνευματική προειδοποίηση και υπενθύμιση στις μελλοντικές γενεές των ανθρώπωνπου θα κληθούν να αντιμετωπίσουν την τελική επίθεση του Αντιχρίστου, καθώς πριν από την δημόσια εμφάνισή του θα προηγηθούν τα ίδια ακριβώς σημείαμε τα σημερινά, αλλά σε πολλή μεγαλύτερη ένταση και συχνότητα.
Ως σημεία που θα μαρτυρούν την επικείμενη παρουσία του Ανόμου μπορούν να αναφερθούν ενδεικτικώς τα εξής:
τέλεια έκπτωση των ηθών
αποθέωση και ειδωλοποίηση της ανθρώπινης σοφίας και επιστήμης,
πιθανή πανδημία ενός φονικού ιού με συνακόλουθη συνέπεια τον υποχρεωτικό εμβολιασμό του παγκόσμιου πληθυσμού
ηλεκτρονική επιτήρηση
βιομετρική και ψηφιακή ταυτοποίηση
υποχρεωτική καθιέρωση των αχρήματων συναλλαγών
ολοκληρωτική αριθμοποίηση του ανθρώπου και
υλοποίηση της μετανθρωπιστικής ατζέντας.
Ειδικότερα η ανατριχιαστική προοπτική του μετανθρωπισμού σχεδιάζεται να επιτευχθεί με την συνδυαστική εφαρμογή δύο αποκρουστικών μορφών έμβιας ζωής δηλ. είτε ως συγχώνευση (διεπαφή) μεταξύ του ανθρώπου και της υπολογιστικής μηχανής τεχνητής νοημοσύνης (μέσω ηλεκτρονικών ή ιατρικών μοσχευμάτων) με σκοπό τον βιολογικό μετασχηματισμό του σε ψηφιακό υβρίδιο μετανθρώπου (meta-homo digitalis), ήτοι σε ρομποτοποιημένο ανθρωποειδές, είτε με την δημιουργία του χιμαιρικού ανθρώπου.
(Το 2021 μία αμερικανο-κινεζική ομάδα επιστημόνων εισήγαγε για πρώτη φορά ανθρώπινα βλαστικά κύτταρα σε έμβρυα μαϊμούδων, αναπτύσσοντας χιμαιρικά έμβρυα ανθρώπου-πιθήκου. Η εν λόγω επιστημονική εξέλιξη σπάει «όλα τα ταμπού της βιοηθικής», ανοίγοντας «την πόρτα του φρενοκομείου» της γενετικής μηχανικής που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην δημιουργία ενός άλλου αποτρόπαιου είδους έμβιας ζωής, δηλ. στον πιθηκάνθρωπο).
Επομένως, ο Άγιος Τριαδικός Θεός (μέσα στο σχέδιο της Άπειρης Σοφίας Του), σώζοντας εμάς διά της Αναλαμπής της Ορθοδοξίας, συγχρόνως βοηθά και τους ανθρώπους των Εσχάτων Χρόνων, παρέχοντάς τους την πολύτιμη γνώση του αντίχριστου σχεδίου (που θα μεταφέρεται από γενιά σε γενιά), προκειμένου αυτοί που θα ζουν στην τελευταία φάση της Ανθρώπινης Ιστορίας να μην πλανηθούν, αλλά αναγνωρίζοντας εγκαίρως τα προειδοποιητικά σημεία της εμφάνισης του τελικού Αντιχρίστου να αποφύγουν τις δολερές παγίδες του βδελύγματος της ερημώσεως.
1Αρχιμ. Ιουστίνου Πόποβιτς, Ορθόδοξος Εκκλησία και Οικουμενισμός, Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη, Θεσσαλονίκη 1974, σελ. 220.
2 Κατ’ Ιωαν., κεφ. η΄, στιχ. 44.
3 Ο Αντίνοος ήταν ο αρχηγός των Μνηστήρων της Πηνελόπης και ο πρώτος που θανατώθηκε από τα βέλη του Οδυσσέα. Αν θέλουμε να δώσουμε έναν ορισμό της «αντινόησης», θα λέγαμε ότι είναι:
η συστηματική προσπάθεια, η οποία καταβάλλεται εδώ και δεκαετίες από νεοταξίτικα κέντρα εξουσίας, πολιτικούς, συγγραφείς, καλλιτέχνες, διανοούμενους και Μ.Μ.Ε. που μισούν την ελευθερία και τον άνθρωπο, με σκοπό να μεταβάλουν τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων, τροποποιώντας ή και αντιστρέφοντας το νοηματικό περιεχόμενο των λέξεων, εννοιών και εκφράσεων, και δημιουργώντας έτσι τον σατανικό ανάποδο κόσμο.
Οι αντινοϊστές επιχειρούν να εκτοπίσουν από την διάνοια των ανθρώπων την έννοια του Ορθού Λόγου, που έχει την έννοια της Αρετής, και επιδιώκουν να την επανακαθορίσουν, επιβάλλοντας ως ορθολογική ισότιμη επιλογή καθετί που αντιστρατεύεται την ανθρώπινη οντολογία και φυσιολογία και αναιρεί το αυτεξούσιο και την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου.
