Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016

Χριστουγεννιάτικο κοντσέρτο Πολυφωνικής Χορωδίας Πατρών 2015

Το όνειρο του πολεμιστή

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2016

Ένας άθεος και αφορισμένος υποδεικνύει ποιος είναι ο πραγματικός ήρωας


ΛΑΒΑ

Στίχοι:  
Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική:  
Νίκος Αντύπας

Σαν ηφαίστειο που ξυπνά
απ’ όνειρο βαθύ
κι ό,τι φτιάχνει τα βουνά
κλαίει να γεννηθεί
Σαν ηφαίστειο που ξυπνά
εφτά γενιές σβηστό
Λάβα μου, λάβα μου
αίμα μου ζεστό

Κάτι λίγοι συγγενείς
ξαδέρφια μακρινά
πες μου αν έμεινε κανείς
για μας τα πετεινά
Κάτι λίγοι συγγενείς
στα έγκατα του νου
Λάβα μου, λάβα μου
σώμα τ’ ουρανού

Εγώ το φως μετάλαβα
κι εκεί σε πάει η καρδιά συνήθως
Υπ’ όψιν μου δεν τα `λαβα
του κόσμου τα χλωμά
Κατάλαβα
Εγώ το φως μετάλαβα
κι αντέχω τη φωτιά
στο στήθος
Υπ’ όψιν μου δεν τα `λαβα
του κόσμου τα χλωμά
κατάλαβα

Σαν ηφαίστειο που ξυπνά
απ’ όνειρο βαθύ
κι ό,τι φτιάχνει τα βουνά
κλαίει να γεννηθεί
Σαν ηφαίστειο που ξυπνά
εφτά γενιές σβηστό
Λάβα μου, λάβα μου
δάκρυ από Χριστό
Εγώ με λάβα τα `λαβα
αυτά που λέει κρυφά το πλήθος
κι ας μοιάζαν θεοπάλαβα
τα αχ των ζωντανών
κατάλαβα


......................................................................................
........................................................................................
Αποτέλεσμα εικόνας για Νίκος Καζαντζάκης

«Κάθε άνθρωπος άξιος να λέγεται γιος του ανθρώπου
σηκώνει το σταυρό του κι ανεβαίνει το Γολγοθά του. 

Πολλοί, οι πιο πολλοί, φτάνουν στο πρώτο, 
στο δεύτερο σκαλοπάτι, λαχανιάζουν, 
σωριάζονται στη μέση της πορείας 
και δε φτάνουν στην κορφή του Γολγοθά 
–θέλω να πω στην κορφή του χρέους τους– 
να σταυρωθούν, ν’ αναστηθούν, 
και να σώσουν την ψυχή τους. 

Λιποψυχούν, φοβούνται να σταυρωθούν, 
και δεν ξέρουν πως 
η σταύρωση 
είναι ο μόνος δρόμος της ανάστασης. 

Άλλον δεν έχει.
Σε ποιόν να πω πόσες φορές σκαρφαλώνοντας, με τα πόδια, με τα χέρια, τον κακοτράχαλο ανήφορο του Θεού, γλίστρησα κι έπεσα, πόσες φορές σηκώθηκα, 
όλο αίματα, και ξανάρχισα ν’ ανηφορίζω; 

Πού να βρω μιάν ψυχή 
σαρανταπληγιασμένη
κι απροσκύνητη, 
σαν την ψυχή μου, 
να της ξομολογηθώ;»
Nίκος Καζαντζάκης. 
(Για περισσότερα  διάβασε στο http://evaggelatos.com/ )


Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2016

Συνεχώς, οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι πολίτες του Ελληνικού κράτους, προκαλούμεθα. Αφαιρούνται χριστιανικές εικόνες (για Όνομα!) από Δημόσιο Νοσοκομείo; - Επιστολή -ΑΠΑΝΤΗΣΗ ιατρού.

Πρὸς κ. Διοικητὴ ΠΠΝΠ 
ἀπὸ παιδίατρο Καραβασίλη Διαμαντούλα, 
περὶ ὁδηγιῶν σας γιὰ τοὺς μουσουλμάνους ἀσθενεῖς. 


17 Δεκεμβρίου 2016 
Ἀξιότιμε κ. Διοικητή,


Ἀρχικὰ νὰ σᾶς ἐνημερώσω
ὅτι οὐδέποτε ἄνηκα οὔτε ἀνήκω
σὲ κανένα ἀπολύτως πολιτικὸ κόμμα τῆς χώρας μας. 
Ὡς πολίτης, σκέπτομαι ἐλεύθερα 
καὶ ἔχω κάθε δικαίωμα 
νὰ λέω τὴν ἄποψή μου, 
καθὼς ἔχουμε Δημοκρατικὸ Πολίτευμα.



Σπούδασα στὴν Ἰατρικὴ Σχολὴ Πάτρων καὶ ἔλαβα τίτλο Εἰδικότητας Παιδιατρικῆς ἀπὸ τὸ ΠΠΝΠ. Γνωρίζω τὸ ΠΠΝΠ ἀπὸ τὴν ἔναρξη λειτουργίας του. Ἐργάστηκα σὲ αὐτό. Νοσηλεύτηκα σὲ αὐτό. 

Σήμερα, διαβάζοντας τὴ τοπικὴ ἐφημερίδα "Πελοπόννησος" τυχαία, ἐνημερώθηκα γιὰ τὶς ὁδηγίες σας πρὸς τὸ προσωπικό του ΠΠΝΠ σχετικὰ μὲ τοὺς μουσουλμάνους ἀσθενεῖς. Ἀρχικὰ ξανακοίταξα τὸ ἡμερολόγιο μήπως εἶναι Πρωταπριλιά. Δὲν εἶναι. Ὀρθὰ λοιπὸν ἔχω στολίσει τὸ σπίτι μου χριστουγεννιάτικα, δέντρο, φωτάκια κλπ.

Ἀσχέτως τῆς αθεϊας ἢ θρησκεύματός σας, τὸ ὁποῖο σέβομαι ἀπόλυτα ὅπως καὶ σὲ κάθε ἄνθρωπο τοῦ πλανήτη μας, τὸ ἐπίσημο θρήσκευμα τῆς Ἑλλάδας εἶναι ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανισμός

Αὐτὸ δὲν σᾶς ἐπιτρέπει νὰ βάζετε ὅρους στὸ Δημόσιο Νοσοκομεῖο 
τὸ ὁποῖο δὲν εἶναι ἰδιοκτησία σας καὶ γιὰ τὸ ὁποῖο φορολογοῦμαι. 
Ὅπως καὶ κάθε πολίτης.

Στὸ σπίτι σας, ἔχετε κάθε δικαίωμα νὰ μὴν ἔχετε εἰκόνες, σταυρούς. Νὰ ἔχετε κοράνιο ἢ κάθε σύμβολο ποὺ σᾶς ἐκφράζει. Ὄχι ὅμως στὸ Δημόσιο Νοσοκομεῖο νὰ ἐπιβάλλετε κανόνες ὅπως "νὰ ἀφαιροῦνται χριστιανικὲς εἰκόνες, σταυροί, σὲ δωμάτια ποὺ νοσηλεύονται μουσουλμάνοι", δῆθεν σεβόμενος τὴ θρησκεία τους. Νά σας θυμησω ὅτι ὅλοι οἱ ἀλλοδαποὶ ξέρουν ὅτι βρίσκονται στὴν Ἑλλάδα. Ἄρα ὀφείλουν νὰ δείχνουν σεβασμὸ πρὸς τὴ χώρα ποὺ ζοῦν. Ἄρα καὶ γιὰ τὸ θρήσκευμά μας.

Ἔχω ταξιδέψει σὲ πολλὲς χῶρες τοῦ ἐξωτερικοῦ μὲ διαφορετικὰ θρησκεύματα. Τὰ σεβάστηκα ἀπόλυτα. Δὲν εἶχα τὴν ἀξίωση νὰ κάνουν ἀλλαγὴ τῶν συνήθειών τους, οὔτε στὰ δωμάτια τῶν ξενοδοχείων ποὺ πλήρωνα γιὰ νὰ διαμένω καὶ ἦταν ὁ προσωπικός μου χῶρος κατὰ τὴ διάρκεια τῆς παραμονῆς μου. Οὔτε ὅταν νοσηλεύτηκα ἀπαίτησα νὰ βγάλουν ἀπὸ τὸ δωμάτιο νοσηλείας μου Βοῦδες, Μωάμεθ, Κοράνια. Γιατί ἐγὼ ἤμουν στὸ δικό τους κράτος καὶ σεβόμουν πραγματικά τα πιστεύω τους.

Τί καταπληκτικὲς ἰδέες εἶναι αὐτὲς ποῦ σκεφθήκατε; Ρωτήσατε τὸ προσωπικὸ τοῦ Νοσοκομείου καὶ τοὺς ἀσθενεῖς πρίν; Τί δικτατορικὲς τακτικὲς ἀκολουθεῖτε κύριε; Μὲ τί δικαίωμα; Ἤδη ὑπάρχει δραματικὴ ἔλλειψη προσωπικοῦ. Καὶ πρακτικὰ νὰ τὸ δοῦμε, οἱ νοσηλεύτριες π.χ θὰ ἔχουν ἐπιπλέον νὰ ρωτοῦν "παρακαλῶ ποιὸ Θεὸ πιστεύετε;” καὶ ἀνάλογα νὰ ἀνεβοκατεβάζουν εἰκόνες;;!!

Ὅσον ἀφορᾶ δὲ τὴν ἄσκηση τῆς Ἰατρικῆς, τί νὰ πεῖ κανένας. Κύριε, ἂν δὲν βγάλεις τὰ ἐνδύματα τοῦ ἀσθενῆ, νὰ ψηλαφίσεις, νὰ ἀκροαστεῖς καρδία-κοιλία-πνεύμονα καὶ ἐπὶ γυναικολογικοῦ ἢ οὐρολογικοῦ περιστατικοῦ τὰ γεννητικὰ ὄργανα, πῶς θὰ διαγνώσεις ἄρα καὶ θὰ χορηγήσεις τὴ κατάλληλη ἀγωγή;;;;;;;!!!!!!!!!!!! Ρίχνοντας χαρτιά, βλέποντας τὸν καφέ, πῶς;;; Ἡ Ἰατρικὴ εἶναι Ἐπιστήμη. Η Ἐπιστήμη δὲν εἶναι μαγεία. Ἄρα ἡ Ἰατρικὴ δὲν εἶναι μαγεία. Ἔλεος! Καὶ ὅταν σε ἕνα ἀκραία ἐπεῖγον γυναικολογικὸ περιστατικὸ ποὺ κινδυνεύει ἄμεσα ἡ ζωή της γυναίκας, ἐφημερεύει ἄρρην γυναικολόγος; Θὰ ὑπάρχει "on call" γυναίκα γυναικολόγος νὰ ἔρχεται ἀπὸ τὸ σπίτι τῆς εἰδικὰ γιὰ μουσουλμάνα ἀσθενῆ;
Ἂν ἐνοχλοῦνται κάποιοι ἄλλων θρησκευμάτων, ἃς ἐπιλέξουν ὡς χωρᾶ διαμονῆς τοὺς κάποια ποὺ νὰ
τοὺς ἐκφράζει. Ὅπως πολλοὶ Ἕλληνες ἐνοχλοῦνται ἀπὸ κάποια θέματα τῶν Νοσοκομείων μας, ὑπογραφοῦν καὶ ἀποχωροῦν μὲ δίκη τοὺς εὐθύνη, ἔτσι καὶ οἱ ἀλλοδαποὶ φίλοι μας ἔχουν τὴν ἴδια ἐπιλογή.

Ξέρετε τί δύναμη καὶ κουράγιο παίρνουν οἱ χριστιανοὶ ἀσθενεῖς ἀπὸ τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας, τοῦ Χριστοῦ, τὸ Σταυρό, τὸ Εὐαγγέλιο; Τεράστια. Τὸ ἔχω ζήσει τόσα χρόνια αὐτό.Μὲ τί δικαίωμα κύριε δίνετε τέτοιου εἴδους ὁδηγίες στὸ Δημόσιο Νοσοκομεῖο στὸ ὁποῖο ὑπηρετεῖτε; Τὸ ὁποῖο ὀνομάζεται ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΒΟΗΘΕΙΑ, παρεπιπτοντως. Ὄχι ὅτι θὰ ὕπηρχε διαφορὰ ἐὰν ὀνομάζονταν ΠΠΝΠ μόνον. Ὡς πολίτης ντρέπομαι. Ὡς γιατρὸς μόνον ἐκπλήξη καὶ θλίψη νιώθω. 

Ἐσεῖς, νιώθετε σωστός;


Μετὰ τιμῆς,

Καραβασίλη Διαμαντούλα,
Παιδίατρος.

...................................................................................
....................................................................................
Σχολιάκι ( οι λωλαμένες υπογραμμίσεις, δικές μου)
με αφορμή τα  ανωτέρω.:
.................................................

Διαμαντούλα μ' (Αδαμάντινη)
το λέει η περδικούλα σου! 

-Γουστάρω τρελά! 

(Μερακλώθηκα! 
Ώωπα! 
σήκου για μια γυρβουλιά!)



Κανόνισε, Διαμαντούλα μ' (Αδαμάντινη)
καμιά καφεδούμπα! 

-Κερνάω!

-Άμα πιαααα! 

-Μας έχουνε κάνει -ο πάσα ένας- τα νεύρα τσουρέκια! 

Ευανθία η Σαλογραία 
..................................................................................
...................................................................................

Δελτίο Τύπου της Ι.Μ. Πατρών

σχετικά με την αντιμετώπιση

αλλοεθνών και αλλοθρήσκων




Αποτέλεσμα εικόνας για μητροπολίτης Πατρών
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
22.12.2016
Ἐρωτηθείς γιά τίς ὁδηγίες τοῦ κ. Διοικητοῦ τοῦ Π.Γ.Ν.Π « Παναγία ἡ Βοήθεια» σχετικά μέ τήν ἀντιμετώπιση ἀλλοεθνῶν καί ἀλλοθρήσκων, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ἀνέφερε τά ἐξῆς:

Γνωρίζομεν, ὅτι τόσο στὸ Π.Γ.Ν.Π. « Παναγία ἡ Βοήθεια», ὅσο καὶ στὰ ἄλλα νοσηλευτικὰ Ἱδρύματα τῆς πόλεώς μας, παρέχεται κατὰ τὸν καλύτερο τρόπο, ἡ νοσηλεία καὶ ἡ ἐν ἀγάπῃ ἀντιμετώπιση τῶν ἀσθενῶν, ὅποιοι καὶ ἂν εἶναι, Ἕλληνες ἢ ἀδελφοί μας ἀπὸ ἄλλες χῶρες, ἀνεξαρτήτως ἡλικίας, φύλου καὶ θρησκεύματος ( ὡς γνωστὸν στὰ Νοσοκομεῖα μας πλειστάκις μὲ τὴν βοήθεια τῆς Ἐκκλησίας νοσηλεύονται μετανάστες ἀπὸ ἄλλες χῶρες), χωρὶς ποτὲ νὰ δημιουργηθῇ τὸ παραμικρὸν ζήτημα.

Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολίς μας ἔχει ἄριστες σχέσεις μὲ τὴν Διοίκηση καὶ τὸ Ἰατρικό, Νοσηλευτικὸ προσωπικὸ ὡς καὶ μὲ ὅλους τούς, παντὶ τρόπῳ, ἐργαζομένους στὰ Νοσοκομεῖα.
Οἱ ἐντεταλμένοι Ἱερεῖς μας ἐργάζονται νυχθημερὸν καὶ θυσιαστικά, συνεργαζόμενοι μὲ τὶς Διοικήσεις καὶ τὸ Προσωπικὸ τῶν Νοσοκομείων καὶ μᾶς ἐνημερώνουν γιὰ τὸν θαυμάσιο τρόπο λειτουργίας τῆς διακονίας τους καί τῆς προσφορᾶς ἀγάπης πρός πάντα ἂνθρωπο ἀπ’ ὃπου αὐτός καί ἂν προέρχεται.

Ὡς πρὸς τὸ θέμα τῶν ὁδηγιῶν τοῦ κ. Διοικητοῦ τοῦ Π.Γ.Ν.Π. « Παναγία ἡ Βοήθεια»,  θεωρῶ ὅτι ἦτο μᾶλλον ἀτυχεῖς καί δέν ἐχρειάζοντο.



Ἐξ ἀφορμῆς αὐτοῦ τοῦ θέματος ἐπαναλαμβάνομε, ὅτι καὶ ἄλλες φορὲς ἔχομε ἐπισημάνει. Ὅτι δηλαδή ὅποιος ἔρχεται στὴν Πατρίδα μας καὶ στὴν πόλη μας εἶναι καλοδεχούμενος, ὅμως ὀφείλει νὰ σέβεται τὴν πίστη μας, τὴν παράδοσή μας καὶ τὰ ἤθη μας, ὃπως τόν σεβόμεθα καί τόν ἀγαπᾶμε καί μεῖς. 

Ἐὰν, ὃσοι φθάνουν καθ’ οἱονδήποτε τρόπο καί γιά ὁποιονδήποτε λόγο στήν Πατρίδα μας, ἐπιθυμοῦν κάτι ἄλλο, διαφορετικὸ ἀπὸ τὴν ἰδικὴ μας ποιότητα ζωῆς, τὴν πνευματική μας ἰδιοπροσωπία καὶ ταυτότητα, ἂς τὴν ἀναζητήσουν ἀλλοῦ, ἂν τὴν βροῦν βεβαίως.

Ἐμεῖς ἐμπνεόμενοι ἀπὸ τὸ πνεῦμα τῆς ἀγάπης τοῦ Κυρίου μας, προσφέρομε ἀπὸ καρδίας ἀγάπη πρὸς πάντας, σεβόμενοι τὴν πίστη μας καὶ ὅ, τι παρελάβαμε ὡς ἱερὰ παρακαταθήκη ἀπὸ τοὺς Ἁγίους μας καὶ ἀπὸ τοὺς Πατέρες μας.

Δὲν θὰ θυσιάσωμε τίποτε ἀπ’ ὅλα αὐτά. Ὅσο γιὰ ὅσους θὰ ἤθελαν στὸν βωμὸ τῆς λεγομένης παγκοσμιοποίησης καὶ τῆς πολτοποποίησης τῶν πάντων, νὰ ἀπεμπολήσουν τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια μας, (αὐτὸ τὸ λέγομε πρὸς πᾶσαν κατεύθυνσιν), θὰ μᾶς εὕρουν ἀντιθέτους καὶ θὰ προασπισθοῦμε τὰ δικαιώματα καί τά πιστεύματα τοῦ Λαοῦ μας μέχρι κεραίας καὶ μὲ ὁποιαδήποτε θυσία.

Μόνο ἐάν σεβώμεθα τόν ἑαυτό μας θά μᾶς σέβωνται καί οἱ ἂλλοι.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως. 

Αναδημοσίευση από:
http://i-m-patron.gr/ἐρωτηθείς-γιά-τίς-ὁδηγίες-τοῦ-κ-διοι/ 

...........................................................................................
...........................................................................................

MHNYMA ΈΛΛΗΝΑ ΠΙΛΟΤΟΥ ΠΡΟς ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ

"ΕΓΩ ΠΕΤΑΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ..."


Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2016

Περιμένει Αυτός που μοναδικά μ' αγαπάει





Αν κάποιος μου έλεγε 
ότι στο τέρμα του δρόμου ή σε μιαν άλλη πόλη
ή σε μιάν άλλη ήπειρο
με περιμένει κάποιος 
που μοναδικά αγαπάω,
η ύπαρξή μου όλη 
θα προσανατολιζόταν προς τα κει.

Η ζωή μου δεν θα ήταν παρά ένα τρέξιμο, 

ένα ταξίδι
να φτάσω εκεί που είναι ο θησαυρός μου...

Τώρα ξέρω πως στο τέρμα του δρόμου

δεν με περιμένει κάποιος που
μοναδικά εγώ αγαπάω... 


Περιμένει Αυτός που μοναδικά μ΄ αγαπάει...

Αυτός που ποτέ δεν λείπει, ποτέ δεν εγκαταλείπει...


Μαρία Μουρζά

πηγή: 
https://proskynitis.blogspot.gr/2016/12/blog-post_82.html

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2016

Η διάσημη Ρωσική ορχήστρα Αλεξάντροφ που "ξεκληρίστηκε" στη μοιραία πτήση σήμερα 12 Δεκ. /25 Δεκεμβρίου 2016 του Αγίου Σπυρίδωνα, με το Πάτριο Εκκλησιαστικό, Ορθόδοξο Εορτολόγιο...



To είδα στο Πρώτο θέμα
.......................................................................................................

...............................................................

Η Βηθλεέμ σιωπά...Χριστός γεννάται σήμερον;






Η Βηθλεέμ σιωπά. 
Χριστός γεννάται σήμερον;
Είναι δωδεκαήμερον
εκπτώσεων μεγάλων.

Ο κόσμος τραγουδά.
Οι ύμνοι είν' για τον Κύριο;
Αυτό είναι το μυστήριο,
ν' ακούγονται άσματα άλλων...

Η φάτνη σιωπηλή.
Εκεί δεν έχει ρεβεγιόν;
Εδώ γραβάτες, παπιγιόν
δώρα κι ευχές αλλάζουν.

Η Ρώμη φωτεινή.
Κι οι φίλοι εξ Ανατολών;
Με την χορεία των ουνιτών 
κι αυτοί συνεορτάζουν.

Η Βηθλεέμ σιωπά. 
Χριστός γεννάται σήμερον;
Είναι δωδεκαήμερον
εκπτώσεων μεγάλων.
Λένε είναι "Χριστούγεννα". Είναι, μα όχι του Χριστού,
αλλά εχθρών Του μάλλον...

Ν. Μ.

Το διάβασα στη σελίδα ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2016

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστος, η Αιώνια Ζωή και η μαύρη τρύπα του θανάτου (επανάληψη)



(επανάληψη από το http://salograia.blogspot.gr/2009/12/blog-post.html)

Θέλω να σου εξομολογηθώ,περιστεράκι μου, ότι όταν επέλεγα τoν Κύριο Ιησού , στα δεκαοχτώ μου τα χρόνια, ως τον Ήλιο του βίου μου όλου, δεν ήταν διότι φοβόμουν το θάνατο.

Δεν είχα εμπειρία, ασθένειας ή θανάτου, ώστε να τον φοβούμαι.

Στα δεκαοχτώ μου, διάλεξα- ενσυνειδήτως- το Χριστό, επειδή έπρεπε να αποφασίσω αν θα πορευτώ, ακολουθώντας τις ενίοτε αιματηρές εντολές Του, ή αν θα προχωρούσα με βάση τις προσωπικές μου διαθέσεις και παρορμήσεις.

Η λογική μου ήταν απλή και πρακτική. 

Επειδή επιθυμούσα - του σκοτωμού επιθυμούσα- να κάνω του κεφαλιού μου, και ο Κύριος Ιησούς, είχε τις δικές Του Εντολές,που τις έβαζε απέναντί μου να με κοιτάνε σιωπηλά και ..παραπονιάρικα, αποφάσισα να ερευνήσω ενδελεχώς, το ζήτημα της Θεότητας και της Ανάστασής Του.

Η λογική μου μουρμούριζε, ξεσκονίζοντας τα επιχείρηματά της, ότι αν ο Χριστός αναστήθηκε, υπήρξε απείρως σημαντικότερος από οποιονδήποτε σπουδαίο άνθρωπο, που ως πνευματικός διάττων αστήρ, ολοκλήρωσε την τροχιά του στις συνειδήσεις των κατοίκων της Γαίας.

Αν ο Χριστός αναστήθηκε, ίσως, πράγματι, να ήταν και Θεάνθρωπος, όπως κατέγραψαν οι Άγιοι Απόστολοι στα Ευαγγέλια και στις επιστολές τους- αυτά τα ιερότατα και έμπλεα φωτός κείμενα τα οποία σφράγισαν με της καρδιάς τους το αίμα- μια και όλοι, κακήν κακώς εφονεύθησαν από τους Αντίχριστους των καιρών τους- μόνη εξαίρεση ο μαθητής της αγάπης Άγιος Ιωάννης ο Θεολογος- καλά το θυμάσαι...

Αν υπήρξε Θεάνθρωπος, ο Ιησούς, ανασταίνοντας εαυτόν από επώδυνο θάνατο, στις τρεις ημέρες- ακριβώς όπως ο ίδιος το είχε προφητεύσει στους μαθητές του- τότε αυτός ήταν ο δυνατότερος και αληθινότερος και υπεροχότερος πασών των ανά τους αιώνες αναφανεισών υπάρξεων, και σίγουρα στις Εντολές Του, κρυβόταν σοφία, δύναμη, προστασία και τρυφή ατελεύτητη!

Αν στις εντολές Του, κρύβονταν αυτές οι ευλογίες, έπρεπε - ανυπερθέτως- να κόψω τα λαιμά μου, προσπαθώντας αυτές τις εντολές να τις εφαρμόσω- όσο στενός κορσές ενίοτε και αν μου φαίνονταν- όσο κόστος αυτή η εφαρμογή και αν- κατ' όψιν- απαιτούσε.

Επειδή παραμένω με τη συνείδηση και τους κολλητούς μου, ειλικρινής μέχρι αηδίας θα σου εξομολογηθώ ντροπαλά, επαναλαμβάνοντας, ότι εξ αιτίας αυτής της δυσκολίας εφαρμογής των εντολών, θα ήθελα πάρα πολύ να ΜΗΝ έχει αναστηθεί ο λατρεμένος Χριστούλης , α! πόσο θα το επιθυμούσα, η κουρούνα! 

Όμως, τα διαβάσματα, τα στοιχεία, η έρευνά μου, οι εμπειρικές μου παρατηρήσεις, πληροφορούσαν το αντίθετο τη νεανική μου, έντιμη σκέψη, που είχε παιδιόθεν μέγα πάθος-κόλλημα θα το χαρακτηρίζαν κάποιοι κακεντρεχώς- με την Αλήθεια.

Ακολούθησα τελικά, ενσυνειδήτως, τον Κύριο Ιησού και Σωτήρα του γένους των θνητών, με μια άλλη σοβαρότητα, στα δεκαοχτώ μου, επειδή ήμουν βέβαιη ότι ο Χριστός ειναι η μόνη Γνήσια Θεανθρώπινη ύπαρξη όλων των αιώνων, και το κατεξοχήν Πρόσωπο της Αγάπης- το ομολόγησε -χωρίς να μου φαίνεται καθόλου για χαζός τύπος του κατηχητικού- και ο Δημήτρης ο Ήμελλος, ο κουλτουριάρης ηθοποιός,απαντώντας σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου-αν πιστεύει στην αγάπη: 

-Για ποια αγάπη μού μιλάτε;
Στην ιστορία της ανθρωπότητας, Ένας μόνος αγάπησε αληθινά και τον κάναν Θρησκεία!

Από αυτή τη φράση και μόνο, τον έγραψα στην καρδιά μου τον κύριο Ήμελλο και ας μην- προσωπικά- τον γνωρίζω.

Επί σειρά ετών,λοιπόν, αυτή η αναζήτηση της Αλήθειας, αποτελούσε το κυρίαρχο κίνητρό μου.

Στη συνέχεια και αφού η ψυχολογία και η τέχνη φάνηκαν στα μάτια μου, εξαιρετικά ανεπαρκείς προκειμένου να δώσουν τις απαντήσεις που γύρευα, ένιωσα, μέσα από εκπληκτικές για μένα εμπειρίες- ποικίλες, ότι ο Χριστός, εκτός από Αλήθεια, ήταν και η Οδός!

Η Οδός που περπάτησαν τόσο οι Απόστολοι, όσο και οι Καππαδόκες Πατέρες, ο Αγιος Γρηγόριος Παλαμάς,ο άγιος Ιωάννης ο Ρώσος,ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ , ο Άγιος Νεκτάριος και ο Ιωάννης Μαξιμόβιτς, ο μέγας Νικόλαος Βελιμίροβιτς και μύριοι άλλοι...

Ακριβώς η ίδια Οδός, και όσοι την περπατούν, γνωρίζουν καλά για ποιο πράγμα μιλάω. 

Ο Χριστός αποκαλύφθηκε ενώπιόν μου, με όλο και μεγαλύτερη ευκρίνεια ως Οδός που όφειλα να ακολουθώ-και στην οποία έπρεπε να πατώ με σεβασμό και άγρυπνη προσοχή- αν επιθυμούσα να έχω στην καρδιά μου, Φως και Ειρήνη.

Τελευταία τελευταία- επιτέλους- κατάλαβα βαθιά μου, ότι ο Χριστός, είναι και Ζωή!

Το κατάλαβα ότι ο Χριστός είναι Ζωή, αισθανόμενη, πόση Μαυρίλα και ΟΔΥΝΗ έχει ο θάνατος για κείνους που ζουν χωρίς αληθινή εμπιστοσύνη στην Παρουσία του Λυτρωτή μας.

Παρατηρώντας τα ψυχοφάρμακα και τις αυτοκτονίες ανθρώπων που έχασαν λατρεμένα τους πρόσωπα,
μού 'ρθε μια μέρα φλασιά- έλλαμψη, επί το λογιότερον- και ένιωσα, ένιωσα σου λέω- θέλω να με πιστέψεις- συνειδητοποίησα μέχρι μυελού των οστέων μου, του Κυρίου την παμμέγιστη δύναμη!

Και τότε,ενώ περιχαρής, σου τα εμπιστευόμουν αυτά, το βρήκες πάλι το αντίχριστο επιχείρημα, μικρό αετόπουλο:

-Καλά! Και δεν ντρέπεσαι να πηγαίνεις με τη μεριά του πιο δυνατού;

Γούρλωσα ψιλοθυμωμένη τα μάτια.

-Από πότε, χρυσούλι μου, πρέπει να ντρεπόμεθα για τα καλά και συμφέροντα των αιωνίων ψυχών μας;
Δεν πα να λες, όμως, ό,τι θες;
Δεν πα να κουρεύεσαι;

Όχι! Δεν πιστεύω ότι υπάρχει ζωντανός ο Χριστός και ότι αναστήθηκε. 
Όχι! Δεν το πιστεύω!

Θα απαντήσω με το λόγο του γέρο Καρλ Γιουνγκ σε σχετική ερώτηση:

- Δεν το πιστεύω ότι υπάρχει Θεός!

Το γνωρίζωωω!


Το βλέπωωω!

Το ψηλαφώωω!

Ο Χριστός είτε το εγκολπώνεσαι είτε όχι - και συ θα χάσεις πολλά αν δεν...- είναι ο Λαμπροφόρος Νικητής του θανάτου!

Με την Αγία Του Χαρμόσυνη Ανάσταση, νίκησε το φόβητρο του θάνατου, ως απελπισία, ως ερωτική απώλεια, ως απόλυτο μορμολύκειο, ως σκότος, ως μοναξιά, ως έσχατη απειλή...του γένους των ανθρώπων...

- Διατί συμβαίνει αυτό; 

Διότι πράγματι...όποιος βαπτίζεται στο Όνομα της Παναγίας Τριάδος και εντάσσεται στο Σώμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας,όποιος νιώθει την Απανταχού Παρουσία Του Ιησού και ενώνεται μαζί Του, δια των Μυστηρίων που μας παρέδωσε, γίνεται σιγά σιγά, και στο μέτρο του προσωπικού του αγώνα, μικρός Χριστός κατά Χάρη, παίρνει μέσα του, από τη δύναμη Εκείνου, και έτσι μπορεί με ελπίδα και εγκαρτέρηση να υπομείνει το θάνατο των προσφιλών του, να υπομείνει με ειρήνη και γενναιότητα την Επίσημη Ώρα, την Ά-τροπο, του προσωπικού του θανάτου... 

Όποιος πιστεύει στο Θεό - Λόγο, Χριστό και τον έχει ως τον πρώτιστο φλογερό εραστή της ψυχής του, καταλαβαίνει πολύ καλά, γιατί ο μέγας Σεραφείμ του Σαρώφ, κάθε που έβλεπε έναν πιστό- οποιονδήποτε άνθρωπο στο δρόμο του- τον χαιρετούσε με άφατη αγαλλίαση, αναφωνώντας:

- Χριστός Ανέστη, Χαρά μου!Η τελεία Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη,στον Αναστημένο Ιησού, έξω βάλλουν τον φόβο του θανάτου.

Μακάριοι οι εν Κυρίω αποθνήσκοντες...

Μακάριοι οι αποθνήσκοντες εν Κυρίω που θα ξανασυναντήσουν όλους, τους εν Κυρίω κοιμηθέντας αγαπημένους τους, μέσα στην πιο μεγάλη ευφροσύνη!

Στην κηδεία της αγιότατης Μητέρας Ειρήνης Μυρτιδιώτισσας των Οινουσσών, έψαλλαν άπαντες, με βαθύτατη συγκίνηση ιεροπρεπώς την ωδή τη Νικητήρια!... 

Χριστός Ανέστη ...χαρά μου!

- Αληθώς Ανέστη ο Κύριος!


Σταματήστε τα απαρηγόρητα κλάματα!

Αληθώς οι ελπίζοντες στη δική Του απερίγραπτη Αλήθεια και

Αγάπη και Δύναμη, εν Εσχάτη Ημέρα, θα αναστηθούν εν Αγαλλιάσει!

Ευανθία η Σαλογραία

(Περιστεράκι μου, αν πατήσεις πάνω στην υπογραφή
θα τηλεμεταφερθείς στην παλιότερη ανάρτηση
για τις τρίχες από τα μαλλάκια μας, που είναι μετρημένες...)
.........................................................................................................
.........................................................................................................