Παρασκευή 26 Ιουλίου 2024
Κυριακή 21 Ιουλίου 2024
Αυτή την στιγμή εκατοντάδες αστυνομικοί με βαρέα οχήματα έχουν πλησιάσει την IΕΡΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΟΝΗ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ και αναμένεται η τελική διαταγή για έφοδο. (Αχ Θεομπαιχτούληδες Πατριαρχούκε και (ΑΝΙερά Επιστασία, Ντροπήηηη!)!
Πολιορκείται και πάλι η μαρτυρική και ιστορική Ιερά Μονή Εσφιγμένου από αστυνομικές δυνάμεις με τους 118 μοναχούς να προειδοποιούν ότι θα θυσιαστούν για να μην αρπάξει το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης την περιουσία τους.
Αυτή την στιγμή εκατοντάδες αστυνομικοί με βαρέα οχήματα έχει πλησιάσει την Μονή και αναμένεται η τελική διαταγή για έφοδο.
Πρόκειται για γέροντες οι οποίοι από το 1972 κρατούν σκληρή στάση έναντι της ηγεσίας της Ορθοδοξίας έχοντας διακόψει κάθε επαφή με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, διαφωνώντας για τις συναντήσεις με εκπροσώπους της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.
Από την περίοδο εκείνη, στο μοναστήρι κυματίζει το λάβαρο «Ορθοδοξία ή Θάνατος».
Η υπόθεση ξεκίνησε την περασμένη Τρίτη (16/7) όταν ο Αστυνομικός Σταθμός Καρυών απέστειλε έγγραφο προς την Ιερά Επιστασία του Αγίου Όρους, με το οποίο ζητούσε άδεια ώστε να προχωρήσει σε ευρείας κλίμακας επιχείρηση έξωσης σε χώρους του Άθω, με τη συνδρομή ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων και βαρέων οχημάτων – μετά από αίτημα που υπέβαλε δικαστικός επιμελητής.
Ένα σύνθημα το οποίο για τους ίδιους, αποτελεί στάση ζωής.
Από το 2002 η παλιά αδελφότητα κηρύχτηκε «παράνομη» και έως και σήμερα για την ελληνική δικαιοσύνη, οι μοναχοί της Μονής Εσφιγμένου χαρακτηρίζονται ως «καταληψίες» και τους έχει ζητηθεί να αποχωρήσουν από το Μοναστήρι.
Την ίδια ώρα έχουν αποκλειστεί από τους κρατικούς και ευρωπαϊκούς πόρους, ενώ το Συμβούλιο της Επικρατείας εδώ και σχεδόν 20 χρόνια αναγνωρίζει επίσημα ως νόμιμη τη νέα αδελφότητα της Εσφιγμένου, η οποία έχει έδρα τις Καρυές, αφαιρώντας κάθε δικαίωμα ή προνόμιο από τα παλιά μέλη.
«Είμαστε έτοιμοι να υπερασπιστούμε το μοναστήρι μέχρι θανάτου»
Ο γέροντας Μεθόδιος -ένας από τους καταδικασθέντες σε… 18 χρόνια κάθειρξη από την πολιορκία του 2013- δήλωσε στο τοπικό μέσο ότι «σε περίπτωση αστυνομικής επιχείρησης, δεν θα μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια».
«Είμαστε έτοιμοι να υπερασπιστούμε το μοναστήρι μέχρι θανάτου, εδώ είναι η πνευματική μας πατρίδα. Εδώ γεννηθήκαμε πνευματικά και εδώ θα πεθάνουμε.
Οι αστυνομικοί το μόνο που κάνουν είναι υπάλληλοι, δεν τους παρεξηγώ. Είναι υποχρεωμένοι να κάνουν αυτό που τους λένε. Και κυνηγούν εμάς. Εμείς έχουμε γεροντάκια που ζουν εδώ 50, 60,70 χρόνια.
Μάς απαγορεύουν να βγούμε από το μοναστήρι να πάμε να πάρουμε τρόφιμα. Κουβαλάμε πράγματα στην πλάτη και περπατάμε 1,5 χιλιόμετρο. Να αφήσουμε τα γεροντάκια να πεθάνουν επειδή το θέλουν δύο άτομα; Προς Θεού, πού βρισκόμαστε;» διερωτάται.
«Ας έρθουν»
Σύμφωνα με τον γέροντα Μεθόδιο, «Ας έρθουν και ό,τι θέλει ας γίνει. Άμα οι αστυνομικοί με τραβάνε και με σέρνουν, θα κάτσουν οι μοναχοί με δεμένα τα χέρια;
Ή αν δουν κάποιος αξιωματικός να χτυπά κάποιον μοναχό, θα καθίσουν οι πατέρες να τους βλέπουν; Θα γίνουν εγκλήματα και αυτά τα παρακινούν οι Μοναχοί αυτοί που δεν έχουν σκοπό».
«Εμείς δεν πειράξαμε ποτέ κανέναν – Λένε ψέματα»
Τόσο το 2006 όσο και το 2013 το Άγιο Όρος σημαδεύθηκε από τις επιθέσεις της ΕΛΑΣ στη Μονή.
«Δεν έχουμε κάτι ούτε με την Ιερά Κοινότητα ούτε με το Πατριαρχείο. Τα έχουμε με τους ανθρώπους. Εμείς δεχόμαστε μόνο αυτά που άφησαν οι Άγιοι Πατέρες.
Μας κατηγορούν για πράγματα που δεν ισχύουν, ότι εμείς… εκπαιδεύουμε Ρώσους κομάντο!
Εμείς όποιος και να έρθει θα τον φιλοξενήσουμε, θα του δώσουμε ένα κομμάτι ψωμί να φάει. Και Τούρκος να είναι, θα του προσφέρουμε ένα ποτήρι νερό. Και αυτό γίνεται με τον δικό μας τον κόπο, γιατί μας έχουν πάρει τα πάντα.
Πολλές φορές δεν έχω ούτε 5 ευρώ να πάρω κάτι για το γεροντάκι. Υποχρεώνω τους άλλους αδελφούς που μας βοηθάνε», αναφέρει.
Και συμπληρώνει:
«Τι ήρθαν να κάνουν στο Άγιο Όρος; Εδώ δεν ήρθαμε να μαζέψουμε χρήματα όπως αυτοί, να παίρνουν όλα τα έσοδα της Μονής δύο άτομα. Τι τα κάνουν;
Εμένα με έχουν δικάσει 65 φορ ές. Είναι αυτό κατά Θεόν; Είναι αυτοί Μοναχοί στο Άγιο Όρος; Εμείς δεν πειράξαμε ποτέ κανέναν.
«Ο κόσμος μάς στηρίζει πάρα πολύ και το μήνυμά μου που δίνω, είναι: Να μείνουμε Έλληνες και Ορθόδοξοι και να επιστρέψουμε στα ήθη και στα έθιμά μας. Και να μπορέσουμε να ζήσουμε σαν έθνος – γιατί κάθε έθνος που καταστρέφει και τα ήθη και τα έθιμα, είναι προδιαγεγραμμένο για αφανισμό», καταλήγει.
Η μονή Εσφιγμένου διέκοψε το 1972 κάθε σύνδεση με το Οικουμενικό Πατριαρχείο κι έκτοτε οι σχέσεις τους παραμένουν διαρρηγμένες παρά τις προσπάθειες προσέγγισης έχουν γίνει κατά καιρούς από την πλευρά του Πατριαρχείου.
Το 2005 το Συμβούλιο Επικρατείας αναγνώρισε ως νόμιμη τη νέα αδελφότητα του Εσφιγμένου, η οποία έχει έδρα στις Καρυές και αποτελείται από μοναχούς, τους οποίους αναγνωρίζει και επίσημα η Ιερή Κοινότητα του Αγίου Όρους, αφαιρώντας κάθε δικαίωμα ή προνόμιο προς τους «παλαιούς».
Οι σχέσεις των παλαιών και των νέων μοναχών της Εσφιγμένου οδηγήθηκαν σε οξύτατη αντιπαράθεση το καλοκαίρι του 2013. Μέλη της νέας κοινότητας προσπάθησαν τότε να εκδιώξουν τους μοναχούς που εγκαταβιώνουν στο κονάκι της μονής στις Καρυές, ενώ η εικόνα με έναν από τους μοναχούς της παλιάς μονής να κρατάει στο χέρι ένα φλεγόμενο μπουκάλι-μολότοφ, κατέκλυσε πρωτοσέλιδα και ρεπορτάζ των μέσων ενημέρωσης.
Σε βάρος των μελών της παλαιάς μονής εκκρεμούν καταδικαστικές αποφάσεις της Δικαιοσύνης, καθώς και αποφάσεις απέλασης από το Άγιο Όρος, εκείνοι δηλώνουν ανυποχώρητοι.
Ο ηγούμενος της Μονής, Μεθόδιος, παραμένει ακλόνητος στα πιστεύω του: Είναι κέρδος να διώκεται κάποιος για την πίστη του».
Ο ίδιος ο γέροντας Μεθόδιος αναφέρει: «Έχουμε δεχτεί ένα διωγμό πρωτοχριστιανικό. Όχι από εχθρούς, αλλά από τον ίδιο τον Πατριάρχη, ο οποίος θα έπρεπε να είναι ο πατέρας μας, καθώς και από την Ιερά Κοινότητα.
Επίσης δεν διατηρούμε σχέσεις με την Εκκλησία της Ελλάδος. Κι αυτό γιατί το Άγιο Όρος δεν ανήκει στην κρατούσα Εκκλησία, αλλά στο Πατριαρχείο. Η διαφορά μας με τον Πατριάρχη είναι πνευματική», σπεύδει να διευκρινίσει. «Δεν τον θεωρούμε ορθόδοξο με αυτά που κάνει, δεδομένου ότι με τις πράξεις του είναι αντίθετος προς την Ορθόδοξη Εκκλησία και γι’ αυτό δεν τον μνημονεύουμε».
Όπως εξηγεί, οι κανόνες της Εκκλησίας «απαγορεύουν τη συμπροσευχή με αιρετικούς. Είτε με προτεστάντες και καθολικούς, είτε με αλλόθρησκους όπως κάνει ο Βαρθολομαίος, ο οποίος υποστηρίζει ότι όλες οι θρησκείες κρύβουν ένα κομμάτι αλήθειας. Κάτι τέτοιο όμως δεν είναι παρά ένα ψέμα. Από τους Πατέρες μάθαμε πως η μόνη αλήθεια είναι η Ορθοδοξία και ότι εκεί μόνο μπορούμε να σωθούμε».
«Δούρειος Ίππος οι χρηματοδοτήσεις για να μπουν ακόμα και γυναίκες στο Άγιο Όρος»
«Θεωρούμε άλλωστε ότι τα ευρωπαϊκά χρήματα αποτελούν το Δούρειο Ίππο, ο οποίος θα καταστρέψει το Άγιο Όρος.
Κάποιοι έσπευσαν να πουν: “Γιατί δεν αφήνετε τις γυναίκες να μπαίνουν στο Άγιο Όρος. Αφού τα χρήματα που λαμβάνετε προέρχονται και από γυναίκες φορολογούμενες”. Εγώ απαντώ ότι εάν αποδεχτούμε τα ποσά που εγκρίνει το ελληνικό Δημόσιο και η Ε.Ε. για τις μονές, είναι σαν να δεχόμαστε να μας τραβούν από τη μύτη κάποιοι, όπως συμβαίνει σήμερα με το ελληνικό κράτος.
Οι μονές απορροφούν διαρκώς χρήματα με αποτέλεσμα να έρθει η Ε.Ε. μελλοντικά, ζητώντας να ανοίξει το Άγιο Όρος στις γυναίκες. Γι’ αυτό προσπαθούμε και βασιζόμαστε αποκλειστικά στις δικές μας δυνάμεις, συντηρούμε και τα κειμήλια της μονής αλλά και το μοναστήρι, αποκλείοντας τα αργύρια των Εβραίων
Δηλώνουμε Έλληνες μέχρι το κόκκαλο και αρνούμαστε να παραδώσουμε στους Εβραίους την πνευματική κληρονομιά των Ελλήνων, την οποία αποκτήσαμε με αίμα και με θυσίες.
Μην ξεχνάτε ότι πίσω από την Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται ο διεθνής Σιωνισμός, ο οποίος προσφέρει άφθονα χρήματα για να μπορεί να μας ελέγχει. Έτσι και οι αξιολογήσεις που επικαλούνται.
Όλα αυτά δεν είναι παρά μόνο παραμύθια. Όπως είχε πει κάποια στιγμή ο Κίσινγκερ “οι Έλληνες δεν πολεμούνται εύκολα. Πρέπει να τους χαλάσεις τη θρησκεία, τη γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα για να μπορείς να τους κάνεις ό,τι θέλεις”».
πηγη: pronews
................................................................
................................................................
Σάββατο 20 Ιουλίου 2024
Όργανα δαιμονάνθρωπων ετοιμάζονται να πνίξουν το Περιβόλι της Παναγίας στο αίμα. Στηρίζουμε την Γνήσια Ιερά Μονή Εσφιγμένου.
σ.σ. Θα δεχθούν η Ιερά Επιστασία, η Ιερά Κοινότητα και οι Μονές του Αγίου Όρους την εισβολή αστυνομικών βαρέων οχημάτων για τον διωγμό και το αιματοκύλισμα αφιερωμένων Μοναχών στο Περιβόλι της Παναγίας; Θα επιτρέψουν να συμβεί τέτοιο πράγμα;
ΈΚΤΑΚΤΗ ΑΝΑΚΟΊΝΩΣΗ…!!!
Επιτακτική ανάγκη να παραστούμε όλοι μαζί αυτήν την Κυριακή 21 Ιουλίου 08.30 το πρωί στο λιμάνι της Ουρανούπολης Χαλκιδικής για να πραγματοποιηθεί η ΕΙΡΗΝΙΚΉ διαμαρτυρία και προβολή αιτημάτων για την άδικη εκτέλεση έξωσης των Μοναχών τής Γνήσιας Ιεράς Μονής Εσφιγμένου Α.Ο εκ μέρους του Υπουργείου προστασίας του πολίτη και το αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας …!!!
Όλοι στο πλευρό της Εσφιγμένου.
Η κυβέρνηση σχεδιάζει επιχείρηση εναντίον των 118 μοναχών μας.
Όχι στο αιματοκύλισμα εντός Αγίου Όρους.
Επίσημα ζητά την συνδρομή της Ιεράς Κοινότητας.
Όχι στην κατάργηση του Αυτοδιοίκητου.
Κάτω τα χέρια από τους μοναχούς της Εσφιγμένου.
Αίμα μοναχών δεν θα ποτίσει το περιβόλι της Παναγίας. Ζητούμε στήριξη στον αγώνα μας.
Αστυνομική επέμβαση θέλει την εξόντωση μας.
Τρίτη 16 Ιουλίου 2024
Σάββατο 13 Ιουλίου 2024
Σήμερα 13 Ιουλίου/30 Ιουνίου στα 2024, εμείς οι αγωνιζόμενοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, οι ακολουθούντες το Πάτριο Εκκλησιαστικό Εορτολόγιο, στην Ελλάδα, στο Άγιον Όρος, στα Ιεροσόλυμα, στη Σερβία, στη Ρωσία και αλλού, εορτάσαμε την Σύναξη των Δώδεκα Αγίων Αποστόλων
δοκῶ γάρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις.
Α Κορ. 4,9 Αλλ' ημείς οι Απόστολοι κάθε άλλο παρά βασιλείαν και δόξαν έχομεν κερδήσει στον κόσμον αυτόν. Διότι νομίζω, ότι ο Θεός ημάς τους Αποστόλους μας έχει δείξει εις τα μάτια όλων των ανθρώπων σαν τους πιο τελευταίους, σαν καταδικασμένους εις θάνατον, που βαδίζουν στον τόπον της εκτελέσεως. Διότι εγίναμεν παράδοξον θέαμα εις όλον τον κόσμον, στους αγγέλους που θαυμάζουν, και στους ανθρώπους που χλευάζουν.
Α Κορ. 4,10 ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν, ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ· ἡμεῖς ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δὲ ἰσχυροί· ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δὲ ἄτιμοι.
Α Κορ. 4,10 Ημείς οι Απόστολοι θεωρούμεθα από τους ανθρώπους του κόσμου μωροί και ανόητοι δια το όνομα του Χριστού. Σεις όμως είσθε φρόνιμοι και συνετοί εν Χριστώ! Ημείς είμεθα ασθενείς και αδύνατοι. Σεις όμως είσθε ισχυροί και ακατανίκητοι! Σεις είσθε ένδοξοι, ημείς δε περιφρονημένοι και εξουθενωμένοι.
Α Κορ. 4,11 ἄχρι τῆς ἄρτι ὥρας καὶ πεινῶμεν καὶ διψῶμεν καὶ γυμνητεύομεν καὶ κολαφιζόμεθα καὶ ἀστατοῦμεν
Α Κορ. 4,11 Από την ημέραν που ελάβαμεν το αποστολικόν αξίωμα και μέχρις αυτής της ώρας, ζώμεν ανάμεσα στο πλήθος από ταλαιπωρίας και περιπετείας. Και πεινώμεν και διψώμε· και δεν έχομεν ρούχα δια να προφυλαχθώμεν από τας κακοκαιρίας και δεχόμεθα ραπίσματα και γρονθοκοπήματα, και συνεχώς μετακινούμεθα από τόπου εις τόπον, χωρίς να έχωμεν πουθενά σταθεράν παραμονήν.
Α Κορ. 4,12 καὶ κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταῖς ἰδίαις χερσί· λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα,
Α Κορ. 4,12 Και κοπιάζομεν εργαζόμενοι με τα ίδια μας τα χέρια. Οταν οι άπιστοι μας εμπαίζουν και μας υβρίζουν ημείς τους ευλογούμεν και ευχόμεθα αγαθά δι' αυτούς. Οταν μας καταδιώκουν, δεικνύομεν μακροθυμίαν και υπομονήν απέναντί των.
Α Κορ. 4,13 βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν· ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα ἕως ἄρτι.
Α Κορ. 4,13 Οταν μας δυσφημούν και μας διαβάλλουν, ημείς προσπαθούμεν με λόγια καλωσύνης και αγάπης να τους καταπραΰνωμεν και τους ημερώσωμεν. Σαν τα πλέον ρυπαρά πράγματα του κόσμου έχομεν γίνει, σαν αποσπογγίσματα για πέταμα θεωρούμεθα εις τα μάτια όλων έως την στιγμήν αυτήν.
Α Κορ. 4,14 Οὐκ ἐντρέπων ὑμᾶς γράφω ταῦτα, ἀλλ᾿ ὡς τέκνα μου ἀγαπητὰ νουθετῶ.
Α Κορ. 4,14 Με αυτά που σας γράφω δεν θέλω να σας πικράνω και εντροπιάσω, αλλά σαν παιδιά μου αγαπητά σας συμβουλεύω.
Α Κορ. 4,15 ἐὰν γὰρ μυρίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χριστῷ, ἀλλ᾿ οὐ πολλοὺς πατέρας· ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα.
Α Κορ. 4,15 Διότι έστω και αν έχετε παρά πολλούς παιδαγωγούς και διδασκάλους κατά Χριστόν, δεν έχετε όμως πολλούς πατέρας. Ενας είναι ο πατέρας σας, εγώ. Διότι εγώ, με τον φωτισμόν και την δύναμιν του Χριστού, σας έχω γεννήσει πνευματικώς εις την νέαν ζωήν δια μέσου του Ευαγγελίου.
Α Κορ. 4,16 παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, μιμηταί μου γίνεσθε.
Α Κορ. 4,16 Σας παρακαλώ, λοιπόν, σαν παιδιά μου αγαπημένα, να γίνεσθε μιμηταί μου.
.................................................
(πηγή για τον Απόστολο και τη απόδοση στα Νέα Ελληνικά η σελίδα :http://www.imgap.gr/file1/AG-Pateres/AG%20KeimenoMetafrasi/KD/07.%20KorA.htm
Ο Μελ Γκίμπσον έδειξε την υποστήριξή του στον συντηρητικό καθολικό αρχιεπίσκοπο Carlo Maria Viganò, τον οποίον αφόρισε επίσημα το Βατικανό.
Την περασμένη Παρασκευή, το Βατικανό αφόρισε επίσημα τον Αρχιεπίσκοπο Κάρλο Μαρία Βιγκάνο, κρίνοντάς τον ένοχο για «σχίσμα». Ο συντηρητικός ιερωμένος, ο οποίος κάποτε υπηρέτησε ως πρεσβευτής του Βατικανού στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι επικριτής του πάπα Φραγκίσκου. Επισήμως, ο Viganò εκδιώχθηκε για την «άρνησή του να αναγνωρίσει και να υποταχθεί στον Ανώτατο Ποντίφικα» και, μεταξύ άλλων, για την αμφισβήτηση της «νομιμότητας και της δικαστικής εξουσίας της Β' Συνόδου του Βατικανού».
«Είσαι ένας σύγχρονος Αθανάσιος! Έχετε όλο τον σεβασμό μου για τον τρόπο που υπερασπίζεστε τον Χριστό και την Εκκλησία Του ».
Στην Καθολική Εκκλησία, ο αφορισμός είναι μια μορφή μομφής που εμποδίζει κάποιον να συμμετέχει στα μυστήρια, όπως η θεία κοινωνία και απαγορεύει τη συναναστροφή του με την Εκκλησία. Έχει σκοπό να ενθαρρύνει τη μετάνοια και μπορεί να καταργηθεί.
Αλλά ο Viganò πιθανότατα δεν έχει σχέδια να μετανοήσει.
«Θεωρώ τις κατηγορίες εναντίον μου ως τιμή», είπε ο Viganò τον περασμένο μήνα.
Αφού η Καθολική Εκκλησία έλαβε τιμωρητικά μέτρα κατά του Βιγκανό, ο Μελ Γκίμπσον δημοσίευσε μια επιστολή στην οποία τον υποστηρίζει.
«Ελπίζω ότι θα συνεχίσετε να λέτε τη Λειτουργία και να λαμβάνετε τα μυστήρια μόνοι σας – είναι πραγματικά ένα σήμα τιμής να σας αποφεύγει η ψεύτικη, μετασυνοδική εκκλησία», έγραψε ο Γκίμπσον. "Έχετε τη συμπάθειά μου που υποφέρετε δημόσια αυτή τη σοβαρή αδικία. Για εμένα και για πολλούς άλλους είστε ένας πολύ θαρραλέος ήρωας."
Ο Γκίμπσον επαίνεσε τον Βιγκανό που επισήμανε τα «βασικά προβλήματα» εντός της Καθολικής Εκκλησίας και, το πιο σημαντικό κατά την άποψη του Γκίμπσον, «την παρανομία του Φραγκίσκου». Ο Γκίμπσον, καθολικός ο ίδιος, ανήκει στους «σεντεβακαντιστές» (“Sedevacantists”), παραδοσιακούς καθολικούς οι οποίοι πιστεύουν ότι η «Αγία Έδρα» είναι κενή και ο τελευταίος νόμιμος Πάπας ήταν ο Πάπας Πίος XII, ο οποίος πέθανε το 1958. Οι σεντεβαντιστές, επιπλέον, απορρίπτουν την εξουσία της Δεύτερης Συνόδου του Βατικανού.
Στην επιστολή του ο Γκίμπσον συνέκρινε τον Βιγκανό με τον Μέγα Αθανάσιο (298-373 μ.Χ), τον κύριο υπερασπιστή της ορθόδοξης χριστιανικής θεολογίας που πολέμησε ενάντια στην αίρεση του Αρειανισμού. Η στάση του υπέρ της αλήθειας τον οδήγησε σε επανειλημμένες ξορίες.
Γι' αυτό, σύμφωνα με τον Γκίμπσον, ο Βιγκανό θα πρέπει να θεωρεί τον αφορισμό του ως «τίτλο τιμής».
Το LifeSiteNews που ανέφερε αρχικά την επιστολή επιβεβαίωσε ότι η επιστολή του Gibson είναι αυθεντική.
ΚΟ / πηγή
Σάββατο 6 Ιουλίου 2024
"Ιεραποστολή στην Ταϊβάν" π. Ιωνάς
Πέμπτη 4 Ιουλίου 2024
"Χαμογέλα μωρή!"-Πατρική η Διαταγή και τα σκυλιά δεμένα!
Στο Φουμπού, ελάχιστα τα προηγούμενα χρόνια αλλά κυρίως μετά το Θρίλερ των Φασιστικών Παγκόσμιων Εγκλεισμών του επαράτου κορονογιού, κυκλοφορώ με το ας πούμε ψευδώνυμο "Εύα Πέτρου " (αλλέως, σε παρελθούσες, παλιομοδίτικες εποχές θα φορούσα ως ψευδώνυμο το κυρα-Πετρού, ή Πέτραινα...)
Το "Εύα" λοιπόν από το Ευανθία, και το "Πέτρου" από τον Πέτρο , διότι σύνευνος μου επί 43 συναπτά και ευλογημένα έτη, παραμένει ο "ΑΚΥΛΑΣ" των εν τω σαλογραιικώ μπλογκακίω εμψυχωτικών σχολίων, (κατά κόσμον Πέτρος Γεωργίου Κουτσούκος, Χημικός, γεννηθείς εις την ένδοξον πόλιν των Καλαμών Μεσσηνίας- γκόρυ γκλόρυυυ!).
Το Φατσομπούκι, χρονίως, το ψιλοαπεχθάνομαι και μου εύχομαι κάποια στιγμή να το παρατήσω και να μην ασχοληθώ περισσότερο ..Ομολογώ με πάσα εντιμότητα την αμαρτία μου, αλλά...κυκλοφορώ εκεί, επειδή τυγχάνουν διαφορετικές οι ανάγκες των εκεί ...κοπυπαστώσεων , αν με εννοείς, δεν θα εξηγήσω περαιτέρω, βαρύνομαι, πολυγαπημένο μου...
Όλες αυτές τις λεπτομέρειες, τις έγραψα προς διευκόλυνση της εργασίας των..παρακολουθούντων με...Κατανοητόν;;
-Κατανοητότατον, μανδάμ Σαλογραία μου...
-Τελος και τω Θεώ Δόξα!
Επανέρχομαι λοιπόν στις σημερινές σκέψεις μου ως ακολούθως :
"Χαμογελώντας μέσα στις δυσκολίες, ανακαλύπτεις πως εξαφανίζονται"γράφει η ανάρτηση που είδα σήμερα σε μια σελίδα με το όνομα "Τρελογιάννης", που επισκέπτομαι τακτικά- επειδή με ελκύει η θεματολογία της και ας μην γνωρίζω στον αληθινό κόσμο κανἐναν από όσους την συντηρούνε με μεγάλη ροή καθημερινών αναρτήσεων και μπράβο που το καταφέρνουν, προφανώς είναι πολλά πρόσωπα που συνεργάζονται...
Διαβάζοντας τη φράση αυτή,"Χαμογελώντας μέσα στις δυσκολίες, ανακαλύπτεις πως εξαφανίζονται" θυμήθηκα το συχωρεμένο μπαμπούλη για τον οποίο σου έχω γράψει κατά καιρούς διάφορα..."θαφτικά"της προσωπικότητάς του, περιστεράκι μου...έτσι, καλέ συ, ως μνημόσυνο αγάπης πολλής, προς το μακαρίτη, χιχι..τα γράφω
(και ας Μη φαίνεται εκ πρώτης αναγνώσεως, η δύναμη αυτής της θυγατρικής αγάπης).
..Θυμήθηκα λοιπόν πάλι πρωινιάτικα το συχωρεμένο μπαμπούλη διότι μία και μοναδική φορά ως φοιτήτρια στην Αθήνα πλέον, που Τόλμησα να κυκλοφορήσω μέσα στο σπίτι δίχως χαρωπό υφάκι και χαμόγελο, με άρπαξε από τα μούτρα, οργισμένος Χουντοβασιλικά και βρυχήθηκε:
"Γιατί είσαι έτσι;; Τόσο σοβαρή και αμίλητη;; τι σου λείπει;; σε ποτίζουμε, σε ταϊζουμε, σε ντύνουμε ΟΛΑ τα καλά σου δίνουμε!
Εσύ που παίρνεις αυτά όλα τα καλά λοιπόν, είσαι Υποχρεωμένη, σε μάς, τους Γονείς, να μάς Χαμογελάς!
-Χαμογέλα μωρή! (This is an ΟRDER!)
Χαμογέλα-που να πάρει!- Αχάριστο πλάσμα!
Είναι Πατρική Διαταγή!
Η παιδαγωγική, αλησμόνητη αυτή πατρική καθοδήγηση - θρίλερ σκληρού Ύφους , ελαχίστων δευτερολέπτων- ανεξίτηλα τύπωσε στο πρόσωπό μου Σφραγίδα χαζού χαμόγελου, ψυχαναγκαστικού, για όλη μου τη ζωή...(τυχεροί μάλλον και ο σύνευνος και οι φίλοι, διότι "μούτρα" βαριού και ασήκωτου ζειμπέκικου, Ποτέ των Ποτών και ζαμαί των ζαμών, που λέει και ο Γαλλομαθής Μάριος, "μούτρα" σε κανέναν τους Δεν κράτησα όσο Έξαλλη, χαχα... και αν είχα νιώσει μαζί του ...)
-Και τι πάθαμε, όμως ρε φίλε, εμείς οι αυταρχικά μεγαλωμένες γενιές από τους σκληρούς στη συμπεριφορά, πατεράδες και τις μανάδες μας;; Τι πάθαμε;;
-Τίποτε τρομακτικό, Δεν πάθαμε, μανδάμ Σαλογραία, συμπεραίνω εν κατακλείδι...
Λεφτά σε ψυχιάτρους γλιτώσαμε, χιχι... να σου πω, διότι καθώς αναγκάζεις τα μούτρα σου να χαμογελάσουν έστω και ψεύτικα, προκειμένου να Μη "φας" σφαλιάρα γονεϊκή, σβουριχτή και ανάποδη, λόγω της βαθιάς και αδιάσπαστης αλληλεπίδρασης σώματος και ψυχής, τα συναισθήματά σου, μετατρέπονται αυτόματα σε θετικότερα, (οι έρευνες της νευροβιολογίας, μας πληροφορούν και γι αυτό...) Τα συναισθήματα λοιπόν και οι ορμόνες ακολουθούν τις ἐστω επιφανειακές συσπάσεις των μυών του προσώπου προς δημιουργία χαμόγελου...
Το ξέρουν καλά όσοι ασχολούνται στην τέχνη με κωμωδίες..Γνωρίζουν την ψυχοθεραπευτική αξία του γέλωτος, του χαμόγελου, επειδή ο άνθρωπος πλάστηκε να έχει την τέλεια αρμονία και υγεία σώματος και ψυχής μόνον όταν εστιάζει στην ευγνωμοσύνη για το παραμικρό και αγωνίζεται να παραμένει χαρούμενος.
Αγωνίζεται να μην επηρεάζεται από αρνητικές σκέψεις απόγνωσης και απελπισίας, που του υποβάλλουν στη σκέψη του οι Διαόλοι και το Αρνητικό περιβάλλον.
-Με την Ελπίδα μας στον Εσταυρωμένο και Αναστημένο Κύριο Ιησού Χριστό, αυτός ο πόλεμος ενάντια στους καταθλιπτικούς λογισμούς γίνεται πολύ πιο εύκολος.
Όσοι διαθέτουν την εμπειρία του πνευματικού πολέμου, το μαρτυρούν μετά βεβαιότητος, ότι συμβαίνει και γω τους πιστεύω απόλυτα.
Και τελικά από την έστω και καταναγκαστική εφαρμογή του χαμόγελου, τα περισσότερα δήθεν προβλήματα που βασάνιζαν εκείνους τους εφήβους, του 1970, πράγματι μειώνονταν και Θεία Χάριτι (να υπογραμμιστεί και αυτό )Εξαφανίζονταν.
Όχι με τις πιο άψογες παιδαγωγικές μεθόδους, τις πιο ψύχραιμες δηλαδή, και "πολιτισμένες" μεγάλωσαν οι γενιές εκείνων των παιδιών και εφήβων για αιώνες αιώνων...
Και οι πατεράδες, μάς αγριοκοίταγαν αν φοράγαμε πιο κοντή φούστα ή αμάνικο φόρεμα και η μάνα μάς μάλωνε αν καθόμασταν με τα πόδια απρόσεκτα βαλμένα και φαινότανε το βρακί μας, και στέλναμε ανέμελα "φωτογραφίες" άσπρου βαμπακερού βρακιού, στη θεία που είχε έρθει για επίσκεψη και καθόταν απέναντι...
-Μας δίδασκαν έστω και με το ζόρι , σεβασμό και σεμνότητα σώματος και ψυχής.
-Και τι πάθαμε παρακαλώ, ξαναρωτώ;;
Γλιτώσαμε, απλώς, πολλά τζάμπα λεφτουδάκια στους πσυχίατρους όπου τρέχουνε σήμερα, από τα γεννοφάσκια τους (τα ταλαίπωρα από τις μυριάδες αυτο-θαυμαστικές σέλφι), νέα κορίτσια, αλλά και τα ταλαίπωρα αγοράκια, τρέχουν σχεδόν για το Τίποτε!
Τρίτη 2 Ιουλίου 2024
Σήμερα 19 Ιουνίου /2 Ιουλίου στα 2024 τιμήσαμε την μνήμη του Αγίου Επισκόπου Ιωάννου Μαξιμόβιτς
Παρασκευή 28 Ιουνίου 2024
Και ποιο είναι το νόημα τότε;;
Και ποιο είναι το νόημα, τότε;
Του Φραντσέσκο Λαμεντόλα
Ζούμε σε
έναν κόσμο που δεν είναι απλώς μεταχριστιανικός, αλλά ανοιχτά και αποφασιστικά
αντιχριστιανικός.
Ένας
κόσμος, δηλαδή, που αφού γνώρισε τον Χριστό και την αλήθεια του Χριστού, αφού
τον αποδέχτηκε και τον έκανε βάση της ζωής του και του πολιτισμού του, για
αιώνες και αιώνες, αποφάσισε ότι δεν θέλει πλέον να έχει τίποτα να κάνει με
αυτό, αντίθετα: αποφάσισε ότι θέλει να τα σβήσει από την ιστορία και από τη
δική του μνήμη και εμπειρία, ως ενοχλητικό ατύχημα, ενοχλητικό χάσιμο χρόνου,
παράγοντα καθυστέρησης, σκοταδισμό, αναστολή επιστημονικής έρευνας και
ελευθερίας. της σκέψης. Κάτι που καθυστέρησε την ανάπτυξη του πολιτισμού για
δύο χιλιάδες χρόνια.
Εν
ολίγοις, ένας κόσμος εχθρός: όχι επειδή οι Χριστιανοί αποφάσισαν να τον
θεωρήσουν ως τέτοιο και να του κηρύξουν πόλεμο, αλλά επειδή θεωρεί τον Χριστό
και τους οπαδούς του -τους πραγματικούς- ως θανάσιμους εχθρούς του και είναι
αποφασισμένος να τους εξαφανίσει από προσώπου γης και, μη μπορώντας να τούς
εξαφανίσεις από τις σελίδες των βιβλίων, παρουσίασέ τους με το χειρότερο δυνατό
φως, το πιο συκοφαντικό, το πιο εξωφρενικό, για όλους τους επόμενους αιώνες.
Φυσικά ο
κόσμος δεν πολεμά τους χλιαρούς χριστιανούς, τους ημιχριστιανούς, τους
χριστιανούς-μέχρι-ένα συγκεκριμένο σημείο (όπως τους αποκαλούσε ο Κίρκεγκωρ).
Δεν προκαλεί κανένα πρόβλημα στους Καθολικούς και τους ιερείς που είναι υπέρ, ή
τουλάχιστον όχι κατά, των εθελοντικών αμβλώσεων και της ευθανασίας.
Αν στη συνέχεια πουν
ότι είναι υπέρ του γάμου στην εκκλησία για ομόφυλα ζευγάρια, ή αν δεν έχουν
αντίρρηση για την προπαγάνδα στα σχολεία για αλλαγή φύλου, τους λατρεύουν, θα
τους φιλούσαν στο μέτωπο. Και δεν τους στερούν τούς επαίνους, τίς
συνεντεύξεις και προσκλήσεις σε τηλεοπτικά σαλόνια. Τους αγκαλιάζουν και τους
συλλογίζονται με λατρευτικά βλέμματα, καθαρά από συγκίνηση: θα τούς αγκάλιαζαν
μπροστά σε όλους, αν δεν έπρεπε να προσποιούνται τουλάχιστον ένα ελάχιστο
επίπεδο επαγγελματικής αμεροληψίας. Αλλά σίγουρα πρέπει να κάνουν μεγάλη
προσπάθεια για να συγκρατηθούν.
Ο κόσμος
δεν αμφισβητεί έναν Πάπα που εισάγει ειδωλολατρικά είδωλα στο Βατικανό στο
όνομα του διαθρησκευτικού διαλόγου και δεν βρίσκει τίποτα κακό σε αυτό αν
φιλήσει το Κοράνι , στο οποίο δεν λέγονται ωραία πράγματα για τον Ιησού Χριστό.
ούτε ακόμα κι αν χρίεται με τα ιερά κόπρανα των ινδικών αγελάδων από μια
ινδουίστρια ιέρεια.
Εάν ένας τέτοιος «Πάπας» διακηρύσσει ότι η Αρχαία Διαθήκη
ισχύει πάντα, ότι επομένως οι Εβραίοι δεν έχουν λόγο να προσηλυτιστούν και να
γίνουν Χριστιανοί, επειδή ο Θεός Πατέρας τους συμπαθεί όπως είναι, τότε είναι
μια ταραχή χειροκροτημάτων από τις μάζες - ΜΜΕ και όλη η επίσημη κουλτούρα:
γιατί είναι απόδειξη ότι ο Ιησούς είτε ενσαρκώθηκε για τίποτα, είτε ήταν απλώς
-όπως λένε ο Enzo Bianchi και μια ομάδα υπερμοντέρνων ψευδοθεολόγων- ένας
προφήτης, ναι, αλλά στην πραγματικότητα ένας απλός άνθρωπος (και προφήτης που
έκανε λάθος και τη σημαντικότερη προφητεία του, δεδομένου ότι είχε προβλέψει
ότι στο τέλος θα υπάρχει μόνο ένα ποίμνιο με έναν μόνο βοσκό, δηλαδή ότι
ολόκληρος ο κόσμος θα γίνει χριστιανικός).
Τώρα, σε
αυτόν τον ριζικά αντιχριστιανικό κόσμο, όπου γιορτάζονται εκατομμύρια αμβλώσεις
κάθε χρόνο, δηλαδή εκατομμύρια ανθρωποθυσίες στον Διάβολο. σε αυτόν τον τρελό,
κακό, διεστραμμένο κόσμο. όπου δεν έχει πια νόημα να μιλάμε για αλήθεια, καλό,
ομορφιά, αγάπη, συγχώρεση, γιατί όλες αυτές οι λέξεις παραμορφώνονται στο
αντίθετό τους, και όπου κυριαρχεί μόνο ο νόμος του συμφέροντος, της εξουσίας,
του χρήματος, του σεξ, της ανεντιμότητας και του πληρωμένου ψέματος, και όπου
μια αδιάφορη χειρονομία, μια εθελοντική θυσία, μια πράξη ευθύνης και το
πολιτικό θάρρος αντιμετωπίζονται σχεδόν με δυσπιστία ανάμεικτη με οίκτο και περιφρόνηση,
είναι απαραίτητο να ξεκινήσουμε από την αρχή, κυριολεκτικά να ξεκινήσουμε από
το μηδέν.
Όλα πάνε
στραβά γιατί η κοινωνία είναι εξ ολοκλήρου προσανατολισμένη ενάντια στον Θεό,
αποφεύγει ό,τι Τον ευχαριστεί και αντίστροφα εξασκεί απεριόριστα ό,τι Τον
προσβάλλει και έρχεται σε αντίθεση με το μεγαλειώδες σχέδιο της αγάπης της
Δημιουργίας.
Αυτή δεν
είναι μια πραγματικά νέα κατάσταση, αν και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τους
τελευταίους αιώνες και δεκαετίες οι δυνάμεις του Κακού έχουν κυριολεκτικά
απελευθερωθεί, καθοδηγηθεί και συντονιστεί με στρατιωτική ακρίβεια από μια
αποκρυφιστική και με τον δικό της τρόπο μάλλον σοφή κατεύθυνση.
Θα μπορούσαμε να
απαριθμήσουμε όλες τις λεπτές, διαβολικές νέες συνήθειες της ζωής και τους
αφύσικούς και ανήθικους τρόπους σκέψης και συναισθήματος που έχουν ενέσει, σε
ομοιοπαθητικές δόσεις, στην ψυχή και τον εγκέφαλό μας. αλλά αυτό δεν θα μας
βοηθούσε να πλησιάσουμε πιο κοντά στην πραγματική ουσία του θέματος.
Και ποιο
είναι, επομένως, το πραγματικό νόημα της ερώτησης, αν δεν είναι τίποτα από τα
πράγματα που έχουν ήδη αναφερθεί, αλλά εάν καθένα από αυτά πρέπει να θεωρηθεί
μάλλον ως συνέπεια παρά η αιτία της καταστροφικής κατάστασης στην οποία
βρισκόμαστε σήμερα, τόσο σε η δημόσια σφαίρα, ξεκινώντας από την πολιτική, πόσο
στην ιδιωτική ζωή;
Πρέπει να το γνωρίζουμε αυτό, πρέπει να το καταλάβουμε, διαφορετικά όλες οι στρατηγικές μας θα είναι μάταιες ή ανεπαρκείς, γιατί η διάγνωση θα είναι ανεπαρκής.
Το σημείο, που όλοι εμείς οι Χριστιανοί είχαμε απίστευτα παραλείψει, και για το οποίο ο καθολικός μας κλήρος παρέμεινε ένοχος καί σιωπηλός, είναι ότι είμαστε παιδιά του Αδάμ, της αμαρτίας του Αδάμ . Η φύση μας, και όλη η φύση, δεν είναι αυτό που θα έπρεπε να είναι: δημιουργήθηκε τέλεια - με την πλασματική έννοια, ακριβώς - έχει παραμορφωθεί, διαφθαρεί: έχει πληγωθεί.
Η Ενσάρκωση του
Λόγου διόρθωσε την πιο σοβαρή ζημιά, την αποξένωση από τον Θεό, αλλά δεν
μπόρεσε να εξαλείψει τα αποτελέσματα: την απόκλιση των οντοτήτων με εγωιστική
έννοια, την ανεπαρκή ή αδύναμη ανταπόκρισή τους στην αγάπη του Πατέρα, και
επομένως την τραγική, μονότονη ακολουθία κακίες που τις περισσότερες φορές
αποδεικνύονται ισχυρότερες από την καλή μας θέληση, εκτός αν υπάρχει η
υπερφυσική παρέμβαση της χάρης.
Χωρίς την αμαρτία του Αδάμ, θα ζούσαμε τώρα σε μια εντελώς διαφορετική
κατάσταση. Θα ήμασταν γαλήνιοι, «καθαροί», αθώοι και δεν θα υπήρχε θάνατος.
Όπως λέει ο Bernhard Bartmann στο Manual of Dogmatic Theology (Edizioni
Paoline, τόμος 1, σελ. 433):
Αν και το
προπατορικό αμάρτημα είναι ένα αδιαπέραστο μυστήριο, ωστόσο αυτό το δόγμα
αντιστοιχεί στην προσωπική μας εμπειρία Με τον Πασκάλ και τον Νιούμαν νιώθουμε
ότι η φύση μας δεν είναι πλέον σε αρμονία με τα πρωτόγονα σχέδια του Θεού, αν
και είναι αδύνατο να δείξουμε ότι είναι η αιτία του.
Αυτή η παραβίαση της αρμονίας είναι η αμαρτία ενός πρώτου ανθρώπου που διαπράχθηκε πριν από χιλιάδες χρόνια. Σέρνουμε τη ζωή μας στην αμαρτία, τη δυστυχία και το μαρτύριο, αλλά διαθέτουμε τη διάθεση και την άφθαρτη επιθυμία για μια ιδανική και καλύτερη κατάσταση από αυτή που μας έχει δοθεί.
Σε αυτή τη γη δεν μπορούμε «ούτε να καταπνίξουμε αυτή την επιθυμία ούτε να την πραγματοποιήσουμε.
Αποδεικνύεται ότι δημιουργηθήκαμε για την αλήθεια και την
ευτυχία, αλλά ότι αυτός ο στόχος μάς έχει αφαιρεθεί. Μας μένει μόνο η επιθυμία,
ως τιμωρία και ως σημάδι που μας δείχνει από ποιο ύψος έχουμε πέσει» (Λάρος, «Glaubens-problem bei
Pascal», 1918, σ. 166 επ.). Κάθε άνθρωπος κουβαλά μέσα του κάτι το οποίο, με τον
στοχασμό, δεν μπορεί να εκληφθεί ως αντίστοιχο της ιδανικής φύσης, ως
«ανθρώπινο» με την πλήρη έννοια της λέξης. Όπου ο άνθρωπος βρίσκεται σε
συνθήκες πολιτισμού, αγωνίζεται να μειώσει και να εξαλείψει αυτά τα έμφυτα
ελαττώματα μέσω της διδασκαλίας, της εκπαίδευσης, της φύσης και των νόμων .
Ιδού,
λοιπόν, η αγεφύρωτη, αμετάκλητη διαφορά μεταξύ της διαφωτιστικής αντίληψης για
τον άνθρωπο -της μιας, ποικιλοτρόπως, κυρίαρχης εδώ και τρεις αιώνες τώρα- και
της χριστιανικής.
Για το όραμα του Διαφωτισμού, τα ελαττώματα, οι ελλείψεις και οι ανομίες του ανθρώπου είναι ένα γεγονός της φύσης, το οποίο μπορεί να καλυφθεί και να διορθωθεί με κατάλληλα μέτρα, συμπεριλαμβανομένων και νομοθετικών.
Στο χριστιανικό
όραμα, όμως, είναι ο δείκτης, το σήμα μιας αρχικής τελειότητας που έχει χαθεί
και που μπορεί να αποκατασταθεί εν μέρει πρώτα από όλα με τη θεία χάρη, δηλαδή
με μια πράξη ταπεινότητας του πλάσματος που αναγνωρίζει τον εαυτό του ως άπορος
και λειψός μπροστά στον Δημιουργό του.
Υπάρχει ένας σχεδόν αλάνθαστος τρόπος να αναγνωρίσουμε τον προσανατολισμό των
ανθρώπων σε αυτό το ζήτημα, χωρίς καν να χρειάζεται να δηλώσουν ρητά τις
σκέψεις τους: και είναι η παρουσία ή η απουσία σεμνότητας (που εννοείται με την
ευρεία έννοια της λέξης) στη ζωή τους.
Όπου απουσιάζει η σεμνότητα, ο άνθρωπος
αγνοεί το προπατορικό αμάρτημα και πιστεύει ότι είναι ο μόνος κριτής της μοίρας
του και της πιθανής προόδου.
Η εξαιρετική ανάλυση του Bernhard Bartmann συνεχίζεται ( cit ., τ. 1, σελ.,
433-434):
Η σεμνότητα
λέει, ακόμα και στους λιγότερο πολιτισμένους και πιο αθώους, ότι υπάρχει κάτι
στον άνθρωπο που δεν πρέπει να υπάρχει.
Ο σύγχρονος φανατισμός για «την αφθαρσία της φυλής» [αυτά είναι τα χρόνια του ναζισμού], για την «καθαρότητα της φύσης» και την ανάγκη «να ζήσει κανείς τη ζωή του», για την «επιστροφή στον επίγειο παράδεισο», καί νά πραγματοποιηθεί επίσης μόνο μέσω της αλλαγής ορισμένων οικονομικών δομών, ήταν άγνωστο ακόμη και στον αρχαίο παγανιστικό κόσμο. εκτός κι αν καί αυτός ο έρωτας είναι μια άθλια υποκρισία, αναγνωρίζει με ακατανόητο τρόπο την αληθινή ανθρώπινη φύση, την οποία στην πρωτόγονη κατάσταση της έχει αναλλοίωτη, επαναστατεί ενάντια σε μια τέτοια κρίση.
Σε κάθε περίπτωση, αυτή η αποτυχία αναγνώρισης του προπατορικού αμαρτήματος είναι το σοβαρότερο λάθος της εποχής μας. στην εκπαίδευση και στην ίδια την οργάνωση της πολιτικής ζωής οδηγεί στις πιο βλαβερές ψευδαισθήσεις και στις πιο πικρές απογοητεύσεις.
Ο πραγματικός άνθρωπος είναι ένας ξεπεσμένος άνθρωπος, ένας αμαρτωλός άνθρωπος στον οποίο η ενοχή έχει εισαγάγει μια βαθιά και καθολική ανισορροπία. Επομένως οι προσπάθειες εκείνων που θέλουν να εξηγήσουν τον άνθρωπο στον εαυτό του ή να του επιβάλουν κανόνες ζωής χωρίς να λάβουν υπόψη αυτό το αρχέγονο γεγονός θα είναι μάταιες.
Είναι αδύνατο να μιλάμε
για αγάπη ή οικογένεια, κοινωνική ζωή, εργασία ή περιουσία, ειρήνη ή πόλεμο
χωρίς να περιλαμβάνεται η αμαρτία και οι συνέπειές της.
Και τι μπορούμε να πούμε, λοιπόν, εάν η εκπαίδευση, η σχολή και οι νόμοι, αντί
να στοχεύουν στη διόρθωση αυτού του υποβόσκοντος «λάθους» που βρίσκεται στην
ξεπεσμένη ανθρώπινη φύση, πηγαίνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση, διεγείρουν
και υποκινούν τα χειρότερα ένστικτα, ακόμη και διατάσσουν τους ανθρώπους να
παραβιάζουν θεϊκός νόμος;
Τι κι αν δοξάζουν την αμετροέπεια και σχεδόν
συνταγογραφούν σοβαρά αμαρτωλούς τρόπους ζωής και συμπεριφορές; Δεν είδαμε
μόλις οι ανώτατες αρχές του Κράτους και της Εκκλησίας να διατάσσουν και να
απαιτούν, υπό την απειλή εκβιασμού και αντιποίνων, όλοι οι πολίτες να
υποβάλλονται στην πρόσληψη ενός πειραματικού ορού κατασκευασμένου επίσης με
κυτταρικές σειρές από ειδικά κατασταλμένα ανθρώπινα έμβρυα;
Αυτό
σημαίνει ότι ζούμε ήδη στην Πόλη του Διαβόλου: αυτή είναι η Πόλη του Διαβόλου
και είμαστε πολίτες της. Παρά τήν θέλησί μας: αγανακτισμένοι, φοβισμένοι,
αλλά εδώ ζούμε, εργαζόμαστε, αγαπάμε, χτίζουμε τις ελπίδες μας, μεγαλώνουμε τις
οικογένειές μας.
Δεν πρέπει
ποτέ να το ξεχάσουμε, δεν πρέπει ποτέ να απογοητεύσουμε την επιφυλακή μας, ούτε
για μια στιγμή, γιατί ο ύπουλος Εχθρός πάντα περιμένει να κατασκοπεύσει την
ευνοϊκή ευκαιρία για να μας πιάσει απρόοπτα, ίσως εμφανιζόμενος έξυπνα
μεταμφιεσμένος.
Βρισκόμαστε σε αυτή την κατάσταση επειδή έχουμε ξεχάσει, υποτιμήσει ή
περιφρονήσει την ενοχή του Αδάμ.
Αυτό είναι πραγματικά το θέμα.
Αυτό μας κάνει να
καταλάβουμε γιατί, χωρίς τη βοήθεια της χάρης, είμαστε τόσο αδιόρθωτα εγωιστές,
περήφανοι, τσιγκούνηδες, λάγνοι.
Κάτι που
μας επαναφέρει πάντα στο ίδιο συμπέρασμα : το βασικό μας αμάρτημα είναι η
υπερηφάνεια.
Μας ενοχλεί να παραδεχόμαστε την ατέλειά μας, μας βαραίνει να ομολογούμε ότι
είμαστε αμαρτωλοί, μας ενοχλεί να αναγνωρίζουμε ότι δεν είμαστε αυτό που
πρέπει, ότι δεν ζούμε όπως πρέπει και ότι, αν δεν παραμείνουμε Ενωμένοι με
τον Ιησού Χριστό όπως το κλαδί στο αμπέλι, είμαστε εντελώς ανίκανοι και δεν μας
ωφελεί (βλέπε Ιωάννη , 15, 1-8).
Χρειαζόμαστε ένα μεγάλο μπάνιο στη βρύση της ταπεινοφροσύνης, για να
ελευθερωθούμε από όλη αυτή την υπερηφάνεια που είναι στρωμένη πάνω μας και δεν
θέλει να φύγει.
Είναι λιγότερο δύσκολο από όσο φαίνεται: περιλαμβάνει την τοποθέτηση των
πάντων, κάθε έργου, κάθε επιθυμίας, κάθε φιλοδοξίας, αρκεί να είναι καλά και
θεμιτά, στα χέρια του Πατέρα. Θα ξέρει πώς να το κάνει. Ίσως δεν θα μας
στηρίξει με τους τρόπους που θα θέλαμε, αλλά σίγουρα θα μας οδηγήσει σε
καλύτερους δρόμους. Δεν θα χάσουμε τίποτα στην αλλαγή. και εν τω μεταξύ,
ασκώντας την αρετή της ταπεινοφροσύνης, θα γίνουμε καλύτεροι και απέναντι στους
άλλους.
Μπορούμε,
αφού γεννηθήκαμε για αυτό: η αγάπη του Θεού μας κάλεσε στην ύπαρξη, ώστε η ζωή
μας να είναι γεμάτη και φτιαγμένη από αλήθεια, καλοσύνη και ομορφιά:
ρυθμίζοντας τον εαυτό μας με αυτόν τον τρόπο, θα την έχουμε πάντα μαζί μας.
Ενώ
ο άλλος, ο Εχθρός, θα παραμείνει ανίσχυρος να μαγειρέψει στην άθλια πόλη του
παπιέ-μασέ.
TO ΣΧΟΛΙΟ που ακολουθεί, από σελίδα ΑΜΕΘΥΣΤΟΣ
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΚΑΘΟΛΙΚΟΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΝΔΈΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ ΣΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΑ ΔΟΚΙΜΑΣΤΗΚΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ.
ΚΑΙ ΚΑΤ'ΑΡΧΑΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΙΣ;
ΜΗΠΩΣ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ; ΜΕ ΣΩΜΑ ΠΗΛΙΝΟ, ΨΥΧΗ ΖΩΣΑ ΚΑΙ ΚΑΤ' ΕΙΚΟΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΝΟΥ, ΩΣ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΑΥΤΟΥ;
ΠΩΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ Σ' ΑΥΤΟΥΣ; ΠΟΙΟΝ ΕΠΕΛΕΞΕ ΣΑΝ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΟΜΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ;
ΤΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΔΩΣΑΝ ΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ;
Ο ΕΩΣΦΟΡΟΣ ΣΑΝ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΜΑΣ ΗΛΙΚΙΑ
ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΝΗ.
[.....]
ΔΕΝ ΜΑΘΑΜΕ ΑΚΟΜΗ ΟΤΙ Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΜΑΣ ΒΙΟΣ
ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΟΧΕΣ ΤΟΥ, ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΣΜΩΝ
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ
ΜΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΠΡΩΤΑ ΠΡΩΤΑ Ο ΚΥΡΙΟΣ;
πηγή: το μπλογκ: Αμέθυστος
...............................................................................................................
................................................................................................................
