Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

H Oρθοδοξία ΔΕΝ είναι θρησκεία- ή αλλιώς :Η Ορθοδοξία ως ΗΛΙΟΣ πάσης Αληθείας και Θεραπείας και Δικαιοσύνης


(αναδημοσίευση, αλλάζοντας τον αρχικό τίτλο που ήταν:Η Ορθοδοξία δεν είναι θρησκεία, από το http://anastasiosk.blogspot.com)

Δ' Μέρος

Οι Πατέρες δεν ενδιαφέρονται για το τι θα συμβεί στον άνθρωπο μετά θάνατον αποκλειστικά, αλλά εκείνο κυρίως, πού τους ενδιαφέρει είναι το τι θα γίνει ό άνθρωπος σε αυτήν τη ζωή.

Μετά θάνατον δεν υπάρχει θεραπεία του νοός, οπότε πρέπει σε αυτήν την ζωήν να αρχίσει ΤΗΝ θεραπεία, διότι «εν τω Αδη ουκ εστί μετάνοια».

Γι` αυτό ή Ορθόδοξη Θεολογία δεν είναι υπερκοσμική ούτε μελλοντολογική ούτε εσχατολογική, αλλά είναι καθαρά ενδοκοσμική.

Διότι το ενδιαφέρον της Ορθοδοξίας είναι για τον άνθρωπο σε αυτόν τον κόσμο, σε αυτήν την ζωή, όχι μετά θάνατον.

Τώρα ή Κάθαρσις και ό φωτισμός για ποιόν λόγο χρειάζονται;

Για να πάει ό άνθρωπος στον Παράδεισο και να αποφύγει την Κόλαση;

Γι' αυτό χρειάζονται;

Εις τι συνίσταται ή κάθαρσις και ό φωτισμός και για ποιόν λόγο επιδιώκονται από τους Ορθοδόξους;

Για να βρει κανείς τον λόγο και να δώσει απάντηση στην ερώτηση αυτή, πρέπει να κατέχει το βασικό κλειδί, το όποιο είναι τούτο:

Όλοι οι άνθρωποι επάνω στην γη έχουν το ίδιο τέλος από Ορθόδοξη θεολογική άποψη.

Είτε είναι κανείς Ορθόδοξος είτε είναι Βουδιστής είτε Ινδουιστής είτε αγνωστικιστής είτε άθεος, οτιδήποτε και αν είναι, δηλαδή κάθε άνθρωπος επάνω στην γη, είναι προορισμένος να δει την δόξα του Θεού.

Θα δει την δόξα του Θεού κατά το κοινό τέλος της ανθρωπότητας κατά την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού.
Όλοι οι άνθρωποι θα δουν την δόξαν (το άκτιστο φως) του Θεού και από αυτής της απόψεως έχουν το ίδιο τέλος.

Όλοι βέβαια θα δουν την δόξα του Θεού, αλλά με μία διαφορά:

Οι μεν σεσωσμένοι θα δουν την δόξα του Θεού ως Φως γλυκύτατον και ανέσπερο, οι δε κολασμένοι, θα δουν την ίδια δόξα του Θεού ως πυρ καταναλίσκoν, σαν φωτιά, πού θα τους καίει.

Αυτό, το ότι όλοι θα δούμε την δόξα του Θεού, είναι ένα αληθινό και αναμενόμενο γεγονός.

Το να δει κανείς τον Θεό, δηλαδή την δόξα Του, το Φως Του, αυτό είναι κάτι, πού θα γίνει είτε το θέλουμε είτε όχι.

Ή βίωσις, όμως, αυτού του Φωτός θα είναι διαφορετική στους μεν, από τους δε.

Όποτε το έργο της Εκκλησίας και των κληρικών δεν είναι να μας βοηθήσουν να δούμε αυτήν την δόξα, διότι αυτό θα γίνει οπωσδήποτε.

Το έργο της Εκκλησίας εστιάζεται στο πως θα δει ό κάθε άνθρωπος τον Θεόν.

Όχι στο αν θα δει τον Θεόν.

Δηλαδή το έργο της Εκκλησίας είναι να κηρύττει στους ανθρώπους ότι υπάρχει Θεός αληθινός, ότι ό Θεός αποκαλύπτεται είτε ως Φως είτε ως πυρ καταναλίσκον, ότι όλοι οι άνθρωποι κατά την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού θα δούμε τον Θεόν και να προετοιμάζει τα μέλη της, ώστε να δουν τον Θεόν όχι σαν φωτιά, αλλά σαν Φως.

Αυτή ή προετοιμασία των μελών της Έκκλησίας, καθώς και όλων των ανθρώπων, πού θέλουν να δουν τον Θεόν ως Φως, είναι στην ουσία της, μία θεραπευτική αγωγή, ή οποία πρέπει να αρχίσει και να τελειώσει σ' αυτήν τη ζωή.

Πρέπει σ' αυτήν τη ζωή να γίνη ή θεραπεία και να περατωθεί.

Διότι μετά θάνατον ουκ εστί μετάνοια.


Αυτή ή θεραπευτική αγωγή είναι ή ουσία και το κύριο περιεχόμενο της Ορθοδόξου Παραδόσεως ως και η κύρια μέριμνα της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Ρωμανίδης

Αναρτήθηκε από Αναστάσιος στις 11:40 μ.μ. 0 σχόλια

36 σχόλια:

  1. Η Ορθοδοξία δεν είναι Θρησκεία! Πολύ ωραία. Αλλά ο Κύριος είπε ότι δεν ήλθε να καταργήσει το Νόμο, δηλαδή τη θρησκεία των Εβραίων, αλλά να τον συμπληρώσει. Το είπε ή δεν το είπε;

    Για πες μου λοιπόν συμφωνεί αυτό που γράφει ο μακαριστός Ρωμανίδης ή κάθετα και οριζόντια και διαγώνια διαφωνεί και συντάσσεται - ακούσια θέλω να πιστεύω - με αυτούς που Τον σταύρωσαν;

    Και μη μου πει κανείς ότι ο Νόμος των Εβραίων δεν ήταν η θρησκεία τους.

    (Αφού διαβάζεις το μπλογκ του Αναστάσιος, κάνε τους αυτό το σχόλιο).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κύριε Χριστοδουλίδη
    το περίμενα το σχόλιό σου...
    Ο τίτλος υποθέτω υπονοεί, ότι η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ δεν έχει ΚΑΜΙΑ σχέση, με ό,τι όλες οι άλλες θρησκείες, στους ανθρώπους εκόμισαν, για το λόγο ότι το ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ, η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ και η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟς, ΓΕΓΟΝΟΣΤΑΤΟΝ, όπως θα γραφε και η Ελενα Ακρίτα, την κάνει με ένα μοναδικό τρόπο ΑΣΥΓΚΡΙΤΗ, και στα ορατά της αποτελέσματα, από αυτόν ήδη το βίο, ΑΚΑΤΑΓΩΝΙΣΤΗ.
    Το πρόβλημα- όπως λέει και ο Αναστάσιος- είναι ότι τα της Ορθοδόξου Πίστεως γενικώς (ούτε από ρασοφόρους ούτε από λαϊκούς,διότι η εφαρμογή προΫποθέτει έναν αρχικό ΠΟΝΟ)ΔΕΝ εφαρμόζονται, και έτσι χλευαζόμαστε-δικαίως- με σκαιότητα, οι φέροντες το Όνομα του Χριστιανού και από ανθρώπους και από δαίμονες.
    Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΟΤΑΝ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ, δεν είναι θρησκεία απλή, ΕΊΝΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΧΑΡΑ ΑΙΩΝΙΑ κατά το υπόδειγμα των Αγίων Της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ καλά είναι αυτά που γράφεις. Όταν όμως ένας σατανάς ακούει αυτό το πράγμα, τότε με αυτά που θα κάνει και με αυτά που θα λέει ή που θα γράφει, θα καμώνεται ότι για θρησκευτικά πράγματα λέει ή γράφει, αλλά η πίστη μας δεν είναι θρησκεία. Όπως ισχυρίζεται και η μασονία.

    Τι πήγε να κάνει δηλαδή ο Ρωμανίδης; Αυτό που κάνουν και οι μασόνοι; Μπράβο του!

    Εντάξει, ο Χριστιανισμός, η πίστη μας, δηλαδή η δική μας - δεν γράφω για τους άλλους - είναι αγωγή θεραπείας σώματος και ψυχής. Αυτό το ξέραμε και το ξέρουμε, όχι όμως και δεν είναι θρησκεία. Είναι, και όποιος θέλει να τη γνωρίσει ας δοκιμάσει να δει αν του κάνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. κ.Χριστουδουλίδη μου
    αν κατάλαβα σε ενοχλεί ο προβοκατόρικος τίτλος της ανάρτησης.
    Θα την αλλάξω, λοιπόν, επειδή δεν επιθυμώ να υποφέρουν οι φίλοι μου άδικα! :-)

    Εχεις απόλυτο δίκιο, κατά το ό,τι οι Διά-βολοι, παίρνουν τον όποιο -έστω και αγαθότατης προαίρεσης λόγο-και τον δια-στρέφουν κατά το δοκούν και κατά τη μεριά των οικονομικών και εωσφορικών συμφερόντων τους.
    Σ'ευχαριστώ πάντα για την εν Κυρίω αγάπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΤΟ ΘΕΜΑ ΚΟΛΑΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ έρχεται και ξανάρχεται και τελειωμό δεν έχει. Και πάντοτε με την ίδια σειρά: Πρώτα Κόλαση και μετά Παράδεισος. Ενδόμυχη, ανομολόγητη προτίμηση του λογισμού μας η Κόλαση – για τους άλλους βέβαια, γι’ αυτούς που μας τη δίνουν, που μας τη σπάνε, που μας σκανδαλίζουν ή μας δαιμονίζουν! Και κάπως καθυστερημένα ο Παράδεισος – για μας βέβαια, που δειλά δειλά συλλογιζόμαστε πως: Ε, ο Θεός θα μας καταλάβει, θα συγχωρήσει τις αδυναμίες μας, θα βραβεύσει τις αρετές μας!
    ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ συχνά να σκέφτομαι τους ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΥΣ, δεν μπορώ να μην αναζητώ την ελπίδα στη ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ. Στη Θεία Λειτουργία, όπου το Μυστήριο της Σωτηρίας μας τελείται αενάως σε τούτο τον κόσμο, σε τούτη τη ζωή. Που στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο από τη συνεχή Παρουσία του Χριστού σ’ αυτή και στην άλλη ζωή, με τη Διδασκαλία, το Πάθος, την Κάθοδο στον Άδη και την Ανάσταση. Με τη Θεία Λειτουργία ο Χριστός συνεχίζει να κατεβαίνει στον Άδη, συνεχίζει την εν χρόνω και την άχρονη ταυτόχρονα Παρουσία Του στις ζωές μας – ζωντανών και κεκοιμημένων. Γι’ αυτό και τα μνημόσυνα που τελούμε, πάντοτε σε άμεση συνάφεια με τη Λειτουργία, δεν είναι απλή ανάμνηση, δεν είναι απλή προσευχή, αλλά είναι η ζωντανή μέριμνα και ελπίδα της Εκκλησίας για τους κεκοιμημένους.
    ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΨΙΠΕΤΕΙΣ ΘΕΩΡΗΣΕΙΣ περί ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ. Προτιμώ να σκέπτομαι την ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ, γιατί παθαίνω κάτι σαν αποχαυνωτικό ίλιγγο με τις πολύ Υψηλές Αλήθειες. Προτιμώ να διαβάζω και να συλλογίζομαι τα λόγια του Αποστόλου Παύλου «… στο θεϊκό δικαστήριο δεν δικαιώνονται όσοι άκουσαν απλώς τον νόμο, αλλά όσοι τήρησαν τον νόμο. Όσο για τα άλλα έθνη, που δεν γνωρίζουν τον νόμο, πολλές φορές κάνουν από μόνοι τους αυτό που απαιτεί ο νόμος… αφού οι εντολές του νόμου είναι γραμμένες στις καρδιές τους…» (Ρωμ. 2:13-16).
    ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ. Συχνά οι υψιπετώς θεολογούντες, πόρρω απέχουν από την ένθεη γνώση των ασκητών της ερήμου. ΕΙΠΕ ΓΕΡΩΝ: «Σε μια καυτή λίμνη της Κολάσεως βασανιζόταν μια σκληρόκαρδη γυναίκα. Είδε κάπου ψηλά κάποιον Δίκαιο και άρχισε να του φωνάζει να τη σώσει. Ο Δίκαιος ζήτησε από τον Θεό να δείξει το Έλεός Του και να την απαλλάξει από τα βασανιστήρια. Τότε ο Θεός φώναξε τον Άγγελο με τα κιτάπια της ζωής της και του είπε να ψάξει καλά μήπως και βρει κάτι καλό σ’ αυτήν. Ο Άγγελος, μετά από πολύ ψάξιμο, είπε: Κύριε δεν βρίσκω τίποτα, εκτός από μια φορά που ένας πεινασμένος ζητιάνος της ζήτησε κάτι να φάει, κι αυτή, βρίζοντάς τον που την ενοχλούσε, του πέταξε οργισμένη στο κεφάλι ένα κρεμμυδάκι που ξερίζωσε από τον κήπο της. Ο ζητιάνος το άρπαξε στον αέρα και το ‘φαγε. Τότε ο Κύριος είπε στον Άγγελο να φέρει το κρεμμυδάκι, να πάει πάνω από τη φλογισμένη λίμνη, να το απλώσει στη σκληρόκαρδη γυναίκα και να την τραβήξει έξω. Αν το κρεμμυδάκι άντεχε το βάρος της, τότε θα γλίτωνε για πάντα την Κόλαση! Πράγματι η γυναίκα πιάστηκε από το κρεμμυδάκι και ο Άγγελος την τραβούσε έξω. Μόλις οι άλλοι κολασμένοι είδαν τι γίνεται, έτρεξαν και ο ένας μετά τον άλλο έκαναν μια αλυσίδα που κρεμόταν από τα πόδια της. Το κρεμμυδάκι άντεχε και τους τραβούσε όλους επάνω! Όμως η σκληρόκαρδη γυναίκα φοβήθηκε ότι με τόσο βάρος θα έχανε τη σωτηρία. Άρχισε να κλωτσάει αυτούς που κρέμονταν πάνω της, και τότε το κρεμμυδάκι έσπασε…»!!!
    ΣΑΛΟΓΡΑΙΑΑΑΑΑ, συγγνώμη για τη κατάχρηση του χώρου σου. Συγγνώμη και από τους επισκέπτες-φίλους σου για τη μακρηγορία μου.
    ΝΙΚΟΣ ΑΓΝΑΝΤΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Νικο Αγνάντο
    σε λάτρεψα πάλι!
    Υπέροχη η τελευταία σκηνή!
    Σε ευχαριστώ εκ καρδίας που έκανες τον κόπο να μας τη γράψεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. "Διότι μετά θάνατον ουκ εστί μετάνοια."

    Αν δεν κάνω λάθος, αυτά που έγραψε ο κ. ΝΙΚΟΣ ΑΓΝΑΝΤΟΣ είχαν τούτη την αφορμή - από τον Ρωμανίδη, υποθέτω. Με βρίσκουν σύμφωνο.

    Το μόνο που θα ήθελα να σχολιάσω - όχι υψιπετώς θεολογώντας - είναι αυτό : "ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΨΙΠΕΤΕΙΣ ΘΕΩΡΗΣΕΙΣ περί ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ. Προτιμώ να σκέπτομαι την ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ".

    Κατά την πίστη μας, προηγείται το "ορθώς δοξάζειν" και ακολουθεί το "ορθώς πράττειν", στο οποίο συγκαταλλέγεται και το "δοξάζειν και ανυμνείν το πάντιμον και ... " και άλλα πολλά. Όσοι υψιπετώς θεολόγησαν μας άφησαν το πολυτιμότατο αγιοπνευματικό τους έργο και αυτό το έργο, καθώς κάθε Κυριακή ζούμε την Ανάσταση του Κυρίου, είναι τόσο θεωρητικό, όσο και πρακτικό. Δι΄ ημάς, πράξη και θεωρία είναι αλληλένδετα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι χρήσιμα όλα όσα ΕΙΠΕ ΓΕΡΩΝ και ανέφερε ο κ. ΝΙΚΟΣ ΑΓΝΑΝΤΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Συμφωνώ κ.Χριστοδουλίδη

    πλην καταλαβαίνω, νομίζω, και τι υποδεικνύει ο Νίκος Αγνάντος με την τοποθέτησή του.

    Όταν γίνεται κατάχρηση θρησκευτικών ωραίων λόγων -από επικεφαλής ρασοφόρους κυρίως- και τα έργα τους, είναι ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ σε σχέση με τα λόγια τους,
    τότε...
    μοιάζουν με άνδρα, που για δόλιους σκοπούς, προωθεί τον εαυτό του ως μεγάλο εραστή,
    ενώ στην πραγματικότητα
    δεν είναι τίποτε περισσότερο
    από ένας αξιοθρήνητος
    ...εκτομίας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αγαπητέ κ. Χριστοδουλίδη. Δίκιο έχετε για το "ορθώς δοξάζειν" και "ορθώς πράττειν". Το σχόλιό μου δεν εστρέφετο κατά της "Ορθο-δοξίας", ούτε κατά των όντως Υψιπετών Θεολόγων της Εκκλησίας μας. Γι' αυτό και δεν μίλησα για Υψιπετείς Θεολόγους, αλλά για θεολογούντες. Που σημαίνει ότι αν η θεωρία δεν πηγαίνει χέρι χέρι με την πράξη (και αντιστρόφως), τότε ο καθείς εγκαθιστά δικό του νόμο, δική του πράξη,δική του ερμηνεία, ΟΛΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ - στον πειρασμό των οποίων ο υποφαινόμενος συχνά πυκνά υποκύπτει...
    Ευχαριστω για την επισήμανσή σας.
    ΝΙΚΟΣ ΑΓΝΑΝΤΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Όταν ένας επίσκοπος λέει, ότι τα παιδιά τον ρωτούν σε ποια γλώσσα θα προσευχόταν ο Χριστός αν εμφανιζόταν σήμερα κι εκείνος τους απαντά : στη γλώσσα σας, και σημειωτέον αυτός ο επίσκοπος μπαίνει κάθε Κυριακή στα αρχονταρίκια μας, στα σπίτια μας, τότε καταλαβαίνει κανείς το "αχούρι" που έχουν καταντήσει τα σπίτια μας και το δικό του.

    Έφυγε ο Χριστός και μαζί του, μας εγκατέλειψε και το άγιον Πνεύμα. Μας έμεινε το "πνεύμα" του παπισμού, το εκποπρευόμενο από το πάπα, το υιό και πατέρα "μας".

    Άντε, να μη γράψω τίποτα άλλο και ... σπάσει το κρεμμυδάκι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Η penelope άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "H Oρθοδοξία ως ΗΛΙΟΣ πάσης Αληθείας και Θεραπείας ...":

    καλημερα και χριστος Ανεστη!...
    Δεν θελω να πω κατι πανω σε αυτα που ειπαν οι προλαλησαντες αδελφοι εκεινο που θελω να πω ειναι πως ο ακροατης ειναι ελευθερος να πιστεψει αυτα που λεγει ο ομιλητης.
    Οι υψηλες πνευματικες αναβασεις δεν χαρακτηριζουν μονον τους ερημιτες αλλα και τους κοσμικους επειδη υπαρχει ο ποθος της εν Χριστω τελειοτητας.
    Το ιστιολογιο ειναι θεωρια ειναι γνωση --η πραξη ομως ειναι αλλη διοτι η πραξη ειναι η καθημερινοτητα.
    Τωρα καποιοι θεολογοι επειδη ασχοληθηκαν με την Ένωση εχουν μια διαφορετικη πειρα που κανει τον πιστο λαο να προβληματιζεται.
    Καποια χωρια της Καινης Διαθηκης, λεγουν αλλα...και απο την αλλη εχουμε τους παλαιους αγιους μας που εχουν μεγαλη πειρα σε τετοια θεματα και που την απεκτησαν μεσα απο πολλη προσευχη,πολυ διαβασμα,πολλη ταπεινωση,που τρίφτηκε το ρασο τους απο τις μετανοιες,τις γονυκλισιες κ.λ.π--

    Οι τωρινοι τωρα βασιζονται στο κατα ιωαννη ευαγγελιο λιγο πριν πιασουν τον Χριστο που ειπε στους μαθητες πως εγω προσευχομαι στον θεο πατερα να γινουν ολοι ενα οπως ειμαι ενα εγω ε τον Πατερα
    Ετσι και ολοι να ειναι ενα με εμενα.

    Ετσι λοιπον κανουν μια προσπαθεια να κανουν διαλογο --ο διαλογος δεν ειναι κακο ..ο διαλογος προσφερει λενε οι δικοι μας διοτι οσο εισαι σε επικοινωνια κρατας μια ανοιχτη πορτα.
    Οι παπικοί αλλαξαν καποια κειμενα περι βαπτισματος και ειναι μια σημαντικη αλλαγη αυτο.
    Επισης καποιοι αγγλικανοι διαβασα στον διαλογο περι χειροτονιας γυναικων ειδαν τις ορθοδοξες θεσεις πιο σωστες και στραφηκαν προς την ορθοδοξια.
    Ο ρολος της Εκκλησιας μας ειναι απο ο,τι φαινεται ιεραποστολικος διοτι λεγουν οι δικοι μας

    -πὠς μπορεις να πεισεις τον αλλον να ενωθει μαζι μας αν δεν του μιλησεις και να τον πεισεις;
    Καποιοι απο την δικη μας ιεραρχια αντιδρουν διοτι βασιζονται στην αγιοπνευματικη πειρα και διοτι οι ιεροι κανονες της εκκλησιας απαγορευουν να εχουμε σχεσεις μαζι τους με τους αιρετικους σχισματικους και μουσουλμανους κ.λ.π τους οποιους κανονες θεσπισαν οι αγιοι μας.
    οι θεολογοι παλι λεγουν οτι η προοδος θα ειναι βραδεια και δεν μπορουν να προβλεψουν ποτε θα γινει αυτο.
    Εχουμε και τους σκληροπυρηνικους χριστιανους που για αυτο το διαλογο δεν μνημονευουν τον πατριαρχη και φωναζουν και κραζουν θα ελεγα πως μαζι με τους προτεσταντες θα συμπροσευχεσαι;
    αυτους που βριζουν την παναγια μας και μετα θελετε την ενωση ;
    πως θα δηλαδη θα συψαλλουμε μαζι το''αλαλα τα χειλη των ασεβων των μη προσκυνουντων την εικονα σου την σεπτη;''----σου λεγει μπορεις να κανεις διαλογο αλλα να μην συμπροσευχεσαι---
    Αυτα γινονται στις ημερες μας, φιλη μου, θα δουμε τι θα γινει ευχομαι πως η ιεραρχια παρακολουθει τα τεκταινομενα και θα φωτιστει για την Αληθεια
    --εγω πιστευω τους παλαιους αγιους μας που ειχαν περισσοτερη πειρα ...δεν ξερω ο θεος βοηθος!!!
    Αμην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. "Οι τωρινοι τωρα βασιζονται στο κατα ιωαννη ευαγγελιο λιγο πριν πιασουν τον Χριστο που ειπε στους μαθητες πως εγω προσευχομαι στον θεο πατερα να γινουν ολοι ενα οπως ειμαι ενα εγω ε τον Πατερα
    Ετσι και ολοι να ειναι ενα με εμενα."

    Ο σημερινός κόσμος που ζούμε έχει ριζικά διαμορφωθεί από τον παπισμό και το παρακλάδι του, τον προτεσταντισμό. Δηλαδή, από την αίρεση της αιρέσεως. Εμείς μείναμε απέξω. Σήμερα μπήκαν μέσα και η όνομα φέροντες "ορθόδοξοι". Αλλά δεν είναι. Είναι μαϊμούδες.

    Όσο και να διαβάσουν τον Ιωάννη, όσο κι αν προσπαθήσουν κάτι να φτιάξουν, αυτό θα γυρίζει πίσω και θα τους έρχεται κατακέφαλα. Την ψευτιά και την απάτη έχουν στο κεφάλι τους μέσα, έστω κι αν διαβάζουν από γεννήσεως τα ιερά Γράμματα. Και η ψευτιά αυτή, όταν φορά και το ράσο, είναι ό,τι χειρότερο.

    Όσο για τα "κραξίματα" των σκληροπυρηνικών χριστιανών, καλύτερα λέω να μείνουμε στα "κραξίματα" (τέλος πάντων, ας πάει κι αυτό κάτω), τον δε χαρακτηρισμό του "σκληροπυρηνικός", ας τον αφήσουμε γι΄ αργότερα. Μέσα στην αίρεση όπου ζούμε, το σκληρό μας φαίνεται μαλακό και το μαλακό σκληρό. Αν καταλαγιάσει η αίρεση θα ήταν εύκολο, αλλά δεν το βλέπω να γίνεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μερικες σκέψεις.
    Θρησκεία ονομάζεται η αναζήτηση του Θεού από τον άνθρωπο, που σχεδόν πάντα καταλήγει σε λάθος συμπεράσματα γι' Αυτον. Γι΄αυτο νομίζω ο π.Ιωάννης λεει οτι η ορθοδοξία δεν είναι θρησκεία, εφόσον ό Θεός αποκαλύπτεται στον αναθρωπό.
    Ο Νομός των Εβραίων δεν είναι θρησκεία , ήταν παιδαγωγός είς Χριστόν. Και εφόσον οι Εβραίοι δεν πίστεψαν στον Χριστο έγινε η θρησκεία τους. Ο νόμος στην Παλαια και οι εντολές και οι κανόνες στην Καινη Διαθήκη δόθηκαν για την θεραπεία σωματος και ψυχής.
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!!!!!!!!!!
    ΑΝΕΣΤΗ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΠΟ...Α Γ Α Π Η....
    ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ....
    ΑΓΑΠΗ- Α Γ Α Π Η- ΑΓΑΠΗ...
    Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ
    ΔΙΟΤΙ
    ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΗ ΕΣΤΙ...
    ΑΓΑΠΗΣΤΕ-ΑΓΑΠΙΟΜΑΣΤΕ?
    Η ΑΓΑΠΗ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ...
    ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ,ΣΥΓΧΩΡΕΣΤΕ ΜΕ...
    ΕΙΝΑΙ ΧΑΜΕΝΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΣΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΕΣ....

    ΣΥΓΧΩΡΕΣΤΕ ΜΕ.
    ΕΙΜΑΙ ΑΓΡΑΜΜΑΤΗ.
    ΑΓΓΕΛΙΚΗ.+{ΕΥΧΕΣΘΕ}

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. "Ο Νομός των Εβραίων δεν είναι θρησκεία , ήταν παιδαγωγός είς Χριστόν. Και εφόσον οι Εβραίοι δεν πίστεψαν στον Χριστό έγινε η θρησκεία τους"

    Μαρίνα σας ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καλησπερίζω την καλή παρέα και θα'θελα να κεράσω κι εγώ μια ιστορία που έγραψε ο καλός μου δάσκαλος κύριος Κώστας Γανωτής στο βιβλιαράκι του "Αποκλειστικά για γονείς".
    Κάποτε ζούσαν δύο φίλοι κολητοί ώσπου πεθαναν ο ένας μετά τον άλλο και πήγαν ο ενας στον παράδεισο και ο άλλος στην κόλαση.Ετυχε,λέμε τώρα,να ανταμωθούν κάποιο Σαββατο των ψυχών.
    -Πώς περνάτε εκεί στην κόλαση;ρωτά ο του παραδείσου.
    -Χάλια.Ολημερις τρωγώμαστε.
    -Τι διαφορές έχετε τώρα;
    -Ε,ο καθένας πιστεύει οτι είναι καλός και οτι οι άλλοι είναι για τα μπαζα.
    -Κι ο Θεός τι λέει;
    -Ο Θεός μας συγχωράει όλους,λέει οτι είμαστε όλοι καλοί κι ανοίγει και την πόρτα να βγούμε όξω.
    -Κι εσείς τι κανετε;
    -Εμείς βαστάμε την πόρτα να μη βγει κανένας όξω,γιατί δεν αντέχουμε την κοροίδία να γλιτώνουν οι κακοί την κόλαση.
    -Και σε μας το ίδιο γίνεται,λέει ο του παραδείσου.Μόνο που πιστεύουμε οτι όλοι οι άλλοιείναι καλοί και οτι ο καθένας μας είναικακός.Κι οΘεός μας λέει οτι είμαστε καλοί και χαιρόμαστε όλοι.
    -Και με την πόρτα;
    -Εμείς βαστάμε την πόρτα ανοιχτή για να μπαίνουν όσοι βασανίζονται.
    -Κι αν μπει κανας κακός;
    -Ε και;Μήπως κι εμείς δεν είμαστε κακοί;

    Αυτή την ιστοριούλα τη λέω και στα μικρά μου τα παιδια και τους αρέσει, ενώ τα μεγάλα με λένε σαλεμένη...Κάτι θα ξέρουν.
    Φιλιά-ΣΤΕΛΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Μια ερωτησούλα στον κ. Χριστοδουλίδη;
    Δηλαδή έχετε την παραμικρή αμφιβολία ότι ο Χριστός αν ερχόταν σήμερα θα προσευχόταν στη γλώσσα μας;
    γδμ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Xριστος Ανεστη και να πω και κατι πανω σε αυτο που ειπε ο Kυπριανος
    οτι το μαλακο μας φαινεται σκληρο.κ.λ.π..
    Οι γερονταδες της ορθοδοξιας μας ειχαν μια αγωγη θεραπευτικη σκληρη κατα τα κοσμικα η οποια θεραπευε.
    Σημερα θελουμε να τα απλοποιησουμε ολα --απλοποιησε το ενα ---απλοποιησε το αλλο πας στην εκκλησια που εχει μια ταξη για να θεραπευτεις και συγχωρεισαι μεν αλλα δεν θεραπευεσαι δε.
    Το λεγω απο προσωπικη πειρα αυτο.
    Η αγαπη απο μονη της ειναι η ανωτερα ολων των αρετων αλλα χωρις πιστη αληθινη δεν κανει τιποτα.
    Η αγαπη τα περικλειει ολα μεσα πιστευεις παιρνεις ελπιδα και αγαπας.
    Τα εργα της αγαπης τα ξερουμε ποια ειναι ;αυτα βοηθουν στην χρηστοτητα ποια ειναι ομως τα εργα της πιστης;
    πιστευουμε η δεν πιστευουμε;
    Ναι; η ναι μεν αλλά;
    Απο που θα την παρω την αγαπη για να την δωσω με την σειρα μου στον συνανθρωπο;απο τον θεο δεν θα την παρω; πως θα την παρω αν δεν εχω σωστη και
    α λ η θ ι ν ή πιστη;
    ΑΓΑΠΗ ΝΑΙ ΑΓΑΠΗ-ΑΓΑΠΗ -ΑΓΑΠΗ--Ειναι η αγαπη μιση αν δεν υπαρχει πιστη--
    Αλλο καλος ανθρωπος και αλλο καλος χριστιανος υπαρχει τετοιο βιβλιο --
    Καταληγω λοιπον πως η αγαπη πρεπει να τα περικλειει ολα και πιστη και ελπιδα.
    Η πιστη ειναι ο θεος που πρεπει να μπει στην καρδια ,να εδραιωθει.
    Διοτι πρεπει να πιστεψεις οτι υπαρχει θεος που διδει ολα τα χαρισματα και την πολιτιμοτερα ολων την αγαπη.
    Αυτη ειναι η γνωμη μου και συνχωρειστε με δεν θα ξαναμιλησω επ αυτου ουτε θελω να πεισω---ας ειμαστε ολοι εν ομονοια Αμην!!!
    Πηνελόπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ανώνυμος είπε...

    Μια ερωτησούλα στον κ. Χριστοδουλίδη;
    Δηλαδή έχετε την παραμικρή αμφιβολία ότι ο Χριστός αν ερχόταν σήμερα θα προσευχόταν στη γλώσσα μας;
    γδμ

    ΚΧ, Απάντηση :
    Το ερώτημα ούτε και ως "υπόθεση εργασίας" δεν ευσταθεί. Ο Χριστός είναι εδώ, παρών, το είπε και ο ίδιος : "εάν γαρ μη απέλθω ο παράκλητος ουκ ελεύσεται προς υμάς". Το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος είναι εδώ, όπως εδώ είναι και ο Πατήρ και το Άγιον Πνεύμα. "Τριάδα ομοούσιον και αχώριστον", εκφωνεί ο λαός κατά τον Ασπασμό της θείας Λειτουργίας κάθε Κυριακή.

    Λοιπόν; Τι θέση έχει αυτό το ανόητο ερώτημα; Εδώ είναι ο Χριστός, παρών και προσεύχεται με τη γλώσσα αυτή που ακούμε και καταλαβαίνουμε. Είναι, βέβαια, δυσνόητα μερικά από αυτά, αλλά και πόσα άλλα δεν είναι δυσνόητα στη γλώσσα μας. Όποιος έχει ενδιαφέρον ας καθήσει να ασχοληθεί, να ερωτήσει, να ψάξει : "Καγὼ ὑμῖν λέγω, αἰτεῖτε καὶ δοθήσεται ὑμῖν ζητεῖτε καὶ εὑρήσετε, κρούετε καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν·". Λοιπόν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. "Ο Νομός των Εβραίων δεν είναι θρησκεία , ήταν παιδαγωγός είς Χριστόν. Και εφόσον οι Εβραίοι δεν πίστεψαν στον Χριστό έγινε η θρησκεία τους"

    Αυτό είναι εντελώς λάθος. Ότι ο νόμος των Εβραίων είναι "παιδαγωγός εις Χριστόν" το λέμε εμείς και όχι οι Εβραίοι. Δεν ισχύει για τους Εβραίους αυτό. Ο νόμος τους είναι και η θρησκεία τους. Η θρησκεία δεν ανακαλύφθηκε μετά την θεία Ενανθρώπηση. Υπήρχε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Και ένα τελευταίο. Οι διηγήσεις που ανέφεραν οι σχολιαστές κ.κ Ν. ΑΓΝΑΝΤΟΣ και η Ανώνυμος Στέλα, είναι χρήσιμες και παιδαγωγικές. Μην κάνουμε όμως το λάθος να τις αναγορεύουμε, και, σε Θεολογικές Δογματικές Αλήθειες. Δεν επέχουν θέσεις δόγματος.

    Με βάση αυτές, του Κώστα Γανωτή και την αναφορά στο "Είπε Γέρων", τις οποίες με μικρές διαφορές μπορεί να συναντήσει κανείς σε όλες τις θρησκείες που υπάρχουν, διολισθαίνουμε στο εύκολο συμπέρασμα του "όλες οι θρησκείες είναι ίδιες".

    Σε αυτό ακριβώς το σημείο στηρίζεται το ένα από τα δύο σκέλη του οικουμενισμού και αυτό είναι ο καλούμενος "λαϊκός" οικουμενισμός. Ο οικουμενισμός δηλαδή που στηρίζεται σε αυτές τις απλουστεύσεις και οι οποίες γίνονται εύκολα αποδεκτές και κατανοητές, από τους απλοϊκούς ανθρώπους. Έτσι, αθόρυβα και ακούσια, μεταπίπτουμε στο δεύτερο σκέλος του οικουμενισμού, όπου οι απαραίτητες για την σωτηρία θεωρητικές δογματικές Αλήθειες ισοπεδώνονται και αχρηστεύονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Σας ευχαριστώ όλους...και συμφωνώ με τις τελευταίες επισημάνσεις του κ. Χριστοδουλίδη...τις οποίες θεωρώ πολύ σημαντικές όμως...δεν θα επεκταθώ διότι αυτή τη στιγμή ασχολούμαι με παπαρούνες, χαμομήλια, τριαντάφυλλα, φύτευση λεμονιάς, ροδιάς.
    Καλό μήνα σε όλους.
    Με ηλιαχτίδες χρυσές, πολύχρωμα άνθη και τρίλλιες κοτσυφιών στο ναό της ψυχής σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Κυπριανε οτι ο Νόμος ΄΄ηταν παιδαγωγός εις Χριστόν" το λέει ο απ.Παυλος (Γαλατας 3,24).Ήταν Εβραίος που έγινε χριστιανός. Θρησκείες υπήρχαν πολλές πριν την ενανθρωπηση του Χριστού, μόνο όμως στους Ισραηλίτες αποκαλύφθηκε ο ίδιος ο Θεός και τους έδωσε τον Νόμο προκειμένου να τους προετοιμάσει να δεχτούν τον Χριστό. Εφόσον δεν Τον δέχτηκαν οι διατάξεις του νόμου γίνονται δεσμά, γίνονται θρησκεία.
    Για τις ιστορίες, αυτό που δείχνουν είναι ένα , εν τω Αδη ουκ εστι μετάνοια.
    Το παραπάνω απόσπασμα πρέπει να βρίσκεται στο βιβλίο "Πατερικη Θεολογία" του π.Ιωαννη Ρωμανίδη. Καποιος φοιτητής του μαγνητοφώνησε τις παραδόσεις του. Ο π.Ιωάννης εξηγεί πολύ καλά τι σημαίνει ορθοδοξία, γιατί δεν είναι θρησκεία, και γιατί οι υπόλοιπες χριστιανικές ομολογίες δεν είναι φορεις της αγιοπνευματικής παραδοσης της εκκλησίας.Προσωπικά με συγκλόνησε όταν το διάβασα.
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Μαρίνα
    σε ευχαριστώ για την τοποθέτηση!

    Συγκλονίστηκα και γω με μικρή καθυστέρηση, διότι το είχα απορία το γιατί η Ορθοδοξία
    ΔΕΝ είναι θρησκεία!

    Νὀμιζα ότι το είχα καταλάβει αλλά...

    Σήμερα ΤΟ ΕΜΠΕΔΩΣΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ!
    Η φράση κλειδί ήταν αυτό που έγραψες:


    "Θρησκείες υπήρχαν πολλές πριν την ενανθρωπηση του Χριστού, μόνο όμως στους Ισραηλίτες αποκαλύφθηκε ο ίδιος ο Θεός και τους έδωσε τον Νόμο προκειμένου να τους προετοιμάσει να δεχτούν τον Χριστό. Εφόσον δεν Τον δέχτηκαν οι διατάξεις του νόμου γίνονται δεσμά,
    γίνονται θρησκεία".


    ΘΑ ΞΑΝΑΛΛΑΞΩ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ!

    (-Μανδάμ Σαλογραία, φούρνο του Χότζα, κοντεύετε να τον κάνετε τον τίτλο αυτής της ανάρτησης
    -Και τι κακό έχει ένας φούρνος του Χότζα παρακαλώ;
    Αρκεί να ψήνει ψωμάκι!) :-)

    Η Πατερική Θεολογία του Ρωμανίδη, ήταν και για μένα μια α π ο κ ά λ υ ψ η, μέχρι ένα ωρισμένο σημείο...από το σημείο εκείνο και μετά, μου έγινε δυσνόητος αλλά δε βρήκα από κάπου βοήθεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Υ.Γ.
    Ο καλός σύνευνος που διάβασε τα ανωτέρω, απεφάνθη, κουνώντας με περίσκεψη τη σοφή κεφαλή του:

    -ΖΗΤΩ Η ΤΡΕΛΑ!:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Από Ανώνυμος : Θρησκείες υπήρχαν πολλές πριν την ενανθρωπηση του Χριστού, μόνο όμως στους Ισραηλίτες αποκαλύφθηκε ο ίδιος ο Θεός και τους έδωσε τον Νόμο προκειμένου να τους προετοιμάσει να δεχτούν τον Χριστό. Εφόσον δεν Τον δέχτηκαν οι διατάξεις του νόμου γίνονται δεσμά, γίνονται θρησκεία.

    Από Κυπριανός Χ : Και από πού βγαίνει ότι οι θρησκείες γίνονται δεσμά; Ο Κύριος μας ελευθέρωσε από την κατάρα των (υποκριτικών κυρίως) διατάξεων του Νόμου, όχι όμως και από αυτόν τον ίδιο το Νόμο (= Θρησκεία). Καταργεί την περιτομή ή καλύτερα δεν τη θεωρεί αναγκαία για τη σωτηρία του ανθρώπου, καταργεί δηλαδή μια διάταξη του Νόμου, αλλά στη θέση αυτού που καταργεί τοποθετεί την περιτομή της καρδιάς. Η οποία δεν είναι σχήμα λόγου, είναι όντως περιτομή (= κάθαρση). Είναι, τολμηρά θα έλεγα, το βιωματικό θαύμα της υποκατάστασης των εγκεφαλικών λειτουργιών δια της καρδίας.Όπου ο εγκέφαλος γνωρίζει, αλλά η καρδιά συνείρει, ο εγκέφαλος αισθάνεται, αλλά η καρδιά συναισθάνεται.

    Και πέρα από αυτό. Σπέρματα μηδαμινά και ασήμαντα οπωσδήποτε, της "εις Χριστόν παιδαγωγίας", μπορεί να συναντήσει κανείς σε όλες τις θρησκείες. Ακόμη και στη δική μας προγονική ειδωλολατρία. Αλλά στην ιουδαϊκή θρησκεία αυτά ήταν περισσότερα και πλέον ευδιάκριτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Θα ήθελα να συμπληρώσω στη πολύ όμορφη ανάρτηση και στα σχόλια σας, ότι ο π Ιωάννης Ρωμανίδης όταν λέει θρησκεία εννοεί τη ταύτιση κτιστού και Ακτίστου και ως εκ τούτου η Ορθοδοξία είναι η θεραπεία από την ασθένεια της θρησκείας.
    Οὐκ ἐλάτρευσαν, τῇ κτίσει οἱ θεόφρονες, παρά τόν κτίσαντα...

    Αλέξανδρος

    Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΕΥΡΟΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ,
    Η ΔΕ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ
    © Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης
    "Με τον όρον Θρησκεία εννοούμεν κάθε "ταύτισιν" του ακτίστου με το κτιστόν και μάλιστα κάθε "ταύτισιν παραστάσεων" του ακτίστου με νοήματα και ρήματα της ανθρωπίνης σκέψεως, που είναι το θεμέλιον της λατρείας των ειδώλων...δια να έχει κανείς ορθήν κατεύθυνσιν εις την θεραπείαν της νοεράς ενεργείας πρέπει να έχει οδηγόν την πείραν θεουμένου όστις μαρτυρεί περί ορισμένων αξιωμάτων: ότι μεταξύ α) του ακτίστου Θεού και των ακτίστων ενεργειών Του και β) των κτισμάτων Του ουδεμία ομοιότης υπάρχει και ότι
    "Θεόν φράσαι αδύνατον, νοήσαι δε αδυνατώτερον." (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος.)
    Μόνον βάσει αυτών των αξιωμάτων δύναται κανείς να αποφύγει το κατάντημα να αποκτήση οδηγόν τον διάβολον μέσω δήθεν θεολόγων που στοχάζονται περί Θεού και των θείων."
    http://www.romanity.org/htm/rom.e.02.i_thriskeia_einai_neurobiologiki_astheneia.01.htm

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. πολυ ωραια ολα!Ο Ρωμανιδης ειναι πολυ καλος.Ομως ο κ.Χριστοδουλιδης σε ποιο πραγμα εχει αντιρριση;πιστευει δηλαδη οτι η Ορθοδοξια ειναι θρησκεια; Kατερινα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Αλέξανδρε
    πολύ σημαντική η επισήμανση που μας έκανες.
    Σ'ευχαριστώ.
    Αυτή την ταύτιση κτιστού και Ακτίστου, πόσο...μπερδευτική είναι για τον περισσότερο κόσμο, το κατάλαβα όταν διάβασα το πολύ αξιόλογο βιβλιαράκι με τίτλο ΘΕΩΣΙΣ που έγραψε ο ηγούμενος π.Γεώργιος Καψάνης, της Ι.Μ.Γρηγορίου.

    Όταν διάβασα αυτό το βιβλιαράκι, τα ξεμπέρδεψα κάπως στο κεφάλι μου, και θαύμασα για το πόσο μεγάλη μορφή είναι ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Αλέξανδρε, ευχαριστούμε!
    Κατερίνα μου υποθέτω θα τοποθετηθεί ο ίδιος ο κ. Χριστοδουλίδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. "Θεόν φράσαι αδύνατον, νοήσαι δε αδυνατώτερον." Και συμπληρώνω, "άρρητον ουν το θείον και ακατάληπτον" του αγίου Ι. Δαμασκηνού.

    Δεν έχω κανένα λόγο να διαφωνήσω. Η διαφωνία μου έγκειται στο ότι ο Ρωμανίδης αποκαλεί θρησκεία κάθε ταύτιση του κτιστού με το Άκτιστο. Με την οποία συμφωνώ, υπό την έννοια ότι όλοι αυτοί που κάνουν λόγο περί θρησκείας, άλλοι μεν καθόλου δεν δέχονται αυτό που εμείς οι Ορθόδοξοι ονομάζουμε θρησκεία και έτεροι, εκ του χριστιανικού χώρου, το έχουν διαστρέψει. Για να το διατυπώσω και διαφορετικά : Με ότι εμείς ονομάζουμε Θεό και οι άλλοι το απορρίπτουν ή το διαφθείρουν (αιρετικοί).

    Κατόπιν τούτου, θα ήταν χρήσιμο να γνωρίζω αν αυτή τη διευκρίνιση την είχε κάνει ο π. Ρωμανίδης ή αν την αναφέρει ο π. Γεώργιος Καψάνης. Διότι μου έχει συμβεί να υποστηρίζω τη γνώμη μου, ότι ο Χριστιανισμός είναι Θρησκεία, και να μου απαντούν με κατεβατά και φωτοτυπικά αντίγραφα του π. Ρωμανίδη (: Η θρησκεία είναι νευροβιολογική ασθένεια κλπ.).

    Μα εγώ μιλώ και γράφω "εξ ορθοδόξου επόψεως" και δεν είμαι ούτε φραγκολατίνος, ούτε προτεστάντης, ούτε μουσουλμάνος, ούτε εβραίος, ούτε ανατολίτης κουνγκ-φου ή σαολίν και δεν ξέρω τι άλλο. Για όλους αυτούς η θρησκεία είναι νευροβιολογική ασθένεια. Ποτέ όμως δεν θα γενικεύσω και με μια μονοκοντυλιά θα διαγράψω από το θεολογικό λεξικό τη λέξη "θρησκεία", επειδή μέσα σ΄ αυτή κινδυνεύουν "νευροβιολογικά" και οι Ορθόδοξοι - ομόπιστοι και ομόθρησκοι, με εμένα και πλήθος άλλων.

    Με τη φώτιση του αγίου Θεού που όλοι έχουμε από το άγιον Βάπτισμα που δεχθήκαμε, δεν είμαστε τόσο ηλίθιοι να ταυτίζουμε το Θεό με τα τσιμέντα, τα τούβλα, το χαλκό της καμπάνας, το πριονίδι που φτιάχνει το χαρτί, τις μπογιές και τόσα άλλα. Εν Εκκλησίαις ευλογούμε τον Θεό και όχι τα υλικά, από τα οποία φτιάχνουμε τη εκκλησιά, μέσα στην οποία τελεσιουργείται το άρρητο Μυστήριο της Θρησκείας μας.

    Χωρίς σχόλιο, ίσως και καθ΄ υπερβολήν, για προέκταση των κατά Θεόν λογισμών μας, ας θυμηθούμε κι αυτό :

    "Ουαί υμίν, οδηγοί τυφλοί, οι λέγοντες ος αν ομόση εν τω ναώ, ουδέν εστιν, ος δ΄ αν ομόση εν τω χρυσώ του ναού οφείλει. μωροί και τυφλοί! τις γαρ μείζων εστίν, ο χρυσός ή ο ναός ο αγιάζων τον χρυσόν;"

    Αυτά και τίποτα άλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Στήν ουσία, Ορθοδοξία δέν ειναι τίποτε περισσότερο παρά τό θαυμαστό Πρόσωπο του Θεανθρώπου Χριστού, παρατεινόμενο σέ ολους τους αιώνες, παρατεινόμενο ως η Εκκλησία.

    Τό νά είσαι Ορθόδοξος θά πεί: νά εχεις μόνιμα τόν Θεάνθρωπο στήν ψυχή σου, νά ζείς εν Εκείνω, νά σκέφετεσαι εν Εκείνω, νά αισθάνεσαι εν Εκείνω, νά ενεργείς εν Εκείνω. Μέ αλλα λόγια: τό νά είσαι Ορθόδοξος σημαίνει νά είσαι Χριστοφόρος καί Πνευματοφόρος..

    Μόνο διά του Θεανθρώπου Χριστού νικά ο άνθρωπος καί τό θάνατο καί τήν αμαρτία καί το διάβολο.

    Κάθε τι τό οποίο δέν φέρει τούτο τό Πρόσωπο, δέν είναι Ορθόδοξο.
    Κάθε τι τό οποίο δέν εχει τήν θεανθρώπινη Δικαισύνη, τήν Αλήθεια, τήν Αγάπη, τήν Αιωνιότητα δέν είναι Ορθόδοξο.
    ...ο Ορθόδοξος άνθρωπος είναι κρυμμένος μέ τόν Χριστό εν τω Θεώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Συμφωνώ και επαυξάνω, αγαπημένο μου...ωραία τα λες...αλλα όποιος ζει εν Θεώ, την σήμερον πρέπει να το ΚΡΥΒΕΙ διότι αν το εξομολογηθεί δια λογων θα τον πούνε οι άσχετοι "φαρισαίο" και κυριως ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ πρόκειται, την αυθεντικότητα των βιωμάτων του να την πιστέψει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή