ΟΧΙ!- Γιατί Οχι;- Γιατί ...Ετσι!

Περιστεράκια μου , κάθε που είναι η επέτειος του ιστορικού ΟΧΙ προς τη φασιστική αρβύλα, θυμάμαι το κήρυγμα ενός ενάρετου πνευματικού, σε αρχαίο μοναστήρι της Γορτυνίας.
Στη δεκάλεπτη ομιλία του, τόνισε ένα σημείο μετ'εμφάσεως και από τότε το κουβαλάω στη μνήμη, σαν πολύτιμο βίντεο.

Είπε, ότι ο πιστός στον Κύριο Ιησού Χριστό, άνθρωπος, στην λάθος συμπεριφορά(αμαρτία τη λέγαν παλιότερα) κάθε είδους- από την πιο μικρή ως την πιο μεγάλη- οφείλει- αν επιθυμεί το ψυχοσωματικό του συμφέρον- να επιδεικνύει σθεναρή αντίσταση.

Aντίσταση στην αμαρτία και έλλειψη αντίστασης στην εφαρμογή του θελήματος του Κυρίου, είναι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος της σωτηρία μας.

Εκείνος που αρχίζει να μουρμουράει:
<Ε... δεν πειράζει τούτο είναι μικρό, ε... δεν πειράζει το άλλο, ασήμαντο...>, σε σύντομο χρονικό διάστημα, με μεγάλα και ζόρικα, κινδυνεύει να μπλέξει.

Είναι ευκολότερη η πρόληψη από την όποια-των κακών-θεραπεία- και τα μικρά τα παιδιά, το γνωρίζουν.

-Γι'αυτό, αν κάποιος, σας κάνει μια ύπουλη πρόταση- όποια και αν είναι τούτη- ξεκινώντας από την αθώα- δήθεν- προσφορά τσιγάρου, λέγοντας:

-Πάρ'το! Μόνο ένα. Μόνο για μια φορά!
Για να ξέρεις πώς είναι , παιδάκι μου-μας έχεις σπάσει τα νεύρα- επιτέλους μην είσαι και τόσο ξενέρωτος!

Εσείς-αν αγαπάτε τους εαυτούς σας, να αντισταθείτε, ήρεμα, σταθερά απαντώντας:

-ΟΧΙ ευχαριστώ!
Να λείπει το... βύσσινο!

Αν πάρετε έστω και μ ί α φορά, αυξάνετε τις πιθανότητες να ξαναπάρετε, γιατί με την μία και μοναδική σας επιλογή, ανοίξατε στους νευρώνες σας, ένα καινούργιο, πλήν ουχί ευκαταφρόνητο, μικρό μονοπάτι.
Και αν πάρετε θα ξαναδοκιμάσετε(ποτέ δεν τρως ένα μόνο πατατάκι, αλλά σταματάς μόνο όταν ξεπαστρευτεί όλη η σακκούλα, το γνωρίζετε ) και μετά πάλι θα ξαναπάρετε μέχρι που θα γίνετε άθλιος δούλος στο αδυσώπητο αφεντικό- το τσιγάρο, στα εμφράγματα, στους καρκίνους του.

Και η κακή συνήθεια,σε σύντομο βάθος χρόνου θα καταστρέψει την υγεία σας, το πολυτιμότερο αγαθό, που ως προίκα, σάς δόθηκε.

Και τούτο ισχύει για κάθε φθοροποιό πράξη στην οποία υποχωρεί η άφρων ψυχή μας.

Είναι, λοιπόν, δείγμα στοιχειώδους συνέσεως, σε κάθε παρακίνηση του λογισμού για υλοποίηση της όποιας παρόρμησης, να κοντοστέκεται ο άνθρωπος εξετάζοντας: αυτή η μικρή επιλογή, τι φορτίο επιπλοκών σέρνει πίσω της και, τι συνέπειες, σε ένα άθροισμα χρόνου- προσωπικά- θα εισπράξω;

Εκείνος π.χ. που δεν έχει καπνίσει ούτε ένα τσιγάρο, που αγνοεί
π ώ ς είναι η εμπειρία του καπνίσματος, φαντάζει χωράφι,κατάφυτο από πράσινα στάχυα.

Αν δεχτεί -από περιέργεια- να πάρει έστω και ένα τσιγάρο, είναι σαν να πατάει επάνω στα πράσινα στάχυα, τσακίζοντάς τα στο έδαφος- πριν ωριμάσουν και δώσουν ευλογημένο καρπό- ανοίγοντας -σε κείνη τη γραμμή των βημάτων του- της καταστροφής, αχνό μονοπάτι.
Με το δεύτερο τσιγάρο, το μονοπάτι, γίνεται ευδιάκριτο.
Με το τρίτο τσιγάρο, ακόμη πιο έντονο.
Λίγα τσιγάρα μετά, τα στάχυα απο κείνο μέρος έχουν χαθεί, και πλέον ξεχωρίζει σκοτεινόχρωμο κάτω, το χώμα.
Αν επαναληφθεί η πράξη, στο χωράφι θα ανοίξει δρομάκι εθισμού, δρόμος- εν τέλει- έως και λεωφόρος.
Και ο κακός εθισμός, οδηγεί στην απώλεια βαθμών ελευθερίας, σε ασθένεια, σε προσωπική, μεγαλύτερη ή μικρότερη, δυστυχία μας.
.............................................................................
Αυτά είπε περίπου ο σεβαστός ομιλητής, λατρεμένα μου.

Βέβαια στην εποχή μας, οι διαόλοι έχουνε γίνει του Κερατά, δικηγόροι πανεπιστήμονες .

Σε πιάνουν αοράτως μέσα στο κεφάλι σου- εκ δεξιών και εξ αριστερών που λένε οι Πατέρες- στο πίτσι πίτσι, στην κουβέντα δήθεν, και την επιχειρηματολογία.

Και ενώ μέχρι και το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ξέραμε οι Ρωμηοί να το βροντοφωνάξουμε το ΌΧΙ, τις τελευταίες δεκαετίες, εισήχθη από τις δυνάμεις του Σκότους, η παμπόνηρη ατάκα:

-Γιατί όχι; Χαλαρά! Μην είσαι τσιτωμένος.
-Γιατί να μη καπνίσουμε;
- Γιατί να μη πέσουμε στο αλκοόλ και στην κραιπάλη;
-Γιατί να μην αλλάξουμε όσους περισσότερους συντρόφους μπορούμε (τάχαμ) για να αποκτήσουμε πείρα;(μούτζες και τύφλες...)

Δεκα μέτρα γλώσσα, βγάνουνε τα κακομαθημένα μας, σε μανάδες και πατεράδες, σε δασκάλους, ακόμη και σε παπάδες- ω ναι, ακόμη και σε παπάδες- ας είναι καλά η Βαβυλών η μεγάλη, η Πόρνη η Τυφλεόραση που με άθλια σίριαλ, τα σιγοντάρει.

Και αν μεν οι γονείς μπορούνε να δώσουν εξήγηση, ή να σφίξουν τα χαλινάρια -όπως θα έπρεπε-ίσως συγκρατηθεί το παιδάκι.

Αν οι γονείς είναι απλοί του Θεού άνθρωποι και η εγκόσμια -η δήθεν μόρφωση- δεν τους έχει διαφθείρει;
Αν δεν διαθέτουν ευφυείς και εύστροφους λόγους, στους -ως κακή χάλαζα- επί του νού προσπίπτοντας, του Εξαποδού, αντι-λόγους;

-Πώς θα τα αντιμετωπίσουν τα ζόρικα;

Να σου πω:
Θα τα αντιμετωπίσουν με την ατάκα που την άκουγα συχνά από οικογενειάρχες -όταν ήμουνα μικρή, αδυνατούλα και χαζή- αλλά που μου τη θύμισε τις προάλλες, γνωστός βάρδος της σάτιρας, όταν - αντλώντας από προσωπικές αναμνήσεις - εκεί στο Τσαντίρι - μνημόνευσε τη μανούλα του.

Επιθυμώντας, ο ίδιος -μικρός- να κάνει κάτι στραβό- αυταρχικά η μαμά- τον εμπόδιζε και όταν ενοχλημένος από την άρνηση,δυσανασχετούσε: <Γιατί;>, η απάντηση της απλής γυναίκας, ερχόνταν αδιαπραγμάτευτη, κοφτή, απόλυτη, και στερέωνε την ψυχή του- από γκρεμούς, την προφύλαγε:

-ΟΧΙ είπα!
-Γιατί ΟΧΙ;
-Γιατί ...ΕΤΣΙ!

Αχ! ας υπήρχαν περισσότερες και σήμερα-εις πείσμα πολλών ψυχολόγων- παρόμοιες μανάδες!

Σαλογραία