Καλή μου
Απόρησες, πώς ενώ κάποιος βοηθάει άλλους, δεν μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό του, σε κάποιες μορφές πνευματικού πολέμου, που υφίσταται.
Είναι, ωστόσο πολύ απλό και μπορείς , πιστεύω, να το καταλάβεις:
Όποιος βοηθάει τον πλησίον πνευματικά, τον βοηθάει με τη δύναμη του Κυρίου, που εκφράζεται μέσα από τη δική του φωνή.
Δανείζεται ο Χριστός τη φωνή μας, τη σκέψη μας, τα χέρια, τα πόδια, το σώμα μας και ευεργετεί τους άλλους ανθρώπους, εφόσον εμείς δίνουμε προς τούτο τη -χωρίς ιδιαίτερη αντίσταση- συνεργασία μας...
Δεν τον βοηθάει ο καθένας μας, τον αδελφό, από δική του μαγκιά και δύναμη, σε
κ α μ ί α περίπτωση!
Όταν όμως πολεμείται από κακούς λογισμούς αυτός που βοηθάει τους άλλους, είναι ανίκανος να βοηθήσει τον εαυτόν του, διότι λόγω της συναισθηματικής ταραχής, εμποδίζεται ένδον του, η ενέργεια της Χάρης του Αγίου Πνεύματος, με τη μορφή της πνευματικής ισχύος των αγαθών λογισμών.
Τούτου ένεκεν, ο πιστός, επιζητεί τον πνευματικό οδηγό του, ώστε να τον ανορθώνει σε περίπτωση πτώσης.
Τόσο ο κάθε λαικός, όσο και ο κάθε μοναχός ή κληρικός, ας είναι και Πατριάρχης, χρειάζονται ως πνευματικό γήινο στήριγμα , τον πνευματικό τους πατέρα ή την πνευματική τους μητέρα, όπως υπέροχα αναφέρει και ο Κάλλιστος Γουέρ, στο έργο του: <Η εντός ημών Βασιλεία>.
Αυτό συνιστά στοιχειώδη πρακτική σωστικής πορείας για τούτο, ακόμη και σε καθαρά κοσμικό επίπεδο και ο κάθε ψυχίατρος, γνωρίζει πως για προσωπικό του καλό, και προκειμένου να μη χαθεί στους δαιδάλους της υποκειμενικότητας των ερμηνειών του, οφείλει να συμβουλεύεται τον ψυχίατρό του.
Την πρακτική αυτή, την επιβάλλει η σύνεση και το επιτρέπει ο Κύριος, προκειμένου να μην καβαλικέψει η ψυχή, καλάμι και φανταστεί ότι είναι αυτάρκης και ότι είναι δυνατόν να πορεύεται ολομόναχη και αντι-κοινωνική μέσα στον κόσμο, πραγματικά εγωκεντρική και ουσιαστικά θηριώδης-παρά την όποια στίλβη της επιφάνειας - στις εκδηλώσεις της.
Σ’ ευχαριστώ, λοιπόν, εκ βαθέων, που με υπομένεις και με βοηθάς, όποτε πέφτω!
Να είσαι ευλογημένη, και η Παναγία Τριάδα, το έλεος, πολλαπλασίως να σου το ανταποδίδει!
Σαλογραία
αγαπητη μου Σαλο, στηριγματα μπορεί να υπάρχουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που επιζητούμε ειναι να εχουν ΔΙΑΚΡΙΣΗ και ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ κατάρτιση... και αυτά τα χαρίσματα σπανίζουν σήμερα στους δήθεν εχοντες και κατέχοντες...
αν ξέρεις εσύ κανέναν τέτοιο εισαι πολυ τυχερή
Α.
Προς Α.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαίριο το σχόλιο.
Καιριότατο!
Ταπεινή μου άποψη είναι ότι αν ζητήσει με δάκρυα πολλά ο άνθρωπος, πνευματικό στήριγμα, θα του δώσει ο Κύριος κατά την καρδίαν του.
Σίγουρα θέλει και ψάξιμο και τρέξιμο, αλλά καμιά φορά δίδεται και κάποια Χάρη ανέλπιστη...
Μερικοί άνθρωποι μάς στηρίζουν με τα λόγια τους.
Άλλοι με τις προσευχές τους, άλλοι και με μόνη την αίσθηση της κάπου στο χώρο, παρουσίας τους.
Προσωπικά, συνάντησα μερικούς τέτοιους στη ζωή μου, γι αυτό και είμαι πολλαπλώς στον Κύριο Ευγνώμων...
Η εποχή μας, όπως το βλέπεις είναι πονηρή, το ψέμα είναι σκεπασμένο, το δηλητήριο προσφέρεται σε λουκούμι και οι δρόμοι μας γέμισαν από παγίδες και λάκκους καλά παρηλλαγμένους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι φοβερό να παρασυρθούμε από τα φαινόμενα γιατί σίγουρα θα χαθούμε.
Θα πρέπει να μάθουμε να αναγνωρίζουμε κάτω απ΄ τις μάσκες της υποκρισίας η των αδυναμιών, τους πραγματικούς εχθρούς και τους πραγματικούς φίλους του Θεού.
Στην εποχή μας φίλη μου Σαλο, οι μάσκες της υποκρισίας πλήθυναν και έφθασαν σε μια καταπληκτική τελειότητα. Κινδυνεύουμε να πλανηθούμε από ανθρώπους που φοράν την μάσκα των φίλων του Θεού, ενώ στη πραγματικότητα είναι εχθροί Του.
Ο διάβολος δεν ενεργεί πάντοτε ως διάβολος, τις περισσότερες φορές παρουσιάζεται ως άγγελος φωτός. Κηρύττει ένα " χριστιανισμό" λίγο διαφορετικό απ΄ το πραγματικό και μ΄ αυτή τη παγίδα πέφτουν στα δίχτυα του πολύ περισσότεροι απ΄ όσους θα κέρδιζε εξαπολύοντας μια ολόκληρη στρατιά άθεων ή Διοκλητιανών.
Ποτέ οι ειδωλολάτρες δεν μίσησαν τους Χριστιανούς με όσο μίσος τους μισεί σήμερα ο " Χριστιανικός" κόσμος.
Ο καλύτερος τρόπος για να πείσεις τους άλλους για την αλήθεια είναι να πιστεύεις ο ίδιος σ΄ αυτή. Να μη τη συζητάς αλλά να την ομολογείς μόνο.
Ο Χριστός μας δεν ζητάει συζητητάς αλλά ομολογητάς, έτσι ήταν οι άγιοί μας. Η αλήθεια που μας δίδαξε ο Χριστός δεν είναι από κείνες που συζητούνται γιατί έτσι παίρνει τη μορφή εμπορίου, γίνεται ανταλλαγή υποχωρήσεων με συμφωνίες. Είναι σαν παραδίδουμε τον Χριστόν μας για τριάντα αργύρια, με ανταλλάγματα ικανοποιητικά και υποχωρήσεις έστω και με την υποτυπώδη μορφή αποδοχής κειμένων αλλοτρίων.
Οι πατέρες μας δεν συζητούσαν –ομολογούσαν την αλήθεια και ανέτρεπαν τους ισχυρισμούς τους χωρίς ευγένειες και φιλοφρονήσεις.
οι "πνευματικοί" σήμερα φίλη μου δεν συζητούνε γιατί δεν αναζητούνε.
Α.
υ.γ: αναγνωρίζω σε σένα το αυθεντικό και γνήσιο γύρω απο τα θέμα της πίστης μας
Προς Α
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε συγκίνησες βαθύτατα.
Σαν να άκουσα,Αποστολικό λόγο, πανάρχαιο!
Να εύχεσαι να μας δοθεί Στερέωση,Μετάνοια και Ορθή Ομολογία, ας είναι και μέχρι θανάτου η επίγεια πληρωμή της...