Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2015

Περί ζωολατρίας-για Όνομα!




του ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ 

 Θυμούνται το χωριό τους καί θέλουν νά έχουν τα ζώα δίπλα τους. 

Τα φυλακίζουν στά μπαλκόνια ξεσηκώνοντας μετά θύελλα οργής στούς συγκάτοικούς τους από τα γαυγίσματά τους…

Εικόνες τού σύγχρονου ανθρώπου πού θέλει όλο τον κόσμο δικό του…

«….Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός για να διαπιστώσει την τραγικότητα του σημερινού ανθρώπου, η οποία οφείλεται κατά κύριο στην πρωτοφανή πνευματική του κατάπτωση. Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι μια τραγική ύπαρξη, έχοντας χάσει τον προσανατολισμό του και το αληθινό νόημα της ζωής του, διότι αποστασιοποιήθηκε από το Θεό, την πηγή της ζωής και του αγιασμού.

Έγινε αποδέκτης των αντίθεων αρχών του άθεου ευρωπαϊκού «διαφωτισμού» και εμβολιάστηκε με το πνευματικό δηλητήριο του διδάγματός του περί του «θανάτου του Θεού». Στη θέση του «πεθαμένου Θεού» αναγκάστηκε να τοποθετήσει είδωλα, προκειμένου να γεμίσει το χαώδες υπαρξιακό του κενό. Έτσι κατάντησε να είναι ειδωλολάτρης και μάλιστα λάτρης της πιο χυδαίας μορφής ειδωλολατρίας. Είναι βεβαιωμένο πως η απουσία του Θεού υποκαθίσταται νομοτελειακά με την παρουσία ειδώλων!

Μια από τις πάμπολλες μορφές της ειδωλολατρίας του συγχρόνου ανθρώπου είναι και το αηδές φαινόμενο της ζωολατρίας…

Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον «πολιτισμένο» δυτικό κόσμο αποκαθήλωσαν τα θρησκευτικά οικιακά τους σεβάσματα και στη θέση τους έβαλαν τα κατοικίδια, ανάγοντάς τα σε αντικείμενα λατρείας. Υποβίβασαν τον άνθρωπο από αξία και ανήγαγαν τα ζώα σε υπεραξίες!

Πριν όμως εξετάσουμε το φαινόμενο αυτό, με τις πολύμορφες πτυχές του, είναι απαραίτητο να δώσουμε ορισμένα στοιχεία για τη θέση της Εκκλησίας μας απέναντι στα ζώα και γενικά την υλική κτίση.

Η Αγία Γραφή είναι ξεκάθαρη: όλα τα όντα, ορατά και αόρατα, έμψυχα και άψυχα, είναι δημιουργήματα του Θεού εκ του μηδενός. Τα ζώα είναι και αυτά θαυμαστά ποιήματα του Θεού, αποτέλεσμα της άμετρης αγάπης Του.

Πλάστηκαν να είναι η χαρά και η εξυπηρέτηση του ανθρώπου, του κορυφαίου δημιουργήματός Του.

Ο Κύριός μας ο Ιησούς Χριστός ήρθε στον κόσμο για να λυτρώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία και να απελευθερώσει τη θεία δημιουργία από την ολέθρια επήρεια του κακού. Δεν είναι τυχαίο ότι διάλεξε να γεννηθεί σε στάβλο, ανάμεσα σε ζώα, τα οποία ήταν καθαρότερα από την ηθική μπόχα των ανθρώπων της εποχής Του, και ότι οι πρώτοι προσκυνητές του ήταν βοσκοί.

Η ιερότητα της κτίσεως αποτελεί επίσης κορυφαίο κεφάλαιο στη θεολογία των Πατέρων της Εκκλησίας μας. Ιδιαίτερα στα ασκητικά κείμενα και τις υπέροχες διηγήσεις των αγίων ασκητών διαπιστώνουμε τη θαυμαστή αρμονική συνύπαρξη των γερόντων και γεροντισσών με τα ζώα και μάλιστα τα πιο άγρια και αιμοβόρα.

Υπάρχουν πολλοί άγιοι της Εκκλησίας μας προστάτες των ζώων, όπως ο άγιος Μάμας. Είναι χαρακτηριστική η συμβίωση του γέροντα των ημερών μας Παϊσίου με ένα φιδάκι, το οποίο φρόντιζε και εκείνο του ανταπέδιδε την ευγνωμοσύνη του!

Οι άγιοι Πατέρες ήταν φιλόζωοι, αλλά όχι ζωολάτρες.

Δεν συνέχεαν την ποιοτική διαφορά ανάμεσα στον άνθρωπο και τα ζώα. Ο άνθρωπος έχει αθάνατη ψυχή και είναι ποιημένος, ως εικόνα Θεού, με την προοπτική να γίνει κατά χάριν θεός, ενώ το ζώο είναι μεν έμβιο, όμως δεν έχει αθάνατη ψυχή. Προορισμός του είναι η δοξολογία του Θεού και η εξυπηρέτηση του ανθρώπου.

Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν αναγνωρίζει τίποτε από αυτά, διότι παραμένει πνευματικά σκοτισμένος, όπως και οι προπάτορές μας, που μετά την πτώση τους και

μέσα στη σκοτοδίνη τους, «ελάτρευσαν τη κτίσει παρά τον κτίσαντα» (Ρωμ.1,25).

Δεν είναι τυχαίο πως στις αρχαίες ειδωλολατρικές θρησκείες (αλλά και στις σύγχρονες, π.χ. Ινδουιστές), συναντούμε λατρείες ζώων. Οι Βαβυλώνιοι, οι Αιγύπτιοι, οι Έλληνες, οι Ρωμαίοι, οι Κέλτες και όλοι οι λαοί της αρχαιότητας είχαν θεοποιήσει ορισμένα ζώα, στα οποία απέδιδαν λατρεία! Με την επικράτηση όμως του χριστιανικού κηρύγματος, η χυδαία αυτή μορφή ειδωλολατρίας υποχώρησε και εξαφανίστηκε, μέχρι που αναβίωσε στα χρόνια του «διαφωτισμού» στη Δύση η λατρεία της φύσεως και μαζί της η λατρεία των ζώων.

Η σύγχρονη ζωολατρία έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Στο όνομα της αρχής των «διαφωτιστών» για τα «δικαιώματα των ζώων» καλλιεργήθηκε μια απίστευτη αγάπη για μια μερίδα ζώων, των κατοικίδιων, ώστε στις μέρες μας να έχει πάρει χαρακτήρα επιδημικής μόδας! Δε νοείται οικογένεια «του καλού κόσμου» να μην έχει στο σπίτι κατοικίδια.

Η μειονεξία όσων δε μπορούν για κάποιος λόγους να έχουν κατοικίδιο είναι εμφανής και το κόμπλεξ τους έκδηλο. Αναφέρεται πως σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης και ιδιαίτερα στην Αγγλία η ζωολατρία έχει πάρει παροιμιώδεις διαστάσεις. Οι φιλοζωικές οργανώσεις υπερτερούν σε αριθμό και δραστηριότητα από τις φιλανθρωπικές οργανώσεις!

Τα κοινοβούλια ενέταξαν στις νομοθετικές τους δραστηριότητες την ψήφιση σειρά νόμων για τα δικαιώματα των ζώων, οι οποίοι στο σύνολό τους είναι τυραννικοί για τους ανθρώπους.

Αλλά υπάρχουν και χειρότερα. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που ζώα πλουσίων φιλόζωων έγιναν αποδέκτες αμύθητων κληρονομιών!

Οι κλινικές των ζώων συναγωνίζονται αυτές των ανθρώπων. Η φαρμακευτική και ιατρική περίθαλψη των κατοικίδιων ξεπερνά συχνά αυτή των μελών της οικογένειας. Το ίδιο και η διατροφή τους, με τα ξεχωριστά εκλεκτά εδέσματα, τα οποία θα ζήλευαν τα πεινασμένα παιδιά του τρίτου κόσμου.

Τα ινστιτούτα καλλωπισμού των κατοικίδιων συναγωνίζονται τα κομμωτήρια και τα κέντρα καλλωπισμού των γυναικών, ενώ τα καλλυντικά τους και τα λοιπά «αξεσουάρ» ανεβάζουν τον προϋπολογισμό σε δυσθεώρητα ύψη! Λανσάρεται μόδα ενδυμασίας σκύλων με εναλλαγή «μοντέλων». Ξενοδοχεία για ζώα ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια. Το ίδιο και νεκροταφεία για κατοικίδια, των οποίων το κόστος της «κηδείας» τους ξεπερνά κατά πολύ το κόστος κηδείας των ανθρώπων! Η Αγγλικανική λεγόμενη «εκκλησία» έχει καθιερώσει και ειδική «λειτουργία» στους ναούς της για τα κατοικίδια!

Υπάρχουν και ακόμη χειρότερα. Διοργανώνονται συχνά καλλιστεία σκύλων και γατών, για την ανάδειξη «σταρ» ζώων, σε υπερπολυτελή ξενοδοχεία ! Είδαμε επίσης και το εξής παράδοξο: σκύλοι να ντύνονται παράνυφοι στους γάμους των «κυρίων» τους!

Κι’ ακόμα: δημοσιεύτηκαν εικόνες από ζευγάρωμα σκυλιών, με τη σκύλα ντυμένη νύφη και το σκύλο γαμπρό!

Και το πιο χυδαίο και αποτρόπαιο: λειτουργούν (τουλάχιστον στο εξωτερικό) πορνεία για κατοικίδια, αποφέροντας τεράστια κέρδη στους ιδιότυπους προαγωγούς ζώων!

Η ζωολατρία όμως έχει και σοβαρές κοινωνικές επιπτώσεις. Η εικόνα στα πάρκα των άλλων μεγάλων πόλεων είναι αλγεινή. Η μπόχα από τις ακαθαρσίες των σκύλων είναι ανυπόφορη. Οι πινακίδες απαγόρευσης των σκύλων στους χώρους αναψυχής και παιχνιδιού για τα παιδιά δεν συγκινούν τους «φιλόζωους».

Σοβαροί άνθρωποι και οικογενειάρχες διστάζουν να βγουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους στα πάρκα, τα οποία έχουν πια ως αποκλειστική χρήση την αφόδευση και το παιχνίδι των σκύλων.

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις επιθέσεων σε ανυποψίαστους περιπατητές, ακόμα και σε μικρά παιδιά, αγρίων επιθετικών σκυλιών. Αναφέρονται κατά καιρούς κατακρεουργήσεις, ακόμη και θάνατοι ανθρώπων! Οι δρόμοι τέλος είναι γεμάτοι από περιττώματα σκύλων, ώστε να χρειάζεται δεξιοτεχνία να βαδίσει κανείς!

Οι νόμοι για τα κατοικίδια έδωσαν το δικαίωμα να στεγάζονται και στα διαμερίσματα των πολυκατοικιών, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συχνά σοβαρότατες προστριβές μεταξύ των ενοίκων εξαιτίας των γαυγισμάτων όλες τις ώρες τους εικοσιτετραώρου και της ρύπανσης.

Είναι θλιβερό το φαινόμενο να ακούει κάποιος στις πολυκατοικίες γαυγίσματα σκύλων, νιαουρίσματα γάτων και να μην ακούγονται πια γέλια και κλάματα παιδιών, λόγο της εφιαλτικής υπογεννητικότητας που μαστίζει όλον τον «πολιτισμένο» κόσμο και φυσικά τη χώρα μας!

Είναι αλγεινή η εικόνα να γυρίζουν γυναίκες (και άντρες) στους δρόμους με σκυλιά στην αγκαλιά, αντί να κρατούν χαριτωμένα παιδιά! Στα μπαλκόνια δεν απλώνονται πια παιδικά ρουχαλάκια, αλλά «ζιπουνάκια» για σκυλιά και γάτες! Δεν είναι τυχαίο πως οι «ζωόφιλοι» προσδιορίζουν το φύλο του ζώου τους με το χαρακτηρισμό: «αγόρι» – «κορίτσι», φανερώνοντας περίτρανα την ολέθρια τάση να πάρουν τα κατοικίδια τη θέση των παιδιών στις σύγχρονες οικογένειες!

Το φαινόμενο «ζωοφιλία» κρύβει αναμφίβολα και υποκρισία. Τα αισθήματα λατρείας των «ζωόφιλων» προς τα ζώα εξαντλούνται στα κατοικίδια. Έτσι λ.χ. για να καλοπερνούν τα κατοικίδια σφαγιάζονται χιλιάδες άλλα ζώα, για να καταλήξουν ως εκλεκτό έδεσμα στο πιάτο τους!

Γι’ αυτά τα ζώα δεν ακούγεται καμιά διαμαρτυρία! Νομίζουν οι «φιλόζωοι» ότι αγαπούν τα ζώα και δεν συναισθάνονται ότι τα δυστυχισμένα αυτά πλάσματα υποφέρουν φυλακισμένα στα διαμερίσματα – κλουβιά των μεγαλουπόλεων. Τα αναγκάζουν να κάνουν τις φυσικές τους ανάγκες όταν αυτοί το αποφασίσουν!

Ποιο ζώο στη φύση είναι αναγκασμένο να αναστέλλει τις φυσικές του ανάγκες; Για την «τέρψη» ή τη «συντροφιά» του «φιλόζωου» υποφέρει το ζώο, αποδεικνύοντας ότι η «φιλοζωία» έχει καθαρά εγωιστικά κίνητρα!

Όποιος τολμήσει να διαμαρτυρηθεί για την ανυπόφορη κατάσταση στους δρόμους και τα πάρκα από τη μπόχα που αφήνουν πίσω τους οι «φιλόζωοι» ή για την επιθετικότητα των άγριων σκύλων, στιγματίζεται ως «εχθρός των ζώων», «απολίτιστος» και «βάρβαρος»!

Όμως ελάχιστοι άνθρωποι είναι συνειδητοί εχθροί των ζώων. Αγαπάμε όλα τα ζώα, και όχι μόνο τα κατοικίδια, και τα προστατεύουμε, διότι είναι ποιήματα του Θεού και απαραίτητα στη ζωή μας (διατροφή, εργασία, φιλία).

Η μόνη διαφορά μας με τους «φιλόζωους» είναι ότι δεν τα λατρεύουμε και έχουμε τη συναίσθηση της ποιοτικής απόστασης που μας χωρίζει από αυτά.

Ο γράφων όλα αυτά κατάγεται από κτηνοτροφική οικογένεια. Γεννήθηκα κυριολεκτικά ανάμεσα στα ζώα και το πρώτο μου επάγγελμα ήταν του κτηνοτρόφου. Αγαπώ τα ζώα, τα συμπαθώ, τα φροντίζω, δε θέλω να υποφέρουν, αλλά δεν τα λατρεύω, δεν τα εξισώνω με τους ανθρώπους, οι οποίοι, μόνο αυτοί, είναι εικόνες Θεού.

Το φαινόμενο «ζωολατρία», εντάσσεται σαφέστατα στο γενικότερο σύστημα κατάπτωσης τους συγχρόνου κόσμου. Εμφανίστηκε, όπως αναφέραμε, για να γεμίσει το τρομερό υπαρξιακό κενό του σημερινού ανθρώπου, ως μια ψευδαίσθηση καλλιέργειας αξιών.

Αποκομμένος ακούσια ή εκούσια από την αρμονική κοινωνική συμβίωση των ανθρωπίνων προσώπων, και ως εκ τούτου βιώνοντας φρικτή μοναξιά, αναζητεί υποκατάστατα «κοινωνίας», την οποία νομίζει ότι βρίσκει στα ζώα.

Αλλά τα ζώα, όσο και να υπερτονισθεί η αξία τους, παραμένουν ζώα, εντελώς διάφορα της ανθρώπινης φύσης και η οποιαδήποτε εσωτερική «ικανοποίηση» που παίρνουμε από αυτά, έχει παροδικό και επιφανειακό χαρακτήρα. Μόνιμη και πραγματική χαρά δίνει μόνο ο Χριστός και η κοινωνία αγάπης των αναγεννημένων ανθρωπίνων προσώπων.

Αποδέκτης της αγάπης μας θα πρέπει να είναι πρωτίστως τα ανθρώπινα πρόσωπα, οι ενδεείς, τα αδέλφια μας εν Χριστώ, και το περίσσευμα της ας εκτείνεται στα άλλα όντα. Ό, τι περισσεύει από την προσφορά της αγάπης μας στους συνανθρώπους μας ας τη χαρίζουμε στα ζώα, αλλά μόνο το περίσσευμα της! Αυτή η αρχή θα πρέπει να κανονίζει τη σχέση μας με τον κόσμο των ζώων!



πηγή



22 σχόλια:

  1. Υπάρχουν κι άλλες πλευρές των σχέσεων ανθρώπου - ζώων, που ο συντάκτης του άρθρου παραλείπει να αναφέρει. Όπως π.χ. αυτές της άγριας κακοποίησης ζώων ή της θανάτωσής τους ή της κτηνώδους εκμετάλλευσης για διάφορους σκοπούς (επιστημονικά πειράματα, τσίρκα, εκτροφεία, αγώνες) όπου ο κανιβαλισμός του ανθρώπου ισοφαρίζει τις γελοιότητες των πλουσίων.
    Κανείς δεν διώκεται για τον θάνατο ή για την κακοποίηση ενός ζώου. Χιλιάδες ζώα καθημερινά φολιάζονται, πετιούνται στα σκουπίδια, δέρνονται ανελέητα, εγκαταλείπονται δεμένα και άρρωστα.
    Τα φιλοζωικά σωματεία δεν αποτελούνται από κάποιους σνομπ που δεν έχουν τι να κάνουν. Επιτελούν μια κοινωνική εργασία και έρχονται καθημερινά αντιμετώποι με απειλητικές καταστάσεις για την ζωή τους αλλά και για την ψυχική τους υγεία, καθώς αντιμετωπίζουν τον πόνο εκατοντάδων ζώων.
    Ο συντάκτης που όπως λέει κατάγεται από κτηνοτροφική οικογένεια, φαίνεται ότι έχει πολύ σαφείς ιδέες για την επικυριαρχία του ανθρώπου επί των ζώων, αν και ο ίδιος φαίνεται να έχει επιλέξει να ζει στην πόλη και να ενοχλείται από τους φιλόζωους γείτονες και συγκατοίκους του και διαμαρτύρεται όπως θα έκανε ο κάθε καλοβαλμένος και λογικός άνθρωπος, που έχει μεγάλη ιδέα για τα δικαιώματα και την ισχύ του.
    Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση.
    Αγάπη, σεβασμός και συμπόνοια για όλα τα πλάσματα, όχι από θέση ενός αιώνιου κυρίαρχου αλλά από την θέση της κοινής μας θνητότητας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΣΥΜΦΩΝΩ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΣΗΜΕΙΑ. ΔΙΑΦΩΝΩ
      ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΘΝΗΤΟΤΗΤΑ. ΕΙΜΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΔΕΧΟΜΑΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ.

      Διαγραφή
    2. Αγαπητέ
      δεν είμαι θεολόγος και έτσι είναι μάλλον όπως τα λες, αλλά ...γιατί στην εμπειρία του Αγίου Ανδρέα του Δια Χριστόν Σαλού, βλέπουμε και υπέροχα πουλιά και ζώα στον Παράδεισο; Το ίδιο και στην εμπειρία του Αγίου Ευφροσύνου του μαγείρου, αν την έχεις διαβάσει..

      Δηλαδή, εκτός από τον άνθρωπο, στις αφηγήσεις αυτές, φάνηκε ότι υπάρχου και άλλα πλάσματα, ουράνια πουλιά και φυτά και ζώα στις Ουράνιες Μονές...

      Είναι πολλά τα μυστήρια που μας διαφεύγουν...

      Διαγραφή
  2. Αγαπητή Σαλογραια ,σε ευχαριστώ που μου υπενθυμισες το βάσικο λογο, για τον οποιο απαρνηθηκα, προ εικοσαετίας, τη θρησκεία του Ιεχωβα και των ελεεινων, σκατοψυχων ακολούθων του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Paracosmos-Ελένη Ραβάνη
    θα συμφωνήσω μαζί σου, αλλά νομίζω ότι και ο συντάκτης του άρθρου, δεν θα είχε αντίρρηση να συμφωνήσει μαζί σου, καλή μου.

    Απλά παρέλειψε, όπως σημείωσες, να τονίσει εκείνη την πλευρά που εσύ, ορθώς αναφέρεις.

    Νομίζω ότι σε κάθε -έστω και λίγο χριστιανό- άνθρωπο ότι φαίνεται ΦΡΙΚΤΗ και ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ η κακοποίηση ζώων.

    ............@ανων. των 3:47 π.μ.!!!

    Ναι έχουν ΠΛΑΝΗ οι Ιεχωβάδες, αλλά τον χαρακτηρισμό "σκατόψυχων" τον βρίσκω άστοχο.

    ΠΟΙΟΣ, φιλτ. είναι ΜΕΣΑ στην ψυχή του άλλου ανθρώπου, ώστε να ΓΝΩΡΙΖΕΙ επακριβώς το περιεχόμενό της;

    Και συ προ εικοσαετίας ήσουν Ιεχωβάς όπως λες, αλλά σκατόψυχος ΔΕΝ ήσουν, με την καμία, αφού ΤΕΛΙΚΑ, βρήκες και ΑΓΑΠΗΣΕΣ, την Ορθόδοξη Πίστη...
    ;-)
    Άρα; Άρα και πολλοί άλλοι που ΣΗΜΕΡΑ βρίσκονται στην ΠΛΑΝΗ των Ιεχωβάδων, ΑΥΡΙΟ, ΜΠΟΡΕΙ με τη Χάρη του Θεού, να ακολουθήσουν την Ορθόδοξη Αγία Εκκλησία, και μεγαλύτερη ΧΑΡΑ από αυτή την ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ, ΔΕΝ υπάρχει...

    Γι αυτό, φιλτ. ας είμαστε συγκρατημένοι σχετικά με τις ταμπελίτσες που μας αρέσει να κολλάμε επάνω στις ψυχές των άλλων...επειδή μπορεί κατάφωρα να τους αδικούμε..
    ;-)

    φιλιάααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δυστυχώς, καλή μου Σαλογραία, δεν "έπιασες" τον υπαινιγμό μου, σε κανένα απ' τα δυο του σκέλη.
      Τέλος πάντων, το παραπάνω πικρόχολο σχόλιό μου θα προσπαθήσω να το δικαιολογήσω μερικώς, καθώς δεν περίμενα στο φιλόξενο blog σου να συνατήσω τέτοια μισαλλόδοξα κείμενα..
      Δεν σου κρύβω πως η περιέργεια, καθότι γατόφιλος, με ώθησε στο googlιασμα του εν λόγω "συγγραφέως"..
      Φρίττω στην ιδέα πως παιδικές ψυχούλες έχουν περάσει από τα χέρια του, αν φυσικά έχει ασκήσει το λειτούργημά του.. Εσύ, σαν καθηγήτρια, θα έδιδες το εν λόγω κείμενο στους μαθητές σου;
      Αλλά και φυσιογνωμικά, με παραπέμπει σ' εκείνους τους μισάνθρωπους Ζωικούς, που τόσο γλαφυρά περιγράφει ο Γιανναράς στο "Καταφύγιο Ιδεών" του..
      Η σχέση του Έλληνα με τους πιστούς του φίλους είναι η σχέση Οδυσσέα-Άργου στο ξανασμίξιμο της Οδύσσειας.
      Το αν τα ζώα έχουν ψυχή ή όχι, το γνωρίζουν όσοι έχουν μεγαλώσει και πονέσει μαζί τους. Οι υπόλοιποι, ας αρχίσουν από εδώ http://www.dailymail.co.uk/news/article-2847444/The-heartbreaking-moment-young-dog-tries-pull-companion-road-left-dead-hit-car.html
      Καλή μου Σαλογραία, μου αρέσει η παρέα και η ποιότητα γραφής/ψυχής σου. Γι' αυτό και είμαι σίγουρος ότι δεν θα πέταγες ποτέ τα περιστεράκια σου, αν το απευκταίο ερχόταν, στα σκουπίδια, αντι για δυο πιθαμές γης, όπως θα επιθυμούσε ο εν λόγω-Θεός φυλάξοι-"θεολόγος".
      Γι' αυτό και μη δανείζεις τη φιλόξενη εστία σου σε όσους τη μαγαρίζουν. Καληνύχτα.

      Διαγραφή
    2. Kαλέ συ, γατόφιλε ανών. γιατί πια τόση πικρία για τον συγγραφέα (τον οποίο ΔΕΝ γνωρίζω ούτε σε φωτογραφία).

      Νομίζω ότι ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΑΤΕ τις προθέσεις του.Επιμένω στην άποψη αυτή.

      Και οι Ζωικοί του Γιανναρά, ναι, μπορεί κάποιοι από αυτούς να ήταν μισάνθρωποι και να ΠΛΗΓΩΣΑΝ κόσμο, αλλά ΚΑΙ γι αυτούς Σταυρώθηκε ο Χριστούλης.

      Σκέψου ότι αν δεν πηγαίναν αυτοί οι Ζωικοί στην Εκκλησία, ότι μπορει και να μασάγαν ζωντανούς τους υπόλοιπους, χαχα...

      Δυστυχώς το ΠΟΣΟ μας ΕΞΑΝΘΡΩΠΙΖΕΙ ο Φιλάνθρωπος και Φιλοζωος Κύριος, ούτε που το υποπτευόμαστε οι περισσότεροι...
      ;-)

      Χρόνια πολλά για την ημέρα και καλά Χριστούγεννααα!
      ;-)

      Διαγραφή
  4. Καλή χρονιά σε όλους,καλό εορτασμό των Φώτων στους του νέου και καλά Χριστούγεννα στους του παλαιού.
    Στο θέμα μας τώρα.Το κείμενο μου θυμίζει πολύ ένα κείμενο που είχε βγάλει η Μητρόπολη Καλαβρύτων.Είναι το ίδιο άθλιο.Πιάνεται από κάποιες υπερβολές που γίνονται και καταδικάζονται ως γελοίες από το σύνολο και του Δυτικού κόσμου και βγάζει το όποια συμπεράσματά του.Να μην μακρηγορούμε όμως,ο Ισαάκ ο Σύρος λέει "Και τί εστί καρδία ελεήμων; Και είπε : Καύσις καρδίας υπέρ πάσης της κτίσεως, υπέρ των ανθρώπων και των ορνέων και των ζώων και των δαιμόνων, και υπέρ παντός κτίσματος, και εκ της μνήμης αυτών και της θεωρίας αυτών ρέουσιν οι οφθαλμοί αυτού δάκρυα.
    Για τα υπόλοιπα με κάλυψε η Ελένη.
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. παπά-Κώστα μου
    με το καλό να εορτάσεις και συ ΚΑΠΟΤΕ, σαν μεθαύριο
    (7 Ιανουαρίου)
    τα Παραδοσιακά Ορθόδοξα Χριστούγεννα που θα γιορτάσουμε και εμείς οι.... ουφάκλες, οι του Πατρίου ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΥ(ΜΗ στείλετε σχόλια κύριε...Αρχιμήδη μου, ΔΕΝ θα το συζητήσω το θέμα μαζί σας. Μπάφιασα πια η γυναίκα!)
    ;-)
    .
    Καλό Οικονομικό έτος να ευχηθώ και καλές υπομονές για ΜΕΤΑ τις εκλογές...
    .....................................

    παπα-Κώστα μου
    (μεταξύ μας)
    έχεις επισκεφτεί τώρα τελευταία πετ-σοπ-άδικο;

    Επειδή το επισκέπτομαι τακτικά διότι έχω 4 περιστεράκια να ταίσω, και αγοράζω από κεί βιταμίνες...

    (μάλιστα! τι το πσάχνεις; δεν παίρνω-η γραία βιταμίνες που τις χρειάζομαι και ταίζω βιταμίνες τα περιστέρια, τέτοια πωρωση!)

    ....φρίττω, λοιπόν, κάθε που μπαίνω στο πετ-σοπάδικο της Αθανασίου Διάκου στην Πάτρα, βλέποντας τι έρμο νέα αξεσουάρ ξεπετάγονται κάθε τόσο, για τα γατόσκυλα κυρίως...ούτε για μικρά παιδιά ΤΟΣΑ αξεσουάρ, παπα-Κώστα μου, ΕΛΕΟΣ...σιχαθήκαν πια οι άνθρωποι του ςανθρώπους και ζητάνε παρηγοριές στα ζώα, επειδή τα ζώα τους λατρεύουν τους ανθρώπους σαν θεούς, και ΚΥΡΙΩΣ επειδή τα ζώα δεν τους φέρνουν ΠΟΤΕ και σε ΤΙΠΟΤΕ, αντίρρηση...

    άσε με πια! έχω αγανακτήσει με την ασθένεια της ζωολατρίας όπως τη βλέπω τριγύρω μου και αναπτύσσεται...

    Ήμασταν και μεις ζωόφιλοι (δέκα γάτες είχαμε στο πατρικό μου, κάποιο φεγγάρι, δέκα γάτες, αλλά οι γάτες ήξεραν τη θέση τους και εμείς τη δική μας...τούτο το σημερινό κακό, να πάει και να ΜΗ γυρίσει πάτερ Κωνσταντή, πάτερ Κωσταντάκη μου..
    ;-(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι ποτέ και σε τίποτα αντίρρηση;Η δικιά μου η κοπρίτσα μου έκανε δυο μέρες μούτρα(όταν πλησίαζα κοίταγε αλλού)επειδή ταϊζω τις γάτες τις περιοχής και δεν την αφήνω να τις κυνηγήσει.
      Πάντως το ότι υπάρχουν άνθρωποι που απογοητε΄θτηκα από άλλους ανθρώπους και κατέληξαν να προτιμούν τα ζώα είναι πρόβλημα.Το έλεγε και ο αγαπητός Μπουσκάλια
      παπα-Κώστας

      Διαγραφή
    2. Παντως , το φαντασιοκοπημα δεν αφορα εμενα παπα κωστα .
      Χρονια πολλα!π

      Διαγραφή
  6. Μα βρες μου μια φιλοζωική οργάνωση,ένα μπλογκ ή κάτι άλλο σχετικό που να λέει καλή κουβέντα για τα pet shops.Αυτοί που θέλουν ζωάκι ράτσας και τα στολίζουν με ένα σωρό βλακείες τα αντιμετωπίζουν σαν ζωντανά αξεσουάρ.ΔΕΝ ΤΑ ΑΓΑΠΑΝΕ ΚΑΝ.Είναι άλλη κατηγορία.
    Άλλο αυτό και άλλο να σου φταίνε οι βιταμίνες για τα περιστέρια.Γιατί και αυτά του φταίνε του συγγραφέα.Και τέλος πάντων από χριστιανούς που δεν αγαπάνε ούτε τα άντερά τους προτιμώ άθεους που αγαπάνε κάτι.
    Περιμένω τη μέρα που Έλληνας Ορθόδοξος θεολόγος ή κληρικός θα γράψει κάτι για τα λεφτά που πετιούνται σε εξοπλισμούς.Γιατί τα όπλα σκοτώνουν,τα ζώα όχι.
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Θα συμφωνήσω με τον παπά-Κώστα οτι ουσιαστικά δεν τα αγαπάνε καν, συμπληρώνοντας ότι όποιος δεν λατρεύει τον Θεό, λατρεύει κάτι άλλο ή κάποιον άλλο, συνήθως τον εαυτό του.

    «Ελάτρευσαν τη κτίσει παρά τον κτίσαντα» (Ρωμ.1,25) γράφει σε κάποιο σημείο στο κείμενο. Νομίζω, ότι εδώ πρέπει να εστιάσουμε το ενδιαφέρον μας, ώστε να βρούμε το κενό που προσπαθεί να συμπληρώσει με διάφορους τρόπους ο άνθρωπος, ο καθένας μας.

    Τι σημαίνει λατρεία στο Θεό; Πώς βιώνεται αυτό από τον άνθρωπο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάποιος, λαϊκός σαν κι εμάς, γέννημα θρέμμα πνευματικού πατρός εξ Αγίου Όρους, άκουσα να λέει ότι λατρεία στο Θεό σημαίνει:

      Βιώνω την αγάπη Του, την καλοσύνη Του, την δύναμη Του, την αλήθειά Του, την αξία Του, την κυριαρχία Του και του παραδίδω με απόλυτη ελευθερία τον εαυτό μου εν λευκώ!

      Χρόνια πολλά και πνευματικά σε όλους.

      Διαγραφή
    2. Φιλ. των 8:18 μ.μ.
      έτσι είναι στη θεωρία, όπως τα λέει ο άνθρωπος του Θεού. Τώρα, το τί γίνεται στην ΠΡΑΞΗ "είναι αλλουνού παπά Ευαγγέλιο".

      Χρόνια πολλά και ευλογημένα για σένα και για όλους, αντεύχομαι..
      ;-)

      Διαγραφή
    3. Στην πράξη είναι σκληρός μαρτυρικός αγώνας, διότι το γνήσιο Ορθόδοξο Χριστιανικό φρόνημα, σύμφωνα με το παράδειγμα του Κυρίου και των Αγίων Του, είναι οπωσδήποτε μαρτυρικό.

      Ο μάρτυρας σε έναν διωγμό καλείται να κάνει μία μοναδική ολοκληρωτική θυσία. Ο μάρτυρας συνείδησης - μοναχός, έγγαμος ή μόνος - καλείται σε ισόβια αυτοπροσφορά, που θα ανανεώνεται συνεχώς, όχι σε μία μεγάλη θυσία, αλλά σε ένα πλήθος μικρότερες. Αυτές οι καθημερινές θυσίες, οι καθημερινοί μικροί "θανάτοι", είναι συγχρόνως και καθημερινή ανάσταση!

      Το τώρα, η κάθε στιγμή, είναι η ώρα της αποφάσεώς μας, γιά τον Θεό ή γιά τον διάβολο.

      Ιδού λοιπόν ο δρόμος αγιασμού. Η εκούσια επιλογή που απαιτείται από κάθε Χριστιανό:

      ...«ουχ ως εγώ θέλω, αλλ' ως συ».

      Διαγραφή
  8. Απο το βιβλίο: Άγιος Σιλουανός!
    .......
    Η καρδιά του ήταν ευαίσθητη και συνέπασχε με όλη την κτίση. Κάποτε ενώ περπατούσαμε σε ένα μονοπάτι έξω από το Μοναστήρι χτύπησα με το ραβδί μου την κορυφή των βλαστών ώστε να εμποδίσω την ωρίμανση των σπόρων, για να μη κλείσουν το μονοπάτι. Η πράξη μου αυτή φάνηκε βάναυση στον Γέροντα, και κούνησε ελαφριά το κεφάλι του. Ο Γέροντας έλεγε ότι το Πνεύμα του Θεού διδάσκει την ευσπλαχνία για όλη τη κτίση. Γνώριζε όμως ότι όλη η κτίση δημιουργήθηκε για να υπηρετεί τον άνθρωπο, οπότε όταν υπάρχει ανάγκη μπορεί ο άνθρωπος να χρησιμοποιεί τα πάντα. Ο ίδιος θέριζε το χορτάρι, έκοβε ξύλα στο δάσος, έτρωγε ψάρια.

    Ήταν καταπληκτική αφ’ ενός η ευαισθησία του για τα ζώα, έκλαψε κάποτε που χωρίς ανάγκη σκότωσε μια μύγα, ή σκότωσε νυχτερίδες στο «Κατάστημα» όπου εργαζόταν. Όμως για τα ζώα θεωρούσε ότι είναι «γη» στην οποία δεν πρέπει να προσκολλάται ο νους του ανθρώπου. Θεωρούσε διαστροφή την προσκόλληση προς τα ζώα που παίρνει τη μορφή «φιλίας». Όποιος αγαπά αληθινά τον άνθρωπο και στις προσευχές του πενθεί για όλο τον κόσμο δεν προσκολλάται στα ζώα.
    .........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. "Μήτηρ πασών των αρετών, Διάκρισις"
    Ο Θεός, μας χαρίζει το υγιές μέτρο της αγάπης και προς ανθρώπους και προς την άλλη κτίση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Επειδή εγώ έθεσα το θέμα της κοινής θνητότητας ζώων ανθρώπων, οφείλω μια εξήγηση.
    Με τον όρο αυτό εννοώ ότι τόσο ο άνθρωπος όσο και το ζώο, εάν μαστιγωθεί θα πονέσει, εάν δεν σπάσει το κόκκαλο του ποδιού του θα κουτσαθεί, εάν δεθεί θα σκλαβωθεί και εάν αφήσει την τελευταία του πνοή το σώμα του θα τουμπανιάσει και θα αποσυντεθεί.
    Τα ζώα όμως δεν είναι μόνο κατά την βιολογία τους όμοια με τον άνθρωπο αλλά έχουν και συναισθήματα και λογική και επικοινωνία. Πού διαφέρουμε λοιπόν; Και τι απορρέει από αυτή τη διαφορά μας;
    Η διαφορά τάξεως με τους βιολογικούς μας εταίρους, τα ζώα, είναι ότι ο άνθρωπος αν και κτιστός μπορεί να σχετιστεί με το άκτιστο και να μετέχει της ελευθερίας του. Αυτό δεν τον κάνει κυρίαρχο και αφέντη του κόσμου, αντίθετα τον κάνει κατα-υποχρεωμένο απέναντι στον έμβιο και τον άβιο κόσμο και κυρίως υποχρεωμένο απέναντι στον Δημιουργό του, κάτι που δεν ισχύει για τα ζώα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @paracosmos
    Ευχαριστούμε για το σου σχόλιο, Ελένη μου.
    Καλή μέρα και η Κυρά Παναγία πάντα να σε στερεώνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δεν με ενδιαφέρει ένας παράδεισος όπου δε θα έχει θέση το ψυχορράγημα της γαλής μου (Νικόλαος Μπερντιάεφ) ...Ο συγγραφεας του κειμένου μου μοιάζει χονδροψυχος. Προτιμώ τους αμαρτωλούς και άθεους, πλην ευαίσθητους, φίλους μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή