Πριν πράξουμε το σωστό κάναμε δεκάδες λάθη.
Πριν πούμε "ευχαριστώ", ξεχάσαμε πολλές φορές τους ευεργέτες μας.
Πριν φωνάξουμε «δόξα σοι ο Θεός»,
χαθήκαμε σε δεκάδες οδυνηρά «γιατί»,
και πριν δοξολογήσουμε, βραχνιάσαμε στην γκρίνια.
Γι αυτό, μην πετροβολάμε ως άχρηστο τον εαυτό μας.
Είναι αυτός που μας χαρίζει τις όμορφες και άσχημες στιγμές.
Μην θες πάντα να είναι στα καλύτερα του.
Επίτρεψε του και το λάθος.
Ξέρεις τι γλύκα έχει η συγχώρεση του εαυτού μας;
Ρωτάς, θα με συγχωρέσει ο Θεός;
Σε ρωτώ, εσύ συγχωρείς τον εαυτό σου;
Μην κλέβεις το οξυγόνο της Χάρις του Θεού.
Ασε να πάρεις και καμιά ανάσα.
Παύσε να ζητάς πάντα το τέλειο σε όλα, το αψεγάδιαστο και ατσαλάκωτο.
Η ειρήνη θα έρθει μέσα σου,
όταν αποδεχθείς αυτό που είσαι και εκείνο που μπορείς να γίνεις.
Και ξέρεις κάτι; ο Θεός κάνει όνειρα για μας, που εμείς τα μετατρέπουμε σε εφιάλτες.
Εσύ μπορεί να μην πιστεύεις στο Θεό,
αλλα Εκείνος πιστεύει πολύ σε εσένα.
Επίτρεψε στον Θεό να ονειρεύεται μαζί σου….
Πριν πούμε "ευχαριστώ", ξεχάσαμε πολλές φορές τους ευεργέτες μας.
Πριν φωνάξουμε «δόξα σοι ο Θεός»,
χαθήκαμε σε δεκάδες οδυνηρά «γιατί»,
και πριν δοξολογήσουμε, βραχνιάσαμε στην γκρίνια.
Γι αυτό, μην πετροβολάμε ως άχρηστο τον εαυτό μας.
Είναι αυτός που μας χαρίζει τις όμορφες και άσχημες στιγμές.
Μην θες πάντα να είναι στα καλύτερα του.
Επίτρεψε του και το λάθος.
Ξέρεις τι γλύκα έχει η συγχώρεση του εαυτού μας;
Ρωτάς, θα με συγχωρέσει ο Θεός;
Σε ρωτώ, εσύ συγχωρείς τον εαυτό σου;
Μην κλέβεις το οξυγόνο της Χάρις του Θεού.
Ασε να πάρεις και καμιά ανάσα.
Παύσε να ζητάς πάντα το τέλειο σε όλα, το αψεγάδιαστο και ατσαλάκωτο.
Η ειρήνη θα έρθει μέσα σου,
όταν αποδεχθείς αυτό που είσαι και εκείνο που μπορείς να γίνεις.
Και ξέρεις κάτι; ο Θεός κάνει όνειρα για μας, που εμείς τα μετατρέπουμε σε εφιάλτες.
Εσύ μπορεί να μην πιστεύεις στο Θεό,
αλλα Εκείνος πιστεύει πολύ σε εσένα.
Επίτρεψε στον Θεό να ονειρεύεται μαζί σου….
π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος (Λίβυος) FB
O Απόστολος Παύλος λέγει στην προς Κορινθίους Α επιστολή του (Κεφ. 14): Ἀδελφοί, μὴ παιδία γίνεσθε ταῖς φρεσίν, ἀλλὰ τῇ κακίᾳ νηπιάζετε, ταῖς δὲ φρεσὶ τέλειοι γίνεσθε. Και ο Κύριος στο Λευϊτικό: Ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅγιός εἰμι (Λευϊτ. 20,7). Πώς συμβιβάζεται με την προτροπή να μη ζητάμε την τελειότητα;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον ο π.Χ. θα έπρεπε να επικεντρωθεί όχι τόσο στην εκζήτηση της τελειότητας αλλά στον τρόπο, με τον οποίο αυτή επιζητείται ή εκζητείται: Να μην είναι νευρωτικός, αλλά ήρεμος σαν τη βροχή που πέφτοντας απαλά αλλά και με συνέχεια, μαλακώνει την άγονη και ξεραμένη γη και της επιτρέπει να θρέψει τα σπέρματα να δώσουν καρπό εκατονταπλασίονα...
Ακύλα φίλτατε
ΑπάντησηΔιαγραφήτι πάει να πει νευρωτικός άραγε; Ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος υπήρξε νευρωτικός, που περιγράφει ακραία σκηνικά κατά Θεόν πένθους και μετανοίας των μοναχών του;;-)
Συμφωνώ και μαζί σου και με τον π. Χ.
Όλη η δυσκολία του εσωτερικού, πνευματικού βίου βρίσκεται πράγματι στον ΤΡΟΠΟ...αυτός ο τρόπος, όμως, πώς πετυχαίνεται; ποιος τον διδάσκει; διδάσκεται άραγε;
Εκ νεότητος με απασχολούν αυτά τα ζητήματα και ακόμη δεν κατέληξα σε κάποιο οριστικό συμπέρασμα...
;-)