(επανάληψη)
.................................................................................
.................................................................................
Αναπτύσσονται οι δενδρίτες που...ταίζουμε...
(Μια αλληγορία από τη σοφία των λαών
που έζησαν σε αρμονία με το Θεό και τη φύση.
Ευχαριστώ το Διονύση που μου την έγραψε.)
...........................................................................
Οι Δύο Λύκοι
Μια βραδυά ένας γέρος ινδιάνος της φυλής Τσερόκι,
μίλησε στον εγγονό του
για τη μάχη που γίνεται
μέσα στην ψυχή των ανθρώπων.
Είπε:
-Γιέ μου, η μάχη γίνεται μεταξύ δυο λύκων
που υπάρχουν μέσα σε όλους μας.
Ο ένας είναι το Κακό:
Είναι ο θυμός, η ζήλια, η θλίψη, η απογοήτευση,
η απληστία, η αλαζονεία, η αυτολύπηση, η ενοχή,
η προσβολή, η κατωτερότητα, τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία, και το εγώ.
Ο άλλος είναι το Καλό:
Είναι η χαρά, η ειρήνη, η αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία,
η ταπεινοφροσύνη, η ευγένεια, η φιλανθρωπία,
η συμπόνια, η γενναιοδωρία, η αλήθεια, η ευσπλαχνία.
Ο εγγονός το σκέφτηκε για ένα λεπτό
και μετά ρώτησε τον παππού του:
-Και ποιος λύκος νικάει;
Ο γέρος Ινδιάνος Τσερόκι απάντησε απλά·
- Αυτός που ταΐζεις!
Ευανθία η Σαλογραία
( ζουλώντας με το "ποντίκι" πάνω στην υπογραφή
θα διαβάσεις, αν θες, την παλιότερη ανάρτηση με τίτλο
"Ο εγκέφαλος, οι νευρώνες και η Ορθόδοξη εμπειρία",
αγαπημένο μου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου