Άν επαναπαυόμαστε σε μια νεφελώδη, ξεπλυμένη αντίληψη για την ύπαρξη των δαιμόνων- κλάφτα Χαράλαμπε!

(η φωτογραφία απ' το coolnews.gr)
....................................................................................

Λατρεμένο  μου 

σου τα έχω πει και 'γω κάτι προσωπικά μου,  σε

αναρτήσεις σχετικές με δαιμόνια και δαιμονισμένους  

των οποίων την ύπαρξη δεν την πολυπίστευα  κι' ας ήμουν 

και  "βαπτισμένη μυρωμένη, του Θεού παραδομένη" 

Χριστιανή Ορθόδοξη. 

Νομίζω, ότι  για όσο  διάστημα

ο άνθρωπος  τρέφει  -ως προς  τους δαίμονες-

μια μακρινή και νεφελώδη, ξεπλυμένη-  εγκεφαλική απλώς-  αντίληψη, 

ότι τότε αυτοί οι δόλιοι και  κατάμαυροι αλάστορες,

(με πανουργία εωσφορικής  σοφίας αιώνων,  απερινόητη),

τον  τυλίγουν  στο θανατηφόρο παγερό  κουκούλι  των αρνητικών λογισμών 

και μπορούν εν συνεχεία,  σαν αεροπλάνο

να τον καρφώσουν με εκρηκτική μανία στις Άλπεις

προκειμένου,  ψυχή τε και σώματι,  

ολοσχερώς,  να τον καταστρέψουν,

όπερ,  δι ευχών και της Υπεραγίας Θεοτόκου, 

μη γένοιτο, μη γένοιτο!

Στο κείμενο που ακολουθεί μετά το μικρό μου  σημείωμα,

ο γ. Ευστράτιος Γκολοβάνσκι
δίνει τις πληροφορίες  απ' την Πατερική χριστιανική εμπειρία

με τον προσωπικό  του νηπτικό  τρόπο.

Νομίζω ότι θα βοηθηθείς στους προβληματισμούς σου

αν τις διαβάσεις.

Σε ασπάζομαι εν Κυρίω, παρακαλώντας εκ βάθους καρδίας

να μας χαριστεί  διάκριση λογισμών, ειρήνη ψυχής

και δύναμη πνευματικής αντίστασης

απέναντι στους νοερούς εχθρούς  

που ημέρα και νύχτα- ανύστακτα, και λυσσαλέα- μας πολεμάνε.

Ευανθία η Σαλογραία 

.........................................................................................................................

.........................................................................................................................

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ ΓΚΟΛΟΒΑΝΣΚΙ:
(Απόσπασμα συνομιλίας)



ΑΠ.: Πρώτα-πρώτα πρέπει να ξέρετε ότι, στον δαιμονικό πόλεμο εναντίον των ανθρώπων, κάθε πονηρό πνεύμα έχει τον δικό του ρόλο.

Κάθε αμαρτία γίνεται με την παρακίνηση ή και τη συνεργεία ορισμένου δαιμονίου και κάθε πάθος υποστηρίζεται από ορισμένο δαιμόνιο.

Έτσι, τα ηγετικά δαιμόνια είναι οχτώ, όσα και τα θανάσιμα πάθη: της γαστριμαργίας, της πορνείας, της φιλαργυρίας, της λύπης, της οργής, της ακηδίας, της κενοδοξίας, της υπερηφάνειας.

Κάθε πονηρό πνεύμα, πολεμώντας μας, ενεργεί με τους δικούς του τρόπους, ανάλογα με το πάθος που υποστηρίζει. Όλα, πάντως, τα δαιμόνια συνεργάζονται μεταξύ τους, για να μας βυθίσουν σε όσο το δυνατό περισσότερα πάθη και να μας κάνουν δούλους της αμαρτίας, ώστε να μας χωρίσουν από το Θεό και να μας οδηγήσουν στον αιώνιο θάνατο.

 Βέβαια, η δύναμη των δαιμόνων δεν είναι ανεξέλεγκτη και η δραστηριότητα τους δεν είναι απεριόριστη. Μας πολεμούν μόνο αν τους το επιτρέψει ο Θεός -και όσο τους το επιτρέψει, ποτέ πάντως πέρα από τα όρια της αντοχής μας (Α’ Κορ. 10:13)- για να δοκιμαστούν η προαίρεσή μας, η πίστη μας και η αγάπη μας σ’ Εκείνον, ή αν τους δώσουμε εμείς οι ίδιοι το δικαίωμα με την αμέλειά μας, τη ραθυμία μας, την απροσεξία μας και, προπάντων, την υπερηφάνειά μας.

Τα πονηρά πνεύματα μας πολεμούν με πολλούς τρόπους. Με ποιούς;
Πρώτον, με τους εμπαθείς λογισμούς, με τους οποίους αιχμαλωτίζουν το νου, τον σκοτίζουν και τον πειθαναγκάζουν να συναινέσει στην αμαρτία.

Δεύτερον, με τα πάθη, που υπάρχουν μέσα μας, από τα οποία παίρνουν τις αφορμές για να υποκινήσουν τους εμπαθείς λογισμούς.

Τρίτον, με τις σωματικές αισθήσεις -την ακοή, την αφή, τη γεύση, την όσφρηση και, προπάντων, την όραση- μέσ’ από τις οποίες, σαν από πόρτες, περνούν στη ψυχή ποικίλα εξωτερικά ερεθίσματα, που ξεσηκώνουν τα πάθη μας και μας σπρώχνουν στην αμαρτία.

Τέταρτον, με άλλους ανθρώπους, τους οποίους βάζουν είτε να μας κατατρέχουν και να μας αδικούν είτε να μας παρασύρουν στην αμαρτία.

Πέμπτον, με θλίψεις, βάσανα και αρρώστιες.

Μας πολεμούν και με άλλους τρόπους τα πονηρά πνεύματα, αλλά οι κυριότεροι είναι αυτοί οι πέντε. 

Όπως κι αν μας πολεμούν, πάντως,καθόλου δεν μπορούν να μας βλάψουν, εφόσον με τα θεία Μυστήρια του Βαπτίσματος και του Χρίσματος έχουμε λάβει τη χάρη και τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος, εφόσον έχουμε βαθιά πίστη στο Θεό και εφόσον αγωνιζόμαστε για την τήρηση των εντολών Του με σταθερότητα και ανδρεία, με ταπεινοφροσύνη και υπομονή, με προσευχή και νηστεία, μετακτική Εξομολόγηση και συχνή θεία Κοινωνία.
πηγή(Γέροντος Ευστρατίου Γκολοβάνσκι, "Απαντήσεις σε ερωτήματα Χριστιανών", Ι. Μ. Παρακλήτου)
πηγή:Τρελογιάννης