Απόσπασμα συνέντευξης του συγγραφέα Δημ. Νόλλα
στο Γρηγόρη Μπέκο,
από το ΒΗΜΑ της Κυριακής 22 Μαρτίου 2015.
Ο Δημήτρης Νόλλας "τις προάλλες
τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2014
για "Το ταξίδι στην Ελλάδα" που κυκλοφόρησε το 2013
από τον ΊΚΑΡΟ, ένα βιβλίο που η κριτική επιτροπή ενέταξε
στη παράδοση της "ελληνογνωσίας" .
................................................
[...]
Δημήτρης Νόλλας:
"Δοξάζω τον Θεό που από μικρό με διαπαιδαγώγησαν,
και το χρωστώ αυτό στους γονείς μου
πως η ζωή δεν είναι μια ομαλή ευθεία ούτε και δεδομένη.
Έχει γυρίσματα, κι έτσι εκεί που είσαι εσύ, αύριο μπορεί
να βρίσκομαι εγώ.
Και μόνον αυτή η σκέψη κάνει τους ανθρώπους αλληλέγγυους.
Δεν υπάρχει ο ένας χωρίς τον άλλον.
Ο ένας μόνος του, αυτάρκης και ασφαλής, είναι μια αυταπάτη,
είναι ένας νεκρός που δεν το ξέρει.
Όμως ας μην υποδυόμαστε ρόλους κάθε τόσο και κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε.
Όπως είπαμε πιο πάνω , εδώ σήμερα, δίπλα μας,
οδηγήσαμε ένα παιδί στο θάνατο επειδή δεν ήθελε
να μας μοιάσει, τους δυστυχισμένους που ξεβράζει η θάλασσα θα λυπηθούμε; ..."
.....................................................................
Ερώτηση:
- Kύριε Νόλλα
τι είναι για σας η πατρίδα;
Απάντηση συγγραφέα Δημ. Νόλλα:
-Πατρίδα είναι η γλώσσα μου η ελληνική και η πίστη στον Χριστό.
Όλα τα άλλα είναι " τα πούπουλα της κότας"
Όσοι από μας αλληλολιβανίζονται με τις ταξικές διαφορές (ή τις εθνοφυλετικές) πατάνε στο αίμα
και προετοιμάζουν την επιστροφή μας στη ζούγκλα.
Δεν χρειάζονται πολλά λόγια σ' αυτό.
Είμαστε όλοι μας μια κοινωνία κουτσών, στραβών, όμορφων και άσχημων, βλακών,
ανικάνων να ζητήσουν συγνώμη, αλλά και πνευματικών ανθρώπων, και αν είμαστε ανίκανοι
να ζήσουμε όλοι μαζί και να λύσουμε τις διαφορές μας με αγάπη και διάλογο,
είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε σήμερα σαν υποκριτές και αύριο σαν θύματα...[...]
Δημήτρης Νόλλας- Συγγραφέας
.............................................................................................................
.............................................................................................................
Και μόνον ο πόνος που νοιώθει κανείς για κάποιον
είναι σαν ευχή....
πηγή
!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τα άλλα εντάξει. Όμως... (όχι που θα έλειπε):
ΑπάντησηΔιαγραφή"Όσοι από μας αλληλολιβανίζονται με τις ταξικές διαφορές (ή τις εθνοφυλετικές) πατάνε στο αίμα και προετοιμάζουν την επιστροφή μας στη ζούγκλα".
Πάλι και ξανά και από όλους κάτω το έθνος λοιπόν. Όχι στις "εθνοφυλετικές" διαφορές, είναι Χιτλερική η νοοτροπία... Έτσι και οι θεολόγοι από παντού (ιδίως αυτοί του Βόλου νομίζω, αλλά και άλλοι), έτσι και όλοι. Πιπέρι στο στόμα αν βλέπεις κ α ι την εθνική διαφοροποίηση, αν πεις ότι η Ελλάδα, όπως και όλες οι χώρες (κανονικά, όχι έτσι όπως έχουμε γίνει), εκτός από θρησκεία και γλώσσα, είναι και ΕΘΝΟΣ, γιατί δεν φτάνει να είσαι Χριστιανός Ορθόδοξος και να μιλάς Ελληνικά (αυτό μπορεί να το κάνει κι η Φιλιπινέζα που ξέμεινε από το '80 όπως και... άπειροι άλλοι!), αλλά πρέπει και να μοιράζεσαι και τη συλλογική μνήμη για να φτιάξεις πολιτισμό και όχι ένα παράφωνο ραπάρισμα της παρακμής σου.
Ευδοκία
Ευδοκία μου
ΑπάντησηΔιαγραφήκαταλαβαίνω τι θες να πεις όμως και να αποδεχτώ θεωρίες για ανωτερότητα της μιας ράτσας απέναντι στην άλλη, ΔΕΝ θα μπορέσω.
Προσωπικά εντάσσομαι με την φωνή του Απόστολου Παύλου που λέει: " ὅπου οὐκ ἔνι ῞Ελλην καὶ ᾿Ιουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός" (Κολασσαείς κεφ. 3 στίχος 11)
Το φύλαγμα των συνόρων της Χώρας βεβαίως και είναι μια άλλη ΠΟΛΥ σοβαρή υπόθεση...
Προσωπικά χαίρομαι τους Εβραίους που ΔΕΝ επιτρέπουν σε ΚΑΝΕΝΑΝ να μπει στη χώρα τους και να εγκατασταθεί αν δεν τηρεί τις προϋποθέσεις που θέτουν οι κυβερνώντες το Ισραήλ.
Το ίδιο αυστηρά μαθαίνω ότι είναι και τα πράγματα στο Ντουμπάι ( ενδεικτικά μίλησα...)
Το " μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δώστε" που παρατηρούμε να συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, μου δημιουργεί κάποιες ανησυχίες, για το τι μέλλει γενέσθαι σε λίγα χρόνια.
Κανείς δεν μίλησε για ανωτερότητα... Μόνο για διαφορετικότητα που π ρ έ π ε ι να διατηρηθεί... (όπως την δεχόμαστε για άλλες περιπτώσεις, ανθρώπων με εξατομικευμένες ιδιαιτερότητες, κτλ)... ΄Αρα να έχουμε ένα μέτρο και σταθμό, όχι άλλα για το έθνος και άλλα για τους ανθρώπους!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοείται ότι η στάση των Εβραίων στα πάντα δίνει μαθήματα, ειδικά σε εμάς τα στραβάδια. Εννοείται!
Αυτό το Παυλικό, που φοριέται πολύ τελευταία (γιατί ταιριάζει και στην Συριζαία λογική του ότι όλοι είμαστε το ίδιο, κτλ, κτλ), και η όλη Χριστιανική διάσταση του κόσμου την οποία απηχεί θα πρέπει κάποτε να διαχωρισθούν από την πολιτειακή διάσταση. Το ότι δεν υπάρχει Ιουδαίος, Έλληνας, κτλ. αναφέρεται στο πώς αντιμετωπίζεις τον άλλον, δεν αναφέρεται στο ότι πρέπει να τον αφήνεις να καταπατά εσένα και τη χώρα σου, επειδή έχει το ιερό δικαίωμα της ύπαρξης, της ισότητας, του να έρχεται και να σού μπαστακώνεται, μπλα, μπλα. Το πρόβλημα και ο παραλογισμός του σήμερα είναι ότι όλα (και η θρησκεία, και οι θεολογικές έννοιες) χρησιμοποιούνται στραβά και πάντα προς την κατεύθυνση της άλωσης της εθνικής ταυτότητας. Και πολλοί "βαμμένοι" θρησκευόμενοι δ ε ν το αντιλαμβάνονται. Γιατί κολλάνε στο γράμμα και στην κυριολεξία. Και ναι, με το γράμμα και την κυριολεξία πρέπει να χαθούμε ως έθνος γιατί αυτό αποτελεί... αίρεση (!!!). Έχει χαθεί η απλή λογική που ξέρει και προσγειώνει, που contextualise τις έννοιες, και που έκανε τον (παλιό) Έλληνα να μην βλέπει αμαρτία στην υπεράσπιση της πατρίδας και με τα όπλα (αμ πώς αλλιώς για, τότε;)
Ευδοκία