Κυριακή 3 Απριλίου 2011

Δεύτερη συνάντηση με μια δαιμονισμένη ή δαιμονικώς βαρεμένη...


Περιστεράκι μου....

Θα ξεκινήσω με επανάληψη των σκέψεων από την πρώτη μου ανάρτηση και θα πω ότι:

Ειλικρινά, απορώ, πώς γίνεται να ανήκει κάποιος στην Ορθόδοξη Εκκλησία, να είναι βαπτισμένος, μυρωμένος, του Θεού παραδομένος- από την παιδική του ηλικία- και όμως να μ η ν πιστεύει στ’ αλήθεια, στην ουσιαστική-προσωπική δράση και ύπαρξη του Εωσφόρου και των δαιμόνων-ακολούθων του.

Απορώ και όμως γίνεται.

Εδώ δεν πολυπίστευα στην ενεργή παρουσία των Αγίων και των Αγγέλων, θα έδινα σημασία στους δαίμονες;

Έτσι συνέβαινε - τουλάχιστον με μένα- επί πολλά έτη, αγαπημένο μου.

Για να γίνω πιο συγκεκριμένη, πίστευα αόριστα σε κάτι αφηγήσεις των Ευαγγελίων με θεραπείες δαιμονισμένων, αλλά στη μυωπική μου αντίληψη, αυτά έγιναν, τότε, εκεί, στα χώματα που περπάτησε ο Χριστούλης και έκτοτε δεν προέκυψαν πάλι..

Τόσο απλά, τα είχα διευθετήσει μέσα στο αφελές το μυαλό μου.

Παρόλ' αυτά, κάτι μεταφυσικά θρίλερ, τα κοίταζα, περισσότερο για να περάσει η ώρα και λιγότερο επειδή πίστευα πως συμβαίνουν τέτοια σημεία και τέρατα!

Διέθετα -ίσως και λόγω παιδείας- βαθύτατο σεβασμό στην ψυχιατρική επιστήμη

και ήμουν απόλυτα βέβαιη ότι σήμερα πια, δαιμονισμένοι δεν απαντώνται, ούτε γι’ αστείο!

Υπήρξαν-σκεφτόμουν- πεντέξι τότε, εκεί στην εποχή του Χριστούλη, τους θεράπευσε Εκείνος, άντε και μερικούς οι Απόστολοι, και έκτοτε, το γένος τούτο, εξεπαστρεύθη.

-Αμ δε!

Θα ομολογήσω επίσης, ότι κάποια γεγονότα που φτάναν στ’ αυτιά μου, με ουρλιαχτά δαιμοκατειλημμένων σε μοναστήρια, τα υποπτευόμουνα- μιλάω με όλη μου την ειλικρίνεια- ότι μπορεί να ήταν φτιαχτά σκηνικά, από άθλιους παπάδες επινοημένα, προκειμένου να παγιδεύονται οι αφελείς και να συρρέουν προς δήθεν θεραπεία- για θέματα αρμοδιότητας, βασικά, ψυχιάτρων- αφήνοντας το γενναίο οβολό τους- οι αφελείς πάντα- στα παγκάρια των θεομπαιχτών επιτήδειων!

Ψυχικές διαταραχές ότι μπορεί να υπάρχουν, ναι, το πίστευα και το παραπίστευα.

Δαιμονισμένοι, δεν πίστευα ότι υπάρχουν, που να με χτύπαγες και να με ξαναχτύπαγες σαν χταπόδι στα βράχια!

Μόνο που το άκουγα- ως υπόθεση- ξεκαρδιζόμουν στα γέλια με την αδαημοσύνη και τη βλακεία των πιστευόντων.

Από ευγένεια και μόνο δεν χαχάνιζα εμφανώς, όποτε κάτι, ή κάποιος τολμούσε να υπαινιχτεί το παραμικρό για το θέμα...

Έτσι, ήταν η συνείδησή μου.

Ορθολογίστρια και αδιάφορη ολότελα , θα έλεγα πάνω στο ζήτημα.

Μέχρι που βρέθηκα ένα καλοκαίρι σε νησί του Αιγαίου.

.................................................

Όπου είχα την πρώτη συνάντηση με δαιμονισμένη φίλη, αυτήν που σου περιγράφω στην παλαιότερη ανάρτηση.

.....................................

Αγαπημένο, σού ομολογώ, τα συναισθήματά μου, του τότε, δεν περιγράφονται.

Όταν τέλειωσε η όλη συζήτηση(με τη δαιμονισμένη φίλη) φτάνοντας στο ξενοδοχείο, εκείνη τη νύχτα, είχα μια τρομάρα πρωτόγνωρη και κοίταξα καλού κακού και κάτω απο τα κρεβάτια μας, μη κρύβονταν κάτι...

Αυτή υπήρξε η πρώτη μου προσωπική εμπειρία, με μαρτυρία αυθεντική, από άνθρωπο που τον ήξερα, που δεν είχε λόγο να μου πεί κανένα παραμύθι, που ζούσε με αξιοπρέπεια από άποψη οικονομική, και που δεν ανακοίνωνε το πρόβλημα στον καθένα.

Ήταν η πρώτη μου προσωπική εμπειρία πάνω στο ζήτημα των ακαθάρτων πνευμάτων και του πώς αυτά, μπορούν να φτιάξουν μια μαύρη δική τους φωλιά, κατασκηνώνοντας στο ανθρώπινο σώμα μας.

Ο ψυχρός ορθολογισμός μου, για πρώτη φορά εν τω βίω μου , υπέστη μια ανατριχιαστική ρωγμή, αξιοπρόσεκτη...

..................................................................................................................................

(...............................Για περισσότερες λεπτομέρειες στην ανάρτηση με την πρώτη εκείνη  δαιμονισμένηhttp://salograia.blogspot.com/2009/09/blog-post_28.html καθώς επίσης και το σχετικά πρόσφατο κείμενο-εμπειρία με τίτλο:Περί μώρας, κασίδας και λοιπών δαιμονίων  της  Σαλογραίας,  μπορείς να δείς στο σύνδεσμο που παρέθεσα, αν δεν το είχες διαβάσει.
Αν έχεις χρόνο κοίταξε και την παλιότερη ανάρτηση με θέμα:Με αφορμή το δαιμονισμό και τους ψυχίατρους
Επίσης σχετικό με το θέμα είναι και η ανάρτηση της Σαλογραίας η αναφερόμενη στην  πρόσφατη  ταινία όπου πρωταγωνιστεί ο Άντονυ Χόπκινς,   με  το  θέμα του εξορκισμού, η οποία  αποτελεί  αληθινή ιστορία και έχει τίτλο:Η Τελετή
Για το θέμα του δαιμονισμού κοίτα, αν θες,  και μια πρόσφατη ανάρτηση απ' το ιστολόγιο του " Νεκρός για τον κόσμο" στο:Δαιμονισμός και επιστήμη ).

.........................................................................................................................
..............................................................................................................................
.................................................................................................................................

Και ερχόμαστε  μερικά χρόνια αργότερα στην Πάτρα, συγκεκριμένα,  το 2002,  Δευτέρα ή Τρίτη  του Πάσχα, νομίζω, όταν ένα ευλαβές αντρόγυνο φίλων με τα παιδάκια τους, που έρχονταν από Θεσσαλονίκη, είπαν να περάσουν απ' το σπίτι, να ιδωθούμε σαβουριάζοντας    καμιά λατρεμένη  μακαρονάδα...

-Τι με στραβοκοιτάς;
Με θεωρείς άξια να φτιάξω  φαγητούλι καλύτερο;

 Σε γελάσανε!
Μέχρι μια μακαρονάδα μπορώ να ΣΕ κάνω που λέει και ο cummulus ...τίποτα περισσότερο από μένα μην περιμένεις, και άμα μουτρώσεις,  χα! σκορδοκαϊλα μου!

Οι φίλοι, πριν αριβάρουν  στο σπίτι με τα παιδάκια τους,  ρωτήσαν   ευγενικά- όπως έπρεπε:

-Μπορούμε να φέρουμε  και μια  καλή μας φίλη;
Έχουμε σύνδεσμο μαζί της χρόνια... εξαιρετική κοπέλα...

-Βεβαίως και να την φέρετε! απάντησα  ολοπρόθυμα.

Των φίλων μου οι φίλοι, είναι και δικοί μου φίλοι!

-Αχαχά! Μεγάλη μπουκιά  μακαρόνια φάε, χρυσούλι μου, μεγάλο λόγο μη λες!

Όπως τα συμφωνήσαμε, όμως,  έτσι και έγινε.

Μεσημέρι χτύπησε το κουδούνι.

 Το λατρεμένο  μου ήταν κάπως μακριά, πίσω από πόρτες κλειστές,  στην κουζίνα και έκοβε μια σαλάτα, διότι  πράγματι  στις σαλάτες το Μαμαλάκη τον υπερσκελίζει και αναδεικνύεται  αρχιμάστορας.

 Πήγα- η δικιά σου- χαρωπή καλιακούδα, να ανοίξω την πόρτα.

Ανοίγοντας, νά   η Ελένη , ο Δημήτρης, τα δυο παιδάκια τους και η φίλη τους η ...Πίτσα
(δίνω  ψεύτικο όνομα για... ξεκάρφωμα...)

Η Πίτσα ήτο ελεύθερη, επιστήμων, όπως οι φίλοι μου-  γύρω στα 38 την έκοψα τότε.

Το πέντε  πρώτα  δευτερόλεπτα της συνάντησης, χάρηκα βλέποντας  την ωραία  παρέα και τους καλωσόρισα με ενθουσιασμό και αγάπη, εξάλλου είχαμε χρόνο κάμποσο να βρεθούμε.

Τα επόμενα δευτερόλεπτα της συνάντησης και ενώ μόλις είχα ακούσει το όνομα της... Πίτσας, αίφνης, η Πίτσα, στο πρόσωπο αλλοιώθηκε με κακή, δαιμονιώδη αλλοίωση.

Το πρόσωπό της σκοτείνιασε, παραμορφώθηκε από   γκριμάτσα μίσους άφατου και κακίας-δεν περιγράφεται...

(πρώτη φορά στη ζωή μου την έβλεπα, πρώτη φορά μ' έβλεπε, δεν ήξερα γι αυτήν το παραμικρό, στη Θεσσαλονίκη εξάλλου έμενε η κοπέλα, εγώ ζω απ' το 1981 στην Πάτρα )

η κοπέλα, ξαναλέω, αίφνης,  βλέποντάς με, μετά την αρχική σύσταση,  (το θεωρώ απίστευτο κάθε φορά που το ξανασκέφτομαι) έπαθε πραγματικό αμόκ...σεληνιάστηκε!

Ήρθε απότομα  πολύ κοντά μου, κόλλησε το πρόσωπό της στο πρόσωπο μου, μέτωπο με μέτωπο μύτη με μύτη και άρχισε να λέει με επιτονισμό κολασμένο  και  με φωνή  λάμιας από εφιαλτικό παραμύθι:

-Να φας σκατά, να φας σκατά, να φας σκατάαα!
Να φας σκατά, να φας σκατά, να φας σκατάαα! Και δος του ξανα μανά:
Να φάς σκατά, να φας σκατά, να φας σκατάααα!

-Εντάξει!

Δεν ισχυρίζομαι (αν)ευλαβικέ αναγνώστη, ότι η πρόσκληση για  μακαρονάδα, θα εμποιούσε και  τον άφατον ενθουσιασμόν εις τους προσκεκλημένους αλλά... και τόοοση οργή πια;

-Τόσον  μένος;

-Διατί, αντί για υπέροχη μακαρονάδα με σάλτσα και κεφαλογραβιέρα, όπως προγραμμάτιζα,  να φάω, ή έρμη-  ακαθαρσίες;
Διατί να γίνω αποδέκτης τοσαύτης και τοιαύτης οργής, στα καλά καθούμενα  από μια άγνωστη, και μορφωμένη,  νέα γυναίκα;

Δεν νομίζω ότι το εγχείρημά μου -της μαγειρικής ξαναλέγω- άξιζε τοιαύτης και τοσαύτης κατάρας..εξάλλου, δεν το είχαν κάν,  δοκιμάσει ακόμη!

(Υπό άλλες συνθήκες, το μαγειρικόν ηθικόν μου θα είχεν καταρρακωθεί, πλην, ήτο ανοιξιάτικο  μεσημέρι, ο ήλιος λαμπρός, το φιλικό αντρόγυνο με τα δυο του παιδάκια, μου ενέπνεε ασφάλεια, και στην κουζίνα, ο υπομονετικός  σύνευνος, έκοβε τη σαλάτα με κέφι, αγνοώντας απόλυτα τι,  στο σαλόνι, υπό τα έκπληκτα όμματα των μεγάλων εικόνων των  Ταξιαρχών μου, ελάμβανε χώραν...)

Την άκουγα την Πίτσα  και την κοίταγα,  ψύχραιμα, λοιπόν,  να επαναλαμβάνει λυσσαλέα και επί πεντάλεπτο το ίδιο ακριβώς μήνυμα, με το πρόσωπο φριχτά  παραμορφωμένο απ' το πάθος της...

Το αντρόγυνο των επισκεπτών παρακολουθούσε το αλλόκοτο σκηνικό,   εμβρόντητο  και μαρμαρωμένο...

Δεν πιστεύαν στα μάτια τους(ούτε στ'αυτιά τους)!

Η ίδια ξαφνιάστηκα μεν, πλην δεν εταράχτηκα(δεν υπήρχε εξάλλου τρομαχτική μουσική υπόκρουση, όπως γίνεται στις θριλερικές ταινίες,  ας το σχολιάσω και τούτο) ούτε φοβήθηκα.  Σκεφτόμουν απλά και ήρεμα,  ότι κάτι ψυχολογικό -δε μπορεί- θα είχε η κοπέλα και χαμογελαστή -όπως οφείλει να είναι μια ευγενής  οικοδέσποινα- περίμενα να της περάσει η κρίση.... πλην εκείνη όμως,  είχε αφρίσει...

Κάθισα όπου βρήκα, για να διασκεδάσω την αμηχανία μου, είπα και στους επισκέπτες να κάνουν το ίδιο...

Η Πίτσα,  υπέρβαρη κιόλας- αποφάσισε, μες στο αμόκ που την έδερνε- να στρογγυλοκαθίσει  επάνω μου...όπως στεκόμουν, λοιπόν, στην πολυθρόνα, σχεδόν με σύνθλιψε με  το βάρος της, με πατίκωσε

- ξανακολλώντας  το πρόσωπό της στο πρόσωπό μου, τη μύτη της στη μύτη μου,  και με το ίδιο μίσος, με την ίδια γκριμάτσα, δαιμονικής κακίας, επαναλάμβανε νέα φράση,  με κάπως χαμηλότερη  -πλην βαθύτατα  κακιασμένη φωνή- διαφοροποιώντας, τώρα,  την απειλή-κατάρα  της.

-Τι έλεγε;
Αχ πάντα θα το θυμάμαι!

Έλεγε- κολλώντας το μέτωπό της στο δικό μου- κοιτάζοντάς με, με μίσος πληγωμένης  οχιάς,   μέσα στα μάτια:

-Εγώ είμαι ποοοοολύ μεγάαααλη πουτάααανα, και θα σου κάνω ποοοοολύ μεγάλο κακόοο!
Εγώ είμαι ποοοολύ μεγάλη πουτάνα και θα σου κάνω ποοοολύ μεγάλο κακόοο!

και δώσ' του ξανά μανά τα ίδια , επί άλλο ένα πεντάλεπτο!

Ήταν το σκηνικό απερίγραπτο!

Την άκουγα  ήρεμα.

-Το πιστεύεις;

Μα απόλυτα ήρεμα, ομολογώ.

Για να είμαι ειλικρινής σκεφτόμουν  ότι κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα θα είχε, σκέφτηκα ότι ίσως αυτός να ήταν ένας δικός της τρόπος να κάνει χοντρό καλαμπούρι σε καινούργιους φίλους, ειλικρινά, πάντως, ούτε ταράχτηκα ούτε συγχίστηκα...

Εν τω μεταξύ φανερώθηκε απ' την κουζίνα και ο καλός βοηθός,  που έφτιαχνε τη σαλάτα...

Η Πίτσα, άμα είδε τη σαλάτα  (ή και τον...σαλατοφόρο) ξέχασε ό,τι έλεγε πριν, ξαφνικά, ηρέμησε, άρχισε να μιλάει σαν κανονικός άνθρωπος

(δεν απολογήθηκε βέβαια για το προηγούμενο αλλόκοτο σκηνικό, ούτε ζήτησε καμία συγνώμη)

καθίσαμε φάγαμε, συζητήσαμε και μετά από κάποια ώρα, όλη η παρέα, ήσυχα  και  χριστιανικά, έφυγε, συνεχίζοντας το ταξίδι για το Αίγιο- που ήταν ο τελικός προορισμός τους.

Σου περίγραψα   συνοπτικά το σκηνικό,  υπάρχουν και λεπτομέρειες- τις  παραλείπω για να μη σε κουράσω,  καλό  μου...

Οι φίλοι,  την επαύριον, δεν ξέραν πώς να μαζέψουν τα μούτρα τους από τα πατώματα.

 Όταν μιλήσαμε αργότερα στα τηλέφωνα, ζήτησαν για λογαριασμό της... Πίτσας, χίλιες φορές συγνώμη...

-Εντάξει...δεν τίθεται θέμα...

Ο Κύριος είπε να συγχωρούμε ακόμη και αν μας βγάλουν τα μάτια, ακόμα και αν μας σκοτώνουν συν γυναιξί και τέκνοις , και θα κράταγα μούτρα τώρα,  σε μια δυστυχισμένη ψυχή,  για ένα λυσσασμένο βρισίδι;

- Μη γένοιτο!

-Ξέραμε ότι είχε νοσηλευτεί ένα καιρό,  σε κλινική για κάποιο της πρόβλημα, αλλά δέκα χρόνια που τη γνωρίζουμε ως φίλη, τέτοια σκηνή ουδέποτε είχαμε δει, χίλια συγνώμη...

-Εντάξει.
Μην το κάνουμε θέμα.
Τέλος καλό, όλα καλύτερααα!

Χαρήκαμε για τη γνωριμία( ελπίζουμε μόνο  να μη μας ξανάρθετε μαζί με το σεληνιασμένο) , μουρμούρισα μέσα μου-εντάξει, άγια δεν είμαι...ταράκουλο παρόμοιο  δεν θα τ' αντέξω...
................................................................................
Αυτή ήταν η δεύτερη δική μου εμπειρία από δαιμονισμένο πρόσωπο, θησαυρέ μου.

-Τι λές;

Ρωτάς πού το ξέρω πως ήταν δαιμονισμένο και όχι απλά ψυχιατρικά διαταραγμένο;

Είναι απλό.
Λίγους μήνες μετά, η απειλή της ότι αυτή είναι μεγάλη (...μπιπ)  και ότι θα μου κάνει μεγάααλο κακό,
επαληθεύτηκε α π ο λ ύ τ ω ς.

Μάιο μήνα, έγινε η απειλή, τον Ιούνιο που ακολούθησε, πήρα ένα πρώτο σοκ -από κάποιο πολύ στενάχωρο και πάνυ άδικο  συμβάν- στο πνευματικό μου κεφάλι...

Πώς δεν έπαθα το εγκεφαλικό,  από το άδικο, ο Κύριος, μόνον,  γνωρίζει...

Λίγους μήνες αργότερα, έφαγα ένα δεύτερο τσιμεντένιο ογκόλιθο, από τον πρώτο- ακόμη μεγαλύτερο και χειρότερο...

Πώς δεν έμεινα στον τόπο από ανακοπή καρδιάς, είναι ένα δεύτερο ζήτημα προς διερεύνηση, ένα θαύμα μεγάλο...

Δεν θα εξηγήσω περισσότερα.

Απλά θα πώ, ότι οτι ο δαίμων που με απείλησε με το στόμα, εκείνης της ταλαιπωρημένης κοπέλας, ήξερε, τις  καλά δρομολογημένες από μήνες  ήδη διαδικασίες που εγώ αγνοούσα ...και γι αυτό, τις προείπε  και  όλο χαιρεκακία χύμηξε πάνω μου .

Προσωπικά, ήμουν -ακόμη  και εν έτει 2002- τόσον βούρλον, τόσο ορθολογίστρια, που τότε  έμεινα ατάραχη και είπα μέσα μου :

"Το καημένο... Από... ψυχολογικά βασανίζεται".

-Αμ δε!
-Αμ δε!
-Αμ δε!

Σήμερα, στην εκκλησία, ακούγοντας  την Ευαγγελική περικοπή,  με τον πατέρα που είχε το δαιμονισμένο -παιδιόθεν- αγόρι, ξανά τη σκηνή,  τη θυμήθηκα.

Όσο θα πορευόμαστε ανυποψίαστοι, περιστέρι μου,  και θα εξετάζουμε με τον  κοσμικό-επιστημονικό  ορθολογισμό -της συφοράς- τα πνευματικά τα ζητήματα- αγνοώντας τη σοφή  διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας- για τους  μύδρους που  δεχόμαστε,
τόσο  θα είμαστε  απροετοίμαστοι, και ο Εχθρός- με χαρά του-  θα μας αιφνιδιάζει θανάσιμα.

Τούτο το γένος των παγκακίστων, να το θυμάσαι- το είπε και ο Κύριος- δεν εκβάλλεται αλλιώς, ει μη εν προσευχή συνεχεί και νηστεία με του  Αναστημένου Ιησού, την ακαταμάχητη δύναμη!

Πάντα με αγάπη σταυρωτά  σε φιλώ και εύχομαι  ως πολυόμματον Χερουβίμ, νυχθημερόν-  να προσέχεις!

Σαλογραία
...............................................................................
Υ.Γ.

Έλαβα πριν μερικές ώρες, ένα  γραπτό σημείωμα  από την
Ελένη- τη φίλη που είχα καλέσει με τον άντρα της, τη μέρα του επεισοδίου που περιέγραψα σε αυτή την ανάρτηση.
Το πληκτρολόγησα και το παραθέτω  στα σχόλια,  ως μαρτυρία- για το περιγραφόμενο  γεγονός -από την οπτική γωνία τη  δική της.

Σαλογραία
...................................................................................................................................................






















139 σχόλια:

  1. Δε μας είπες όμως: βγήκες νικήτρια από τις δυσκολίες που σου εμφανίστηκαν ; έλαμψε η αλήθεια ή παραμένεις αδικημένη; Πως αντιμετώπισες αυτές τις δύσκολες καταστάσεις, με προσευχή και νηστεία; Και το κυριότερο: γιατί η συγκεκριμένη γυναίκα ή μάλλον ο δαίμονας διάλεξε εσένα για να σου επιτεθεί και όχι το φιλικό της ζευγάρι; Μήπως επειδή είχες κάποια καλή πνευματική κατάσταση; Βλέπεις η ιστορία σου μου γέννησε πολλές απορίες...............Βίκυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Βίκυ μου
    ναι...βγήκα δικαιωμένη αλλά πέρασα μεγάλη εσωτερική ταλαιπωρία και θλίψη, έως και οικονομική ζημία άδικα των αδίκων, από τη μία υπόθεση.

    Από την άλλη περίπτωση, βασανίζομαι ακόμη διότι ήταν άλλης υφής επίθεση, δεν μπορώ να εξηγήσω περισσότερο.

    Δεν είχα καμία καλή πνευματική κατάσταση, και το ξέρεις εφόσον με διαβάζεις...απλά επέτρεψε ο Θεός και επιτέθηκε σε μένα, ίσως για να με πείσει περί του ότι υπάρχει ως οντότητα, επειδή μέχρι τότε τα χλεύαζα αυτά τα σκηνικά όταν τα άκουγα από κάποιον τρίτον.
    Και σεις βέβαια, επειδή δεν με γνωρίζετε, είστε ελεύθεροι απολύτως να με χλευάσετε και καθόλου δεν θα σας παρεξηγήσω, επειδή είναι μια στάση που και γω την είχα μέχρι που μου έτυχε πια και αυτό το περιγραφόμενο σήμερα, σκηνικό, και εκεί...ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΑ...και είπα...
    ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΚΑΚΗ ΟΝΤΟΤΗΤΑ ΩΣ ΠΡΟΣΩΠΟ,
    ΚΑΙ ΑΛΙΜΟΝΟ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕΙ
    ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ, ΔΙΟΤΙ...
    ΔΕΝ ΞΈΡΕΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΗΣΕΙ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υ.Γ.
    Ο αγωνιζόμενος χωρίς προσευχή και νηστεία- και έξτρα προαιρετική νηστεία αν η υγεία του το επιτρέπει- είναι ανοχύρωτη πόλη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητή Σαλογραία καλησπέρα.
    Το όλο θέμα των δαιμόνων είναι εξαιρετικά δύσκολο να διερευνηθεί. Θέλω απλώς να ρωτήσω εάν αληθεύει ότι όλες οι περιπτώσεις δαιμονισμένων αφορούν "θρησκευόμενα" άτομα ή υπάρχουν και μαρτυρίες για περιπτώσεις δαιμονισμένων ανθρώπων αθέων ή ευρισκομένων σε αθεϊστικό περιβάλλον. Σε γενικές γραμμές ένας χρισριανός δεν μπορεί να αρνηθεί την ύπαρξη πνευματικών δυνάμεων με καλή προαίρεση (αγγέλων) ή με κακή προαίρεση (δαιμόνων)οι Γραφές είναι γεμάτες με σχετικές αναφορές όπως επίσης και η πνευματική παράδοση της Εκκλησίας μας. Το θέμα είναι πως θα ασχοληθεί με το όλο ζήτημα. Προσωπικά έχω μεσάνυχτα από πλευράς εμπειρίας σε τέτοια θέματα. Θα πρέπει να ασχολείται κάποιος με τέτοια θέματα (νοητικώς) αφού δεν έχει εμπειρίες ή καλλίτερα να το αποφεύγει; Τι κινδύνους νομίζεις ότι κρύβει μια άρνηση ενασχόλησης μ΄αυτά; Θα ήθελα την γνώμη σου πάνω σ' αυτά ή όποιου άλλου θέλει να απαντήσει.
    Ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σπίθα φίλτατε

    Συμφωνώ πως είναι δύσκολο να ερευνηθεί το όλο θέμα των δαιμόνων και μάλιστα σε αθειστικό περιβάλλον, διότι ενώ υπάρχει συμπτωματολογία σοβαρή, αποκλείεται η Ορθόδοξη προσέγγιση de facto, η οποία Ορθόδοξη προσέγγιση, εκτός από το να διαπιστώσει το πρόβλημα, επιτελεί και θεραπεία και το εξαφανίζει.

    Έτσι οι άθεοι, όταν αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα που θίγει τον πυρήνα της ύπαρξής τους, το βαφτίζουν ψυχολογικό, ενώ είναι πνευματικό

    ( διότι κατά τον Απόστολο, υπάρχουν άνθρωποι ψυχικοί και άνθρωποι πνευματικοί, ως ψυχικοί θεωρούνται οι συνηθισμένοι, εμπαθείς, καθημερινοί άνθρωποι που είμαστε εμείς, ως πνευματικοί θεωρούνται οι άγιοι, που έχουν νικήσει τα πάθη τους και έχουν προχωρήσει σε άλλα επίπεδα συνείδησης και εμπειρίας)

    και προσπαθούν ματαίως, το πνευματικό πρόβλημα, να θεραπεύσουν με χημικά και φάρμακα, εν πολλοίς ατελέσφορα.

    Αν δεν έχεις δει το φιλμ, Ο ΕΞΟΡΚΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΜΙΛΥ ΡΟΟΥΖ, δές το, ίσως σου δώσει κάποιες απαντήσεις στο ερώτημα, βασίζεται σε αληθινή ιστορία,όπως βασίζεται σε αληθινή ιστορία και η ΤΕΛΕΤΗ που πρόσφατα ανέβηκε στους κινηματογράφους.

    Ή ίδια, δεν είχα ασχοληθεί με το θέμα, διότι το θεωρούσα φαιδρό και ανυπόστατο...

    Ενώ υποτίθεται ήμουν συνειδητο μέλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, παιδιόθεν, αυτά με τους δαιμονισμένους, τα άκουγα σαν ιστορίες για αγρίους, ακριβώς επειδή δεν υπήρξα αυτό που λέμε...αλαφροϊσκιωτη, μεγάλωσα με μια μάνα μορφωμένη για την εποχή της, και τέλος πάντων, με γονείς που δεν ασχολούνταν με μύθους γραώδεις

    Ξεκίνησε ο προβληματισμός μου τυχαία, με τη νεαρή μου φίλη, που μόνη της, στο νησί, μου αποκάλυψε το σοβαρότατο προβλημά της, και την οποία πίστεψα, διότι τη θεώρησα απολύτως αξιόπιστο πρόσωπο, επειδή γνώριζα την οικογένειά της και την ίδια από μικρότερη...δεν ήταν φαντασιόπληκτη, δεν είχε κανένα λόγο να μου εκθέσει ως δαιμονισμένο τον εαυτό της, αν δεν ήταν,

    υπήρχε απόλυτα αξιοπρεπής και ειλικρινής η κοπέλα και μου επιβεβαίωσε και η καλή της μητέρα, το σοβαρότατο πρόβλημα.

    Στη συνέχεια, σκόνταψα πάλι τυχαία υποτίθεται, στο βιβλίο του Πεκ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΨΕΥΔΟΥΣ, με το καλογραμμένο κεφάλαιο περί Δαιμονισμού, και μετά υπήρξαν οι αφηγήσεις ενός φίλου μου παιδοψυχίατρου που έχει αντιμετωπίσει λόγω δουλειάς,την πρόκληση της διάκρισης ανάμεσα στην ψυχική διαταραχή και το άν είναι μόνο ψυχολογική διαταραχή, χωρίς παρέμβαση εξωτερικών οντοτήτων, το ζήτημα...

    Ο Πεκ μεγάλωσε σε άθεο περιβάλλον ο ίδιος και είχε άθεους πελάτες...
    ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΕ από τα γεγονότα, να ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΠΟΥ ΑΡΕΣΚΟΝΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΑ, ΜΕ ΑΠΕΙΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ, ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΜΙΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΦΘΟΝΟΥΝ ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΑ...

    Αυτό το σκηνικό το τελευταίο, το προσωπικό, με αυτή την ολότελα κουφή και αναίτια απειλή μέσα στο σπίτι μου, από την ξένη κοπέλα, με ό,τι επακολούθησε τους επόμενους μήνες, με έβγαλε από το βαθύ μου λήθαργο, με έβγαλε από την αφέλεια που με έδερνε...

    Και βασανίστηκα για καιρό με το εσωτερικό ερώτημα αν έπρεπε την εμπειρία μου αυτή, δημόσια να την καταθέσω.

    Τελικά το έκανα για χάρη νέων ανθρώπων που με γνωρίζουν προσωπικά, οι οποίοι παρακολουθούν αυτή τη σελίδα, και οι οποίοι μπορεί να διαβάζουν με ερευνητική και καλή διάθεση, την προσωπική μαρτυρία μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σπίθα
    ρωτάς ακόμη τα ακόλουθα:

    "Θα πρέπει να ασχολείται κάποιος με τέτοια θέματα (νοητικώς) αφού δεν έχει εμπειρίες ή καλλίτερα να το αποφεύγει;
    Τι κινδύνους νομίζεις ότι κρύβει μια άρνηση ενασχόλησης μ΄αυτά;"
    ......................
    Νομίζω ότι θα πρέπει ο άνθρωπος να έχει την στοιχειώδη πληροφόρηση της Ορθόδοξης Κατήχησης επί του θέματος, αλλά από κει και μετά να μην πηγαίνει καθόλου γυρεύοντας διότι μπορεί να μπλέξει άσχημα.

    Ας πούμε, πρέπει να ξέρουμε τι είναι ο ηλεκτρισμός, τι είναι η ηλεκτροπληξία, τι θα πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση κάποιου σεισμού, κάποιου ατυχήματος, να μην είμαστε άσχετοι και ανενημέρωτοι, ώστε ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ, να αντιμετωπίσουμε ΣΩΣΤΑ την κατάσταση.

    Να πηγαίνουμε όμως γυρεύοντας, να χώνουμε καρφιά σε πρίζες, για να δούμε τι θα συμβεί και αν θα πάθουμε ηλεκτροπληξία,ή άν θα μας προστατέψει ο ρελές, μάλλον παρακινδυνευμένο το βρίσκω...
    ...........
    Η άρνηση ενασχόλησης πάλι,με τέτοια ζητήματα, μου φαίνεται κάτι σαν στρουθοκαμηλισμός...

    Εφόσον υπάρχει ο Κίνδυνος, εφόσον υπάρχει ο Αιώνιος Εχθρός, το να αγνοούμε τις μεθοδεύσεις του, μας κάνει μάλλον ευάλωτους περισσότερο...

    Το πού θα φτάσει κάποιος σε αυτού του είδους την επίγνωση, δεν είναι δική του δουλειά τόσο, όσο δουλειά του Θεού.

    Ο καθένας φτάνει, όχι εκεί που ο ίδιος προγραμματίζει να φτάσει, αλλά εκεί που το Πνεύμα του Θεού, έχει καθορίσει για την ψυχή του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. α) Εὐστοχες οἱ ἐρωτήσεις τοῦ Σπίθα. Εἶναι καί δικές μου.
    β) Οἰ ἀπαντήσεις διαφωτιστικές.
    γ) Ἔγραψες: "ως πνευματικοί θεωρούνται οι άγιοι, που έχουν νικήσει τα πάθη τους και έχουν προχωρήσει σε άλλα επίπεδα συνείδησης και εμπειρίας"Μιά συμπλήρωση: Ἅγιοι θεωροῦνται καί αὐτοί πού "βιάζονται" γιά την άγιότητα. Ὡς τέτοιοι, προσέρχονται οἱ ἀγωνιζόμενοι χριστιανοί στα ἄχραντα μυστήρια.
    δ) Εἶχες/ἔχεις κι΄ἀλλες στενές ἐπαφές τρίτου τύπου;
    ε) Ἄμα θές ΣΕ κάνω κι ἄλλο φαγητό χαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγαπητή Σαλογραία
    Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις. Γενικώς με βρίσκουν σύμφωνο μέσα στην άγνοιά μου επί του θέματος. Εχω υπόψιν μου τις σχετικές ευχές τις εκκλησίας μας όπως επίσης και διάφορες αναφορές επί του θέματος. Τελευταία (πριν 1-2 χρόνια) με την ταινία του Π. Λουγκίν " το νησί" που πραγματεύεται και το θέμα των δαιμόνων. Θα ιδώ και τις ταινίες που υπέδειξες και θα επανέλθω για περαιτέρω βοήθεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Cummulus
    Συμφωνώ με το γ που έγραψες...
    Στη δ ερώτηση θα απαντήσω εν καιρώ...
    :-)
    Τι φαγητό να ΜΕ κάνεις τώρα που όλο νηστεύουμε...και ήμουνα σε χάϊ χοτέλ τελευταίως , Παναγία μ'και είχα απαυδήσει απ' τα λαχανικά, ενώ οι άλλοι στη δίπλα θέση του τραπεζιού, κατεβάζανε ... κρεμώδη γατοκέφαλα, και έκοβα φλέβες από τη λιγούρα μου, ΣΠΙΘΑ μου, πλην ...είπα να μην παραδοθώ ολοτελώς εις το πάθος,Συννεφάκι μου...
    Περίμενε να σηκώσουμε Ανάσταση, και μαγείρεψέ ΜΕ τα καλύτερααααα!
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Θα ΣΕ μαγειρέψω ὅ,τι λιμπίζεσαι, ἀλλά, τό ὀρεκτικό θά εἶναι...ΠΑΣΤΟΥΡΜΑΣ!!! (θές δέ θές)
    Γιά τήν επόμενη στενή ἐπαφή τρίτου τύπου, τελῶ έν ἀναμονή, πράμα περίεργο γιά μένα, γιατί ποτέ δέν μ΄ ἐνδιέφεραν τέτοια πράγματα. (ρέ πῶς ἀλλάζει ὁ ἄνθρωπος ἄμα μεγαλώσει..)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. :-(

    Cummulus

    Παστουρμάς, είναι εκείνο το καφετί κομμάτι κρέας που μυρίζει ...ποδαρίλα;

    Θες να με δηλητηριάσεις;

    Και σε νόμιζα για φίλοοοο!
    ;-(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ναί αύτό εἶναι, και δεν πρόκειται να δηλητηριαστείς.Αμα φάς θα ξαναφάς :--)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. :-(
    Και γιατί προ αιώνων, όταν δοκίμασα λιγάκι, μου ήρθε κάτι...ανάποδο; και έφυγα τρέχοντας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Η μεγαλυτερη επιτυχια του διαβολου, ειπε καποιος, ειναι να πειθη τους ανθρωπους, οτι δεν υπαρχει.

    Στην αφανεια και περικαλυψι του στηριζει το μεγαλυτερο μερος της δυναμεως του..

    Η αληθεια ειναι αυτη..,
    Οποιος πιστευει οτι δεν ειναι δαιμονισμενος, δεν τον εχει ακομα ανακαλυψει!!

    Το "Χριστω συνεσταυρωμαι,..." του Αποστολου Παυλου, αυτο ακριβως υπονοει..ΤΗΝ ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΑΥΤΟΥ!!

    Οποιος παρακολουθησει προσεκτικα, με ακριβεια, τις κινησεις του νου του, τις αισθησεις του και τα λογια του, δεν ειναι δυσκολο να τους ανακαλυψει μεσα του

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Φίλτατε Ιωάννη,
    ανέβηκε το σχόλιο και από λάθος κόπηκε το όνομά σου.
    Χαίρομαι που είσαι καλά και μας θυμήθηκες μετά από καιρό απουσίας...
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πράγματι αυτή είναι δυνατή εμπειρία αγαπητή Σαλογραία!Συνήθως αυτού του είδους οι καταστάσεις συμβαίνουν σε άτομα που είναι μακριά της εκκλησίας και ανακατεύονται με μαγείστρες και Μέντιουμ και καφετζούδες που λεν τα κουπάκια θαρρώ..Ο Θεός πράγματι σου έδειξε ότι υπάρχουν και οι υποχθόνιοι σαν οντότητες.
    Ας μας φυλάει ο Θεός!πην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Και σωστά Ιωάννη...

    Ο καθένας μας μπορεί να πειραχτεί απ'το δαίμονα, όταν αφεθεί στις κακές ενέργειες των παθών του...

    Δεν είναι μόνα τα πάθη...δεν δρουν μόνοι οι δαίμονες...μόνο που δεν το χουμε καταλάβει...

    Καλό βράδυ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αγαπητη αδελφη, δεν σας ξεχασα ποτε.. Ο αγωνας μου αυτη την σαρακοστη, διεξαγεται σε αλλα επιπεδα που ουτε καν τα φανταζομουν ποτε. Απαιτει απολυτη παραδωση ψυχης και σωματος στο θελημα του Κυριου με εναν παραδοξο τροπο. Με εχει βγαλει κυριολεκτικα εξω απο τον εαυτο μου..
    Εχω παραδωθει ανευ αντιλογιας και με πληρη εμπιστοσυνη, ολοκληρωτικα στο θελημα Του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Καλά, τόσο βλάκες είναι οι δαίμονες ;

    να έχουν όλους τους ισχυρούς της γης δικούς τους
    εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους δέσμιους
    ενός άκρατου υλισμού με όχημα τον αχαλίνωτο καπιταλισμό

    όλα τα μίντια, όλες τις μορφές κοινωνικής θέσμισης και συνείδησης
    υπό τον πλήρη έλεγχό τους

    και από την άλλη να κάθονται να γαργαλάνε την ψυχή μιας
    γυναίκας, προφανώς διαταραγμένης ;

    τόσο γραφικοί και οπισθοδρομικοί δαίμονες ;
    τόσο μεσαιωνικό τσίρκο ;
    ο Εωσφόρος δεν τους έχει κάνει σεμινάρια
    σύγχρονης πραγματικότητας ;

    Σοβαρέψου μωρέ Σαλογραία μου

    Φόρκυς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Προς 12:53 π.μ.: ΟΙ δαίμονες είναι άπληστοι, θέλουν να καταστρέψουν ΟΛΟ το ανθρώπινο γένος .Ακόμη και αν ένας άνθρωπος τους ξεφύγει και πάλι θα δυσαρεστηθούν γιατί έχουν άσβεστο μίσος για το Θεό και τα δημιουργήματά του. Θέλουν να τους πάρουν ΟΛΟΥΣ μαζί τους στην κόλαση και στο αιώνιο άσβεστο πυρ. Ο πόλεμος που έχουν κηρύξει προς τους ανθρώπους είναι αδυσώπητος και χωρίς διακρίσεις. Πρέπει να το καταλάβεις καλά αυτό........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Καλημέρα Σαλογραία μου αγαπημένη .

    Το θέμα που άνοιξες θέλει συζήτηση ....

    Ναι οι δαίμονες υπάρχουν και ας δεν το πιστευουν μερικοί τί να κάνουμε ο καθένας έχει την επιλογή του .

    Εγώ πιστεύω και το ρητό που είπανε επιστήμονες της ΝASA και Ιεράρχες της Ορθοδοξίας και Πατέρες:

    Ότι αυτοί που λένε ότι πιστεύουν μόνο σε αυτό που βλέπουν κάνουν το μεγαλύτερο λάθος και σημαίνει ρομποτική σκέψη και βεβαία τηλεκατευθυνόμενη δηλ. ασθενής νοημοσύνη και ας έχουν του κόσμου τις γνώσεις .

    Βέβαια σαν άνθρωποι κάνουμε διάκριση σε αυτά που ακούμε η διαβάζουμε, αυτό από μία άποψη είναι υγιές αλλά πρέπει να κρατάμε στο νου μας και αυτό που μας φαίνεται απίστευτο και κάνουμε απόρριψη των πάντων !

    Το όπλο του διαβόλου λοιπόν είναι :
    Δεν με πιστεύεις δεν υπάρχω....

    Το λένε και οι Πατέρες.


    Αυτά Σαλογραία μου Θα τα ξαναπούμε Ο Θεός μεθ ημών .

    Φως Ιλαρόν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. tertilianos

    Προσωπικά εγώ δεν πρόκειται να σε χλευάσω, αγαπητή μου Σαλογραία, απλά θα μοιραστώ μαζί σου ένα μικρό μέρος απο τις δικές μου εμπειρίες που εύχομαι κανένας να μην περάσει αλλά να μείνει στο λιμάνι της Ορθοδοξίας έχοντας ως άγκυρα την Ελπίδα της Σωτηρίας.

    Αυτός ήμουν εγώ http://www.egolpion.com/marios.el.aspx

    Και αυτή η γυναίκα μου, η Χαρούλα.http://www.egolpion.com/xaroula.el.aspx

    Διάβασε προσεκτικά και τα λέμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Διόρθωση σχολίου : Βέβαια σαν άνθρωποι κάνουμε διάκριση σε αυτά που ακούμε η διαβάζουμε, αυτό από μία άποψη είναι υγιές αλλά πρέπει να κρατάμε στο νου μας και αυτό που μας φαίνεται απίστευτο και να μην κάνουμε απόρριψη των πάντων !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. @1:09 αγαπημένο μου
    με κάλυψες απόλυτα.

    Το ίδιο θα έλεγα και γω στο Φόρκυ, με περισσότερα λόγια ίσως.

    Δεν μπορούμε να εννοήσουμε εις βάθος την ψυχολογία των δαιμόνων, διότι(ευτυχώς) δεν είμαστε δαίμονες.

    Μπορεί να δαιμονιζόμαστε ελαφρύτερα ή βαρύτερα κατά περίσταση ο καθένας μας, αλλά...ευτυχώς δαίμονες ΔΕΝ είμαστε.

    Εφόσον ΔΕΝ είμαστε δαίμονες και δεν βρισκόμαστε ΜΕΣΑ στη δική τους ΕΜΠΕΙΡΙΑ και τα αιθέρια σκοτεινά σώματα, αδυνατούμε να καταλάβουμε πώς ΜΑΝΙΑΚΑ, προσπαθούν ΟΛΟΥΣ χωρίς να τους ξεφύγει ΟΥΤΕ ένας, να μας ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΝ.

    Πώς να καταλάβουμε την ψυχοσύνθεση της ΆΠΛΗΣΤΗΣ ΜΑΝΙΑΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ των δαιμόνων, όταν ούτε την απληστία την ανθρώπινη, εμείς οι καθημερινοί απλοί δυτικοί άνθρωποι, δεν μπορούμε να κατανοήσουμε και να συλλάβουμε;

    Εδώ έχω ένα σπιτάκι και μια μικρή εργασία και ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΒΑΘΥΤΑΤΑ, και αισθάνομαι τις άπειρες ενοχές, επειδή βλέπω γύρω μου ανθρώπους που τρώνε από σκουπίδια, που περιφέρονται άστεγοι.

    Οι μεγάλοι του νυν αιώνα του απατεώνα- δέκα οικογένειες όλες κι όλες- έχουν δικά τους τα 96 τοις εκατό του παγκόσμιου πλούτου του πλανήτη
    και ΔΕΝ ΑΙΣΧΥΝΟΝΤΑΙ ΝΑ ΣΦΑΖΟΥΝ ΜΕ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
    ΧΑΡΙΝ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΟΥΣ,
    ΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ ΤΟΥΣ, ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΕΣ ΔΗΘΕΝ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ.

    Αυτοί οι ΑΠΛΗΣΤΟΙ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΟΚΑΡΔΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ,ΠΟΥ ΚΙΝΟΥΝ ΩΣ ΜΑΡΙΟΝΕΤΕΣ ΤΟΥΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ,
    ΕΚ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΟΥΣ,
    ΔΕΝ ΘΑ ΗΣΥΧΑΣΟΥΝ ΑΝ ΔΕΝ ΕΞΟΝΤΩΣΟΥΝ ΤΙς ΑΛΛΕΣ ΕΝΝΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ,
    ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΝ Ο Λ Α ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ,
    Η ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ,
    ΩΣ ΜΟΝΟΚΡΑΤΩΡ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΩΡ, με τις...αλογίες του πατέρα τους Εωσφόρου.

    Λοιπόν, όταν η ανθρώπινη φύση είναι τόσον ΑΔΗΦΑΓΟΣ, αναλογικά, μπορεί ΙΣΩΣ κάποιος να καταλάβει το ΑΝΕΛΕΗΤΟΝ ΚΑΙ ΑΔΗΦΑΓΟΝ της δαιμονικής φύσεως
    ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΕΠΙΠΕΔΑ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Φωτἀκι μου
    καλημέρα και καλή εβδομάδα...
    Σε ευχαριστώ πάντα για την αγάπη!
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Τερτυλλιανέ και Χαρούλα

    διάβασα με συγκίνηση την εκ βάθους καρδίας ειλικρινή
    μαρτυρία σας.

    Εξαιρετικά καίριες οι επισημάνσεις σας, και βέβαια, μπορεί να ταλαιπωρηθήκατε σε μια εκκλησία πονηρευομένων, όμως η Χάρις, σας αφύπνισε και σας κάλεσε στο μονοπάτι Πάντων των Αγίων, διότι είδε την αγαθότητα της προαίρεσης...

    Είχα και γω μια εμπειρία με Πεντηκοστιανούς κάποτε

    (ίσως το έχω αναφέρει σε σχόλιο παλιότερα)

    όταν ήταν τα παιδιά μου μικρούλια.

    Μια μπέιμπυ σίτερ που βρήκα για ένα διάστημα, συνέβη να είναι αρραβωνιασμένη με πεντηκοστιανό.

    Μου ζήτησε να μας επισκεφθεί ο μνηστήρας της, να κάνουμε, λέει, πνευματική συζήτηση.

    Δέχτηκα.
    Ήρθε το καλό το παλικάρι, με μια Καινή Διαθήκη υπό μάλης.

    Κάθισε σε μια πολυθρόνα και άρχισε με τις θρησκευτικές του γνώσεις, σαν οπλοπολυβόλο να μας γαζώνει δίχως ανάσα...

    Ήταν εξαιρετικά διαβασμένος.

    Μελετούσε τουλάχιστον τρεις ώρες κάθε μέρα τη Γραφή,επί χρόνια, μας πληροφόρησε.

    Είχε εμπειρίες καθόδου Αγίου Πνεύματος, μας τόνισε.

    Όταν του ήρθε, λέει, το Άγιο Πνεύμα, εκεί στη σύναξη, όταν οι "αδελφοί" είχαν πιαστεί από τα χεράκια σε κύκλο, τότε, ένιωσε σαν να τον χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα, και τον έπιασε νευρικό γέλιο...

    Ευτυχώς πρόσφατα,τότε, είχα διαβάσει τα σημεία της πλάνης στον Άγιο Ιγνάτιο Μπριαντσιάνινωφ και αυτά που μου είπε ο Πεντηκοστιανός, δεν με εντυπωσίασαν.

    Το παλικάρι ξαναλέω "φύσαγε"από διάβασμα, Καινής Διαθήκης, και Πηδαλίου και Πατέρων...που κατά το δοκούν, τους ερμήνευε διαστρέφοντας τα νοήματα..

    Μπροστά του, εγώ ήμουν μια άσχετη και ο καλός μου ο άντρας, μέτρια προπαρασκευασμένος.

    Μας πιλάτεψε τα μυαλά, από τις 8 το βράδυ, μέχρι τις 1 τη νύχτα, όταν πολύ ευγενικά του είπα ότι δεν άντεχα άλλο, ήμουν μικρομάνα, είχα εξοντωθεί η γυναίκα...

    Τον έλεγαν Χρήστο.

    Πέρα από το γεγονός της πλάνης του, που ήταν για μας εμφανέστατη, εκείνο που εμένα προσωπικά με ΞΥΛΙΑΣΕ, ήταν η ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΤΟΥ, για τα ονόματά μας.

    Αυτός είχε έρθει εκεί, ΖΟΡ ΖΟΡΙΝΑ,
    ΝΑ ΜΑΣ ΦΩΤΙΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ...
    ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΝΟΙΑΖΕ, έναν παρά δεν έδινε ο άνθρωπος,
    ποιοί είμαστε
    ΩΣ ΠΡΟΣΩΠΑ...

    Όλο αυτό το πεντάωρο που έμεινε σπίτι μας, ΔΕΝ ενδιαφέρθηκε να μάθει το όνομά μας, ώστε να το επαναλάβει στη συζήτηση από ευγένεια -έστω ΜΙΑ φορά.

    Μας μιλούσε και, όταν ήθελε να μας απευθύνει το λόγο μας προσφωνούσε, εμένα: "αυτή μου"και τον άντρα μου: "αυτέ μου" ο Χρήστος.

    Αχ Χρήστο!

    ΠΟύ να βρίσκεσαι τώρα!

    Μακάρι να σε φωτίσει η Παναγία, να καταλάβεις την πλάνη...

    Στην αρραβωνιαστικιά του, είπα αυτό μου το σχόλιο.

    Πιστεύω τώρα, την... κατήχηση ο Χρήστος την κάνει ευγενικότερα...

    Του έδωσα όπλο να μας πολεμάει καλύτερα αλλά δεν πειράζει..
    ;-)

    Και μένα εκείνο που με παρηγορεί, ότι ουδείς θα χαθεί από τις καλοπροαίρετες ψυχές, ακόμα και αν πλανηθούν εις χώραν μακράν υπομένοντες λιμούς και καταποντισμούς αμετρήτους.

    Ουδείς θα χαθεί από καλοπροαίρετη ψυχή.

    Κάποια στιγμή, το αρνάκι που μπλέχτηκε στ'αγκάθια, θα το φέρει στη μάντρα, ο Καλός ο Ποιμένας...
    .....................................
    Τερτυλλιανέ μου, Χαρά μου,εύχεστε και για μας...

    ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Η ανθρωπότητα

    Είναι λαοί
    Όχι αθροίσματα μορφωμένων και καλλιεργημένων

    λαοί σημαίνει μέτρια ή χαμηλή νοημοσύνη
    και χαμηλή ή μέτρια συγκράτηση των ενστίκτων


    άρα ήταν απαραίτητες οι θρησκείες για να παρηγορούν ( για τα βάσανα της ζωής και για τον θάνατο ) και για να συγκρατούν από τη αναρχία, τον βαρβαρισμό.


    Όταν οι επιστήμες σκότωσαν τους θεούς
    η ανθρωπότητα εκτέθηκε στον μηδενισμό
    αρχικά συγκρατήθηκε από τον ρομαντισμό του σοσιαλισμού
    αλλά με την κατάρρευση του Ανατολικού μπλοκ δεν έμεινε τίποτα.

    Οι καλλιεργημένοι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν με ηθική και αξιοπρέπεια ( και μελαγχολία ) χωρίς το παραμύθι του θεού αλλά είναι ελάχιστοι, δεν μπορούν να σώσουν την κατάσταση.

    Οι πιστοί που ακόμη υπάρχουν ( λίγοι πραγματικά χριστιανοί, αρκετοί μουσουλμάνοι και ινδουιστές ) όλο και θα λιγοστεύουν ενώ η κατρακύλα του χυδαίου υλισμού θα επιφέρει την ολική καταστροφή, όπως σου έχω ξαναπεί.


    Οι άνθρωποι είναι νοήμονα δίποδα, ατελή στην πλειοψηφία τους.

    Ίσως σε άλλο πλανήτη, σε άλλη στιγμή, το πείραμα να πετύχει καλύτερα.

    Ποιο πείραμα ;

    Μα, της υπογείως ένθεης ύλης να παράξει πνεύμα.

    Το πείραμα να γεννηθεί ο εν ύπνω θεός.

    Αυτός που ασυνείδητα γέννησε τον σύμπαν.

    Φόρκυς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. @Φόρκυς (από το fork?)

    1.Θα μπορούσες να μας δώσεις τον ορισμό του "Θεού" όπως τον εννοείς;

    2.Η "ένθεη ύλη" ενώ δεν έχει "πνεύμα", αποτυγχάνει να το παράγει;

    Δηλ. τώρα δεν υπάρχει "πνεύμα";

    3."Απέτυχε το πείραμα να γεννηθεί ο εν ύπνω θεός" και παρόλα αυτά "αυτός γέννησε ασυνείδητα το σύμπαν";

    Φόρκυ, μήπως παίζουμε ποδόσφαιρο χωρίς μπάλα;

    Παναγιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Αγαπητή Σαλογραία,

    Νομίζω ότι το πότε και πόσο θα επιτρέψει ο Θεός τους δαίμονες να επιτεθούν εμφανώς (γιατί αφανώς/στην σκέψη, το κάνουν συνεχώς) στον κάθε άνθρωπο είναι μυστήριο που δεν μπορεί να το γνωρίζει ο άνθρωπος.

    Επικαλούμαι τους ξυλοδαρμούς του Αγίου Αντωνίου από τους δαίμονες και το πετροβόλημα από του ίδιους στο καλυβάκι του γέροντα Παϊσιου.

    Θυμήθηκα τώρα κάτι που αναφέρει ο ίδιος γέροντας. Κάποτε για μεγάλο διάστημα παρακαλούσε ο γέροντας με την αθώα ψυχή του τον Θεό υπέρ του Διαβόλου.

    Επέτρεψε ο Θεός να παρουσιαστεί ο ίδιος ο Εωσφόρος στον γέροντα με μορφή 12χρονου παιδιού.

    Ο Εωσφόρος μάλωσε τον γέροντα που προσευχόταν γι΄ αυτόν και του είπε πως εάν ο ίδιος ήθελε, μπορούσε με μία μετάνοια στον Θεό, να ξανάπαιρνε την πρώτη του δόξα. Αλλά ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ.
    (Τόσο απλά...)

    Ακόμη διάβασα πως το 10% αυτών που πεθαίνουν και κολάζονται, ακόμη και τότε που κατανοούν πλήρως τις αμαρτίες τους, αρνούνται να μετανοήσουν...

    Τι να πει κανείς...

    Παναγιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Σαλογραία αγαπητή

    Όπως υπονοεί η ερώτηση του Παναγιώτη στον Φόρκυς η α-θεία είναι όρος παρασιτικός. Παρασιτικός διότι προϋποθέτει τον ορισμό του θεού προκειμένου να τον αρνηθεί. Όσο πιο πλήρης ο ορισμός, όσο πιο από-λυτος από την εμπειρία, τόσο πιο αποτελεσματική η άρνηση του. Η απολυτοποίηση ξεκίνησε στην Δύση με την εξάντληση των δογμάτων στα σημαίνοντα υπό την "αλάθητη" εγκυρότητα της παπικής καθέδρας. Η κορύφωση τελέσθηκε με τον Καρτέσιο που προσπάθησε να αποδείξει αντικειμενικά την ύπαρξη του Θεού με την τυπική λογική. Ο θεός που σκότωσε η επιστήμη και που τον θάνατο του διαλάλησε ο Νίτσε ήταν ο θεός του ορθολογισμού, ένας υπεράνθρωπος που έπρεπε να είναι παντοδύναμος, πανάγαθος, διοικητής του κόσμου, και ότι άλλο μπορεί να προσάψει κανείς σε έναν υπεράνθρωπο. Η σύγχρονη τεχνική έχει αντικαταστήσει αυτόν τον θεό εδώ στην Δύση και είναι καθ οδόν να το κάμει παντού γιατί ο δυτικός τεχνικός πολιτισμός τείνει να γίνει παγκόσμιος. Όμως η χριστιανική Ανατολή δεν απολυτοποίησε μεταφυσικές έννοιες αλλά παρέμεινε συνδεδεμένη με την εκκλησιαστική εμπειρία. Δεν είμαι θεολόγος για να παραθέσω χωρία αλλά θα ήθελα να μεταφράσω δυο γραμμές από το βιβλίο του Jean Meyendorff για τον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά:
    "Με δυο λόγια: πρέπει να ψάξουμε έναν Θεό που είναι με κάποιον τρόπο μεθεκτός, ώστε μετέχων ο καθένας εξ ημών να λάβει, στο μέτρο που του αρμόζει και κατ αναλογίαν της μετοχής, το είναι, την ζωή και την θέωση".
    Μολονότι απευθύνεται σε μοναχούς αυτό το δείγμα της ανατολικής χριστιανοσύνης σημαίνει τον δρόμο μέσα από την μεταμοντέρνα κατεδάφιση της μεταφυσικής: δεν είναι ο δρόμος της ανταμοιβής ή της αποφυγής τιμωρίας, δεν είναι ο δρόμος της ανεύρεσης του πρώτου κινούντος, της εξήγησης των φυσικών φαινομένων, αλλά η εκζήτηση του Πατρός. Ο δρόμος της υιότητας. Δρόμος μη αντικειμενικά δεδομένος και ως εκ τούτου πέρα από κάθε κατάφαση ή άρνηση.

    Emmanouil

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. tertilianos

    Και φυσικά εκεί που θέλω να εστιάσω είναι ο πόλεμος που δέχονται όλοι οι Χριστιανοί που επιθυμούν να γυρίσουν Σπίτι! Εκεί αγαπητή μου Σαλογραία τα πράγματα παίρνουν άλλη διάσταση...

    Σε κάτι τέτοιες στιγμές βλέπεις και βιώνεις καταστάσεις που δεν περιγράφονται με λόγια...

    Anyway...

    Την ιστορία με τον πεντηκοστιανό δεν τη σχολιάζω καθόλου! Τα ξέρω απο πρώτο χέρι (τα ίδια ακριβώς έκανα) και τα έχω σιχαθεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Φόρκυ,

    ωραία ερωτήματα σου βάζει ο αγαπητός Παναγιώτης, αλλά επίτρεψέ μου και μένα να σου πω μια ιστοριούλα, έτσι για να σε αναγκάσω τουλάχιστον να πεις πως επιφυλάσσεσαι, αν όχι να πειστείς.

    Εκ προοιμίου σου λέω πως δυστυχώς απευθύνεται μόνο στη λογική επεξεργασία πραγμάτων (διανοητική καθαρά δουλειά) και δεν είναι απ αυτές τις ιστορίες που μ αρέσουν περισσότερο, που παράλληλα ανοίγουν τις πόρτες της καρδιάς, αλλά τι να κάνουμε ας αρκεστούμε σ αυτό προς το παρόν.

    Ήταν κάποιος κύριος που είχε ωραίους πίνακες ζωγραφικής στο σπίτι του.
    Κάποια μέρα ένας φίλος του τον ρώτησε :
    - Έχεις βλέπω αγοράσει ένα νέο καταπληκτικό πίνακα.
    Ο κύριος απάντησε :
    - Ναι, ναι είναι καταπληκτικός πράγματι.
    Ο φίλος του ρώτησε :
    - Ποιος τόν ζωγράφισε ;
    Ο κύριος ανταπαντά :
    - Κανένας.
    - Μα πως κανένας;
    - Ε, κανένας σου λέω.
    - Τι εννοείς δεν καταλαβαίνω.
    - Μα γιατί δεν καταλαβαίνεις; Εσύ προχθές δε μου έλεγες πως εσένα δε σε έφτειαξε κανείς;
    - Ε, και τι σχέση έχει αυτό.
    - Κάτσε, δηλαδή εσένα, έναν ολόκληρο άνθρωπο, με αυτοσυνειδησία, δε σε έφτειαξε κανείς .
    Μου έλεγες την άλλη φορά πως είσαι αυθύπαρκτος και δεν υπάρχει καμία απείρως μεγαλύτερη πνευματική δύναμη, που μπορεί να έχει την ικανότητα να σε κατασκευάσει, όπως εγώ σου έλεγα.
    Όμως εσύ και εγώ, με το ελάχιστο 2,5-3 % μόνο, σε δυνατότητα εκμετάλλευσης του όλου εγκεφάλου, όπως λένε οι επιστήμονές μας, καταφέρνουμε να ζωγραφίζουμε πίνακες, να φτειάχνουμε πολυκατοικίες, πυραύλους και τόσα άλλα μεγαλουργήματα, έτσι;
    Ο Θεός-πνεύμα ο κατέχον το απόλυτο 100%, δε μπορεί να φτειάξει ούτε έναν άνθρωπο;

    Επίσης, μου έλεγες πως όλα έγιναν αυτόματα, μέσω εξελιγκτικής διαδικασίας κατά Δαρβίνο, χωρίς ακόμη κι αυτόν τον πίθηκο να τον έχει φτειάξει αναγκαστικά κανείς.

    Ε, γι αυτό το λόγο τελικά και γω, σ αυτή την αλαζονεία και τον εγωισμό, πάντα θα σου απαντώ και θα επαναλαμβάνω, πως αυτούς τους πίνακες δεν τους έφτειαξε κανείς.

    Το ζωικό βασίλειο με τα συμπαθή ζωάκια ναι, νομίζουν πως τα κτίρια και τις διάφορες κατασκευές γύρω τους, δεν τις έφτειαξε κανείς, αφού δεν έχουν συνείδηση ούτε του εαυτού τους;

    Τελικά το να παραμείνουμε στο ίδιο επίπεδο αντιληπτικότητας του συμπαθούς ζωικού βασιλείου λέω να το αποφύγω.....
    Εσύ τι λες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Φόρκυ μου
    αφήνω τους φίλους πρωτίστως, να κάνουν κουβέντα μαζί σου...εμείς τα λέμε και αλλού...
    :-)

    Τερτυλ.
    Χαίρω που με καταλαβαίνεις...
    :-)

    Παναγιώτη
    είμαστε μέσα σε γνόφο αγνωσίας...
    Γι αυτό η Ταπείνωση είναι η αρετή η παμμέγιστη και αποκαλείται ως η στολή της Θεότητος από τον Αγιο Συμεών το Θεολόγο, το λατρεμένο μου...

    777
    Ευχαριστώ για το εποπτικό υλικό...
    :-)

    Εμμανουήλ
    να είσαι καλά με όλους τους αγαπημένους σου.
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Καλά αυτά που περιγράφεις Σαλογραία μου, φτάνουν και περισσεύουν (καλά ε, απίστευτα ακούγονται), όχι να θέλουμε και να τα εμπειρισθούμε κι απο πάνω βρε Σπίθα μου, καλέ μου άνθρωπε.
    Ο Θεός να μας φυλάει παιδάκι μου.
    Έλα και μ έκανες και θυμήθηκα τον Γιώργο Θαλάσση και την Κατερίνα μας που σας υπεραγαπούσα όλους τότε στην παιδική μου ηλικία.
    Δεν έβλεπα πότε θα πάει Δευτέρα μου φαίνεται, για να πάω στο περίπτερο να πάρω τον Μικρό Ήρωα.
    ( Πιστεύω καημένε μου να μην έχεις καμιά σχέση με την Σπιθα του Μίκυ - όχι Μάους, ξέρεις τον άλλον ....)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. πΡΆΚΤΩΡ 111

    Και γω τον έκανα κέφι το Σπίθα, ταυτιζόμουν μαζί του, στη λαιμαργία, όταν μπουκούνιαζα τα γαλακτομπούρικα τρία τρία... και υπήρξα κρυφά ερωτευμένη με το Γιώργο Θαλάσση, μα για Όνομαααα!

    Αυτός ΜΟΝΟ την Κατερίνα κοίταζε!
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Παραπονιάρα Σαλογραία....αχ , και δεν μπορώ να καταλάβω πως με τόσο φαί και γαλακτομπούρεκα που κατεβάζεις, διατηρείς τη σιλουέτα σου.
    Ϊσως επειδή είσαι ψηλή να μην βασκαθείς, να σε χει ο Θεός καλά.
    Σαν το γυιό μου καλή του ώρα, ψηλός και αδύνατος και κατεβάζει κι αυτός τον αγλέωρα (ή αγλέορα δεν ξέρω)....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. πράκτωρ 111
    εσύ πολλααααά ξέρεις...

    Ποιος μίλησε για ύψος;ποιος μίλησε για κιλά;
    Ντροπή να κατασκοπεύεις γριές σαλεμένες, για Όνομααα!
    Πάω για τα πατερημά μου...
    Καλό βράδυυυυυυ!
    :-(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Ναι, άντε και καλό ξημέρωμα, πρώτα ο Θεός ( μετά ο φίλος και μετά ο εαυτός μας....).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Αυτά που είπα σχετικά με τον εν ύπνω θεό που κατά ένα τρόπο γεννά τον εαυτό του και το Σύμπαν είναι απλά ποιητικές συλλήψεις και φιλοσοφίες, ρεμβασμοί.

    Θα μπορούσα να αραδιάσω σελίδες επί σελίδων εμπνεόμενος από Πλάτωνα, Βέδες, Παλαιά και Καινή Διαθήκη, Σιντάρτα και πατέρες του βουδισμού, Σπινόζα, Σοπενχάουερ, Χάιντεγκερ, ολίγα δικά μου κ.λπ.

    Το κάνω στο προσωπικό μου ημερολόγιο.

    Εδώ, δεν χρειάζεται και συγνώμη για την ανάρτηση που έκανα.

    Ήταν λάθος μου να παρεισφρήσω.

    Ή γνωρίζω κάτι με τις αισθήσεις και την λογική η δεν το γνωρίζω.

    Γνωρίζω-δεν γνωρίζω.

    Όχι πιστεύω-δεν πιστεύω.

    Αν έλεγα ότι δεν πιστεύω ότι υπάρχει μια Ουσία που δημιούργησε τον κόσμο, μια Ουσία έξω από την αντίληψή μου, θα ήμουν ένας πιστός.

    Κάποιος δηλαδή που πιστεύει ( άρα δεν γνωρίζει ) σε κάτι :

    Ότι τέτοια ουσία δεν υπάρχει.

    Εγώ λέω ότι δεν ξέρω αν υπάρχει μια τέτοια ουσία, μπορεί και να υπάρχει.

    Γνωρίζω όμως ότι όλες οι θρησκείες είναι ανθρώπινα πολιτισμικά προϊόντα.

    Οι θρησκείες είναι θεσμοί, φαντασιακές θεσμίσεις που εξυπηρετούν ανάγκες της κοινωνίας.

    Η ανθρωπολογία, η αρχαιολογία, η κοινωνιολογία, η ιστορία, η θρησκειολογία, η ψυχολογία, οι φυσικές και εν τέλει όλες οι υπόλοιπες επιστήμες σε συνδυασμό, μου εξηγούν πώς προέκυψε η κάθε θρησκεία και γιατί.

    Οι σύγχρονοι πιστοί, μορφωμένοι και ετοιμοπόλεμοι συνήθως αποφεύγουν την «διαλεκτική» ας πούμε θεολογία, νοιώθοντας ότι έχουν δυσκολέψει τα πράγματα και προσφεύγουν πια στο «βίωμα» και στο «εκκλησιαστικό γεγονός».

    Καλώς.

    Μην περιμένετε να επιστρατεύσω επιχειρήματα.

    Αντίθετα, σας εύχομαι να είστε καλά.

    Φόρκυς

    (είναι μια αρχέγονη ελληνική θαλάσσια θεότητα, πριν το Πρωτέα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. :-)
    Φόρκυ μου
    Καλό βράδυ...
    Σ'ευχαριστώ για την τοποθέτηση...
    Και αύριο μέρα είναι...
    Τα λέμε
    φιλιάααααααααααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Αγαπητέ Φόρκη, εχεις δίκαιο μέ αυτά πού γράφεις στό τελευταίο σου σχόλιο..
    Κανείς δέν μπορεί νά μας πείσει γιά τήν ύπαρξη του Θεού παρά μόνο ό ίδιος ό Θεός..

    Ιωάννης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Τι είναι ένας καλλιεργημένος άνθρωπος ;

    Είναι αυτός που διαθέτει ικανή ευφυΐα, έχει μορφωθεί, και έχει ευτυχήσει να διαθέτει γονίδια με έντονη την τάση για συλλογικότητα, όχι ατομισμό.

    Αυτός ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται ότι και στην προσωπική του ζωή και στην κοινωνία στην οποία ανήκει, τα βάσανα, ο πόνος ελαχιστοποιείται μόνο μέσα από την αρμονία, την συνεργασία, το δίκαιο, την αδελφοσύνη, την αυτοπειθαρχία, το μέτρο στην διεκδίκηση του ευ ζην.

    Προκύπτει λογικά.

    Το βλέπει.

    Κάθε άλλη πρακτική και ιδιαίτερα αυτή του ατομισμού παράγει ζούγκλα, παράγει βαρβαρότητα και διαρκή πόνο από τον οποίο δεν ξεφεύγει τελικά και ο ίδιος ο άρπαγας.

    Ο αλτρουισμός που μπορεί να επιδείξει ο καλλιεργημένος δεν είναι ηλιθιότητα από μεριά του.

    Διεκδικεί τον αγώνα του και την θυσία του γιατί, εξ αιτίας της καλλιέργειάς του, απολαμβάνει αυτή τη στάση ζωής ως ένα ανώτερο, υπέροχο άρωμα.

    Ο άξεστος δεν μπορεί να απολαύσει ένα λεπτοφυές ποίημα ούτε ένα σπάνιο κρασί.

    Ο καλλιεργημένος μπορεί.

    Έτσι είναι και η θυσία του.

    Ένα ποίημα που απολαμβάνει.

    Έχει κέρδος δηλαδή.

    Τέτοιοι καλλιεργημένοι άνθρωποι από τα αρχαία χρόνια θέλησαν να στρέψουν τους ατελείς πολλούς, προς μια οντολογική-ηθική στάση ώστε η κοινωνία να μην είναι ζούγκλα..

    Αλλά οι πολλοί δεν μπορούν να εννοήσουν τέτοια πράγματα.

    Ήταν απαραίτητο λοιπόν το Αγαθόν να τους επιβληθεί ως άνωθεν δοσμένο από ένα Υπέρτατο Ον και μάλιστα Ον που θα τους κρίνει.

    Και κατά ένα τρόπο η «αμαρτία» είναι ακριβώς η ατέλεια των πολλών.

    Φόρκυς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Φόρκυ
    λατρεμένο ...έφαγα έξι λουκουμάκια μαστίχας μονοκοπανιά-ίσως και εφτά- μπερδεύομαι πάντα στο μέτρημα πάντα είχα έναν τρόμο με τους αριθμούς, ένα φόβο μήπως καταντήσω πλούσια, χαχα-
    τα έφαγα τα λουκουμάκια, προκειμένου να δουλέψει ο ελαφρώς ξεκούρντιστος εγκέφαλός μου, μήπως και βρω τι να σου απαντήσω, αλλά ακόμη, καλή ιδέα δεν κατέβασα...
    Νομίζω πρέπει πρώτα να αποτελειωθεί το κουτί τα λουκόυμια...
    ;-)
    Φιλιάαααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. "Kαι κατά ένα τρόπο η «αμαρτία» είναι ακριβώς η ατέλεια των πολλών".

    ....των πολλων δειλων και προφασιολογων!


    Ιωαννης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Φόρκυ μου, σ αγαπώ όπως είσαι κι όχι όπως θά ήθελα να είσαι.
    ............................
    Μπες στον κόπο και διάβασε τα προηγούμενα ποστ και ίσως καταλάβεις.

    Πάντως εντάξει πες τα, σ ακούμε με αγάπη καλέ μου άνθρωπε.
    .............................

    Ιωάννη φίλε, σ αγαπώ και σένα ρε μπαγάσα , πες τα μας καλέ μου άνθρωπε, τα χρειάζεται ο εαυτούλης μας.
    Ναι δειλοί και προφασιολόγοι, ατελέστατοι.
    Εδώ μέσα δε θα βρείς ούτε μισό να σου φέρει αντίρρηση.
    Γιατί είναι του Χριστού παιδιά, ναι.
    Αυτού του Θεού που δεν είναι θρησκεία, αλλά παρουσία, αποκάλυψη στους ανθρώπους, Γιατρός των ψυχών και των σωμάτων μας.

    Και η εκκλησία είναι νοσοκομείο, και ο Μέγας Γιατρός θέλει να μας μεταστρέψει τη δειλία και τις προφάσεις, σε θάρρος και ευθύτητα και ένα σωρό άλλα που σέρνουμε πάνω μας, εμείς οι αμαρτωλοί όντως.

    Όμως τι θα είχες εσύ αντί του Χριστού να μας συμβουλεύσεις, μια και ισχυρίζεσαι πώς ανήκεις στους λίγους και πως υπάρχουν όντως αυτοί, που δεν είναι ατελείς και προφασιολόγοι;

    ¨Αρε Ιωάννη.....

    Πράκτωρ 111

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. @111
    ...έχουμε και λέμε...άμα τρώμε μονοκοπανιά ένα κουτί λουκουμάκια με άρωμα μαστίχας, που περιδρόμιασα σήμερα, η κολασμένη, δεν χρειάζεται άλλο φαί, χορτάσαμε!!!!
    ......Σχετικά με τον αγαπητό Φόρκυ, να πω, ότι μας συνδέουν δεσμοί αίματος, και ότι τελευταία ξαναβρεθήκαμε μετά από πολλά χρόνια σιωπής

    Τα κείμενα που ανέβασα εδώ, με την άδειά του, είναι απαντήσεις του, σε δικά μου μέιλ, γι αυτό ίσως κάποιος να βρει ...κάπως το ύφος τους...
    :-)

    Ιωάννη
    πράγματι, είναι μεγάλο αρετή η ανδρεία και για άντρες και για γυναίκες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Φόρκυ :-)

    Να είσαι καλά, γιατί με έκανες να μάθω (εγκυκλοπαίδεια Π.L.B) ότι ο Φόρκυς ήταν ο πατέρας των Γραιών, των Γοργονών και των Σειρήνων...(τις άλλες κόρες δεν τις αναφέρω).

    Κοίταξε, προσπάθησα να δείξω ορθολογικά, ότι με βάση τις έννοιες που αναφέρεις, προκύπτουν αντιφάσεις.

    Γι΄αυτό σου ζήτησα ορισμό (προσωπικά πιστεύω απολύτως στην διδασκαλία του υπέροχου Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη "Περί Θείων Ονομάτων" και του Αρχιμ. Σωφρόνιου "Οψόμεθα τον Θεόν καθώς εστί")

    Δεν είμαι κριτής κανενός, πόσο μάλλον δικός σου.

    Σου λέω απλά ότι αν με την έννοια "Θεός" εννοείς το Πρώτο Αίτιο, τότε λογικά είναι άχρονο (άρα δεν μπορεί να έχει γεννηθεί).

    Επίσης, οι έννοιες "ύλη" και "πνεύμα" νομίζω ότι λογικά αντιδιαστέλλονται. Άρα πως η ύλη θα παράγει κάτι που δεν έχει;

    Το ρήμα "γνωρίζω" με την έννοια "κατανοώ", θα άνοιγε κουβέντα που θα ξεπερνούσε την αντοχή και την ευγένεια της οικοδέσποινας.

    Θα αναφέρω τα βιβλία: "Φιλοσοφικές έρευνες" του Ludwig Wittgenstein και τον τρίτο τόμο του "Lectures on Physics" του Richard Feynman. Η ύλη από το ηλεκτρόνιο και κάτω είναι ακατανόητη.

    Σου εξομολογούμαι ότι ο ορθολογισμός στερέωσε την πίστη μου στην ορθοδοξία (που δεν την είχα πάντα)

    Σου ζητώ συγγνώμη αν εξέλαβες την πρώτη μου ανάρτηση "επιθετική".

    Παναγιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Αγαπητέ "Emmanouil"

    Δεν κατάλαβα τις πρώτες γραμμές της 9:56 ανάρτησής σου

    Παναγιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. 111 φίλτατε...
    Σου έστειλα ένα μέιλ πριν ένα λεφτό.
    Αν δεν ισχύει η διεύθυνση και αν δεν το έλαβες, δώσε μέιλ να το ξαναστείλω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Αγαπητή Παναγιώτη

    Πιστεύω ότι αναφέρεσαι στο "Όπως υπονοεί η ερώτηση του Παναγιώτη στον Φόρκυς η α-θεία είναι όρος παρασιτικός. Παρασιτικός διότι προϋποθέτει τον ορισμό του θεού προκειμένου να τον αρνηθεί. Όσο πιο πλήρης ο ορισμός, όσο πιο από-λυτος από την εμπειρία, τόσο πιο αποτελεσματική η άρνηση του."
    Από ότι διάβασα στο 7:33 σχόλιο σου η ερώτηση σου στον φίλο Φόρκυς για τον ορισμό της λέξης "θεός" είχε άλλη στόχευση από εκείνη που υπέθεσα.
    Ήθελα να πω ότι όσο πιο λεπτομερώς ορίσει κάποιος την έννοια "θεός" μην παραπέμποντας στην εκκλησιαστική μαρτυρία (στον Θεό των πατέρων ημών) τόσο πιο εύκολο είναι να γίνει άρνηση της από την εμπειρία αποκομμένης έννοιας η οποία τότε εκπίπτει σε μεταφυσική υπόθεση. Προσωπικά βρίσκω μεγάλη βάση μαρτυρίας στην υμνολογία. Παραμυθιασμένοι ή αφελείς δεισιδαίμονες είναι αδύνατον να γράψουν έναν Ακάθιστο ή μιαν ακολουθία του Νυμφίου.

    Emmanouil

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Μάλλον έπρεπε να ανεβάσω εδώ, ένα σχόλιο του Φόρκυ, αλλά το ανέβασα στη νεότερη ανάρτηση και εκεί του απάντησε ο Μήτσος.
    Εντωμεταξύ, ο Φόρκυς, μου ξανάστειλε το κείμενό του για το μπλογκ επαυξημένο με κάποιες σκέψεις.
    Το ανεβάζω λοιπόν, εδώ, για να συνεχιστεί εδώ η κουβέντα που ξεκίνησε, και θα μεταφέρω εδώ και την τελευταία απάντηση του Μήτσου στο Φόρκυ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. 1.Επειδή τυγχάνει να έχω σπουδάσει φυσική, ξέρω τι είναι η ύλη. Μέχρι στιγμής, μοιάζει να είναι σκέτα μαθηματικά εκπεφρασμένα σε χωρόχρονο.

    Νόμοι είναι η ύλη. Ναi, ξέρω τι θα μου πείτε ότι εξάγεται εξ αυτού, αλλά αυτό ουδεμία σχέση έχει με θρησκείες που, όπως είπα, είναι ανθρώπινα πολιτισμικά προϊόντα.

    2.Το θέμα του θεού ως αναζήτηση για μένα είναι ταυτόσημο με το θέμα της φυσικής, της σύγχρονης φιλοσοφίας και της έρευνας δόμησης της συνείδησης στον εγκέφαλο.


    3.Το θέμα των θρησκειών είναι άλλο ζήτημα, δεν είναι φιλοσοφικό, είναι νέτα σκέτα ιστορικό-κοινωνιολογικό-ψυχολογικό και απόλυτα ελέγξιμο.

    Φόρκυς (έχει συνέχεια)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Γνωρίζουμε πώς από την μυθολογία των πολιτισμών της Μεσοποταμίας μεταφέρθηκαν μοτίβα στη μέση Ανατολή, γνωρίζουμε την πρώτη εβραϊκή μυθολογία με θεό που είχε γυναίκα και παιδιά, το πώς στην Αίγυπτο επηρεάστηκαν από την ιδέα του Ακενατόν για ένα και μόνο ένα θεό-πνεύμα που συμβολιζόταν απλά με τον δίσκο του ήλιου, το πώς αργότερα η διαμάχη των δυο βασιλείων αντικατόπτριζε και την ταλάντευση ανάμεσα στον Βααλ και τον Γιαχβέ, βλέπουμε ότι ο Γιαχβέ είναι μυθολογικό στάδιο του δικού μας Κρόνου ( η προβολή του τσέλιγκα πατριάρχη που υποτάσσει με ενοχικό τρόπο τους γιούς της πατριάς ).

    Αργότερα με τον μέγα Αλέξανδρο έχουμε για πρώτη φορά την ιδέα ενός ιστορικού προσώπου που το αιγυπτιακό ιερατείο ανακηρύσσει θεό ( μπαίνει ο σπόρος της ιδέας της ενσάρκωσης ).

    Στο μεταξύ έρχονται οι έλληνες συνοδοί του Αλέξανδρου από την Ινδία μεταφέροντας ιδέες του ινδουισμού και του βουδισμού, συναντιούνται με τον πλατωνισμό και παράγουν νέα αμαλγάματα πιο εκλεπτυσμένα ενώ η ελληνιστική παγκοσμιοποίηση δημιουργεί και το φαινόμενο του συγκρητισμού.

    Οι ωσμώσεις μεταξύ λαών, οι ποικίλες πολιτικές ανάγκες καθιστούν τα θρησκευτικά ρεύματα μόδες όπως είναι τώρα τα ρούχα.

    Τι θα φορεθεί φέτος ;

    Α, υπάρχει ένας μοντέρνος Δίας, ο Σέραπις.

    Παρακάτω τα μοντέλα αρχίζουν να προσανατολίζονται σε μεσσιανικούς χαρακτήρες όπως ο Μίθρας.

    Στην αρχή της ρωμαϊκής κυριαρχίας εβραίοι, κυρίως, διανοούμενοι, σπουδαστές των ελληνικών πανεπιστημίων της Αλεξάνδρειας και της Αντιόχειας αρχίζουν να συνδυάζουν την ιδέα του κατά Πλάτωνα δημιουργού που είναι οντολογικά υπέρτατος και να προσομοιώνουν τον Γιαχβέ σε αυτό το πρότυπο ενώ σκέφτονται και το θέμα του Μεσσία.

    Δεν αργεί να δοθεί η έμπνευση από κάποιον ή κάποιους, πιθανά Εσσαίους.

    Ο χριστιανισμός είναι υπό κατασκευή.

    Αργότερα ο Παύλος όταν πηγαίνει από πόλη σε πόλη, πού φαντάζεστε ότι πάει.

    Μα, στις κατά τόπους συναγωγές του εμπορικού λόμπι.

    Μέχρι να φτάσουμε σε μάζες εθνικών που πιστεύουν υπάρχει ακόμη καιρός, ωστόσο η νέα θρησκεία κερδίζει έδαφος επειδή δίνει θέση στην γυναίκα, κάτι που δεν ίσχυε στον μιθραΪσμό που ήταν αγαπημένη θρησκεία των στρατιωτών.

    Θα χρειαστούν βέβαια αρκετοί αιώνες μέχρι να πάρει ο χριστιανισμός την τελική του μορφή.

    Ή θεωρία δε ήταν συμπαγής.

    Ο Ιουστινιανός εξαφάνισε πατερικά κείμενα που μιλούσαν για μετενσάρκωση – δεν συνέφερε να περιμένεις κι άλλες ζωές, δεν θα ήσουν πειθήνιος πολίτης όσο αν ήξερες ότι είναι μια και φαρμακερή.

    Επίσης τους πρώτους αιώνες έλειπε στους ανθρώπους το ποσοστό μητριαρχίας που είχαν συνηθίσει.

    Παράλληλα με τον Χριστό, όλο και συνέχιζαν να κάνουν προσφορές σε καμιά Κυβέλη, οπότε οι ιεράρχες έφεραν στο προσκήνιο την Παναγία ( μέχρι τότε αναφερόταν στα ψιλά) και της έδωσαν έμφαση για να ομογενοποιήσουν το σύστημα.

    Μια νέα βυζαντινή θεοκρατία –εξουσία είχε δημιουργηθεί, κουβαλώντας 1. μια υψηλή πνευματικότητα οφειλόμενη στον Πλάτωνα 2. την εβραϊκή ενοχή απέναντι στον Πατέρα και την μοιρολατρία. 3. την βελτιωμένη Διαθήκη.

    Όχι μόνο εντολές αλλά και συμβόλαιο αθανασίας.


    Με άλλα λόγια, σύνταγμα ενός υπερ-αυτοκράτορα. Πολιτική.

    Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι το εξής απλό:

    Φόρκυς (έχει συνέχεια)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. (τρίτη συνέχεια σκέψεων από Φόρκυ )

    Τι σχέση έχουν όλα αυτά με το βίωμα ενός πιστού και ιδιαίτερα ενός ασκητή ;

    Είτε στην Ινδία, είτε στα Ιμαλάια, είτε στην έρημο της Αιγύπτου, είτε στο Αγιο όρος και κάτω από οποιοδήποτε δόγμα, η πίστη σε ένα θεό και η άσκηση μπορεί να σε οδηγήσει ούτως ή άλλως σε μια πνευματικότητα και αίσθηση χάριτος.

    Τα δόγματα δεν είναι αποκαλύψεις θεού, είναι απλά μέθοδοι ανέλιξης της συνείδησης.

    Από την άλλη θα μου πείτε : μα αν δεν πιστέψω ότι ο θεός μου αποκαλύπτεται, πώς θα πορευτώ προς αυτή την τελείωση ;

    Έχετε ένα δίκιο.

    Εκείνο που δεν καταλαβαίνω είναι, ποια η ανάγκη να πιστεύετε ότι η αποκάλυψη είναι αποκλειστικό προνόμιο του χριστιανισμού.

    Ψέματα.
    Είναι ρητορική η ερώτηση.

    Αυτή η ιδέα είναι και πάλι κληρονομημένη από τον ιουδαϊσμό, κατά τον οποίο ο θεός είναι αποκλειστικός.

    Ού λατρέψετε άλλον.
    Ο τσέλιγκας δεν δέχεται τον τσέλιγκα της απέναντι βουνοκορφής.


    4.Δεν μου αρέσει που δεν υπάρχει θεός-πρόσωπο όπως τον αντιλαμβάνεστε και ( λέτε ότι ) τον αισθάνεστε.

    Θα ήθελα να υπάρχει γιατί μισώ που είμαι θνητός.

    Εξοργίζομαι που είμαι θνητός.

    Αλλά η λογική μου, μου απαγορεύει να παραμερίσω όσα ξέρω.

    Τρία –τέσσερα «βιώματα» που είχα στη ζωή μου δεν με αποπροσανατόλισαν από την λογική.

    Θεώρησα ότι ήταν αποτέλεσμα έκτακτων χημικών αντιδράσεων στον εγκέφαλο μου. Η απλούστερη εξήγηση.

    5.Είναι φρόνιμο να μην συνεχίσω να αναρτώ. Δεν έχει νόημα.

    Εσείς πιστεύετε ( είστε τυχεροί ), εγώ ( τουλάχιστον σε κάποια θρησκεία ) όχι.

    Φόρκυς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. θα παρω το θαρρος και θα πω δυο λογια στο φιλο Φόρκυ..

    η λογικη ειναι ενας τροπος σκεψης αλλα οχι ο μοναδικος...και αλλωστε κανεις τροπος δεν ειναι μοναδικος....
    η λογικη ειναι πεπερασμενη...και σχετικα συντομα θα μας εγκαταλειψει...εχεις δει ηλικιωμενο? η λογικη τον εχει εγκαταλειψει..και ξερεις με τι τροπο σκεφτεται? πιο πρωτογονα...οπως τα μικρα παιδια...με τη καρδια!!!

    οχι οτι η λογικη ειναι απορριπτεα..απλα δεν ειναι μονο αυτη!
    επισης οι γνωσεις και αυτες δεν ειναι ολοκληρωμενες...πορευομαστε και προσθετουμε γνωση...αντικαθιστουμε αλλες με νεες γνωσεις...και στη τελικη ξερεις δεν υπαρχει πουθενα ανακαλυψη....αλλα αποκαλυψη....ολα οσα υπαρχουν γυρω μας υπαρχουν υπηρχαν και θα υπαρχουν και θα συμβαινουν και χωρις εμας....ειμαι Βιολογος και αν θυμηθω αυτα που μαθαιναμε στο Πανεπιστημιο και μας εντυπωσιαζαν σημερα δεν ισχυουν εχουν αντικατασταθει, καταργηθει...τα εχουν προσπερασει...

    νομιζω οταν θελουμε να ειμαστε ειλικρινεις με τον εαυτο μας θα καταληξουμε σαυτο που ειπε ο προγονος μας...ενα ξερω οτι τιποτα δεν ξερω.....
    αυτο που υπαρχει ειναι το οντως Ον....να το πω η Λογικη που εφτιαξε τα παντα ..και λειτουργουν και αυτοσυντηρουνται και αυτορυθμιζονται και αυτοαναπαραγονται....και μενει εκστατικος ο ανθρωπινος νους και θαυμαζει και αναφωνει...." παντα εν σοφια εποιησες Κυριε δοξασει!!"

    νασαι καλα φιλε μου..ναστε καλα ολοι!!

    6 Απριλίου 2011 10:16 π.μ.

    Μήτσος

    ( που δεν είχε διαβάσει την εκτενέστερη μορφή της σκέψης του Φόρκυ και του απάντησε στην αναρτηση για την Αιτνα. Την απάντηση του Μήτσου μετέφερε εδώ η Σαλογραία διότι εδώ είχαμε ξεκινήσει την κουβέντα κατ'αρχάς)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Με αφορμή την Αίτνα και την επίσκεψη σ' ένα σπήλαι...":

    Aγαπητέ αδελφέ ''Φόρκυ''χαίρετε!

    Καταλαβαίνω απόλυτα αυτά που μας είπατε εδώ και ζητώ συγνώμη που λαμβάνω το θάρρος να σας απαντήσω στους προβήματισμούς που έχετε πάνω στην Ορθοδοξία.

    Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ..
    ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ!
    Ο ΚΥΡΙΟΣ ΖΕΙΤΑΙ..
    ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΖΕΙΤΑΙ;
    Σας μιλώ πάντα με πολλή φιλαδελφία και όχι με το ύφος κάποιας καθηγήτριας πανεπιστημίου..
    Θέλω να πω πως μέσα στην Ορθοδοξία θα δεί κανείς όλον αυτό τον πλούτο του Χριστού ..εκεί θα δει κανείς πόσο όμορφο είναι να αγωνίζεται να καθαρίσει κανείς το νου και την καρδιά του μέσα από τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας,την αδιάλειπτη προσευχή,τη μελέτη των Γραφικών χωρίων,τα δάκρυα της μετανοίας ,τα έργα αγάπης,τις γονυκλισίες προκειμένου να ομοιάσει με τον Κύριο στις αρετές [όσο μπορεί]και να επιτύχει στο τέλος την αγάπη Του Θεού ο οποίος θα του δώσει και την τελείωση.

    Διότι όλα μάταια είναι όλα στη γη αδελφέ-η και ευτυχώς που υπάρχει ο θάνατος που είναι φραγμός για εμάς διότι αν δεν υπήρχε όλοι θα λέγαμε :

    ''Ας φάγουμε και ας πιούμε και ας κάνουμε ό,τι κραιπάλη θέλουμε η ζωή είναι μπροστά μας''.

    Τώρα όμως που υπάρχει αδελφέ, θάνατος ,υπάρχει φραγμός ,μπαίνουν στη λογική μέσα αυτά τα "γιατί"
    ......................................

    (Μετέφερε η Σαλογραία και αυτό το ανώνυμο σχόλιο(ίσως της Πηνελόπης;) που αφορά στο Φόρκυ...σε αυτήν εδώ την ανάρτηση, επειδή από δω άρχισε η κουβέντα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. ...Διότι η ζωή αυτή αγαπητέ-η αδελφέ έχει ημερομηνία λήξεως ενω η άλλη είναι αιώνια.
    ΒΙΩΝΕΤΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ !
    ΤΟΝ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ Η ΨΥΧΗ..

    ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΟΤΙ ΒΙΩΝΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΜΕΡΙΚΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ ΚΑΙ ΚΟΣΜΙΚΟΙ ΠΟΥ ΛΕΓΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΣΥΝΕΧΩΣ ΤΟ ''Ιησού μου Ελέησόν με!'

    'ΟΤΑΝ ΑΥΤΗ ΧΡΟΝΙΣΕΙ[Γέρων Ιωσήφ]γίνεται αυτοενεργούμενη η ψυχή αισθάνεται αυτή την ευχή να λέγεται μόνη της .

    ''Αργότερα κατάλαβα οτι ΕΚΕΙΝΟΣ ΗΤΑΝ ΠΟΥ ΠΡΟΣΕΥΧΟΤΑΝ ΜΕΣΑ ΜΟΥ'' είπε στο βιβλίο ΟΨΟΜΕΘΑ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΚΑΘΩΣ ΕΣΤΙ ο γέρων ΣΟΦΡΩΝΙΟΣ ΣΑΧΑΡΩΦ..

    Αλλά εκτός της Αγιοπατερικής πείρας υπάρχει και η πείρα του καθενός ξεχωριστά από εμάς τους πιστούς.

    Ανάλογα την΄Πίστη του καθενός δίδεται και το μήνυμα.

    Διότι ο Θεός δίδει ανάλογα με τη δίψα και την ευγνωμοσύνη που έχουμε δια Εκείνον[το έχω βρει αυτό σε πατερικό κείμενο]..

    Επισης ο Πιστός λαός αισθάνεται με την εξομολόγηση αυτό το άδειασμα της μαυρίλας που έχει από αμαρτίες μέσα του και χαρά και αγαλλίαση κατά την Θεία Κοινωνία.

    Και θα πει κανείς: ''Εγω δεν το αισθάνομαι έτσι..δεν μου βγαίνει αδελφέ ,τι να κάνουμε τώρα;''..και το καταλαβαίνω αυτό!

    Διότι Ο Χριστός σέβεται απόλυτα τις θέσεις σου και την ελευθερία σου διότι αγάπη Χριστού με το ζόρι δεν γίνεται..

    Όμως θα σας έλεγα πως άνθρωπος που δεν έχει στόχους για την πέρα του τάφου ζωή είναι άνθρωπος μη συλλογιζόμενος βαθιά και ουσιαστικά για το τι είναι ζωή..

    Είδατε τι είπατε;

    ''Με εξοργίζει που είμαι θνητός!''..

    Πιστεύω πως ο Κύριος από την βάπτισή σας σας έδωσε πολλά χαρίσματα διότι σε όλους δίδει και εξωτερικά και εσωτερικά και όλα δικά Του είναι στην ουσία ακόμα και αυτη η προαίρεση [διάβασα τελευταία]η οποία έχει δοθεί από την γέννηση του ανθρώπου ακόμα και το αυτεξούσιο είναι δικό Του [Να είμαστε ελέυθεροι να πάρουμε όποιο δρόμο θέλουμε]και το οποίο παλλινδρομεί πότε στο καλό και πότε στο κακό..και δικές μας είναι οι πράξεις,οι σκέψεις,οι λογισμοί,οι φαντασίες κ.λ.π.

    Ό Κύριος στεκεται εκεί και περιμένει..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Πρώτα είναι καλό να Πιστέψει κανείς και ύστερα να ομολογήσει οτι πιστεύει ...

    Αλλά δεν φτάνει να το ομολογήσει,πρέπει και ενσωματωθεί στη βιωτή εν Χριστώ..να γίνει ΜΕΛΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΝΕΡΓΟ για να ζήσει.

    Και ζώντας πιστεύει ..και όσο πιστεύει θαυμάζει ..και όσο θαυμάζει νιώθει πόσο λύπησε τον Κύριο στο παρελθόν,πόσο του γύρισε την πλάτη..πόσο τον αγνόησε και πόσο Εκείνος τον περίμενε..και πόσο Εκείνος τον άφησε να χορτάσει το κακό για να εκτιμήσει το καλό και στη συνέχεια να το ακολουθήσει σαν σκοπό και στόχο για να πλησιάσει ακόμα πιο πολύ τον Κύριο διότι Εκείνος είναι ΦΩΣ και μόνο με φως ενωνεται..

    Εκείνος είναι ΑΓΝΟΣ..ΚΑΘΑΡΟΣ...ΑΓΙΟΣ..ΚΑΙ ΜΥΡΙΑΔΕΣ ΧΑΡΙΣΜΑΤΩΝ ΕΝΔΥΜΜΕΝΟΣ!!!

    Μα θα πει κανείς ''Είναι αδύνατον να γίνω έτσι..αυτά είναι δύσκολα πράγματα!!!''

    Και εγώ θα σας πω πως στην εκκλησία έχουμε ένα παζλ από χαρισματικές ψυχές.

    Αλλοι είναι προχωρημένοι και άλλοι λιγότερο..

    Και όμως Ο Κύριος ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΠΕΡΙΛΑΒΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ..

    Επομένως ιδού ένας δρόμος που οδηγεί σε Εκείνον.

    Κανείς δεν μπορεί να πει και για τον πλησίον του ακόμη οτι είναι κατώτερός του αφού και λίγο να αγωνιστείς και πολύ να αγωνιστείς ο Κύριος θα σε βάλει μαζί με τους Αγίους.

    Εχει τόση αγάπη ο Ιησούς αγαπητέ μου αδελφέ,που είναι λίγα τα λόγια που λέμε εδώ..αλλά περιμένει το δικό μας φιλότιμο..το οποίο φιλότιμο περιέχει και λίγη ταπείνωση μέσα ,οπότε αν δει ο Χριστός αυτό τότε βοηθάει την ψυχή στη Σωτηρία.

    Μα θα πει κανείς ''τι να κάνω;πως να ξεκινήσω;τι να πω;''..

    Θα σας πω να ξεκινήσετε με την Προσευχή απλά'' Αν υπάρχεις..σε παρακαλώ βοήθησέ με να σε βρώ!!!!''

    Από εκεί και εκεί κανετε μια προσευχή και ζητήστε τη βοήθεια της εκκλησίας..και όταν δεν νιώσετε κάτι από αυτά που σας λέγω τότε μιλάτε και εδώ είμαστε να τα ξαναπούμε.

    Ο ΚΥΡΙΟΣ ΣΤΕΚΕΙ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ!!!
    ΠΗΝ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Όλο αυτό το ιλιγγιώδες Σύμπαν μπροστά μου, όλη αυτή η έμβια ύλη σε αυτόν τον ασήμαντο πλανητάκο, όλο αυτό το ακατανόητο οικοδόμημα τη συνείδησης του homo sapiens, όλα μα όλα δεν μπορεί παρά να έχουν, πέρα από την αιτιώδη τους σύνδεση, και μια άλλη βαθύτερη αιτία.

    Προφανώς.

    Πώς θα μπορούσα να προσεγγίσω αυτή την αιτία ;

    Με την επιστήμη και ίσως και με την εν-όραση.

    Μάλιστα, και με τα δυο παρέα.

    Αλλά για να ακολουθήσω ένα εσωτερικό μονοπάτι, δεν μπορώ να χρησιμοποιώ οχήματα που φτιάχτηκαν σε εποχές ελαχίστων γνώσεων.

    Δεν μπορώ να ασκούμαι με παιδαριώδεις (για σήμερα ) ηθικισμούς και με παραμυθάκια.

    Δεν μπορώ να λέω «Κύριε ελέησον με τον αμαρτωλό» γιατί αυτές οι λέξεις, πέρα από ένα βαθύτερο νόημα που έχουν, αποκρυσταλλώνουν μια ολόκληρη κοινωνική –θρησκευτική κουλτούρα παμπάλαια, παρωχημένη, όπως την εξέθεσα παραπάνω.

    Θα πει κανείς :
    αντάλλαξε την λέξη «Κύριε» με την έννοια Αιτία.

    Την λέξη «Αμαρτία» με την έννοια Εγώ.

    Και την λέξη «ελέησον» με το « παύω να αντιστέκομαι, παραδίδομαι στο εσώτερο είναι ».

    Τότε ναι, κάπως διορθώνεται το πράγμα.

    Αλλά γιατί να κάνω αυτό και να μην κατασκευάσω μόνος μου ένα όχημα παίρνοντας επιλεκτικά στοιχεία από Ορθόδοξο Ασκητισμό,
    από Ζεν ( το ζεν είναι ασκητισμός χωρίς θρησκεία που επιτίθεται στη λογική για να δεις το «είναι» όπως παρουσιάζεται χωρίς το εμπόδιο που αυτή φέρνει )

    και ότι άλλο ;

    Γιατί να μην κάνω ένα δικό μου συγκρητισμό ;

    Εσείς βέβαια θα πείτε και πάλι για την μοναδική αλήθεια της Ορθοδοξίας, έξω από την οποία χορεύει ο διάβολος κ.λπ.

    Φόρκυς
    .........................

    (Σαλογραία,
    όπως καταλαβαίνειςείμαι από κείνους τους ανθρωπους που μια οκόκληρη ζωή παλεύουν με το οντολογικό πρόβλημα γι΄ αυτό και όλο λέω να πάψω να ανακατεύομαιμε το Blog, και όλο και γράφω πάντως, πίστεψέ με, δεν με πειράζει να μην τα βάζεις)

    Φόρκυς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. @Φόρκυ

    Μπλέκεστε με τους διαλογισμούς και τους ορθολογισμούς αγαπητέ μου αδελφέ, και αφήνετε την ουσία...

    Για να πει κανείς το Κύριε ελέησόν με,
    πρέπει πρώτα να πιστέψει οτι υπάρχει για να τον ελεήσει..και δευτερον να πιστέψει οτι έχει κάνει αμαρίες για να να αποΤΑΘΕΙ σε Εκείνον και να τον Σώσει...

    Ο ΚΥΡΙΟΣ ΟΜΩΣ ΣΩΖΕΙ ΤΟΥΣ ΘΕΌΝΤΑΣ ΝΑ ΣΩΘΟΥΝ..

    ΤΑ ΟΝΤΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΑΦΟΥ ΖΗΣΕΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΔΙΟΤΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΑΛΛΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΕΚΕΙΝΟΝ..

    ΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΤΙΣΜΑΤΑ ΔΕΝ ΠΕΙΘΕΣΤΕ ΔΗΛΑΔΗ ..

    ΑΠΟ ΤΑ ΤΟΣΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ...ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΙΚΟΥΣ...ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΠΕΙΣΘΗΤΕ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟΝ ΝΑ ΤΟ ΖΗΣΕΤΕ..

    Εγώ μπορώ [μας λέγει ο αββάς Χαιρήμονας]να σας βεβαιώσω πως είναι δυνατόν να βγάλουμε από το σιτάρι μέλι η ένα πολύ ελαφρό λάδι.

    Ενας όμως που το ακούει και δεν έχει την παραμικρή ιδέα γιαυτό λέγει:

    Αυτό που λές είναι αφύσικο,δεν το πιστεύω!

    Του παρουσιάζω πολλούς μάρτυρες,οι οποίοι βεβαιώνουν οτι το έχουν δει αυτό με τα μάτια τους και το έχουν γευτεί[!]η οτι οι ίδιοι έχουν παράγει τα προιόντα.

    Περιγράφω τα στάδια της επεξεργασίας αυτών των υλικών..πως δηλαδή η ουσία του σταριού φτάνει σε κατάσταση παχύρευστου υγρού και μοιάζει με λάδι η γλυκού πολτού που γίνεται σαν μέλι..

    Αφού λοιπόν η αλήθεια στηρίζεται σε τόσο αξιόπιστες ..αυθεντικές και ολοφάνερες αποδείξεις και αφού έχει δοκιμαστεί από την πείρα,πως είναι δυνατόν να αμφισβητείται;;;


    Μάταια διαφωνούμε συνεχίζει ο θείος πατήρ για το σκοπό μιάς οποιασδήποτε τέχνης η επιστήμης αν πρώτα δεν ερευνήσουμε βαθιά εκείνους τους τομείς που θα μας οδηγήσουν στη γνώση και των παραμικρών και κρυμμένων μυστικών της τέχνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Αγαπητέ Φόρκη (ετσι νομίζω είναι, ο Φόρκυς, του Φόρκεος, τω Φωρκηι, τον Φόρκη, ώ Φόρκη - τα αρχαία μου δεν είναι καλά)

    Παίρνεις ένα θερμόμετρο και προσπαθείς να ζυγίσεις! Μπορεί άραγε το υπερφυσικό να μετρηθεί με φυσικούς τρόπους? Πούλα το ρολόι για να πάρεις κομπολόι... Βρες το καταλληλο όργανο που μετράει το υπερφυσικό (αν μπορεί να μετρηθεί).

    Στις φιλοσοφικοεπιστημονικές σου απαντήσεις θα σου πω δύο φρασούλες από την Καινή διαθήκη.
    Ο Θεός (το 2ο πρόσωπο) αυτοπροσδιορίζεται "εγώ ειμί το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος" και ο απόστολός του (ξέρεις αυτός που πήγαινε στα εβραϊκά λόμπι της εποχής και συνήθως τον πέταγαν έξω, λιθοβολούσαν, φυλάκιζαν κλπ - αλήθεια γιατί τα υπέμενε όλα αυτά και δεν ζούσε τον πλούτο του στην Ταρσό?)λέει στους συμπατριώτες μου Αθηναίους: "εν αυτώ ζώμεν και κινούμεθα και εσμέν" (μέσα σε αυτόν (το Θεό) ζούμε και κινούμαστε και υπάρχουμε). Πως θα μπορούσες να δεις κάτι όταν είσαι και δεν είσαι μέρος του συστήματος του? Εσύ λόγω ειδικότητας ξέρεις πολύ καλύτερα ότι ο χρόνος και η ύλη και ο χώρος έχουν σχέση με την θέση του παρατηρητή. Πόσο μάλλον για κάτι(ή Κάποιον)που δεν είναι ούτε ύλη , ούτε ενέργεια. Όταν δε τον ρωτάνε ποιός είσαι, λέει "ο Ων" (αυτός που υπάρχει).

    Δες και εκείνο το εωθινό ευαγγέλιο που λέει ότι μετά την Ανάσταση, οι μαθητές είδαν κάποιον στην παραλία, έφαγαν μαζί του και δεν τολμούσαν να τον ρωτήσουν "ποιός είσαι" γιατί εξηγεί ΓΝΩΡΙΖΑΝ ότι ήταν ο Χριστός.

    Δηλ. κάποιον δεν τον αναγνωρίζω με τα μάτια, ενώ έχω να τον δω ελάχιστες ημέρες(και τον ξέρω πολύ καλά- για 3 χρόνια ήμουν πιστός ακόλουθός του) αλλά ΓΝΩΡΙΖΩ ό,τι είναι αυτός. ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΜΕ ΑΛΛΟ (μη επιστημονικά αναγνωρίσιμο) ΤΡΟΠΟ.

    Εύχομαι να βρεις το κατάλληλο "εργαλείο" να δεις το Χριστό!

    Στέλιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Στέλιο μου

    ευχαριστώ για την οπτική που πρόσφερες στην κουβέντα...

    Προτείνω στο Φόρκυ να δεί και να εκτιμήσει αναλόγως, εννοώ να ελέγξει την επιστημονική πληροφορία, και τις αναγωγές τις φιλοσοφικές -θεολογικές που θα μπορούσε κάποιος να αποτολμήσει...
    - να το ελέγξει ως φυσικός- στην ανάρτηση την παλιότερη που έγραψα και έχει τίτλο:

    Η ΚΥΜΑΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΥΛΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΧΑΜΕΝΟΙ ΠΑΠΑΔΕΣ,ας το δει στην επανάληψη, στο:

    http://salograia.blogspot.com/2010/07/blog-post_04.html

    Παρότι και τα δικά μου αρχαία είναι πια, ξεχασμένα, μπορώ να σε βεβαιώσω ότι ο Φόρκυς κάνει στη γενική του Φόρκυνος αλλά και Φόρκυος, διαλέγεις και παίρνεις!
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Emmanuil
    Ξαναδιάβασα αυτό που έγραψες:

    "Δεν είμαι θεολόγος για να παραθέσω χωρία αλλά θα ήθελα να μεταφράσω δυο γραμμές από το βιβλίο του

    Jean Meyendorff για τον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά:

    "Με δυο λόγια: πρέπει να ψάξουμε έναν Θεό που είναι με κάποιον τρόπο ΜΕΘΕΚΤΟΣ, ώστε μετέχων ο καθένας εξ ημών να λάβει, στο ΜΕΤΡΟ που του ΑΡΜΟΖΕΙ και κατ αναλογίαν της μετοχής, το είναι, την ζωή και την θέωση".

    Μολονότι απευθύνεται σε μοναχούς αυτό το δείγμα της ανατολικής χριστιανοσύνης σημαίνει τον δρόμο μέσα από την μεταμοντέρνα κατεδάφιση της μεταφυσικής:

    δεν είναι ο δρόμος της ανταμοιβής ή της αποφυγής τιμωρίας, δεν είναι ο δρόμος της ανεύρεσης του πρώτου κινούντος, της εξήγησης των φυσικών φαινομένων, αλλά η ΕΚΖΗΤΗΣΗ του ΠΑΤΡΟΣ.

    Ο δρόμος της ΥΙΟΤΗΤΑΣ.

    Δρόμος μη αντικειμενικά δεδομένος και ως εκ τούτου πέρα από κάθε κατάφαση ή άρνηση".

    ....................
    ΤΟ ΒΡΗΚΑ ΥΠΕΡΟΧΑ ΑΛΗΘΙΝΟ...ΑΞΙΟ ΠΟΛΛΩΝ ΔΑΚΡΥΩΝ
    ΧΑΡΑΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Αγαπητοί

    Σέβομαι τον ομολογητικό σας αντίλογο

    αν και θα ήθελα μια απάντηση σε όσα λέω, «ορθολογιστικού» τύπου

    περίπου ως εξής

    Και ποιος σου λέει εσένα Φόρκη ότι όλο αυτό το γίγνεσθαι που περιγράφεις με τα κοινωνικοπολιτικά ρεύματα που αναφέρεις και την σκυτάλη από κουλτούρες που η μια επηρέασε την άλλη ώστε να «κατασκευαστεί» όπως λες μια ακόμη «θρησκεία» όπως ο χριστιανισμός

    ποιος σου λέει
    ότι δεν ήταν όλο, ένα ακόμη θεϊκό σχέδιο ;
    που απλά μοιάζει «απ έξω» ως τυφλή νομοτέλεια ;


    αυτή είναι μια πιο ικανοποιητική απάντηση
    γιατί βρίσκει σημείο τομής μεταξύ πίστης και ορθολογισμού

    Φόρκυς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. "Αλλά για να ακολουθήσω ένα εσωτερικό μονοπάτι, δεν μπορώ να χρησιμοποιώ οχήματα που φτιάχτηκαν σε εποχές ελαχίστων γνώσεων."

    ......
    Αγαπητέ "Φόρκυ" γιά πιά γνώση μιλάς;...

    Ο Θεός ΕΙΝΑΙ Αγάπη...

    O δρόμος της ΓΝΩΣΕΩΣ του Θεού είναι η αγάπη.

    Mας εισαγάγει μέσα στο ίδιο το «Είναι» του Θεού. Μέσα στην ίδια την ύπαρξη του Θεού..

    Γι’ αυτό, μόνον ζώντας την αγάπη, ζούμε και γνωρίζουμε, τον ίδιο τον Θεό.

    Με ολο τό θάρρος της αγάπης αδερφέ...



    Ιωάννης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. Φόρκυ
    ;-)
    καλά είσαι φοβερός και σύ!!!

    Φτιάχνεις λόγους και αντιλόγους με τον εαυτόν σου, όπως εκείνο το...γκόλουμ του Τόλκιν, στον Αρχοντα των Δαχτυλιδιών.
    ;-)(το χουμε οικογενειακό ...το βλέπω...)

    Πολύ μου άρεσε η τελευταία σου υπόθεση με την οποία θα μπορούσε να ταπωθεί μερικώς, ο ενάντιος λογισμός σου.

    Βέβαια η οριστική τάπωση των ενάντιων λογισμών γίνεται ΜΟΝΟΝ όταν συμβεί η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΙΩΝΙΟ ΠΑΤΕΡΑ, που ανέφερε και ο Εμμανουήλ και άλλοι εκλεκτοί αγωνιστές του πνευματικού δρόμου.

    ΜΟΝΟ σε κείνη την ΑΓΚΑΛΙΑ, ΣΕ ΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ, βιώνεται όλο το ΦΩΣ
    ΤΩΝ ΧΑΡΜΟΣΥΝΩΝ, ΛΥΤΡΩΤΙΚΩΝ ΔΑΚΡΥΩΝ, αγαπημένο μου...και ΜΟΝΟ τότε ο άνθρωπος βιώνει την ΤΕΛΕΙΩΤΙΚΗ ΑΡΣΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΙΑΚΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΤΟΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Αγαπητέ Φόρκυ

    διάβασα με μεγάλη προσοχή όσα έγραψες και ομολογώ ότι είναι απολύτως πειστικά.

    Αν κάποιος ακολουθεί με συνέπεια το δρόμο τον οποίο δηλώνεις ότι ακολουθείς δεν μπορεί παρά να φθάσει στο αποτέλεσμα στο οποίο φθάνεις.

    Το θέμα είναι ότι αν τα πράγματα είναι έτσι, αν δηλαδή όλα δεν είναι τίποτε άλλο παρά παιχνίδια των χημικών ενώσεων του εγκεφάλου μας, και το τέλος της λειτουργίας του σηματοδοτεί και το τέλος της ύπαρξης του τότε η ζωή μας δεν είναι παρά ένα κακόγουστο αστείο και μάλιστα τόσο πιο κακόγουστο όσο ωραιότερη, μακρύτερη και πιο ενδιαφέρουσα είναι.

    Ταυτόχρονα θα έχει συντελεστεί ένα μοναδικό παράδοξο της φύση που είναι η επίτευξη της αυτοσυνειδησίας ως αποτέλεσμα τυχαιότητας χωρίς μάλιστα να κατανοούμε και τον σκοπό που εξυπηρετεί.

    Παρόλα ταύτα νομίζω πως μπορούμε να βρούμε ένα modus vivendi για να συνεχίσουμε τη συζήτησή μας.
    Θα επανέλθω.

    γδμ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. Αγαπητέ Φόρκυ

    Γράφεις:

    ..."Θα χρειαστούν βέβαια αρκετοί αιώνες μέχρι να πάρει ο χριστιανισμός την τελική του μορφή.

    Ή θεωρία δε ήταν συμπαγής."...

    Νομίζω ότι αδικείς τον Χριστιανισμό.

    Σε βεβαιώνω (όπως και πολλοί εδώ) ότι η διδασκαλία του Χριστιανισμού, από τον 1ο αιώνα μέχρι σήμερα, είναι ακριβώς η ίδια.

    Να σου πω μάλιστα κάτι που με κάνει να θαυμάζω ο ίδιος, είναι όταν καταλαβαίνω ότι ο Άγιος Διονύσιος (1ος αιώνας), ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς (14ος αιώνας) και ο γέροντας Παϊσιος (20ος αιώνας) λένε ακριβώς τα ίδια (στο θέμα π.χ. της θεώσεως του ανθρώπου κατά χάριν).

    Από την άλλη πλευρά δεν σου κρύβω ότι λυπάμαι για την "ταλαιπωρία" της Φυσικής (που συμπαθώ), στα θέματα που προκαλούν τόσες διαμάχες, όπως π.χ. της κβαντομηχανικής, renormalization, της τοπικότητας κλπ.

    Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω πως γίνεται να έχουμε από την μια πλευρά βεβαιότητα για την αλήθεια της φυσικής (=ότι κατανοούμε τον φυσικό κόσμο) και από την άλλη πλευρά βεβαιότητα ότι ο Χριστιανισμός δεν αποκαλύπτει καμιά αλήθεια;

    Έχω και άλλες παρατηρήσεις αλλά ...θα προτιμήσω να κλίνω το ψευδώνυμό σου και παρακαλώ για διορθώσεις:(κατά το πέλεκυς) ο Φόρκυς του Φόρκεως, τωι Φόρκει, τον Φόρκυν, ω Φόρκυ

    Παναγιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Παναγιώτη
    η μάνα του Γιώργη πρέπει να είναι πολύ περήφανη για το φιλολογικό έρωτά σου, χαχα...τέλειος είσαι...ευθύμησα πάλι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. Αγαπητέ Emmanuil,

    Γράφεις: "Προσωπικά βρίσκω μεγάλη βάση μαρτυρίας στην υμνολογία. Παραμυθιασμένοι ή αφελείς δεισιδαίμονες είναι αδύνατον να γράψουν έναν Ακάθιστο ή μιαν ακολουθία του Νυμφίου."

    και συμφωνώ απόλυτα.

    Επίτρεψε μου να γράψω δύο στίχους που μου αρέσουν ιδιαίτερα:

    "Χαίρε αστέρος αδύτου Μήτηρ. χαίρε αυγή μυστικής ημέρας" και το θεολογικότατο:

    "Όλος ήν εν τοις κάτω και των άνω ουδόλως απήν ο απερίγραπτος Λόγος, συγκατάβασις γαρ Θεϊκή, ού μετάβασις δε τοπική γέγονε."...

    Παναγιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. Ο αγαπητός Φόρκυς ανατάραξε τα ήρεμα νερά του μπλόγκ της Σαλογραίας θέτοντας το θέμα συμβιβασμού πίστης και ορθολογισμού.

    Ο γδμ μας παραπέμπει στο ασύμμετρο γεγονώς της αυτοσυνειδησίας. Ασύμμετρο διότι το σύμπαν αντί να οδεύει προς κατάσταση όλο μεγαλύτερης εντροπίας οδεύει σε όλο μεγαλύτερη οργάνωση παράγοντας τον ίδιο του τον παρατηρητή, την ανθρώπινη αυτοσυνειδησία.

    Χωρίς να θέλω να κομίσω γλαύκα εις Αθήνας θα ήθελα να παραπέμψω τους ενδιαφερομένους στο βιβλίο του καθηγητή του ΔΠΘ Γεωργίου Παύλου "Νόστος Ασύμμετρος Προσώπου Α και Β". Ο Γ. Παύλος είναι καθηγητής των θετικών επιστημών αλλά παράλληλα έχει σπουδάσει φιλοσοφία και θεολογία. Το παραπάνω έργο διαπραγματεύεται το θέμα πίστης και σύγχρονου ορθολογισμού με έγκυρο τρόπο από την σκοπιά ενός ορθόδοξου επιστήμονα.

    Emmanouil

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Το αδιέξοδο του Ευκλείδειου - Γεωμετρικού κόσμου
    Συγγραφέας:
    Δημήτρης Γερούκαλης
    (αποσπασμα)

    H κατάχρηση της ελευθερίας εκ μέρους του ανθρώπου συνεπάγεται την κατάχρηση του αυτοσυναισθήματος της θείας αξιοπρέπειάς του. Βιάστηκε να γίνει “Θεός” και δέχθηκε τις υπηρεσίες του όφεως, για να επιτύχει τον σκοπό αυτόν. Έτσι το ιερό και άγιο αυτό ψυχοδυναμικό κίνητρο της αξιοπρέπειας μεταποιήθηκε σε “δαιμονικό” εγωιστικό ψυχοδυναμικό στοιχείο. Προκύπτει δε τοσαύτη ψυχική μειονεξία ώστε η, με οποιοδήποτε τρόπο, υπόμνησή της, προκαλεί πλέον τη φυγή του “πεπτωκότος” ανθρώπου μακριά από την ανάμνηση των συνθηκών που τη γέννησαν.


    Ο αδαμικός παραβάτης φοβάται, σε πρώτη φάση, τον εαυτόν του, καθώς τον βλέπει πλέον “γυμνό”, δηλαδή αδύναμο, κυριευμένο από τη φθορά και τον θάνατο. Πώς μπορεί αλήθεια ένας τόσο “συντετριμμένος” και “ταπεινωμένος” και “νεκρός” κατά Θεόν άνθρωπος να σταθεί ενώπιον του δημιουργού του; Το τραυματισμένο αυτοσυναίσθημα της (θείας) αξιοπρέπειάς του επαναστατεί κατά του εαυτού του, τον απορρίπτει, τον απεχθάνεται, τον απωθεί. Σε πρώτη θεώρηση ο φόβος σχετίζεται οργανικά με την εικόνα του εαυτού του, που έχει ενώπιόν του ο παραβάτης αδαμικός άνθρωπος, αλλά σε δεύτερη θεώρηση οδηγούμεθα στην πρωτογενή αφετηρία του φόβου (άρνηση ενοχής, απώθηση). Έτσι, ο μεταπτωτικός άνθρωπος οδηγείται στη δημιουργία του “προσωπείου” , για να επικαλύψει ως “μάσκα” τις εσωτερικές διασπάσεις του ανθρώπου. Έτσι δημιουργείται μια ψευδαίσθηση στον άνθρωπο ως προς το ποια πρέπει να είναι η εικόνα του ανθρώπου. Αλλά αυτή η εικόνα, ως προϊόν ψευδαισθήσεως, είναι ιδεατή εικόνα, η οποία υπάρχει μόνο στο μυαλό των ανθρώπων.

    ..και ο Αγ. Ιωαανης της Κλιμακος μας λεει..

    . Ὑπερηφάνεια σημαίνει, ἐσχάτη πτωχεία μιᾶς ψυχῆς ποὺ παρουσιάζεται κατὰ φαντασίαν ὡς πλουσία, καὶ ποὺ νομίζει ὅτι ζῆ στὸ φῶς, ἐνῷ εὑρίσκεται μέσα στὸ σκοτάδι. Ὄχι μόνο δὲν ἀφίνει τούτη ἡ μιαρὰ νὰ προοδεύη κάποιος, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ὑψηλὰ τὸν ρίχνει κάτω.

    Ὁ ὑπερήφανος μοναχὸς δὲν χρειάζεται δαίμονα, διότι γίνεται πλέον ὁ ἴδιος δαίμων καὶ ἐχθρός του ἑαυτοῦ του.


    Iωαννης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. Το αδιέξοδο του Ευκλείδειου - Γεωμετρικού κόσμου
    Συγγραφέας:
    Δημήτρης Γερούκαλης
    (αποσπασμα)

    Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι, δυστυχώς ακόμα, εγκλωβισμένος στην αριστοτέλεια λογική, στην ευκλείδεια γεωμετρία και νευτώνεια φυσική. Είναι δηλαδή εγκλωβισμένος στον χώρο και στον κόσμο του αισθητού. Βλέπουμε το περιβάλλον μας όχι όπως είναι στην πραγματικότητα, αλλά όπως οι αισθήσεις μάς επιτρέπουν να το αντιληφθούμε ( η ύλη, στα πλαίσια του χωροχρόνου της θεωρίας σχετικότητας, δεν αποτελεί μία ξεχωριστή οντότητα, αλλά μία ιδιομορφία πεδίου).

    Οι αισθήσεις μας μπορούν να καταγράψουν και να συγκεκριμενοποιήσουν σχήματα που μορφοποιούνται μόνον σε χώρους μέχρι τριών (3) διαστάσεων, όπως αυτοί περιγράφονται από την ευκλείδεια γεωμετρία.

    Τα σχήματα, τα οποία μορφοποιούνται μέσα σε χώρους που περιγράφονται από μη ευκλείδειες γεωμετρίες, όπως αυτές του Lobatschewski και του Riemann, δεν είναι δυνατόν να γίνουν αντιληπτά από τις ανθρώπινες αισθήσεις.

    Η αδυναμία αυτή των αισθήσεων μάς αναγκάζει να περιορίζουμε τον κόσμο των αισθητών εντυπώσεών μας σε ένα πολύ μικρό υποσύνολο του συμπαντικού χώρου. Να σχηματίζουμε δηλαδή αυθαίρετα, μέσω των αισθήσεών μας, μία ελαχιστότατη ευκλείδεια υποκειμενική τομή στο συνεχές μη ευκλείδειο χωροχρονικό γίγνεσθαι.

    Η πραγματική φύση του τετραδιάστατου μη ευκλείδειου σύμπαντος είναι μη αισθητή και περιγράφεται μόνον μέσω μαθηματικών σχέσεων.

    ...........

    Αγαπητε αδερφε "Φορκυ"... ταπεινωσε εαυτο αν θελεις να σωθεις απο τον εαυτο σου..

    Ιωαννης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. Εμμανουήλ Φίλτατε

    εκτός των άλλων....
    Ευχαριστώ για την πληροφορία.

    Τον κ. Παύλο τον είχα δει μια φορά σε συζήτηση -βίντεο και είχε μιλήσει με μεγάλη ευθύτητα και σοφία και απλότητα...

    Πολύ μου άρεσε η σεμνότητά καθώς και οι Ορθόδοξες τοποθετήσεις που είχε σε θέματα...

    Επειδή η ταπεινότητά μου, βαίνει σιγά σιγά προς... εγκεφαλικήν τυρογαλίασιν, τι νομίζεις, αν το αγοράσω, θα το καταλάβω το βιβλίο του Παύλου, ή θα τα βρώ μπαστούνια όπως με κείνο το άλλο βαθυστόχαστο πόνημα των Πόπερ και Ηκλές που μου φάνηκε για ποοοολύ προχωρημένους, και θα θρηνήσω για τη λάθος επιλογή μου;
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. για τον Παναγιώτη

    που είπε ότι αδικώ λέγονταςότι χρειάστηκαν αιώνες για να αποκρυσταλλωθείο χριστιανισμός ως θεωρία έχω να απαντήσω ότι, αν θυμάμαι καλά, οι οικουμενικές σύνοδοι γίνονταν μέχρι σχεδόν το τέλος του 6ου αιώνα κι ύστερα, εννοούσα περισσότερο τον Χριστιανισμό ως μια καθημερινή κουλτούρα γι αυτό ανέφερα και το θέμα της ανάδειξης της Παναγίας ως σημαίνουσας μορφής πολύ πολύ αργότερα από τους πρώτους αιώνες και μην ξεχνάμε ότι κατά την διάρκεια της εικονομαχίας κάπου στον όγδοο ή ενατο αιώνα είχαμε το φαινόμενο επαναφοράς παγανιστικών εορτασμώνστην Πόλη ( πού ξεφύτρωσαν ; ) απο τους εικονομάχους, κάτι που δηλώνειμια πολύ σταδιακή εδραίωση τέλος πάντων, δεν θέλω να νομίζετε ότι η προθεσή μου είναιεπιθετική, καθόλου, απλά παραθέτω σκέψεις μου που μπορεί να είναι και λανθασμένες όσον αφορά το θέμα της Φυσικής.

    Εγώ δεν προβάλλω την φυσική ως αντίπαλη στην μεταφυσικήίσα ίσα που η φυσική και η μεταφυσική σιγά σιγά συγκλίνουν αν βλέπατε τι έχω γράψει σε αυτό το σαλόνι θα καταλαβαίνατε ότι οι προβληματισμοί μου αφορούν στην ιστορία, στην θρησκειολογία, σε τέτοιους τομείς όλο κι όλο αυτό που λέω απ την αρχή

    είναι ότι άλλο ο Θεός ως ζήτημα και άλλο οι θρησκείες τις οποίες - το λέω για πολλοστή φορά -θεωρώ ανθρωπινα πολιτισμικά προιόντακαι όχι αποτέλεσμα αποκάλυψης δηλαδή κάποιοι σοφοί και φωτισμένοι ψηλάφησαν, αφουγκράσθηκαν το θείο, το άρρητο, και το οργάνωσαν σε δόγματα- μπορεί το θείο να λειτουργεί και αμφίδρομα, δεν λέω-αλλά οι θρησκείες είναι σχετικές προσεγγίσεις όχι απόλυτες.

    Η ασκητική είναι ασφαλέστερο μονοπάτι και μάλλον ή ίδια κάτω από όλα τα μεγάλα μεταφυσικά συστήματατων πολιτισμών για το μικρό θέμα του ονόματος Φόρκυς ναι, ίσως η κλητική προσφώνηση να είναι Φόρκυ

    πώς είναι για το Ραδάμανθυς ;

    Φόρκυς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Αχ βρε αγαπημένη-οι μου!
    Ο ευρύς νους δε χωράει τον πόνο της καρδιάς...
    Μακάρια η εγκεφαλική τυρογαλίαση!Με τις υγείες σου!-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. Το αδιέξοδο του Ευκλείδειου - Γεωμετρικού κόσμου
    Συγγραφέας:
    Δημήτρης Γερούκαλης

    (αποσπασμα)

    Ο Λόγος – Χριστός αρχέτυπο του ανθρώπου

    Η ακρίβεια της εικόνας του Θεού στον άνθρωπο βρίσκεται πλήρως στη δυνατότητά του να ενωθεί με τον Θεό “κατά μίαν υπόστασιν“.

    Η εικονική τριαδοείδεια της πλάσεως του ανθρώπου αποκαλύπτεται ενεργητικά πλέον στην ανέλιξή του κατ’ εικόνα στο αρχέτυπο.

    Αν ο σκοπός της δημιουργίας του κόσμου ήταν ο άνθρωπος, ο απώτερος σκοπός της δημιουργίας του ανθρώπου “κατ’ εικόνα και ομοίωσιν Θεού” ήταν ο ίδιος ο Χριστός.

    δ) Αδαμική οικονομία. Ελευθερία και τρεπτότητα

    Ο άνθρωπος, ως πλάσμα εκ του μη όντος ”ψυχή τε και σώματι κτιστόν”, προέρχεται χαρισματικά από τον Θεό.

    Η κτιστή του φύση, σε αντίθεση με εκείνη του Θεού, έχει συνυφασμένη στην ύπαρξή της την τρεπτότητα ως συνιστώσα. Καμιά φυσική “εντελέχεια” δεν αίρει την κτιστότητά της. Καμιά “κτιστή” χάρη εγγενής στη φύση του δεν μπορεί να αποτρέψει την τρεπτότητα και άρα το ενδεχόμενο επιστροφής στο μη ον.

    Για να αποδεσμευθεί η κτιστή ύπαρξη του ανθρώπου από τις ολέθριες συνέπειες της αυτονομήσεως χρειάζεται να ριζώσει ελεύθερα σε μια οντολογική πραγματικότητα πέραν και έξω από αυτήν, μια ύπαρξη που δεν πάσχει από την κτιστότητα και την προς το μη ον ροπή.

    Μοναδική ύπαρξη πέρα από την κτιστότητα είναι η δημιουργός “αρχή” κάθε κτιστής υπάρξεως, η άκτιστη ζωή του Θεού.

    Επομένως, η μοναδική δυνατότητα για τη ζωή του κτιστού ανθρώπου είναι η οντολογική του αναφορά και μέθεξη στη ζωή του ακτίστου.

    Το αυτεξούσιο όμως αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την τελείωση του κτιστού προσώπου. Πρόσωπο είναι η “προς τα έσω ενότητα η των πάντων”.

    ...............

    Η Ορθοδοξια δεν ειναι θρησκεια, Ορθοδοξια ειναι ο ιδιος ο Θεος! Ολα τ αλλα ειναι αναζητηση Θεου.

    Ιωαννης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. :-(
    Με ανεβάσατε ποοολύ ψηλά απόψε και ...ζαλίζομαι...

    Καλέ...κατεβάστε με, πέστε τα πιο απλά, ώστε και γω ο στούπος, που λέει και το Στελάκι μας, να τα καταλάβω...

    τι είναι, τώρα, η "εικονική τριαδοείδεια της πλάσεως του ανθρώπου"

    και αυτό πώς θα με γλυτώσει εμένα άμα με πιάσουν τα διαόλια μου με το διευθυντή ή με κανα ζόρικο συνάδελφο;
    ;-)

    Ας πάω να διαβάσω τους Χαιρετισμούς στην Παναγία, περιστεράκια μου...

    Σας ευχαριστώ για τη χρυσή παρέα...

    Εύχεσθε πάντες υπέρ πάντων...

    Καλό ξημέρωμααααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. Η Τριαδοείδεια του ανθρώπου

    Ο άνθρωπος είναι η μοναδική και αποκλειστική εικόνα της άκτιστης τρισυπόστατης θεότητας στον χώρο των κτιστών όντων. Τριαδική είναι η φύση της ανθρώπινης ψυχής “κατ’ εικόνα” της ανωτάτης Τριάδος, αφού η νοερή, λογική και πνευματική της διάσταση παραπέμπει εικονικά στο αρχέτυπό της, στην παντουργό Αγία Τριάδα.
    Ο Θεός έδωσε το αυτεξούσιο, “το της ελευθερίας αρχαίον αξίωμα” στον άνθρωπο, αφού τον έπλασε “κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσίν του”, ώστε, “ει βούλεται” να μην εκπέσει από το αγαθό Αρχέτυπο, αλλά Αυτόν να μιμείται, αφού προικίσθηκε με ανάλογη αγαθότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  80. Ευχαριστώ για την επεξήγηση περί Τριαδοείδειας...πλην...πώς είπαμε, θα καταφέρει αυτή η επίγνωση να με βοηθήσει να μη...μαλλιοτραβηχτώ με το ζόρικο συνάδελφο;
    Σκέψου θα μου απαντήσεις αύριο, Ιωάννη μου...
    Καλό ξημέρωμα(ξημερώνει όπου να ναι...και πρέπει να ξυπνήσουμε και νωρίς για να εορτάσουμε...)
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  81. Καλημέρααααα

    Η σχέση μας την Αλήθεια Χριστό δεν είναι νοητική, γνωσιακή, συναισθηματική, πρακτική ή εμπειρική. Είναι σχέση προσωπική, βαθύτατα υπαρξιακή, καθολικά μεταμορφωτική. "μέχρι να μορφωθεί ο Χριστός μέσα σας" (Γαλ. 4, 19)

    Η πίστη με τη Χάρι του Αγίου Πνεύματος ανακαινίζει τη ζωή, εισάγει τον άνθρωπο σε άλλο "βιότοπο", σε άλλη υπαρξιακή και οντολογική διάσταση. Σε ζωή καινή με τη Χάρι του Θεού, μέσα στον Θεό. "Διότι μέσα σ' Αυτόν ζούμε και κινούμαστε και υπάρχουμε". (Πράξ. 17, 28)

    Όπως είναι διαφορετική η ζωή στην ξηρά από την ζωή στη θάλασσα έτσι διαφέρει η ζωή των ζωντανών μελών της Εκκλησίας του Χριστού από τη ζωή των ανθρωποκεντρικών, ορθολογιστών. Διότι δεν διαφέρει ως προς την θεωρητική αποδοχή αρχών, αξιών ή δογμάτων. Αλλά ως προς το πολίτευμα.


    Είναι ζωή σε διαφορετικούς κόσμους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  82. Σαλογραία αγαπητή

    Ο Γ. Παύλος είναι δάσκαλος και έχει γράψει το έργο του μεθοδικά. Είναι κατά την γνώμη μου εύκολα προσβάσιμο. Μακάρι να μην έχει εξαντληθεί.

    Emmanouil

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  83. Αγαπητέ Φόρκυ,

    Eπειδή και εγώ τυγχάνει να έχω σπουδάσει λίγη Φυσική και επειδή και εγώ αγαπώ υπερβολικά την λογική μου και βασίζομαι σε αυτήν σε βαθμό εξάρτησης, ένιωσα την επιθυμία να απαντήσω, πάντα φιλικά και καθόλου αντιδραστικά, όπως φαντάζομαι πως περιμένεις.



    1. Ανεξαρτήτως από το πως ερμηνεύουμε και αναλύουμε την ύλη ώστε να την κατανοήσει ο ανθρώπινος νους μας, αυτό δεν σημαίνει πως εξαντλείται εκεί η πραγματική φύση της. Αυτό είμαι σίγουρος πως το έχεις καταλάβει από τα σφάλματα που μέχρι και τώρα δεν μπορεί να εκμηδενίσει η επιστήμη στην προσπάθειά της να βρει σαφή ορισμό για τα πάντα και στην ουσία να τα προβλέψει.



    2. Κι' όμως το θέμα του Θεού, τουλάχιστον σε αυτούς που πιστεύουν, είναι κυρίως θέμα βιώματος και όχι σκέψεως και συσχετισμών. Κυρίως γιατί ο Θεός είναι άχρονος. Πράγμα που για να το κατανοήσουμε θα έπρεπε να υπάρχουμε σε μια διάσταση παραπάνω.

    Άπαξ και υπάρχουμε στις 4 διαστάσεις, μπορούμε να κατανοήσουμε τις 3. Για να κατανοήσουμε και τις 4 θα έπρεπε να κινούμαστε στις 5. Άρα με βάση την λογική και την νόηση δεν μπορούμε να έχουμε παρατηρησιακή εμπειρία της φύσεως του Θεού.

    3 κ’ 4. Αν πάρουμε σαν δεδομένο πως ο Θεός (για τους Χριστιανούς τουλάχιστον) είναι βίωμα, δεν ισχύει πως βλέπουμε τις θρησκείες ούτε σαν πολιτιστικά/κοινωνιολογικά φαινόμενα, ούτε σαν ιστορικές/φιλοσοφικές αναζητήσεις και σε καμία περίπτωση δεν έχουμε την ανάγκη να νιώθουμε ελέγξιμο και απηλαγμένο από κάθε τι το ψυχολογικό, το όλο βίωμα που ο καθένας από εμάς πασχίζει να νιώσει.

    Άρα για “εμάς”, όπως λες, υπάρχει ο αληθινός Θεός που έχουμε βιώσει μέσα από την Ορθόδοξη Εκκλησία και από την άλλη άνθρωποι που απέχουν από την αλήθεια, είτε λίγο είτε πολύ, για λόγους που μόνο ο Θεός ξέρει.


    5. Το πώς ο καθένας από εμάς βιώνει τον βέβαιον του θανάτου, τι συναισθήματα προκαλεί αυτή η συνειδητοποίηση, τι στην ουσία είναι ο θάνατος και τι ρόλο παίζει στο θρησκευτικό βίωμα του καθενός είναι μεγάλο θέμα για να το αναπτύξουμε εδώ.

    Το μόνο που θα ήθελα να σου πω, γιατί το έχω νιώσει και εγώ, είναι πως δεν είναι η λογική σου που δεν σε αφήνει.

    Είναι η ανασφάλεια που νιώθεις, λόγω της περιορισμένης ανθρώπινης φύσης, διότι δεν μπορείς να εξηγήσεις και να κατανοήσεις τα πάντα, που σε κάνει να προσκολλάσαι στην λογική σου.

    Το μόνο όπλο που έχεις δηλαδή με πιθανότητα να σε κάνει να νιώσεις πως μπορείς, μέσα από την ανάλυση, να ελέγξεις κάθε πτυχή του κόσμου και της ύπαρξής σου.
    Στο τέλος το θεοποιείς νομίζοντας πως δεν υπάρχει τίποτα από την στιγμή που δεν μπορείς να το δεις. Στην ουσία έχεις την ανάγκη να βλέπεις τα πάντα. Ανάγκη ελέγχου.
    Και σίγουρα αυτό ενεργοποιεί και τον εγωισμό του καθενός που έχει πίστη στις γνώσεις και στις νοητικές του ικανότητες.
    Και αυτό όμως είναι μεγάλο θέμα και βλέπω πως δεν το συνοψίζω αρκετά αποδοτικά.

    6. Δεν είναι καθόλου φρόνιμο αλλά και καθόλου λογικό να μην γίνονται τέτοιου είδους συζητήσεις, έστω και από ανθρώπους που επιχειρηματολογούν έχοντας διαφορετικά κριτήρια, βιώματα, σκέψεις αλλά και ψυχισμούς. Πάντα βρίσκεται κοινός τόπος, κυρίως από την στιγμή που υπάρχει ευγένεια.

    Σαν υστερόγραφο θα ήθελα να σε παραπέμψω σε έναν άλλο “συνάδελφο”:

    http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/tributes/nikolaos/index.htm


    Δεν ξέρω αν είσαι πιο φτασμένος φυσικός από εκείνον, πάντως εγώ δεν είμαι.
    Τι άραγε να μην του έφτασε από όλα αυτά που μέτρησε και είδε;
    Πως έγινε και ξεπέρασε τον εγωισμό του πως τα ξέρει όλα ή πως μπορεί να τα καταλάβει όλα;

    Συγχωρέστε με όλοι που σας κούρασα πάλι με τις, ομολογουμένως, μη αποδοτικές περιλήψεις των ατάκτως ερριμμένων σκέψεών μου.

    Nimrodel

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  84. Εμμανουήλ
    ευχαριστώ για τη διευκρίνιση...είναι πανεπιστημιακός Δάσκαλος στη Θράκη ο κ. Παύλος, αν θυμάμαι...

    Ανων. φίλοι
    με την αγάπη και την ωραία εικόνα της θάλασσας και των ψαριών, σας ευχαριστώ.
    Την εικόνα με τη θάλασσα και τα ψάρια την αναφέρει και ο Μάρσαλ Μάκ Λούαν στο έργο του MEDIA το είχα ίσως μνημονεύσει και παλιότερα.
    Εδώ η αναγωγή η θεολογική μου άρεσε ιδιαίτερα...
    Να είστε όλοι καλά..

    ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ Δαιμονικώς...βαρεμένης, ΥΠΑΡΧΕΙ ΈΝΑ ΣΧΟΛΙΟ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΈΝΗ ΝΑ ΠΑΡΑΘΕΣΩ.
    ΣΑς ΘΥΜΙΖΩ ΟΤΙ Η ΕΛΕΝΗ ΉΤΑΝ Η ΦΙΛΗ ΠΟΥ ΜΕ ΕΙΧΕ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΜΕΡΑ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  85. Υ.Γ.
    Καθυστερώ την παρουσίαση του σχολίου της φίλης μου Ελένης, διότι μου έδωσε το σχόλιό της σήμερα χειρόγραφο, και πρέπει να βρω χρόνο να το
    πληκτρολογήσω.

    Μάλλον θα το θέσω ως υστερόγραφο, κάτω απο την κύρια ανάρτηση,επειδή θεωρώ σημαντική τη μαρτυρία της, μπορώ να σας δώσω και περισσότερα στοιχεία της σε όποιον επιθυμεί, προς επιβεβαίωσιν των λεγομένων μου.

    Νομίζω ότι είναικαλύτερα έτσι, διότι εδώ ίσως θα είναι κάπως δύσκολο, ένας νέος αναγνώστης να το διαβάσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  86. Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Με αφορμή την Αίτνα και την επίσκεψη σ' ένα σπήλαι...":

    Την αγάπη μου σε όλους σας!
    Πρώτα απ' όλα καλή μας Σαλογραία, καλώς όρισες.

    Με χαρά είδα ότι επέστρεψες και πάλι κοντά μας. Το άρθρο σου αυτό, τι να πω, όπως και άλλοι είπαν πιο πάνω, μίλησε στην ψυχή μου. Έτσι εύχομαι να μιλήσει και στην ψυχή των περιστεριών σου όταν το διαβάσουν. Σε ευχαριστούμε για το κουράγιο, την δύναμη και την ομορφιά που μας δίνεις.

    Πολλά θα ήθελα να γράψω, και εδώ αλλά και στα άλλα σου άρθρα, όμως αυτές τις μέρες έχω περιορισμένο χρόνο λόγω διαφόρων μικροϋποχρεώσεων που επιτέλους αποφάσισα να ασχοληθώ μαζί τους.

    Για την ώρα, αυτό που θα ήθελα είναι να πω στον φίλο μας Φόρκυ, πως έστω κι αν εκείνος δεν πιστεύει σε κάποια θρησκεία ή στον Χριστό που πιστεύουμε εμείς (εδώ μπαίνει μεγάαααλη παρένθεση για την ποιότητα της πίστης), δεν πειράζει. Πιστεύει Εκείνος σε σένα! Και τίποτα δεν είναι περιττό για Εκείνον. Όλα έχουν τη θέση τους στο σχέδιο Του.

    Κάποτε βρέθηκα να περπατώ παραζαλισμένος σε μονοπάτια σκοτεινά ωσάν το τούνελ που επισκέφτηκε η Σαλογραία μας και χωρίς φακό μάλιστα. Μέσα στα σκοτάδια εκείνα, έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο που είχαν αποκτήσει "τυχαία" οι γονείς μου (άλλη ιστορία αυτή). Μιλούσε για τον γέροντα Παίσιο. Το διάβασα. Μπορεί να μη φωτίστηκε το σύμπαν όπως θα ήθελα να συμβεί, ωστόσο, μέσα στο πίσσα κατράμι σκοτάδι, καταλαβαίνεις πως μια αχτίδα φωτός, είναι σημαντική! Όχι για τίποτα άλλο, αλλά κυρίως γιατί σου δημιουργεί την ελπίδα και σου υπενθυμίζει, πως το φως υπάρχει... Πήρα λοιπόν κουράγιο και συνέχισα την πορεία μου για την αναζήτηση φωτός στο τούνελ, ωσάν την Νικολούλη κι εγώ.

    Έχουν περάσει περίπου 10 χρόνια από τότε. Τι άλλαξε θα με ρωτήσεις; Κυρίως, άλλαξα εγώ. Βγήκα από το τούνελ; Βρήκα το φως το αληθινό; Θα σου απαντήσω, ναι και όχι. Ίσως καλύτερα απαντάει αυτό που είπα σε ξάδερφο αγαπημένο στην κηδεία που παρευρεθήκαμε συγγενικού προσώπου προημερών.

    Μου είπε σε κάποια στιγμή: Πάει κι ο θείος Ντίνος. Κι εγώ τότε του απάντησα, πως ξάδερφε, ο θείος δεν πάει. Δεν είναι ο άνθρωπος το κέλυφος που βλέπουμε. Αυτό είναι το κιούπι. Το περιεχόμενο του ανθρώπου ξάδερφε, και στο λέω πιο σίγουρα από όσο σίγουρος είμαι για το ότι εγώ κι εσύ μιλάμε αυτή τη στιγμή, δε χάνεται.

    Αρχή διατήρησης της ενέργειας δεν λέγεται στην φυσική; Το είπε κι ο Αϊνστάιν όπως λέει και το γνωστό άσμα.

    http://www.youtube.com/watch?v=5UNRqyiy8fw

    Και πάλι την αγάπη μου σε όλους σας. Χαίρομαι που σας γνώρισα μέσα εδώ. Όλους σας. Θα τα πούμε από εβδομάδα εκτενέστερα.

    Ήλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  87. Επειδή διάβασα πριν λιγο σε ένα άλλο μπλογκ συμβουλή να μην ασχολούμαστε με δαιμονολογία , έγραψα:

    Φίλε .... καλά τα λέει ο γέρων πλην...
    υπάρχει μια λογική στο θέμα της δαιμονολογίας.

    Για να διαλέξω το Χριστό ως Λυτρωτή μου, πρέπει ΠΡΩΤΑ να ΠΙΣΤΕΨΩ ότι το ΚΑΚΟ, ως ΠΡΟΣΩΠΟ ΔΑΙΜΟΝΙΚΟ- που επιθυμεί να με ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ με άπειρους τρόπους- ΥΠΑΡΧΕΙ.

    Αν ΠΡΑΓΜΑΤΙ το πιστέψω ότι υπάρχει και με ΕΠΙΒΟΥΛΕΥΕΤΑΙ,
    ΤΟΤΕ,ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΤΟΤΕ, ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ,
    ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΠΑΜΠΟΛΛΟΙ ΣΑΝ ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ, ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΤΩΝ ΔΟΥΛΩΝ,και όχι στην τάξη των Υιών, που θα έπρεπε,
    ΘΑ ΠΆΜΕ ΤΡΕΧΑΛΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ,ως άθλιοι δούλοι της αμαρτίας , ΖΗΤΩΝΤΑΣ απ'το δικό της θάνατο, ΝΑ ΜΑΣ ΛΥΤΡΩΣΕΙ.

    ΑΝ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ, ΟΤΙ ΚΙΝΔΥΝΕΥΩ ΤΟΝ ΜΕΓΙΣΤΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΑΠΟ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΗΣ ΠΟΝΗΡΙΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΡΕΞΩ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΛΗ;

    ΕΤΣΙ;

    ΧΑΡΙΝ ΤΗΣ...ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ...ΗΘΙΚΗΣ;

    ΔΕ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΕΙ ΩΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ.

    Κατά την ταπεινή μου άποψη
    γι αυτό είμαστε οι περισσότεροι άθλιοι, νερόβραστοι, χριστιανούληδες της συφοράς.

    Επειδή τη ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ, ΕΠΑΡΚΩΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΙΣΤΕΨΑΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΟΒΗΘΗΚΑΜΕ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ...

    7 Απριλίου 2011 4:52 μ.μ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  88. Καλή μου Σαλογραία.

    Αν είσαι τόσο δυναμική τώρα στα γεράματα όσο αφήνει ο λόγος σου να διαφανεί, αναρωτιέμαι πως να ήσουν όταν ήσουν Σαλονέα!

    Στο περί δαιμονολογίας σχόλιο τώρα, έχω να πω κάνα-δυο πραματάκια.

    α) Η φράση "είπε γέρων", πρέπει πάντα να διαβάζεται έχοντας κατά νου ότι δεν γνωρίζουμε ούτε τις περιστάσεις υπό τις οποίες ειπώθηκε ό,τι ειπώθηκε, αλλά ούτε και το ποιόν του αποδέκτη των λόγων του γέροντα. (Για όσους δεν γνωρίζουν, στα Ορθόδοξα θέματα αυτό με μία λέξη ονομάζεται, διάκριση.)

    βου) Στον Χριστούλη μπορώ να τρέξω για πολλούς και διαφόρους λόγους. Που χου (π.χ), εξαιτίας της έλξης που νοιώθω από Εκείνον και την Αγάπη Του. Θα θεωρούσα εαυτόν πολύ τυχερό, αν κατόρθωνα να είμαι κοντά Του και να ακολουθώ τον νόμο και τον λόγο Του, χωρίς να χρειάζεται για να το κάνω αυτό, να με καταδιώκει ο Βελζεβούλης από πίσω... Αλίμονο, δεν έχω φτάσει ακόμα σε τέτοια μέτρα.

    γου) Επειδή μπορώ να κατανοήσω τον άφατο τρόμο που μπορεί να προκαλέσει σε κάποιον η ιδέα και μόνο του δαίμονος -τρόμο μέχρι καθηλώσεως- μπορώ και να καταλάβω γιατί μπορεί κάποιος να λέει να μην ασχολούμαστε με δαιμονολογία. Σε ψυχή απροετοίμαστη, σε ψυχή ευαίσθητη, σε ψυχή ανυποψίαστη για τα πνευματικά θέματα, είναι ικανή η αναφορά στα της κολάσεως να προκαλέσει τόσο φόβο, ώστε εξ' αιτίας ακριβώς αυτού του φόβου, να απορρίψει και δαίμονες αλλά και αγγέλους συνάμα.

    δου) Στον πόλεμο, χρειάζονται και οι στρατηγοί, και οι φαντάροι, και οι ήρωες, και οι έχοντες υποστηρικτικό χαρακτήρα. Δεν είναι σε θέση όλοι να τα κάνουν όλα. Εξηγούμαι. Ο στρατηγός, γνωρίζει κυρίως από τακτικές και οργάνωση. Ο φαντάρος, κάθεται με το όπλο του και εκτελεί εντολές. Ο ήρωας, ελλείψει φόβου και πλεονάσματος ανδρείας, σαφώς υποσκελίζει τους δύο άλλους στα μάτια μας, δεν τους καθιστά όμως απαραίτητα ασήμαντους. Αν τέλος δεν υπήρχαν και αυτοί που έχουν υποστηρικτικό χαρακτήρα, πολύ δύσκολα οι προηγούμενοι τρεις θα κατόρθωναν το οτιδήποτε. Τι εννοώ; Δεν έχουν όλοι την ίδια δύναμη στα πνευματικά θέματα. Τα ίδια χαρίσματα αν θες. Καθένας μας, έχει την ιδιαιτερότητα του. Κι έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται.

    ε) Κατά τ' άλλα, αναγνωρίζω το σωστό και το δίκαιο των λόγων σου. Αλίμονο όμως αν Εκείνος μας αντιμετώπιζε και μας έκρινε μόνο με Δικαιοσύνη. Κανένας μας δεν θα έστεκε όρθιος. Θα αρκούσε απλά ένα "κλικ" στο κουμπί της διαγραφής για να μας εξαφανίσει.

    ζου) (Προσοχή ακολουθεί λόγος παραληρηματικός που αγγίζει τα όρια της αίρεσης.) Ξέρεις, πάντα μου φανταζόμουν έναν Θεό με τόοοοοοσο πολύ αγάπη μέσα Του, ώστε αυτός ο Θεός να ΕΙΝΑΙ η Αγάπη (κι όχι μόνο). Ίσως και λέω ΙΣΩΣ (μακρινή βολή στο άπειρο ρίχνω, τίποτα παραπάνω, μη με παρεξηγήσετε) ο Θεός να επέτρεψε την πτώση των αγγέλων πριν από εκείνη των ανθρώπων, ώστε στο τέλος τέλος, αυτό να αποτελέσει την δικαιολογία για την σωτηρία όλων. Μια απλή ουτοπική επιθυμία είναι και τίποτα παραπάνω, το ξέρω, αλλά θα ήθελα όμως να γινόταν, να πάρει άφεση και ο χειρότερος κολασμένος εκείνη την μέρα της Κρίσεως... Μη με κρίνετε σκληρά για τα λόγια μου αυτά. Ευσεβείς πόθοι είναι. Ξέρω τα περί επιλογής του ανθρώπου, τα περί αυτεξούσιου, και τι επίπτωση έχουν τελικά αυτά στο έργο της σωτηρίας του καθενός μας.

    στου) Το τελευταίο που θα ήθελα να πω στον εαυτό μου είναι, να αφήσει το πληκτρολόγιο, να ξεκολλήσει από την οθόνη, και να πάει να ετοιμάσει τον σάκο του για το 2ήμερο ταξίδι που θα κάνει αύριο!!!

    Ήλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  89. Αγαπητέ Φόρκυ,

    1. Την ανάγκη για οικουμενικές συνόδους την εκλαμβάνεις σαν ανάγκη να ξεκαθαρίσουν ασάφειες στην Χριστιανική πίστη.

    Χμ, δεν είναι έτσι. Στα 2.000 χρόνια που κηρύττεται το Ευαγγέλιο, αναπτύχθηκαν και αναπτύσσονται αιρέσεις και κακοδοξίες (πολλές φορές και από Πατριάρχες). Για να υπάρχει καθαρός ο λόγος της εκκλησίας, χρειάστηκε να γίνουν σύνοδοι.

    Να σου πω με ένα παράδειγμα πόσο εύκολη είναι η είσοδος της αίρεσης (και άγνοιας):

    Γράφει ο φίλος Ιωάννης 12:38 ένα κείμενο του Δημήτρη Γερούκαλη (δεν τον ξέρω τον Δ.Γ.):

    ..."Καμιά “κτιστή” χάρη εγγενής στη φύση του δεν μπορεί να αποτρέψει την τρεπτότητα και άρα το ενδεχόμενο επιστροφής στο μη ον."...

    Θα σου πουν πολλοί εδώ μέσα ότι, στις τρεις παραπάνω γραμμές υπάρχει μία άγνοια και μία αίρεση.

    Βέβαια δεν θα κάνουμε Οικουμενική Σύνοδο γι΄ αυτό.

    Άγνοια είναι στην χρήση της έννοιας "τρεπτότητα" που αφορά στην τροπή στο καλό ή στο κακό και όχι στην ύπαρξη ή ανυπαρξία, και

    αίρεση είναι: η αποδοχή της δυνατότητας ότι ο άνθρωπος μπορεί να ξαναπάει στην ανυπαρξία.

    Όταν οι Γ.Δ. γίνουν πολλοί και κάνουν φασαρία, τότε η εκκλησία ομολογεί το σωστό και αναθεματίζει τον αρχηγό τους.

    2. Ο τρόπος που βλέπεις την μετά θάνατον ζωή σε κάνει να απορρίπτεις τον Θεό ως κυρίαρχο αυτής και της μέλλουσας ζωής, με αποτέλεσμα να μην βλέπεις την διαφορά του Χριστού από τον Αλλάχ και τον Γιαχβέ (δεν σε νοιάζουν οι διαφορές) ούτε και το ότι στις θρησκείες που δεν υπάρχει προσωπικός Θεός, στην πράξη ο πιστός θεοποιεί τον εαυτό του.

    Είναι δικαίωμά σου.

    Εμείς οι χριστιανοί σου λέμε ότι αδικείς τον εαυτό σου. Στο κάτω-κάτω αυτά που σου ζητάει ο Χριστός είναι λογικά και δίκαια.

    Παναγιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  90. Ήλε
    με το καλό να πάς και με το καλό να ξανάρθεις!
    Πού θα βρεθείς;
    (αν θες απαντάς, αν δεν είμαστε πολύ αδιάκριτοι που ρωτάμε)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  91. Αγαπητοί

    Ο θεός στον οποίο πιστεύετε
    αν υπάρχει – δεν ξέρω αν υπάρχει -
    δεν είναι ένας Θεός που αποκαλύφθηκε
    αποκλειστικά
    κάποτε σε πατριάρχες του Ισραήλ
    και αργότερα ως ενσαρκωμένος Υιός
    στην Παλαιστίνη

    αν υπάρχει
    είναι Θεός
    που αποκαλύπτεται στην ιστορία
    με πολλούς και διαφόρους τρόπους
    σε διάφορους πολιτισμούς

    ίσως αποκαλύπτεται - ανακαλύπτεται
    από ανθρώπους που είναι οντολογικά ευαίσθητοι
    προς αυτή την κατεύθυνση

    Από τις μαρτυρίες και διδασκαλίες τέτοιων ανθρώπων
    στη συνέχεια συγκροτούνται θρησκείες

    και δεν είναι βέβαια τυχαίο που όλες οι εξελιγμένες θρησκείες
    συγκλίνουν στην ηθική του βίου – Αγάπη, ταπείνωση, δικαιοσύνη,
    λιτότητα βίου κ.λπ. -
    αφού προέρχονται από την ίδια πηγή.

    Τόσο απλά.

    Η αποκλειστικότητα της αλήθειας στον Χριστιανισμό
    και ιδιαίτερα στον μυστηριακό Χριστιανισμό – Ορθοδοξία και Καθολικισμό –
    είναι κομμάτι της κουλτούρας του Ιουδαϊσμού, από τον οποίο προήλθε.
    Όπως οι εβραίοι θεωρούν ότι είναι «ο λαός του Θεού»
    έτσι και οι Χριστιανοί.

    Φόρκυς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  92. Σαλογραία μου, θα πάω στο χωριό ενός φίλου μου να βοηθήσω εκείνον και τον πατέρα του σε κάτι εργασίες που έχουν στις ελιές τους εκεί. Λίγο έξω από το Ναύπλιο είναι το χωριό, Μετόχι λέγεται.

    Ήλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  93. Ήλε
    Ευλογημένες, ειρηνικές, αγροτικές εργασίες!
    Να προσέχετε.
    Όχι σκαρφάλωμα στα δέντρα.
    Με την ευχή του Κυρίου να γίνουν όλα...
    ...............................

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  94. ...............................................................................

    Υ.Γ.

    Έλαβα πριν μερικές ώρες, ένα γραπτό σημείωμα από την

    Ελένη- τη φίλη που είχα καλέσει με τον άντρα της, τη μέρα του επεισοδίου που περιέγραψα σε αυτή την ανάρτηση.

    Το πληκτρολόγησα και το παραθέτω εδώ ως μαρτυρία, για το ίδιο γεγονός -από την οπτική γωνία τη δική της.

    Σαλογραία

    ...................................................................................................................................................

    Αγαπημένη μου Σαλογραία


    μόλις με πήρε μια φίλη από Φλώρινα εξ αιτίας του κειμένου σου, του σχετικού με τη φίλη που φέραμε στο σπίτι σας, εκείνη τη μέρα της άνοιξης του 2002.

    Δέκα χρόνια περίπου μετά και ακόμη δεν μπορώ να εξηγήσω αυτό που είδαμε και ακούσαμε εκεί και τότε.

    Η ...Πίτσα ήταν καιρό -πριν από τη δική σας συνάντηση- απομονωμένη, κλεισμένη 2-3 μήνες σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο.

    Οι μόνοι που επικοινωνούσαμε μαζί της ήμασταν εμείς.

    Της προτείναμε, λοιπόν, να έρθει στο ταξίδι προς την Πελοπόννησο.

    Είχα τότε μωρά τα δυο παιδιά μου, 8 μηνών το αγόρι και 2,8 μηνών το κοριτσάκι μου.

    Στη διαδρομή η... Πίτσα ήταν άκρως απαιτητική σε ό,τι αφορούσε στις ανάγκες της, που έπρεπε πάραυτα να εκπληρώνονται από μένα, εις βάρος των παιδιών μου.

    Έκανα υπομονή. Πριν έρθουμε σε σένα, την πήγα και σε άλλους φίλους, όπου ήταν η συμπεριφορά της φυσιολογική.

    Μόλις μπήκαμε στο σπίτι σου, έγινε αυτή η δαιμονοκαταληψία της κρίσης.

    Σημειωτέον ότι για το συγκεκριμένο πρόσωπο, πολλοί ίερείς που την ήξεραν υποστήριζαν ότι έχει δαιμόνιο κάτι που φεύγει με πολλή προσευχή και νηστεία, όμως αυτή, δεν το πίστευε για τον εαυτόν της ότι έχει δαιμόνιο, και δεν αποφάσιζε να μπεί σε αυστηρότερο πνευματικό πρόγραμμα, ούτε και γω το πίστευα, για να πω την αλήθεια.

    Η προηγούμενη ζωή της ήταν περιπετειώδης, βουτηγμένη ως τον πάτο στην αμαρτία.

    Έτσι ο δαίμονας είχε επάνω της μεγάλη εξουσία.

    Σου τα γράφω αυτά διότι και γω υπήρξα θύμα του εξαιτίας των αμαρτίων μου και έκανα είκοσι χρόνια να συνέλθω από τις φοβίες που μου έσπερνε ανενόχλητος.

    Η εξουσία που του δίναμε τότε, άθελά μας, είναι απίστευτη αλλά αυτό δεν το ξέραμε τότε, που κάναμε του κεφαλιού μας.

    Μετά συνειδητοποιήσαμε ότι «τα οψώνια της αμαρτίας θάνατος» όπως λέει και η Γραφή, όταν φτύσαμε αίμα για να ισορροπήσουν οι δυνάμεις της ψυχής μας.

    Οι μόνοι, λοιπόν, άνθρωποί της, ήμασταν εμείς αφού και με τη μητέρα της δερνόταν μέχρις αίματος, όμως να είσαι σίγουρη ότι άν την είχα δει ποτέ σε αυτή την κατάσταση δεν θα την έπαιρνα μαζί μου υποβάλλοντας σε κίνδυνο τα παιδιά μου.

    Όταν, λοιπόν, στο σπίτι σου, αντίκρυσα αυτό το θέαμα, έπαθα σύγκρυο.

    Κρύος ιδρώτας μ’έλουσε κι άρχισα να λέω συνέχεια την ευχή, μιας και μόνο έτσι αντιμετωπίζεις τον διάβολο.

    Δεν πίστευα ότι αυτά συνέβαιναν μπροστά μου.

    Θαύμασα την ψυχραιμία που έδειξες στην επίθεση που σου έκανε.

    Σου έλεγε και άλλες βρισιές, όμως εσύ την αντιμετώπισες σαν παλιά γνωστή, με άνεση.

    Εγώ είχα πανικοβληθεί, αν και εκείνο τον καιρό είχα συχνά επιθέσεις του δαίμονα στον ύπνο μου, είχα νιώσει το άπειρο μίσος του, γιατί κατόρθωσα και του είχα ξεφύγει.

    Στον ξύπνιο όμως, ήταν η πρώτη φορά που τον αντίκρυσα.

    Σου ζητώ για πολλοστή φορά συγνώμη , όμως δεν είχε συμβεί π ο τ έ πριν κάτι παρόμοιο.

    Κάτι που να με ανησυχούσε.

    Να σαι σίγουρη πως ποτέ δεν θα έβαζα τους αγαπημένους μου φίλους, σε τέτοια δοκιμασία , ούτε τον εχθρό μου, που λέει ο λαός.

    Σημείωσε πως μετά από σένα μας φιλοξένησε κι ο πνευματικός μου, που μόλις την είδε , κατάλαβε και δεν κοιμήθηκε εκείνο το βράδυ για να έχει το νου του, μήπως μας κάνει κανένα κακό..

    Αυτός την κατάλαβε, εγώ όχι, και ας ήμουν χρόνια κοντά της. Ο νοών νοείτω.

    Ας ευχηθούμε να έχει θεραπευτεί γιατί υποφέρει πολύ χρόνια τώρα.

    Αυτά τα λίγα με πολύ συνοπτικό τρόπο για εκείνη την απροσδόκητη σκηνή που ζήσαμε σπίτι σας.

    Ο Κύριος ας μας λυπηθεί όλους...

    Με αγάπη

    Ελένη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  95. Ελένη
    εκλεκτή φίλη

    σ'ευχαριστώ για την ευαισθησία- του να μου γράψεις αυτό το σχόλιο, και ενώ ξέρω ότι δεν προλαβαίνεις να φας και δεν προλαβαίνεις να μπεις στο Διαδίκτυο.

    Για μένα και για σας, υπήρξε ένα σκηνικό αλλόκοτο και οξύ προς προβληματισμόν.

    Δεν γνωρίζουμε για ποιούς λόγους επετράπη να το βιώσουμε...

    Εύχομαι εκ βάθους ψυχής, να βρει θεραπεία, εκείνο το ταλαιπωρημένο παιδί του Κυρίου.

    Σε αυτήν εδώ τη ζωή, όπως ωραία διάβαζα κάποτε, βλέπουμε πάντα την ανάποδη του κεντήματος των γεγονότων.

    Στη μετά το θάνατο Αιώνια Ζωή, θα δούμε την όψη, και τότε θα λυθούν ΟΛΕΣ οι απορίες μας...

    Μέχρι εκείνη τη Λαμπροφόρο Ημέρα της Αναστάσεως, ας ζητάμε, Φώτιση, Καθοδήγηση, Προσευχή, Πίστη, Ελπίδα Αγάπη και κ υ ρ ι ό τ α τ α Επιμονή και Υπομονή στον πνευματικό τον αγώνα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  96. Αγαπητέ Φόρκυ

    όπως είπες, ο Θεός εμφανίζεται σε πολλές περιστάσεις στην ιστορία της ανθρωπότητας.

    Ασφαλώς δεν είναι τυχαίο ότι στους πρόναους μερικών ορθοδόξων ναών υπάρχουν "αγιογραφίες" των αρχαίων ελλήνων σοφών, ούτε ότι οι ινδοί έχουν ένα ωραίο - αστείο παραμύθι με έναν άρχοντα:

    Έβαλε μερικούς τυφλούς που δεν είχαν δει ποτέ ελέφαντα να του τον περιγράψουν, μετά από ψηλάφιση. Άλλος του είπε ο ελέφαντας είναι ένα πράγμα σα σκοινί (είχε πιάσει την ουρά), άλλος ότι είναι σαν κολώνα (είχε πιάσει το πόδι), άλλος ότι έχει ένα εύκαμπτο χέρι με δύο πλατιά δάκτυλα (προβοσκίδα) κ.ο.κ.

    Βάζοντας στην θέση των τυφλών τους ανθρώπους και στην θέση του ελέφαντα το Θεό θέλουν να πουν ότι ο Θεός είναι ακατάληπτος για τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, γιατί ο καθένας μπορεί να έχει διαφορετική εμπειρία, παιδεία κλπ για το Θεό.

    Αυτό βέβαια δεν δικαιολογεί τον συγκρητισμό στον οποίο υποπίπτεις, διότι πέρα από το Θεό, υπάρχει και ο διαστροφέας ή αλλιώς διάβολος (εκ της διαβολής), ο Εωσφώρος.

    Αυτό σημαίνει ότι κάποιες από τις εμπειρίες (Θρησκείες ολόκληρες ή δοξασίες Θρησκειών)των ανθρώπων δεν είναι από το Θεό, αλλά από τον διάβολο.

    Πως λοιπόν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το ποιό ανταλλακτικό είναι γνήσιο και ποιό ιμιτασιόν?

    Εδώ, αν υπήρχε δυνατότητα να σε πείσω με λογικά επιχειρήματα απλά δεν θα τα κατάφερνα, όχι διότι δεν τα ξέρω, αλλά γιατί δεν υπάρχουν.

    Αν υπήρχαν, τότε οι μη Χριστιανοί θα ήταν ανόητοι (είσαι ανόητος όταν δεν παραδέχεσαι ότι 1+1 κάνει 2) και ο Θεός θα ήταν δυνάστης, μια και θα εξανάγκαζε εμμέσως τους ανθρώπους να τον αποδεχτούν.

    Γι αυτό είπε στο Θωμά "Μακάριοι οι μη ειδότες και πιστεύσαντες".

    Παρ' όλα αυτά άφησε μερικές ενδείξεις για την παρουσία Του, οι οποίες αυξάνονται αριθμητικά και ποιοτικά όσο τον προσεγγίζεις, σε σημείο που για κάποιους να είναι βεβαιότητα.

    Δυστυχώς αυτό συμβαίνει και στους ακολούθους του διαβόλου.

    Διότι απλά αυτό που θέλει ο Διάβολος είναι η δόξα που απολαμβάνει ο Θεός

    (Μάλιστα άκουσα σε μια ερμηνία της αποκάλυψης ότι όταν έρθει ο Αντίχριστος, θα αποκηρύξει όλες τις Θρησκείες γιατί θα θέλει να λατρεύεται αποκλειστικά)

    Πως θα το ξεχωρίσεις ποιό είναι από ποιόν?

    (Συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  97. (συνέχεια από το προηγούμενο)


    .....Αγαπητέ Φόρκυ.....

    Πως θα το ξεχωρίσεις ποιό είναι από ποιόν?

    Υπάρχει "ντιρεκτίβα":

    "από των καρπών αυτών επιγνώσεσθε αυτούς".

    Και πάλι δύσκολο είναι.

    Οι εωσφοριστές ( αυτοί που λατρεύουν τον Εωσφόρο, όχι οποιαδήποτε μη χριστιανική θρησκεία)

    λένε π.χ.: Θα φέρουμε την δικαιοσύνη στον κόσμο σε πείσμα του Αδωνάι (του "δικού μας" Θεού) που θέλει όταν αδικείσαι να στρέφεις και το άλλο μάγουλο!

    θα φέρουμε την ελευθερία στον καταπιεσμένο με εντολές άνθρωπο!

    Δικαιοσύνη.

    Ελευθερία!

    Άντε τώρα να ξεχωρίσεις τον καρπό από το δαιμονικό έργο κάποιας "εξελιγμένης" θρησκείας που "συγκλίνει στην ηθική του βίου – Αγάπη, ταπείνωση, δικαιοσύνη,
    λιτότητα βίου κ.λπ".

    Κάτι σαν τα μανιτάρια βρώσιμα - δηλητηριώδη το κόβω (γιαυτό παίρνω τα πακεταρισμένα)

    Μια ιδέα είναι: για ποιόν τα κάνεις αυτά.


    Π.χ. Στον ινδουΐσμό τα κάνεις για "πάρτη" σου:

    Να φτάσεις στο κάρμα.

    Όμως για την ορθοδοξία, που είναι το τελευταίο στάδιο της σχέσης ανθρώπου με το Θεό (δούλου, υπηρέτη υιού) τα κάνεις για το Θεό ως υιός και όχι από φόβο (δούλος) ή για ανταμοιβή (υπηρέτης).

    Όπως είπα και σε προηγούμενο σημείωμα, χρειάζονται ειδικά "όργανα" για να "δεις Θεού πρόσωπο".

    Η λογική, η επιστήμη, ο διαλογισμός και οτιδήποτε άλλο ανθρώπινης φύσης, είναι μετροταινίες, ζυγαριές, θερμόμετρα, ενώ εμείς θέλουμε να μετρήσουμε φωτεινότητα (LUX) δηλ. όχι άχρηστα πράγματα αλλά στο συγκεκριμένο προβληματισμό άσχετα.

    Θα επιχειρηματολογήσω και σε άλλο εωθινό.

    Πότε του Λουκά και του Κλεόπα "διηνήχθησαν οι οφθαλμοί"?

    Αφότου κάλεσαν και έβαλαν στο σπίτι τους το Χριστό!

    Δεν μπορούσε ο Χριστός να εμφανιστεί με την μία μπροστά τους και να τους πει:

    "Τσα, αναστήθηκα, μην μπαίνετε στον κόπο να τρέχετε στους Εμμαούς και πάλι πίσω, τραβάτε κατευθείαν στους μαθητές μου στο υπερώο να τους πείτε ότι αναστήθηκα".

    Όμως όχι.

    Περίμενε να Τον καλέσουν εκείνοι...

    Στέλιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  98. Στέλιο,
    αὐτό ποῦ ἔγραψες,
    "Πότε του Λουκά και του Κλεόπα "διηνήχθησαν οι οφθαλμοί"?
    Αφότου κάλεσαν και έβαλαν στο σπίτι τους το Χριστό!", μ' ἔκανε νά ντραπῶ γιά τήν ἀμάθεια μου στήν Καινή Διαθήκη. Βλέπω, ὄτι δέν ξέρω ἀπίστευτα πράγματα, τά ὅποία θάπρπε νά ξέρω. Εὐχαριστῶ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  99. Συννεφάκι μου
    μην κλαίς!
    ;-)
    Να χαίρεσαι που μαθαίνεις καινούργια πράγματα, κάθε μέρα...
    σημαίνει ότι είσαι παρατηρητικός και ...ζωντανός!
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  100. Μην τα παραλέτε!
    Αυτό είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου αποσπάσματα από όλη την Καινή Διαθήκη. Γι αυτό ίσως το ξέρω. Όταν όμως το ακούω στον όρθρο δακρύζω. Μου είχε κάνει εντύπωση και σαν σύνθημα αυτό στην διασταύρωση: "Κύριε, μείνον μεθ'ημών". Το θυμάμαι από το Κατηχητικό Σχολείο, όπου είχαμε κι ένα πόστερ με μια (δυτική - πρέπει μάλιστα να είναι πίνακας "μεγάλου" ζωγράφου γιατί έκτοτε το έχω ξαναδεί αρκετές φορές: φύση, διασταύρωση και 3 με χιτώνες συνδιαλέγονται) απεικόνιση του περιστατικού, όπου είχαν καλλιγραφήσει πάνω σε αυτή το ρητό.
    Στέλιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  101. Γράφει ο Φόρκυς:

    "Στο μεταξύ έρχονται οι έλληνες συνοδοί του Αλέξανδρου από την Ινδία μεταφέροντας ιδέες του ινδουισμού και του βουδισμού, συναντιούνται με τον πλατωνισμό και παράγουν νέα αμαλγάματα πιο εκλεπτυσμένα ενώ η ελληνιστική παγκοσμιοποίηση δημιουργεί και το φαινόμενο του συγκρητισμού".

    Σχόλιο μου(cummulus) :

    Ε, λοιπόν, το συμπέρασμα είναι λάθος, γιατί είναι λάθος η πληροφορία που λειτουργεί ως επιχείρημα-γιά το συμπέρασμα-περί συνάντησης των "συνοδών του Αλεξάνδρου με τους Ινδουιστές.
    Είναι γνωστό ότι τόσο ο Πύρρων όσο και ο Δημόκριτος είχαν γνωριμίες με τους γυμνοσοφιστές ινδούς.

    Γιατί έπρεπε μέσω των "συνοδών"του Αλεξάνδρου να γίνει αυτή η όσμωση;

    Βρήκε κάτι από την ιστορία ο Φόρκυς που ταιριάζει με το συμπέρασμα του και τό θέτει =εντελώς αυθαίρετα - ως επιχείρημα του συλλογισμού του
    Αν είναι δυνατόν!!!!!

    Σημειώνω ἀκόμη πώς ἐπαφές μέ τήν ἀνατολική σκέψη εἶχαν ὁ Εὔδοξος ποῦ πῆγε στἠν Αἴγυπτο στόν Νεκτάβανι ὅπου ἔμεινε 16 μῆνες, καί μάλιστα εῖχε ξυρίσει τά γένια του καί τά φρύδια του κατά τό αἰγυπτιακό ἔθος.

    Ἐκεί ἔγραψε τὀ "Ὀκταετηρίδα".

    Ἐπιπρόσθετα ὀ Πύρρων, πέραν τῶν γυμνοσοφιστῶν, συναντήθηκε μέ τούς "Μάγους" (ἔτσι ἀκριβῶς τούς ἀναφέρει ὁ Λαέρτιος), γι'αὐτό ἐγινε σπουδαίος φιλόσοφος ὅπως λέει ὁ Ἀσκόνιος ὁ Ἀβδηρίτης.

    Μάλιστα ὁ Πύρρων ἐμενε ἕνα διάστημα στίς ἐρημιές, γιατί ἔτσι τόν εἶχε συμβουλέψει ἕνας Ἰνδός, ἄν ἤθελε αὐτός (ὁ Πύρρων δηλαδή) νά διδάξει σέ ἀνθρώπους.

    (τό τελευταίο φέρνει τίποτε στήν σκέψη σου Σαλή;)
    ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    Γρἀφει ο Φόρκυς :
    "Ο Ιουστινιανός εξαφάνισε πατερικά κείμενα που μιλούσαν για μετενσάρκωση – δεν συνέφερε να περιμένεις κι άλλες ζωές, δεν θα ήσουν πειθήνιος πολίτης όσο αν ήξερες ότι είναι μια και φαρμακερή".


    Σχόλιο μου(cummulus): Εδώ πιά.... εξαφάνισε -λέει- πατερικά κείμενα που μιλούν για μετενσάρκωση. Που το ξέρει αυτός; ( ο Φόρκυς δηλαδή) Και αν είναι έτσι πως ξέμειναν τα έργα του Ωριγένη (-ους) που εἶχε τέτοιες ιδέες; Το ότι καταδικάστηκε ως αιρετικός δεν λέει τίποτε
    --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    Πάντως Σαλή μου, οι Φόρκειες θέσεις, στάθηκαν αφορμή να διατυπωθούν απαντήσεις στις οποίες στέκομαι με σεβασμό, όπως αυτή του ανώνυμου Βιολόγου και του Στέλιου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  102. ;-0

    Ρε συ Κούμουλους, για Όνομααα!

    Κατέεις πράμα!

    Με έχεις βραχυκυκλώσει!

    Ούτε το γκουγκλ να ήσουνα!

    Νόμιζα ότι οι ποδοσφαιρόφιλοι και αυτοί που τρώνε παστουμάρδες δεν ασχολούνται με φιλοσοφίες και γυμνοπόδαρους ινδούς σοφιστές...
    Φρίκαρα...

    ;-)
    ΟΣΟ ΜΠΛΟΓΚΑΡΩ, ΜΑΘΑΙΝΩΩΩΩ!

    Πάω να ανάψω ένα κερί στην εκκλησία απόψε...να έρθω στα συγκαλά μου, αδελφοί εν Κυρίω...
    (ναι, ναι...δεν τελειώνει νωρίς...λόγω του Ακάθιστου ...)

    Η Παναγία και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ όλους να μας παρηγορούν και να μας σκεπάζουν, εν ειρήνη...

    Σε όλους φιλιά και άπειρες ευχαριστίες για την εμψύχωση και την αγάπη!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  103. Υ.Γ.
    Στέλιο
    δεν φαίνεται καμία εικόνα.
    Στείλε την πάλι, αν μπορείς, ως επισυναπτόμενο.
    Αυτή η συνάντηση με το συγκεκριμένο θέμα, είναι η λατρεμένη μου και, δεσπόζει ως πίνακας στο καθιστικό της οικίας- απέναντι απ' τις εικόνες των Ταξιαρχών που κυριαρχούν στον ανατολικό τοίχο με τα δυο καντήλια...
    :-)
    Καλό βράδυ σε όλους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  104. ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ!

    ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ
    ΟΠΩΣ ΤΗΛΕΠΑΘΕΙΑ(ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΣΚΕΨΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΜΠΟ ΣΤΟ ΔΕΚΤΗ)Κ.Α.

    ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΖΟΥΝ ΟΙ ΣΤΑΥΡΟΙ,ΑΓΙΑΣΜΟΙ ΚΤΛ
    ΑΛΛΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ ΚΑΙ ΑΝΗΣΥΧΟ ΠΝΕΥΜΑ,ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΓΩΙΣΜΟ?

    ΡΩΤΑΩ ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΤΣΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΠΗΡΕΑΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΛΟΓΧΗ ΚΑΙ ΕΥΧΗ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΑΝΟΝΙΚΟΥ ΕΞΟΡΚΙΣΜΟΥ!

    ΝΑ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙ!ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  105. Σαλή,
    ὅτι τό καλύτερο νά κερδίζει ὀ Ἄρης μας, καί μετά νά πίνουμε οὖζο μέ παστουρμά!!! Τότε νά δεῖς ἀμπελοφιλοσοφίες :-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  106. Να την στείλω, ως επισυναπτόμενο! Πως γίνεται αυτό? Η "δημοσίευση σχολίου" δεν το επιτρέπει (ουτε καν bold δεν μπορώ να βάλω)
    Στέλιος

    Σε ότι αφορά αυτό του ανωνύμου 10.34, είναι πάνταπρόβλημα ότι είναι έξω από τη φυσική επιστήμη? π.χ. Κάποιος μου έθεσε την ερώτηση, όταν ήμουν απόλυτος σε αυτά και έλεγα ότι ήταν δαιμονική ενέργεια η ραβδοσκοπία (ξέρεις που βρίσκουν νερό με ένα ραβδί που γυρίζει αυτόματα στο χέρι τους): "Κι αν αυτή την κίνηση την επιτρέπει ο θεός για να βρίσκουν οι άνθρωποι πηγάδια και να έχουν νερό να πίνουν? Σκέφτηκες πόσα πηγάδια έχει η Ελλάδα και ποιοί αποφάσισαν να σκάψουν στη μέση του πουθενά για να τα ανοίξουν? (πέρα από τις ξεκάθαρες περιπτώσεις αγιασμάτων)". Αυτό εμπίπτει στον προβληματισμό που προσπάθησα να εξηγήσω παραπάνω. Είναι από το Θεό ή από τον ιμιτασιόν θεό? Φαντάζομαι (προσοχή δεν το λέω με απόλυτη -θεολογική- βεβαιότητα (δεν είμαι και θεολόγος), αλλά φαντάζομαι) ότι η επίκληση του Θεού, ακυρώνει τις ενέργειες του Σατανά οπότε θα χάνεται αυτή η "μεταφυσική" ικανότητα ή άλλως είναι ενέργεια που την επιτρέπει ο Θεός (βλ. προσευχή Αγ. Ιουστίνης - μαγικά Κυπριανού)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  107. Όλη μου η εμπλοκή αυτές τις μέρες στο αρχονταρίκι
    της Σαλογραίας είχε ως κίνητρο την περιέργεια να δω πως αντιμετωπίζουν
    οι πιστοί έναν περίπου αγνωστικιστή.

    και είδα ότι η βασική απάντηση είναι
    ομολογητική
    ομολογείται η πίστη
    το βίωμα

    όσον αφορά αγαπητέ Cummulous
    τις ενστάσεις σου,
    έχω κάποιες ανταπαντήσεις
    αλλά πίστεψέ με, δεν ωφελεί

    θα λέω, θα λες, και δεν θα αλλάζει τίποτε

    άλλωστε επιθυμία μου δεν είναι να κάνω τους άλλους
    σαν εμένα
    επιθυμία μου δεν είναι ούτε να κάνω τον έξυπνο
    επιθυμία μου είναι να πάψω να πενθώ επειδή είμαι θνητός

    εύχομαι καλό βίωμα της Ανάστασης στο επερχόμενο Πάσχα σας.

    Φόρκυς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  108. Αγαπημένε μου Φόρκυ

    ως πάνυ ευφυής που είσαι και ευαίσθητος σε λόγου χρώματα, μουσικές, και άρωμα ψυχής, σωστά πρόσεξες ότι όσοι είμαστε Χριστιανοί κατά τη συνείδηση, αναφερόμαστε στο βίωμά μας μάλλον, παρά σε λογικά-μαθηματικά επιχειρήματα.

    Γρἀφει κάπου ο ΧάΪντεγγερ -και το αναφέρω σε παλιότερες αναρτήσεις μου, με τίτλο ΠΙΣΤΗ ΕΞ ΑΚΟΗΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ ΕΞ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ τις οποίες θα σε παρακαλούσα να κάνεις ένα μικρό- έσχατο- κόπο και να διαβάσεις- σε πεντέξι συνέχειες- ξεκινώντας από το:

    http://salograia.blogspot.com/2010/02/blog-post_16.html

    -ότι η με λογικά επιχειρήματα απόδειξη της ύπαρξης του Θεού, επιφέρει την -επίσης- με λογικά επιχειρήματα, αναίρεσή της.

    Ακριβώς γι αυτό το λόγο, είναι μάλλον μάταιο να προσπαθεί ένας ενήλικος να πείσει έναν άλλον ενήλικο του οποίου , η ώρα του φωτισμού - δεν προέκυψε ακόμη.

    Ωστόσο, εδώ, χάρηκα το επίπεδο των ανταλλαγεισών απόψεων από τη μεριά όλων, και σ'ευχαριστώ που ήσουν ευγενέστατος συνδαιτυμόνας σε αυτό το ηλεκτρονικό τραπέζι.

    Καλημέρα, αγαπημένο μου...

    Θα χαρούμε να ξανακούσουμε τη φωνή σου, όταν και όποτε θελήσεις...
    ..............
    Η Παναγία απόψε στην αγρυπνία, γέμισε με μεγάλη Χαρά τις καρδιές μας...

    Σου άναψα κεράκι...
    Άναψα κεράκι και για τους γονείς...

    Σε ασπάζομαι εν Κυρίω -νυχοπατώντας να μη ταράξω τα όνειρα που βλέπεις τούτη την ήσυχη ώρα...

    Η Πάντων Θλιβομένων Χαρά, "η μεγαλύτερη Χαρά από όλες τις Χαρές", που έλεγε και ο άγιος Ιωάννης Μαξιμόβιτς,
    από τη θλίψη του θανάτου
    θα σε λυτρώσει...

    Καλή Αντάμωση!
    Καλή Ανάσταση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  109. @ Φόρκυ
    Ἀγαπητέ φίλε,
    ἄπό τό τελευταῖο σου σχόλιο, ἀποκόμισα τήν αίσθηση πῶς σέ λύπησα. Ζητῶ συγνώμη, ἀν πράγματι συντρέχει κάτι τέτοιο. Δέν ἦταν στίς προθέσεις μου. Ἐξ'ἄλλου ὀ τρὀπος μέ τόν ὁποῖο παρουσιάζεις τίς ἀπόψεις σου, δείχνει ἕναν εὐγενῆ ἄνθρωπο. Εὐχαριστῶ γιά τίς εὐχές σου. Συγνώμη καί πάλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  110. Στέλιο
    θα την στείλεις την εικόνα ως επισυναπτόμενο σε κανονικό μέιλ σε μένα, με τη δική σου διεύθυνση και όχι ως σχόλιο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  111. ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΙΕΡΕΑΣ ΠΟΥ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΠΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΩΝΥΜΟΥ, Ή ΟΠΟΙΟΣ ΆΛΛΟΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΘΑ ΉΘΕΛΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  112. @ 8 Απριλίου 10:34

    Μέχρι να μας απαντήσει κάποιος που να ξέρει περισσότερα, θα σου πώ ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία, συμβουλεύει να μένουμε ΜΑΚΡΙΑ από τέτοιου είδους πρακτικές μαντείας και πρόβλεψης-γνώσης γεγονότων παρελθόντος, παρόντος (με διάβασμα σκέψης-τηλεπάθειας) και μέλλοντος(με καφέδες, πίνακες ουιγιά, χαρτιά και κάθε είδους μαντείες, θα βάλω μέσα και τη ραβδοσκοπία για ανεύρεση ύδατος) διότι, μπορεί να υποπέσουμε σε σοβαρότατες πλάνες εξ δεξιών, σε πλάνες δηλαδή υποβολιμαίες από τον Εχθρό των Ψυχών, που επιθυμεί να μας βγάλει απ' το Ορθό Μονοπάτι και να μας οδηγήσει σε οδούς σκολιάς...

    Μου έλεγε ένας φίλος, μετανοημένος πρώην μαύρος μάγος, και νυν Ορθόδοξος χριστιανός, ότι πολλά υπερφυσικά επιτεύγματα που κάποιοι ισχυρίζονται ότι τα κάνουν μόνοι τους, διότι έχουν δήθεν κάποιο χάρισμα και δυνάμεις που ακόμη δήθεν δεν εξερεύνησε η επιστήμη, είναι ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ, εκ του Πονηρού δυνάμεις δοσμένες.

    Αν ο άνθρωπος δεν ζεί συνειδητή εκκλησιαστική Ορθόδοξη ζωή, και φαίνεται δήθεν χαρισματικός, το καλό που μας θέλω- ποοοολύ μακριά από αυτού του είδους τα ...χαρίσματα να στεκόμαστε...

    Δεν μπορώ να γνωρίζω άν ο τέτοιος άνθρωπος είναι μονίμως ή περισταστασικά κατειλημμένος από κακό πνεύμα, το βέβαιο είναι όμως, ότι υπόκειται σε επιρροές, για την ψυχική του ασφάλεια, καθώς και για την ασφάλεια όσων τον ακολουθούν και τον πιστεύουν, εξαιρετικά επίφοβες.

    Νομίζω ότι ο 21ος αιώνας, θα γεμίσει από τέτοια δήθεν χαρισματικά πρόσωπα.

    Το Χόλλυγουντ, κάνει ό,τι μπορεί με σχετικες ταινίες ώστε να καλλιεργήσει στα πλήθη αυτή την αγάπη στο υπερφυσικό, αλλά όχι με τον τρόπο που η Ορθόδοξη Εκκλησία ανά τους αιώνες εδίδαξε και εκήρυξε.

    Σήμερα εισάγονται με απίστευτη τέχνη και αποτελεσματικότατα, στη ζωή των ανθρώπων, καινά δαιμόνια, που ακόμη και έμπειρα μάτια δεν μπορούν να τα καταλάβουν.

    Γι αυτό ο μέγας Απόστολος Παύλος γράφει στην προς Γαλάτας, ότι και Άγγελος εξ Ουρανού αν φαίνεται να λέει ή να κάνει πράγματα που δεν παρελάβαμε από την Μητέρα Εκκλησία, αυτόν να τον παραδίδουμε στο ανάθεμα..."ανάθεμα έστω..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  113. Αγαπητή Σαλογραία, επίτρεψέ μου ένα τελευταίο σχόλιο στον Φόρκυ.

    Αγαπητέ Φόρκυ,

    Αν θέλεις, μπορούμε και εμείς, (οι Χριστιανοί) να σου πούμε πως βλέπουμε οι ίδιοι τους εαυτούς μας, στην παρούσα εκτεταμένη ανταλλαγή απόψεων. Επικαλούμαι ένα χωρίο από την Αποκάλυψη:(3:20)

    ... "Ιδού έστηκα επί την θύραν και κρούω. εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν"...

    Θεωρώ ότι είμαστε το μέσον, με το οποίο ο Χριστός σου χτυπάει την πόρτα της καρδιάς σου.

    Το τι θα κάνεις, αφορά εσένα και τον Χριστό.

    Εμάς δεν μας πέφτει λόγος.

    Ο άνθρωπος μέχρι την τελευταία πνοή του μπορεί να απαντήσει στο κάλεσμα του Χριστού. (Δες την θαυμάσια ανάρτηση της οικοδέσποινας για τον Χ. Φλωράκη.)

    Γι΄ αυτόν τον μισθό της ενδεκάτης ώρας παλεύω και εγώ. Φοβάμαι την ώρα του θανάτου-δεν πενθώ γι΄αυτόν.

    Με ειλικρίνεια θα σου πω, τι είδα σε σένα: έναν ήπιο και ευγενικό άνθρωπο, που από την μία πλευρά εξετάζει λεπτομερώς τον φυσικό κόσμο, από την άλλη όμως βιάζεται να απαλλαγεί από τον κόπο να ξεχωρίσει ότι, ο χριστιανός μάρτυρας σφαγιάζεται μόνο και μόνο επειδή πιστεύει στον Χριστό ενώ π.χ. ο μουσουλμάνος μάρτυρας δοξάζεται ανάλογα από το πόσους πολλούς αλλόθρησκους θα σκοτώσει πριν πεθάνει. (για να πάει ...στα ουρί και τα πιλάφια...).

    Μένω με την απορία για την διαφορετική αντιμετώπιση που έχεις για τον φυσικό και πνευματικό κόσμο.
    Τις διάφορες εκδοχές του πνευματικού κόσμου τις θεωρείς όλες ίδιες. Είναι αυτό δίκαιο, λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη ότι είσαι ευφυέστατος;

    Πάντα υπάρχει ελπίδα για τον άνθρωπο. Μέχρι την τελευταία του πνοή. Γι΄αυτό, σου εύχομαι με ειλικρίνεια και αγάπη, αυτό που εύχονται τα καλογέρια μεταξύ τους:

    Καλό Παράδεισο!

    Παναγιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  114. Έγραψε ο Παναγιώτης:

    "Μένω με την απορία για την διαφορετική αντιμετώπιση που έχεις για τον φυσικό και πνευματικό κόσμο.

    Τις διάφορες εκδοχές του πνευματικού κόσμου τις θεωρείς όλες ίδιες.

    Είναι αυτό δίκαιο, λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη ότι είσαι ευφυέστατος;"

    Μου φάνηκε καλή απορία.
    Ελπίζω να δοθεί απάντηση, αν όχι σε μας πάντως στον ίδιο τον εαυτό ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  115. Αγαπητή Σαλογραία Χαίρε.
    Επανέρχομαι εκ νέου να ενοχλήσω, όχι γιατί έχω να προσθέσω κάτι, πάνω στο θέμα που συζητάτε για τους δαίμονες (άλλωστε είμαι άσχετος με αυτά τα θέματα) αλλά μου έκανε αλγεινή εντύπωση ένα σχόλιο από κάποιο επισκέπτη.

    Ένα σχόλιο (7 Απριλίου 2011 11:03 μ.μ.) με υπογραφή Παναγιώτης με τρομακτική (κατά κυριολεξία η λέξη) ευκολία πετάει από μία φράση τον Δ. Γερούκαλη (και ομολογεί ότι δεν τον ξέρει κιόλας) στους αιρετικούς και μάλιστα εάν έχει οπαδούς στους αρχηγούς αίρεσης, με μια επιχειρηματολογία αφελή.

    Του υπενθυμίζω την ευχή στην Αγία αναφορά της Θ. Λειτουργίας.
    "Συ εκ του μη όντος εις το είναι ημάς παρήγαγες και παραπεσόντας ανέστησας πάλιν, και ουκ απέστης πάντα ποιών έως ημάς εις τον ουρανόν ανήγαγες και την βασιλεία σου εχαρίσω την μέλλουσαν."
    Δήλα-δή κύριε παναγιώτη μας από που συμπεραίνετε, ότι εάν η αγάπη του Θεού δεν ενεργούσε στα κτιστά όντα (ξαναδιαβάστε παρακαλώ την φράση του Γερούκαλη) αυτά δεν θα κατέρρεαν λόγω της κτιστότητάς τους στο μή όν.
    Τελικώς αυτό το Παντοκράτωρ τι να σημαίνει άραγε; Μήπως (Παντοκράτωρ< παν+κρατώ) αυτός που συγκρατεί σε ενότητα (και στην ύπαρξη) τα πάντα;

    Λυπάμαι αλλά από την φράση του Δ.Γ. που γράφεις δεν συμπεραίνεται τα σχόλιό σου. Το αντίθετο μάλιστα. Και το κακό είναι πως ελαφρά τη καρδία τον κατηγορείς και για αιρεσιάρχη.
    Μήπως θά 'πρεπε να είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί στις κρίσεις μας για τους ανθρώπους;
    (Παρεπιπτόντως δεν γνωρίζω προσωπικώς τον κύριο Γερούκαλη παρά μόνο ότι είναι νευρολόγος - ψυχίατρος.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  116. Φίλτατε Σπίθα
    ομολογώ ότι δεν κατάλαβα ΠΟΥ ο Παναγιώτης κατηγορεί τον κ. Γερούκαλη, τον οποίο ούτε εγώ γνώριζα, ούτε ήξερα ότι είναι ψυχίατρος(χαίρομαι που μαθαίνω την ειδικότητα, αν είναι και πιστός άνθρωπος, θα βοηθάει κάποιους ανθρώπους αποτελεσματικότερα)
    Μήπως έγινε μια παρεξήγηση, από αυτές που συμβαίνουν πολύ εύκολα με τα γραπτά κείμενα;

    Θέλεις να μου δώσεις το σημείο ακριβώς της φράσης του Παναγιώτη, διότι, είναι δύσκολο να ψάξω μέσα σε τόσα σχόλια αυτή τη στιγμή;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  117. Αγαπητή Σαλογραία
    Ασχολούμαι με τις αναρτήσεις σας γιατί έχουν μια ομορφιά (ποιητική και λογοτεχνική) και μιαν ευγένεια (προσωπική).
    Φυσικά δεν κάθομαι πάντα να διαβάζω τα σχόλια των επισκεπτών (πόσο δε να τα σχολιάζω κιόλας) εκτός από κάποιες φορές που στο θέμα που ανεβάζεις έχω άγνοια και κυττάζω μήπως μάθω κάτι.
    Στο προκείμενο. στην προηγούμενη ανάρτησή μου έχω γράψει ακριβώς που βρίσκεται το σχόλιο του Παναγιώτη. Πρέπει να το διαβάσεις ολόκληρο για να καταλάβεις και μάλιστα και κάποιου Ιωάννη που αναφέρεται σε βιβλίο του Γερούκαλη. Ο Παναγιώτης πολύ για καθαρότητα μιλάει και ..... ελπίζω βέβαια να τον αδικώ και όλα να είναι μια παρεξήγηση. Ας μας απαντήσει αν θέλει ο ίδιος αν επιμένει να συμπεραίνει από την φράση που αναφέρει αλλά και από την όλη αναφορά του Ιωάννη στον Γερούκαλη τα περί αιρέσεως. Ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  118. Αγαπητέ κ. Σπίθα.

    Έγραψα:

    "Γράφει ο φίλος Ιωάννης 12:38 ένα κείμενο του Δημήτρη Γερούκαλη (δεν τον ξέρω τον Δ.Γ.):

    ..."Καμιά “κτιστή” χάρη εγγενής στη φύση του δεν μπορεί να αποτρέψει την τρεπτότητα και άρα το ενδεχόμενο επιστροφής στο μη ον."..."

    Το πλήρες κείμενο έχει ως εξής:

    ..."Ο άνθρωπος, ως πλάσμα εκ του μη όντος ”ψυχή τε και σώματι κτιστόν”, προέρχεται χαρισματικά από τον Θεό.

    Η κτιστή του φύση, σε αντίθεση με εκείνη του Θεού, έχει συνυφασμένη στην ύπαρξή της την τρεπτότητα ως συνιστώσα. Καμιά φυσική “εντελέχεια” δεν αίρει την κτιστότητά της. Καμιά “κτιστή” χάρη εγγενής στη φύση του δεν μπορεί να αποτρέψει την τρεπτότητα και άρα το ενδεχόμενο επιστροφής στο μη ον."...

    Θα σας παρακαλέσω κύριε Σπίθα να μου αναφέρετε ένα οποιοδήποτε κείμενο από την διδασκαλία της εκκλησίας, στο οποίο να γίνεται λόγος, ότι υπάρχει δυνατότητα ο άνθρωπος να επιστρέψει στο μή ον.

    Ο άνθρωπος ασφαλώς προέρχεται χαρισματικά από τον Θεό. Δυνατότητα να γυρίσει στην ανυπαρξία δεν το είδα πουθενά γραμμένο.

    Άκουσα μάλιστα γέροντα να λέει, ότι θα μπορούσε ο Θεός μετά την πτώση του Αδάμ να καταστρέψει τον κόσμο και να κάνει καινούργιο κόσμο και να πλάσει καινούργιο άνθρωπο.

    Δεν το έκανε.

    Σαρκώθηκε και σταυρώθηκε για να σώσει τον πεπτωκότα Αδάμ.

    Ο Άνθρωπος, για τον οποίο σταυρώθηκε ο Χριστός, έχει δυνατότητα να γυρίσει στην ανυπαρξία;

    Διανοείστε τι λέτε κ. Σπίθα;

    Σε κάθε περίπτωση, ανέφερα το "γλίστρημα" του κ. Δ.Γ. σαν παράδειγμα του, πώς μπορεί, όταν γίνει ένα λάθος στο οποίο όμως να επιμένουν πολλοί, μπορεί να γίνει αίρεση. Ο κ. Δ.Γ. ένα λάθος έκανε στο οποίο δεν νομίζω να επιμένει.

    Δεν ανέφερα τον κ. Δ.Γ. σαν αιρεσιάρχη. Για όνομα του Θεού.

    Παναγιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  119. :-)
    Καλά το κατάλαβα, η καλτάκα!

    Τα έχει αυτά, ο γραπτός λόγος, ένα κόμμα πάνω, ένα κάτω, μια άνω τελεία σε λάθος θέση, ένα τυπογραφικό λαθάκι και μας ξέφυγε το νόημα και κατηφορίζει σαν αγριοκάτσικο στην πλαγιά με τις τσουκνίδες των παρανοήσεων!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  120. Αγαπητέ Παναγιώτη
    Ευτυχώς αναιρείς τα περί αιρέσεως.
    Επιμένεις όμως να μιλάς περί λάθους και "γλιστρήματος"
    Επιμένεις δηλαδή να συμπεραίνεις από τα γραφόμενα του Ιωάννη για κείμενο του Γερούκαλη ότι κάνει λάθος.
    Γενικώς ισχύει ότι, από μία φράση είναι δύσκολο να συμπεράνει κάποιος όποιο λάθος για οποιονδήποτε.
    Από την συγκεκριμένη φράση αυτό που εγώ υποστηρίζω είναι, ότι δεν μπορεί κάποιος λογικός άνθρωπος(Χαίρε αυλή λογικών προβάτων) να συμπεράνει ότι ο άνθρωπος και η κτίση ολόκληρη θα επιστρέψει τελικώς στην ανυπαρξία (ενδεχομένως αυτό να θέλουν ίσως οι κολασμένοι) αλλά ότι η μη έκπτωση στην ανυπαρξία δεν οφείλεται στην ίδια την φύση-ουσία των κτιστών όντων αλλά στην αγάπη και την εξ αυτής πρόνοια του Θεού.
    Όσο δε για κείμενα συμφωνώ ότι κανένας πατήρ της Ορθοδόξου Εκκλησίας δεν μιλά για εξαφάνιση ή εκμηδένιση της δημιουργίας του Θεού.
    Εάν ξαναδιαβάσεις το κείμενο της Αγίας αναφοράς του Αγίου πατρός Ιωάννου Χρυσοστόμου που λέει "Συ εκ του μη όντος εις το είναι ημάς παρήγαγες και παραπεσόντας..." Δηλ. όταν μας φέρνει απ' το μή όν στο είναι και μεις "πεφτουμε" προς τα που πάμε προς το όν η προς το μή όν ασχέτως εάν ο Θεός δεν επιτρέπει την εξαφάνιση των δημιουργημάτων. Νομίζω πως αυτό συμπεραίνεται από το απόσπασμα του Γερούκαλη και όχι γλίστημα ή λάθος. Εν τέλει δεν νομίζω πως έχει ανάγκη υπερασπίσεως ο Γερούκαλης. Θα μπορούσε να μας απαντήσει ο ίδιος, απλώς παρενέβην διότι ο Γερούκαλης προφανώς αγνοεί το σχόλιό σου και επειδη δεν τον γνωρίζω προσωπικά δεν μπορώ και να τον ανημερώσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  121. Αξιολύπητοι είναι αυτοί που δεν δείχνουν κανένα σημάδι ασθένειας κ.λ.π που δεν υποφέρουν από τίποτε αλλά όμως μαζεύουν θησαυρούς Θείας οργής αφού αυτοί θα τιμωρηθούν μαζί με τους δαίμονες κατά την Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου[αββάς Σερήνος]

    Ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας η περίπτωση αυτών που παρουσιάζουν μεταφυσικά φαινόμενα..διότι ,ναι μεν το ''ΠΝΕΥΜΑ ΟΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΠΝΕΙ'' αλλά δεν μπορεί να κάτσει σε ψυχές που δεν έφτασαν σε μεγίσης κορυφής αρετές,όπου τους εδώθη από άνωθεν ενόραση,διόραση,προοραση[ΑΓΙΟΙ ΓΕΡΟΝΤΕΣ]λόγω της ταπείνωσής τους και των πνευματικών αγώνω τους πολλών ετών..

    Οι άλλοι που με τη φαντασία δημιουργούν αυνθήκες πνευματισμού δημιουργούν υποτιθέμενα ''χαρίσματα'' για να πλανήσουν τους αμαθείς.

    Διότι οι δαίμονες δεν έχουν καμμία δύναμη να θεραπεύσουν κάποιον ..η να αποκαλύψουν κάτι σε κάποιον και κατά φαντασία εξαπατούν τους ολιγόπιστους και άπιστους.

    Διότι αυτοί [ολιγόπιστοι..η άπιστοι] αφήνουν το Θεό και ζητούν τη βοήθεια του διαβόλου και των υπηρετών του[γερων κλεόπας Ηλιέ]..

    Η μαγεία δε που γίνεται από ιερά βιβλία είναι το 4 ο είδος μαγείας και λέγεται ΓΟΗΤΕΙΑ..

    ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΜΑΓΟΙ ΑΝΑΜΕΙΓΝΥΟΥΝ ΨΑΛΜΟΥΣ,ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΚΑΙ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΥΒΡΗ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ..

    ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΑΝ ΚΑΙ ΛΕΓΟΥΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΑΛΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΕΙΝΑΙ.[ΧΡΗΣΤΟΗΘΕΙΑ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΛΟΓΟΣ Θ! ΣΕΛ 209]..
    ΓΙΑΥΤΟ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΟΥΝ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ ΤΩΝ ..

    ΚΑΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ [ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ] ΣΤΟΝ 72 ΚΑΝΟΝΑ ΤΟΥ ΜΑΣ ΛΕΓΕΙ:

    Αυτός που παραδίδει τον εαυτόν του στους μάγους η σε όμοίους με αυτούς,κανονίζεται με τον κανόνα των φονέων''...

    Καλή Κυριακή!

    πην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  122. ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΤΩΝ 10:34..
    ΟΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΕΣ
    ΜΑΣ ΛΕΓΟΥΝ ΠΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΔΑΙΜΟΝΙΚΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΘΕΝΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΑΓΡΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΝ ΕΦΟΔΟ ΜΕ ΛΥΣΣΑΛΕΑ ΚΑΚΙΑ ΚΑΙ ΑΙΧΜΑΛΩΤΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
    ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΑΣΑΝ ΤΕΛΕΙΩΣ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ
    ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΑ ΡΑΝΙΔΑ ΦΟΒΟΥ
    ΟΥΤΕ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ..
    ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΙΧΜΑΛΩΤΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΔΑΙΜΟΝΙΑ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΙΝ ΘΕΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΒΒΑ ΣΕΡΗΝΟ

    ''Για να ταπεινωθεί το σώμα του [αρρώστιες] ώστε να σωθεί η ψυχή του κατά τη Δευτέρα Του Κυρίου Παρουσία..Α Κορ.5,5''..[δαιμονισμένοι]..

    Οι επιληπτικοί,σεληνιασμένοι η δαιμονισμένοι ..βασανίζονται από τον διάβολο χωρίς την θέλησή τους κατά παραχώρηση Θεού για τις αμαρτίες τους αλλά και για τις αμαρτίες των γονέων τους [Πνευματικοί διάλογοι]>>1]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  123. Αγαπητέ Σπίθα,

    χαίρομαι που λύθηκε η παρεξήγηση.

    Παναγιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  124. Φίλτατε Παναγιώτη

    εδώ λύθηκαν οι παρεξηγήσεις ανάμεσα σε μένα και στην πεθερά μου και δεν θα λυνόταν η παρεξήγηση ανάμεσα σε σένα και στο Σπίθα;

    Καλέ για Όνομααα!
    ;-)
    Ελα στη νεότερη ανάρτηση να μας πεις κανά ωραίο εκ της εμπειρίας σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  125. Στέλιο
    τώρα πρόσεξα ένα παλιό κείμενο που έστειλε για ανάρτηση ο Φόρκυς ως επισυναπτόμενο.

    Η συζήτηση τελείωσε, όμως οφείλω να το ανεβάσω, ζητώντας συγνώμη από το Φόρκυ που δεν το πρόσεξα, αλλά με τα επισυναπτόμενα μπερδεύομαι.

    Αν δεν μου πει κάποιος ότι στέλνει επισυναπτόμενο μπορεί να ΜΗΝ το προσέξω, διότι μου βγάζει ότι έχω συναπτόμενο και όταν απλώς υπάρχει μια φατσούλα στο μέιλ...
    (τόσον γκάου που λέει και η Στέλα)
    Τυχαία το είδα αυτή τη στιγμή ψάχνοντας για κάτι άλλο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  126. Αγαπητέ Στέλιο

    Πρώτον δεν θέλω να νομίζεις ότι
    δολίως αμφισβητώ την Ορθοδοξία
    έναντι άλλων μεταφυσικών κοσμοθεωριών

    είμαι εξ ίσου σκεπτικιστής απέναντι σε κάθε μεταφυσικό σύστημα
    περίπου αγνωστικιστής
    αν και ο αγνωστικισμός είναι η παραδοχή του αδύνατου του γνώσης
    - της γνώσης με την βαθύτερη σημασία -
    ενώ εγώ δεν αποκλείω να υπάρχουν τρόποι να κατακτηθεί

    εγώ δεν τα έχω καταφέρει αλλά με απασχολεί σε όλη μου τη ζωή

    Δεύτερον, θέλω να πω ότι και εσύ και όλοι
    οι υπόλοιποι επισκέπτες στο αρχονταρίκι της Σαλογραίας που μου απεύθυναν
    απαντήσεις
    λέτε πάντα το ίδιο πράγμα

    το εξής

    ναι, υπάρχουν 10, 15, 20 χαρτιά επάνω στο τραπέζι αυτό
    αλλά επειδή, ως γνωστόν, αυτό εδώ είναι το σωστό χαρτί
    άρα τα άλλα είναι λάθος

    σε αυτό το «ως γνωστόν»
    βρίσκεται τελικά και το μάταιο
    της συζήτησης
    μεταξύ ενός πιστού
    και ενός αγνωστικιστή

    Φόρκυς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  127. Αγαπητέ Φόρκυ,

    παρά τον φόβο μου πως θα προκαλέσω την δυσφορία σου, θα ήθελα να στείλω 2-3 κουβέντες ακόμη γιατί νιώθω πολύ οικεία προς τον σκεπτικισμό σου.

    Γιατί ακριβώς αυτό φαίνεται να είναι.

    Σκεπτικισμός.

    Ούτε αγνωστικισμός είναι ούτε αθεϊσμός ούτε απαθεϊσμός ούτε κάτι άλλο.

    Είναι απλός σκεπτικισμός.

    Ο οποίος εν δυνάμει μπορεί να οδηγήσει σε όλα τα παραπάνω.

    Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν κάνεις ένα παραπάνω βήμα, βασιζόμενος απόλυτα στην δύναμη της λογικής σου, αποδεικνύοντας στον εαυτό σου, πως μπορείς από μόνος σου να βγάλεις απόφαση.

    Σκεπτόμενος πως από την στιγμή που δεν μπορεί να αποδειχθεί τίποτα, πείθοντας και ικανοποιώντας την δική σου λογική, άρα δεν υπάρχει και τίποτα.

    Πράγμα που δεν φαίνεται να έχεις κάνει ακόμη.

    Θα σου φανεί παράξενο, αλλά οι περισσότεροι χριστιανοί νιώθουν και σκέφτονται ακριβώς όπως εσύ.

    Ακόμη και οι πραγματικά πιστοί χριστιανοί δεν αποχωρίζονται από τέτοιες σκέψεις (έστω και πρόσκαιρες) μέχρι το τέλος της ζωής τους.

    Και δεν είναι καθόλου περίεργο αυτό.

    Όλοι μας μόνο την λογική μας έχουμε για να σκεφτόμαστε.

    Και μερικές φορές πιστεύουμε πολλά πράγματα που της φαίνονται παράλογα.

    Εύλογα θα αναρωτιέσαι ποια είναι η διαφορά λοιπόν.

    Για πιο λόγο άνθρωποι που, φαντάζομαι, κρίνεις ως ευφυείς, καταδέχονται να ακυρώσουν την λογική τους;

    Που βρίσκουν το κουράγιο;

    Η τέλος πάντων, για πιο λόγο παραμυθιάζουν τον εαυτό τους;

    Τι είδαν ή τι τους τύφλωσε;

    Για αυτό μάλλον είσαι εδώ.

    Προσπαθείς να καταλάβεις πως γίνεται να αφήνουμε όλοι “εμείς” την λογική μας compromised (συγγνώμη, αλλά δεν βρίσκω ελληνικό όρο να ερμηνεύει ακριβώς το νόημα).

    Η διαφορά, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι μάλλον η εξής:

    Πρώτον, ο καθένας μας βίωσε κάτι

    (μπορεί συγκεκριμένο και μεγάλο, μπορεί πολλά και μικρά).

    Για την ακρίβεια, επέτρεψε ο Θεός να βιώσουμε κάτι το οποίο να μην χωράει η λογική μας, ώστε να αφήσουμε ένα παράθυρο να ισχύει.

    Κάτι το οποίο, με βάση την λογική μας, αποκλείεται να είναι τυχαίο.

    Κάτι το οποίο να ακυρώνει στην ουσία την παντοδυναμία της λογικής μας.

    Αλλά ακόμη και αυτό, με την λογική μας κρίνουμε πως ξεπερνάει την ίδια.

    Όταν αυτό συνδυαστεί με την διάθεση του καθενός να ταπεινωθεί, να μειώσει τον εγωισμό του και εν τέλει να αποδεχτεί πως δεν είναι ούτε παντοδύναμος ούτε παντεπόπτης, τότε αρχίζει η πορεία προς την γνώση του προσώπου του Θεού.

    (Όλα τα παραπάνω γίνονται κατά παραχώρησή Του, στον χρόνο που Εκείνος κρίνει και με σειρά που ορίζεται από την τέλεια σοφία Του. Από εμάς ζητάει μόνο την προαίρεση.)

    Όταν συντελεστούν αυτά, ο κάθε άνθρωπος προχωράει διαρκώς προς την Αγάπη του προσώπου του Θεού.

    Χωρίς μάλιστα να χρειαστεί να βρει δύναμη ώστε να κατευνάζει τις κραυγές της πληγωμένης λογικής του.

    Γιατί πολύ απλά ποτέ δεν την αφήνει.

    Απλώς την περιορίζει αναγνωρίζοντας τα πραγματικά όριά της.

    Μόνο τότε δεν τον πειράζουν τα λογικότατα επιχειρήματά σου.

    Μόνο τότε δεν κλονίζεται από το φαινομενικά παράλογο της πίστεώς του.

    Νιώθω λοιπόν την σύγκρουση μέσα σου, είτε με το επιχείρημα με το τραπέζι και τα χαρτιά είτε με όλα τα προηγούμενα.

    Νιώθω την αντίδραση της λογική σου και την κατανοώ γιατί την έχω νιώσει και εγώ.

    Δεν μπορώ όμως (όπως και κανένας άλλος) να σου μεταφέρω τι είναι αυτό που νιώθουμε και μπορούμε χωρίς μεγάλη δυσκολία να αναπαύσουμε την λογική μας.

    Δεν μπορώ να σου εξηγήσω πως διαχωρίζουμε αυτό που νιώσαμε από αυτά που ενδεχομένως να έχουν νιώσει πιστοί άλλης θρησκείας.

    Δεν μπορεί κανένας να σου πει πώς να αφήσεις την ψυχή σου ελεύθερη να νιώσει.

    Μόνο να στο ευχηθώ μπορώ από καρδιάς!

    Nimrodel

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  128. Αγαπητοί φίλοι χαίρετε και καλές άγιες ημέρες.
    Το μήνυμά μου είναι για τον Φόρκυ.
    Η απάντηση που ζητάς, αγαπητέ, ότι ο Θεός μπορεί να τα έχει μεθοδεύσει όλα αυτά κ.τ.λ., είναι αυτονόητη και αναφέρεται στο σπερματικό λόγο (άγ. Ιουστίνος), δηλ. στο πώς οι εκτός Ιουδαϊσμού σοφοί των διαφόρων θρησκειών έλαβαν κι αυτοί μια θεία φώτιση για να προετοιμάσουν τον κόσμο για τον ερχομό του Χριστού.
    Η περίπτωση Ακενατόν είναι καταφανώς τέτοια περίπτωση. Ομοίως, ο Λάο Τσε, όπως θα δεις διαβάζοντας το ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ (και κατάλληλο για σένα) βιβλίο του ιερομόναχου Δαμασκηνού Κρίστενσεν "Χριστός το αιώνιο ΤΑΟ" (ψάξ' το στο Διαδίκτυο, υπάρχει ολόκληρο).
    Τα λοιπά, περί Κρόνου, μετενσάρκωσης κ.τ.λ. κ.τ.λ. είναι απλώς μαζεμένα από διάφορα νεοεποχίτικα διαβάσματά σου. Το να κάνεις ένα δικό σου συγκρητισμό είναι το ίδιο αφελές με το να κάνεις μια δική σου ιατρική και να παρακάμψεις την υπάρχουσα ως παρωχημένη και ύποπτη.
    Το πρόβλημα τώρα έγκειται στο ότι ερευνάς την ουσία των πραγμάτων από βιβλία και όχι από ζωντανούς διδασκάλους - εκτός αν έχεις ινδουιστές διδασκάλους π.χ. ή εσωτεριστές, τους οποίους καταδέχεσαι, αλλά δεν καταδέχεσαι τους ορθοδόξους. Θα μάθεις τι είναι η ορθοδοξία και οι πρακτικές της, αφού έχεις τέτοια δίψα (καλά κάνεις), μόνο κοντά σε έμπειρους μοναχούς. Ψάξε και βρες τους. Η Σαλογραία ίσως ξέρει να σε κατευθύνει. Εγώ θα σου μιλούσα για τη μονή του Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ (Λονδίνο) ή στο Άγιο Όρος με ερημίτες. Εκεί θα δεις τη διαφορά γιόγκι και ησυχαστή, που είναι χαώδης και δεν έχει σχέση με μεταφυσικά αισθήματα ή πνευματική ανάταση κ.τ.λ.
    Τα υπόλοιπα είναι απλώς θεωρίες, ένα κουβάρι στο οποίο εύκολα χάνεται όποιος ΘΕΛΕΙ να χαθεί, μη τολμώντας ν' απαρνηθεί τις βεβαιότητές του και το λατρεμένο Εγώ του... Καλό ψάξιμο. Ο Χριστός μαζί σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  129. Έγραψε-κελάϊδησε, το ανώνυμο κοτσύφι των 4:28
    ανάμεσα και στα άλλα και τα παρακάτω...

    "Τα λοιπά, περί Κρόνου, μετενσάρκωσης κ.τ.λ. κ.τ.λ. είναι απλώς μαζεμένα από διάφορα νεοεποχίτικα διαβάσματά σου.

    Το να κάνεις ένα δικό σου συγκρητισμό είναι το ίδιο αφελές με το να κάνεις μια δική σου ΙΑΤΡΙΚΗ και να παρακάμψεις την υπάρχουσα ως παρωχημένη και ύποπτη.

    Το πρόβλημα τώρα έγκειται στο ότι ερευνάς την ουσία των πραγμάτων από βιβλία και όχι από ζωντανούς διδασκάλους - εκτός αν έχεις ινδουιστές διδασκάλους π.χ. ή εσωτεριστές, τους οποίους καταδέχεσαι, αλλά δεν καταδέχεσαι τους ορθοδόξους.

    Θα μάθεις τι είναι η ορθοδοξία και οι πρακτικές της, αφού έχεις τέτοια δίψα (καλά κάνεις), μόνο κοντά σε έμπειρους μοναχούς".
    .....................
    Συμφωνώ και επαυξάνω, με ευλογημένο ανώνυμο που βοήθησε την κουβέντα μας και προσθέτω την ταπεινή μου γνώμη:

    Η ζημιά που παθαίνουμε όσοι μελετήσαμε παθιασμένα τα μύρια βιβλία, είναι που στερούμαστε το ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ μιας ΖΩΝΤΑΝΗς
    - ΜΕ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΟΣΤΑ- ΑΝΘΡΩΠΙΝΗς ΠΑΡΟΥΣΙΑς, ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ, ΕΣΤΩ ΓΙΑ ΛΙΓΟ,
    ΣΤΟ ΚΑΘΕ ΚΥΤΤΑΡΟ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ, όμως, ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΓΓΡΑΦΕΙ
    ΣΑΝ ΦΩΤΕΙΝΟ ΤΑΤΟΥΑΖ ΑΝΕΞΙΤΗΛΟ
    ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ DNA TOY ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ, έτσι ώστε, ο άνθρωπος εκείνος,ΠΟΥ ΣΤΕΚΕΙ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ, είτε ως μοναχός, είτε ως λαικός, είτε ως ιερωμένος, είτε ως αφανής ζητιάνος ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΩΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΣ στο μυστικό αγώνα της ύπαρξης,
    να ομοιάζει ουχί επιφανειακώς-φαρισαΪκώς, αλλά
    θΑ έλεγα, τρόπον τινά, ΓΕΝΕΤΙΚΩς, με τον Κύριο Ιησού, καθώς μοιάζει το παιδι με τον πατέρα του.

    (ο ΜΈΓΑΣ ΑΓ. ΣΥΜΕΩΝ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ αναπτύσσει το θέμα ΤΗΣ ΟΜΟΙΟΤΗΤΑς ΠΑΙΔΙΟΥ(πιστού) ΠΡΟΣ ΠΑΤΕΡΑ(Κύριο Ιησού), στους πλήρεις Φωτός λόγους του) .

    Αυτό, ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟ, το πνευματικώς εγγεγραμμένο DNA- δια πολλών εσωτερικών και εξωτερικών μόχθων και κόπων εγγεγραμμένο-
    είναι που θα κάνει τη δική μου σάρκινη και σκληρή καρδιά να ΠΕΙΣΘΕΙ
    και επομένως -αφού ΑΝΑΖΗΤΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ- να παραδοθεί ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ, στη Θεία Φωνή Του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  130. Προς ανων.4:28

    Δεν είμαι οπαδός κανενός μεταφυσικού δρόμου
    και όλους τους αντιμετωπίζω με σκεπτικισμό
    Για την ινδουιστική μετενσάρκωση π.χ. έχω να πω ότι προέκυψε ως παρηγορητική θεωρία για την αβάσταχτη αδικία των καστών. Άλλοι να είναι προνομιούχοι βραχμάνοι κι άλλοι ανέγγιχτοι. Έπρεπε λοιπόν να υπάρχει μια ελπίδα ότι σε άλλη ζωή ίσως να γεννιόταν κάποιος με καλύτερη μοίρα.

    Όχι δεν έχω ανατολίτες συμβούλους ούτε εμπειρία από γιόγκι
    τον μόνο ασκητή που έχω γνωρίσει ήταν ο Παίσιος στο Άγιο όρος – είχα πάει να τον δω στη σκήτη του κοντά στην Σταυρονικήτα. Δυστυχώς στην παρέα κάποιοι άλλοι φοιτητές ήταν «ούφο» και δεν ευνοούσε το κλίμα για μια γόνιμη επαφή. Μου έκανε εντύπωση η σεμνότητά του και ένοιωσα ντροπή για τις αφελείς, βλακώδεις ενοχλητικές ερωτήσεις των άλλων – αγριογούρουνα έχετε εδώ πάτερ ; κυνηγάτε ;

    θα κοιτάξω για το βιβλίο που συστήνεις
    Φόρκυς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  131. .....Σαλογραία
    Λύσε μου μια απορία.
    οι δισεκατομμύρια άνθρωποι που αρνούνται τον θεό
    ζουν, συμπεριφέρονται μέσες άκρες «κανονικά»

    οι πρώην άγγελοι και νυν δαίμονες που αρνούνται τον θεό
    γιατί συμπεριφέρονται υστερικά ;
    σαν να είναι σχιζοφρενείς ;
    τους αρέσει το show ;

    Φόρκυς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  132. Φόρκυ
    αγαπημένε
    οι δαίμονες ΔΕΝ αρνούνται το Θεό.

    Οπως λέει η Γραφή "τα δαιμόνια πιστεύουσιν και φρίττουσιν" και γουστάρουν πολύ να μπαίνουν στα σώματα των ανθρώπων επειδή
    ΜΙΣΟΥΝ α π ε ρ ί γ ρ α π τ α
    ΟΛΑ ΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟΝ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΝ.

    Και ναι...ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΝ , επίσης το show εις βάρος των ανθρώπων,ΔΙΌΤΙ ΤΑ ΚΑΚΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ψωνάρες μέχρι το διάολο!
    ;-)

    Το ευχαριστιούνται,ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΝ, τους ανθρώπους να τους ξευτελίζουν-αν είναι δυνατόν-και μέχρι θανάτου.

    Είναι κάπως σαν τον ΨΙΝΑΚΗ που ξετευλίζει με κράξιμο του κακούς τραγουδιστές στην εκπομπή με τα ταλέντα...
    στην τυφλεόραση...
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  133. Υ.Γ.
    πΡΟς Φόρκυ

    Αγαπημένε μου...

    Δεν είναι περίεργο που πολλοί όταν αυτοκτονούν, τους βρίσκουν ολόγυμνους;

    Βρήκαμει και μεις κάποιον φίλο που είχε κάνει σοβαρή απόπειρα, ολόγυμνο στο πάτωμα, αφού είχε καταπιεί τα χημικά -που θα εξόντωναν και ελέφαντα- και βρισκόταν σε κώμα...

    Γιατί είχε γυμνώσει τον εαυτόν του,
    -όπως οι ΝΑΖΙ ΣΑΔΙΣΤΙΚΑ, ΓΥΜΝΩΝΑΝ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ
    ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ, όταν ήταν
    ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΝ ΣΑΠΟΥΝΙ;

    Για ΆΚΡΟ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟ προκειμένου να βιώσουν οι άνθρωποι, προ του θανάτου τους, την ΈΣΧΑΤΗ ταπείνωση...

    Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΦΥΛΑΕΙ ΑΠΌ ΤΟ ΜΙΣΟΣ των Δαιμόνων..

    ΑΝ ΔΕ ΜΑΣ ΦΥΛΑΞΕΙ ΕΚΕΙΝΟΣ...
    ΠΑΜΕ ΧΑΜΕΝΟΙ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  134. ....σε κάποιο σημείο των σχολίων όποτε έβλεπα το όνομα φόρκυ το ροδάκι κατέβαινε πέντε πέντε δέκα δέκα δέκα τα σκαλιά... είχα και εγώ παλιά ενα μπλόγκ και κάποιον φόρλυ που συνεχώς αντιμιλούσε ΕΛΕΟΣ. απορώ με αυτούς που γουστάρουν να αντιμιλάνε και να αντικρούουν σε μια συζήτηση είτε προφορική είτε γραπτή ενώ ξέρουν οτι η συζήτηση έχει ενα άλλο θέμα και υποστηρίζει κάτι συγκεκριμένο.
    ΕΛΕΟΣ..και άντε μια δυο είκοσι, αλλά νυσάφι πλέον. όποιος μπαίνει σε ένα μπλόγκ απρόσκλητος, το κάνει γιατί ψάχνει να βρεί κάτι που τον βασανίζει, που ενδιαφέρεται να ακούσει να μάθει, ρε μανάρι μου..το κουβαδάκι σου και σε αλλη παραλία, υπάρχει και σχετικό μπλόγκ που λέγεται ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ...
    Υ.Γ προς την οικοδέσποινα, συγχώρα με και αν θές μη δημοσιεύσεις το σχόλιο μου. αλλά με κούρασε πια!!!
    Βικυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  135. Βίκυ μου
    ανάβασα το σχόλιο σου επειδή γνωρίζω καλά το Φόρκυ, και ξέρω ότι ΔΕΝ έχει πρόβλημα με τέτοιου είδους λογικά σχόλια που διατυπώνεις.
    Ήταν περιστασιακή θα έλεγα η παρουσία του Φορκυ για πολύ λίγο.
    (Δεν τον έχω ρωτήσει αν ΚΡΥΦΑ διαβάζει το μπλογκ μου και δεν μου το λέει, χαχα...)
    Εντάξει.
    Πιστεύω ότι όποιος μπαίνει σε όποια σελίδα και γράφει έστω και αν είναι ασφαλίτης (Ο Φόρκυς, δόξα τω Θεώ ΔΕν είναι) πρέπει να έχει την ελευθερία της έκφρασης, αρκεί να μη βρίζει με λόγια χυδαία τους αντιφρονούντες)
    Καμιά φορά γίνονται με τις λέξεις και ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΙΣ επειδή στο ΓΡΑΠΤΟ κείμενο, χωρίς τα εξωγλωσσικά και παραγλωσσικά στοιχεία που συνοδευουν το λόγο, απουσιάζουν.

    Εκεί ας πούμε μπορεί να γράψω εγώ "ρε χαμένο" και να το εκφράζω απολύτως φιλικά και γελαστικά την ώρα που το πληκτρολογώ.

    Ο άλλος διαβάζει τη φράση και μεταφράζει στο κεφάλι του ότι τον είπα χαμένο από άποψη κοινωνικής επιτυχίας ενώ ΔΕΝ το είπα έτσι.

    Προσωπικά, εννοούσα ότι τον έχω χάσει από το μπλογκ, από την παρέα κλπ..

    Ελπίζω να με κατάλαβες.
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΕΣ ΕΙΧΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΣΤΟ ΞΥΠΝΙΟ.
      ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ 1 ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ.
      ΓΙΑ 2 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΚΑΘΕ 3 ΗΜΕΡΕΣ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ.
      ΓΙΑ 2 Η 3 ΜΗΝΕΣ 1 ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ
      ΓΙΑ 16 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΜΗΝΑ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ.

      ΗΥΠΝΗΤΟΣ, ΜΕΡΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΜΟΥ ΕΛΕΓΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΟΥΜΕ ΜΕ ΟΡΘΟΔΟΞΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΠΑΔΕΣ -ΜΕ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ- ΝΑ ΜΟΥ ΔΒΣΟΥΝ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 2,5 ΛΕΠΤΑ ΤΗΣ ΩΡΑΣ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟΥΣ ΧΡΟΝΟΜΕΤΡΟΥΣΑ, ΜΕ ΤΡΑΒΟΎΣΑΝ ΚΙ ΕΝΑ ΜΠΕΡΤΑΚΙ ΞΥΛΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΞΕΦΕΥΓΑ ... ΗΜΟΥΝ ΔΑΣΚΑΛΟ ΤΗΣ ΓΙΟΓΚΑ ΚΙ ΕΠΑΙΡΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ULTRA ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ SILVA MIND CONTROL ...
      Ρε τι τραβάμε ...

      Διαγραφή
  136. Αγαπητέ 10: 51 π.μ.

    ΦΟΒΕΡΗ
    Η ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ ΣΟΥ!

    Και αν είσαι αυτός που νομίζω στον πραγματικό κόσμο της Πάτρας και των... περιχώρων, μπορώ να διαβεβαιώσω τους καλοπροαίρετους φίλους μου, ότι ο μαρτυρών τα τοιαύτα, ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΤΑ ΕΧΕΙ ΤΕΤΡΑΚΟΣΙΑ είναι οικογενειάρχης και η μόρφωσή του, η κατά κόσμον υψηλότατου επιπέδου.

    Δεν καταθέτει τα παραπάνω μια γιαγιά αγράμματη, ώστε εύκολα να την προσπεράσει κανείς, χλευάζοντάς την.

    Αν είσαι αυτός που νομίζω , θυμάμαι είχαμε κάνει στο σπίτι μου μια παρόμοια συζήτηση πριν πολλά χρόνια, όταν πρωτογνωριστήκαμε.

    Και σε ρώτησα τότε πώς εξελίχτηκαν αυτές οι κακές εμπειρίες όταν αγωνίστηκες να γίνεις ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ.

    Με διαβεβαίωσες (και δεν έχω τον παραμικρό λόγο να αμφισβητήσω εκείνη την κουβέντα σου )

    ότι ΜΕ ΤΗ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

    (και όχι των ΠΣυχίατρων ή ψυχολόγων )

    ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ τα φθονερά πειράζοντα κακά πνεύματα

    (στα οποία βέβαια από άγνοια είχες παραχωρήσει κυριαρχικά δικαιώματα έχοντας εμπλακεί σε προχωρημένες "τεχνικές " mind control ) και έκτοτε ηρέμησες ΑΠΟΛΥΤΑ από τις ενοχλήσεις που σου παρείχαν.

    Αν - επαναλαμβάνω- είσαι αυτός που νομίζω διότι στο διαδικτυο, με τους ανωνύμως γράφοντες, ΠΟΤΕ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για την ταυτότητα ΚΑΝΕΝΟΣ.

    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή