Εγγραφές-σκέψεις-λέξεις-πράξεις-πληρωμές

Αγαπημένο  μου

συνειδητοποίησα  ότι  αποτελεί  λάθος τεράστιο  να κατακρίνω,  και να μισώ είτε από μέσα μου, είτε  απ' έξω μου,  όποιον μου φέρεται σκληρά, περιφρονητικά, άδικα, επειδή καταγράφονται ,  όχι μόνο οι λέξεις μας,  αλλά και οι σκέψεις μας και αποδίδεται γι αυτές, δικαιοσύνη, παρά Κυρίου...

Το ότι καταγράφονται οι λέξεις μας, και προφορικά- όχι μόνο γραπτά-
στα  χρόνια της παιδικής ηλικίας,
 ούτε που  μου πέρναγε απ' το μυαλό...

Το κατάλαβα, όταν έφερε ένα μαγνητόφωνο- απ' τα πρώτα που κυκλοφόρησαν - ο μπαμπάς- ο μερακλής με τα μηχανήματα του διαόλου- στο σπίτι.

Εκεί, μας έβαλε και μιλήσαμε-λέγοντας άραθα μάραθα που γράφει  κι  ο Κωστής Παπαγιώργης-  και μετά -όταν γύρισε προς τα πίσω την ταινία της μπομπίνας-με μπομπίνες και ταινίες  δούλευαν τότε τα τεράστια μαγνητόφωνα-ακούγοντας τη φωνή μας- εμείς οι χάνοι- εκστασιαστήκαμε!

-Να ακούγεται η φωνή μας γραμμένη σε μηχάνημα και να την ξανακούμε όσες φορές θέλαμε;
-Τα ύστερα του κόσμου, μπάρμπα Νικολάκη μου, τα ύστερα του κόσμου!

 -Μας κατέβηκαν πάραυτα τα βρακιά,
που θα λεγε και ο μακαρίτης ο αθυρόστομος ο Γιαννόπουλος, μας κατέβηκαν τα βρακιά,  μπρός στη μεγαλειώδη-της τεχνολογίας- νέα  θεότητα.
Όποιοι ανήκουν σ' αυτή τη γενιά, όπου μικροί, πρωτοείδαν τα  σχετικά  μαγνητόφωνα,  ξέρουν τι λέω- μπορούν να με καταλάβουν.

Εκεί τότε, άρχισα να ψυλλιάζομαι ότι και τα λόγια , δεν είναι, χρυσούλι μου,  αέρας κοπανιστός-(όπως νόμιζα μέχρι τη στιγμή της συνάντησης  με το μαγνητόφωνο)- που τον  ξεστόμισες-το λόγο- και πάει! χάθηκε.

-Όοοχι κυρία μου!
Και τα λόγια-άρχισα να υποπτεύομαι τότε-μπορούν, κάπου, σε μια απίστευτα λεπτή -σχεδόν, κατά το φαινόμενο  άϋλη-  επιφάνεια να επικολληθούν και να επαναλαμβάνονται αιωνίως, αποδίδοντας ένα συναίσθημα, μια κατάσταση, της ψυχής,  μια φωτογραφία σε ήχους...

Όπως σου ανέφερα και στην ανάρτηση περί ψιλικατζήδικης ελεημοσύνης , τα τελευταία χρόνια, συνειδητοποίησα με κατάπληξή μου ότι ακούγονται, όχι μόνο τα λόγια μας, αλλά ακούγονται και οι σκέψεις μας...και για τις σκέψεις μας, λαβαίνουμε πληρωμή , ανάλογη...από τον Μυστικό Παιδαγωγό των  ψυχών μας...

Αυτό πιααα!

Αυτό πια μου φάνηκε το -όλων- κουλότερο!

-Και όμως ισχύει!

Γι αυτό, λατρεμένο μου, σου έχω φάει τα τζιέρια και σου λέω  ότι πρέπει να επαγρυπνεί  ο άνθρωπος, και επάνω στο ποιόν -όχι μόνο των λόγων που ξεστομίζει, αλλά και στο ποιόν,  των λογισμών που εκτρέφει και δέχεται...

Οι Άγιοι Πατέρες, της Ορθόδοξης Εκκλησίας, στα φωτισμένα κείμενά τους,  μας  μιλούν για προσβολές  λογισμών...έχω αναφερθεί και σε παλιότερες αναρτήσεις.

-Τι σημαίνει πάλι αυτό- για θύμισέ μου...

-Προσβολή  λογισμού, είναι να σου έρθει έτσι- και  στα καλά καθούμενα ίσως- μια σκέψη-προτροπή, για  κακή συμπεριφορά, προκειμένου να σε παρασύρει να ενδώσεις σε ένα πάθος, κατάκρισης κατεξοχήν, θυμού,  λαιμαργίας, πορνείας, μοιχείας, κλοπής, συκοφαντίας...

-Είσαι ελεύθερος, να δεχτείς την προτροπή απ' τον αόρατο εχθρό, ή να απορρίψεις την προτροπή του.

Αν δεχτείς την υποβολιμαία- με άκρα υπουλότητα,  σκέψη- μετά από εσωτερική πάλη
 που προηγείται, συντομότερη ή  μακροχρόνια- και δώσεις  συγκατάθεση, δηλαδή, πεις :

 "Εντάξει, θα προχωρήσω στο...παρασύνθημα και θα ολοκληρώσω τη σκέψη-επιθυμία μου και ας μην είναι και τόσο σόϊ",  τότε απ' το στάδιο της προσβολής και της πάλης- που δεν είναι εφάμαρτα κατά τους αγίους-μπαίνεις στο στάδιο της συγκατάθεσης...απ' όπου ξεκινάει  η  αιχμαλωσία  στο πάθος.
Το πάθος, ως έχον νευροφυσιολογική και χημική υπόσταση,  αρχίζει και βασανίζει άγρια  την ψυχή-δια του δεσμού του σώματος- με τις εγωκεντρικές  απαιτήσεις του...

Αν δοθεί  η συγκατάθεση στο όποιο  πάθος- σε επίπεδο λογισμού- τότε, η πτώση και με όλο το σώμα στην συγκεκριμένη  αμαρτία,  είναι θέμα ελαχίστου χρόνου...


Από προσβολές λογισμών -και μάλιστα επί χρόνια- πολεμήθηκαν και μεγάλοι άγιοι, καθώς μαρτυρούν οι ίδιοι -ή  οι βιογράφοι τους,  

χωρίς ποτέ να συγκατατεθούν στη διάπραξη της αμαρτίας, είτε με σκέψη, είτε  με πράξη...

Έμειναν στην πάλη  επί  χρόνια,  θρηνώντας  για τις προσβολές,  ζητώντας το Έλεος...

Κάποια στιγμή, η Χάρη, τους απάλλαξε απ'  του Εχθρού την επίθεση,  τους ελύτρωσε  και ανεκφράστως -εν τω θείω Φωτί,  τους εθέωσε.

Τα γράφω όλ'  αυτά, για να αντιπαλέψω   δαιμονικό επιχείρημα που ακούω καμιά φορά ν' αντιτείνεις:

-Ε! Μόνο που το σκέφτηκες το κακό, μόνο που το επιθύμησες έστω και για λίγο, είναι σαν να το έκανες.

-Κάντο, λοιπόν, και πραγματικά, για να τελειώνουμε!

- Πριιιτς! Ύπαγε οπίσω μου, σατανά, ύπαγε οπίσω μου, κερατά που πάς να με παρασύρεις, σε Σόδομα και Γόμμοραααα!

-Χάσου, χαμένε από μπροστά μου, μη σου βάλω μπουρλότοοοο!

-Συμφωνώ απολύτως, Σαπφώ μου...χώσε κι άλλα στους άνομους!

Η αμαρτία σε επίπεδο λογισμού- ακόμα και αν απ' το στάδιο της απλής προσβολής, προχωρήσει σε εσωτερική συγκατάθεση της επιθυμίας  και φαίνεται  ένα βήμα, πριν την πράξη- ΔΕΝ  διαθέτει την ίδια δύναμη με την αμαρτία της πράξης.

Στο έχω ξαναπεί ότι  απ' την Πέμπτη Δημοτικού, μέχρι τώρα που γέρασα, κάθε φορά που θα βρεθώ  δίπλα σε καπνιστές, με πολεμάει ο δόλιος, ψιθυριστής δαιμονάκος , να απλώσω  και να ζητήσω και γω τσιγαράκι...όμως τον... στέλνω το δαιμονάκο  να  ...δει τη ...μητέρα του,  και προς το παρόν,  αποσύρεται.

Στην επόμενη, πάλι,  κοινωνική συναναστροφή με καπνιστές- τσουπ!

Σαν το γελωτοποιό του βασιλιά, πετάγεται εμπρός μου, προσπαθώντας  να με παρασύρει στη χαλάρωση  της επαγρύπνησης, αλλά χα!...δεν του κάνω το θέλημα!

-Πείσμα, εσύ κερατά;
 Πείσμα και γώ- Χάριτι θεία.

 Μέχρι να μου βγει η ψυχή, να δούμε ποιος θα βαρεθεί να επιμένει, απ' τους δυο μας!

Δεν είναι καθόλου το ίδιο, επίσης, το  να δεχτεί κάποιος, ας πούμε  απλώς  ερωτική προσβολή για ένα πρόσωπο με το οποίο, για άπειρους λόγους, απαγορεύεται  να εμπλακεί συναισθηματικά

(  είτε διότι είναι πολύ νέος  ακόμη,  είτε διότι είναι  έγγαμος, εν Κυρίω,  και όλο το θερμό  συναίσθημα, κατά πρώτο λόγο το οφείλει στους οικείους και στην οικογένεια- και όχι εις άλλους εκτός  της οικογένειας-  είτε διότι έχει δώσει ως μοναχός, όρκους αγαμίας και παρθενίας)

δεν είναι καθόλου  το ίδιο με το   να συνδεθεί και σωματικά μαζί του, δια περιπτύξεων και λοιπών επαφών ...

-Καμία σχέση!

Μην πιστεύεις αυτό το επιχείρημα των ζερζεβουλακιών,  που όλα τα κάνουν ίσωμα και σε παρακινούν στο χειρότερο μπέρδεμα, επειδή αυτό τους ευχαριστεί- λόγου του  φθόνου που τρέφουν για την αιώνια ψυχική σωτηρία μας...

Επειδή, λοιπόν, δεν  είσαι μέσα  στην ψυχή εκάστου ανθρώπου, ώστε να μπορείς να βλέπεις από  μέσα, της ψυχής την ό λ η  κατάσταση, την πάλη της, τη μετάνοια, τη  μεταστροφή  και την νίκη της, γι αυτό, περιστέρι μου,  απαγορεύεται   να την κρίνεις...


Όταν την κατακρίνεις...αποσύρεται η Χάρη του Αγίου Πνεύματος, που μέχρι τότε σε σκέπαζε-είτε το συνειδητοποιούσες επαρκώς , είτε όχι- και αφήνεσαι να πέσεις στα ίδια αμαρτήματα- και  χειρότερα- είτε δια λογισμών μόνον, είτε δι ε μ π ρ ά κ τ ω ν συγκαταθέσεων που φέρνουν τόση οδύνη- το βλέπεις.

Όλο τούτο, κατά τους εμπείρους,  το επιτρέπει ο Κύριος Ιησούς  για Ταπείνωση...επειδή χωρίς την υπαρξιακή κατάσταση της εν Αγίω Πνεύματι Ταπεινοφροσύνης, ουδείς -στην Ουράνια Βασιλεία μπορεί να εισέλθει...λοιπόν...η νήψη, ξεκινάει απ' την επιτήρηση των λογισμών, καταρχήν:

Από το τι είδους  λογισμούς θα αποφασίσεις να δέχεσαι, θα εξαρτηθεί όλη σου η ζωή, περιστέρι μου...

Το περιγράφουν ωραία και τα στιχάκια που βρήκα σε ένα βιβλίο- ευχαριστώ αυτόν που τα έγραψε, δεν ξέρω το όνομα- στα θυμίζω και φεύγω τρεχάλα:

-Πρόσεξε τις σκέψεις σου, διότι θα γεννήσουν τις λέξεις σου.


-Πρόσεξε τις λέξεις  σου, διότι θα γεννήσουν τις πράξεις σου.


-Πρόσεξε τις πράξεις σου, διότι θα γεννήσουν τις συνήθειές σου.


-Πρόσεξε τις συνήθειές σου, διοτι θα γεννήσουν το χαρακτήρα σου.


-Πρόσεξε το χαρακτήρα σου, διότι θα γεννήσει το πεπρωμένο σου.

Σαλογραία

Υ.Γ. Για τις απίστευτες και μοιραίες -εν πολλοίς-πλην  όχι και μη αναστρέψιμες, όσο ακόμα είμαστε εν αυτή τη ζωή,  δια της Μετα-νοίας, τουτέστιν δι αλλαγής τρόπου σκέψης, λόγου  και πράξης, αλληλεπιδράσεις ψυχής και σώματος- περιστεράκι μου, αν θές , ρίξε ματιά σε παλιότερή μου  ανάρτηση με τίτλο:Ο εγκέφαλος, οι νευρώνες και η Ορθόδοξη εμπειρία
(Κοίταξε τα σχόλια από αδελφούς. Πολλά  περιέχουν  εξαιρετικό  ενδιαφέρον, νομίζω.
Κοίταξε, αν έχεις λίγο χρόνο,  στο τέλος και το βίντεο με τη μαρτυρία της νευροεπιστήμονος  που περιγράφει το εγκεφαλικό που έπαθε η ίδια και που κατάφερε να το ξεπεράσει...)