Από πού έρχεται η μουσική
Η μουσική έρχεται από σένα
όπως το νερό κατεβαίνει από το βουνό.
Καταμεσίς στην παλάμη σου αναβλύζει η πηγή
κι απ' την κορφή του μετώπου σου. Το φως βγαίνει
απ' τα μάτια σου
και φωτίζει τους ήχους. Τους κάνει να φαίνονται
όπως
φαίνονται τ' άνθη
στα κλαδιά της μηλιάς. Σκεπασμένη απ'τους ήχους
η καρδιά σου είναι κάτασπρη.
Νικηφόρος Βρεττάκος
(Πηγή για την εικόνα της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας: ο Τρελογιάννης )
Αγαπητή Σαλογραία,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν άντεχα να βλέπω την ανάρτηση χωρίς σχόλιο...
Έχω μεγάλη ευλάβεια για την Αγία Μαρία.
Πόσο μίσος για την αμαρτία πρέπει να ένοιωσε, έτσι ώστε να περάσει 40 χρόνια στην έρημο...
(Ας χαρίσει και σε εμάς λίγο από το τότε μίσος της...μπας και κάνουμε κάτι παραπάνω...)
Αυτή να δεις πάλη που έκανε με τους δαίμονες...
Ας έχουμε τις πρεσβείες της...
Παναγιώτης
Φίλτατε Παναγιώτη
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήταν πολύ ενδιαφέρον αν θα μπορούσαμε μπαίνοντας σε μια χρονομηχανή, να μεταφερθούμε στην εποχή των αρχαίων αγίων εκείνων που έκαναν τοσο σκληρή πάλη με τις δυνάμεις της σάρκας.
Γιατί εκείνοι οι άνθρωποι, έδειχναν ΤΟΣΟ ΣΚΛΗΡΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ;
Αραγε ετρώθησαν εξ αρχής υπό αδιαπτώτου θείου έρωτος, ή είχαν νιώσει τη φρίκη της αμαρτίας ως υπαρξιακό βίωμα, ή ΕΙΧΑΝ ΕΝΑΝ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ ΦΟΒΟ ΚΟΛΑΣΕΩΣ, και έκαναν αυτόν τον ασκητικό ακραίο αγώνα, όπως σημειώνει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος στον περί Μετανοίας, απίστευτο λόγο;
Χμ, δεν ξέρω αγαπητή Σαλογραία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥποψιάζομαι ότι είναι Θείος έρως που συνοδεύεται από την φρίκη της αμαρτίας. Αυξάνονται και τα δύο ταυτόχρονα. Τον θείο έρωτα τον περιγράφει έντονα, νομίζω ο Συμεών ο νέος Θεολόγος.
Πάντως και τώρα έχει ερημίτες. Έδειξες πολλούς και εσύ παλαιότερα.
Παναγιώτης
Πολύ ενδιαφέρουσα η παρατήρηση! Αυτό που δεν μπορούμε να έχουμε αίσθηση είναι η απήχηση μερικών τουλάχιστον από τους Αγίους που είναι γίγαντες. Η Οσία Μαρία, το Μετέωρο αυτό της μετανοίας έχω την εντύπωση ότι είχε χαθεί από προσώπου γής και ωστόσο την στήριζε με τις προσευχές της. Ο Αββάς Ζωσιμάς οδηγήθηκε από το Πνεύμα το Άγιο να την βρεί...Παρόλη αυτή την γιγάντια μυστική παρουσία, η αμαρτία και η πρακτική αθεΐα δεν έπαψαν να υπάρχουν. Η μετάνοια και η Αγιότητα είναι δώρα του Θεού και όχι προϊόντα συστηματικής, μεθοδολογικής προσέγγισης ώστε να ενδιαφέρουν το κλίμα της εποχής, το μικρο-κοινωνικό περιβάλλον των Αγίων. Ίσως λοιπόν δεν έχει σημασία να μεταφερθούμε στο τότε μια και η κοινωνία των Αγίων είναι έξω και πέρα από τον Χρόνο. σε μας απομένει να δεόμεθα να δώσει πλούσια τη Χάρη του! Οι καιροί για τους αληθινά δικούς Του ήσαν πάντα δύσκολοι...Διαφορετικοί πάντοτε, αλλά σίγουρα δύσκολοι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈρρωσθε!
Ακύλας
Παναγιώτη
ΑπάντησηΔιαγραφήσυνάντησα και έναν ερημίτη ολοζώντανο σε δρόμο της Πάτρας...
Νομίζω ότι κάτι ανέφερα για την περίπτωσή του.
Είναι από τη ΜΟνή του αγίου Ιωάννη του Χοζεβά στα Ιεροσόλυμα
Ακύλα
ΑπάντησηΔιαγραφήμε εκπλήσσεις!
Έκανες σήμερα τόσα χιλιόμετρα εις χώραν μακράν και μας στέλνεις και σχόλιο θεολογικό;
Θα τρελλαθώωωω!
:-)
Αυτό θα πει σθένος και αγάπη, περιστεράκι μου!
Με συγκινείς!
Ἀκύλα,
ΑπάντησηΔιαγραφήμέ αὐτά ποῦ γράφεις φρικάρουν οἱ ἐδώδιμοι φιλοπροτεστάντες.
cummulus
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλοπροτεστάντες εδώδιμοι; από ποιον;
:-)
Μάλλον, σε έχει κόψει η πείνα...και περιμένεις πώς και τι την Άνάσταση για να πέσεις στους παστουρμάδες!
Σαλή,
ΑπάντησηΔιαγραφήεγω περιμενω την...μαγειρίτσα!
Μυρμιδόνας
Μυρμί...αχ αγαπημένο!
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)
Θα τη φτιάξουμε!
Λίγη υπομονήηηηη!