Κύριε,
κείνη η γυναίκα
που σε τόσες αμαρτίες είχε πέσει
ένιωσε τη θεότητά σου και τρεχάτη
έρχεται κλαίγοντας τα μύρα να προσφέρει
πριν έρθει ακόμα η ώρα της ταφής Σου.
Οϊμέ φωνάζοντας τι νύχτα είν’ αυτή
που μέσα μου υπάρχει;
τι όρεξη τρελή για ακόλαστη ζωή
σαν το σκοτάδι
που δεν το σπάει του φεγγαριού αχτίδα
έτσι είν’ ο έρωτάς μου ο σκοτεινός για αμαρτία.
Συ, που πελάγους υδάτα σε σύγνεφα αλλάζεις
δέξε από μένα τις πηγές τα δάκρυά μου
Κι αν έσκυψες στη γη αφήνοντας τα ουράνια
σκύψε και στων δικών μου στεναγμών το βάθος
Τα πόδια Σου με τα φιλιά μου θα σκεπάσω
θα τα στεγνώσω με τις μπούκλες των μαλλιών μου
κι ας φόβισαν της Εύας την καρδιά με της πατημασιάς τον ήχο
κείνο το σούρουπο μες της Εδέμ τον κήπο
Της αμαρτίας μου το πλήθος και των τρόπων Σου το βάθος
ποιος θα μπορέσει, ψυχοσώστη, να εξιχνιάσει
Μην πεταμένη σε μιαν άκρη με αφήσεις
Συ που το έλεός Σου τέρμα δε γνωρίζει.
Αλεξανδρεύς
..........................................................................................................
Εξαιρετικό.Από τις Καλλίτερες Μεταφράσεις που Έχω Δεί για το Συγκεκριμένο Κείμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφή"το να μην έχεις σχόλια
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι κι αυτό σχολείο"
@9:23
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)
Υπάρχουν σχόλια.
Αλλά δεν καταγράφονται όλα σε αυτό το μπλογκ.
Έρχονται θερμά και σε προσωπικό μέιλ.
Όλα είναι σχολείο, αγαπημένο μου.
Και το δικό σου σχόλιο, είναι σχολείο επίσης.
Καλό Πάσχα, φιλιάααα!
Δεν θα Συμφωνήσω Αγαπητέ Ανώνυμε Πέστα Σαλογραία μου να Αγιάσει το Στόμα σου! Σε Ευχαριστώ Σαλογραία μου από Καρδιάς!Ανώνυμε 20 Απριλίου 9.23π.μ Μόνο που το Είπες θα Κάνω Πιο Πολλά Σχόλια από Εδώ και Πέρα Έτσι Επειδή μου την Έδωσες!Από Τσαμπουκά Έτσι Γουστάρω!
ΑπάντησηΔιαγραφή2:01 καλε...ΠΣΥΧΡΑΙΜΙΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΣΧΟΛΙΟ, ΟΤΙ ΕΙΧΕ ΚΑΚΗ Π ρ ό θ ε σ η.
Λείπουν από το γραπτό κείμενο τα παραγλωσσικά και τα εξωγλωσσικά στοιχεία του λόγου, γι αυτό δημιουργούνται παρεξήγεις.
:-)
Εγώ δεν έβαλα με το νού μου, κακό λογισμό...
Νομίζω για καλό το έκανε το σχόλιο...
Ανώνυμε 9:23,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχολείο; Μπα, κουρασμένοι είμαστε. Παλεύαμε 2-3 ημέρες με την Σαρακίνα.
Η Σαρακίνα πήρε μόνο την αγαπημένη του Ανέστη. Οι υπόλοιποι σώσαμε τις δικές μας. (γυναίκες, κόρες, ψυχές).
Είχαμε και τραυματισμούς από φίλια πυρά. Ευτυχώς μικροτραυματισμοί.
(Στην αναμπουμπούλα "άρπαξαν" και τα λαζαράκια της Σαλογραίας. Από ό,τι κατάλαβα τα τρώει μόνη της...)
Εσύ έσωσες την δική σου αγαπημένη;
Παναγιώτης
Παναγιώτη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΙΑ ΟΝΟΜΑΑΑΑ!
;-Ο
Τι πάθατε;
Κάνεις πλάκα, ή μιλάς σοβαρά;
Πέθανε κάποιος;
Τι έγινε;
Πες τα αμάσητα, διότι δεν έχω διατελέσει Πυθία!
....................
Τα λαζαράκια τα φάγαμε μόνο Σαββατοκύριακο, που επιτρεπόταν από τα Ορθόδοξα τυπικά η κατάλυση ελαίου, και μας είχε κόψει πείνα, διότι βαριόμουν να μαγειρέψω...
;-)
Έχω φυλάξει και τέσσερα για... ενθύμιο, ναι χαχα...
( γύρευε αν... και πότε θα με πιάσει τέτοια προκοπή ασύλληπτη να ξαναφτιάξω τα λατρεμένα μας!)
Αγαπητή Σαλογραία,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠλάκα κάνω.
Σχολιάζω με τον τρόπο μου πως, όταν γίνεται μεγάλη κουβέντα για ένα θέμα (και τι θέμα!...), και υπάρχει ένταση, τότε οι συμμετέχοντες χρειάζονται κάποια ξεκούραση...
να ησυχάσουν, να ηρεμήσουν, (από τον εαυτό μου κρίνω, για τους άλλους δεν ξέρω...)
Παναγιώτης