Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Η "Πίστη" ποίημα του Γ. Δροσίνη, μαζί με μια "καλημέρα" επειδή ξημέρωσε το δώρο μιας καινούργιας μέρας!




Posted by Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου at 10:01 π.μ.

20 σχόλια:

  1. Ιωαννης3 Φεβρουαρίου 2012 στις 1:35 μ.μ.

    Την Καλημέρα μου Σάλο, λίγο καθυστερημένα, με ένα όμορφο ποίημα του Γ. Δροσίνη

    Δέν έχεις Πίστη, όταν πιστεύοντας
    ρωτάς τήν κρίση και τήν γνώση.
    Δέν έχεις Πίστη, όταν τήν Πίστη σου
    στό λογικό έχεις θεμελιώσει.

    Πίστη έχεις, όταν κάθε σου όνειρο
    το ανάβεις στό βωμό της τάμα.
    Κι άν κάποιο τάμα σου είναι αδύνατο
    προσμένεις να γενεῖ το θαύμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου3 Φεβρουαρίου 2012 στις 1:43 μ.μ.

    ;-)
    Ιωάννη Καλημέρα!
    Αν μου στείλεις και τους υπόλοιπους στίχους του υπέροχου ποιήματος, θα σε λατρέψωωωωω!
    ;-)

    ΩΡΑ 1:45 Μ.Μ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος3 Φεβρουαρίου 2012 στις 2:13 μ.μ.

    Λατρεία μόνω τω Θεώ!
    Στέλιος

    Δεν έχεις Πίστη , όταν τα στάχια σου
    προσμένεις να γενούν σιτάρι,
    Κι από τ άκαρπο δεντρί, που κέντρωσες,
    προσμένεις καρπερό βλαστάρι!

    Πίστη έχει, όταν από το χέρσωμα
    κι από τα αστραποκαμένα ξύλα,
    προσμένεις τους καρπούς ολόδροσους
    και καταπράσινα τα φύλλα.

    Δεν έχεις Πίστη , όταν, πηγαίνοντας
    το δρόμο του βουνού , προσμένεις
    να φτάσεις ως το ανάερο ψήλωμα
    κάποιας κορφής μαρμαρωμένης.

    Πίστη έχεις, όταν , αλυσόδετος,
    μέσα από τα βάθη της αβύσσου,
    προσμένεις ως τα ουράνια ελεύτερο
    να φτερουγίσει το κορμί σου.

    Δεν έχεις Πίστη , όταν τ' απόβραδο
    προσμένεις να προβάλλουν τ άστρα,
    και με του πετεινού το λάλημα
    να φέξη η αυγή ροδογελάστρα!

    Πίστη έχεις, όταν- όσο αλόγιστο
    και πλάνο ο νους σου κι αν το ξέρει-
    προσμένεις ήλιο τα μεσάνυχτα
    κι αστροφεγγιά το μεσημέρι.

    Δεν έχει Πίστη, όταν, πιστεύοντας,
    ρωτάς την κρίση και τη γνώση!
    Δεν έχεις Πίστη , όταν την πίστη σου
    στο λογικό έχεις θεμελιώσει!

    Πίστη έχει, όταν κάθε σου όνειρο
    το ανάφτεις στο βωμό της τάμα,
    κι αν κάποιο σου τάμα είναι αδύνατο,
    προσμένεις να γενεί το θάμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου3 Φεβρουαρίου 2012 στις 2:25 μ.μ.

    ;-)
    ΣΤΕΛΙΟ α! εννοείται ότι λατρεία πρέπει μόνο στο Θεό, αλλά είναι ένα αγαπημένο μου σχήμα λόγου, ντε!
    Χίλια ευχαριστώ για το δωράκι!

    Ωρα 2:20Μ.Μ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου3 Φεβρουαρίου 2012 στις 2:28 μ.μ.

    Ιωάννη
    Ευχαριστώωω!
    Τα ανέβασα ήδη!
    Να είσαι πάντα καλά με δυνατή πίστη!
    ;-)
    Ωρα 2:25 Μ.Μ. περίπου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. lpap3 Φεβρουαρίου 2012 στις 2:38 μ.μ.

    Καλά δεν ήξερες το ποίημα αυτό του Δροσίνη;!!!!!!!
    Ομολογώ εντυπωσιάζομαι.Κλασικό κατηχητικό άκουσμα!!
    http://www.youtube.com/watch?v=9v8-mpKfwkM
    Φαίνεται δεν πέρασεςαπό κει!! ;-)
    Όπως και να χει είναι ένα ωραίο ποίημα. Το ερώτημα είναι το πόσο όλο αυτό γίνεται πραγματικότητα. Το υπέρ τη λογική εννοώ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ιωαννης3 Φεβρουαρίου 2012 στις 2:51 μ.μ.

    Στέλιο, αν λατρεύεις τον Θεό, καλώς το έγραψες. Αν όμως όχι, τότε κακώς το έγραψες.

    Καλό είναι για εμάς, που λατρεύουμε ακόμα τα πάθη μας, να σιωπούμε με επίγνωση της αναξιότητάς μας να εκστομίσουμε τέτοια μεγάλα λόγια.

    Αυτό, μεταξύ άλλων, μας διδάσκει το θαυμάσιο ποίημα, την επίγνωση της αναξιότητα μας να πιστέψουμε πραγματικά και μέσω της αληθινής πίστης να αφιερώσουμε ολόκληρη την ύπαρξή μας, ψυχή και σώμα, στόν Σωτήρα Χριστό.

    Η αγαπημένη μας Σάλο, με αυτό που έγραψε αυθόρμητα και ειλικρινά, φανερώνει το πόσο διψάει η ψυχή της να λατρεύει τον Θεό και όχι εμένα.

    Ετσι το αντιλήφθηκα και το ένιωσα και χάρηκα υπερβολικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου3 Φεβρουαρίου 2012 στις 3:30 μ.μ.

    ;-)
    lpap
    Αυτό το ποίημα είναι από τα καλύτερά μου, παιδιόθεν, απλά δεν ευκαιρούσα να το ψάξω.

    Σας ευχαριστώ που μου το βρήκατε.
    Να είστε όλοι καλά!

    Μάκια μάκια!
    Ώρα 3:32 Μ.Μ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ιωαννης3 Φεβρουαρίου 2012 στις 5:29 μ.μ.

    Εκ προσωπικής εμπειρίας θα πω, ότι η απιστία και η ολιγοπιστία είναι κατά κανόνα γέννημα της αμαρτίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου3 Φεβρουαρίου 2012 στις 5:43 μ.μ.

    ;-)
    Ιωάννη είναι ΟΠΩΣ τα λες, μόνο που οι περισσότεροι από μας τους αρχάριους στην πνευματική ζωή, δεν καταλαβαίνουμε από ποιες αμαρτίες( από ποια λάθη δηλαδή εφαρμογών στην καθημερινότητά μας) χάνουμε τη Χάρη και μετά, εγκαταλειφθέντες από τη Χάρη σε διάφορους βαθμούς, ξεπέφτουμε την ολιγοπιστία ή και στην απιστία και υποφέρουμε, αγωνιώντας για την επιούσαν, δηλαδή για την αυριανή ημέρα που ΔΕΝ την ορίζουμε σε καμία περίπτωση διότι ΔΕΝ είμαστε οι κύριοι του Χρόνου...
    Ωρα 5:45 μ.μ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος4 Φεβρουαρίου 2012 στις 12:10 π.μ.

    Ιωαννης άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η "Πίστη" ποίημα του Γ. Δροσίνη, μαζί με μια "καλη...":

    Αγαπητή μου Σάλο, ένα μόνο χρειάζεται να καταλάβουμε, ότι αμαρτία είναι το κάθε τι δικό μας και αναμαρτησία είναι το κάθε τι δικό Του.

    Και τότε, ω του θαύματος, θα πάψουμε να υποφέρουμε και να αγωνιούμε για την επιούσαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανώνυμος4 Φεβρουαρίου 2012 στις 12:07 μ.μ.

    Ωραία συζήτηση περί πίστεως,ωραίες και οι εμπειρίες περί αυτής.

    Είναι ανάγκη να πέφτουμε λέγουν οι πατέρες διότι υποχωρεί η Χάρις και κατόπιν έρχονται οι πειρασμοί οπότε φωνάζει κανείς ''Κύριε σώσον με διότι απολούμαι''.
    Και οι πατέρες μας λέν πως και η πίστις δώρον Του Θεού είναι αλλά εξαρτάται από την θέληση του ανθρώπου ..είναι συνέργασία και συνέργεια [όπως μας λέγει και ο γέρων κλεόπας Ηλιέ]αυτού με τον Θεό.

    Διότι καθώς προχωρεί κανείς στην πνευματική ζωή καταλαβαίνει πως χωρίς το Θεό δεν μπορεί να είναι τίποτα και μόνον σε Εκείνον πρέπει να στηρίζει όλη του τη ζωή.

    Ως εκ τούτου βάσει και των εμπειριών του γέροντος Ιωσήφ σπηλαιότου η ησυχαστού,ο άνθρωπος πρέπει πρώτον να πιστεύσει στο θέλημα του Θεού διότι ο καθένας σώζεται με ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ τρόπο.

    Θα το πω όπως το είπε ακριβώς τώρα που βρήκα το βιβλίο του'''Οταν άπαξ ο άνθρωπος παραδώσει τον εαυτόν του ΤΕΛΕΙΩΣ εις τον Θεόν με πίστιν καθώς είπα,τότε βλεπει φανερά την Χάριν του Θεού οπου τον σκεπάζει και τον δυναμώνει.Και αυτό δεν είναι μικρόν*διότι όταν αυτό συνεχιστεί ,γεννά την πίστη της θεωρίας.Όταν έλεγαν οι Πατέρες ότι η αποβολή των παθώνομοιάζει με αιματοχυσία,δεν το έλεγαν άσκοπα.''..''Το πρώτο μέσο[γερ.κλεόπας] με το οποίο μπορεί να πιστεύση κανείς είναι το κήρυγμα,δεδομένου ότι η πίστις έρχεται διά της ακοής [πως θα πιστεύσει εάν δεν ακούση?'',το δεύτερον μέσον είναι η ανάγνωσις των Γραφών ,το τρίτον είναι τα θαύματα του Θεού,το τέταρτον η θεωρία των κτισμάτωνκαι το πέμπτο μέσον είναι το κήρυγμα της υποδειγματικής ζωής,το προσωπικό παράδειγμα η κατά Χριστόν Ζωή και η απόδειξις με τα έργα αυτών που δίδαξαν οι Πατέρες.

    Η απιστία τώρα ,προέρχεται από την ελεύθερη προαίρεσή του στα εφήμερα πράγματα του απατεώνος αιώνος,στην ασεβή καρδιά του[Εβρ 3,12],στη σκληροκαρδία του[Μαρκ16,14],εξαιτίας της παρεκκλίσεώς του από την αλήθεια[Ιωάνν8,44-46],της σκοτίσεώς του κατά παραχώρησιν Θεού[Ιωαν 12,39-40]της τυφλώσεώς του υπό του διαβόλου[Β!Κορινθ,4-4]και της ανθρώπινης δόξης[Ιωάν 5,14]

    Έτσι η απιστία είναι ελεύθερο έργο του ανθρώπου με το οποίο δεν θέλει να πιστεύσει στον Θεό [Λου,16-23@Ιωάνν 19,9-10]..

    ....Τι συμπέρασμα βγάζει κανείς για το τι είναι πίστη?
    Καλό διήμερο εν ειρήνη !
    Πην.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ιωαννης4 Φεβρουαρίου 2012 στις 1:45 μ.μ.

    Πολύ ωραία και αναλυτική Αγιοπατερική ερμηνεία της πίστεως μας εδώσε η Πηνελόπη.

    Η λεγόμενη Ζωντανή Πίστη είναι ό ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός, η Ζωή και η Αλήθεια. Η μεγάλη, θερμή, στερεά Πίστη.

    Γι' αυτό η πίστη των Αγίων, του καθενός Αγίου ξεχωριστά, ήταν ανέκφραστη και απερίγραπτη, διότι ο Κύριος ο Θεός είναι Ανέκφραστος και Απερίγραπτος.

    Όσα είναι του Χριστού είναι πιό οικεία από τα δικά μας.

    Είναι οικεία, γιατί κοινωνούμε το Σώμα του, το Αίμα του και το Πνεύμα του.

    Η δική μας, η εισαγωγική πίστη, είναι μέρος του "κατ' εικόνα" που φέρουμε μέσα μας, η δική Του είναι το "καθ' ομοίωσιν".

    Εκείνος είναι η Σωτήρια Πίστη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου4 Φεβρουαρίου 2012 στις 1:47 μ.μ.

    Ιωάννη
    μάς "έστειλες "πάλιιιιιι!
    ;-)
    Πού τα βρίσκεις αυτά τα φοβερά τα πολύ θεολογικά-βιωματικά, που γράφεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου5 Φεβρουαρίου 2012 στις 1:50 π.μ.

    Πηνελόπη μου
    τό ότι ό καθένας μας σώζεται με τελείως ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ τρόπο, μου πήρε πολλά χρόνια μέχρι να το καταλάβω.
    χάρηκα πολύ που μου το ξαναθύμισες.

    Το βασικό μας πρόβλημα νομίζω βρίσκεται ότι δεν παραδίνουμε την προαίρεσή μας ΤΕΛΕΙΩΣ στον Κύριο, επειδή αυτό το ΤΕΛΕΙΩΣ κρύβει στην εφαρμογή του και ΠΟΛΥ ΠΌΝΟ...

    Να έχεις πάντα την καρδιά γεμάτη ειρήνη
    Φιλάκια!

    Ωρα 1:45 το ξημέρωμα της 5ης Φεβρουαρίου στα 2012

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανώνυμος7 Φεβρουαρίου 2012 στις 4:58 μ.μ.

    Πές πώς μπορώ να αποκτήσω και εγώ λίγη πίστη , ειδικά όταν αντιμετωπίζω πειρασμούς και ως πρώτη σκέψη μου έρχεται το : 'δεν υπάρχει Θεός , γιατί αν υπήρχε δε θα δοκιμαζόμουν έτσι'. Για να μην πω, ότι σκέπτομαι βλάσφημα και αρχίζω καιτον λέω σαδιστή . Πες μου, πως μπορώ να βρω λίγη πίστη, όταν με ζώνουν τα φίδια καιοι διαβόλοι ;;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου7 Φεβρουαρίου 2012 στις 5:51 μ.μ.

    :-)προς ανων. που ρωτάει ΠΩΣ να αποκτήσει πίστη δηλαδή ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ στο ΘΕΌ, δεν έχω να δώσω συνταγή.

    Η απόκτηση και η διατήρηση της Πίστης ΑΝΑΔΥΕΤΑΙ ΩΣ ΔΩΡΕΑ του Θεού σε συνάρτηση με τον προσωπικό αγώνα εκάστου και ένα σωρό άλλους παράγοντες.

    Αν δε βαριέσαι διάβασε σε ΕΞ συνέχειες μια καταγεγραμμένη φάση ΟΛΙΓΟΠΙΣΤΙΑΣ ΔΙΚΗΣ ΜΟΥ, ΠΡΙΝ ΜΕΡΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ...και τα ξαναλέμε...

    Ξέρω ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΤΕΙ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΈΤΣΙ...ΔΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ...ΑΛΛΑ...δεν έχω κάτι δραστικότερο αυτή τη στιγμή αυτή τη στιγμή να σου προσφέρω αγαπημένο μου.

    Ζήτησε Πίστη εξ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ και ΘΑ σου ΔΟΘΕΙ...

    ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΣΟΥ ΔΟΘΕΙ ΔΕΝ ΘΑ ΦΟΒΑΣΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΕΡΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΑΝΤΙΞΟΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΒΙΟΥ.

    Ετσι τη ζήτησα και γω και μου δόθηκε.

    Τα περιγράφω στις παρακάτω αναρτήσεις.

    Παρακαλώ επειδή είναι μια συνέχεια να τις διαβάσεις με τη σειρά που τις δίνω:

    1)http://salograia.blogspot.com/2010/02/blog-post_16.html

    2) http://salograia.blogspot.com/2010/02/blog-post_20.html

    3) http://salograia.blogspot.com/2010/02/blog-post_21.html

    4) http://salograia.blogspot.com/2010/02/blog-post_1053.html

    5) http://salograia.blogspot.com/2010/02/blog-post_22.html

    6) http://salograia.blogspot.com/2010/03/blog-post.html

    Φιλιάααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ανώνυμος7 Φεβρουαρίου 2012 στις 7:00 μ.μ.

    Να δώσω μια πρόχειρη, δική μου επίσης απάντηση; Επειδή περνάω συχνά τέτοιες φάσεις. Πάντα κατεφεύγω στον πνευματικό μου που με γνωρίζει και με ηρεμεί. Όχι με το λόγο αλλά με την προσευχή του. Μυστικά κι αθόρυβα. Μεγάλο πράμα ο πνευματικός. Το μεγαλύτερο ίσως επί της γής. Γιατί ανοίγει τις πόρτες της ψυχής για τ άλλα. Αν δεν έχεις ζήτα από το Θεό να σου στείλει. Αν το θες στ αλήθεια θα το κάνει. Μόνο να προσέξεις να βρεις άνθρωπο να σε ελευθερώσει κι όχι να σε σκλαβώσει. Καλή συνέχεια. Η πείρα κι η εμπειρία δε μεταβιβάζεται. Μόνο ακούει ο άνθρωπος, επιλέγει να κούσει και σε βάθος χρόνου ανακαλύπτει αν έπραξε ορθά ή λάθος. Είναι θέμα εσωτερικής προαίρεσης. Δε ρώτησες εμένα. Αλλά είπα να απαντήσω κι εγώ μια κι έχω περάσει πολλά. Αλλά έχω ακόμα αντιστάσεις μέσα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Sophia Drekou10 Νοεμβρίου 2016 στις 5:34 π.μ.

    Καλημέρα σας Αγαπητή και σεβαστή μου κυρία Ευανθία. Είδα ότι το βίντεο της δημοσίευσης σας δεν ανοίγει και είπα να σας κάνω κι εγώ ένα δωράκι.
    http://www.sophia-ntrekou.gr/2013/12/Pisti-G.Drosinis.html

    Με σεβασμό και τιμή προς το πρόσωπό σας.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου10 Νοεμβρίου 2016 στις 5:43 π.μ.

    Σοφία, φιλτάτη ηλεκτρονική συμπλόγκερ
    (πώς λέμε συφάνταρα; )
    ;-)
    ευχαριστώ θερμά για το δωράκι.
    Μου φτιάχνεις τη μέρα με την αγάπη σου.
    Καλή συνέχεια στον πνευματικό σου αγώνα!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)