Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Κλέβεις; και κατηγορείς τους κλέφτες; γράφει ο Βασίλης Μαχιάς (Ελευθεροτυπία)



Το βλέμμα ενός εκτός Ελλάδας Ελληνα


Του Βασίλη Μαχιά από το E-net.gr( ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ )

"Εγκατέλειψα την Ελλάδα προ εφταετίας. Τις καλές εποχές δηλαδή.
Ολυμπιακοί, ευρωπαϊκό, Eurovision και καφάσια οι άδειες
σαμπάνιες στη Μύκονο. «Που πας;», με ρωτούσαν απορημένοι οι
φίλοι μου. «Πουθενά δεν θα βρεις καλύτερα!». Τώρα πια η στάση
τους έχει αλλάξει. «Μη τυχόν και γυρίσεις! Καλά είσαι εκεί. Δεν
παλεύεται εδώ η κατάσταση.».
Όχι, ουδεμία αίσθηση διορατικότητας είχα για τα δεινά που έμελε
να ακολουθήσουν. Προφήτης δεν είμαι, πόσο δε μάλλον σοφός.
Πολύ απλά δεν είχα «δόντι», κομματικό μέσο, γνωριμίες ή
οικογενειακή επιχείρηση. Αλλά ούτε και τη διάθεση να
ανταγωνιστώ αυτούς που τα είχαν. Με λίγα λόγια, καμία τύχη.
Είχα ανάγκη από ένα σύστημα που να προστατεύει τον πολίτη από
την ανομία. Ένα σύστημα που να αποδέχεται ως αλήθεια το
αυτονόητο, να επιβραβεύει το άριστο και να απορρίπτει τον
παραλογισμό. Τα κουβαδάκια μου, δηλαδή, και σε άλλη παραλία!
Θα μου πείτε τώρα, δικαίως, «τι δουλειά έχεις εσύ να εκφέρεις
άποψη για τα τεκταινόμενα; Τι σε κόφτει; Αφού είσαι αμέτοχος,
δεν σε αγγίζουν ούτε το μεσοπρόθεσμο, ούτε οι οριζόντιες
μειώσεις μισθών και συντάξεων.» Οι πιο παθιασμένοι θα
βιαστούν να με κρίνουν. «Έξω από το χορό πολλά τραγούδια λες.
Δεν κάθεσαι στα αυγά σου εκεί στο Λονδίνο και άσε μας εμάς να
κάνουμε ό,τι νομίζουμε.» Σωστό, εν μέρει. Αλλά επειδή ακριβώς
είμαι αμέτοχος διαθέτω και το εξής πλεονέκτημα. Βλέπω τα
πράγματα αποστασιοποιημένος από πάθη και συγκινησιακές
φορτίσεις. Με ψυχρή λογική. Κι έτσι λογικά και ψυχρά επιθυμώ να
εκφράσω την ακόλουθη απορία προς άπαντες αγανακτισμένους.
Μα, αλήθεια, πραγματικά δεν γνωρίζετε ποιοι τα φάγανε τα λεφτά;
Δεν έχετε την παραμικρή ιδέα ποιοι είναι οι κλέφτες, οι ψεύτες κι
οι λωποδύτες; Θέλετε να τους ξετρυπώσετε, το γνωρίζω, μα πολύ
φοβάμαι πως ψάχνετε σε λάθος κρυψώνες. Ας σας δώσω εγώλοιπόν μερικά παραδείγματα (συγχωρέστε μου τις γενικεύσεις,
προφανώς και υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις):
· Κλέφτες είναι οι χρυσοί ολυμπιονίκες μας που αφού μας
χάρισαν την ψευδαίσθηση εθνικής ανάτασης τσεπώνοντας
ταυτόχρονα τα πλουσιοπάροχα πριμ της πολιτείας, αποδείχτηκαν
στην πλειοψηφία τους ντοπέ. Τσάμπα τα κροκοδείλια δάκρυα που
έχυσαν μπροστά στις κάμερες. Ο Έλλην φορολογούμενος πλήρωσε!
· Κλέφτες, όπως αποδεικνύεται, είναι οι πρόεδροι των
ομάδων σας τους οποίους αποθεώνετε τις Κυριακές μεσημέρια
διότι «στήνουν» παιχνίδια, ξεπλένουν βρώμικο χρήμα και
ζημιώνουν τόσο το κράτος (ΟΠΑΠ) όσο και όσους δοκιμάζουν την
τύχη τους παίζοντας στοίχημα.
· Κλέφτες επίσης οι ιδιοκτήτες καμπόσων νυχτερινών
μαγαζιών όπου χρόνια ολόκληρα αφήνατε μηνιάτικα και δώρα
(πάλε ποτέ) για μια ζεμπεκιά, για το καλό το πρώτο τραπέζι, για
φιστίκια, αλκοόλ και γαρούφαλλα. Αποδεδειγμένες οικονομικές
ατασθαλίες, εκτεταμένη φοροδιαφυγή, παραβίαση αδειών
λειτουργίας κλπ.
· Κλέφτες αρκετοί από τους εθνικούς τροβαδούρους μας που
ξέχασαν ή αμέλησαν να δηλώσουν τα εισοδήματά τους. Με πρώτο
και καλύτερο βέβαια τον τραγουδιστή-αηδόνι, σύζυγο νυν
βουλευτού και πρώην υπουργού. Μα, με ψίχουλα θα ασχολούμεθα
τώρα κύριε δικαστά;
· Κλέφτης ο ταξιτζής που με χρεώνει διπλά και τριπλά για
μία κούρσα αεροδρόμιο-Κολωνό κάθε φορά που επισκέπτομαι την
Αθήνα. Λόγω κάποιας περίεργης σύμπτωσης μάλιστα το «καπέλο»
αποδεικνύεται πάντα υψηλότερο τις φορές που παραδέχομαι πως
ζω μόνιμα έξω. Αθάνατη Ελληνική φιλοξενία! Για απόδειξη δε ούτε
ερώτημα.
· Κλέφτες οι μοναχοί που επιδίδονται
σε business εκατομμυρίων με ξιπασμένους πολιτικούς καλώνταςσας ταυτόχρονα σε προσευχή και νηστεία. Κατά τα άλλα, τα του
καίσαρος τω καίσαρι και τα του θεού τω θεώ.
· Κλέφτες και οι παπάδες που τσεπώνουν αδήλωτα
τρακοσάρια «για την εκκλησία» από γάμους και βαφτίσια. Και ο
δίσκος φυσικά να γυρίζει.
· Κλέφτης ο καφετζής στην Πλάκα στης Κρήτης που αρνείται
πεισματικά να χτυπήσει στην ταμιακή του το φραπεδάκι που
παραγγέλνω για την παραλία.
· Κλέφτης και ο εφημεριδοπώλης στο διπλανό χωριό της
Ελούντας για τον ίδιο λόγο.
· Κλέφτες οι εφοριακοί που κάνουν τα στραβά μάτια στους
φοροφυγάδες.
· Κλέφτες οι αστυνομικοί που χρηματίζονται για να παρέχουν
προστασία σε άλλους κλέφτες.
· Κλέφτες όσοι παίρνουνε άδεια από την σημαία γιατί
πληρώνονται χωρίς να παράγουν.
· Κλέφτες όσοι ζητάνε διευκολύνσεις και ρουσφέτια για «το
παιδί που ζορίζεται στο στρατόπεδο» και «την θυγατέρα με τα
τέσσερα μάστερ που θέλει να δουλέψει στην τοπική ΔΕΚΟ».
· Κλέφτες οι δημόσιοι υπάλληλοι που την κοπανάνε από το
γραφείο στις 12:30. Κλέφτες και οι συνάδελφοί τους που τους
χτυπάνε την κάρτα. Αλλά είπαμε: μεταξύ κατεργάρηδων
αλληλεγγύη..
· Κλέφτες οι υπάλληλοι δήμων και νομαρχιών που εκδίδουν
μεν τιμολόγια αλλά πλαστά.
· Κλέφτες οι ιδιοκτήτες αυθαιρέτων γιατί πολύ απλά
αυθαιρέτησαν.· Κλέφτες και οι μηχανικοί που παραβαίνουν τους όρους
δόμησης για να βγάλουν παραπάνω τετραγωνικά ως υπερυψωμένα
υπόγεια και ημιυπαίθριους.
· Κλέφτες οι επίορκοι δικαστές και οι φίλοι τους δικηγόροι
που εμπλέκονται σε κυκλώματα.
· Κλέφτες οι συνδικαλιστές που παραλύουν το κράτος, μας
κόβουν το ρεύμα και ζημιώνουν όσους επιθυμούν να δουλέψουν.
· Κλέφτες οι εκπαιδευτικοί που λαμβάνουνε μαύρα από
ιδιαίτερα.
· Κλέφτες οι δημοσιογράφοι που κουβαλούν μετρητό
αγνώστου προελεύσεως σε πλαστικές σακούλες απορριμμάτων.
· Κλέφτες οι καθηγητές πανεπιστημίου που διορίζουν παιδιά
και εγγόνια στις σχολές τους με αδιαφανείς διαδικασίες. Αν δεν
κοιτάξεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει.
· Κλέφτες αυτοί που πωλούν τενεκέδες λάδι παραγωγής τους
χωρίς να δηλώνουν το επιπλέον εισόδημα.
· Κλέφτες γιατροί και φαρμακοποιοί που στήνουν
εισπρακτικές εταιρίες στην πλάτη των ασθενών γράφοντάς τους
αχρείαστα φάρμακα που ασφαλώς κάποιος εν τέλει πρέπει να
πληρώσει (τα ασφαλιστικά ταμεία γι' αυτούς που αναρωτιούνται).
· Κλέφτες οι νοικοκύρηδες που διατηρούν ανασφάλιστες
οικονόμους και στερούν πόρους από τα ταμεία.
· Κλέφτες οι αιώνιοι φοιτητές γιατί καταναλώνουν κρατικούς
πόρους κωλοβαρώντας.
Κλέφτες, κλέφτες, κλέφτες. Μιάμιση σελίδα κλέφτες (ενδεικτικά).
Συμπέρασμα; Κλέφτες υπάρχουν πολλοί. Αλλά εσείς βεβαίως δενανήκετε σε καμία από τις παραπάνω κατηγορίες. Ούτε και που
πήρε το μάτι σας κάτι ύποπτο, κάτι ανάρμοστο γύρω σας τόσα
χρόνια. Όχι, εσείς είστε όλοι τα θύματα μίας μεγάλης πλεκτάνης.
Μιας αμερικανοσιωνικής συνομωσίας ενάντια στο ταλαίπωρο
Ελληνικό έθνος που αρνείται να καταναλώσει κουτόχορτο
αντιστεκόμενο στα αντιλαϊκά σχέδια των πολυεθνικών. Κούνια που
μας κούναγε! ΚΛΕΦΤΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ! ΕΓΩ, ΕΣΥ, Ο
ΔΙΠΛΑΝΟΣ ΜΑΣ. ΟΛΟΙ ΜΑΣ!
Την αγανάκτησή σας λοιπόν δεν την συμμερίζομαι. Το αίσθημα
αδικίας σας δεν το καταλαβαίνω. Για ένα πράγμα μονάχα
εξακολουθώ να αναρωτιέμαι. ΠΟΥ ΠΗΓΕ Η ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ ΣΑΣ
ΜΩΡΕ ΈΛΛΗΝΕΣ; Έχουμε καταντήσει οι ψωμοζήτουλες της
Ευρώπης εξαρτώντας την επιβίωση μας από λεφτά άλλων. Και
όταν αυτοί μας τα δίνουν (ναι, με τόκο βεβαίως - κι εμείς το ίδιο
θα κάναμε), εμείς τους ζητάμε και τα ρέστα. Απαιτούμε.
Εκβιάζουμε. Θεωρούμε πως μας έχουν ανάγκη. Πως μας οφείλουν
χρέος μεγάλο επειδή κάπου κάποιοι κάποτε σε αυτόν τον τόπο
παρήγαγαν πολιτισμό. Επειδή τότε εκείνοι κοιμόντουσαν ακόμα
στις σπηλιές με τα αγρίμια. Οι εποχές άλλαξαν Έλληνες και εμείς
αμελήσαμε να επιβιβαστούμε στο τρένο του χρόνου.
Ας πάρουμε μερικά μαθήματα από το παράδειγμα άλλων
πραγματικά υπερήφανων λαών, όπως οι Ιάπωνες λόγου χάρη.
Ξεφυλλίζω μία εκ των μεγαλύτερης κυκλοφορίας εφημερίδων στη
Μ. Βρετανία λίγες εβδομάδες μετά την ανυπολόγιστη τραγωδία
που χτύπησε το νησί τους. Ολοσέλιδη καταχώρηση υπογεγραμμένη
από τον ίδιο τον Ιάπωνα πρωθυπουργό. Αναφέρεται στην
οικονομική βοήθεια που προσέφερε ο Βρετανός φορολογούμενος
στο δοκιμαζόμενο έθνος του. «Από τα βάθη της καρδιάς μας σας
ευχαριστούμε για την αμέριστη συμπαράσταση σας τούτες τις
δύσκολες ώρες. Ο Ιαπωνικός λαός δεν ξεχνά. Θα
ορθοποδήσουμε. Θα ανταποδώσουμε. Ευχαριστούμε.»Ευχαριστούμε. Έτσι απλά. Αντρίκια. Λακωνικά. Εμείς
εξακολουθούμε να θεωρούμε πως τα λεφτά που μας δανείζουν οι
ξένοι ξεφυτρώνουν ως μάννα εξ' ουρανού. Δίχως κόπο. Δίχως
ιδρώτα. Δίχως δουλειά. Έχουμε καταντήσει τόσο εγωπαθείς που
αδυνατούμε να αντιληφθούμε πως τα λεφτά δεν ανήκουν σε
αόρατους αιμοδιψείς τραπεζίτες, πως δεν είναι παρά οι οικονομίες
νοικοκυριών και συνταξιούχων, οι καταθέσεις τους, τα
αποθεματικά των ασφαλιστικών τους ταμείων, οι φόροι που έχουν
πληρώσει στο κράτος τους. Και κάτι ακόμα: αρνούμαστε να
δεχθούμε πως έχουν κάθε δικαίωμα να επιλέξουν τι θα τα κάνουν.
Ακόμη και να τα κάψουν, που λέει ο λόγος, έχουν δικαίωμα παρά
να τα δανείσουν σε εξυπνάκηδες κομπιναδόρους αρχοντοχωριάτες
που πλαστογραφούνε στατιστικές προκειμένου να κοροϊδέψουν
τους αγαθούς και τους αδαείς. Τους εαυτούς μας κοροϊδεύουμε
Έλληνες. Κανέναν άλλον. Ξεχάσαμε το ευχαριστώ. Απαξιώσαμε το
φιλότιμο. Γίναμε αγνώμονες. Αχάριστοι.
Την λύση φίλοι μου δεν θα τη βρείτε στους δρόμους και στις
αγανακτισμένες πορείες. Η λύση είναι (ακόμα) στα χέρια σας.
Μπροστά στα μάτια σας. Αντισταθείτε στην ανομία. Καταδικάστε
την παρανομία ακόμη κι αν αυτή είναι μέσα στο σπίτι σας.
Καταγγείλτε τον κλέφτη ακόμα κι αν αυτός είναι ο αδερφός σας.
Περιθωριοποιείστε τον καταχραστή ακόμη κι αν τυγχάνει να είναι
συνάδελφός σας (που μάλλον θα είναι εδώ που τα λέμε).
Τιμωρήστε τον φοροδιαφυγά. Μην ψωνίζετε το παραμικρό από
όσους δεν εκδίδουν αποδείξεις. Επιβραβεύστε τον τίμιο, τον
σωστό, τον νομοταγή επαγγελματία. Μα, πάνω απ' όλα ΑΛΛΑΞΤΕ!
Τους γύρω σας και τον εαυτό σας. Διαφορετικά κάντε την
αγανάκτησή σας κορνίζα πάνω από το τζάκι να την βλέπουνε τα
παιδιά μας και να την φτύνουν






19 σχόλια:

  1. Ωραία τα λέει ο κος Μαχιάς. Πράγματι είμαστε όλοι κλεφτες. Θα ήθελα όμως να μας πει τον καιρό που ήταν στην Ελλάδα πως τα έβγαζε πέρα και δεν ήταν κλέφτης ο ίδιος. Η μήπως έφυγε για Λονδίνο γιατί αν έμενε θα κατέληγε κλέφτης κι ο ίδιος; Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις ανθρώπων που δεν εμπίπτουν στις κατηγορίας που αναφέρει. Δίκαιοι δικαστέ που τουςΖητάει παπας τυχερό ,, εκπαιδευτικοί που δεν κάνουν ιδιαίτερα, γιατροί που δεν παίρνουν φακελάκι κλπ κλπ. Μέσα στο βούρκο όμως, ο τίμιος γιατρός αναγκάζεται να πάει το παιδί του φροντιστήριο γιατι ο εκπαιδευτικός στο σχολείο είναι μπάζο, ο ταξιτζής που κόβει αποδείξεις να δώσει φακελάκι γιατί ο ανθρωπός του πεθαίνει αν δεν το κάνει, ο παπάς που δεν παίρνει τυχερά να πληρώσει εφορία καονικά για το σπίτι που χτίζει αλλά χωρίς λάδωμα να μην μπορεί να το τελειώσει ποτέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χωρίς να παραβλέπω τις εύστοχες παρατηρήσεις του κ. Μαχιά, θα συμφωνήσω και με τον/την cghera επίσης. Πόσοι άνθρωποι αναγκάζονται να κλέψουν/παρανομήσουν/δεχθούν απαράδεκτους όρους για να τα βγάλουν πέρα. Μερικά προσωπικά παραδείγματα: μετά χρόνια σπουδών σε ελληνικό πανεπιστήμιο, το όνομα μου προστέθηκε στην ατέλειωτη λίστα που λέγονταν επετηρίδα. Ήξερα ότι δε θα διοριζόμουν ποτέ, παρά το ότι υπήρχαν σχολεία χωρίς καθηγητή που δίδασκε το μάθημά μου. Το ήξερα γιατί το κράτος με έπαιρνε ωρομίσθιο που και που κανένα τρίμηνο, αλλά δε με διόριζε, ούτε κανέναν άλλο συνάδελφο σε αυτή την κενή θέση εργασίας. Και τέτοιες υπήρχαν άπειρες. Αναγκαζόμουν να δουλεύω σε φροντιστήρια κάνοντας τον Τιραμόλα από το πρωί ωε το βράδυ για ένα και κάτι χιλιάρικο την ώρα. Οι ώρες προετοιμασίες, διορθώματος κλπ κλπ απλήρωτες. Οι φροντιστηριούχοι μας ανάγκαζαν να δηλωνόμαστε ως ελεύθεροι επαγγελματίες για να μη μας ασφαλίζουν, έπρεπε δλδ να πληρώνουμε και τεβε από την τσέπη μας. Αν τολμούσες να διαμαρτηρηθείς σου απαντούσαν ωμά πως αν δε σ'αρέσει περιμένουν ουρά να πάρουν τη θέση σου. Ένας από αυτούς που μας είχε με ΙΚΑ, δε μας πλήρωνε δώρο Χριστουγέννων, πήγα στην Επιθεώρηση Εργασίας και μου είπαν να κάνω το κορόιδο. Δεν το πίστευα αυτό που άκουγα, πήγα στον διεθυντή ο οποίος κάλυψε την υπάλληλό του και αρνήθηκαν ότι ειπώθηκε κάτι τέτοιο. Έκλαιγα από την απόγνωση που μου προκαλούσε αυτή η ψευτιά. Ήμουν νέος, αφελής, αμαθής. Ένας άλλος κύριος πήρε εργολαβία μια τεράστια δουλειά, να διδάξουμε το ανώτερο προσωπικό του ΟΤΕ, ούτε μπορώ να φανταστώ πόσα εκατομύρια θα έβγαζε. Μας προσέλαβε ως ωρομίσθιους για ψίχουλα, μετά από λίγο αποκαλύφθηκε ότι δε μας πλήρωνε ούτε δώρα ούτε ΙΚΑ, διαμαρτηρηθήκαμε, μας απείλησε με μαύρες λίστες κλπ, αναγκαστήκαμε να φτάσουμε στο δικαστήριο όπου πήρε 4 χρόνια φρίκης μέχρι να πάρουμε τα δεδουλευμένα μας. Στα χρόνια αυτά, ναι, είχα πότε ένα πότε δύο πότε τρία ιδιαίτερα και τα λεφτά που έβγαζα δε τα δήλωνα, πλήρωνα το νοίκι όμως.
    Αυτό ήταν τσάκισα, δεν ήμουν αυτός που ήμουν, βρέθηκε μια ευκαιρία να φύγω από τη χώρα και να δουλέψω έξω και έφυγα. Είμαι ακόμα έξω και μου λείπει η πατρίδα μου και πονάω για όσα έγιναν και γίνονται ακόμα. Εγώ έφυγα (πληρώνοντας τίμημα όμως κάθε μέρα έτσι; ) αλλά οι άλλοι που τραβάνε ακόμα τα ίδια; και χειρότερα; Και αναγκάζονται να κλέβουν όπως έκλεψα κι εγώ; Εμείς όμως φταίμε για το χρέος της Ελλάδας; Αν έχουμε ένα φταίξιμο αυτό είναι η έλλειψη συλλογικού πνεύματος και αλληλεγγύης. Από τότε σκεφτόμουν "μα αν ΟΛΟΙ αρνούμασταν να δουλέψουμε για ψίχουλα και απαιτούσαμε ό,τι δικαιούμασταν (βασικό μισθό, ασφάλιση, ξέρετε, πολυτέλειες του είδους) τότε δε θα μας απειλούσαν με απόλυση". Δυστυχώς όμως, στα πηγαδάκια όλοι συμφωνούσαμε, μπροστά στο αφεντικό όμως ένα-δυο άτομα μίλαγαν και οι άλλοι τουμπεκί. Για αυτό καταλογίζω ευθύνες, όχι για τα κρυφά μας ιδιαίτερα μαθήματα.
    Συγγνώμη για την κατάχρηση χώρου και ευχαριστώ για τη φιλοξενία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Η αυτοοργάνωση προϋποθέτει αυτοκατανόηση ως σύνολο. Η μη αυτοκατανόηση ακόμα και ενός από τα μέλη σας εμποδίζει την αυτοκατανόηση της ομάδας.
    Αυτή είναι η τραγωδία της ανθρωπότητας το ότι είμαστε ένα σύνολο που πολλοί δεν έχουν αυτοκατανόηση (αυτογνωσία) και εμποδίζουν την ανθρωπότητα να έχει αυτοκατανόηση ως σύνολο."
    (Από το ιστολόγιο του κ. Μόσχου Λ., σαν σχόλιο στο τέλος του προηγούμενου σχολίου)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βρε παιδιά, ομολογώ πως δεν το σκέφτηκα το θέμα όπως το θέτει ο αρθρογράφος. Μήπως τελικά ρε αθάνατε (ή απέθαντε!) Πάγκαλε, ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ ? :))
    P.S. @ Ανώνυμος 07:04 μμ: 1000 like από μένα. Σε κοικωνία ανωμάλων, ο δρόμος του Λωτ είναι η διαφυγή δυστυχώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ;-)
    Φυσικής Μιχαήλ
    είναι εξαιρετικά δύσκολο να κρατήσουμε ψυχραιμία με τα όσα αντιλαμβανόμαστε και με τις μέρες που έρχονται αλλά ΠΡΕΠΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ να την κρατήσουμε...
    Για πολλούς λόγους....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. O κλέψας του κλέψαντος τελικά αγαπητή Σαλογραία και δεν ξέρω αν αναγκάζεται κανείς εκ των πραγμάτων να γίνει κλέφτης η το έχει και η κούτρα μας και η επιπολαιότητά μας η και η άγνοιά μας.Μερικοί κλέβουν εις πείσμα του κράτους.Κάποιος μου είχε πει''εαν αγαπητή μου κλέβεις τον κλέφτη [κρατος] δεν είναι αμαρτία.Αλλά υπάρχουν και εξαιρέσεις.Συναντώ στο δρόμο παιδιά που πηγαίνουν στα σχολεία κ.λ.π με το λεοφορείο και ακούω πως θα μπουν έτσι μέσα επειδή δεν είχαν οι γονείς τους να τους δώσουν τα εισητήρια.Δεν είναι τραγικό να αναγκάζονται τα παιδιά να διακινδυνεύσουν να χρεωθούν το εικοσαπλάσιο του εισητηρίου επειδή δεν έχουν οι γονείς τους να τους το παρέχουν? Τι να πει κανείς..είμαστε σε δύσκολους καιρούς.πην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πηνελόπη μου αγαπημένη Καλημέρα!
    μια λαΪκή παροιμία λέει ότι "το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι" δηλαδή από τους ηγέτες με το ΚΑΚΟ παράδειγμα ξεκινάει το κακό και εξαπλώνεται και στη βάση των πολιτών.
    Υπάρχουν ευθύνες σε ΟΛΑ ανεξαιρέτως τα επίπεδα αλλά πρώτα φταίνε οι "γονείς"και μετά τα "παιδιά", γενικά μιλώντας.
    Και εννοείται ότι σε ένα αντίχριστο -στη δομή του- κράτος, που δεν σέβεται το νόμο του Θεού, γιατί εγώ θα περιμένω κάποια ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΡΟΝΟΙΑ για τον απλό πολίτη;
    Θα ήμουν πολύ αφελής αν θα το περίμενα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. τέλειο το τελευταίο σας σχόλιο, τα λέει όλα νομίζω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ..."και δεν ξέρω αν αναγκάζεται κανείς εκ των πραγμάτων να γίνει κλέφτης η το έχει και η κούτρα μας και η επιπολαιότητά μας η και η άγνοιά μας".

    Η Πηνελόπη είναι πολύ κοντά στήν αλήθεια!

    Ηγέτης είναι ο νούς μας και η άγνοια είναι η μεγαλύτερη κακία.

    Αν δεν μας κατέχει φόβος Θεού, τότε οπωσδήποτε μας κατέχει φόβος διαβόλου πού φέρνει σύγχυση στόν ηγεμόνα νου μας.

    Ο φόβος Θεού διατηρεί την ηγεμονία του νού μας, ενώ αντίθετα ο φόβος διαβόλου την καταργεί.

    Φοβόματε να παραδώσουμε την ζωή μας στόν Χριστό και μας την κλέβει ο διάβολος. Ολα τ' άλλα σχετικά.

    Οντως "το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. http://theodorosgotsis.blogspot.com/2006/06/finis-graeciae_26.html

    κείμενο του κ. Γανναρά από το..1986..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μια μορφή "κλεψιάς"! Νόμιμης κι ηθικής!

    http://www.youtube.com/watch?v=u1eenk-NxIs&feature=player_embedded#!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανων.Χαριτωμένο το βίντεο
    αλλά...τα ζώα δεν έχουν ηθικό νόμο.
    Μένουν στο απυρόβλητο, ό,τι και αν κάνουν.
    Οι άνθρωποι όμως κ ρ ί ν ο ν τ α ι.
    ...........................
    Ευχαριστούμε για κείμενο Γιανναρά επίσης
    ...................
    Ιωάννη
    μου άρεσε η κουβέντα για φόβο Θεού και φόβο διαόλου.
    Πρέπει για τους φόβους αυτους να μιλήσουμε σε κάποια ανάρτηση εκτενέστερα.
    ...............
    ανών. των 1:40
    ευχαριστούμε για την αγάπη....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πλάκα έκανα! Γνωρίζω!! Απλά είπα να το ελαφρύνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Με άρθρα τα οποία εμπεριέχουν ναι μεν σωστές επισημάνσεις αλλά κατά τ' άλλα έχουν τελείως λάθος οπτική δε μπορώ παρά να διαφωνώ. Η λάθος οπτική του άρθρου δε για μένα, φαίνεται κυρίως στους τρόπους που προτείνονται εκεί, προς το τέλος του, της διόρθωσής μας. Οποία απουσία ορθόδοξης πρακτικής και ιδεολογίας!!! Με προτρέπει ούτε λίγο ούτε πολύ να γίνω ρουφιάνος κι αυτό υποτίθεται θα βοηθήσει; Σε ό,τι αφορά το κομμάτι των πάσης φύσεως κλεφτών, αντί δικού μου σχολίου, αντιγράφω από το βιβλίο «Ο Γέρων Παίσιος» του Ιερομόναχου Χριστόδουλου Αγιορείτου, εκδόσεις Άγιον Όρος.

    «Γέροντα, μας λέτε συνέχεια να έχουμε καλό λογισμό. Θα σας πούμε όμως μια περίπτωση, για να δούμε τι μας συμβουλεύετε να απαντούμε. Έρχονται μερικοί άνθρωποι και μας λένε:
    - Ο τάδε ιερέας παίρνει πολλά λεφτά από τα μυστήρια, ο τάδε καπνίζει πολύ τσιγάρο και πηγαίνει στα καφενεία, ο άλλος λένε πως είναι ανήθικος και γενικά βγάζουν ένα δριμύ κατηγορητήριο εναντίον των κληρικών και μάλιστα παρουσιάζουν μαζί κι αποδείξεις των όσων λένε. Σ’ αυτούς τους ανθρώπους τι μπορούμε να λέμε;
    Τότε ο γέροντας άρχισε να μας λέει:
    - Γνώρισα εκ πείρας ότι σ’ αυτή τη ζωή οι άνθρωποι είναι χωρισμένοι σε δυο κατηγορίες. Τρίτη δεν υπάρχει, ή στη μια θα είναι ή στην άλλη. Η μια, λοιπόν, κατηγορία των ανθρώπων μοιάζει με τη μύγα. Η μύγα έχει την εξής ιδιότητα: να πηγαίνει πάντα και να κάθεται σε ό,τι βρώμικο υπάρχει. Για παράδειγμα, αν ένα περιβόλι είναι γεμάτο λουλούδια που ευωδιάζουν, και σε μια άκρη του περιβολιού κάποιο ζώο έχει κάνει μια ακαθαρσία, τότε μια μύγα, πετώντας μέσα σ’ αυτό το πανέμορφο περιβόλι, θα πετάξει πάνω απ’ όλα τα άνθη και σε κανένα δεν θα καθίσει. Μόνο όταν δει την ακαθαρσία, τότε αμέσως θα κατεβεί και θα καθίσει πάνω σ’ αυτήν και θα αρχίσει να την ανασκαλεύει, αναπαυόμενη στη δυσωδία που προκαλείται από το ανακάτεμα αυτό και δε θα ξεκολλά από εκεί.
    Αν τώρα έπιανες μια μύγα, και αυτή μπορούσε να μιλήσει και τη ρωτούσες να σου πει μήπως ξέρει αν πουθενά υπάρχουν τριαντάφυλλα, τότε εκείνη θα απαντούσε πως δε γνωρίζει καν τι είναι αυτά. «Εγώ, θα σου πει, ξέρω που υπάρχουν σκουπίδια, τουαλέτες, ακαθαρσίες ζώων, μαγειρεία, βρωμιές». Η μία λοιπόν μερίδα των ανθρώπων μοιάζει με τη μύγα. Είναι η κατηγορία των ανθρώπων που έχει μάθει πάντα να σκέφτεται και να ψάχνει να βρει ό,τι κακό υπάρχει, αγνοώντας και μη θέλοντας ποτέ να σταθεί στο καλό.
    Η άλλη κατηγορία των ανθρώπων μοιάζει με τη μέλισσα. Η ιδιότητα της μέλισσας είναι να βρίσκει και να κάθεται σε ό,τι καλό και γλυκό υπάρχει. Ας πούμε, για παράδειγμα, πως σε μια αίθουσα, που είναι γεμάτη ακαθαρσίες έχει κάποιος τοποθετήσει σε μια γωνιά ένα λουκούμι. Αν φέρουμε εκεί μια μέλισσα, εκείνη θα πετάξει και δεν θα καθίσει πουθενά έως ότου βρει το λουκούμι, και μόνον εκεί θα σταθεί.
    Αν πιάσεις τώρα τη μέλισσα και τη ρωτήσεις που υπάρχουν σκουπίδια, αυτή θα σου πει ότι δε γνωρίζει. Θα σου πει «εκεί υπάρχουν γαρδένιες, εκεί τριανταφυλλιές, εκεί θυμάρι, εκεί μέλι, εκεί ζάχαρη, εκεί λουκούμια» και γενικά θα είναι γνώστης όλως των καλών και θα έχει παντελή άγνοια όλων των κακών. Αυτή είναι η δεύτερη ομάδα, των ανθρώπων εκείνων που έχουν καλούς λογισμούς και σκέπτονται και βλέπουν τα καλά.
    Όταν σ’ ένα δρόμο βρεθούν να περπατούν δύο άνθρωποι, οι οποίοι ανήκουν στις δύο αυτές κατηγορίες, τότε, φτάνοντας στο σημείο εκείνο όπου ένας τρίτος έκανε την «ανάγκη» του, ο άνθρωπος της πρώτης κατηγορίας, θα πάρει ένα ξύλο και θ’ αρχίσει να σκαλίζει τις ακαθαρσίες.
    Όταν όμως περάσει ο άλλος, της δεύτερης κατηγορίας, που μοιάζει με τη μέλισσα, προσπαθεί να βρει τρόπο να τις σκεπάζει με χώμα και με καμιά πλάκα, για να μην αισθανθούν και οι άλλοι περαστικοί τη δυσωδία αυτή, που προέρχεται από τις βρωμιές. Και κατέληξε ο Γέροντας:
    - «Εγώ σε όσους έρχονται και μου κατηγορούν τους άλλους – και με δυσκολεύουν – τους λέω αυτό το παράδειγμα και τους υποδεικνύω να διαλέξουν σε ποια κατηγορία θέλουν να βρίσκονται και αναλόγως να ψάξουν να βρουν και τους ανάλογους ανθρώπους της κατηγορίας τους». (Συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. (Συνέχεια) Στο δε κομμάτι που αφορά του πως θα διορθωθεί η κατάσταση, αντιγράφω κείμενο που βρήκα σε ιστοσελίδα, από το βιβλίο «Μέσα από το παράθυρο της φυλακής» του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη.

    «Αδελφοί μου, αμαρτήσαμε και στη συνέχεια εξαγνιστήκαμε. Προσβάλαμε τον Παντοδύναμο Θεό μας, και γι' αυτό τιμωρηθήκαμε. Σπιλώσαμε τις ψυχές μας και ξεπλύναμε την κάθε αμαρτία μας, με το αίμα και με τα δάκρυα μας. Ποδοπατήσαμε κάθε τι, που ήταν ιερό για τους πατέρες μας, και γι' αυτό στη συνέχεια ποδοπατηθήκαμε εμείς οι ίδιοι.
    Η καταστροφή μας ήταν αναμενόμενη αφού τα σχολεία μας ήταν χωρίς πίστη στο Θεό, οι πολιτικοί μας δεν ήταν έντιμοι, ο στρατός μας δεν είχε πατριωτισμό και οι κυβερνήτες μας δεν είχαν την ευλογία του Θεού. Έτσι καταστράφηκαν τα σχολεία, ο στρατός και όλο το κράτος μας.
    Είκοσι χρόνια δεν σεβόμασταν τις παραδόσεις μας, και τώρα οι αλλοεθνείς μας στέρησαν το φως με το σκοτάδι τους.Είκοσι χρόνια χλευάζαμε τους προγόνους μας, που με την ευσέβεια τους κατέκτησαν τη βασιλεία των Ουρανών. Με το μέτρο όμως που κρίναμε το Θεό και τους προγόνους μας, με το ίδιο μέτρο και εμείς κριθήκαμε.
    Παρ' όλα αυτά, ο Θεός μας συγχώρεσε.
    Οι υβριστικές σκέψεις μας, τα υβριστικά λόγια και οι πράξεις μας, οι ατελείωτες προσβολές στον Μεγαλοδύναμο Θεό, κατά την περίοδο των δύο παγκοσμίων πολέμων, καταδίκασαν το λαό μας αρχικά σε θάνατο. Η ποινή επιβλήθηκε και ένας στους οκτώ Σέρβους εκτελούνταν στα πρώτα δύο χρόνια της κατοχής της χώρας μας από τους Γερμανούς.
    Στη συνέχεια οι εκτελέσεις σταμάτησαν και η ποινή μειώθηκε, σε ισόβια σκλαβιά. Καταδικαστήκαμε να είμαστε αιώνια υπόδουλοι των Γερμανών.
    Μόνον όταν ο φτωχός λαός μας, με τα εξασθενημένα χέρια του, άρχισε να ανάβει κεριά, να προσεύχεται, τότε οι προσευχές του συγκίνησαν τούς αγγέλους και τους αγίους, ώστε να μεσιτεύσουν για το έλεος του Θεού. Τότε ο Παντελεήμων Θεός πάλι μείωσε την ποινή της ισόβιας σκλαβιάς σε δύο χρόνια. Ο σέρβικος λαός καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλάκισης ενώ είκοσι χρόνια ζούσε αμαρτωλή ζωή. Δεν είναι άραγε αυτό ελεημοσύνη; Υπάρχει άραγε κανείς επίγειος βασιλιάς, ο οποίος θα ανεχόταν είκοσι χρόνια να τον βρίζουν, να τον χλευάζουν και να συγχωρεί το λαό του; Ποτέ και πουθενά. Τέτοια ελεημοσύνη έχει μόνο ο Θεός μας.
    Αδελφοί μου, τι λοιπόν να πράξουμε τώρα; Ας πράξουμε οτιδήποτε άλλο, εκτός από αυτό πού πράτταμε στη διάρκεια αυτών των είκοσι χρόνων.
    Ας μην αμαρτάνουμε, για να μην υποφέρουμε πάλι.
    Ας μην προσβάλουμε πάλι τον Παντοκράτορα Θεό, και υποστούμε μεγαλύτερη τιμωρία.
    Ας μη σπιλώνουμε τις ψυχές μας με αμαρτίες, για να μη χρειασθεί πάλι να τις εξαγνίζουμε με το αίμα και τα δάκρυα μας.
    Ας μην ποδοπατάμε τα όσια των προγόνων μας, για να μην ποδοπατηθούμε οι ίδιοι.
    Ας χτίσουμε σχολεία με πίστη, ας αποκτήσουμε κυβερνήτες τίμιους, ας αποκτήσουμε στρατό με πατριωτισμό, και κράτος που να έχει την ευλογία του Θεού.
    Ας επιστρέψουμε ο καθένας μας στο Θεό και στον εαυτό του. Ας μη μείνει κανένας μακριά από το Θεό, για να μη χάσει το φως του από την επέλαση του τρομακτικού σκοταδιού των αλλοεθνών με τα «ωραία» ονόματα και τα «φανταχτερά» ρούχα.
    Ας προσπαθήσει ο καθένας μας να κατακτήσει τη βασιλεία των Ουρανών. Έτσι μόνο θα επιβιώσει το κράτος μας πάνω στη γη για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Αν είμαστε δίκαιοι ο ουρανός θα προσέχει το κράτος μας. Στην ουράνια Βασιλεία βασιλεύουν η δικαιοσύνη, η πίστη, η αγάπη, η αλήθεια, η ελεημοσύνη, η σοφία, η καθαρότητα....
    Ας σκεφτείτε αν έχετε αυτές τις αρετές, και αν όχι καλύτερα να αγωνιστείτε να τις αποκτήσετε όλες. Έτσι θα γίνετε τέλειοι, όπως τέλειος είναι και ο μεγάλος Πατέρας σας, ο ουράνιος. Έτσι θα αντέξετε τις σκοτεινές δυνάμεις του Άδη, που κτύπησαν το κράτος μας και σαν εφιάλτης μας ταλάνισαν και θα μας ταλανίζουν για πολλά χρόνια.
    Οπλισμένοι με τις αρετές θα δικαιώσετε την αγάπη σας για την πατρίδα σας, και θα δικαιώσετε το όνομα του Ορθόδοξου χριστιανού. Ας σας βοηθάει ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ο Πατέρας και το Άγιο Πνεύμα εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.»

    Τι να προσθέσω - η μύγα - στα λόγια αυτών των ανθρώπων; Απλώς τη σιωπή μου…

    Ήλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μετά τα κείμενα, νομίζω δε θα μπορούσα να πέσω σε καλύτερο βίντεο από αυτό που έτυχε να δω:

    http://www.youtube.com/watch?v=2suqiT87-Mk&feature=player_embedded#!

    Ήλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Όλο το νήμα, με την ανάρτηση του Μαχιά, κι όλα τα σχόλια από κάτω, και το πιο πρόσφατο σχόλιο του Ήλου με το βίντεο για την κατάκριση, μου θυμίζουν που παλιά, μια φορά, εγώ η Ελληνίδα, είχα ένα φίλο Αλβανό, που αντιπαθούσε τους Έλληνες για όλους τους λόγους που περιγράφει ο κύριος Μαχιάς. Η συνέπεια της γνωριμίας εκείνης ήταν οτι είχαμε κατεβάσει κι οι δύο κάπως τον εγωισμό μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ααα.. Τώρα είδα και διάβασα και το μεγάλο σχόλιο από Ήλο, με την παράθεση των λόγων των Αγίων.. Μια μύγα προσθέτει κι αυτή τη σιωπή της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή