Eυχαριστώ την αξέχαστη συμμαθήτρια των παιδικών χρόνων
για την παραπάνω α χ τ ύ π η τ η φωτό, που μου έστειλε.
....................................................................................................................
Με αυτή την φράση, περιστέρι μου, τι περασμένους άθλους πείνας και έρωτα που μου θύμισες!
Αντεύχομαι να ξεχειλίζεις αδιάκοπα απ' τη χαρά της αγάπης σου!
Σαλογραία
Υστερόγραφο: Αν έχεις χρόνο ρίξε ματιά σε παλιότερη ανάρτηση για την ψευδαίσθηση του ρομαντικού έρωτα ένα κείμενο από τον Αμερικάνο Ψυχίατρο Σκοτ Πεκ.
Ίσως τη βρεις ενδιαφέρουσα.
..........................................................................
Από πείνα πεθαίνεις μια φορά, από έρωτα χιλιάδες! Αχ παλιοκόριτσο :-)
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιχαήλ
Τέλειο το σχόλιο!
(Κάποτε που θα έχω κέφια θα γράψω περισσότερα επί του θέματος)
Έχει Πλάκα από την Άλλη Πλευρά ο Τρόπος με τον Οποίο Γραμμένα Αυτά τα Λόγια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚ.
"Ο Αδάμ και η Εύα τότε κάθισαν απέναντι από τον κήπο της τρυφής και θρηνούσαν για το κακό που τους βρήκε"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάριος ο άνθρωπος που πενθεί καθημερινά τον εαυτό του ως νεκρό και προσκολλάται όλο παραπάνω στόν ζωοδότα Κύριο.
Ας είναι αυτό η μοναδική μας μέριμνα.
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμήν
http://www.youtube.com/watch?v=2Tme53CRZOo
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ήρθαν στον κόσμο ξένοι και καταδικασμένοι να ζήσουν έναν έρωτα επίγειο..............