Σάββατο 27 Αυγούστου 2016

Ας είναι ελαφρύ το νοικοκυριό που τους σκεπάζει..


Ευχαριστώ το Δ. 
για τους παραπάνω στίχους του Αργύρη Χιόνη
που μου προώθησε...

 Ευανθία η Σαλογραία

Posted by Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου at 12:09 π.μ.

2 σχόλια:

  1. Θαλασσινός 27 Αυγούστου 2016 στις 9:57 π.μ.

    Το Φώς, πού είναι Το Φώς; Ψάχνω να βρώ το Φώς του Βρεττάκου, στά όποια ποιήματα.
    Ο καθένας βγάζει από μέσα ότι έχει, ποίημα όμως χωρίς ελπίδα, χωρίς Φώς, χωρίς αισιοδοξία, γιά εμένα αγαπητέ Δ. είναι ένα ταξίδι χωρίς όνειρα, χωρίς ορίζοντα, χωρίς πυξίδα.
    Πολύ μέ απογοητεύουν οι πνιγμοί, τα ναυάγια, ο ύπνος πού οδηγεί στο θάνατο.
    Δέν συμφωνώ αγαπητή μου Ευανθία, ποίηση χωρίς Φώς, είναι πεθαμένη ποίηση.
    Ψάχνω τον Ήλιο τού Βρεττάκου!
    Κοιτάζω τον Ήλιο τού Βρεττάκου, πού είναι και δικός μας Ήλιος. Έτσι προχωράει η Ζωή, έτσι γινόμαστε Αγιάνθρωποι, αλλιώς Αγριάνθρωποι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου27 Αυγούστου 2016 στις 6:25 μ.μ.

    Μαρίνο μου

    με συγκινούν οι άνθρωποι
    που αναζητούν στις λέξεις, το Φως...

    Θα φροντίσω μελλοντικώς να ακολουθώ
    πιο πιστά τις σοφές σου υποδείξεις.
    ;-)
    και σ' ευχαριστώ πάντα εκ καρδίας για την εμψύχωση!

    Φιλιά στο λατρεμένο Χρυσανθεμάκι σου!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)