Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2015

Δημήτρης Καραγιάννης: «Ο ταπεινός είναι ο πλούσιος που δεν κινδυνεύει από πτώχευση


Ο παιδοψυχίατρος-ψυχοθεραπευτής Δημήτρης Καραγιάννης
γράφει στο βιβλίο του "Ρωγμές και Αγγίγματα", 
για το εάν ταπείνωση είναι, να είσαι γκρίζος άνθρωπος. 

 Ένα συγκλονιστικό κείμενο…

ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ στην

Posted by Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου at 12:16 μ.μ.
Labels:

2 σχόλια:

  1. Θαλασσινός 7 Σεπτεμβρίου 2015 στις 3:12 μ.μ.

    Χρειάστηκε να ανατρέξω στην πηγή για να διαβάσω το κείμενο, καθώς εδώ είναι δυσανάγνωστο αφού κόβονται λέξεις.
    Μου κάνει τρομερή εντύπωση, πως το κείμενο θεωρήθηκε συγκλονιστικό!!
    Έχει πολλά σωστά αλλά έχει και λάθη. Πχ αναφέρει ότι ""Η ταπείνωση δεν απαιτεί μια ξεχωριστή προσπάθεια"", ενώ εμείς γνωρίζουμε από τις παρακαταθήκες των Αγίων πόσο αιματηρό αγώνα με νηστεία αγρυπνία και προσευχή, για την εξ άνωθεν κατάκτηση της άγνωστης σε εμάς αρετή της τεπείνωσης.
    Και ακόμη η σοφία είναι η συνέπεια του γράδου της ταπείνωσης, και όχι κατά την αναφορά του "η ταπείνωση συνέπεια της σοφίας".

    Επίσης γράφει ότι ""Η ταπείνωση, όταν γίνεται ως επιταγή, τότε χάνει την γνησιότητά της και καταντά μια γελοιογραφία"", και αναρωτιέμαι είναι δυνατόν στην Πνευματική παλαίστρα του αόρατου πολέμου να μην ξεκινήσεις τους αγώνες έχοντας ως επιταγή τις παρακαταθήκες της αξίωσης όλων των αρετών και μεταξύ αυτών και της αρετής της ταπεινώσεως??
    Όλοι έτσι ξεκινάμε, με το αλφαβητάρι των επιταγών των αρετών, που έχουν καταξιωθεί των δωρεών εκ Πνεύματος Αγίου οι Θειότατοι Πατέρες. Το πόσο θα προοδεύσουμε και που θα καταλήξουμε είναι άλλο θέμα.
    Επίσης γράφει ότι "" Ένας ταπεινολογών ψευδοταπεινόφρων δεν θα υποψιαστεί πόσο μακριά βρίσκεται από την αρετή"", και αναρωτιέμαι ποιος μπορεί να αναλογιστεί το πόσο μακρυά από την αρετή βρισκόμαστε?? Γνώμη μου είναι ότι ο Ένθεος άνθρωπος που προοδεύει πνευματικά θεωρεί τον εαυτόν του να απομακρύνεται από την αρετή της ταπείνωσης, και Άγιοι Πατέρες που αξιώθηκαν την αρετή ως Δωρεά, θεωρούσαν τους εαυτούς τους, εν αληθεία και επίγνωση άπειρα μακρυά της αρετής της αληθούς ταπείνωσης.
    Πάντως εγώ ταυτίζομαι με την παρακαταθήκη του Οσίου Μωυσή του Αιθίοπος του πρώην αρχικλέπτη, που είπε ότι αυτός που ταπεινολογεί με επίγνωση, πολύ παροργίζει τους Δαίμονες, και ότι η ταπεινολογία είναι μία πολύ δύσκολη άσκηση που μπορεί να οδηγήσει στην ταπείνωση.
    Αυτά τα λίγα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου7 Σεπτεμβρίου 2015 στις 9:26 μ.μ.

    πω πω! Μαρίνο...ΤΩΡΑ το πρόσεξα ότι κόβονται λέξεις από το κείμενο..Να το διορθώσω επειγόντως..εντάξει είπαμε, γεράματα γεράματα αλλά..το παράκανα!
    ;-(

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)