Δευτέρα 15 Απριλίου 2013

Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως και του Ευαγγελισμού( π.ε.) στα 2013: "Αν δεν σ' αγγίξει το φτερό του κόρακα, δεν αξίζει να πεθάνεις. Το φτερό του κόρακα, είν' η Αγάπη. Έτσι απλά: η Αγάπη"


Μικάκι  μου 

Τα λόγια του τίτλου τα βαλμένα σε εισαγωγικά,
τα διάβασα κάπου πριν πολλά χρόνια. 

-Δεν θυμάμαι πού.

-Δεν θυμάμαι ούτε ποιος τα έγραψε. 
-Μακάρι να μου πει κάποιος, αν ξέρει.

Δεν μπορώ να εξηγήσω το γιατί,  όμως, έκτοτε, εκείνες τις φράσεις που λένε:

"Αν δε σ' αγγίξει το φτερό του Κόρακα, δεν αξίζει να πεθάνεις. 
Το φτερό του Κόρακα, είναι η Αγάπη. 
Έτσι απλά η Αγάπη"

γράφτηκαν μέσα μου, με ανεξίτηλα γράμματα, 
και  με δίψα αξεδίψαστη, με στείλαν στον Άδη.

Κάθε φορά, λοιπόν, που περπατώ στους δρόμους,
απογοητευμένη,  λυπημένη ή θυμωμένη
αν τύχει και συναπαντήσω εμπρός μου,  στο χώμα πεταμένο
ένα μαύρο φτερό, κοράκου, ή και  περιστεριού ακόμη -ακόμη,

- ποιος ξεχωρίζει,  τάχα, των φτερών τα είδη, με ακρίβεια;

την ευλογημένη φράση, την  ξαναφέρνω στην   πληγωμένη μνήμη που ψιθυρίζει:

"Αν δεν σ' αγγίξει το φτερό του Κόρακα, δεν αξίζει να πεθάνεις. 
Το φτερό του Κόρακα, είναι η Αγάπη, έτσι απλά, η Αγάπη..."


 Ακούγοντας -κάθε φορά-  νοερά, τις λέξεις εκείνες -αληθινή ουράνια μουσική- 
στης συντετριμμένης  ψυχής το  δωμάτιο, 

ανασταίνεται μέσα μου, ξανά και ξανά

η Ελπίδα, η Πίστη,

η Ομορφιά, η Δύναμη, 

κι  η Αθωότητα 

της Αγάπης...

Σαλογραία 

11 σχόλια:

  1. Δεν βλέπω σχόλια! Τα πληκτρολόγια "έδεσαν" μετά από αυτή τη συγκινητική αμ φωτογραφία και το μελωδικό άκουσμα.

    "Αν δεν σ' αγγίξει το φτερό του κόρακα, δεν αξίζει να πεθάνεις. Το φτερό του κόρακα, είναι η Αγάπη, έτσι απλά, η Αγάπη..."

    Όχι, δεν είναι "έτσι απλά" η αγάπη. Είναι κάτι άλλο, που για να τόβρεις, δεν σου χρειάζονται ούτε οι αμ φωτογραφίες, ούτε οι αισθαντικές μελωδίες.

    Είναι απλά ο κόρακας που τάϊζε τον Προφήτη Ηλία στο χείμαρρο Χοράθ, καθώς ζούσε εκεί για να γλυτώσει από την μήνι της Ιεζάβελ.
    Και γιατί ο κόρακας, που τρέφεται με ψοφίμια, επιλέχθηκε από τον άγιο Θεό να παρέχει τροφή στον Προφήτη; Εύλογη η απορία.

    Η απάντηση, είναι και το άγγιγμα από "το φτερό του κόρακα", είναι ο θρεπτικός, συνάμα και ιαματικός, Λόγος του αγίου Θεού. Τα ακάθαρτα καθαρίζει.

    Των πτωμάτων τη σήψη πώς να την αλλάξει η Τέχνη των ανθρώπων, όταν απουσιάζει ο ένσαρκος Λόγος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απαντήσεις
    1. Ααχ…καλή μου Σαλογραία. Να ξέρατε τι μνήμες μου ξυπνήσατε. Με ένα παρόμοιο σκοπό νανούριζα το γιο μου πριν από 16 χρόνια, κουρδίζοντας μια ασημένια καμπανούλα στολισμένη με ανάγλυφα αγγελάκια. Η απόλυτη ευτυχία βγαλμένη από το ανώτερο των συναισθημάτων.

      «…νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα. μείζων δε τούτων η αγάπη».

      Την καλημέρα μου.

      …συνεχίζω την περιπλάνηση μου σε παλαιότερες σελίδες σας.

      Υ.Γ
      Είχα μια "κακή" άποψη για τον συμβολισμό του κορακιού.Η προσέγγιση του κ. Κ.Χ για το κοράκι και τον προφήτη Ηλία, μου έδωσε μια άλλη αρκετά καλύτερη.

      Διαγραφή
  3. Φιλ. Ανων.

    Η παρούσα σύντομη ανάρτηση κρύβει πίσω της τα συναισθήματα για ένα πρόσφατο και απροσδόκητο θάνατο μιας νέας γυναίκας(ευανθία την έλεγαν) και το γεγονός, τής εκ μέρους μου, πνευματικής αναδοχής, μιας τριών μηνών, πανέμορφης, νεογέννητης Αγάπης.

    ....................................
    Το κοράκι, ναι, μπορεί να είναι και αγαθό σύμβολο, κατά περίπτωση.
    Και ο ξεχωριστός άγιος αγωνιστής επίσκοπος Νικόλαος Βελιμίροβιτς είχε για φίλο, επίσης ένα κοράκι...
    ..............
    Έρχονται χρόνοι δύσκολοι και μήνες οργισμένοι...

    Μόνη καταφυγή μας, ο Λόγος του Κυρίου, εν Αγάπη.

    Άλλη σωτηρία, δεν μπορεί να υπάρξει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Παιδική ηλικία... όσο διαρκεί η έκπληξη και η εξερεύνηση, η ηθελημένη μάθηση και η διείσδυση στα "μυστήρια", η διάθεση για δημιουργία και η κάρπωση πριν την βέβαιη ρουτίνα, το ανικανοποίητο στην επικοινωνία έως τα όρια του κορεσμού του, όσο, όσο, όσο... τόσο μάλλον διαρκεί η "παιδική" αυξητική -επί παντός- ηλικία...
    Για κάποιους χαρακτήρες δεν τελειώνει ποτέ, γιά κάποιους άλλους από πολύ νωρίς φθίνει.
    Όταν οριστικά "παρέλθη", τότε ο άνθρωπος καθίσταται σκιά και άχθος αρούρης...
    Κάπου, ένας λογοτέχνης μας, παρομοιάζει τον άνθρωπο ως ένα βέλος που εκτοξεύεται κατακόρυφα και αφού διαδράμει την απόσταση που μπορεί προς το ζενίθ μετά καταρρέει... ο έχων αστείρευτη "παιδική" ηλικία ίσως ξεφεύγει και από την βαρύτητα και δεν γίνεται κατάντης, δεν ξέρω, ίσως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φίλε ανων.9:28 π.μ. όχι, δεν θα γίνουμε κατάντεις.

    Για ανάντεις πλαστήκαμε.
    ;-)

    Και το άναντες μονοπάτι της Πίστεως αγωνιζόμαστε να ανεβαίνουμε μέρα τη μέρα, με τη δύναμη του Θεού, επειδή όλη και μόνη η Δύναμη, είναι δική Του και εμείς απλά για λίγο χρόνο, τη δανειζόμαστε.
    ;-)
    Και παιδική μας ηλικία ες αεί παραμένουν, οι μνήμες της τρυφής οι εν τω απωλεσθέντι Παραδείσω αναφερόμενες.
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μάλλον πρέπει καλή μου το "Σαλογραία" να το αναγραμματίσουμε σε Σελ(α)ογραία, είσαι πολύ φωτεινό πρόσωπο και εκπέμπεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ειλικρινά... λυπάμαι για την απώλεια. Εύχομαι καλή τύχη στην νεογέννητη, και σε σας υγεία.
    Να την χαρείτε άξια των κόπων και των προσπαθειών σας.Η αγάπη του Θεού και η δική σας να την συντροφεύουν πάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι. Ο Θεός να παρηγορήσει τον άξιο σύντροφό της απελθούσας και τα παιδιά της.

      Το βρέφος που αναδέχτηκα είναι ανιψάκι της...
      Ζήσαμε μια βάπτιση, πολλών εσωτερικών δακρύων και ευλογιών...αλλά διαθέτουμε ενδόμυχη ελπίδα ότι η ψυχή εκείνης της καλής κοπέλας, πραγματικά, αναπαύτηκε.

      Ας έχει τις ουράνιες ευχές της και το κοριτσάκι.

      Διαγραφή
  8. ;-0
    Ανων. των 9:50 π.μ.

    -Are you talking to me?!
    ;-0

    Αυτή η εκδοχή του ψευδωνύμου, ομολογώ ουδέποτε θα μου πέρναγε από το νου!

    Μιλάμε εισαι και πολύ προχώ... γλωσσοπλάστης φιλ. ανων!
    ;-)

    -Το σέλας γεν. του σέλαος! που το ξέθαψες αυτό πάλι; τέτοια διαμαντάκια, τέτοια εποχή γλωσσικής πενίας, πρωί πρωί μπροστά μου; χαρά μεγάλη!
    ;-)

    Μακάρι και να ήμασταν σελασφόροι!
    Τουτέστιν φωτοφόροι!

    Ποιος τη χάρη μας τότε, αλλά... δε βαριέσαι περιστεράκι μου...
    ;-(

    όποιος δε μας ξέρει από κοντά,
    ακριβά μάς αγοράζει, που τόνιζε και ο μακαρίτης σκληρός ασκητής ο πατήρ Καλλίνικος( δηλ. ο γέροντας του αείμνηστου παπα Θεοδώρητου του ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ που ησύχαζαν τα τελευταία χρόνια στην Πάρο).

    Ο Κύριος να σου ανταποδίδει πολλαπλασίως την ευγένεια της καλής διάθεσης και της αγάπης.
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή