ΔΕΚΑΕΤΙΑ 50
Εκείνα τα χρόνια η φτώχεια περίσσευε
Και τη μοιράζαμε στους γείτονες
Η κυραΛένη τρία σαλιγκάρια στο πιάτο, για μας
Και μεις σκέτες πικραλήθρες για την κυρΑρετή
Κι αυτή, ένα Χριστουγεννιάτικο Δέντρο
Στολισμένο με βώλους,τυλιγμένους με χρυσόχαρτα
Για να το βλέπει όλος ο κόσμος-το' κανε χωρίς έπαρση
Τα θερινά απογεύματα, οι γριούλες έγνεθαν ποκάρια απ' το
Γειτονικό εργοστάσιο του Τζήμα και οι νεότερες έπλεκαν
Πολύχρωμες, μ'αυτά, φανέλες,για όλα τα παιδιά της γειτονιάς
Ένα βράδυ πέρασε απ' τη γειτονιά μας ο Χριστός
Ζήτησε ένα ποτήρι νερό και του το'φεραν με προθυμία
Εκείνος ευλόγησε και χάθηκε στο δειλινό
Από τότε η φτώχεια μας έσπασε σε άπειρα κομμάτια
Μέχρι που χάθηκε εντελώς ή τη συνηθίσαμε
Γιάννης Τσίγκρας-Βόλος
Ασχετο με την αναρτηση . Σχετικο με την επικαιροτητα . Ω σε τι χριστιανικη ορθοδοξη χωρα ζουμε . Μια κωμοπολη στη Πελλοπονησο εγινε σκηνικο Κου Κλουξ Κλαν με καραμπινες κατα δουλων και κανεις δεν ειδε τιποτα . Οποια χριστιανικη και δη ορθοδοξη ανατροφη . Στη δε περιπτωση της Μαρφιν τρεις ανθρωποι καηκαν πριν 3 χρονια σαν ποντικια ουδεις ειδε βρε παιδι μου τους δραστες . Τελικα Σαλογραια επιτελους οι προσπαθειες Ρωμανιδη , Ιεροθεου Ναυπακτου κλπ ειχαν αποτελεσμα . Οι ελληνες γιναν ορθοδοξοι ησυχαστες . Τοσος ησυχασμος που δε πα να καψουν και να σκοτωσουν τον διπλανο σου , την ησυχια τους κοιτανε . Επιτελους , ξεφυγαμε απο το μπαναλ ευαγγελιο με το δικανικο του πνευμα . ΟΧΙ . Εμεις ειμαστε ορθοδοξοι χριστιανοι και οχι χριστιανοι ορθοδοξοι . Και αν νομιζει ο μαραγκος απο τη Γαλιλαια οτι ο ουρανος και η γη θα παρελθουν αλλα τα λογια του οχι , αυτα να τα πει αλλου . Σε κατι εμποτισμενους με το δικανικο πνευμα της Γραφης κατι μπαναλ Χρυσοστομους και Κοσμα Αιτωλο που δεν κοιταζαν οι προτεσταντιζοντες μονο τη ψυχουλα τους αλλα φωναζαν και για το δικιο . Ο Ρωμανιδης ομως εβγαλε το πορισμα . Ησυχαστικο και ορθοδοξο . Οποιος λεει σκεφτεται για ανταμοιβη και τιμωρια στην αλλη ζωη εχει ψυχολογικο κομπλεξ . Ειναι θρησκευομενος αρρωστος ειπε . Ακους Ιωαννη Προδρομε , ειχες τη νοσο της θρησκειας και ο Ρωμανιδης και ο Ιεροθεος δεν ζουσαν τοτε να σε θεραπευσουν . Και το ευαγγελιο αχρηστο για αυτους . Δε σε φτανει λεει στη θεωση . Να λοιπον ετοιμη και η θεολογικη κατοχυρωση για Μαρφιν , Μανωλαδες κλπ . Κανε οτι θες , κανε τον βιο αβιωτο αν μπορεις η και σκοτωσε αν σε συμφερει τον διπλανο σου αρκει να μη σε πιασουν , καποια επισκεψη θα κανεις σε μια μονη θα σε δωσουν ενα κομποσκοινι και μετα χωρις να μετανιωσεις για τιποτα εκει που παιζεις τις χαντρες τσουπ θα σου βγει ενα Ακτιστο Φως . Ολη η ενδιαμεση πορεια αχρηστη και ασε τον Ναζωραιο μαραγκο να ξελαραγγιζεται . Ετσι και αλλιως η Αγια Γραφη λεει οτι ειναι Θεος και εμεις εχουμε νεα Γραφη . Τον Ρωμανιδη . Α.Μ Υστερογραφο . Τα τελευταια 20 χρονια με την απαλειψη του περιεχομενου πιστης απο την εν γενει εκκλησιαστικη ζωη η Ελλαδα εγινε κατι μεταξυ Σοδομα , Γομορα και πολης της Αλαμπαμα . Με θεολογικη κατοχυρωση .Αλλα ο Χριστος ειναι Θεος . Το λεει η Εκκλησια η πραγματικη και η Γραφη . Οτι και να λεν οι ησυχαστες γκουρου που κολακευουν το κοινο τους χωρις να του ζηταν να αλλαξει ζωη .
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας παρακαλώ,πες τε μου, πού αναφέρει ο Ρωμανίδης ότι δεν υφίσταται μία διαρκής ζωή κι ο θάνατος δεν ισχύει παρά ως φόβος ή ως ένα "επεισόδιο χωρισμού"των ως τότε αχωρίστων.Δε σας κατηγορώ, ενδεχομένως να μη γνωρίζω τίποτε από θεολογία,αλλ' αυτό δεν το διάβασα ποτέ. Κι ο Ζηζιούλας τί ισχυρίζεται;Μιλάει για τον καθαρμό,το φωτισμό και τη θέωση;Σας παρακαλώ,ενημερώστε με
ΑπάντησηΔιαγραφήγ
Νομίζω ότι τον αδικείς τον Ρωμανίδη.Με τον Ναυπάκτου πάλι είσαι ευγενικός.Τον οποίο είχα σε μεγάλη εκτίμηση.Καλό είναι να μη σκέφτεσαι για ανταμοιβή όταν κάνεις το καλό γιατί έτσι μπαίνεις σε διαδικασία συναλλαγής με το Θεό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙωάννης ο Χρυσόστομος,Μ.Βασίλειος,Γρηγόριος ο Θεολόγος,ο Γρηγόριος ο Παλαμάς(κορυφαίος Ησυχαστής,ξεκαθαρίζει ότι η κοινωνική έγνοια είναι κομμάτι της άσκησης)είναι ζωντανά παραδείγματα της αναζήτησης και του αγώνα για την επικράτηση του δικαίου στον κόσμο.Μην πιάσω και τους Προφήτες πάλι.
Επίσης αδικείς και την Αλαμπάμα.Sweet home...
παπα-Κώστας
Sweet home alabama ,κομματαρα παπαΚωστα . Αλλα το καλυτερο των Lynnyrd skynyrd . Free bird . Τωρα με τη νεα συνθεση δεν λεν πολλα . Τωρα για τον Ρωμανιδη εχω διαβασει εργα του , εχει μια ασυμφωνια με Χρυσοστομο , Κοσμα Αιτωλο και αλλους . Μακαρι να κανω λαθος . Για αυτο που λετε οτι οταν κανεις το καλο μη περιμενεις ανταμοιβη ακριβως αυτο πιστευω οτι καναν και οι Αγιοι . Για αυτο και ολοι ανεξαιρετως εν ζωη βρηκαν τον μπελα τους . Τους βγηκε η υπαρασπιση του δικαιου εντελως φυσικα . Αν καναν στη ζωη τους ευσεβη παζαρια για τον παραδεισ τοτε ειναι σιγουρο οτι την κρισημη στιγμη που θα χρειαζοταν να πουν ενα ναι η ενα οχι σε αυτη τη ζωη θα συμβιβαζονταν ειτε με τους ισχυρους ειτε με την κοινη γνωμη . Οπως εχεις μαθει να αγωνιζεσαι σε αυτη τη ζωη με το ιδιο τροπο αγωνιζεσαι και για την αλλη . Για αυτο ο Ιωαννης ο Προδρομος ο μεγαλυτερος των προφητων εχει το προσωνυμιο απο την ορθοδοξη εκκλησια που ειναι ακατανοητο απο τους σημερινους διαστροφεις του ησυχασμου . Τιμιος Προδρομος . Εγινε μεγας γιατι ηταν τιμιος . Α.Μ
ΔιαγραφήΚάτω από ένα τόσο τρυφερό ποίημα
ΑπάντησηΔιαγραφήρωτάτε τόσο δύσκολα και περίπλοκα; Για ΟΝΟΜΑ!
Δεν θα ασχοληθώ με τα περίπλοκα.
Προτιμώ να ξαναδιάβασω πέντε φορές το ποίημα.
;-)
Βαλε μου,Κυριε,φρουρα στο στομα μου φραχτη στη θυρα των χειλιων μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω γιατί, αλλά τους χειμώνες δε τους πολυσυμπαθώ. Καλοί και άγιοι και για να τους έδωσε ο Πανάγαθος -δε λέω- κάτι παραπάνω θα 'ξερε. Ωστόσο, κάτι μαυρίζει μέσα μου ρε παιδί μου το χειμώνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατί μαυρίζει μέσα μου λέω, μαζί με τα σύννεφά του τα μαύρα που σκεπάζουν τα κεφάλια μας. Ούτε τα πορτοπαράθυρα του σπιτιού δε θέλω καλά-καλά ν' ανοίγω εκείνες τις μαύρες, σκοτεινές και παγωμένες μέρες του. Ίσως γι' αυτό να μην έφυγα ποτέ μου για την Αλβιόνα. Δε νομίζω πως θα άντεχα την τόση σκοτεινιά της.
Κι έτσι τον κάνω υπομονή, κι εκείνον κι εμένα, παίρνοντας κουράγιο από εκείνες τις ευλογημένες -λίγες δυστυχώς- ηλιόλουστες ημέρες του και λέω στον εαυτό μου θάρρος! Θα περάσει. Η αλήθεια είναι όμως, πως σχεδόν ποτέ δεν κατάφερα να παρηγορίσω αρκούντως πειστικά τον εαυτό μου.
Αυτό λοιπόν που δεν καταφέρνω εγώ καλή μου Σαλογραία, το καταφέρνει άριστα εκεί Φλεβάρη-Μάρτη, ποιος λες; Η αμυγδαλιά! Το πόσο κουράγιο και δύναμη μου δίνει αυτό το ευλογημένο δέντρο, δε λέγεται.
Σχεδόν μπορώ να πω, πως αν κάποιος μου έχει διδάξει το θάρρος σε 'τούτη τη ζωή, είναι αυτό το δέντρο. Πόση χαρά μου δίνει να τις βλέπω ανθισμένες! Δεν ξέρω τι λένε περί της Άνοιξης και του κούκου, έχω όμως τη βάσιμη υποψία ότι οι αμυγδαλιές την υποχρεώνουν να 'ρθει...
Ήλος
Αυτός ο Αναξαγόρας
ΑπάντησηΔιαγραφήουτε Πρωτέας να ήτανε.
Κάθε τόσο το όνομά του αλλάζει μορφή, αλλά Αναξαγόρα μου αν έχεις πάρε δώσε με τα σχετικά φυτά, σε κλαιν τα μάτια μου τα δυο, και το καλό που σου θέλω πήγαινε κάπου να ζητήσεις ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ βοήθεια-ΔΕΝ θα επεκταθώ, ΔΕΝ είναι το θέμα αυτής της ανάρτησης... Αν θες να διαβάσεις πάντως κάτι σχετικά κοίτα την παλιότερή μου ανάρτηση με τίτλο: "Ναρκωτικά: μικρή, ΑΛΗΘΙΝΗ, ιστορία πρόληψης
"http://salograia.blogspot.gr/2009/11/n.html
;-)
................
Ήλε, ακούω ΠΙΣΩ από τις λέξεις σου και ΚΑΤΑΝΟΩ.
Συμφωνώ μαζί σου. Τις περισσότερες φορές ο Θεός μας παρηγορεί με πλάσμάτα του, πουλιά ή λουλούδια, ή δέντρα που δεν έχουν φωνή αλλά έχουν ΠΑΡΟΥΣΙΑ φωναχτή και ελπιδοφόρα για μάς.
ΥΠΟΜΟΝΗΣ έχομεν χρείαν.
ΔΕΝ τα ξέρουμε όλα...Προσωπικά, όσο υπομένω, τόσο και ΚΑΤΑΝΟΏ και πρόσωπα και πράγματα και λόγους και καταστάσεις...
ΥΠΟΜΟΝΗ..."η καλή δουλειά, αργεί να γίνει, που λέγαν και οι παλιοί οι μαστόροι"
;-)