Αντιστέκομαι
όπως οι ελιές της πατρίδας μου, οι σκληρές σαν τα κόκκαλα τ' αντρειωμένου, που τους λείπουν οι μαύρες μαντήλες μονάχα για να μοιάζουν με τις μανάδες μας, που σφηνωμένες γερά στην απόλυτη πέτρα, αδιαφορούν για τις θύελλες, αναπνέουν τις αστραπές και τις κάνουνε μες στους πικρούς τους χυμούς, ειρήνη και φως..
(Νικ.Βρεττάκος)
Email:filikitati@hotmail.com
Αχ! Τι ωραια φωτογραφια ειναι αυτη!!! Τοσο χαριτωμενη! :-) Και το σχολιο επισης, αληθευει μπορω να πω...
Δεν ξερω, ειμαι ενηλικη, αλλα καποιες φορες πραγματι νιωθω σαν να ειμαι αυτο το ντροπαλο, φοβισμενο και υπερευαισθητο κοριτσακι που καποτε ημουνα. Συναισθηματικη ειμαι παντα ομως!
Σαλογραια μου, δε πιστευεις οτι οσο και να μεγαλωνει καποιος, παντα κρυβει ενα παιδι μεσα του και κραταει καποια στοιχεια του παρελθοντος του απ'οτι ηταν παιδι;
Λάουρα λόγω ηλικίας και εμπειρίας, προσωπικά συμφωνώ απολύτως με τον ψυχοθεραπευτή. Οι Ενήλικες επί της ουσίας είναι ελάχιστοι, στον κόσμο των ενηλίκων. Τεράστια κουβέντα αυτή.
Ο Κύριος μας συμβούλεψε να γίνουμε σαν παιδιά. Ανεξίκακοι. Αφιλοκερδείς. Μη εμπαθείς σαρκικά. Μη φιλόϋλοι. Είμαστε; Δεν το βλέπω... ;-)
Αγαπητή Σαλογραία,η αλήθεια να λέγεται...και θα συμπληρώσω πως στην ενήλικη ζωή μας είμαστε μεγάλα παιδιά...και ενίοτε καμαρώνουμε ότι είμαστε πολύ ώριμοι.
Αχ! Τι ωραια φωτογραφια ειναι αυτη!!! Τοσο χαριτωμενη! :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το σχολιο επισης, αληθευει μπορω να πω...
Δεν ξερω, ειμαι ενηλικη, αλλα καποιες φορες πραγματι νιωθω σαν να ειμαι αυτο το ντροπαλο, φοβισμενο και υπερευαισθητο κοριτσακι που καποτε ημουνα. Συναισθηματικη ειμαι παντα ομως!
Σαλογραια μου, δε πιστευεις οτι οσο και να μεγαλωνει καποιος, παντα κρυβει ενα παιδι μεσα του και κραταει καποια στοιχεια του παρελθοντος του απ'οτι ηταν παιδι;
Φιλια απο εμενα! :-)
Λάουρα
ΑπάντησηΔιαγραφήλόγω ηλικίας και εμπειρίας, προσωπικά συμφωνώ απολύτως με τον ψυχοθεραπευτή. Οι Ενήλικες επί της ουσίας είναι ελάχιστοι, στον κόσμο των ενηλίκων.
Τεράστια κουβέντα αυτή.
Ο Κύριος μας συμβούλεψε να γίνουμε σαν παιδιά. Ανεξίκακοι. Αφιλοκερδείς. Μη εμπαθείς σαρκικά.
Μη φιλόϋλοι. Είμαστε; Δεν το βλέπω...
;-)
Ναι καλη μου, εχεις πολυ δικαιο σε αυτα που ειπες. Με καλυψες! :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι οντως, που να γινουμε εμεις οι ενηλικες οπως τα παιδια- αθωα, χωρις κακια κτλ.
Δεν το βλεπω ουτε 'γω...
Να'σαι καλα :-)
Υπάρχουν "νεανικά γεράματα" όπως υπάρχουν και "γερασμένα νιάτα". Εξαρτάται απο το πόσο σφριγιλή ή μαραμένη είναι η πίστη σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή Σαλογραία,η αλήθεια να λέγεται...και θα συμπληρώσω πως στην ενήλικη ζωή μας είμαστε μεγάλα παιδιά...και ενίοτε καμαρώνουμε ότι είμαστε πολύ ώριμοι.
ΑπάντησηΔιαγραφή