«Η κορυφή των κορυφών»
«Όπου σας εύρει το κακό, όπου θολώνει ο νους σας μνημονεύετε
Διονύσιο Σολωμό και Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.»
Οδυσσέας Ελύτης
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης είναι «η κορυφή των κορυφών»
κατά τον Κων. Καβάφη.
3 Ιανουαρίου του 1911, έφυγε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1851-1911), «η κορυφή των κορυφών» κατά τον Κ. Π. Καβάφη, είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες λογοτέχνες, γνωστός και ως «ο άγιος των ελληνικών γραμμάτων». Έγραψε κυρίως διηγήματα, τα οποία κατέχουν περίοπτη θέση στη νεοελληνική λογοτεχνία.
- «Ἐγεννήθην ἐν Σκιάθῳ, τῇ 4 Μαρτίου 1851. Ἐβγήκα ἀπό τό Ἑλληνικόν Σχολεῖον εἰς τά 1863, ἀλλά μόνον τῷ 1867 ἐστάλην εἰς τὸ Γυμνάσιον Χαλκίδος, ὅπου ἤκουσα τὴν Α' καὶ Β' τάξιν. Τήν Γ' ἐμαθήτευσα εἰς Πειραιᾶ, εἴτα διέκοψα τὰς σπουδάς μου καὶ ἔμεινα εἰς τήν πατρίδα. Κατὰ Ἰούλιον τοῦ 1872 ὑπήγα εἰς τὸ Ἅγιον Ὅρος χάριν προσκυνήσεως, ὅπου ἔμεινα ὀλίγους μῆνας. Τῷ 1873 ἤλθα εἰς Ἀθήνας καί ἐφοίτησα εἰς τήν Δ' τοῦ Βαρβακείου. Τῷ 1874 ἐνεγράφην εἰς τήν Φιλοσοφικήν Σχολήν, ὅπου ἤκουα κατ' ἐκλογήν ὀλίγα μαθήματα φιλολογικά, κατ' ἰδίαν δὲ ἠσχολούμην εἰς τὰ ξένας γλώσσας. Μικρός ἐζωγράφιζα Ἁγίους, εἴτα ἔγραφα στίχους, καί ἐδοκίμαζα να συντάξω κωμῳδίας. Τῷ 1868 ἐπεχείρησα νά γράψω μυθιστόρημα. Τῷ 1879 ἐδημοσιεύθη Ἡ Μετανάστις ἔργον μου εἰς τὸ περιοδικόν Σωτήρα. Τῷ 1882 ἐδημοσιεύθη "Οἱ ἔμποροι τῶν Ἐθνῶν" εἰς τὸ "Μή χάνεσαι". Ἀργότερα ἔγραψα περί τά ἑκατόν διηγήματα, δημοσιευθέντα εἰς διάφορα περιοδικὰ καί ἐφημερίδας.»
Ὁ Παπαδιαμάντης ἦταν κλειστός τύπος.
Μια φορά ὅμως πῆρε τό θάρρος καί ἀπήγγειλε στόν Μητσάκη
ἕνα ἐρωτικό του ποίημα.
Ἐκεῖνος θέλοντας νὰ τον πειράξει:
-Ὥστε ἔτσι, κύριε Ἀλέξανδρε!
Ἔχουμε ἔρωτες καὶ τοὺς τραγουδοῦμε τόσο ὄμορφα!
-Ἐγώ δεν ἔχω ἔρωτες, ἀποκρίθηκε ὁ Παπαδιαμάντης, χαμηλώνοντας τα μάτια.
Ὁ ἥρωάς μου ἔχει !
Από το Επετειακό λεύκωμα:
«Εις μνήμην Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη (1851-1911).
Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι οι μεγάλοι του πνεύματος, σαν τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, έχουν ένα μοναδικό προσόν να αντιλαμβάνονται τα πράγματα και να τα επεξεργάζονται σε διαχρονική βάση!
«Τὰ Λιμανάκια» (1907) («Άπαντα» Εκδόσεις Δόμος Σελ. 175).
Αιωνία η μνήμη Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη, του ανθρώπου που έζησε ενάντια στο ρεύμα της εποχής του και που δεν ήθελε παρά να «ομοιάζει μόνο με τον εαυτόν του» και να «ασχολείται με το Ωραίον».
Μνημονεύουμε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη για να ξεθολώσει ο νους και για να ξορκιστεί το «κακό» που μας βρήκε,
γιατί έχουμε χάσει κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και ανθρωπιάς.
«Ἡ φιλοδοξία εἶναι ἡ νόσος τῶν χορτάτων,
ἡ λαιμαργία εἶναι τῶν πεινασμένων τὸ νόσημα.»
Ἀλ. Παπαδιαμάντη «Οἱ Χαλασοχώρηδες» (1892)
(η συνέχεια εδώ: http://www.sophia-ntrekou.gr/2017/01/alexandros-papadiamantis1851-1911.html
(η συνέχεια εδώ: http://www.sophia-ntrekou.gr/2017/01/alexandros-papadiamantis1851-1911.html
πηγή: http://trelogiannis.blogspot.gr/2017/01/1851-1911.html)
........................................................................................
.........................................................................................
....................................................................................
......................................................................................
Στα Καρούλια οι ασκητές ζούν σα τα πουλιά.
Δεν καλλιεργούν και δεν αποθηκεύουν τίποτα,
μόνο ό,τι τους στείλει ο Θεός.
O τρόπος ζωής τους είναι ένα χαστούκι στον δικό μας σύγχρονο τρόπο ζωής, στον δικό μας τρόπο σκέψης, που περιορίζεται μόνο στην ύλη...πως θα καλοπεράσουμε, πως θα διασκεδάσουμε, και δεν ασχολούμαστε καθόλου με τις πνευματικές ανάγκες της ψυχής μας...
......................................................
Υ.Γ.
πηγή για τη φωτό και το σχόλιο η ηλεκτρονική σελίδα "Τρελογιάννης" (και μακάρι να ήξερα, ποιος είναι στ' αλήθεια αυτός ο κρυπτόμενος "Τρελογιάννης).
Ευανθία η Σαλογραία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου