SILENCE- Ρεσιτάλ, ο Σκορτσέζε. Βγήκα από την αίθουσα, φρικαρισμένη...(To γιατί μου άρεσε και γιατί ΔΕΝ μου άρεσε η ταινία θα το συζητήσω μια άλλη στιγμή...)

Γράφει τις σκέψεις του για την ταινία
που είδε,
ο αναγνώστης της σελίδας μου, 
Μαρίνος Ριτσούδης.

Ευανθία η Σαλογραία

..................................................................................................................
.................................................................................................................


"Αφόρητα μαύρη ταινία, πού αργά αργά, βασανιστικά, περνούσε την λεπτομερή  φωτογραφική προσέγγιση τού εξωμότη της Χριστιανικής Πίστεως, με τον γνωστό φρικτό προπαγανδιστικό τρόπο, αυτό της συχνής επανάληψης, και  τής επιβλητικής  χρήσης  τού ήχου,  τών κοντινών πλάνων, καί   τις έντονες εστιάσεις τών στιγμών της αποστασίας διά του ποδιού πάνω στις εικόνες, κλπ.

Ηταν μία εμφανής απροκάλυπτη επίθεση  στίς  αισθήσεις,  ένα ολοκληρωμένο  αντίχριστο σχέδιο, μιάς  καθηλωτικής προσέγγισης,  σε τέτοιο, παρθενικής οπτικής,  θέμα αλλαξοπιστίας γιά τον Χριστιανισμό στις μέρες μας,  πού θεωρώ ότι αυτό  ήταν τελικά και ο τελικός σκοπός  της εκστρατείας της ταινίας  του Σκορσέζε.

Μία επιβλητικά σαρωτική
προσπάθεια εθισμού  στην  αποστασία, με τον συγκεκριμένο φωτογραφικό εμμονικό τρόπο,  θεωρώ ότι σχεδιάστηκε  να αποδοθεί σε αυτή την ταινία, καθώς και το μήνυμα, "αποστάτησε για να ζήσεις", το αιώνιο ζήτημα τού διαβόλου,  και στο τέλος τέλος  ο θάνατος στήν άρνηση, όπως ήταν θάνατος και πρίν την αποστασία, καθώς οι πεθαμένοι Λατίνοι εμφανώς διέδιδαν συναισθηματικά τη θανατίλα τής αίρεσης. Και αυτό είναι ένα άλλο φρικτό γεγονός.

Ένα σημείο που μού προξένησε εντύπωση, και θεωρώ εκεί  την όλη αυθεντικότητα καί μαρτυρία  του διαβόλου στην ταινία  είναι ότι μετά την καταπάτηση ή τον εμπτυσμό  των συμβόλων,   ακολουθούσε η ενυπόγραφη άρνηση του Χριστού, και σύνταξη με τούς ετερόθρησκους βουδιστές.

Η τελική πράξη του θανάτου στο βουδισμό με το σταυρό στο χέρι, είναι ένα τρανταχτό σημείο οικουμενισμού, που αφήνεται
να αιωρείται στήν αμφισβήτηση της θολόσφαιρας μίας πιθανής  σωτηρίας.

"Κατάληξε σε εμάς, και κράτα όποια πίστη ή και σύμβολα στο θάνατό σου θέλεις"!!!

Η μεγαλύτερη  αντίχριστη πλάνη όλων των εποχών πού γίνεται σημαία  στις μέρες μας.
Τελευταίο σημείο που αγγίζει τα όρια της θολοκουλτούρας των παραγωγών,  αποτελεί  και το σύνολο των  ψευτο-διλημμάτων μέ το ένδυμα της "φιλοσοφίας",  πού θέτουν στούς θεατές αυτής της ταινίας. Μεγάλη μαεστρία εδώ στην αποχαύνωση. 

Εν κατακλείδι μεγάλο δηλητήριο αυτή η ταινία, και θα συμβούλευα την αποχή γιά εμάς τούς Ορθοδόξους, θεωρώντας τη ιδιαίτερα δηλητηριώδη, ιδιαίτερα βλαπτική, καθώς οι εικόνες της καταπάτησης των ιερών συμβόλων σε συσφίγγουν δραστικά με μία αόρατη μέγγενη στο νού, εγκλωβίζουν το υποσυνείδητο πολύ περισσότερο, και  θα παραμένουν για καιρό εντός μας, ως ένα διαφορετικό δηλητήριο, πού έχει ξεκινήσει να επιδρά στίς δυτικές  κοινωνίες,  καθώς έχει αρχίσει το τσιπάρισμα......"

Μαρίνος Ριτσούδης