(Επανάληψη
από το http://salograia.blogspot.gr/2009/11/blog-post_04.html )
Θυμώνουμε τελικά, αδελφέ μου,
επειδή υπάρχει μέσα μας το πάθος,
και όχι διότι, κάποιος απέξω, μάς προκάλεσε.
Αυτό υποστηρίζοντας και κάποιος ψυχολόγος,
δίνει το παράδειγμα με τις δυο πορτοκαλόκουπες.
Η άστυφτη πορτοκαλόκουπα
συμβολίζει την ψυχή που έχει εντός της, του θυμού το πάθος.
Με την παραμικρή εξωτερική πίεση,
τα ζουμιά του πορτοκαλιού θα αρχίσουν να τρέχουν στην κατηφόρα.
Η στυμμένη πορτοκαλόκουπα, είναι η ψυχή που έχει
-με τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος
-αφαιρέσει τον παραλογισμό του πάθους, από μέσα της.
Όση πίεση και να ασκεί κάποιος απέξω,
δεν θα καταφέρει-την ύπαρξη που νίκησε το πάθος-
να την κάνει εκτός εαυτού, βγάζοντάς την, από τα ρούχα της.
Υπάρχουν ακόμα και σήμερα,
παραδείγματα ανθρώπων-ευτύχησα να γνωρίσω-
που προτιμούν να πεθάνουν παρά να λυπήσουν πρόσωπο,
με μια τους πικρή ή οργισμένη κουβέντα...
Και προβαίνουν σε αυτή την επιλογή,
από φωτισμό και από δύναμη εν Κυρίω...
Όχι εκ λύπης, ή εξ ανάγκης.
Ιλαρόν γαρ δότην, αγαπά ο Θεός...(Β Κορινθ.κεφ.θ΄.στ.7)
Αν δεν συγχωρήσουμε από τα βάθη μας
- ο ένας τον άλλον-
πώς θα λατρέψουμε
το Σωτήρα Χριστό, εν τη Εσχάτη Ημέρα;
Ευανθία η Σαλογραία
...................................................................................
...................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου