Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011

Tα επτά θανάσιμα αμαρτήματα-ΛΑΙΜΑΡΓΙΑ



Υπάρχουν δύο ειδών αμαρτίες: αυτές οι ντόμπρες που σου το λένε σταράτα:

 «Κάνε με! Είμαι ακραία, είμαι πρωτόγνωρη! Θα σε κάνω να δεις όλη σου την ζωή διαφορετικά, θα σου αλλάξω κάμερα στην ως τώρα κοσμοθέασή σου» και οι σιγανοπαπαδιές εκείνες που σου ψιθυρίζουν σεμνότυφα «Έλα μωρέ τώρα! Δεν είμαι αμαρτία εγώ - γούστο είμαι η καημένη! Και περί ορέξεως κολοκυθόπιτα...»


Κολοκυθόπιτα στην κολοκυθόπιτα όμως, έτσι καταντάει ο άνθρωπος να μοιάζει με νεροκολοκύθα και μάλιστα χωρίς την ίδια διακοσμητική αξία.

Ναι, καλά το καταλάβατε: σήμερα θα μιλήσουμε για λαιμαργία.
Και θα πούμε λίγα και καλά... μην φουσκώσουμε κιόλας!
Η ανα-γούλα καραδοκεί∙ ακόμα και ανάμεσα στις λέξεις.

Στο σήμερα των Goodyʼs που διαφημίζονται με γραμμωμένα φάνκυ παλικαράκια, των McDonaldʼs που έχουν σημαία τους την οικογενειακή χαρά και των κολλητηλικιών με τους ντελιβεράδες, δύσκολα θα σκεφτεί κανείς την λαιμαργία ως αμαρτία, ή έστω, ως ελάττωμα.

Η λαιμαργία δεν είναι παρά μια ακόμη έκφανση της ανθρώπινης ροπής προς τον άκρατο ηδονισμό: «Μου αρέσει, το θέλω και άρα θα βαρυστομαχιάσω μʼ αυτό μέχρις ότου το σιχαθώ και πάω στο επόμενο».
Είναι μια παραπάνω έκφραση ανθρώπινης αδυναμίας και έλλειψης αυτοπειθαρχίας: «Το λαχταράω, μπορώ να το έχω και, άρα θα το καταβροχθίσω».

Η λαιμαργία είναι το τέλος της απόλαυσης, είναι ο θρίαμβος της ποσότητας έναντι της ποιότητας.

Ο λαίμαργος επιβραβεύει τον εαυτό του κάθε φορά που ενδίδει σε αυτό του το πάθος όχι για κάτι που έκανε αλλά για όλα όσα δεν θα κάνει ποτέ, για όλα όσα δεν θα μπορέσει ποτέ να γίνει - τρώει, σαβουριάζει για την ακρίβεια, για να γεμίσει ένα άπατο κενό.
 Είναι τόσο ανίκανος να αντλήσει ηδονή απʼ οτιδήποτε άλλο ώστε καταφεύγει στην πιο απλοϊκή λύση.
Φοβάται να μοχθήσει, τρέμει να ιδρώσει και να περάσει το μαρτύριο που οδηγεί στην αληθινή, de profundis απόλαυση.
Κυνηγά την σωματική ηδονή τόσο απελπισμένα και κακόμοιρα που έχει καταντήσει ένας τραγικός ρίψασπις.
Η μόνη του διαφορά από τον κοινό πρεζάκια των Εξαρχείων είναι πως το δικό του φιξάκι είναι νόμιμο και διαφημίζεται στην τηλεόραση.

Και ύστερα είναι και το θέμα της παχυσαρκίας.
Δείξτε μου έναν κοιλιόδουλο που δεν μετατράπηκε σε δαμάλι και θα σας φωτίσω την σκοτεινή πλευρά της Σελήνης με τη λάμπα του γραφείου μου.
Αυτά τα συγκαταβατικά, τα φιλελεύθερα που σκέφτεστε, να τα ξεχάσετε... ναι, ακούγεται πολύ ωραίο το «δεν μετράει η εξωτερική εμφάνιση αλλά το περιεχόμενο», «μπορεί να έχει λίγα κιλάκια παραπάνω αλλά είναι καταπληκτικός άνθρωπος», ή το «εντάξει, δεν τον λες και μοντέλο αλλά είναι τόσο γοητευτικός όταν μιλάει» αλλά, όπως έλεγε και ο βασιλεύς Αγησίλαος - καλή του ώρα- «όταν σφάλλει το σώμα, σφάλλει και η σκέψη».
Και έστω ότι εγώ και ο Άγης ο φίλος μου είμαστε στενόμυαλοι και δογματικοί κόπανοι... δεν έχετε παρά να αναρωτηθείτε γιατί ο λαός που θεμελίωσε τις τέχνες και τις επιστήμες και τα γράμματα του σημερινού πολιτισμένου κόσμου, οι Αρχαίοι Έλληνες, ουδέποτε έφτιαξε ένα άγαλμα χοντρού ή χοντρής. Νούς υγιής εν σώματι υγιεί με άλλα λόγια…

Λακωνικότατο όσο και αληθινότατο.

Η λαιμαργία είναι ίσως η μόνη αμαρτία σε σχέση με όλες τις άλλες που στιγματίζει τους πιστούς της απολογητές, τόσο εμφανώς.

Η λαιμαργία είναι απλώς μια άλλη λέξη για να πούμε αδυναμία.
Είναι ένας φαύλος κύκλος κατρακύλας προς τα κάτω και γιʼ αυτό άλλωστε δίνει στα θύματά της ολοένα και πιο στρογγυλό σχήμα: για να τσουλάνε καλύτερα και γρηγορότερα στην άγρια κατηφόρα τους, που λέει και ο Γιάνναρος.
Γιʼ αυτό άλλωστε και η λαιμαργία είναι μία από τις αγαπημένες αμαρτίες των καιρών μας όπου όλα είναι εύκολα, τίποτα δεν κατακρίνεται, τα ανεχόμαστε και τα αποδεχόμαστε όλα ακρίτως και ο στιγματισμός τόσο μας χαλάει το στομαχάκι που δεν θέλουμε ούτε καν ν' ακούμε γι' αυτόν: είναι έγκλημα τρισμέγιστο και ρατσισμός του κερατά, ένα πρησμένο βατράχι στο στόμιο του βόθρου, τα ενοχοποιητικά στοιχεία του δεδοξασμένου καταναλωτισμού στο πετσί μας.

Για να γίνεις πολεμιστής Απάτσι και να διαπεράσεις με το δόρυ σου την καρδιά του βούβαλου της λαιμαργίας πρέπει να βαδίσεις το σαμανιστικό μονοπάτι όπου η στέρηση σημαίνει πολλαπλασιασμός της απόλαυσης, ο πόνος και ο μόχθος της αυτοκυριαρχίας και της επιβολής στις ορέξεις σου είναι η μόνη στρατηγική για να πάρεις αυτό που θέλεις...

Άλλωστε, αυτό που επιθυμείς καθορίζει και το ποιος είσαι.

Είσαι όσα απαιτείς από τον εαυτό σου και, το αντίθετο απʼ όλα αυτά για τα οποία σε βρίσκεις αδικαιολόγητο.

Μάριος Κουτσούκος

19 σχόλια:

  1. Ενδιαφέρον. Να μην Μένουμε Μόνο Εκεί.
    Όμως το Αμαρτάνειν είναι Ανθρώπινο όπως Έλεγε ο Απόστολος Παύλος
    Να Σηκωνόμαστε και να Συνεχίζουμε να Αγωνιζόμαστε!
    Η Αληθινή Μετάνοια Σώζει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Νομίζω ότι όλοι όσοι χτυπάμε λυσσαλέα τα γαλακτομπούρικα στα ταψιά, νομίζω ότι ΜΕΤΑ όλοι μετανοούμε...
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Νομίζω τελικά οτι ο.τι αγώνα και να κάνει κανείς ,να θεωρεί οτι τίποτε δεν κάνει..
    και να το πιστεύει!
    Ετσι απλά να πιστεύει οτι αυτός είναι τρόπος ζωής.Οπως ο άλλος έχει τρόπο ζωής να πηγαίνει στους καφενέδες και τουγινε συνήθεια..έτσι είναι θαρρώ και ένας τρόπος ζωής η εγκράτεια..
    Υπάρχουν εγκρατείς και μη εγκρατείς ατελείς σε πάθη και λάθη.
    ***

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το Θέμα είναι να Θέλει ο Άνθρωπος να Αλλάξει Επειδή Γουστάρει Όχι για τα Μάτια του Κόσμου τι θα Πούνε οι Άλλοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @10:42 περιστεράκι...
    :-)
    ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, Ο,ΤΙ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ, Σ Χ Ε Δ Ο Ν ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ, ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΩΖΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΓΑ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΣΩΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΤΑ ΧΑΡΙΝ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ, ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΚΕΙΝΗ Η ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΕΡΓΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΤΑΤΗ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΕΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΜΑΤΙΑ, Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΠΡΟΑΙΡΕΣΗΣ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @10:46
    Αγαπημένο μου, το να θέλει κάποιος να αλλάξει "επειδή γουστάρει", όπως γράφεις, είναι το ωραιότερο κίνητρο, αλλά μέχρι να πήξει ο εγκέφαλος και να μάθει ΓΙΑΤΙ πρέπει να γουστάρει να αλλάξει-επειδή ΚΑΙ αυτό το καταλαβαίνουμε ωριμάζοντας-μέχρι τότε, λέω, κάποιος πρέπει να είναι τριγύρω, να τον προσέχει από μεγάλα και ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΈΨΙΜΑ ΛΑΘΗ...

    Αυτό το ρόλο του φύλακα των ανώριμων, λόγω ηλικίας ή κακής εμπειρίας, τον έπαιζε παλιότερα, μια καλή οικογένεια, μια πιο υγιής κοινωνία από τούτη που βλέπουμε γύρω μας, σήμερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σαλόγραια μου Συμφωνώ. Έτσι Είναι. Το Τελευταίο Μήνυμά σου Ήταν Τέλειο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. :-)Κάνε προσευχή, τρυφερή ψυχή, να δοθεί ΜΕΤΑ-ΝΟΙΑ σε ΟΛΟΥΣ μας...
    Οπως έγραφε και κάποιος σοφός, ΟΛΟΙ είμαστε αιρετικοί εφόσον ακόμη βρισκόμαστε μακριά
    απ'τη ΜΕΤΑ-ΝΟΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΤΕΡΑΣΤΙΩΝ ΛΑΘΩΝ ΜΑΣ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Προσευχή Πρέπει να Κάνουμε Όλοι! Έτσι Αξίζει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ΘΑ ΓΡΑΨΩ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ

    Ο ΜΙΚΡΟΣ ΤΥΜΠΑΝΙΣΘΕΙΣ (ΕΚ ΤΟΥ ΦΑΓΗΤΟΥ)

    ΘΑ ΞΕΚΙΝΑ ΩΣ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ:

    ΜΟΥ ΠΑΝ ΕΛΑ ΝΑ ΦΑΜΕ ΜΑΖΙ
    ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΡΩΝΕ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΧΑΖΟΙ
    ΚΙ ΕΓΩ ΓΥΡΙΖΩ ΑΠΟΨΕ ΣΤΟΝ ΚΑΜΠΙΝΕ
    ΤΙ ΗΘΕΛΑ ΚΑΙ ΤΟ 'ΠΑ Ο ΒΛΑΚΑΣ ΤΟ ΝΑΙ
    ΑΠΑΠΑΜ ΑΠΑΠΑΜ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΜΠΑΧΑΧΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!
    ΥΨΟΣ!
    ΑΚΟΥ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΤΥΜΠΑΝΙ Σ Θ Ε Ι Σ, ΕΚ ΤΟΥ ΦΑΓΗΤΟΥ!!!!
    ΥΨΟΣ!
    ΠΟΥ ΤΟ ΕΣΚΕΦΘΗΣ , Ω ΤΕΚΝΟΝ ΕΜΟΝ ΦΙΛΤΑΤΟΝ!
    ΥΨΟΣ ΛΕΓΩ!
    ΑΧΤΥΠΗΤΟΝ!
    ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΕ ΤΟ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΦΡΙΚΙΑΣΤΙΚΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΜΕ ΤΑ ΣΟΥ(εκ του ζαχαροπλαστείου τα σού λέγω και έκτοτε, μου αποδόμησε κάτι ωραίον δομημένον εντός μου...Θε μου, Θε μου...καλά λέει Ό ΑΓΙΟΣ ΚΑΣΣΙΑΝΟΣ Ο ΡΩΜΑΙΟΣ ΣΤΗ ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΟΤΙ ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΜΑΡΤΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΥΜΟ.
    ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ναι..ναι..θα πουμε πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. τι λες Κυρα μου....??
    εποχη μετα απο νηστεια???
    αντε απο κει...
    αυτα να τα βαζεις οταν αρχιζει νηστεια και να ανεβαζεις το φρονημα!!!
    χαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μήτσο μου
    :-)
    ΑΚΡΙΒΩΣ για να με ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ
    ΑΠ' ΤΑ ΜΑΚΡΟΥΒΟΥΤΙΑ
    ΣΤΑ ΤΑΨΙΑ ΜΕ ΤΑ ΓΑΛΑΚΤΟΜΠΟΥΡΕΚΑ,
    ΑΝΕΒΑΣΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ
    ΔΙΟΤΙ...ΜΕ ΤΗ ΛΗΞΗ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ...
    ΠΑΘΑΙΝΩ ΑΜΟΚ ...ΛΑΙΜΑΡΓΙΑΣ...

    Η Γραφή λέει:"Ο αγωνιζόμενος πάντα εγκρατεύεται" και ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ.

    ΠΑΝΤΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΑΝΤΑ.

    ΚΑΙ ΕΝ ΠΑΝΤΙ.

    Με πιάνεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Η Αλήθεια από τήν Κλίμακα τού Αγ. Ιωάννη του Σύρου..

    Λόγος περί Γαστριμαργίας ΙΔ' 32

    (απαντάει ή γαστριμαργία σέ μία εικονική ανάκριση πού τήν υποβάλη ό Αγιος Ιωάννης)..

    "Εμένα μέ πολεμεί, αλλά δέν μέ νικά, ή μνήμη τών αμαρτημάτων. Υπερβολικά μέ εχθρεύεται ή σκέψις τού θανάτου. Εκείνο δέ πού μέ καταστρέφει τελειωτικά δέν υπάρχει στούς ανθρώπους. Οποιος απέκτησε μέσα του τόν Παράκλητο, Τόν παρακαλεί εναντίον μου. Καί Εκείνος καμφθείς από τίς ικεσίες δέν μέ αφίνει νά ένεργώ μέ εμπάθεια. Αυτοί πού δέν εγεύθηκαν τήν χάρι του Παρακλήτου, επιζητούν ο π ω σ δ ή π ο τ ε νά γλυκαίνωνται από τήν ίδική μου ηδονή"

    ...Εκείνος ψυχή μου, είναι ή σωτηρία μας απ' αυτό τό πάθος καί όχι μόνο...

    Ιωάννης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Λέει η Γαστριμαργία στον υποθετικό διάλογο:

    " Υπερβολικά μέ εχθρεύεται ή σκέψις τού θανάτου".

    Πραγματικά εμένα ΠΑΥΟΥΝ να με σέρνουν οι ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ των γλυκών κυρίως, όταν είμαι μέχρι θανάτου στενοχωρημένη ή και μέχρι θανάτου(ναι υπάρχει και αυτό...) χαρούμενη...

    Εχοντας ντεμί συναισθηματική κατάσταση, εχοντας τουτέστιν ΧΛΙΑΡΟΤΗΤΑ- από το συγκεκριμένο πάθος ΚΑΤΑΠΟΝΤΙΖΟΜΑΙ, και ας μην διαθέτω κιλά παραπάνω...

    Σ'ευχαριστώ για το κείμενο από τον συνονόματό σου άγιο, Ιωάννη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αυτός που παραγεμίζει την κοιλιά του ούτε να σκεφτεί μπορεί, ούτε να στοχαστεί, ούτε να προσευχηθεί. Υβρίζει μόνο και καταφρονεί τους άλλους, μην μπορώντας να δει τη σκιά του, την προβάλλει στους άλλους,. Αυτός είναι αξιολύπητος γιατί παραβαίνει τους δυο στοιχειώδεις κανόνες της υγείας, να μην κατακρίνεις και να μην απωθείς. Ο διάσημος γιατρός Τζώρτζ Γκρόντεκ έγραψε στο βιβλίο του “Εκείνο”, ότι οι δυο σίγουροι τρόποι για να αρρωστήσει κανείς είναι να κατακρίνει και να απωθεί.

    ΜΟΛΙΣ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑ ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΟΣΧΟΥ ΛΑΓΚΟΥΒΑΡΔΟΥ ,ΕΠΕΣΑ ΜΕ ΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΣΤΗ ΝΟΣΤΙΜΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΣΠΕΥΔΩ ΝΑ ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ...ΛΑΙΜΑΡΓΟΥΛΗΔΕΣ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ!
    ΦΙΛΙΑ-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. "Αυτός που παραγεμίζει την κοιλιά του ούτε να σκεφτεί μπορεί, ούτε να στοχαστεί, ούτε να προσευχηθεί. Υβρίζει μόνο και καταφρονεί τους άλλους, μην μπορώντας να δει τη σκιά του, την προβάλλει στους άλλους,. Αυτός είναι αξιολύπητος γιατί παραβαίνει τους δυο στοιχειώδεις κανόνες της υγείας, να μην κατακρίνεις και να μην απωθείς. Ο διάσημος γιατρός Τζώρτζ Γκρόντεκ έγραψε στο βιβλίο του “Εκείνο”, ότι οι δυο σίγουροι τρόποι για να αρρωστήσει κανείς είναι να κατακρίνει και να απωθεί".
    ....................
    ΥΠΕΡΟΧΟ ΣΧΟΛΙΟ.
    ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. ;-) Μάριε από τότε που έγραψες αυτήν την ανάρτηση, έχεις περιπέσει στο πάθος της γαστριμαργίας και έχεις γίνει τουλάχιστον 75 κιλά. ΦΤΑΝΕΙ!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή