Αντιστέκομαι
όπως οι ελιές της πατρίδας μου, οι σκληρές σαν τα κόκκαλα τ' αντρειωμένου, που τους λείπουν οι μαύρες μαντήλες μονάχα για να μοιάζουν με τις μανάδες μας, που σφηνωμένες γερά στην απόλυτη πέτρα, αδιαφορούν για τις θύελλες, αναπνέουν τις αστραπές και τις κάνουνε μες στους πικρούς τους χυμούς, ειρήνη και φως..
(Νικ.Βρεττάκος)
Email:filikitati@hotmail.com
Το εν λόγω τραγουδάκιον ήτο μεγάααλο σουξέ, όταν η σαλογραία ήτο σαλονέα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο αφιερώνω στους...ξενύχτηδες!
Φιλιάαα!
:-)
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφιερωμένο και στο Στέφανο με τις καλύτερες ευχές μας...
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
youtube.com/watch?v=2moGz0ae3Es
ΑπάντησηΔιαγραφή