Περιστεράκι μου
υπάρχει χώρος για όλους στα πνευματικά δώματα...
Να θυμάσαι εκείνη την ευλογημένη φράση που προτρέπει:
-Καλλιέργησε τον κήπο σου,
και άσε και τους άλλους να καλλιεργούν τον δικόν τους!
.......................................
Και να ηρεμείς εν Κυρίω.
Όταν ηρεμείς, εν Κυρίω, τότε σκέφτεσαι και ενεργείς με διάκριση και δε σπαταλιέσαι, δε χάνεσαι άδικα των αδίκων...
Όταν ηρεμείς, εν Κυρίω, θα εισπράξεις, τις μύριες -γνωστές και ανεπίγνωστες- ευλογίες, μέσ' απ' της καρδιάς
τη γενναιοδωρία και την ειρήνη.
Σε ασπάζομαι πάντα εν ελπίδι...
Σαλογραία
υπάρχει χώρος για όλους στα πνευματικά δώματα...
ΑπάντησηΔιαγραφήυπάρχει χώρος για όλους στα πνευματικά δώματα...
υπάρχει χώρος για όλους στα πνευματικά δώματα...
υπάρχει χώρος για όλους στα πνευματικά δώματα...
υπάρχει χώρος για όλους στα πνευματικά δώματα...
ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ
ΔΙΟΤΙ
ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΗ ΕΣΤΙ....
ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ=
ΑΛΛΗΛΩΝ ΤΑ ΒΑΡΗ ΒΑΣΤΑΖΕΤΕ.............
υπάρχει χώρος για όλους στα πνευματικά δώματα...
υπάρχει χώρος για όλους στα πνευματικά δώματα...
υπάρχει χώρος για όλους στα πνευματικά δώματα...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
ΣΥΓΧΩΡΗΣΟΝ.
Αγαπημένο μου
ΑπάντησηΔιαγραφήμου αρέσει που έπιασες την ΟΥΣΙΑ ΤΗς ΜΗ καλλιέργειας ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΚΗΠΟΥ, που είναι ο ΖΗΛΟΤΥΠΟΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ, ΑΥΤΗ Η ΦΟΒΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ ΑΠΑΣΗΣ...
Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...
σωστά....
ΑπάντησηΔιαγραφήκι ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
να μην προκαλοῦμε στον πλησίον μας
με τις εμφανῶς προτίμησ-εις μας-
και την άδικη συμπεριφορά....μας.
καλή Κυριακή.
Κύριε, μη τω θυμώ σου ελέγξης με, μηδέ τη οργή σου παιδεύσης με.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλέησον με, Κύριε, ότι ασθενής ειμί· ίασαι με, Κύριε, ότι εταράχθη τα οστά μου και η ψυχή μου εταράχθη σφόδρα· και συ, Κύριε, έως πότε; Επίστρεψον, Κύριε, ρύσαι την ψυχήν μου· σώσον με· ένεκεν του ελέους σου.
Ότι ουκ έστιν εν τω θανάτω ο μνημονεύων σου· εν δε τω ΄Αδη τίς εξομολογήσεται σοι;
Εκοπίασα εν τω στεναγμώ μου, λούσω καθ΄ εκάστην νύκτα την κλίνην μου, εν δάκρυσι μου την στρωμνήν μου βρέξω.
Εταράχθη από θυμού ο οφθαλμός μου, επαλαιώθην εν πάσι τοις εχθροίς μου.
Απόστητε απ΄ εμού πάντες οι εργαζόμενοι την ανομίαν, ότι εισήκουσε Κύριος της φωνής του κλαυθμού μου.
Ήκουσε Κύριος της δεήσεως μου, Κύριος την προσευχήν μου προσεδέξατο.
Αισχυνθείησαν και ταραχθείησαν σφόδρα πάντες οι εχθροί μου, αποστραφείησαν και καταισχυνθείησαν σφόδρα δια τάχους.