Ο " χρυσός άνθραξ "
Θ' αφήσω έναν ψίθυρο σ' όλα τα δέντρα.
Σ' όλα τα σπιτια θ' αφήσω έναν ήχο. στους χτύπους
των λουριών ένα χτύπο καρδιάς, μες στις φάμπρικες.
Θ' αφήσω ένα τρίξιμο μουσικό στους γλαυκούς
κινητήρες του σύμπαντος. Θ' αφήσω ένα φθόγγο
στους αρμούς του φωτός.
Με κέντρο τον ήλιο-οσο που φτάνει
του φωτός του η περίμετρο κινώντας το δείχτη
του ενός μου χεριού , θ' αφήσω ένα νόημα.
Θα υπάρχω μαζί σας όπως ένα πουλί
πάνω σ' όλους τους ώμους:
-Ο χρυσός αυτός άνθραξ,
που ανάβει το φως το πρωί και κινεί
το σύμπαν κρατώντας το ακίνητο πάνω μας
είναι η αγάπη.
Νικηφόρος Βρεττάκος
(από τη συλλογή "Τρία Φύλλα", τόμος Β σελ.236)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου