Η νέα μόδα των ημι-χριστιανών κατά το δοκούν

Γράφει ο +Yanni Spiridakis

.... παρατηρώ πως κάθε χρόνο αυτές οι μέρες  [των μεγάλων Χριστιανικών εορτών ] ολοένα και λιγότερο επηρεάζουν τους ανθρώπους. Αυτά που ακούμε καμιά φορά στην τηλεόραση ("σε κλίμα κατάνυξης" μπλα μπλα μπλα) αποτελούν τετριμμένες δημοσιογραφικές ατάκες και σε καμία περίπτωση δεν συμβαδίζουν με το πραγματικό κλίμα στην κοινωνία.

Γιατί; Γιατί ο κόσμος δεν επαναπαύεται πια στην πνευματική του φύση; Γιατί η ύλη έχει κατακλύσει τον χρόνο, τους στόχους και τις επιδιώξεις μας με τόσο μεγάλη διαφορά; 

• Ίσως επειδή ο άνθρωπος έγινε πιο χαζός και δεν μπορεί να προσεγγίσει πια ότι δεν βλέπει. Έτσι έγινε υλιστής.

• Ίσως επειδή έγινε πιο έξυπνος. Θέλει να βασίζεται σε αυτό που έφτιαξε ο ίδιος. Αν ανατρέξουμε όμως στην ιστορία, κάθε κατασκεύασμα του ανθρώπου γνωρίζει την ακμή και στο τέλος την αποκαθήλωση. Τίποτα δεν παραμένει το ίδιο στον χρόνο, γιατί πάντα έρχεται να ανατρέψει το παλιό κ.ο.κ. Δεν υπάρχει σταθερά.

Κι όμως. Δεν είναι μόνο η μία ή η άλλη άποψη. Είναι η απέχθεια της μίας πλευράς ενάντια στην άλλη. Η έλλειψη σεβασμού.

Σήμερα, ο μέσος έλληνας είναι πιστός κατά το δοκούν. Αν τον ρωτήσεις θα σου πει ότι "εγώ πιστεύω με τον δικό μου τρόπο" ή "εγώ έχω την δική μου επικοινωνία με τον Θεό" Ωπα ρε μεγάλε (που λέει κι ένας φίλος μου)! τι είναι ο Θεός; Τι είναι η χριστιανοσύνη; Ένας σύλλογος που επιλέγεις τον τρόπο συμμετοχής σου; Μήπως είναι ένα πρόγραμμα κινητής τηλεφωνίας που το διαμορφώνεις ανάλογα με τα δικά σου συμφέροντα;

Ο Ορθόδοξος Χριστιανός έχει σαφέστατες υποχρεώσεις ανάμεσα στις οποίες είναι η συμμετοχή στα Μυστήρια. Δεν μπορείς να συμμετέχεις σε κάποιο ή κάποια από αυτά επειδή με τα άλλα δε συμφωνείς ή δεν θέλεις. Όπως κάθε ομάδα διέπεται από κανονισμούς έτσι κι εδώ. Δε νομίζω στη δουλειά σου να πηγαίνεις στις εννιά το πρωί αλλά να φεύγεις όποτε εσύ θες.

Αυτή η ελευθερία... είναι κατά τρόπο ειρωνικό και αντιφατικό, χαρακτηριστικό της Ορθοδόξου πίστεως που είναι πράγματι μια θρησκεία βασισμένη στην ελεύθερη βούληση του ανθρώπου.

Τι φταίει λοιπόν; Νομίζω πως φταίει η Εκκλησία. Και είναι κρίμα ένας τόσο τεράστιος οργανισμός με πρόσβαση σε πόρους και δυναμικό να έχει τόσο φτωχό και άθλιο management και διαχείριση. Η Εκκλησία έχει καταφέρει να απoλέσει σε μερικές δεκαετίες ένα τεράστιο ποσοστό της δημοφιλίας της! Κατά έναν τρομακτικό τρόπο όλες οι ατασθαλίες που παρατηρούνται στους κόλπους της, φτάνουν να γίνονται πρωτοσέλιδα και να παγιώνονται στις συνειδήσεις των ανθρώπων, την ίδια ώρα που το τεράστιο φιλανθρωπικό και πνευματικό έργο που εκτελείται από αμέτρητους συντελεστές της, αποκρύπτεται αλλά και αμφισβητείται!

Με το παρόν δε θέλω να σας πείσω να επιστρέψετε στην Εκκλησία και στην συμμετοχή στα Μυστήριά της -τελευταία δεν αισθάνομαι άξιος για κάτι τέτοιο- ωστόσο νιώθω ότι πρέπει να εκφράσω τον προβληματισμό μου ή μάλλον την αγανάκτησή μου για αυτούς τους χριστιανούς με πολλά μέτρα και σταθμά. Για τους ανθρώπους του συμφέροντος που μπερδεύουν την ύλη με το πνεύμα και επειδή πλέον έχουν χάσει την επαφή τους με το δεύτερο, αισθάνονται πιο άνετα (έστω και υποσυνείδητα) να το εχθρεύονται.  

+Yanni Spiridakis

yannidakis.net- πηγή: http://koukfamily.blogspot.gr