Καθηγητής Τσελεγγίδης:
Τόν ρώτησα (τὸν Γέροντα Ἐφραίμ) μήπως μπορεῖ νά μοῦ πεῖ τί πρᾶγμα εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός.
Μοῦ ἀπήντησε ἀπερίφραστα καί χωρίς καμμία δυσκολία:
«Μ’ αὐτό τό θέμα δέν ἔχω ἀσχοληθεῖ. Γι’ αὐτό, ἐπειδή ἔπρεπε νά τό ἀπαντήσω…, πῆγα στό κελλί μου καί προσευχήθηκα καί ρώτησα τόν Χριστό νά μέ πληροφορήσει τί εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός.
Πῆρα τήν ἀπάντησή του, ἡ ὁποία εἶναι, ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός ἔχει πνεῦμα πονηρίας καί κυριαρχεῖται ἀπό ἀκάθαρτα πνεύματα».
Καί τόν ρώτησα, πῶς ἀκριβῶς πιστοποιήθηκε αὐτό.
Μοῦ ἀπάντησε, πώς «μετά τήν προσευχή γέμισε τό κελλί μου ἀπό ἀφόρητη δυσωδία, ἡ ὁποία μοῦ ἔφερνε ἀσφυξία στήν ψυχή, δέν μποροῦσα νά ἀναπνεύσω πνευματικά… Σέ ὅλες τίς περιπτώσεις, πού εἶναι μπλεγμένες μέ μάγια, μέ ἀκάθαρτα πνεύματα, αὐτή εἶναι ἡ κατάσταση, στήν ὁποία μέ εἰσάγει.
Μερικές φορές ὑπάρχει καί λεκτική ἀπάντηση, ἀλλά στήν προκειμένη περίπτωση, αὐτή ἦταν ἡ ἀπάντηση καί ἔχω ἀπόλυτη τή βεβαιότητα, ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός δέν ἔχει τό Πνεῦμα τό Ἅγιο, ἀλλά τό πνεῦμα τό ἀκάθαρτο».
.................................................................
.................................................................
Ἐγώ, βεβαίως, ὡς καθηγητής, ὡς ἐπιστήμων, ὀφείλω σέ κάθε περίπτωση νά τό ἀνακρίνω τό θέμα μέ ἐπιστημονικά κριτήρια καί νά τεκμηριώνω τήν ἄποψή μου ἐπιστημονικά καί αὐτό κάνω καί στά μαθήματά μου, βῆμα πρός βῆμα.
[Είναι "επιστήμη" κ.Τσελεγγίδη μου, η θεολογία; πράγματι; είναι θέμα ξερής και ταξινομημένης γνώσης η θεολογία ή είναι κατεξοχήν και κυρίως θέμα εμπειρίας και φωτισμού από το Άγιο Πνεύμα, κύριε καθηγητά μου; ερωτώ, η σαλεμενότατη, με όλο τον οφειλόμενο σεβασμό προς την ιδιότητά σας, και πάλι...]
Ὅμως θεωρῶ
[συνεχίζει σε αυτή την περίοδο ο κ.Τσελεγγίδης]
πώς ἡ κατάθεση αὐτή εἶναι σημαντική, γιατί γίνεται μέ τρόπο χαρισματικό ἀπό ἕναν ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος δέν γνωρίζει κάτι γύρω ἀπό αὐτό τό πρόβλημα, δέν ἔχει διαβάσει, δέν ἔχει ἀκούσει, ἀλλά καταθέτει τήν ἄμεση πνευματική ἐμπειρία του.
[κ.Τσελεγγίδη μου, ξανά-μανά με όλο το σεβασμό, πώς γίνεται και "χαρισματικός" Αγιονορείτης να μη γνωρίζει γύρω από ένα εκκλησιολογικό πρόβλημα για το οποίο βοούν ήδη από το 1920 και επί δεκαετίες -μέχρι το 1998 οπότε και απεβίωσε- όλοι οι Χριστιανικοί Ορθόδοξοι λίθοι; παράξενο!]
Νομίζω ὅτι μιλοῦν ἐδῶ τά ἴδια τά πράγματα.
«ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ»
ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΟΜΩΝΥΜΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ, ΜΑΡΤΙΟΣ – ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2016, τ. 107, σελ. 107
.........................................................................
..........................................................................
Αγαπητέ κ. Τσελεγγίδη
φύλακας της Ορθόδοξης Παρακαταθήκης επί αιώνες υπήρξε ο ευλαβής λαός και όχι μόνον μια χούφτα καλογέροι ή παπάδες ή σπουδαγμένοι καθηγητάδες θεολογίας και δεσποτάδες.
Αυτός ο λαός αντιδρούσε δυναμικά, όταν οι παπάδες και οι δεσποτάδες έκαναν κάτι λάθος σε θέματα Ομολογίας και ζωής, και τους επανέφεραν συνήθως στην τάξη.
Σήμερα, ο λαός αποκοιμήθηκε ύπνο αμαρτίας βαρύ.
Δεν ενδιαφέρεται πια για τα πνευματικά και δεν ελέγχει κανέναν,
επειδή είναι απασχολημένος να βλέπει τούρκικα σίριαλ στην τυφλεόραση.
επειδή είναι απασχολημένος να βλέπει τούρκικα σίριαλ στην τυφλεόραση.
Ζούμε οι Χριστιανοί οι Ορθόδοξοι, ήδη σε καιρούς ΑντιΧρίστου.
Η ανάσα του η παγερή ξεραίνει
κάθε πνευματική ικμάδα
κάθε πνευματική ικμάδα
στις καρδιές των βαπτισμένων ανθρώπων.
-Ποιος θα σωθεί;
Πες μου, ποιος θα σωθεί τίμιε πάτερ;
-Κάτι ερωτήσεις που κάνεις και συ, πρωινιάτικα, μωρή τρελόγρια!
Έλεος!
Πες μου, ποιος θα σωθεί τίμιε πάτερ;
-Κάτι ερωτήσεις που κάνεις και συ, πρωινιάτικα, μωρή τρελόγρια!
Έλεος!
-Έλεος! Αυτό θα έλεγα και γω.
Μακάρι να μας δοθεί άνωθεν.
Έλεος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου