Μουσική δεν μαθαίνεις στο Ωδείο.
Στο Ωδείο μαθαίνεις τον τρόπο της, την τεχνική της.
Μουσική μαθαίνεις, όταν ανακαλύπτεις τον εαυτό σου.
Η μελέτη στο πιάνο μοιάζει πολύ με τη προσευχή στον Θεό.
Είναι πορεία πνευματικής εξέλιξης και ανόδου του ανθρώπου. Ο δρόμος αυτής της εξέλιξης όμως είναι στενός, μα έτσι πρέπει. Μη σε φοβίζει αυτό.
Μάθε να μη χαίρεσαι, όταν τρέχουν τα δάχτυλά σου στα πλήκτρα γρήγορα. Δεν είναι σπουδαίο. Μάθε καλύτερα να τρέχει ο νους σου γρήγορα και τότε τα δάχτυλά σου θα υποτάσσονται σε αυτόν.
Τα χέρια σου δεν παίζουν από μόνα τους. Τα οδηγεί το μυαλό σου. Μα και εκείνο δεν μπορεί να κάνει πολλό πράγματα από μόνο του, αν δεν ακούει την καρδιά σου.
Τα χέρια σου να είναι καθαρά όταν ακουμπάς το πιάνο σου.
Πιο καθαρή όμως να είναι η καρδιά σου.
[] Ρώτα τον εαυτό σου τον λόγο που παίζεις πιάνο, που ασχολείσαι με τη μουσική. Πρέπει να σου έρθει ένα χαμόγελο και ένα αίσθημα αγάπης στην καρδιά σου, πριν ορίσεις την απάντηση. Να ανησυχήσεις αν δεν συμβεί…
Είναι πολύ διαφορετικό να παίζεις, απλά, πιάνο, από το να είσαι στα αλήθεια πιανίστας – εκτελεστής.
Αυτός που παίζει, απλά, πιάνο είναι σαν κάποιον άνθρωπο που ξέρει τάχα τα πάντα και μιλάει για όλα εύκολα…, για την αγάπη, την αλήθεια, τους ανθρώπους… Ο πραγματικός μουσικός εκτελεστής μοιάζει με Μοναχό. Γιατί; Γιατί εχει σκυμμένο το κεφάλι. Δε μιλάει… Γιατί ξέρει που βρίσκεται. []
Δίνεις πνευματική τροφή στο ακροατήριό σου! Πρόσεξε λοιπόν! Έχεις ευθύνη για την υγεία του. Προφύλαξέ το! Μην προσπαθείς να αρέσεις. Δώσε του αυτό που η καρδιά σου γνωρίζει σαν αλήθεια. Άφησέ το μπροστά του με αγάπη. Μη σε απασχολεί, εάν θα γινει απόδεκτή αυτή η προσφορά. Αρκέσου στη χαρά που παίρνεις, μέσα από αυτήν. []
Και το πιο σημαντικό! Δεν μπορείς να αγαπάς τη μουσική και να μην αγαπάς τον Θεό. Και δεν μπορεί να αγαπάς τον Θεό και να μην αγαπάς τη μουσική. Πάνε μαζί…, πάντα…, από την αρχή! Αν το καταλάβεις, τότε κάθε νότα που θα παίζεις, θα περικλείει έναν κόσμο αγάπης, δοσμένο από Αυτόν.
Ελπίζω να σε βοήθησα… Αυτός είναι ο τρόπος μου που βλέπω το πιάνο και τη μουσική.
Αυτές είναι οι κλίμακες που προσπαθώ να μάθω και πάντα θα προσπαθώ…
- See more at: http://istologio.org
Αχά, ο Πιανίστας μιλάει γιά τήν Τέχνη τών Τεχνών, τήν Τέχνη τήν Υψηλή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Τέχνη η Υψηλή...
Χρώματα, ζωγραφιές καμβάδες, αγάλματα, εικόνες, αρώματα, χορός, ποιήματα, λόγοι, πεζογραφήματα, ύμνοι, ωδές, μουσική, βήματα, όλα μέσα από τήν τέχνη, γιά την τέχνη, γιά τήν δημιουργία, γιά την προσδοκία, για την έκφραση, μέσα από την αγάπη τού διά χειρός, προερχόμενο βαθύτερα από νεανική χαριτωμένη ψυχή καί από τρυφερή καρδιά διά τούς απλούς, της κοινωνίας της φωτεινής ψυχής, τών ανθρώπων καί τών εραστών τού Πνεύματος τής Τέχνης.
Τέχνη είναι η έκφραση τής ψυχής μέσα από το σώμα, η λαχτάρα της καρδιάς μέσα από την ανάγκη γιά δημιουργία, η υπέρβαση τού νού στήν Καρδιά την δοτική.
Ο άνθρωπος κάτ Εικόνα Του Δημιουργού είναι πλασμένος, γιά την Τέχνη τήν Υψηλή.
Η Τέχνη είναι τέχνη όταν είναι Υψηλή.
Η Τέχνη η αγαπητική, τής δωρεάς χαρισματική, πρέπει νά ξεχειλίζει από μέσα μέχρι έξω, γιατί έτσι αυτή η αγάπη πλαταίνει καί ανοίγει τούς κρουνούς της Χάριτος.
Η Τέχνη η Υψηλή όταν βαδίζει γοργά καί ταπεινά μέσα στής αγάπης την Πνοή, γεννιέται, αναγεννιέται, καί ανατροφοδοτείται, υπό τού Πνεύματος τη Ζωντανή τήν υφή.
Τέχνη γιά νά πετάς ψηλά στους αιθέρες, στήν απόλυτη ελευθερία, γιά νά οσφραίνεσαι τήν αγαλλίαση της αφθαρσίας καί τής αιωνιότητας, μέσα από τη σφαίρα τού κόσμου, για τήν έξω καί ουράνια σφαίρα τού άνω κόσμου.
Τέχνη είναι νά ζείς, να ξέρεις να μιλάς, καί νά γνωρίζεις να σιωπάς, να αναπνέεις, νά χαίρεσαι τη χαρά πού υμνούν τα ουράνια, να ξανανιώνεις,
να ευφραίνεσαι τα ταπεινά που ανεβαίνουν στα ψηλά τα αλώνια, τα χρυσά και πλουμιστά πού φεγγοβολάν αιώνια, να πετάς, να ευγνωμονείς, να ευχαριστείς, να αγαπάς, στα ψηλά από τα χαμηλά, γιατί έτσι είναι ο δρόμος πού οδεύει πρός τά πάνω.
Η Τέχνη η Υψηλή,
Πέταγε ψηλά γιά νά ενωθείς μέ τα πτηνά,
Σκέψου τα ταπεινά γιά νά σε ανεβάσει Υψηλά,
Βίωνε τά πνευματικά γιά νά θρέφεσαι τα ουράνια,
Ατένιζε ορίζοντες γιά νά χαίρεσαι τον Ήλιο,
Σχόλασε στήν ησυχία, γιά νά χαίρεσαι την ηρεμία.
Το θαυμαστό αυτής της γνήσιας τέχνης, είναι όχι μόνο στην αυθεντία καί στην απόδοση τών χρωμάτων, ούτε στην ποιητική τήν έκφραση μέσα από τα αποστάγματα της καρδιάς, αλλά είναι η γνησιότητα στόν τρόπο της γνήσιας πνευματικής ζωής, πού αιχμαλωτίζει καί αποδίδει αυθεντικά καί γνήσια τα συναισθήματα στους γύρω αποδέκτες αυτής της βιωτής.
Άρα η μεγαλύτερη τέχνη είναι όχι το να δημιουργείς, και να αποτυπώνεις σε χαρτί, σε στίχους, ή καί σέ καμβά, ή καί σέ τοίχους, είτε νά υμνείς είτε να σμιλεύεις, είτε να Αγιογραφείς, είτε να αποτυπώνεις τη φύση, αλλά πρωτίστως νά ζεις τήν αυθεντία Τής Ζωής, μέσα στην Λιακάδα Τού Αγίου Πνεύματος.
Αυτή είναι η Τέχνη η Υψηλή, πού σε ανεβάζει πολύ ψηλά, λόγω της υπέρλογης Αγάπης Τού Δημιουργού, καί αξιώνεσαι συνδημιουργός μετά Τού Δημιουργού, είναι η ύψιστη αξίωση Του Καθ' ομοίωσιν, γιά νά σού χαρίζεται περισσότερο καί πλουσιότερο το χάρισμα της τέχνης της δημιουργικής....
Ελπίζω νά συγχωρείτε τά λάθη μου....
;-) Ευχαριστώ Μαρίνο μου...
ΑπάντησηΔιαγραφή