Ναρκωτικά και νηπιαγωγείο-μικρή, αληθινή ιστορία πρόληψης (επανάληψη)

Αγαπημένο μου, 

τους βλέπεις κάθε μέρα 
να σωριάζονται δίπλα σου, στη μεγαλούπολη, 
οι δυστυχισμένοι που τα ναρκωτικά, τούς κατέστρεψαν. 

Και θλίβεσαι. 
Κομμάτια γίνεται η καρδιά σου.

Και αναρωτιέσαι: 
- Γιατί;
- Για άπειρους λόγους.

Ένας από τους άπειρους, 
έχει να κάνει με το γεγονός ότι κανείς από τους δημόσιους φορείς, 
επί της ουσίας, δεν επιθυμεί να προσφέρει ΑΛΗΘΙΝΗπρόληψη, 
σαν και αυτή που φρόντιζε να παρέχει
ακριβό αμερικάνικο ιδιωτικό νηπιαγωγείο στον Καναδά, 
σύμφωνα με τη μαρτυρία μιας φίλης, [ Κ.Χ.]
η οποία, εκεί- όταν υπήρξε νήπιο- φοίτησε.

Οι σοφοί διευθυντές του, δεν κατηγορούσαν υποκριτικά τα τσιγάρα, από τη μία, 
επιτρέποντας από την άλλη- ως γονείς, ή παιδαγωγοί-στα πιτσιρίκια, να υπνωτίζονται από τους αστέρες του σινεμά - αρειμανίως καπνίζοντες στις ταινίες τους, προκειμένουν να πεθάνουν λίγα μέτρα φιλμ παρακάτω- ειδυλλιακά- και με την κατάλληλη μουσική υπόκρουση,
υποκρινόμενοι τους αρρώστους.

Οι ιδιοκτήτες του ακριβοπληρωμένου νηπιαγωγείου
όπου φοίτησε η φίλη μου, 
ήξεραν ότι τίποτα δεν μπορεί να διδάξει 
όσο η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
Τι μέτρο πρόληψης χρησιποιούσαν, λοιπόν;
Το Φόβο, μέσα από τη βίωση του γεγονότος.

Αυτό το φόβο, που υπάρχει και σε όλη τη φύση, από πλάσμα σε πλάσμα, από είδος σε είδος
και διευκολύνει την αυτοσυντήρηση των ειδών,
πριν έρθουν οι δήθεν ψυχολόγοι της καταναλωτικής αποβλακωμένης κοινωνίας μας 
και μας πιπιλίσουν τα αυτιά με το σοβαροφανές ύφος τους, λέγοντας:

- Όου ντήαρ! Πάψε να φοβήσαι! Ο φόβος δημιουργεί νευρώσεις! 
Θέλεις να σε κακοχαρακτηρίσω, ως νευρωτικό , αγαπητέ μου;

- Μωρ' δεν πάτε να κουρεύεστε, λέω εγώ, όλοι μαζί, ομοθυμαδόν οι ψυχοτέτοιοι
 μήπως και σωθούμε με καν' αποτελεσματικότερο τρόπο; 

Στο καναδέζικο, λοιπόν, ακριβό νηπιαγωγείο, μια ωραία πρωία, πήραν τα πεντάχρονα πιτσιρίκια(ακούστε το και φρίξετε, ω κουλτουριάρηδες )και πού τα πήγανε τσάρκα - τα χρυσά μου;

- Μαντεύεις;

Δεν θα το βρεις όσο και αν ψάξεις!

Τα πήγανε,αγαπημένο μου, τα πεντάχρονα, σε κέντρο απεξάρτησης από βαρέα ναρκωτικά - του αλκοόλ συμπεριλαμβανομένου. 

Τα έβαλαν τα νήπια, να κοιτάζουν πίσω απο καθρέφτη- αόρατα αυτά- τους τοξικομανείς σε στέρηση- αυτούς που φέραν μέσα στην αίθουσα...

Λοιπόν, τα παιδάκια, με τεντωμένα διάπλατα, τα αθώα ματάκια τους, παρατήρησαν επί χρόνο ικανό, την υστερία, την ποικιλόμορφη κρίση του στερητικού σύνδρομου, τη φρίκη που εξέπεμψαν με την οδύνη τους,επί πραγματικού τόπου και χρόνου, εκείνοι οι αιχμαλωτισμένοι-κατεστραμμένοι χημικά άνθρωποι.

Τα νήπια, στην κυριολεξία, είδαν το Χάρο με τα μάτια τους.

Φοβήθηκαν τις μαστουρωτικές ουσίες, εφάπαξ δια βίου!

(Τον βρίσκετε βλαβερό αυτό το σωτήριο φόβο, αγαπητοί έλληνες ψυχολόγοι;
Να υποθέσω, τον βρίσκετε το ίδιο βλαβερό με το φόβο του Θεού, κάνοντας ό,τι μπορείτε, ώστε από τις ψυχές των ανθρώπων, να τον ξεριζώσετε...)

Η οδυνηρή εικόνα της καταστροφής ψυχής και σώματος- χωρίς τη γκλαμουριά του σινεμά και τα αντικρουόμενα- διπλά μηνύματά του- σαφής και ξεκάθαρη, χαράχτηκε ανεξίτηλη μέσα τους.
Επέστρεψαν στα σπίτια τους συγκλονισμένα, τρομοκρατημένα.

Μίλησαν για τα γεγονότα στις μανάδες, στους πατεράδες τους.

Τα ουρλιαχτά των δυστυχισμένων, ακόμα και τώρα - που σαραντάρησαν- ηχούνε στα αυτιά τους.

Έγιναν τα νήπια με τη σειρά τους, οικογενειάρχες, μια χαρά ενήλικες, χωρίς προβλήματα νυχτερινής ενούρησης, ή ονυχοφαγίας-αγαπητέ Ζήκο, σε διαβεβαιώνω.
Το μόνο κακό - για τις βιομηχανίες- ήταν ότι:


-Δεν διανοήθηκαν έκτοτε, να δοκιμάσουν ποτέ των ποτών, 
ούτε από τη μικρότερη βλακώδη περιέργεια, 
ΟΥΤΕ ΕΝΑ τσιγάρο!!


(Και αν αρνείσαι να δοκιμάσεις τσιγάρο, δεν θα πας στα βαρύτερα, γιατί όλοι κλιμακωτά, πάνε στα βαρύτερα, με μικρά, καλά προετοιμασμένα από τις δυνάμεις του Σκότους βηματάκια)

Συνέβη το τοιούτον, διότι οι άνθρωποι δεν μαθαίνουν από τα μπλα μπλα των γονέων τους, τόσο, όσο από εμπειρίες που τους βάζουν σε συναγερμό το νευρικό σύστημά τους.

Και αυτό μονάχα τα ακριβοπληρωμένα σχολεία(στη σημερινή εποχή) είναι διατεθειμένα να το πετύχουν, δια των κατευθυνόμενων βιωμάτων - 
Θεός σχωρέσ'την ψυχούλα και του Παυλώφ, 
κάτι τα πειράματά του,για τα εξαρτημένα αντανακλαστικά, 
μάς εδίδαξαν.

Κατέθεσα - ως αφορμή προβληματισμού
- αυτή την αληθινή εμπειρία των φίλων μου 
και... ο σώζων εαυτόν, σωθήτω!

Ευανθία η Σαλογραία