Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

Ας μάθουμε πρώτα να ακούμε τον άλλον άνθρωπο...



"Ας μάθουμε πρώτα ν' ακούμε τον άλλο άνθρωπο, 
να του κάνουμε χώρο... 

Ξέρεις, πιστεύω ότι όταν κάποιος μας εκθέτει τις σκέψεις του, 
τις απόψεις του για τη ζωή, για το θεό, για το θάνατο, 
για τις δυσκολίες του, πρέπει να στεκόμαστε κατ' αρχάς ευλαβείς

Εκείνη την ώρα,
μας ανοίγει μια αυλαία
για να ρίξουμε μια ματιά
στον μοναδικό του κόσμο. 

Πριν περάσουμε στην ανταλλαγή των απόψεων
ή και στην διαφωνία μας
ο άλλος πρέπει να νιώσει ότι ο κόσμος του
όπως αυτός τον σκέφτεται
μπορεί να εκδιπλωθεί, έχει χώρο προς τούτο. 

Εξάλλου ο "κόσμος του άλλου" είναι ένας τόπος ιερός, 

μέσα εκεί προσλαμβάνει την ανθρωπινότητά του. 
Ας πούμε, ότι είναι μια μεθοδολογία της αγαπητικής σχέσης, 
μεταξύ των ανθρώπων. 

Σχέση που έχει διαταραχθεί ίσως ανεπανόρθωτα
μέσα στον άκρατο εγωισμό μας. 
[  ....] Yπογραμμίζω το τελευταίο : 


Η εικόνα αναζητεί το πρωτότυπο
και μόνον όταν το βρει αναπαύεται σ' αυτό....Έτσι είναι. 

Ο άνθρωπος αναζητά το Είναι."

Ελένη Ραβάνη- Paracosmos. blog

9 σχόλια:

  1. Η ουσία, το ύφος και ο λόγος της Ελένης, "ως αύρα λεπτή ".

    Παρουσία Θεού...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η ουσία, το ύφος και ο λόγος της Ελένης μας, "ως αύρα λεπτή ".

    Παρουσία Θεού....

    ΑΩ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ας σταθούμε επί της ουσίας.
    Αυτό που περιγράφω, εκφράστηκε στη δυτική σκέψη, μέσα από τον "επιστημονισμό", θεωρήθηκε ότι επιβάλλεται μια αντικειμενική και ψύχραιμη προσέγγιση της άλλης άποψης. Η δυνατότητα μιας δίχως πάθη και έντασεις συζήτησης.
    Έτσι μπορεί κανείς να συναντήσει ανθρώπους να μιλούν σε συνέδρια, χωρίς να παρεμβαίνουν, να δίνουν χρόνο και χώρο στον άλλο να εκθέσει τις απόψεις του, χωρίς να φωνασκούν και να κάνουν έναν καθ' όλα πολιτισμένο διάλογο. Πλην όμως ο καθένας από αυτούς -αν υποθέσουμε ότι συναντιούνται άνθρωποι προερχόμενοι από 5 διαφορετικούς επιστημονικούς χώρους- παραμένει εγκλωβισμένος στην "δική" του οπτική, την οποία θεωρεί απαραιτήτως ανώτερη και πληρέστερη των άλλων. Ο βιολόγος την βιολογική, ο ψυχολόγος την ψυχολογική κ.ο.κ.
    Πού έχουν χάσει το παιχνίδι όλοι αυτοί; Στο ότι έχουν αποκλείσει την έννοια του "ΙΕΡΟΥ". Γι' αυτό οι διάλογοί τους είναι άγονοι.
    Το ίδιο αυτό "μοντέλο" έχει διαχυθεί προς τα κάτω, προς όλη την κοινωνία και έχει εκχυδαϊστεί.
    Έτσι, μπορούμε να "απολαμβάνουμε" αυτές τις απείρου κάλλους .... συζητήσεις στην τηλεόραση και να νιώθουμε τέτοια ανεξήγητη αποστροφή.
    Που όμως δεν είναι καθόλου. Κατα βάθος δεν μας πειράζει ότι αυτοί που μιλούν μπορεί να είναι κλέφτες, μας ενοχλεί κάτι πολύ βαθύτερο και απωθημένο : η εξευτέλιση της έννοιας του ιερού στον άλλο άνθρωπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ένα άλλο σημείο που θα ήθελα να σταθούμε Ελένη, είναι το άλλο που έγραψες, ότι : " Αυτό που περιγράφω, εκφράστηκε στη δυτική σκέψη, μέσα από τον "επιστημονισμό" .

      Η πραγματική Θεολογία δεν απωθεί την επιστήμη, αντιθέτως την πρωοθεί.

      Ο επιστήμων και ο Θεολόγος, ο πραγματικός Θεολόγος, έχουν έναν κοινό παρονομαστή, την έρευνα.

      Ο επιστήμων, ερευνά διά της παρατηρήσεως, της διανοίας του και της γη'ίνης γνώσεως την φύση των πραγμάτων, ο δε Θεολόγος διά Πνεύματος Αγίου τα βάθη της Σοφίας του Θεού.

      Εκεί που σταματά η επιστήμη, αρχίζει η Θεολογία.

      Και εκεί που τελειώνει το έργο της η φιλοσοφία, αρχίζει η Σοφία. Ως εκ τούτου, αρχαία Ελλάδα και Χριστιανισμός αποτελούν μιά διαχρονική αδιάσπαστη ενότητα. Όπως συμβαίνει στο σώμα με την ψυχή.

      Δεν είναι δυνατόν να είναι κάποιος αρτιμελής άνθρωπος, Έλλην, αν δεν είναι συνειδητός Χριστιανός.


      ΑΩ

      Διαγραφή
  4. ..."η εξευτέλιση της έννοιας του ιερού στον άλλο άνθρωπο".

    Ελένη, συμφωνώ μαζί σου και θα ήθελα να μείνουμε σ αυτή την φράση, η οποία περιέχει όντως το πρόβλημα. Όλα τ'άλλα σχετικά.

    Είμαι της γνώμης, ότι για να βρει κάποιος την λύση σε ένα πρόβλημα, πρέπει πρωτίστως να γνωρίζει ποιό είναι το πρόβλημα.

    Από Θεολογικής απόψεως θα μπορούσαμε να πούμε ότι το "ιερό" στον άνθρωπο είναι το "κατ εικόνα".

    Είναι φυσικό επακόλουθο ότι, όταν κάποιος έχει άγνοια αυτής της πραγματικότητας, να εξευτελίζεται και να εξευτελίζει τον ιερό αυτό χώρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το σχόλιο των 10 Σεπτεμβρίου 2014 - 1:49 μ.μ., είναι εκ μέρους μου.

      ΑΩ

      Διαγραφή
  5. Αγαπητέ ΑΩ,
    θα μπορούσαμε να κάνουμε συζήτηση επί μήνες.
    Άλλοι εμβριθέστεροι ημών έκαναν συζήτηση περί αυτών για χρόνια ολόκληρα.
    Οι συζητήσεις αυτού του είδους για να είναι καλές συζητήσεις πρέπει να είναι απολύτως ακριβείς. Εγώ μένω στην ακριβή διατύπωση που έκανα, δηλ. αυτό εκφράστηκε μέσα από τον επιστημονισμό. Δεν όρισα τι είναι επιστημονισμός, τι είναι επιστήμη, τι είναι θεολογία , τι είναι ελληνισμός και ποιά η μεταξύ όλων αυτών, σχέση. Καταλαβαίνεις ότι πάει πολύ μακριά η βαλίτσα.
    Επίσης πάει ακόμα μακρύτερα εάν κάποιος ρωτήσει :πώς ορίζεται το "κατ' εικόνα";
    Οι συζητήσεις που κάνουμε σε τέτοιους χώρους είναι καλές, κυρίως για δημιουργία κλίματος καλού διαλόγου, ως άσκηση, ως συνάντηση, για λάβουμε αφορμή για μελέτη, και όχι για να καταλήξουμε κάπου.
    Προσωπικά δηλώνω πλήρη αδυναμία να συνεισφέρω σε κάτι περισσότερο.
    Εκεί που τα θέματα λαμβάνουν την οριστική τους διατύπωση πάντως είναι η ΕΜΠΕΙΡΙΑ, δηλ. η δοκιμασία του πόσο αντέχουν στην πράξη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το να γνωρίζει κανείς την υπάρξη του ιερό χώρου εντός του ανθρώπου, αλλά να μην έχει εισχωρήσει στο εσωτερικό του, είναι σαν να έχει βρεί την πόρτα, αλλά δεν έχει κλειδιά να μπεί μέσα.

      Οπότε ο χώρος παραμένει κλείστος γιά τον ίδιο, τους άλλους και τον Θεό. Δεν υπάρχει ουσιαστική κοινωνία ούτε επικοινωνία.

      Γιά να υπάρχουν υγιείς ανθρώπινες σχέσεις, πρέπει να υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής, που αφενός μεν θα επιφέρει την αρμονία της ενώσεως, αφετέρου δε θα διατηρεί την ομορφιά της διαφορετικότητας. Έτσι ώστε ο άνθρωπος να λειτουργεί σύμφωνα με το πρωτότυπό του, την Αγία Τριάδα, τον Θεό και δημιουργό του.

      Κανένας και τίποτα δεν μπορεί να πραγματοποιήσει αυτό το θαύμα, παρά μόνο ο Υιός και Λόγος του Θεού, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός.

      «Καθὼς σύ, πάτερ, ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν σοί, ἵνα καὶ αὐτοὶ ἐν ἡμῖν ἓν ὦσιν».

      Οι ενώσεις που είναι κατά κόσμο, είναι καταδικασμένες σε αυτοκαταστροφή ή αλληλοεξόντωση, διότι φέρουν το στίγμα της φθοράς, του θανάτου.

      ΑΩ

      Διαγραφή