Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

Ποιοι άνθρωποι έχουν ευγνωμοσύνη; ευαισθησία;



«Οι πιο ωραίοι άνθρωποι που ξέρουμε, είναι εκείνοι

 που έχουν γνωρίσει την ήττα στη ζωή τους,

που έχουν υποφέρει, που έχουν αισθανθεί
την απώλεια

και που έχουν βρει την έξοδο απ’ αυτά τα βάθη.

Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ευγνωμοσύνη


έχουν ευαισθησία, και καταλαβαίνουν
ποια είναι η ζωή εκείνη που σε γεμίζει ευσπλαγχνία, 
τρυφερότητα, βαθειά αγάπη και σε κάνει
να νοιάζεσαι.

Οι ωραίοι άνθρωποι δεν προκύπτουν, απλώς.»


Elisabeth Kübler-Ross

πηγή

13 σχόλια:

  1. Μία όμορφη και δημιουργική ημέρα εύχομαι σε όλη την παρέα, ιδιαίτερα δε, στην οικοδέσποινα αυτού του χώρου.

    Ωραίο και ωφέλιμο θέμα προσφέρεις Ευανθία μου σήμερα. Σαν κέρασμα λουκούμι Πατρινό, με ένα ποτήρι δροσερό νερό, που συνοδεύεται από ένα πλατύ χαμόγελο βγαλμένο μέσα από την φιλόξενη ψυχή σου.

    Πιστεύω, ότι θα προκύψει από την συζήτηση μεταξύ μας, σωτηρία Γνώση.
    Έτσι ώστε να επαληθευτούν οι Άγιοι Πατέρες ημών, οι οποίοι είπαν ότι η άγνοια είναι η μεγαλύτερη κακία.

    ΑΩ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  2. Καλημέρα!
    Τα καλύτερα λουκούμια
    μου φαίνονται τα λουκούμια Τεντούρας Πάτρας!

    Ο,τι πεις για μοναστηριακό κέρασμα...

    Και ναι..το θέμα που αλίευσα στον Τρελογιάννη
    πάντα επίκαιρο.

    Οσο και να το κουβεντιάσει κανείς ποτέ δεν τελειώνει...

    Την νεότερη ανάρτηση την είδες ωστόσο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είπε κάποιος ότι,
    ο πόνος είναι νυστέρι χειρουργικό. Μη το φοβάσαι. Είναι στη διάθεση σου. Δεν σου παραχωρήθηκε για να σε εξοντώσει, αλλά για να σωθείς από τα καρκινώματα της ψυχής σου.

    ΑΩ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο πόνος,αγαπητέ ΑΩ,είναι ο καλύτερος δάσκαλος.Κανείς όμως δεν πάει στο μάθημά του.
      παπα-Κώστας

      Διαγραφή
    2. Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο μαζί σου αγαπητέ και σεβαστέ μου πάτερ.

      Γι' αυτό και έρχεται μόνος του, απρόσκλητος και δεν μπορούμε ούτε να τον διώξουμε, παρά μόνο να συμβιβαστούμε μαζί του.

      ΑΩ

      Διαγραφή
    3. Δεν είναι δικό μου,από έναν δάσκαλο πολεμικών τεχνών το πήρα.
      Δεν συμβιβαζόμαστε πάντα με τον όποιον πόνο.Αντί να μάθουμε απλώς καταρρακωνόμαστε.Με τον παραμικρό πόνο.
      παπα-Κώστας

      Διαγραφή
    4. Για να συμβιβαστείς κανείς με τον πόνο, πρέπει να γνωρίζει ότι μαζί με τον πόνο εισέρχεται μυστικά στην ψυχή του ανθρώπου και ο Θεός, έστι ώστε να συμπορευθεί μαζί του, να πάθη, να πονέσει με τον άνθρωπο,να σταυρωθεί, να πεθάνει και να αναστηθεί μαζί του.

      Φτάνει ο άνθρωπος να μην κάνει αίτιο ούτε τον Θεό, ούτε τους ανθρώπους γιά τον πόνο του, παρά μόνο τον εαυτό του.

      Στην ουσία, τα μαθήματα δεν μας τα δίνει ο πόνος, αλλά ο ίδιος ο Χριστός. Αν δεν ακούμε φωνή του Διδάσκαλου μέσα μας, αυτό σημαίνει ότι δεν είμαστε ακόμα μαθητές Του.

      ..."άρατε τον ζυγόν μου εφ' υμάς και μάθετε απ' εμού"..

      Διαγραφή
  4. O ατιμελητος της φωτογραφίας που τον έχουν αγκαλιάσει τα περιστέρια (αγιαγραφικα κάτι συμβολίζει) , θεωρώ ότι είναι η πολύ μεγάλη ουσία της ανάρτησης. Κάτι τέτοιοι μας δίνουν την ελπίδα της ζωής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φαντάσου Μαρίνο, ότι κάποια παιδιά μεγαλωμένα στις σύγχρονες μεγαλουπόλεις, φρικάρουν όταν δουν να πετάει μια μύγα στο δωμάτιο και μένουν εντελώς ψύχραιμα όταν βλέπουν κάποιον να μαχαιρώνεται στη τηλεόραση.
    Τι απόσταση από τον αγαθό γέροντα της φωτογραφίας που τον έχουν αγκαλιάσει τα περιστέρια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. παπα-Κώστα
    προσωπικά κατάλαβα ότι ο ψυχικός πόνος βρίσκεται μέσ' στο κεφάλι μας κυρίως.

    Αν εστιάσουμε κάπως αλλιώς τη σκέψη, και την προσοχή μας, μπορούμε έως και ΕΝΤΕΛΩΣ από την ψυχή να τον εξαφανίσουμε νομίζω.

    Για μένα ο σωματικός πόνος αποτελεί το οξύτερο πρόβλημα
    όταν γιγαντώνεται και δεν βρίσκονται αναλγητικά επαρκή για την αντιμετώπισή του.

    Αυτός ο χαλαρός άνθρωπος με τα περιστέρια ολούθε επάνω του, δείχνει πάντως, απελευθερωμένος απ' τη σκοτοδίνη του ψυχικού πόνου.

    Μακάρι έτσι να είναι...
    .....................................................

    Μαρίνο

    για πολλά χρόνια ζήλευα και γω αυτούς που χαίρονται με την εκούσια φτώχεια τους. Δηλαδή, μακάριζα τους ακτήμονες άγιους.
    ...........................................................

    @paracosmos

    Τι παρατήρηση! Εχεις δίκιο. Αυτό συμβαίνει.
    Ακόμη και αυτό που εννοούσαμε ως ευαισθησία σε παλιότερες εποχές, άλλαξε σήμερα.

    Η εμπειρία μου με τους έφηβους στα σχολεία με βοήθησε να το καταλάβω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευανθία,
      υπάρχει αλληλεξάρτηση σωματικής, ψυχικής και πνευματικής υγείας.

      Κάθε πάθος και αμαρτία είτε ως αστοχία, είτε ως παράβαση του θείου θελήματος, είτε ως υπέρβαση της φυσικής τάξης διαβρώνει το εσώτατο είναι του ανθρώπου και έχει επιπτώσεις και στη σωματική υγεία.

      Συνεπώς, ο σωματικός πόνος πρέπει να αντιμετωπίζεται και πνευματικά, διότι εκεί βρίσκονται τα αίτιατά του.

      ΑΩ.

      Διαγραφή
  7. @ AΩ

    Αυτά είναι γνωστά ως θεωρία (σε μερικές περιπτώσεις και ως πείραμα) στις μέρες μας.

    Μας τα βεβαιώνουν και οι επιστήμονες, αλλά...δεν έχω δει ανθρώπους π.χ. χειρουργημένους ή με ένα σπασμένο πόδι να μην πονάνε φριχτά και για πολύν καιρό. Θα πάρει μήνες, μέχρι να ξαναφτιαχτεί το πόδι και μέχρι να καταλαγιάσει ο πόνος και πάντοτε με τη βοηθεια της χημείας των φαρμάκων...

    Ενώ ο ψυχικός πόνος αντιμετωπίζεται πολύ ευκολότερα, σχεδόν αστραπιαία μπορει να φύγει, αν κάποιος αναπλαισιώσει το πρόβλημά του, και δει κάτω από άλλη οπτική το όλο ζήτημα που τον έθλιβε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. «…και ιατρόν εισάγοντες, ότε ο λόγος συγχωρεί, της προς τον Θεόν ελπίδος ουκ αφιστάμεθα», λέει ο Μέγας Βασίλειος.

    Σε τέτοιες περιπτώσεις Ευανθία μου, εκτός της απαραίτητης φαρμακευτικής αγωγής, αυτό που βοηθά απότελεσματικά τόσο την ψυχή όσο και το σώμα, που καταπραϋνει τον πόνο, διοχευτεύει στο σώμα μυστικές δυνάμεις που επιταχύνουν την θεραπεία και πολλές φορές φέρνει και το θαύμα, είναι να ευχαριστούμε τον παντογνώστη Θεό και να τον παρακαλούμε να μας δώσει δύναμη να υπομένουμε.

    ΑΩ

    ΑπάντησηΔιαγραφή