Κυριακή 2 Μαρτίου 2014

Ελεήμον, ελέησόν με τον παραπεσόντα...



Εκάθισεν Αδάμ τότε, και έκλαυσε απέναντι
της τρυφής του Παραδείσου,

χερσί τύπτων τας όψεις, και έλεγεν:

Ελεήμον, ελέησόν με τον παραπεσόντα...

Ιδών Αδάμ τον Άγγελον ωθήσαντα
και κλείσαντα
την του θείου κήπου θύραν,
αναστέναξε μέγα, και έλεγεν

Ελεήμον ελέησόν με τον παραπεσόντα.

Συνάλγησον Παράδεισε,
τω κτήτορι πτωχεύσαντι,
και τω ήχω των ιδίων φύλλων
Ίκέτευσον τον Πλάστην
μη κλείση με.

Ελεήμον ελέησόν με τον παραπεσόντα.

Παράδεισε πανάρετε, πανάγιε, πανόλβιε
ο δι Αδάμ πεφυτευμένος, και δια την Εύαν κεκλεισμένος,
ικέτευσον Θεόν δια τον παραπεσόντα.

Ελεήμον ελέησόν με τον παραπεσόντα.




2 σχόλια: