Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

" Χριστέ μου πού είσαι; Χριστέ μου πού είσαι;"-και ο Θεός ΔΕΝ είναι χωροφύλακας!

"Χριστέ μου, πού είσαι; 

Χριστέ μου, πού είσαι;"

"Γιατί δεν επεμβαίνει ο Θεός μέσα στην Ιστορία
 για να αποδώσει το δίκαιον;
Πού είναι ο Θεός;
Γιατί δεν βοήθησε αυτό το αεροπλάνο
 που έπεσε με τους 63 ανθρώπους;
Γιατί εκείνο, γιατί εκείνο…;
Γιατί αφήνει να πεθαίνουν παιδιά
 και να γίνονται σκέλεθρα τα παιδιά από την πείνα;

Γιατί δεν επεμβαίνει ο Θεός; "

και λέγεται Θεοδικία, ως να καλείται σε δίκη ο Θεός, 
γι' αυτήν την κατάσταση της Ιστορίας. 

Γιατί δηλαδή ο Θεός δεν επεμβαίνει μέσα εις την Ιστορία.

Αυτό το πρόβλημα είναι ψευδοπρόβλημα, 
διότι αν μελετήσει κανείς καλύτερα το λόγο του Θεού, 
δεν υπάρχει το θέμα της Θεοδικίας, 

γιατί παρέδωσε στα χέρια μας ο Θεός τη διαχείριση του εαυτού μας
και των κοινωνιών μας, και της Ιστορίας.

Ο Θεός αγαπητοί μου δεν είναι χωροφύλακας, να κάθεται απο πάνω
 και να λέει:

-Α! Έλα εδώ, έλα εδώ... τι έκανες; τι έκανες; ΜΠΑΠ, Άρπα την!!!

Δεν είναι ο Θεός χωροφύλακας. 
Θυμηθείτε κάποιες παραβολές που φεύγει, 
παραδίδει λέγει τα τάλαντα ας πούμε και φεύγει.

Γυρίζει..., για να λογαριαστεί.
Θα έρθει ο Κύριος, αλλά τώρα σε αφήνει διαχειριστή! 
Διαχειριστή της Ιστορίας!!!

Μην λοιπόν φορτώνουμε στον Θεό το γιατί δεν επεμβαίνει. 
Ο Θεός είναι πανταχού παρών, βλέπει τα πάντα, ξέρει τα πάντα, 
ξέρει και τους δικούς του.

Αλλά... αλλά δεν επεμβαίνει
 γιατί δεν είναι χωροφύλακας και ακόμη είναι εκείνο το φοβερό που λέει ο ψαλμωδός:

"Ινα τι ευοδούται ο ασεβής". 
Για πιο λόγο προκόβει ο ασεβής;

Ο ευσεβής όλο άρρωστος είναι, φτωχός είναι, τούτο, κείνο... 
Ενώ ο ασεβής; Προκόβει, έχει υγεία. 
Ξέρετε πόσα σημεία λέγεται αυτό εις την Παλαιά Διαθήκη
 και ιδίως εις τους ψαλμούς;

Γιατί λοιπόν ο Θεός δεν επεμβαίνει μέσα στην Ιστορία
για να αποδώσει το δίκαιον;

"Ινα τι ευοδούται ο ασεβής;" 
Είναι ο πειρασμός της "απουσίας" του Θεού.

Τη λέξη απουσία τη βάζω εντός εισαγωγικών. 
Δεν απουσιάζει ο Θεός, 
έτσι εμείς το καταλαβαίνουμε ότι απουσιάζει ο Θεός.

Θα ήθελα να σας έλεγα ένα πολύ ωραίο παράδειγμα με τον Μέγα Αντώνιο:

Όταν πρωτοξεκίνησε να γίνει ασκητής 
είχε πάρα πολλούς πειρασμούς, φοβερούς πειρασμούς. 
Ήταν 18 χρονών παιδί και πήγε σε ενα τάφο, θολωτόν εννοείται, 
όπως ήταν την εποχή εκείνη πολλοί θολωτοί τάφοι,
 για να μείνει εκεί κάποιο καιρό.

Εκεί οι δαίμονες τον ετάραξαν. 
Μέχρι τον έδερναν, μέχρι τον εξεφόβιζαν με πολλούς τρόπους,
 με φωνές, με τούτα, με κείνα.

Ο Άγιος Αντώνιος έμενε σταθερός. 
Τον τρομοκρατούσαν για να γυρίσει πίσω.

Εκεί λοιπόν στον τάφο, που ηγωνίζετο και έτρωγε ξύλο και τα λοιπά, φώναζε:
 "Χριστέ μου, που είσαι; Χριστέ μου, που είσαι;"
Ούτε φωνή ούτε ακρόασις. 
Πέρασαν αρκετές ημέρες και οι πειρασμοί πέρασαν.

Κάποια στιγμή λέγει:
- Χριστέ μου, που είσαι;
- Εδώ είμαι, Αντώνιε, ακούει μια φωνή, του Χριστού.

- Που ήσουν όταν σε φώναζα;
- Σε έβλεπα να αγωνίζεσαι.

Βλέπετε παρακαλώ; 

Αυτό το παράδειγμα του Μεγάλου Αντωνίου
 είναι εύγλωττη απάντηση στο πρόβλημα της Θεοδικίας!

12 σχόλια:

  1. Mια και στο άρθρο μιλάς για παραβολές , προτείνω σε όλους όσους ενδιαφέρονται και δεν το γνωρίζουν, το καταπληκτικό βιβλίο του Αρχιμανδρίτου Σεραφείμ Παπακώστα "ΑΙ ΠΑΡΑΒΟΛΑΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ", εκδόσεις Αδελφότης Θεολόγων η Ζωή.
    Θα βρείτε όλες τις παραβολές του Κυρίου μας και επιπλέον μια καταπληκτική ανάλυση για την κάθε μια που όμοια της δεν έχω ξανασυναντήσει.
    Π

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλτατε Π
    αν ο Θεός ήταν χωροφύλακας σαν κάτι δεσποτάδες, παπάδες και πατριαρχάδες΄και εμπαθέστατους λαικους χριστιανούς που ξέρω, θα την είχαμε ποοοολύ άσχημα!
    ;-)

    ΕΥΤΥΧΩΣ, ο Θεός ΔΕΝ είναι χωροφύλακας!
    ;-)
    Και πεθαίνοντας,
    ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΑΛΙ, θα μας κρίνει για την αιωνιότητα η αγάπη και η Δικαιοσύνη του Θεού, και όχι η δαιμονική κακία-εμπάθεια, του κάθε ρασοφόρου-ιεροεξεταστή-χωροφύλακα που ζαλίζεται από τα ιερά που διακονεί και "ψηλώνει ο νους του" και καταντάει Φονισσα ψυχών, χειρότερη από τη Φόνισσα βρεφών του Παπαδιαμάντη.

    Αυτή η σκέψη-ότι μόνον ο Θεός θα μας κρίνει- μου δημιουργεί πολλή χαρά και ελπίδα για κάθε ψυχή, μέσα μου.

    Ευχαριστούμε για πληροφορία περί Τρεμπέλα.
    Δεν άντεχα ποτέ να τον διαβάσω το μακαρίτη.
    ;-)
    Δεν μου ταίριαζε ως συγγραφέας, δεν ξέρω, σίγουρα πρόσφερα πολλά.

    Το μόνο του έργο που κατάφερα και διάβασα και με βοήθησε ήταν ο ΙΗΣΟΥΣ ΑΠΟ ΝΑΖΑΡΕΤ.

    Τα άλλα του, δεν κατάφερνα να τα πλησιάσω.

    Ίσως με απωθούσε η καθαρεύουσα γλώσσα με την οποία έγραφε.

    Καλημέρες πολλές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ,του Τζεφιρέλι δεν είναι;
      παπα-Κώστας

      Διαγραφή
    2. Nαι παππούλη μου. Του Τζεφιρέλι .
      Αλλά το άπαιχτο έργο είναι ΤΑ ΠΑΘΗ του Μελ Γκίμπσον.

      Διαγραφή
    3. Όταν το πρωτοείδα,λαϊκός ακόμα,είχα μείνει αποσβολωμένος!
      παπα-Κώστας

      Διαγραφή
    4. Το " Ιησούς από Ναζαρέτ¨ ως θέαμα πετύχαινε να δημιουργεί στο θεατή ισχυρή συγκίνηση.
      Οι θεολογικές ανακρίβειες παραμένουν, αλλουνού παπά Ευαγγέλιο
      αλλά προσωπικά εμένα μου δημιούργησε το ΣΟΚ της αρκούδας

      (ναι , αυτηνής της άσπρης που κρύβει με το πόδι τα μάτια της, στην άλλη φωτό του μπλογκακιού εδώ)

      τα ΠΑΘΗ του Μελ Γκίμπσον.'
      Το έχω ξαναγράψει σε σχόλια.

      Πέντε φορές (5) πλήρωσα εισιτήριο και πήγα και το είδα στη μεγάλη οθόνη όταν πρωτοπαίχτηκε.

      Και κάθε φορά, κουβάδες τα δάκρυα.
      Αξεπέραστος ο Γκίμπσον.
      Γι αυτό και απαγορεύτηκε η προβολή της ταινίας του τότε στη Γαλλία. Ειχε λέει...πολλή βία ...χαχα...άκου, γελοίες δικαιολογίες απαγόρευσης.
      Τα έχω ξαναγράψει σε σχόλια...

      Διαγραφή
  3. Συγνώμη αν μου διαφεύεγει κάτι αλλά το συγκεκριμένο βιβλίο είναι του Αρχιμανδρίτη Σεραφείμ Γ. Παπακώστα.
    Περιέχει όλες τις παραβολές και εκτεταμένη ανάλυση για κάθε μια από αυτές.
    :)

    Για το ωραίο άρθρο να πω μόνο ότι αν ο Θεός ήταν δίκαιος όπως εμείς αντιλαμβανόμαστε το δίκαιο, τότε ήμασταν χαμένοι από χέρι. Ευτυχώς ο Θεός είναι άπειρα φιλεύσπλαχνος, αλλιώς θα μας είχε κάψει για τα καλά όλους μας!
    Π

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ;-)
    πω πω γεροντική αφαιρεμάρααα!
    Έγραψες Παπακώστα και διάβασα Τρεμπέλα.
    Εντάξει! Δικαιολογούμαι κάπως.
    Τρέχω ποοολύ από χτες να προλάβω διάφορα...
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι επειδή και γω τρέχω λέω μπας και μου ξέφυγε κάτι και δεν το έπιασα:)
      Όλα καλά λοιπόν, συνεχίζουμε την κούρσα:)
      Π

      Διαγραφή
    2. ;-)
      Φίλε Π. ήμουν και το πρώτο άλογο κούρσας στα 100 μέτρα, στα νιάτα μου, καλέ...
      ;-)
      Εχω πάρει φόρα από τότε!

      Διαγραφή
    3. Ε καλά, αυτό κάνει μπαμ, θα έλεγα με απόλυτη σιγουριά ότι και τώρα σπριντάρεις κάργα, αν μου επιτρέπεις την έκφραση :)

      Διαγραφή
  5. ;-)
    Ε, αφού δεν μπορούμε να έχουμε φτερά να πετάμε σαν πουλιά τουλάχιστον ας τρέχουμε...
    Μεγάλο δώρο και αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή