Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

" ...πές μου αλήθεια, είναι τόσο δύσκολη η ζωή των ζευγαριών;;;"


Μια και ρώτησες τη γνώμη μου, καλό μου διαδικτυακό οξυπτέριον*, θα σου απαντήσω:

-Ναι.
Eίναι δύσκολη η ζωή των ζευγαριών και περισσότερο των εγγάμων. Οι εξαιρέσεις απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Σε κάθε καιρό ήταν.

Σήμερα απλά, για διάφορους λόγους, οι δυσκολίες συζητιούνται 
εκφώνως  και προβάλλονται με τρόπους χιλιάδες.

 "Βοηθάει" η εποχή, η τηλεόραση, τα λάθος πρότυπα, η έλλειψη 
έμπειρων πνευματικών οδηγών, ακόμη και φωτισμένων ψυχολόγων. 
Αυτοί, οι τελευταίοι,  παρακινούν-ελαφρά τη καρδία-  
τον κόσμο να παίρνει τα διαζύγια ταχύτερα.

Ωστόσο, μια και το έθεσες,  κατά την άποψή μου, το βασικό ερώτημα, σε βάθος χρόνιας σχέσης, παραμένει  πάντα:

-Θέλω να παραμείνω δεσμευμένος στις αρχικές σοβαρές αποφάσεις  μου, ή όχι;

-Αν θέλω, τότε  στην άλφα προκλητική (του άλλου) 
συμπεριφορά θα φερθώ με χί τρόπο. 

-Και ο χι τρόπος 
είναι ο ακαταμάχητος   τρόπος της Θείας Χάριτος.

-Αν δεν θέλω να παραμείνω δεσμευμένος, τότε στην άλφα προκλητική (κατά την άποψή μου πάντα)
θα φερθώ με ψι τρόπο.

-Kαι ψι τρόπος είναι ο τρόπος του ακατονόμαστου Πατέρα του Ψεύδους. 

Τόσο απλά. 

Σε κάθε σταυροδρόμι έντασης
οι επιλογές παραμένουν  ή μηδέν, ή ένα -ως  υπαρξιακές καταστάσεις .  

Το ανέλυα  στην αρχή της μπλογκικής γνωριμίας μας, θυμάσαι;

Ή, λοιπόν, μηδενίζεις  το ρεύμα της αγάπης, της κατανόησης, 
της συν-διαλλαγής, ή δηλαδή, υψώνεις διαολισμένα  τη φωνή μέχρι την κόλαση και τον/την στέλνεις από κει που ήρθε
ή δεν το μηδενίζεις, υπακούοντας στον Απόστολο που γράφει  "ανεχόμενοι αλλήλων εν αγάπη"  και απαντάς στην πρόκληση του πλησίον σου,  με ένα ηχόχρωμα βελούδινο και μετέχεις    
στην  κοινή σας συμβίωση, με πίστη Ιησού Χριστού αγάπη  κι ελπίδα...

Όταν σε ηλεκτρίζουν  λοιπόν τα νεύρα, και ακονίζεις το μαχαιράκι με το οποίο μου έγραφες  ότι έκοβες τυρί αρσενικό(!) από τη Νάξο(ομολογώ  δεν ήξερα ότι υπάρχουν αρσενικά και θηλυκά τυριά, σήμερα το μαθα) δε χρειάζονται, λατρεμένο, πολλές κουλτουριάρικες, αποπροσανατολιστικές αναλύσεις.

Σε κάθε φάση έντασης, θα ρωτάς και θα ξαναρωτάς τον εαυτόν σου:
-Θέλω να παραμείνω σε αυτόν το  γάμο, για τους ακόλουθους συνειδητούς -η και ασυνείδητους λόγους-  ναι, ή όχι;

-Εάν θες, η επόμενη  επιλογή συμπεριφοράς απέναντι σε αυτόν που σε πληγώνει, είναι χι
-Εάν δε θες, η επιλογή συμπεριφοράς απέναντι σε αυτόν που σε πληγώνει, είναι ψι.

Πατάς, λοιπόν,  το σχετικό  "κουμπί" και προχωράς  κι "ό σώζων εαυτόν, σωθήτω", που μουρμουράει συνέχεια, μέσα από τα δόντια του, γνωστός πατρινός πσυχίατρος, εδώ και κάτι δεκαετίες!

Σε φιλώ και  εύχομαι φώτιση!

Μακάρι,  να καταλαβαίναμε όλοι μας 
των αρχαίων -άχρι θανάτου υπομονετικών- συζύγων, μανάδων, 
τη μεγάλη δύναμη και σοφία...

Ευανθία η Σαλογραία  

Σημείωση:

* οξυπτέρια στο Βυζάντιο, ήσαν τα πουλιά -που έτρεχαν γρήγορα 
για να πιάσουν το θήραμα του κυνηγού- γεράκια ή αετόπουλα.
Από κει και το νεοελληνικό: " Αυτός είναι ξεφτέρι!" τουτέστιν αρπάζει αμέσως, στον αέρα, την έννοια, το νόημα, είναι γρήγορος, έξυπνος...
..................................................

Φωτό από Tρελογιάννη

11 σχόλια:

  1. Τελευταία είχα την τύχη να γνωρίσω δυό ζευγάρια που είναι μαζί πάνω από 50 χρόνια, το ένα 55 και το άλλο 56 χρόνια μαζί!! Ανθρώπους της πόλης, που δούλεψαν πολύ στην ζωή τους για να τα καταφέρουν, μετανάστευσαν, πάλεψαν κι όμως τα κατάφεραν περνώντας μπορώ να φανταστώ από αρκετές σκύλες και χάρυβδες.
    Είναι συγκλονιστικό να βλέπεις αυτούς τους ανθρώπους τόσο.. θα έλεγα ερωτευμένους, μετά από μισό και αιώνα! Γιατί είναι προφανέστατη η αγάπη κι ο έρωτας που έχουν μεταξύ τους αν τους παρατηρήσεις λίγο σε ότι κι αν κάνουν. Πόσες προκλήσεις θα συνάντησαν σκεφτόμουν, πόσες δυσκολίες, μιλάμε για 50+++ χρόνια!. Κι όμως τίποτα δεν τους σταμάτησε από το να είναι μαζί και να παλεύουν, να προχωρούν στην ζωή ως μια οντότητα κι οι δυό τους.
    Δεν ξέρω, ίσως για κάποιους να μην είναι και τόσο εντυπωσιακό αυτό, ή για άλλους να ακούγεται και ως βασανιστήριο να είσαι τόσα χρόνια με έναν άνθρωπο.

    Προσωπικα νομίζω ότι είναι απο τις πλέον συγκλονιστικές,θεικές ομορφιές αυτού του κόσμου να συναντά κανείς τέτοιους ανθρώπους.
    Είναι η πεντακάθαρη απόδειξη ότι ναι, υπάρχει αυτή η αγάπη κυρίες και κύριοι που είναι τόσο θεικά δυνατή που τίποτα δεν μπορεί να την αλλοιώσει, ακόμα και αυτός ο μπαγάσας ο χρόνος ο φθοροποιός, την δυναμώνει και την κάνει ακόμα πιο φωτεινή και δυνατή.
    Το λέω γιατί λίγοι πιστεύουν πια σε κατι τέτοιο και θεωρούν αφελή όποιον θεωρεί ότι υπάρχουν αυτά στην..εποχή μας.
    Αλλά τους διαφεύγει ότι αυτό που φταίει στην πραγματικότητα δεν είναι η εποχή αλλά είναι η ανεπάρκεια μας να αγαπήσουμε με όλο μας το είναι διότι το να αγαπήσεις σημαίνει ότι φεύγεις από σένα και πάς προς τον άλλον, ε αυτή η θυσία είναι αρκετά επίπονη για τον άνθρωπο, περισσότερο για τον σύγχρονο που το περιβάλλον από παντου τον βομβαρδίζει για το αντίθετο ακριβώς!

    Π

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητή Σαλογραία,
    όσο και πραγματιστική είναι η άποψή σου, άλλο τόσο δύσκολη είναι η εφαρμογή της. Σίγουρα όμως τα πάντα είναι θέμα (εξ)άσκησης. Όταν μας πειράζει το σχόλιο ή η ενέργεια του συζύγου μας η αλήθεια είναι πως δεν σκεπτόμαστε ότι ίσως και οι δικές μας αντιδράσεις τώρα ή τότε, μπορεί να πειράζουν αυτόν. Και με το άλλοθι του "ημείς εις ουδέν πταίομεν..."μόνον οι άλλοι φταίνε, εκρηγνύμεθα...Η συζυγία είναι στίβος καλλιέργειας και υπομονής, αλλέως πως τι χρειάζεται; Χάλκινα σκεύη είμαστε μέσα στο γάμο: Μια δίνουμε μια παίρνουμε μέχρι να λειανθούμε. Τι να κάνουμε;; Δεν είμαστε λείοι και στιλπνοί εξ αρχής...Η σοφία βρίσκεται στο να λιγοστεύουμε αυτά τα χτυπήματα ή μάλλον την ανάγκη για χτυπήματα...Η συνταγή σου επ' αυτού είναι...αχτύπητη!
    Α

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. προς Π και Α
    Σας ευχαριστώ εκ καρδίας, φίλτατοι κύριοι αναγνώστες,
    ;-)
    αυτης της σελίδας για τα σχόλια.

    Για μένα προφανές ότι καταθέσατε το προσωπικό σας βίωμα.

    Τούτο το βίωμα το θεωρώ πολυτιμότατο.

    Ναι, σε κάθε εποχή υπάρχουν οι φωτεινότατες εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα και θυμίζουν ότι ο συζυγικός έρωτας μπορεί να διατηρήσει φτερά...αμάδητα, από δω και μέχρι την αιωνιότητα, προς μεγάαααλη σκασίλα των διαόλων...

    ;-)

    Ευτυχισμένες υπάρξεις, οι γυναίκες που από τέτοιους άνδρες αγαπήθηκαν.
    ;-)

    felicitas δεν είναι η ευτυχία στα λατινικά επίσης;

    Από το felicitas προκύπτει το μέιλ μου filikitati.

    To απαντώ διότι κάποτε ρωτήθηκα, γιατί προτιμώ το μέιλ filikitati και όχι το μέιλ salograia που κάποτε έφτιαξα, το απαντώ σε αυτό το σχόλιο, και όποιος καταλάβει κατάλαβε...
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συμφωνω Π!

    Συμφωνω ,απλα θα ηθελα να δωσω και μιαν αλλη διασταση στο θεμα εαν μου επιτρεπετε.

    Οι σχεσεις ,εχουν εξελιξη...δεν μπορεις να βγαλεις προχειρο συμπερασμα.

    Γνωριζω σχεσεις ζευγαριων που:εχουν αποφασισει μολις τα παιδια τους παντρευτουν να μονασουν.

    Υπαρχουν και αλλες που θελει να μονασει ο ενας ,ενω ο αλλος οχι και εχουν αποφασισει να φυγει ο ενας καποια στιγμη,ενω ο αλλος να μεινει χωρις αυτο να σημαινει οτι δεν εχουν αγαπη μεταξυ τους.

    Υπαρχουν καποια ζευγη,που ο ενας ζει τον θειο ερωτα ,ενω ο αλλος οχι!

    Οταν κανεις φτασει σε καποιο σημειο και ζησει αυτο,λεν οι Πατερες,κανενας αλλος ερωτας δεν του κανει αισθηση!

    Αυτο δε σημαινει οτι δεν αγαπα τον αλλον...

    Βεβαια ομιλουμε παντα για τα ζευγαρια που ζουν πνευματικα ...υπαρχουν και τα ζευγαρια που ζουν κοσμικα εν αγαπη εως τα βαθια γεραματα...υπαρχουν και αλλα που χωριζουν,αναλογως βεβαιως επειδη υπαρχουν και περιπτωσεις που ο συζυγος ειναι επικινδυνος για τα παιδια.

    Ειναι σιγουρο πως για να αντεξεις την τρελλα του αλλου,μονον εαν εισαι ανθρωπος της εκκλησιαςκαι παλι ,επειδη εχω παραδειγματα ανθρωπων με εν Χριστω ζωη που χωρισαν

    .Δεν ομιλουμε βεβαια και για τις περιπτωσεις που ειναι εκτος Εκκλησιας,οπου βλεπει κανεις την εναλλαγη συντροφων...εκει βλεπεις την καταπτωση.

    Παντως,πιστευω πως :με τη συμφωνια της γνωμης μπορουν να τα καταφερουν σε ολους τους τομεις ακομη και στις εγκρατειες.

    Και οταν η συμφωνια της γνωμης ειναι συμφωνη με το κατα Θεον θελημα,τοτε σε καποια φαση γινεται και θαυμα,που αναιρει τη συμφωνια της γνωμης.

    Και ζουν ησυχα ,ειρηνικα και αγνα..και αδελφικα...και αγαπημενα...μεχρι ...ο,τι θελει Ο Θεος!

    π

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ;-) π(ηνελοπάκι)

      Κρατάω τη φράση σου:

      "Οι σχεσεις ,εχουν εξελιξη...δεν μπορεις να βγαλεις προχειρο συμπερασμα"

      Αυτό το βρίσκω μια μεγάααλη αλήθεια.
      Και όπως λέει και ένας νεαρός που ξέρω, όσο ζούμε, τίποτε, ποτέ δεν τελειώνει, ΟΛΑ "παίζονται"
      λίγο να μην προσέξει ο άνθρωπος και έπεσε στα βάραθρα, λίγο να προσέξει ο άνθρωπος και ανέβηκε μέχρι τον ουρανό...

      Όσο ζει το αντρόγυνο ο αγώνας θα είναι ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΟΣ.

      Οσο ζει ο μοναχός, πάλι το ίδιο.

      Διαγραφή
  5. ΑΓΑΠΗ!!! όσο κλισέ και αν ακούγεται...
    Η πραγματική και αμοιβαία αγάπη ανάμεσα σε ένα ζευγάρι πιστεύω πως νικάει όλες τις δυσκολίες της ζωής...! Αυτή η αγάπη που θα μας γεμίζει τόσο ώστε να ξεπερνάμε το "εγώ" μας και να μας νοιάζει πιο πολύ ο αγαπημένος μας σύντροφος.
    Θα μου πεις βέβαια πως πολλοί υπήρξαν τρελά αγαπημένοι και ερωτευμένοι τα πρώτα χρόνια και μετά ο έρωτας έφυγε και σιγά σιγά άρχισαν να βαριούνται ο ένας τον άλλον και άρχισαν να παραμονεύουν διάφοροι πειρασμοί και και και..............
    Εντάξει δεν επιμένω, το ερωτικό πάθος μπορεί σιγά σιγά με τον καιρό να χάνεται. Αν είμαστε όμως συνειδητοποιημένοι στο τι θέλουμε πραγματικά, θα κάνουμε τα πάντα για να μην χάσουμε το πάθος για να κρατήσουμε την πραγματική αμοιβαία αγάπη που έτυχε να γνωρίσουμε στην ζωή μας.Και λέω έτυχε γιατί δυστυχώς πιστεύω πως είναι και τύχη.. Έχω γνωρίσει ανθρώπους σε μεγάλη ηλικία που μου εξομολογήθηκαν πως είτε δεν αγάπησαν ποτέ, είτε αγάπησαν αλλά δεν ήταν αμοιβαίο.
    Γι'αυτό τονίζω για αμοιβαία αγάπη.Όλο το μυστικό και η δύναμη βρίσκεται εκεί και σε κάποιες άλλες μικρές λεξούλες που το νόημά τους είναι τεράστιο... ειλικρίνεια,
    κατανόηση, σεβασμός, εμπιστοσύνη, υπομονή και επιμονή για μία σχέση που πιστεύουμε ότι αξίζει πραγματικά.
    Και το κυριότερο δεν πρέπει ΠΟΤΕ το ζευγάρι ν'αφήσει να μπλεχτεί κάποιος τρίτος στην σχέση τους. Μα ΠΟΤΕ!!!
    Και όπως λέει η αξιαγάπητη Σαλογραία μας,οι πειρασμοί είναι μεγάλοι και πολλοί, γι'αυτό το ζευγάρι πρέπει ν'αγωνίζεται να τους κρατάει μακριά.

    Ηλιάνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ηλιάνα μου
    η πραγματική αγάπη, αργεί να γεννηθεί και αποτελεί ουράνιο δώρο που στέλνεται στους ανθρώπους κατά την ποιοτητα του εσωτερικού, μυστικού τους αγώνα.

    Κατά την ποιότητα της προαίρεσής τους, επίσης.

    ΔΕΝ το θεωρώ θέμα τυφλής τύχης.

    Και βέβαια, όπως όλα τα δώρα και όλα τα αγαθά, και η συζυγική αγάπη χρειάζεται καλλιέργεια, προστασία, τροφοδοσία, συντήρηση, επαγρύπνηση και ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ.

    ΜΟΝΟΠΛΕΥΡΑ ΔΕΝ...

    είναι ΠΑΝΔΥΣΚΟΛΟ, έως ακατόρθωτο στις μέρες μας, το μονόπλευρο...

    Η αγία Μόνικα π.χ . η μάνα του Αυγουστίνου, τα κατάφερε, μπράβο της, την οσιότητά της την προσκυνώ.

    Έχω γράψει παλιότερα ότι η καλή σχέση συζύγων μου θυμίζει το καλλιτεχνικό πατινάζ επάνω στον πάγο.

    Προσφέρει ένα τέλειο υπερθέαμα στους φίλαθλους και φιλότεχνους μαζί, αλλά, πόσος κόπος πριν την έσχατη βράβευση, ώστε οι κινήσεις του ζεύγους να εκπέμπονται με τέτοιο συντονισμό, με τέτοια αρμονία κίνησης ως την τελευταία αναμέτρηση, ως το μεγάλο έπαθλο!

    Ο γάμος με τις δυσκολίες και τις χαρές του, αναδεικνύεται ως ένα από τα μονοπάτια που μπορούν να μας οδηγήσουν στην Ειρήνη της Θείας Βασιλείας.

    Ευτυχώς δεν είναι το μόνο.
    Υπάρχουν πολλά!
    Διαλέγουμε και παίρνουμε!
    ;-)
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Θα συμφωνήσω με τα γραφόμενα όλων σας. Φυσικά και όλες οι σχέσεις ως ζωντανοί οργανισμοί θέλουν καλλιέργεια για να έχουν εξέλιξη αλλά φυσικά και Χριστό, για την ακρίβεια όπως λέει και ο Νικόλαος Βελιμίροβιτς που πολύ αγαπώ, χωρίς Χριστό κανένας δρόμος δεν αντέχεται. Πόσο μάλλον ο δρόμος που χαράζουν δυο άνθρωποι μαζί.
    Επίσης τα σχέδια του Μεγαλοδύναμου για τον καθένα από μας ουδείς τα γνωρίζει. Ας δεχόμαστε με υπομονή και πίστη ότι μας προσφέρει κι ας είμαστε ευτυχισμένοι που έχουμε ότι έχουμε, λίγα ή πολλά.
    Στην τελική τι είναι εύκολο σ'αυτή τη ζωή. Ή να το πω αλλιώς, τι είναι εύκολο και τι είναι δύσκολο. Όλα ένας αγώνας είναι πάνω σ'αυτην την γη.Από τα μικρά ως τα μεγάλα.
    Χωρίς αγάπη όμως τίποτα δεν γίνεται, ούτε ένας καφές δεν μπορεί να γίνει σωστά έτσι δεν είναι;

    Π

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Φιλε Π
    το πνεύμα σου με αναπαύει.
    Οσο για τον καφέ, αν μου στείλεις ένα προσωπικό μέιλ θα σου γράψω μια προσωπικη εμπειρία που τη ρήση σου, απολύτως την επιβεβαιώνει
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Είναι αλήθεια πως ναι, καλή μου Σαλογραία, είναι δύσκολη η ζωή των ζευγαριών. Κι ακόμα πιο δύσκολη αυτή η εγκατάλειψη με εμπιστοσύνη στον άλλο. Τα λέει καλύτερα όμως το παρακάτω τραγουδάκι. Αφιερωμένο σε όλους όσοι παλεύουν στα κύματα της ζωής μαζί...

    http://www.youtube.com/watch?v=VZa1NdIRye4

    Ήλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ήλε μου
    θα ακούσω αυτό που μου στέλνεις. Πάρε και από μένα ένα σουξεδάκι της νεότητάς μου για τη Μαίρη Παναγιωταρά που χάλαγε κόσμο τότε στα ραδιοφωνα:http://www.youtube.com/watch?v=hKiEnKjqpgE
    Το αφιερώνω στην αγανακτισμένη vicoparea!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή