Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

Ο σιωπηλός κίνδυνος, από την Αίρεση, μονοφυσίτες, Σκοτ Πεκ και Β.Θερμός


Το κείμενο που ακολουθεί γράφηκε από τον π. Βασίλειο Θερμό,και αναρτήθηκε από το anastasiosk.blogspot.com - το πρόσφερε εκεί ο Υάκινθος.

Το θεωρώ αφυπνιστικό ως επισήμανση.

Για πρώτη φορά απάντηση στο ερώτημα που με βασάνιζε επί πολύ:

-Και τι με βλάφτει εμένα στην προσωπική μου ζωή, το να πιστεύω περί Θεού, λάθος ιδέες;

συνάντησα, πριν μερικά χρόνια στο αξιολογότατο βιβλίο του Σκοτ Πέκ με τίτλο:

"Ο ΔΡΟΜΟΣ Ο ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΤΑΞΙΔΕΜΕΝΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ", από τις εκδόσεις του Κέδρου -το έχω αναφέρει σε παλιότερες περί Δαιμονισμού αναρτήσεις μου.

Ο Αμερικάνος ψυχίατρος εκεί, αναπτύσσει υπέροχα κεφάλαια για τη χριστιανική Πίστη, την αξία της οποίας την ανακάλυψε σε ώριμη ηλικία και όταν λόγω εργασίας αναγκάστηκε να έρθει αντιμέτωπος με το δυσεπίλυτο πρόβλημα του Κακού.

Τότε ο Αμερικάνος ψυχίατρος συνειδητοποίησε οτι το Κακό διαθέτει ΚΑΙ πρόσωπο

(το έχουμε ξαναγράψει ότι στο βιβλίο του οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΨΕΥΔΟΥΣ, υπαρχει πολύ σημαντική επιστημονική αναφορά στο θέμα του Δαιμονισμού και τη θεραπεία του)

Από αυτή την επίγνωση, ο Πέκ, κατάλαβε σταδιακά ότι ΚΑΙ το Καλό έχει ΠΡΌΣΩΠΟ.

Και με μια σειρά εσωτερικών βημάτων, έφτασε μέχρι το ΠΡΟΣΩΠΟ του ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Νομίζω ότι πρόβλημα πάρα πολλών ανθρώπων σήμερα που φαίνονται αδιάφοροι για την Ορθή Πίστη, παραμένει το γεγονός ότι δεν κατανοούν σε τι τους βλάπτει στην προσωπική τους ζωή, η στραβή πίστη...

Νομίζουν ότι είτε πιστεύουν περι Θεού σωστά, είτε πιστεύουν τα λάθος, ότι η ζωή τους θα είναι η ίδια

ΚΑΙ ΕΔΩ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΟΛΗ Η ΠΛΑΝΗ.


Χάρηκα, βλέποντας σήμερα τις σκέψεις του Πεκ

(ακριβώς το ΙΔΙΟ παράδειγμα με τους μονοφυσίτες και τους Νεστοριανούς, δίνει ο ΠΕΚ και ελπίζω να τον αναφέρει ο π. Βασίλειος Θερμός, στις πηγές του, είναι θέμα επιστημονικής δεοντολογίας και εντιμότητας...)

αναπτυγμένες και με την ελληνική γλώσσα του π. Βασιλείου Θερμού.

Μην πει κάποιος, "
Διατί μανδάμ Σαλογραία ανεβάζεις κείμενο ιερέα που κόπτεται υπέρ των μεταφράσεων στη θεία λειτουργία" κ.λπ.

Αυτό το θέμα, απερίφραστα το καταδικάζω και τυγχάνει...αλλουνού παπά Ευαγγέλιο που δεν θα το θίξουμε σήμερα.

Για σήμερα θα ευχαριστήσουμε αυτούς που τα σημερινά εδέσματα, μας προσφέρουν.

Όταν κάποιος, μας δίνει μουχλιασμένη τυρόπιτα, ας είναι καλά οι σκουπιδοντενεκέδες και ο Κυπριανός που με... πάθος θα τους φωτογραφίσει.

Καλή ανάγνωση και καλή μέρα σε όλους σας, αγαπημένα μου...

Σαλογραία
.....................................................



Ορθή πίστη και ανθρώπινο πρόσωπο

Ερώτ: Γιατί επιμένουμε τόσο στην ορθή πίστη μέσα στην Εκκλησία;

Τί σχέση έχει η ορθή πίστη με το ανθρώπινο πρόσωπο;
π.Βασίλειος Θερμός:

Οι αιρέσεις δεν ήταν μόνο αυτές οι γνωστές στην ιστορία, οι επώνυμες αιρέσεις μόνο.

Πρόκειται για ένα πλήθος αιρετικών τάσεων, που είναι διάσπαρτες μέσα στην ιστορία και μέσα στους ανθρώπους.


Δηλ. πολλοί από μας είμαστε κρυφοί αιρετικοί.
Τί σημαίνει αίρεση σ' αυτή την περίπτωση;

Σημαίνει μια θεολογία που δεν συμπίπτει με τη Θεολογία της Εκκλησίας.
Δηλ. η ιδιωτική μας θεολογία, η βιωματική μας θεολογία, διαφέρει.

Εάν εγώ π.χ. το Θεό τον φοβάμαι, αν η σχέση μου μαζί Του είναι κυρίως φόβος, ότι είναι τιμωρός κλπ., είμαι κρυφά αιρετικός, έστω και άν ομολογώ το "Πιστεύω" και όλα τα άλλα.
Φεύγω από αυτό το σημείο, για να έρθω στο θέμα του προσώπου.

Έχω τη γνώμη ότι πάρα πολλά προβλήματα που συναντά το ανθρώπινο πρόσωπο στο σημερινό κόσμο, σ' όλες τις εποχές, έχουν να κάνουν με παραβιάσεις του δόγματος της Χαλκηδόνος της Δ' Οικ. Συνόδου, για τη θεανθρωπία του Χριστού δηλαδή.

Το "ασυγχύτως και αδιαιρέτως".
Ένα δόγμα στο οποίο εμβάθυναν πολλοί Πατέρες και κατεξοχήν ο Άγ. Μάξιμος ο ομολογητής.

Λοιπόν όταν κανείς πορεύεται και βιώνει τα πράγματα με γνώμονα την Ενανθρώπηση του Χριστού, τότε το ανθρώπινο πρόσωπο παίρνει τη θέση του ως προς τον κόσμο, και γίνεται ο μεσάζων, η γέφυρα μεταξύ του κόσμου και του Θεού.

Εάν ξεφύγουμε από την Ενανθρώπηση, είτε προς τη μία κατεύθυνση, δηλ. μονοφυσιτισμός (ευσεβολογία, δηλ. ευσεβισμός, ότι μόνο ο Θεός δρά, ότι δήθεν μολύνεται και προσβάλλεται όταν ανακατεύεται ο άνθρωπος, είναι βρώμικη η ανθρώπινη φύση), τότε το ανθρώπινο πρόσωπο δεν μπορεί να επιτελέσει τον προορισμό του.

Διατηρεί τα στοιχεία, του κατ' εικόνα, αλλά αυτά υπήρχαν και πριν έρθει ο Χριστός.
Δεν μπορεί να επιτελέσει τον προορισμό του, γιατί δεν έχει ενωθή θεανθρώπινα με τον Θεό εν Χριστώ.

Αν πάμε στο άλλο άκρο, εκεί είναι ο Νεστοριανισμός, δηλ. η ανθρώπινη φύση μόνο του Χριστού, δεν υπάρχει θεία.

Εδώ ο άνθρωπος παλεύει μόνος του, χωρίς αναφορά στο Θεό.
Αυτό παρατηρείται κυρίως εκτός Εκκλησίας με τη μορφή της εκκοσμίκευσης, αλλά μερικές φορές και εντός.

Το άλλο, ο μονοφυσιτισμός, κυρίως εντός, διότι έχει σημαίνοντα ευσεβείας περισσότερα, επειδή δίνει προτεραιότητα στο Θεό, υποτίθεται.

Επομένως θα λέγαμε ότι το ανθρώπινο πρόσωπο αγωνίζεται να ξεφύγει απο την αίρεση, τη βιωματική αίρεση.

Να ένας άλλος τρόπος για να πούμε ότι το ανθρώπινο πρόσωπο δικαιώνεται εν Χριστώ: το να πούμε ότι η βιωματική θεολογία του συγκεκριμμένου προσώπου, συμπίπτει με την ομολογιακή του θεολογία.
Τη θεολογία που ομολογεί. Είμαι ορθόδοξος, "πιστεύω εις ένα Θεόν κ.λπ.".

Η βιωματική του θεολογία, ή ψυχολογική του θεολογία, εδώ τα βάζω συνώνυμα, να συμπίπτει με την ομολογιακή του θεολογία.

Δηλαδή ο άνθρωπος αυτός να βιώνει μέσα του την Ενανθρώπηση του Χριστού, ασυγχύτως και αδιαιρέτως, να συνδέεται με τον Θεό.

Ούτε αυτός πάει στην άκρη και περιμένει να του τα κάνει ο Θεός όλα, ούτε παραμερίζει το Θεό για να τα κάνει αυτός.
Δεν ζει σαν να μην υπάρχει ο Θεός, αλλά δεν ζει σαν να μην υπάρχει ο ίδιος, δεν εξαφανίζει τον εαυτό του.
Βρίσκεται σε άμεση, αδιαίρετη και άρρηκτη συνάρτηση με το πρόσωπο του Χριστού.


Βιώνει την αγάπη του Θεού, αφού ανήκει μέσα στην ομολογική μας θεολογία, και την μεταδίδει την αγάπη του Θεού, βιώνει την ελευθερία του.

Αυτή είναι η πραγμάτωση του ανθρωπίνου προσώπου, το καθ' ομοίωσιν, η πραγματοποίηση των δυνατοτήτων του κατ' εικόνα.

Να συμπίπτει η θεολογία την οποία βιώνει ψυχολογικά με την ομολογιακή θεολογία.

Έ, απέχουμε απ' αυτό οι περισσότεροι.

Πολλοί από μας ομολογούμε Ορθόδοξη Θεολογία και ταυτόχρονα έχουμε κληρικαλιστικές απόψεις σαν καθολικοί, ενοχές σαν προτεστάντες, πιστεύουμε στη μοίρα/κισμέτ σαν μουσουλμάνοι, φοβόμαστε την επιθυμία μας σαν βουδιστές κ.λπ.

Μια ανθολογία η οποία ευνοείται πολύ στην εποχή μας με το νεοεποχίτικο κλίμα, το οποίο είναι όπως περνάς από τον μπουφέ και φτιάχνεις το πιάτο σου.


Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Θερμός

Υάκινθος
Αναρτήθηκε από Αναστάσιος στις 1:54 π.μ. 1 σχόλια

44 σχόλια:

  1. "Τότε ο Αμερικάνος ψυχίατρος συνειδητοποίησε οτι το Κακό διαθέτει ΚΑΙ πρόσωπο"

    Λάθος ! Αν θυμάμαι, καλά στη πατερική διδασκαλία αναφέρεται ότι "το κακό είναι ανυπόστατο". Υπάρχει, είναι υπαρκτό, αλλά δεν έχει πρόσωπο (όχι με την έννοια που δίνει ο π. Θερμός. Είνα "άλλου παπά ευαγγέλιο" αυτά που είπε και γράφεις.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γιατρέ μου σωστή η πατερική επισήμανση...
    Ο ψυχίατρος ΣΚΟΤ ΠΕΚ, γράφοντας αυτά εννοεί τα ΥΠΑΡΚΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΕΝΙΟΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΝΟΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ...

    Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΑΦΩΣ ΚΑΙ ΔΕΧΕΤΑΙ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΔΑΙΜΟΚΑΤΑΛΗΨΙΑΣ,ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΕΥΧΕΣ ΕΞΟΡΚΙΣΤΙΚΕΣ...

    Προσωπικά, χάρηκα, διότι οι κοσμικοί ψυχίατροι άχρι του νυν( μέχρι τα μέσα περίπου του εικοστού αιώνα) τα περί Δαιμονοκαταληψίας της Εκκλησίας τα θεωρούσαν φαιδρότητες και απλές ψυχικές παθήσεις που όφειλαν να θεραπεύσουν με ηλεκτροσοκ και με χάπια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χαίρετε!
    Για ποιό λόγο και σε ποιό σημείο θα έπρεπε να αναφερθεί ο ψυχίατρος Scott Peck (αιρετικός, δογματικά και βιωματικά, έτσι δεν είναι;) από τον π. Βασίλειο Θερμό στο παραπάνω κείμενό του;
    Ο κ. Κυπριανός συμφωνεί με το σχόλιο ώρας 12:58 της κ. Σαλογραίας;
    Ευχές πολλές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπημένη μου Γεωργία
    είναι θέμα δεοντολογίας και επιστημονικής -κατά την ταπεινή μου άποψη- και κατά την άποψη πολλών σοβαρότερον εμού- της κεγχριαίας- ανθρώπων...
    Εφόσον ο Σκοτ Πέκ έγραψε ΠΡΩΤΟΣ τα περι αίρεσης Μονοφυσιτισμου-Νεστοριανισμού, στο εν λόγω βιβλίο του και εφόσον ΑΠΟ ΕΚΕΙ τα ανέγνωσε ο κύριος Θερμός και τα ξαναγράφει, η ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ απαιτεί την αναφορά του πρώτου που σε ΔΙΔΑΞΕ και σου έκανε το θέμα...πενηνταράκια ώστε να το καταλάβεις...για να κάνεις και συ με τη σειρά σου το σοφό στους άλλους και να κερδίζεις και χρήματα από τα βιβλία που γράφεις ως επαϊων...
    Αυτό γνωρίζω ότι κάνουν οι αγαπώντες την ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ ΤΗΣ...
    Συναναστρέφομαι επιστήμονες που οι φοιτητές τους, κάνουν πειράματα με την καθοδήγηση του καθηγητή τους, και όταν δημοσιεύουν οι φοιτητές την εργασία, ο καθηγητής ΑΡΝΕΙΤΑΙ να βάλει και το δικό του όνομα, (παρότι υπήρξε ο supervisor- καθοδηγητής), επειδή θεωρεί ότι πρέπει να ΣΕΒΑΣΤΕΙ τον ΚΟΠΟ που έκανε ο φοιτητής και έγραψε ό,τι έγραψε, έστω με την δική του καθοδήγηση(αυτή παραείναι ευαισθησία βεβαίως. Τουλάχιστον θα έπρεπε να προσθέσει ο supervisor δεύτερο το όνομά του, αφού στην εργασία με την καθοδήγηση συνέβαλε)

    Βέβαια, εδώ στην Ελλάδα, ποιος σεβασμός υπάρχει και για ποιον, που θα τηρηθούν και τέτοιες προτεραιότητες;
    ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΛΕΨΑΣ ΤΟΥ ΚΛΕΨΑΝΤΟΣ...
    Ωστόσο είμαι ΒΕΒΑΙΗ, γνωρίζοντας το ήθος του ανθρώπου, έστω από μακριά, ότι ο κύριος Θερμός στη βιβλιογραφία του το εν λόγω έργω του Σκοτ θα το αναφέρει...
    Ο Πεκ μπορεί να είναι αιρετικός αλλά δεν κρίνουμε το γεγονός αυτό αυτή τη στιγμή.
    Ούτε την Ορθοδοξία του πατρός Θερμού, κρίνουμε αυτη τη στιγμή -η οποία από πάρα πολλούς τίθεται εν αμφιβόλω...
    Άλλο είναι το θέμα μας σήμερα...
    Φιλιάααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γεωργία είπε... Χαίρετε! Ο κ. Κυπριανός συμφωνεί με το σχόλιο ώρας 12:58 της κ. Σαλογραίας;

    Κυπριανός Χ : Όχι ...

    (Σαλογραία : Και με μια σειρά εσωτερικών βημάτων, έφτασε μέχρι το ΠΡΟΣΩΠΟ του ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.)

    αν ισχύει το ανωτέρω, σε παρένθεση, απόσπασμα. Εκεί δεν φθάνει κανείς. Οι κοσμικοί ψυχίατροι αναγκάστηκαν να παραδεχθούν τα περί δαιμονισμού, μετά τα όσα έβλεπαν να γίνονται στα γνωστά πανηγύρια των προτεσταντικών (και αιρετικών βέβαια) αυτοαποκαλούμενων εκκλησιών. Κάτι που οπωσδήποτε δεν αποκλείεται, σε μεμονωμένες περιπτώσεις, και σε μας. Ορισμένοι εξ αυτών (ψυχίατροι) έντυσαν τις διαγνώσεις τους (και την Ψυχιατρική) με θρησκευτικό περιτύλιγμα, για να έχουμε εμείς εδώ τον π. Θερμό, που μας έβγαλε όλους ψυχοπαθείς. Και δεν είναι ο μόνος.

    Το να ντύσουμε τον Φρόιντ με δόσιν θεολογίας δεν λέει απολύτως τίποτα. Ο δαιμονισμός άλλοτε γίνεται έκδηλος, όταν το ανοσοποιητικό σύστημα (ας το ονομάσω έτσι) εξασθενήσει πλήρως (γλωσσολαλιές κλπ) και άλλοτε, στις περισσότερες περιπτώσεις, παραμένει αφανής και δυσδιάκριτος. Δεν διαλάθει όμως της προσοχής των εμπείρων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Παρακαλώ να μην ξεφεύγουμε από το θέμα...
    Να μην αρχίσουμε να...στολίζουμε τον κ. Θερμό τώρααα!
    Ας κρίνουμε μόνο τα λόγια του στο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ κείμενο, και ας αφήσουμε τις ψυχαναλύσεις των ψυχαναλυτών γιατί θα ξημερωθουμε σε Χάος, θα γίνουμε σαν τον Αμέθυστο! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Απάντηση στο σχόλιο κ.Σαλογραίας 4:07

    Άρα, το σημείο στο οποίο "χωρούσε" το όνομα του Scott Peck ήταν τα περι αίρεσης Μονοφυσιτισμου-Νεστοριανισμού, ενώ, ο λόγος που "χωρούσε" εκεί το όνομά του ήταν επειδή πρώτος ο Πεκ το έγραψε, και, από εκεί ο κ. Θερμός το διάβασε.
    Ευχαριστώ για την εξήγηση.


    Supervisor προς φοιτητή:
    Θα διαβάσεις "αυτό", "εκείνο", το "άλλο", και θα βγάλεις τα συμπεράσματά σου.
    Δημοσιευμένη εργασία φοιτητή:
    Διάβασα "αυτό", "εκείνο", το "άλλο", και παρουσιάζω τα συμπεράσματά μου.

    Ναι, συμφωνώ πως η νοοτροπία του εν λόγω supervisor απέχει πολύ από την νοοτροπία που περιγράφετε ως "ο κλέψας του κλέψαντος".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τότε, πες μας ποιό είναι το μείζον θέμα. Ποιο κρίνεις σημαντικότερο να σχολιάσουμε. Αν είναι αυτό : "Και τι με βλάφτει εμένα στην προσωπική μου ζωή, το να πιστεύω περί Θεού, λάθος ιδέες;", η απάντηση είναι απλή :

    Αν δεν έχεις μέτρο να κρίνεις τις λάθος ιδέες, σκέψεις, απόψεις σου, περί Θεού, αν αισθάνεσαι μικρές τις δυνάμεις σου, αν δεν σε πειράζουν τα όσα αλλότρια έφτιαξαν οι ψευτοεκκλησίες και οι ψευτοθεολογίες, μείνε σε αυτά που έχεις, σε αυτά που σου μετάγγισαν και παρέδωσαν οι γονείς σου, πολλοί των οποίων θα ήταν εντελώς αγράμματοι. Αλλά κράτησαν την πίστη των πατέρων τους (και Πατέρων).

    Αν όμως θέλεις να αναμετρηθείς με αυτά φρόντισε πρώτα να ησυχάσεις. Άφησε το χρόνο να κυλήσει με την μελέτη, τον εκκλησιασμό, την προσευχή, την Εξομολόγηση, το Ευχέλαιο, τη Θεία Μετάληψη.
    Κάποτε θα σου ζητηθεί να καταθέσεις εγγράφως την απολογία σου και έπειτα, δια ζώσης θα την την πεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Γωγούλα
    Δυστυχώς ο Σκοτ Πεκ εδώ και πολλά χρόνια έδωσε απαντήσεις σε ερωτήματά μου, που οι δικοί μας Ορθόδοξοι δεν μπορούσαν να δώσουν.
    Πραγματικά, αισθάνομαι ευγνωμοσύνη για ΟΠΟΙΟΝ με μια φράση του, φωτίζει τα σκοτάδια του νού μου, είτε είναι έλληνας, είτε ξένος, είτε είναι Ορθόδοξος είτε είναι μουσουλμάνος, είτε είναι λόρδος, είτε είναι γύφτος...
    Είμαι απόλυτα πεπεισμένη για τη Μοναδικότητα και τη Σώζουσα Αλήθεια της Ορθοδοξίας, όμως, επιθυμώ να βρίσκομαι σε ΝΗΨΗ ΚΑΙ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ και πατώντας πάντα στο έδαφος της Πατερικής Σοφίας -το οποίο μελέτησα ενδελεχώς παιδιόθεν- να μπορώ να ακούσω και ό,τι άλλο- από φαινομενικά όχι τόσο έγκυρη πηγή και να το αξιοποιώ, πάντα περνώντας το από τα φίλτρα τα τελειωτικά, της αυθεντίας των Αγίων Πατέρων...

    Τη στάση μου αυτή, ΔΕΝ θα τη σύστηνα ως παιδαγωγική μέθοδο,διότι σε κάποιον άλλον ίσως να δημιουργούσε ζημία.

    Εμένα προσωπικά,θεία Χάριτι, με ωφέλησε.

    Από μικρή είχε καταγραφεί μέσα στην καρδιά μου, μια φράση που διάβασα ενωρίς στο Ευαγγέλιο και λέει:

    -Τοις αγαπώσιν τον Θεόν , ΠΑΝΤΑ, συνεργεί εις Αγαθόν...
    Λοιπόν, οι προσωπικές μου εμπειρίες, ακόμη και οι οδυνηρότερες -ανθρωπίνως- με ωφέλησαν και με οδήγησαν εις Οδόν Ειρήνης...
    Μεγάλο αγαθό της ψυχής η Ειρήνη...

    (Ο γιος μου ο Στέφανος γεννήθηκε της αγίας Μεγαλομάρτυρος Ειρήνης και αυτό δεν το βρίσκω τυχαίο...
    Τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτή τη ζωή, αγαπημένο μου...)
    Σ'ευχαριστώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ευχαριστώ που πήρα απάντηση από κ.Κυπριανό Χριστοδουλίδη στο ερώτημά μου.


    "Έ, απέχουμε απ' αυτό οι περισσότεροι" είναι το συμπέρασμα του κ. Θερμού στο κείμενό του,
    και, ευχαριστούμε(μαζί κι εγώ) την κ.Σαλογραία που το ανάρτησε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ήθελα να λάβω μέρος στη συζήτηση αλλά το επίπεδο έχει ανέβει τόσο ψηλά που ιλλιγγιώ (σοβαρά όχι ειρωνικά) Άσε που από όσο διάλογο έχω παρακολουθήσει παλαιότερα ο κ. Χριστοδουλίδης -τον οποίο δεν γνωρίζω- ρίχνει και κάτι απότομες απανταχούσες στους διαφωνούντας και δεν είμαστε τώρα για τέτοια! Έτσι παραμένω σιωπών και οικτίρων την τύφλα μου.
    Πάντως τον παπα Βασίλη τον πάω και λυπάμαι για τον πόλεμο που γενικά δέχεται!
    γδμ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @γδμ
    Γέλασα!
    Ο κ. Χριστοδουλίδης είναι φημισμένος για τις απανταχούσες τους, αλλά...μη μασάς!
    Αυτό είναι το επιφαινόμενο...
    Και γω τον συμπαθώ τον π. Θερμό,θα μου εξηγήσεις άλλη ώρα τι συμβαίνει μαζί του, να καταλάβω καλύτερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΗ ΕΣΤΙ.-

    Μόνο Η ΑΓάΠΗ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ....

    ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ...

    ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ...ΕΙΝΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΑ...
    ΚΑΙ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ....

    Ο.Χ.+

    καλό ξημέρωμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @Ο.Χ.
    Μείζων η αγάπη αλλά...τίποτα δεν είναι δευτερεύον...

    ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥΣ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ο.Χ.+ : ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΗ ΕΣΤΙ.-
    Μόνο Η ΑΓάΠΗ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ....
    ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ...

    ΚΧ : Ο μινιμαλισμός άλλοτε είναι χρήσιμος, άλλοτε όμως επικίνδυνος. Ειδικά όταν θίγει τεράστια ζητήματα όπως τα : Θεός, αγάπη και το ρήμα εστί. Και είναι γεγονός, "χωρίς δε πάσης αντιλογίας το έλαττον υπό του κρείττονος ευλογείται". Αλλά αυτές οι τρείς λέξεις δεν μπορούν να εκληφθούν ως "έλαττον". Είναι το "κρείττον" και απαραίτητα, ενδείκνυται να το αναδείξουμε.

    "Από φυλακής πρωΐας εώς νυκτός"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. το είπα με την έννοια...
    του ότι
    ΑΝΕΥ ΑΓΑΠΗΣ
    ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ...

    ΑΥΤΟ ΕΙΠΕ ΚΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ.
    σιγουρα ολα εχουν καποια σημασια
    αλλα οταν μερικα ατομα
    απλα εμπλουτιζουν τις γνωσεις τους
    και τις επιδεικνυουν
    {+ΑΝΕΥ ΑΓΑΠΗΣ-στον πλησιον}
    απλα τρεφοντας το εγω τους
    και την φιλαυτια τους...
    δεν υπαρχει κανενα νοημα
    σε διαλεξεις...

    συγχωρεστε με+
    Ο.Χ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Και πού το ξέρεις, περιστεράκι μου ότι τα πρόσωπα δεν έχουν αγάπη και κάνουν απλώς διαλέξεις;

    Τα παρακολουθείς όλα τα χρόνια της ζωής τους, όλο το εικοσιτετράωρο για να δεις τι ευεργεσίες έκαναν στους πλησίον;
    Πώς κρίνεις έτσι;
    Με τι στοιχεία;
    Και αν κάποιος κάνει έργα αγάπης θα πρέπει να έρθει να σου το ανακοινώσει τι έκανε μέσα στη μέρα του, προκειμένου να το δεις και συ και να του πεις μπράβο;
    Μα άμα του πεις εσύ μπράβο, και εκείνος μολυνθεί απο την κενοδοξία του καλού χριστιανού; πάει!
    τον εν Ουρανοίς μισθό του, τον έχασε...
    Λοιπόν...επειδή πραγματικά αγνοούμε τι θυσίες μυστικές για τους συνανθρώπους του, κάνει ο καθένας από μας, ας μη κρίνουμε αγαπημένο μου...

    Συχώρεσέ με και μένα...
    Καλο σου ξημέρωμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. http://www.youtube.com/watch?v=olerP3RmbVA
    Mακρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. ΣΥΓΝΩΜΗ,ΣΑΛΟΓΡΑΙΑ
    ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΚΑΜΙΑ ΚΡΙΣΗ.
    ΑΠΛΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ...
    ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ
    ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΠΑ ΚΑΛΩΣ Η ΚΑΚΩΣ ΕΚΑΝΕ Ο ΤΑΔΕ Η Ο ΔΕΙΝΑ...
    ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΙΔΕΣ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ?

    ΕΙΠΑ
    ΟΤΙ ΑΝΕΥ ΑΓΑΠΗΣ,
    ΤΙ ΝΟΗΜΑ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ...?
    ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΛΕΩ...
    ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΣΙΓΓΟΥΝΕΥΕΤΑΙ
    ΝΑ ΣΟΥ ΠΕΙ ΜΙΑ "ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΡΩΣΗ"
    -ΜΙΑ ΕΚΦΡΑΣΗ ΑΓΑΠΗΣ ΣΕ ΛΕΞΕΙΣ
    "ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ"
    ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΚΑΝ ΤΙ ΕΧΕΙΣ
    ΑΝΑΓΚΗ Ν'ΑΚΟΥΣΕΙΣ
    ΕΝΩ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΑΣΘΕΝΗΣ
    ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ...
    ΑΠΛΑ ΣΕ ΑΓΝΟΕΙ=ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ
    ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΕ ΠΡΟΣΠΕΡΝΑΕΙ
    Η ΚΑΙ ΣΕ ΚΛΩΤΣΑΕΙ...
    ΛΕΩ
    ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ ΧΡΙΣΤΟΥ...
    ΛΕΩ-ΟΤΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΜΙΛΗΣΕ
    ΑΠΛΑ+ΚΑΤΑΝΟΗΤΑ
    Ν'ΑΓΑΠΗΘΟΥΜΕ ΕΜΠΡΑΚΤΩΣ...
    ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΠΕ "ΣΠΟΥΔΑΣΤΕ ΓΙΝΕΤΕ ΛΕΚΤΟΡΕΣ"
    ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΓΝΩΣΕΩΝ
    ΑΝ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΗΣ.
    ΑΥΤΟ ΛΕΩ,
    ΚΑΙ ΖΗΤΩ ΣΥΓΝΩΜΗ,
    ΑΝ ΣΑΣ ΛΥΠΗΣΑ
    ΑΛΛΑ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ...
    ΤΣΙΓΓΟΥΝΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΠΕΙ ΜΙΑ ΦΡΑΣΗ
    ΑΓΑΠΗΣ +ΠΑΡΗΓΟΡΙΑΣ?
    ΚΑΙ ΜΗΠΩΣ ΘΑΡΘΕΙ Η ΗΡΘΕ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ
    ΝΑ ΔΕΙ ΤΟΝ ΑΣΘΕΝΗ?

    ΑΥΤΟ ΛΕΩ.
    ΑΠΛΑ ΜΙΛΑΩ.
    ΔΕΝ ΕΚΡΙΝΑ ΚΑΝΕΝΑΝ.
    ΣΥΓΝΩΜΗ.
    ΤΟ ΝΑ ΛΕΣ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ=ΑΝΑΦΟΡΑ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ=
    ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ -ΟΔΥΝΗΡΗΣ-ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ.
    ΑΥΤΑ.
    ΣΥΓΝΩΜΗ+

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. τα 2 ειδη Θεολογίας-Γερ.Σωφρόνιος Σαχάρωφ+

    «Υπάρχουν δύο είδη θεολογίας: το έν -ευρέως γνωστόν κατά τους παρελθόντας αιώνας- είναι η επαγγελματική καθέδρα του πολυμαθούς, το άλλο η συσταύρωσις μετά του Χριστού, η γνώσις Αυτού εν τοις ενδομύχοις της καρδίας.

    Το πρώτον είδος είναι προσιτόν εις το πλήθος των διανοητικώς πεπροικισμένων ανθρώπων, των προτιμώντων την φιλοσοφικήν προσέγγισιν της θεολογίας.

    Η πραγματική δε πίστις εις την Θεότητα του Χριστού, ήτις εκφράζεται δια ζωής συμφώνου προς το πνεύμα των εντολών Αυτού, δεν είναι απαραίτητος δι' αυτούς.

    Το δεύτερον είδος είναι θεολογία ομολογίας, ήτις γεννάται δια του βαθέος φόβου του Θεού εν τω πυρί της φλογεράς μετανοίας, ήτις εισάγει εις την οντολογικήν πραγματικότητα δια της εμφανίσεως του Ακτίστου Φωτός.

    Η ακαδημαϊκή θεολογία εν συνδυασμώ μετά της ζώσης πίστεως δίδει αγαθά αποτελέσματα. Ευκόλως όμως «εκφυλίζεται», αποβαίνει αφηρημένη θεωρία, παύει να είναι εκείνο, όπερ παρατηρείται εν τη ζωή των Αποστόλων, των Προφητών και των Πατέρων ημών, τουτέστιν άμεσος ενέργεια του Θεού εν ημίν .

    Η Αγία Τριάς είναι Θεός Αγάπης.
    Η αγάπη, περί της οποίας γίνεται λόγος εν τω Ευαγγελίω, είναι άκτιστος ζώσα ενέργεια της ανάρχου Θεότητος. Ίδιον αυτής είναι να ενοί ημάς εν αυτώ τούτω τω είναι. ... φυσική αύξησις εν τω Πνεύματι μέσω της διαμονής εν τω Θείω χώρω δια της τηρήσεως των εντολών του Χριστού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Προς παραπονεμένο ανώνυμο...
    Προσπαθώ να σε καταλάβω...συχώρεσέ με και μένα...αλλά ο καθένας δίνει ό,τι του επιτρέπει το φορτίο που κουβαλάει στην πλάτη του.
    Δεν θα προσφέρει κανείς κάτι περισσότερο, αν δεν λάβει άνωθεν φωτισμό...και Δύναμη...
    Συμφωνώ ότι χρειάζονται ΕΡΓΑ και όχι λόγια, πλην...αν σταματήσουν και τα λόγια, μπορούμε να ξεχάσουμε και τα έργα που οφείλουμε...εννοώ να τα ξεχάσουμε ολότελα.
    Ό,τι είναι ο καθένας από μας, το οφείλει ΚΑΙ ΣΕ ΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΈΧΟΥΝ ΓΡΑΦΕΙ ΣΤΟ ΣΚΛΗΡΟ ΔΙΣΚΟ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΤΟΥ, ΚΑΙ ΠΟΥ ΘΑ ΣΒΉΣΟΥΝΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ...

    Τη σημασία των καλών λόγων την τίμησε και ο Κύριος όταν συμβούλευε σε σχέση με ημάς τους Φαρισαίους:

    Κατά τα λόγια αυτών να ποιήτε, κατά τα έργα αυτών να ΜΗ ποιήτε!

    Και ο ίδιος ο Κύριος όταν ζούσε δεν θεράπευσε ΟΛΟΥΣ τους πάσχοντες, ούτε ελευθέρωσε ΟΛΟΥΣ τους φυλακισμένους, ούτε τάϊσε ΟΛΟΥς τους πεινασμένους, παρότι ως Θεός θα μπορούσε...

    Προσωπικά, επειδή έχω ΠΛΗΓΩΘΕΙ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ ΚΑΙ ΚΑΚΙΑ ΚΑΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ ΧΙΛΙΟΕΥΕΡΓΕΤΗΘΕΝΤΩΝ εν Κυρίω αδελφών και ρασοφόρων, έχω ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΝΑ ΜΗ ΠΑΡΑΠΟΝΙΕΜΑΙ ΠΙΑ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΜΟΝΟ ΝΑ ΛΕΩ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΜΟΥ:

    -Τρέχε καματηρέ, τρέχε, ίνα μη η Σκοτία, σε καταλάβη...τρέχε και ΜΗΝ ΚΟΙΤΑΣ ΠΙΣΩ Η ΓΥΡΩ ΣΟΥ, ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ...

    Πάρε, περιστεράκι μου, να διαβάσεις το ημερολόγιο της Δήμητρας Κόντου, από τις εκδόσεις ΤΑΩΣ, και θα καταλάβεις καλύτερα τι εννοώ...

    Και πάλι ζητώ συγνώμη αν σε στενοχώρησα...

    Σε ασπάζομαι εν Κυρίω, βοήθεια αύριο οι Αγιοι Πάντες για όλους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ευχαριστώ, ευγενέστατο Ανώνυμο για το κείμενο που μου έστειλε.
    Το είδα τυχαία κάπου χτες,και ήθελα να το κρατήσω στη μνήμη μου...
    Λοιπόν, σήμερα η καλή ψυχή μου το έστειλε...
    Όποιος και αν είσαι, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. KΑΛΗ ΑΝΑΡΡΩΣΗ
    ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ
    ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΡΩΣΗ
    ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ
    ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΡΩΣΗ
    ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ
    ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΡΩΣΗ
    ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ
    ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΡΩΣΗ
    ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ
    ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΡΩΣΗ
    ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ
    ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΡΩΣΗ
    ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ
    ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΡΩΣΗ
    ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ
    ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΡΩΣΗ
    ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ
    ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΡΩΣΗ
    ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ
    ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΡΩΣΗ
    ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ
    ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΡΩΣΗ
    ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ
    ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΡΩΣΗ
    ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ
    ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΡΩΣΗ
    Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. +ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ,ΠΟΛΥ-
    αλλά αρκούσε μια φορΆ...απ΄την καρδιά.
    {ΟΥΚ ΕΝ ΤΩ ΠΟΛΛΩ ,ΤΟ ΕΥ...}

    ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΝΑ ΔΙΝΟΥΜΕ ΧΑΡΑ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ
    ΠΡΙΝ ΤΟΥΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΟΥΜΕ ΠΛΗΡΩΣ
    ΠΡΙΝ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΝΑ ΘΛΙΒΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ
    ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΜΑΣ...
    ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΝΑ ΣΟΥ ΠΕΙ,
    ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΕΤΣΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ,
    ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ,
    ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ.

    ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ,
    ΑΥΤΟ ΔΙΝΕΙ.
    ΚΑΙ ΑΝ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗ,
    ΘΑ ΜΑΣ ΤΗ ΔΩΣΕΙ...
    ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ
    ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
    ΑΥΤΟ ΘΕΛΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΣ
    ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΔΙΨΑΕΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ...

    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ+
    ΣΥΓΝΩΜΗ.

    Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΑΡΩΝ
    ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΛΗΡΩΝ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Επειδή επί των ημερών μας γίνεται πολύς λογος για την αγάπη και σχεδόν όλοι παπαγαλίζουν αυτή τη λέξη, μου δίνεται η αφορμή, με βάση το απόσπασμα από βιβλίο του Γέροντα Σωφρονίου, να πω λίγα πράγματα.
    Για την αγάπη ο λόγος λοιπόν.

    Γράφει ο π. Σωφρόνιος : "Το δεύτερον είδος είναι θεολογία ομολογίας, ήτις γεννάται δια του βαθέος φόβου του Θεού εν τω πυρί της φλογεράς μετανοίας" και στη συνέχεια μας λέει: "Η Αγία Τριάς είναι Θεός Αγάπης". Και ο πιστός, αυτό που θα συγκρατήσει και πάντα θα επαναλαμβάνει είναι ότι "ο Θεός αγάπη εστί".

    Τα πράγματα όμως για τον πιστό δεν είναι έτσι. Θα μπορούσε ο π. Σωφρόνιος να γίνει καλύτερα αντιληπτός με αυτά που έγραψε, αν εντόπιζε το ενδιαφέρον του αναγνώστη σε κάτι που μόλις είχε αναφέρει μιλώντας για την "ομολογία εν τω πυρί της φλογεράς μετανοίας". Ακριβώς αυτό είναι το σημαντικό : "εν τω πυρί της φλογεράς μετανοίας".

    Όλοι μιλούν σήμερα για αγάπη, διότι και ο Θεός είναι αγάπη. Όμως η δική μας αγάπη δεν μπορεί σε τίποτα να συγκριθεί, ούτε καν ομοιάζει, με αυτό που είναι αγάπη και είναι Θεός. Αν θέλουμε να κάνουμε λόγο περί αγάπης, εμείς οφείλουμε έμπρακτα να ποιούμε και γραπτά να καταθέτουμε, την εξομολογητική πράξη, και λόγο, της μετανοίας μας. Χωρίς μετάνοια εν τη πράξει και εν τω λόγω, απλώς φλυαρούμε.

    Αν ο άνθρωπος είναι μετάνοια, τότε ο Θεός είναι αγάπη. Καλύτερα λοιπόν να γράφουμε "ο Θεός είναι μετάνοια", διότι χωρίς αυτήν αγάπη δεν υπάρχει. Ούτε και Θεός. Δεν έχετε να κάνετε τίποτα άλλο από το να ρίξετε μια ματιά γύρω σας. Όλοι μιλούν για αγάπη, για Θεό, αλλά αυτά δεν θα τα δείτε πουθενά. Μετάνοια δεν υπάρχει, το πρόσωπό της το αγνοούμε, αν και είναι αυτός ο ίδιος ο Χριστός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Πού είσαι γδμ!
    ΠΟύ είσαι;!

    Με ξέρανε ο Χριστοδουλίδης!
    (Δε διαπρέπει μόνο στις πανταχούσες! ;-))
    Έγραψε ο...Θέος:

    -ΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ, ΤΟΤΕ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ!

    Κυπριανέ, θα σου κάνω την άκομψη ερώτηση:
    -Μόνος σου το κατέβασες αυτό το υπέροχο, ή το διάβασες κάπου;

    (Την ανάλογη ερώτηση, μου έκανε κάποτε άσπονδη... φίλη για μικρή εισαγωγή που έγραψα στην παρουσίαση ενός θεατρικού με τη ζωή της Δήμητρας Κόντου, που είχα αφελώς σκηνοθετήσει...και ...εξαλλώθηκα! ):-)

    Γι αυτό θα πάμε όλοι στην κόλαση, φοβάμαι!

    Επειδή ΔΕΝ υπάρχει Μετάνοια.

    Το είπε και ένας σοφός που ΔΥΣΤΥΧΩΣ, δε θυμάμαι το όνομά του:

    -ΟΠΟΙΟΣ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ, ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝΙΚΑΝΟΣ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙ!

    (Την έχω κολλήσει αυτή τη φράση στην πόρτα του ψυγείου μου, προκειμένου να ελέγχομαι, να μου κόβεται λίγο η όρεξη, να μη χλαπακιάζω με αναισθησία...τη στιγμή που μυρίοι γύρω μου κάνουν μακροβούτια πείνας σε σκουπιδοντενεκέδες...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΗ ΕΣΤΙ.-
    ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΑ.
    ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ
    Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΟΙΝΩΝΟΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΙΤΟΣ,
    ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝ ΜΕΤΑΝΟΙΙΙΙΙΑ
    ΚΑΙ ΕΝ ΤΑΠΕΙΝΩΩΩΩΩΣΗ.
    ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΛΛΙΩΣ ...
    Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΗ ΕΣΤΙ...
    ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ Ο ΘΕΟΣ.
    Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ-
    ΕΜΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠ'ΟΛΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑΠΕΙΝΟΙ
    ΑΔΕΛΦΕ ΚΥΠΡΙΑΝΕ...
    ΧΩΡΙΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ,
    Ο ΚΥΡΙΟΣ ΔΕΝ ΔΙΔΕΙ ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΤΟΥ.
    ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΥΣ ΑΝΤΙΤΑΣΕΤΑΙ...
    ΤΙ ΤΑ ΚΑΝΕΤΕ ΟΛΑ ΠΟΛΥΠΛΟΚΑ.?
    ΝΑΙ,Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΡ.ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ
    ΤΑ ΕΙΠΕ ΚΑΘΑΡΑ...
    "ομολογία εν τω πυρί της φλογεράς μετανοίας".
    ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΝΑ ΤΟΝΙΣΕΙ
    ΠΩΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ,
    ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΤΑΝΟΗΜΕΝΗ ΚΑΡΔΙΑ...
    ΔΙΟΤΙ,ΟΝΤΩΣ ΠΟΛΛΟΙ ΦΛΥΑΡΟΥΝ,
    ΑΛΛΑ ΛΙΓΟΙ ΑΓΑΠΟΥΝ ΕΜΠΡΑΚΤΩΣ...
    ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΦΑΙΝΕΤΑΙ.
    ΟΧΙ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙ,ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ

    Αυτή είναι η κατά Θεόν σοφία. Και

    ΟΠΟΙΟΣ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ, ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝΙΚΑΝΟΣ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙ

    αυτά λέει η του κόσμου σοφία.
    -----------------------------

    ΧΩΡΙΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ,
    Ο ΚΥΡΙΟΣ ΔΕΝ ΔΙΔΕΙ ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΤΟΥ.

    Άνευ μετανοίας, ουδέ και ταπείνωσις
    (Κυπριανός Χ)
    -----------------------------------

    Κυπριανέ, θα σου κάνω την άκομψη ερώτηση:
    -Μόνος σου το κατέβασες αυτό το υπέροχο, ή το διάβασες κάπου;

    ΚΧ : Αν διαβάσεις ολόκληρη τη Μετάφραση των Ο΄ (αμετάφραστη) θα το μάθεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ Ο ΘΕΟΣ.
    Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ

    Ασφαλώς και δεν είναι. Κατ΄ άνθρωπον γράφω.
    (Κυπριανός Χ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Αδρεφέ ας πάμε στον Εσπερινό των Αγίων Πάντων τώρα να ανάψουμε ένα κερί και τα επίλοιπα μίαν άλλην στιγμούλαν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Κυπριανέ μου
    θα σε παραπέμψω στο Γιάννη το Βλογημένο του Κόντογλου, στο Ευλογημένο το Μαντρί του Κόντογλου, για μια εικόνα Ταπείνωσης
    Με εν Κυρίω αγάπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. ADELFE KYPRIANE,
    GIATI LETE PALI TA IDIA ME TA PARAPANW?

    TA DIABASAME.

    KALH METANOIA+
    KALH TAPEINWSH
    NA EXOUME OLOI MAS+
    AMHN.-

    THEOS AGAPH ESTI.-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. ...Δοξα σοι ο Θεος που ''στρωνει'' τετοιες συζητησεις και καταλαβαινουμε την απυθμενη διαφορα μεταξυ του πραγματικου και του εικονικου της αγαπης..οσο σκεφτομαι πως καποτε θα χρειαστει να πηδηξουμε απ'το ''τραινο της μεγαλης φυγης'',μονο και μονο γι'αυτην,καμμια προπονηση δεν με παρηγορει..

    ..ειστε ολοι σας υπεροχοι..

    ..γλυκα μου μπουρμπουληθρακια..(δε το λεω ειρωνικα)...

    ..και ευτυχως που η ερασμια ταξινομηση της γνωσης απ'τη μια(εικονικο),θα συνδραμει στην απελευθερωση της αγνοιας απ'την αλλη(πραγματικο)..

    ..Σαλογραια,κερασε μια δροσερη πορτοκαλαδα χωρις ανθρακικο στον Κυπριανο Χριστοδουλιδη η εστω λιοσπορα γιατι τ'αξιζει,παραυτα..

    Φιλια σ'ολους..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. @ Ανων.
    Για σπουργίτι τον περνάς τον Κυπριανό που νομίζεις οτι θα ξεχαστεί με σποράκια;
    ...........................

    Εμένα, πάντως, το "μπουρμπουληθράκια"

    ειρωνικά, ξε-ειρωνικά, ΠΟΛΥ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ!

    Αγαπημένο, τι μου θύμισες!

    Είχα πάρει μια γρια -σαν και μένα- φιλενάδα, που έκοβε τη φλέβα για κάποιους λόγους

    (πάντα υπάρχουν ΣΟΒΑΡΟΙ λόγοι για κόψιμο φλέβας, δόξα τω Θεώ, καΚή διάθεση να χουμε!):-)

    της χάρισα ένα μασούρι πλαστικό που έχει μέσα νερό και ειδική σαπουνάδα- από κείνα που πουλάνε στα περίπτερα για να κάνουνε τα πιτσιρίκια μπουρμπουλήθρες-
    και αφού βολευτήκαμε χαλαρά στα παγκάκια της πλατείας στα Ψηλαλώνια, αρχίσαμε και φυσάγαμε -σα βλαμμένα- τη σαπουνάδα, κάνοντας αναρίθμητες υπέροχες, διάφανες, ανάερες φούσκες που έσκαγαν στα μούτρα μας, σε ελάχιστα δεύτερα!

    (Και αλήθεια γιατί οι μπουρμπουλήθρες είναι στρογγυλές και όχι τετράγωνες;
    Διότι με το στρογγυλό σχήμα, εξοικονομείται ενέργεια λένε, αυτοί που γνωρίζουν, χιχιχι! )

    Μείναμε στο παγκάκι της πλατείας, χαζεύοντας το άγαλμα του Παλαιών Πατρών Γερμανού - ουδεμία σημασία μἀς έδινε-μείναμε για κάμποση ώρα, φυσώντας και ξαναφυσώντας και φτιάχνοντας αλλεπάλληλα σύννεφα με φουσκάκια!

    Μας πέρασε κάθε καημός,χαχανίζαμε, ξεχαστήκαμε.

    Όπως ακριβώς ξεχνιόμαστε και στα ηλεκτρονικά μας καφενεία, με τη βοήθεια των αδελφών ψυχών μας...

    Εν τέλει...το εμπέδωσα επαρκώς:

    Τα μπουρμπουληθράκια είναι λατρείαααααααααααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Μακρίνα μου
    προσπάθησα να ακούσω το τραγούδι αλλά...αντιστεκόταν , δεν κατέβαινε...και τα παράτησα...
    Σε ευχαριστώ πολύ πάντως...
    Βοήθεια και οι Αγιοι Πάντες σήμερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Αδελφοί, κοιτάξτε αυτό:
    π. Βασιλείου Θερμού από τα "Περάσματα στην απέναντι όχθη"

    Η μετάνοια ως αγάπη

    Η εμπειρία μας από τους ανθρώπους και από τον εαυτό μας μάς πληροφορεί ότι ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι μετανοούν παρουσιάζει μεγάλες ομοιότητες με τον τρόπο με τον οποίο οι ίδιοι άνθρωποι αγαπούν. Έτσι παρατηρούμε, ότι άνθρωποι οι οποίοι μπορούν να αγαπήσουν έντονα τον άλλον, μπορούν να μετανοήσουν και έντονα και ριζικά. Άνθρωποι οι οποίοι δυσκολεύονται να αγαπήσουν και είναι κάπως σφιχτοί και επιφυλακτικοί και ψυχροί και κλεισμένοι στον εαυτό τους, δυσκολεύονται και να μετανοήσουν.
    Επιπλέον, δεν είναι μόνο θέμα ποσότητας, αλλά και θέμα χρονικής συνέπειας. Άνθρωποι οι οποίοι αγαπούν, αλλά με αστάθεια, δηλαδή αφοσιώνονται όταν αγαπούν έντονα, αλλά μετά από λίγο καιρό αλλάζουν γνώμη, ψυχραίνονται, υπαναχωρούν, χάνουν την αγάπη τους. Άνθρωποι λοιπόν που αγαπούν με αστάθεια, μετανοούν και με αστάθεια. Δεν μπορούν να συνεχίσουν αυτή την ωραία πορεία, την οποία έβαλαν με την αρχή της μετάνοιας.
    Αυτές οι ομοιότητες οφείλονται στο γεγονός ότι η ποιότητα και η ποσότητα της μετανοίας ακολουθούν την αγαπητική δύναμη του ανθρώπου.
    Η Οσία Μαρία η Αιγυπτία, όταν εξομολογείται τη ζωή της στον γέροντα Ζωσιμά στην έρημο όπου την βρήκε εκεί, του λέει και μια λεπτομέρεια η οποία σοκάρει πραγματικά έναν πιστό που την ακούει σήμερα. Λέει: «Δεν πήγαινα μόνο για τα χρήματα με τους άντρες, αλλά πήγαινα και χωρίς χρήματα μερικές φορές, επειδή το ήθελα εγώ». Τόσο δηλαδή έντονη ήταν η σαρκικότητα και η δίψα για την απόλαυση. Αυτός ο τρόπος ζωής, που τον είχε και ο άσωτος (γι’αυτό μίλησα για ομοιότητα, ο καταφαγών σου τον βίον μετά πορνών), ο πολύ ελευθεριάζων, ο πολύ έντονος και σαρκικός, υποδηλώνει μια ισχυρή αγαπητική δύναμη μέσα στον άνθρωπο η οποία έχει διαστραφεί. Υπάρχει έντονη ικανότητα για αγάπη, αλλά αυτή η αγάπη έχει στραφεί ολοκληρωτικά στην απρόσωπη ηδονή, στην απρόσωπη ευχαρίστηση.
    Ένας άνθρωπος ο οποίος θεοποίησε σχεδόν την απόλαυση στη ζωή της, φτάνει σε σημείο, μετά την μεταστροφή της την θαυματουργική, να πηγαίνει στην έρημο, να μην βλέπει άνθρωπο για πάρα πολλά χρόνια και να ασκητεύει πάρα πολύ σκληρά, να τρώει ελάχιστα πράγματα που έβρισκε στη φύση, να ταλαιπωρεί το σώμα της πάρα πολύ σκληρά με την κακοπάθεια και να γίνεται αγνώριστη στην όψη. Πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος που αγαπά τόσο πολύ την απόλαυση την σωματική, να μεταπίπτει σε μια σκληρότατη, σχεδόν βασανιστική ασκητική ζωή;
    Αυτό, είναι ακατανόητο με οποιοδήποτε άλλο ερμηνευτικό σχήμα παρά μόνο με την υπόθεση ότι άνθρωποι με τόσο μεγάλη σαρκικότητα διαθέτουν πολύ έντονη αγαπητική δύναμη, η οποία είναι φθαρμένη από τα πάθη τα πολυχρόνια και έχει στραφεί αποκλειστικά προς τον έρωτα των σωμάτων. Με την μεταστροφή της Οσίας Μαρίας αυτή η αγαπητική δύναμη στρέφεται αποκλειστικά στο Θεό και της δίνει την δυνατότητα να κάνει τέτοια σκληρή άσκηση, που αν εμείς την κάναμε μία εβδομάδα και όχι τόσα χρόνια που την έκανε αυτή, δεν θα αντέχαμε, θα παθαίναμε μελαγχολία. Για να αντέξει κάποιος να το κάνει αυτό και να μην λυγίσει, αλλά να χαίρεται την συντυχία και την παρουσία του Θεού, σημαίνει ότι η αγαπητική δύναμη μέσα του είναι ισχυρότατη και στράφηκε όλη προς το Θεό.
    Η άσκηση είναι εφικτή μόνο διά της αγάπης. Και όποιος αγαπάει, είναι ικανός όχι μόνο για σκληρή άσκηση, αλλά και για ταπείνωση μεγάλη, ώστε να μην θεωρεί πως η άσκηση που κάνει είναι κάτι σπουδαίο. Όλη αυτή λοιπόν η σαρκικότητα έγινε αγάπη προς τον Θεό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. συνεχίζεται

    Μετά την πρώτη εμπειρική παρατήρηση, ας περάσουμε στον δεύτερο λόγο που, νομίζω, στοιχειοθετεί και στηρίζει αυτή την υπόθεση. Αν προσπαθήσουμε να αναλύσουμε την μετάνοια ως γεγονός, ως μια διαδικασία, παρατηρούμε ότι η μετάνοια απαιτεί εμπιστοσύνη. Μετανοώ, δηλαδή (το λέει η λέξη) σημαίνει αλλάζω νου, αλλάζω τρόπο σκέψης, γίνομαι καινούργιος άνθρωπος και επομένως αλλάζω πορεία. Άρα, δεν ακολουθώ αυτό που εγώ νόμιζα πριν ότι είναι το συμφέρον, το καλό για τη ζωή μου, αλλά παραδίδω τον εαυτό μου στο Θεό, για να με καθοδηγήσει Αυτός. Εφαρμόζω τις εντολές Του, τηρώ τις εντολές Του όπως ο Χριστός μας ζήτησε ο ίδιος, αν το θυμάστε στο Κατά Ιωάννην να τηρήσουμε τις εντολές του για να είναι «Αυτός εν ημίν κι ημείς εν Αυτώ».
    Τηρώ τις εντολές Του επειδή Τον εμπιστεύομαι. Παραδίδομαι πια στο Χριστό. Είναι φανερό ότι δεν μπορούμε να εμπιστευθούμε κάποιον εάν δεν τον αγαπάμε, μιλώντας βέβαια για εμπιστοσύνη υπαρξιακή, αν δεν του παρέχουμε τον εαυτό μας. Άλλες μικρές πράξεις εμπιστοσύνης της καθημερινής μας ζωής μπορούν να γίνονται και χωρίς αγάπη. Αλλά όταν πρόκειται να εναποθέσουμε τον εαυτό μας, την ζωή μας ολόκληρη που είναι μία και μοναδική, σε κάποιον, χρειάζεται αγάπη για να τον εμπιστευθούμε. Για να αυτοπαραδοθούμε σε αυτόν.
    Υπό αυτή την έννοια, η παράδοσή μας στο Θεό διά της μετανοίας είναι απάρνηση του εαυτού μας. Απαρνιόμαστε αυτό που εμείς ώς τώρα ξέραμε, αγαπούσαμε, βρίσκαμε λογικό, και εξερχόμαστε σε συνάντηση του Άλλου, του Θεού, κατά τον ίδιο τρόπο που ο Αβραάμ υπάκουσε τον Θεόν και εξήλθε εις συνάντησή Του. Θυμάστε την φράση-πρόσκληση που απηύθυνε ο Θεός στον Αβραάμ: «Φύγε από τα μέρη σου και από την συγγένειά σου, από την περιοχή, από την πατρίδα σου που είχες μέχρι τώρα, την Μεσοποταμία, και πήγαινε (στην άκρη του κόσμου τότε, για εκείνη την εποχή, με τα πόδια!), στην γη που θα σου δείξω».
    Αυτή η πρόσκληση του Θεού προς τον Αβραάμ, που ήταν τοπική βέβαια, φύγε από εδώ και πήγαινε εκεί, ήταν αλλαγή τόπου, ενώ για μάς επαναλαμβάνεται κάθε λεπτό, ως αλλαγή τρόπου, δηλαδή σαν να μας λέει ο Θεός: «Φύγε, άφησε αυτά στα οποία είσαι και έχεις μάθει, τον τρόπο που ζεις και κινείσαι και σκέφτεσαι στη σχέση σου με τους άλλους ανθρώπους και κάνε αυτό που σου λέω εγώ. Πήγαινε σε μια καινούργια χώρα, είναι καινούργια χώρα οι εντολές μου και εμπιστεύσου με».
    Αυτό αποτελεί αυταπάρνηση. Απάρνηση του εαυτού μας και όσων αγαπούσαμε και σε όσα είχαμε βολευτεί μέχρι τώρα. Η μετάνοια, λοιπόν, αποτελεί ένα γεγονός αγάπης, υπό την έννοια ότι εμπιστεύομαι τον Θεό να πάω στο άγνωστο υπό κάποια έννοια. Διότι η υπακοή στις εντολές του Χριστού είναι πορεία προς το άγνωστο σε κάποιο βαθμό. Δεν μπορώ να μην θυμηθώ στη συνάφεια αυτή εκείνο το γεγονός της θαυμαστής αλιείας, όταν τα ξημερώματα επέστρεφαν οι μαθητές κατάκοποι και άυπνοι, με άδεια τα δίχτυα τους και πολύ στενοχωρημένοι φυσικά. Και βλέπουν στην ακτή τον Χριστό, ο οποίος τους λέει: «Τί συνέβη;» «Κύριε δεν πιάσαμε τίποτα». «Καλά πηγαίνετε πίσω και ρίξτε τα δίχτυα σας σε εκείνο το σημείο». Θα μπορούσαν βέβαια να του πουν: «Κύριε, είμαστε έμπειροι ψαράδες, γνωρίζουμε αρκετά καλά, δεν νομίζουμε ότι θα πιάσουμε κάτι». Αυτό θα γινόταν αν σκέφτονταν ανθρώπινα.
    Αλλά η απάντηση του Πέτρου ποια ήταν; «Κύριε, είμαστε πολύ κουρασμένοι, είμαστε στενοχωρημένοι, δεν πιάσαμε κάτι, αλλ’ επί τω ρήματί Σου χαλάσω το δίκτυον». Αλλά επειδή το λες Εσύ θα ρίξω το δίχτυ εκεί. Μου αρκεί που το λες Εσύ. Νομίζω ότι περιττεύουν τα σχόλια για μια τέτοια πράξη αυτοπαράδοσης. Και μετά δεν μπορούσαν να το σηκώσουν, όπως θυμάστε και κάλεσαν και άλλους να βοηθήσουν γιατί ήταν γεμάτο ψάρια.
    Υπάρχει δυστυχώς μια μεγάλη μερίδα πιστών, ίσως και συστηματικά πιστών, που συμμετέχουν δηλαδή στη ζωή της Εκκλησίας με συνέπεια, οι οποίοι δεν μετανοούμε επαρκώς, διότι δεν θέλουμε να παραδοθούμε στο Θεό κατά βάθος. Δηλαδή θέλουμε η σχέση με τον Θεό να μη διαταράσσει τα δικά μας αυτονόητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. συνέχεια και τέλος.

    Ένα τρίτο στοιχείο που μας υποδεικνύει να συνδέσουμε τη μετάνοια με την αγάπη είναι το γεγονός εκείνο με την αμαρτωλή γυναίκα που προσέπεσε στα πόδια του Χριστού και τον άλειψε με μύρο. Μάλιστα, αυτό συνέβη στο σπίτι ενός Φαρισαίου ο οποίος δυσανασχέτησε και σκέφτηκε: «Αν ήταν προφήτης θα καταλάβαινε ποιά τον εγγίζει και δεν θα το δεχόταν». Τότε του απευθύνει το λόγο ο Χριστός και τον ρωτά: «Σίμων, να σου πω κάτι. Δύο άνθρωποι χρωστούσαν σε κάποιον, ο ένας μικρό ποσό και ο άλλος μεγάλο. Και εκείνος τους τα χάρισε και των δύο. Ποιός νομίζεις ότι θα τον αγαπήσει περισσότερο;» «Μα, φυσικά, αυτός που χρώσταγε τα πολλά». «Σωστά. Καταλαβαίνεις τώρα γιατί αυτή η γυναίκα μου δείχνει την ευγνωμοσύνη της; Διότι αισθάνεται ότι ευεργετήθηκε πολύ με τη άφεση των αμαρτιών της που λαμβάνει από μένα». Στρέφεται τότε στη γυναίκα και της λέει: «Συγχωροῦνται οι αμαρτίες σου».
    Εάν δεν πιστεύω ότι έχω πολλές αμαρτίες, δεν έχει μεγάλο νόημα για μένα το έργο της Θείας Οικονομίας, ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος και σταυρώθηκε και αναστήθηκε. Δεν μου χάρισε και πολλά πράγματα. Φοβάμαι ότι στο ασυνείδητό τους πολλοί χριστιανοί νομίζουν ότι θα μπορούσαν να είχαν σωθή και χωρίς τον Χριστό.
    Αυτό που θάθελα να τονίσω με αυτό το τρίτο σημείο είναι ότι αποτέλεσμα της μετάνοιας έρχεται η ευγνωμοσύνη, που είναι μορφή της αγάπης. Αλλά και προσκομίζουμε τη μετάνοια μας ως αγάπη προς Αυτόν. Η αγάπη, δηλαδή, είναι και αποτέλεσμα και αίτιο της μετάνοιας.
    Δεν ξέρω πόσο η αγωγή μας, στην οικογένεια και στην Εκκλησία, έχει επικεντρώσει στη μετάνοια ως διαδικασία αγάπης.
    Ακούστε τώρα ένα μικρό απόσπασμα από τον διάλογο που έκαμε η γυναίκα αυτή με τον έμπορο του μύρου, όπως τον φαντάστηκε ποιητική αδεία ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ώστε να καταλάβετε πώς σκέφτονταν και αισθάνονταν οι Πατέρες μας:
    «Θέλω να μου δώσεις το καλύτερο μύρο που έχεις, όσο και να κοστίζει». Αυτός τη ρωτάει περισσότερα γιά νά καταλάβει για πού προορίζεται, αλλά αυτή τον κόβει: «Σε παρακαλώ, δεν ήλθα εδώ για να κουβεντιάσουμε, μόνο δώσε μου το καλύτερο να φύγω γιατί βιάζομαι, θέλω να συναντήσω τον αγαπημένο μου». Απαντά ο μυροπώλης: «Βλέπω το κόστος του μύρου που ζητάς και θαυμάζω. Ποιός είναι αυτός που αγαπάς τόσο πολύ; Κοντεύεις να με κάνεις να τον αγαπήσω κι εγώ».
    Αποκρίνεται λοιπόν η γυναίκα: «Τι με πιέζεις, άνθρωπε, να σου πω ποιος είναι; Δεν βλέπεις πώς καίγεται η καρδιά μου να τον συναντήσω και φοβάμαι μήπως περάσει ο καιρός και δεν προλάβω; Μου φαίνεται πως σε κανέναν κάτοικο αυτής της χώρας δεν είναι άγνωστα όσα έκαμα μολύνοντας άλλους με την πορνεία. Και μόλις είδα αυτόν τον άγιο ιατρό που φάνηκε στη γη, παρευθύς η ψυχή μου δουλώθηκε και έγινε αιχμάλωτη σ’ αυτόν, διότι είδα τα πολλά θαυμαστά που επιτελεί. Αμαρτωλούς δέχεται, τελώνες πλησιάζει, δεν οργίζεται και δεν αποδιώχνει εκείνους που καταφεύγουν σ’ αυτόν».
    Ολόκληρη η ορολογία αυτού του λόγου είναι ερωτική, για τον Μεγάλο Αγαπημένο. Οι Πατέρες, όταν μιλούν για μετάνοια, εννοούν την ενεργοποίηση της αγαπητικής δύναμης του ανθρώπου, η οποία και μόνη είναι ικανή να υπερνικήσει τη φαύλη δύναμη της συνήθειας. Διότι γνωρίζετε καλά πως είναι σκληρός ο αγώνας να υπερνικήσουμε τους πειρασμούς του κόσμου αλλά και του πονηρού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Ανώνυμε
    με το καταπληκτικό κέρασμα, κατάλαβα πολύ καλά γιατί αγαπάς τον π. Βασίλειο Θερμό.
    ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΡΑΣΜΑ.
    Ο Κύριος να σου ανταποδώσει χιλιοπλασίως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. ΜΑ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ,
    ΠΩΣ ..ΕΠΕΙΔΗ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ,
    ΜΕΤΑΝΟΩ...ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΩ
    1Ν ΧΑΡΑ,
    2Ν -ΝΑ ΤΟΥ ΑΠΟΔΕΙΞΩ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΑΥΤΗ ΕΜΠΡΑΚΤΩΣ ΚΑΙ
    3Ν-ΟΤΙ ΝΑΙ,ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΠΙΑ ΝΑ ΠΕΦΤΩ ΣΤΙΣ
    ΑΜΑΡΤΙΕΣ,ΜΕΤΑΝΟΗΣΑ,
    ΑΛΛΑΖΩ ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ...
    ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ Η ΑΓΑΠΗ ΚΙΝΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ...
    ΕΠΕΙΔΗ Σ'ΑΓΑΠΩ
    ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΣΤΕΝΑΧΩΡΩ.
    ΕΠΕΙΔΗ ΣΆΓΑΠΩ ΣΟΥ ΛΕΩ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ
    ΚΑΙ ΑΥΤΗ Η ΑΓΑΠΗ
    ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΔΥΣΑΡΕΣΤΕΙ,ΕΝΙΟΤΕ,
    ΕΝ ΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ...
    Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ'ΟΛΑ
    ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ.
    ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
    ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΗΛΕΝΔΕΤΑ-
    ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΟΥΝΤΑ ΔΟΧΕΙΑ...
    ΜΙΑ ΨΥΧΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΑ ΤΑΠΕΙΝΗ
    ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
    ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
    ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΔΙΑΡΚΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ
    ΓΙΑ ΟΛΑ...

    ΔΕΝ ΕΙΠΕ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ.
    ΑΠΛΑ,
    ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ.
    ΟΧΙ.
    Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΑΓΑΠΗ.
    ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ "θεοι κατα Χαριν"μονο δια της μετανοιας που θα μας οδηγησει στην αγαπη,μπορουμε να γινουμε και μεις Η αγαπη,δηλαδη αγιοι...
    χωρις ομως να το ξερουμε.
    ενας αγιος δεν ξερει καν οτι ειναι αγιος
    και μαλιστα νιωθει ο χειροτερος ολων...
    και ετσι δια της ταπεινωσεως,Χαριτώνεται..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Κάποιες μικρές, ίσως σημαντικές αλλά μπορεί και ασήμαντες, προσθήκες.

    1) ΜΑ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ,
    ΠΩΣ ..ΕΠΕΙΔΗ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ,
    ΜΕΤΑΝΟΩ...ΓΙΑ ΝΑ ... ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ.

    1α) Τίποτα δεν εννοείται. Ο Θεός είναι αγάπη για τον Θεό. Για τον άνθρωπο είναι μετάνοια και όπου μετάνοια, ίσον : Μετά του νοός, δηλαδή μαζί με τον κεκαθαρμένο και φωτισμένο κατά Χάριν - και μαζί με την Χάριν - νουν. Που δεν σημαίνει βεβαίως αλλαγή του τρόπου ή στάσης ζωής - προσφιλής νεοορθόδοξη έκφραση.

    Σημαίνει τήρηση των εντολών, σημαίνει έμπρακτη, αδιάλειπτη και συνεχής εξομολογητική μετάνοια (είναι το "δια του βαθέος φόβου του Θεού εν τω πυρί της φλογεράς μετανοίας" του Γέροντος Σωφρονίου), διαρκής επίκληση του ονόματος του Ιησού Χριστού, εν αγίω Πνεύματι εκπορευομένου εκ του Πατρός, δια να φανερωθή η του Θεού αγάπη ως η τω όντι μετάνοια του ανθρώπου και αυτό που εστί η όντως Αγάπη.

    2) "άνθρωποι με τόσο μεγάλη σαρκικότητα διαθέτουν πολύ έντονη αγαπητική δύναμη"

    2α) Η σαρκικότητα του ανθρώπου δεν φανερώνει την πολύ έντονη "αγαπητική δύναμη" που κρύβουν μέσα τους. Ο εν σαρκί άνθρωπος κρύβει μέσα στα σωθικά του την εκ Θεού ελεύθερη (αυτεξούσιον) προαίρεση : Την εξ αγάπης δημιουργία. Η του Θεού αγάπη δημιούργησε και τον κόσμο και τον άνθρωπο. Δεν αγαπά ο άνθρωπος τον Θεό. Ο Θεός αγαπά τον άνθρωπο και μόνο εν μετανοία μπορεί ο άνθρωπος να ανταγαπά τον Θεό. Εκ Θεού η αγάπη. Ο Θεός παρέχει την αγάπη, διότι είναι αγάπη, και ο άνθρωπος ανταποκρίνεται δια της μετανοίας. Η μετάνοια δεν είνα πράξη μιας στιγμής. Είναι πράξη και προσφορά μιας ολόκληρης ζωής. Δεν έχει ποιοτικό ή ποσοτικό μέγεθος, διότι ο Θεός δεν υπόκειται σε μεγέθη προσδιορίσιμα από τον άνθρωπο. Ή έχουμε μέσα μας τον Θεό και ανταποκρινόμαστε στη φανέρωσή του ή δεν τον έχουμε. Οπότε, κατά τις απαιτήσεις των κοινωνικών συμβάσεων, πότε θα δείχνουμε πλεόνασμα αγάπης και άλλοτε θα
    μειώνουμε τις εντάσεις μετανοίας μας.

    Αν η πίστη μας είναι λίγη, είναι διότι η μετάνοιά μας δεν είναι πλήρης και εν πάση. Άρα, πάσχει και η νομιζόμενη αγάπη μας. (Σημ. Ο πάπας μας χαρακτήρισε "ελλειματικούς" στην πίστη. Προφανώς, μας κρίνει από την πληρότητα της δικής του μετανοίας. Εκ του περισσεύματος της αγάπης, λοιπόν, έγινε η 4η Σταυροφορία, η περίφημη νύκτα του αγ, Βαρθολομαίου και στήθηκε η Ιερά Εξέταση, για να περιοριστούμε σε μερικά δείγματα της καθ΄ όλου μετανοίας και πίστεως).

    3) Οι Πατέρες, όταν μιλούν για μετάνοια, εννοούν την ενεργοποίηση της αγαπητικής δύναμης του ανθρώπου

    3α) Όταν οι Πατέρες μιλούν για μετάνοια, μιλούν για την αίσθηση και τη γνώση του εκπεσμού μας
    : Την υποκατάσταση του αφθάρτου από το φθαρτό, του αιωνίου από το εφήμερο, από τον σκοτασμό της αμαρτίας.

    Όταν η εφήμερη ηδονή υποκαθιστά την αιώνια και ο άνθρωπος νομίζει ότι θα αλλάξει η ζωή του με την "αγαπητική δύναμη", κοροϊδεύει τον εαυτό του και τους γύρω του. Αν δεν προηγηθεί η γνώση της αμαρτίας ως αίσθηση της οδύνης, ο άνθρωπος δεν συνέρχεται. Μένει χωρίς επίγνωση και άνευ συναισθήματος, αν και αυτά μπορεί εύκολα να τα φακλκιδεύσει.

    Η γνώση της αμαρτίας ως πραγματικής - έμπρακτης και βιωματικής - αίσθησης οδύνης, γεννά τη μετάνοια και από αυτή τίκτεται η συναίσθηση της αιωνίου ηδονής, η επίγνωση του αφθάρτου της ζωής, και ο άνθρωπος ομολογεί : "Άσω τω Κυρίω εν τη ζωή μου, ψαλλώ τω Θεώ μου έως υπάρχω".

    Η δύναμη της αγάπης που κρύβεται στον άνθρωπο, ενεργείται - ή παραμένει ανενέργητος από αυτόν - δια της μετανοίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Κύριε Χριστοδουλίδη Κυπριανέ
    Ευχαριστώ εκ καρδίας για την τοποθέτηση.
    Να έχεις υγεία και δύναμη εν Κυρίω, διότι...ΠΑΣΑ ΔΟΣΙΣ ΑΓΑΘΗ ΚΑΙ ΠΑΝ ΔΩΡΗΜΑ ΤΕΛΕΙΟΝ, ΑΝΩΘΕΝ ΕΣΤΙΝ
    ΕΚ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. SYGNWMH ADELFE KYPRIANE
    ALLA DEN EIPA/EGRAPSA KATI DIAFORETIKO
    WS PROS TO NOHMA.
    ENNOEITAI PWS OTAN YPARXEI AGAPH EMPRAKTH
    STON XRISTO MAS,
    YPARXEI EMPRAKTWS KAI H METANOIA KAI H TAPEINWSIS KAI OLOS O EN XRISTW- TROPOS ZWHS+SKEPSHS,
    GENIKA...

    SYGXWRESTE ME
    A+

    ΑπάντησηΔιαγραφή