Αγαπημένο μου, οφείλω να σου ομολογήσω ότι τρελαίνομαι για παροιμίες!
Λοιπόν, μια από τις παροιμίες που έμαθα πρώιμα, ήταν και η ανωτέρω γραφείσα, η συμβουλεύουσα:
-Ή μικρός μικρός παντρέψου, ή μικρός καλογερέψου!
-Εν μέσω τέτοιας οικονομικής κρίσης, μανδάμ Σαλογραία, κάθεσαι και γράφεις για παντρειές πρώιμες;
Σάλεψες, τελείως, κακομοίραααα;
-Δε σάλεψα καθόλου και παρακαλώ, μεγαλύτερος σεβασμός προς το ...γεράματο, όχι άϊντε άϊντε, με βλέπεις που μιλάω σαν πεταλουδίτσα, και ξεχνάς ότι ανάμεσά μας, κυλάει ένας Ρουβίκωνας που μας χωρίζει, για Όνομαα...
Ο σεβασμός προς τους γέρους,τη νεολαία π ο τ έ δεν την έβλαψε!
Τι λέγαμε; α ναι!
Ότι είναι καλό να μικροπαντρεύονται τα παιδιά, το κήρυξε και ο Αγιάννης ο Χρυσόστομος!
-Το είπε και αυτός;
-Μάλιστα το είπε!
Δε θυμάμαι, πού- ρώτα το γκουγκλ- αλλά εγώ κάποτε το διάβασα!
Το διάβασα και θαύμασα!
Έγραφε ο άγιος ο θεοφώτιστος(σε ελεύθερη, σαλογραιϊκή απόδοση το δίνω):
-Άμα γίνει η κόρη σου δώδεκα χρονών, και ο γιος σου δεκαπέντε και αρχίσει και τους γαργαλάει πολύ το ...πουλί τους, και τους ανεβαίνουνε οι ορμόνες και τους μαστιγώνουνε τον εγκέφαλο, και αρχίσουνε και λυσσάνε για ...εξ, ..εξ,...εξ , να τους παντρεύεις, και αντί για ένα γιο ή μια κόρη, να ταίζεις δυο παιδιά( τη νύφη ή και το γαμπρό που θα πάρεις αναλόγως)
Στο είχα πεί, όταν ήσουν 15χρονο, και θυμάσαι πώς γούρλωσες τα μάτια;
Με ρώτησες τότε:
-Μανδάμ, είσαι τρελή;
-Είμαι απόλυτα ΛΟΓΙΚΗ!
Το ΣΥΣΤΗΜΑ είναι το ΤΡΕΛΟ!
Το σύστημα, που σας λέει σατανικά:
Δε γίνεται να παντρευτείς 15 χρονώ...είσαι π ο λ ύ μικρός, δεν έχεις την οικονομική δυνατότητα, δεν έχεις την ωριμότητα- μωρέ δεν πάτε να κουρεύεστε συμπούπουλοι, λέω καλύτερα!
-Τα είδαμε τα καζάντια μας με την οικονομική δυνατότητα και την ψυχολογική (αν)ωριμότητα..
Και λέει ο δύσμοιρος ο μπαμπάς, με συνωμοτικό ύφος στον τάλανα γιο:
-Πήγαινε παιδί μου, σε κανα μπουρδέλο -εκεί στη Σαχτούρη- να πάρεις εμπειρία να γίνεις Άντρας... ή καλύτερα(επειδή μπορεί να κυκλοφοράνε και κίνδυνοι...) παραμύθιασε καμιά συμμαθήτριά σου να σου ..."κάτσει", να πάρεις εμπειρία, να γίνεις Άντρας(!)
-ΜΟΥΤΖΕΣ ΚΑΙ ΤΥΦΛΕΣ!
-ΜΟΥΤΖΕΣ ΚΑΙ ΤΥΦΛΕΣ!
Σαλογραία
Φοβερή η ανάρτηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει δίκιο ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος!!!
Φυσικά!!!
Δεν διαφωνώ μαζί σου αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να το εφαρμόσω γιατί ούτε μόνιμη δουλειά έχω - δηλαδή δεν έχω καθόλου τώρα- ούτε έχω βρει κάποιο πρόσωπο που να μπορώ να συννεοηθώ μαζί του...οπότε μηδέν εις το... πηλΉκιον!
Ανατρεπτική η πρόταση, πρακτική χωρίς αμφιβολία. Δύσκολη στην εφαρμογή καθώς αντιβαίνει στην (σημερινή) πεπατημένη γονέων και παιδιών. Ακόμα πιο δύσκολη διότι σε αυτή την ηλικία τα παιδιά δεν έχουν συνήθως ωριμότητα και τη δυνατότητα ανεξαρτησίας. Και ως γνωστόν η αδιάκριτη ανάμιξη των γονέων στη ζωή του νέου ζευγαριού οδηγεί σε συμφορές...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι για να πετύχει μια τέτοια συνταγή χρειάζονται αθώα, αγνά παιδιά και άγιοι γονείς. Εσείς τι λέτε;
Το ποστάκιον το καταλαβαίνω,
ΑπάντησηΔιαγραφήεκείνη η φωτο με μπερδεύει...
Λατρεμένο μου Ζωντανό Ιστολόγιο,
ΑπάντησηΔιαγραφήθα συμφωνήσω με την τελευταία σου πρόταση, τη θεωρώ τη σωστότερη.
Για να πετύχει αυτή η συνταγή, χρειάζονται αθώα, αγνά παιδιά και άγιοι γονείς.
Προσωπικά, ήμουν πρόθυμη να μεγαλώσω άλλα δυο κοριτσάκια και ας μην εργάζονταν ακόμα και ας ήταν και πάμφτωχα ...
όμως, όταν το έθεσα ευθέως το ζήτημα, με χλεύασαν άγρια και τα καλά μου αγόρια, και ο συνετός μου ο σύνευνος.
Μου είπαν ότι λωλάθηκα εντελά, που τονίζει και ο γιος του φίλου, του Σάββα...
Η σαλεμένη, τότε, εμπρός σε αυτό το φιλικό...κράξιμο, ως σεμνή και παραδοσιακή σύζυγος, οπισθοχώρησα ένα βήμα πίσω, και ξαναχώθηκα ολόκληρη μέσα στην κατσαρόλα μου.
Όμως...άντε...χλευάσαν εμένα.
Να το πάρει το ποτάμι!
Μα και τον Αγιάννη ΧΡυσόστομο που λέν πως τον ευλαβούνται;
-Πικράθηκα!
-Άλλες οι συνθήκες σήμερα, είπανε.
-Άλλες;
Έχετε βεβαιότητα;
Και να σου πω, λατρεμένο μου ΖΩΝΤΑΝΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ, οι τσιγκάνοι που τα παντρεύουνε δωδεκάχρονα
(είχε ο Θεοδωράκης ο δημοσιογράφος τις προάλλες, στην τυφλεόραση ένα σχετικό θέμα και το χάζεψα, μα τι χαρούμενη ήταν εκείνη η δωδεκάχρονη τσιγκανοπούλα που θα παντρεύονταν...)
οι τσιγκάνοι, ρωτώ, που τα νοικοκυρεύουν δωδεκάχρονα τα κορίτσια-και λίγο παραπάνω τα αγόρια τους- ήθελα να ήξερα, τι ποσοστά διαζυγίων διαθέτουν;
Βέβαια, οι τσιγκάνοι δεν είναι το υπόδειγμα, διότι δεν διαθέτουν την Πίστη.
Τώρα που τα συζητάμε, θυμάμαι έναν Ινδό στην Αμερική που έκανε το διδακτορικό του.
Του έστειλαν οι γονείς του πριν κάμποσα χρόνια μια φωτό μιας νέας και ωραίας κοπέλας.
Του είπαν:
-Εμείς αυτή τη διαλέξαμε για σένα.
Τι λές;
-Εντάξει! Την παίρνω! Τυλίξτε την!
Απάντησε σεμνά, ταπεινά και χαρωπά ο Ινδός, που ο μπαμπάς του ήταν Χαλίφης.
Την πήρε στην Αμερική, την παντρεύτηκε, σπουδάζαν παρέα και αγαπημένα...έκαναν και Ινδάκια...
Εκεί βέβαια, δεν ήταν πρώιμος ο γάμος.
Απλά, ξεκίνησε με φωτογραφία,όπως γινόταν στις ΝΥΦΕΣ της Καρυστιάνη που σκηνοθέτησε ο Βούλγαρης και ο Σκορτσέζε.
Ξέφυγα όμως, απ'το θέμα.
Χρειάζεται αρετή και τόλμη η φύλαξη της Παρθενίας.
Στην Τουρκοκρατία, τα νύμφευαν τα αγόρια δωδεκάχρονα για να μην τα πάρουν οι Γενίτσαροι.
Τη σχετική εμπειρία του παππού του, την περιγράφει καταπληκτικά ο Βιζυηνός στο "Το μόνον της ζωής του ταξίδιον"
Ο καθένας αυτή την ιστορία θα πρέπει να τη διαβάσει.
"Το ποστάκιον το καταλαβαίνω,
ΑπάντησηΔιαγραφήεκείνη η φωτο με μπερδεύει..." είπε ανώνυμος.........
........................
Δώσε βάση, ω τέκνον μου, τεκνό!:-)
Μέσα στο ποστάκιον υπάρχει η φράση ΜΟΥΤΖΕΣ ΚΑΙ ΤΥΦΛΕΣ.
Λοιπόν τα χέρια της κοπέλας με τα γάντια με παραπέμπουν προς ΜΟΥΤΖΕΣ...ενώ το κράνος που φορεί πάνω στο κεφάλι και στα μάτια της με παραπέμπουν προς ΤΥΦΛΕΣ,διότι αυτό το...πώς το λένε ντε, το cyber sex -Παναγία μου, τελείως θα τα αποβλακώσει τα δόλια σήμεραααα, χειρότερα απο ΜΟΥΤΖΕΣ ΚΑΙ ΤΥΦΛΕΣ.
Με πιάνεις;
Αγαπητή Ανώνυμη ψυχή
ΑπάντησηΔιαγραφήπου ούτε δουλειά έχεις ούτε πρόσωπο να συνεννοηθείς, άμα θες ΠΙΣΤΕΨΕ με...
Επίρριψον επί Κύριον την μέριμνάν σου, αλλά ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΠΙ ΚΥΡΙΟΝ...και αυτός σε διαθρέψει, διότι...πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν , οι δε εκζητούντες τον Κύριον, ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού.
Κάνε θέμα ζεματιστής προσευχής και το θέμα του συντρόφου.
Αν πιστεύεις ότι ΕΚΕΙΝΟς ΜΠΟΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ άκρη ΤΗΣ ΓΗΣ, ΝΑ ΣΟΥ ΣΤΕΙΛΕΙ ΤΟ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΠΡΟΣΩΠΟ, ΘΑ ΣΟΥ ΤΟ ΣΤΕΙΛΕΙ!
Έχω ζήσει ΤΕΤΟΙΑ ΘΑΥΜΑΤΑ.
Βέβαια, συν Αθηνά και χείρα κίνει!
Βγες και λίγο από το σπίτι.
Συνάντησε ανθρώπους του Θεού, βρίσκονται και σε εκκλησίες και σε μαναστήρια και σε βιβλιοθήκες, και σε φιλικά σπίτια, μπορεί και σε μπαρ
(δεν παίρνω όρκο για τα μπαρ, δεν έχω πάει!) :-)
Κουνήσου!
MOOVE! που λένε και στα ξένα...
ΜΟΥΤΖΕΣ ΚΑΙ ΤΥΦΛΕΣ cyberΣΑΛΟΓΡΑΙΑ ΜΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήκι ακόμα κλαψογελάω.
Το ποστάκιον έπεσε στα cyberμάτακια των εφήβων του σπιτιού μου και η ατάκα τους με κρέμασε πάλι τη δόλια μανα:η σαλεμένη τη ΣΑΛΌΓΓΡΑΙΑ διαβάζει πάλι...
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ;;
ΥΠΟΜΟΝΗ ΑΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ!
Η ΣΤΕΛΑ ήμουν που είχα απορίες με τη φωτο.
EXEI DIKIO FYSIKA O AGIOS IWANNHS XRYSOSTOMOS
ΑπάντησηΔιαγραφήOMWS OLA OSA LENE OI PATERES
DEN ISXYOUN -FYSIKA-GIA OLOUS!!!
PREPEI NA YPARXEI DIAKRISH,
DIOTI DEN EINAI OLOI ETOIMOI=WRIMOI
NA FTIAXOUN OIKOGENEIA.
AN YPARXEI AGAPH XRISTOU
KAI EN XRISTW ZWH,
OLA KALA.
OTAN OMWS DEN YPARXOUN PNEYMATIKES VASEIS
ASTA NA PANE...
OSO GIA TO KALOGERILIKI
TELEYTAIA...PISTEYW,META AP'OSA EIDA
IDIOIS OMASSOI-DYSARESTA DYSTYXWS-
OTI KALO EINAI
H DOKIMASIA PRIN THN MOAXIKH KOURA
PREPEI NA EINAI TOYLAXISTON 20 XRONIA.
NA DOKIMASTEI O DOKIMOS MONAXOS
-OPWS GINONTAN PALIA ALLWSTE-
SE OLA TA GERONTIKA-MEGALOYS->HLIKIWMENOYS TOUS EKANAN MEGALOSXHMOUS.-
NA DOKIMASTEI LOIPON
AN ANTEXEI
STHN YPAKOH
STHN AKTHMOSYNH
STHN PARTHENIA
KAI STO MONAXIKO TYPIKO GENIKA+STOUS ORKOUS
THS KOURAS...
SYGXWRESTE ME
OI EPOXES ALLAKSAN
KAI OI ANTHRWPOI
XALASAN....
+EULOGHSON+
a+
Στελάκι μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΠΟΜΟΝΈΕΕΣ! :-)
Ευχαριστώ πάντα για την αγάπη!
a+
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν το θίξαμε το δεύτερο μέρος της παροιμίας, επισήμως, πάντως και γω αν πήγαινα ποτέ μου σε μοναστήρι θα ήθελα να με έχουν ΙΣΟΒΙΩΣ δόκιμη και να πάρω το σχήμα λίγο πριν πεθάνω ώστε να έχω μια μικρούτσικη σιγουριά ότι δεν θα προλάβω να το βεβηλώσω με την αναισθησία μου...
SYMFWNW APOLYTWS SALOGRAIA
ΑπάντησηΔιαγραφήKAI gw TO IDIO EXW PEI...!!!
DOKIMH EWS TO PARA 5....
DIOTI DEN EIMAI AKSIA NA FORESW KAI TO TIMHMENO RASSO...
+EULOGHSON
A+
Διάβαζα στο "Χρυσοστομικό Άμβωνα", 3ο τεύχος ότι ο γάμος είναι ένα λιμάνι σωφροσύνης για όσους θέλουν να τον χρησιμοποιήσουν σωστά. Εκείνο το σημείο όπου στάθηκα είναι: "Τίποτε ας μην είναι στη γυναίκα τιμιώτερο από τον άνδρα της και τίποτε στον άνδρα προσφιλέστερο από τη γυναίκα του. Αυτό συγκροτεί τη ζωή μας, η ομόνοια της γυναίκας προς τον άνδρα, αυτό συγκροτεί όλο τον κόσμο".
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυδέν σχόλιον. Τα είπε όλα σε μια πρόταση ο θείος Χρυσόστομος.
Δ
Αγαπητό Δ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτσι θα έπρεπε να είναι αλλά...στην π ρ ά ξ η οι τερατώδεις εγωκεντρισμοί εκατέρωθεν καταστρέφουν τη σχέση...ακόμη και "χριστιανικών" ζευγαριών σήμερα.
Κρίμα που δεν ήταν παντρεμένος ο Αγιάννης ο Χρυσόστομος.
Μπορούμε να υποθέσουμε ότι η γυναίκα του δεν θα είχε το παραμικρό παράπονο από την αγάπη του! :-)
Η διαφύλαξη της παρθενίας στον άνθρωπο είναι πολύ σπουδαίο πράγμα κατα την γνώμη μου!Κατά άλλους θεωρείται βλακεία ,καθώς πιστεύουν οτι η ζωή χωρίς ''εμπειρίες'' δεν 'εχει νόημα...
ΑπάντησηΔιαγραφή''Πώς θα βρείς τον καλό σύντροφο άν δεν δοκιμάσεις πέντε έξι;'' ή ''κι άν δεν σου πετύχει καλός απ΄την αρχή...με την πείρα όμως μπορείς και διαλέγεις καλύτερα...''
Πόσο λάθος είναι όλο αυτό!Αυτή δυστυχως είναι η λογική του σήμερα και οι νέοι φτάνουν στα 20 έχοντας δοκιμάσει τα πάντα και είναι τόσο κουρασμένοι ψυχολογικά και ερωτικά που νιώθουν σα να τα έχουν όλα δοκιμάσει κι απο τη ζωη τους δεν περιμένουν τίποτα....
Φτάνουν ,καλή μου Σαλογραία ,απο τις προγαμιαίες σχέσεις να έχουν κουραστεί τόσο πολύ που στον ευλογημένο γάμο τους να μην έχουν όρεξη να προσφέρουν τίποτα...ούτε το σώμα τους ούτε την ψυχή τους...και καταλήγουν στο διαζύγιο...
Αλλά και πνευματικα να το δεί κανείς...ο Θεός ευλογεί το ''μετα γάμο'' βιο και τη μετα γάμο συνενωση...είναι ζευγαρια που έχουν εξαντληθεί τόσο πολλα χρόνια πριν το γάμο και όταν παντρεύονται δεν μπορουν να κάνουν παιδιά...γιατί πριν δεν ήθελαν και προφυλασονταν και όταν ήθελαν -γιατί να μην κάνουμε Ο,ΤΙ θέλουμε ΟΠΟΤΕ θέλουμε- δεν ερχόταν το παιδί...κι όλο αυτό να μην το δούμε σα θεική παρέμβαση για μετάνοια και συντριβή για τον πρότερο βίο;
Δεν ξέρω αν θα παροτρυνω τα παιδιά μου να παντρευτουν νωρίς, αλλά για την αξία της παρθενίας θα τους μιλήσω σίγουρα εν καιρω...τώρα για το αν έχει δίκιο ο Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος χωράει αμφιβολία;
...Αν έχουν κάλεσμα για τον μοναχικό βίο ...τί να πω...υπάρχει μεγαλύτερη ευλογία απο αυτό;μεγάλη η τιμή....
Καλησπέρα σε όλους σας...Σωτηρία.
Σωτηρία μου
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνώ μαζί σου.
Επειδή μιλάω με πολλά νέα παιδιά, τα βλέπω αυτά.
Είναι 25 και νιώθουν σαν 65 επειδή έχουν ξοδευτεί παραβαίνοντας τις εντολές του Κυρίου, και από την άλλη βλέπεις παππούδες και είναι οι ψυχούλες τους σαν αθώων δεκάχρονων...
Δυστυχώς, δεν γίνονται κατανοητά αυτά με εξηγήσεις.
Αν σε κάποιον -λόγω αγαθής προαίρεσης-δοθεί κάποιος φωτισμός και εννοήσει, θα προφυλάξει την ψυχή του απο ΠΟΛΥ ΜΑΤΑΙΟ ΠΟΝΟ.
Αν δεν εννοήσει, θα μάθει ΔΙΑ ΤΗΣ ΣΚΛΗΡΑΣ ΟΔΟΥ, όπερ απεύχομαι μεν, πλην...θα συμβεί διότι...όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος που λέει και το ρητό.
Σε ασπάζομαι εν Κυρίω
Αγαπητη μου γραία, χωρίς Χριστό και από τα 10 να παντρευτείς παρθενία δεν θα έχεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο χωρίο μας οι νέες παντρεύονται κατα μέσο όρο 17-20 χρονών κι όμως ματωμένο σεντόνι δεν βλέπουμε.
Και τα περισσότερα πρωτότοκα γεννιουνται 2-3 μήνες μετά τον γάμο των γονιών τους.
Και ακριβώς επειδη τ΄όνειρο κάθε νέας και νεου είναι ο γάμος, 4-5 χρόνια πριν αρχίζουν την "προετοιμασία".
Τα θετικά του ''μικρός -μικρο΄ς παντρέψου'', εκτός εκκλησίας, είναι κυρίως δημογραφικά.
Όταν είσαι 30 χρονών και έχεις ήδη παιδιά 12 χρονών, λες δεν κάνω κι ένα τρίτο.
Έτσι έχουμε αρκετές τρίτεκνες και πολύτεκνες.
Και κάτι άλλο που έχω παρατηρήσει είναι ότι όταν παντρευεσαι μικρός δεν βάζεις τόσες προυποθέσεις. Αγόρια και κορίτσια που στην Αθήνα, και ειδικά σε εκκλησιαστικούς κύκλους θα είχαν πολύ μικρές πιθανότητες να αποκατασταθούν, χοντρές, ἀσχημες, άνεργοι, ημιαλκολικοί κ.α. εδω δεν έχουν κανένα προβλημα να βρουν έτερον ήμισυ.
Πἀντως έχεις βρει έναν θαυμαστη των ιδεών σου.
Τον σύζυγό μου! Οποίος είχε βάλει date line, τα 30 για το γάμο του, όπως κι έγινε.
Τώρα υποστηρίζει τα 25.
Λες να περνάει τόσο καλά;
Και μόλις του είπα για τις ιδέες τις δικές σου και του Χρυσοστόμου, είπε" μη μου θυμίζεις το λάθος που έκανα!(και δεν παντρευτηκε νωρίτερα).
Γι αυτό πες σε αυτούς που γελάνε μαζί σου, ότι μπορει να έρθει καιρός που θα κλαινε!
Μαρίνα
Μαρίνα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτό με το ματωμένο σεντόνι, αρχικά, με έκανε και κάπως ένιωσα...
Υπάρχουν ακόμη τέτοια έθιμα με...ματωμένα σεντόνια;
Κάπως αγριεύτηκα μέσα στη νύχτα...εμπασπεριπτωσ'είναι ηλίου φαεινότερον ότι ο καλός σου σύντροφος, συνειδητοποιεί την ευλογία της πιστής γυναίκας και μετανοεί που δεν την βρήκε νωρίτερα. :-)
Το άλλο που έχει καταλάβει η ταπεινότητά μου, σε σχέση με την ατάκα που ακούω:"δεν είμαι ώριμος για γάμο"έχω να πώ ότι ΟΣΟ ΔΕΝ παντρεύεται κάποιος , ΠΟΤΕ δεν ΘΑ είναι επαρκώς ώριμος για γάμο, ακόμη και αν φτάσει διαβάζοντας φιλοσοφίες και θεολογίες περί γάμου μέχρι τα 50!
Ωριμάζει ΚΥΡΙΩΣ, όποιος παντρεύεται.
Ακόμα και αν δεν του δοθούνε παιδιά,ωριμάζει, όπως μαθαίνει κολύμπι, όποιος μπαίνει ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ, και όχι όποιος συζητάει τα θεωρητικά της κολύμβησης καθήμενος στην ξηρά -όντας άσχετος από πλατσούρισμα έστω και σε φουσκωμένη σαμπρέλα.
Το πρόβλημα σήμερα πέρα από οικονομικό είναι και ψυχολογικό.
Οι άνθρωποι, αν ζήσουν έστω και μ ί α κακή ερωτική ιστορία προ του γάμου, ΤΡΕΜΟΥΝ μετά,ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ να ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΟΥΝ τον επόμενο σύντροφο,και με το δίκιο τους, βέβαια.
Φοβούμενοι το ψειρίζουν στο μη περαιτέρω, το ζήτημα.
Όσο το ψειρίζεις, τόσο ανακαλύπτεις τέρατα κάτω από το χαλί να παραμονεύουν για να σου πιούνε το αίμα.
Όσο το ψειρίζεις βλέπεις το δυνητικό χάος των σχέσεων και κάθεσαι ως ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΕΠΙΚΡΙΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΓΑΜΟΥ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ, ΚΑΙ ΛΕΣ ΑΥΤΑΡΕΣΚΑ:
-ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΩ!
Γι αυτό η εν Χριστώ παρθενία, κρύβει ευλογία.
Θυμάμαι εμένα που ενώ ήμουν θεοπάλαβα ερωτευμένη, όταν πλησίασε η ώρα του γάμου(έχοντας προ οφθαλμών την παγκάκιστη εμπειρία των γονέων μου) ήθελα να το ΒΑΛΩ ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ, ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΑΝΑΒΑΛΩ ΤΟ ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΟ και πήρα τη μάνα μου τηλέφωνο, να της πώ, να ΜΗ πληρώσει ακόμα κάτι έπιπλα που είχαμε παραγγείλει, να το σκεφτούμε λίγο το πράγμα.
Και είπε η μάνα μου:
-Τώωωωωραααα! Τα έπιπλα τα πλήρωσαααα!
Και θυμάμαι ότι ο πανικός μου, έγινε απόγνωση!
Ένιωσα ότι παγιδευόμουν.
"Θεέ μου, όλη μου τη ζωή με έναν άλλον άνθρωπο, στο αυτοκόλλητο;
Για Όνομααα!"
Το πιστεύεις!
(Είναι τρελές αυτές οι Ρωμαίες, το ξέρουμε!)
Και έτσι, αφού είχαν πληρωθεί τα έπιπλα, τι να κανα;
Τον χόρεψα το χορό του Ησαία, εν πανικώ και υπνώσει ευρισκόμενη.
Ο γαμπρός δε χαμπάριαζε τίποτα.
Είχε την απόλυτη ψυχραιμία της άγνοιας και αυτός ο καημένος.
Έτσι επέτρεψε ο Κύριος να γίνει...
Ευχαριστούμε για ΟΛΑ!
Μα.. Αν εσείς φοβηθήκατε και βρεθήκατε σε απόγνωση τότε τι θα κάνουμε εμείς;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος Ανώνυμο
ΑπάντησηΔιαγραφήπου γράφει:"Μα.. Αν εσείς φοβηθήκατε και βρεθήκατε σε απόγνωση τότε τι θα κάνουμε εμείς;"
..........................
Όλοι οι άνθρωποι φοβούμαστε το άγνωστο και το νέο.
Αγαπώντας τον Κύριο, και ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΕΝΟΙ στην πρόνοιά Του, αγαπημένο μου, κλείνεις τα μάτια και τολμάς το απονενοημένον, το οποίον ειρήσθω εν παρόδω,όσο αργείς να το αποτολμήσεις, τόσο τρομακτικότερο σου φαίνεται...πλην...πάλι εξ εμπειρίας θα πώ την άποψή μου:
Και ο χειρότερος γάμος είναι καλύτερος από το μη γάμο, εφόσον ο χειρότερος γάμος είναι άσκηση στην εκκοπή του ιδίου θελήματος, και εφόσον ο μη γάμος είναι βύθιση στον όλο και σκοτεινότερο εγωκεντρισμό μας.
Ο γάμος των γονέων μου π.χ. από ψυχολογική άποψη ήταν αφορμή δυστυχίας για μένα και κείνους.
Από πνευματική άποψη, ήταν πηγή ε υ λ ο γ ί α ς για όλους μας, και για το δικό μου γάμο.
Αυτό που δηλώνω εδώ, μ ό ν ο όποιος κρίνει με πνευματική όραση τα γεγονότα, μπορεί ίσως να το καταλάβει διότι όπως λέει και το Ευαγγέλιο κάπου, υπάρχουν άνθρωποι ψυχικοί και άνθρωποι πνευματικοί και αυτοί που είναι μ ό ν ο ψυχικοί, τους πνευματικούς δεν μπορούν να τους καταλάβουν ούτε να δουν τον τρόπο της μυστικής λειτουργίας τους.
ειδες Σαλογιαγια οτι ολοι που υμνησαν τον γαμο δεν ειναι παντρεμενοι....γιατι αν παντρευοταν δεν θα τον υμνουσαν αλλα θα τον σιχτήριζαν οπως κανουν δηλαδη οι μυστες της συζυγικης κλινης...
ΑπάντησηΔιαγραφήελα πλακα κανω...
οπως ο μοναχός αν δεν καθαγιασει την μοναξια του και δεν εχει επικοινωνια με τον Εραστη του, τοτε ειναι μια μιζερια ετσι και ο παντρεμενος αν δεν καθαγιασει την σχεση του παλι ειναι ενα ναυαγιο στη κοινωνια...
Ο Μήτσος έστειλε το παραπάνω σχόλιο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήτσο, συμφωνούμε απόλυτα.
Εν τω μεταξύ, υπάρχει και η άλλη άποψη που μου αρέσει επίσης(πλάκα κάνω και γω τώρα)
Η άποψη λέει ότι ο παντρεμένος ζει σα σκύλος και πεθαίνει σαν άνθρωπος, ενώ ο ανύπαντρος ζει σαν άνθρωπος και πεθαίνει σα σκύλος.
Λοιπόν, κάτι γνωστοί μου, κοίταξαν να συνδυάσουν τα γεγονότα και παντρεύτηκαν εκεί στα πενήντα με πενηνταφεύγα και τι να σου πώ! τους βλέπω πολύ ευχαριστημένους! :-)
Μήτσους!
Αντε! Καλά στέφανα! :-)
Υ.Γ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Αγιάννης ο Χρυσόστομος είναι...λατρεία, διότι παρότι ασκητής δεν υπήρξε καθόλου ούτε πουριτανός, ούτε στρουθοκάμηλος και ενώ στηλιτεύει την φιλαργυρία την οποία τη θεωρεί παμμέγιστη αμαρτία και σκληροκαρδία, ειδικά για γέρους, μιλάει με πολλή συμπάθεια για την ερωτική ανάγκη του γάμου κ α ι των ηλικιωμένων και όχι μόνον των πολύ νέων, επειδή λέει αυτή η ανάγκη η ερωτική είναι μέσα στη φύση την ανθρώπινη, ενώ η φιλαργυρία δεν είναι μέσα στη φύση, είναι πάθος επίκτητο...
Ο Αγιάννης ο Χρυσόστομος είναι...λατρεία!
Σαλογραία μου με έκανες πολύ να γελάσω με τον τρόπο που έδωσες και έθιξες τόσο σοβαρά θέματα. Δεν προλαβαίνω αυτη τη στιγμή να σχολιάσω και γω επι του θέματος.Μόνο σε ενα σημειο θα εστιάσω την προσοχή μου.¨Οτι και να κανουμε θα υπάρχουν και υπερ και κατα.Αν το αναλύσουμε πολύ με τη λογικη και το μυαλο νομίζω δε θα καταλήξουμε σε γάμο η σε μοναστήρι. Αυτα τα θέματα θέλουν και μια τρέλλα. Την κάνεις και μετα οδηγείσαι αλλου και μαθαίνεις ,ωριμάζεις αναθεωρείς όλα τα κάνεις όλα τα ζεις. Οι απόστολοι οταν είπαν στον Χριστο το ναι και αποδέχτηκαν την πρόσκλησή του ήξεραν που θα τους βγάλλει όλο αυτό;Με το ναι τους, τους ανοίχτηκαν άλλες καταστάσεις γεύτηκαν και ειδαν ό,τι χρηστός ο Κύριος. Η νεότητα έχει περισσότερα σπέρματα αυτής της τρέλλας και του ενθουσιασμου άρα ειναι πιο εύκολο να καταλήξεις σε γάμο σε μικρές ηλικίες. Κάποιος ανέφερε πάντως και θα συμφωνήσω΄ότι η παρθενία δεν έχει να κάνει με την ηλικία.(Νομίζω η Μαρίνα).Εγω το επεκτείνω όπως το χωρα το φτωχό μου μυαλό.Η παρθενία ειναι κάτι πιο πλατύ και πιο ουσιαστικο απο την σωματική επαφη. Αρα φεύγει έξω απο το πλαίσιο της ηλικίας που το βάζουμε.Ευχες σε οσους γιορτάζουν σημερα.Μακρίνα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακρίνα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήνα μην κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε στον εαυτό μας, αυτό που τόνισες.
Πράγματι, η παρθενία είναι κάτι πολύ πιο πλατύ και ουσιαστικό από τη σωματική επαφή.
Μακάριος, όποιος το αντιλαμβάνεται.
Σε φιλώ και βγαίνωωωω!
(Το Σάββατο είναι ψυχοσάββατο, πρέπει να ...μαγειρέψουμε κάτι και για τις ψυχούλες που αγαπάμε!):-)
Καλημέρα γλυκιά μου
ΑπάντησηΔιαγραφήεπίτρεψέ μου ν' αφήσω εδώ το σχόλιο μου για την τελευταία σου ανάρτηση κι εσύ απάντησε αν και όπου θέλεις
Λοιπόν καλή μου
είμαι απ' αυτές που έχουν γνωρίσει έναν άνδρα και το σημαντικότερο δεν επιθύμησαν να γνωρίσουν άλλον
Όμως
το να δεσμεύoνται οι άνθρωποι τόσο νωρίς μου δε μου φαίνεται σωστό και είναι η πιο ήπια έκφραση που μπορώ να βρω για την περίπτωση
Και επιτέλους αν αφορούσε ο γάμος μόνο το αγόρι ή το κορίτσι κομμάτια να γίνει αλλά το να νταντεύει ένα μωρό ένα άλλο μάλλον δεν είναι ηθικό
Τα παιδιά δικαιούνται να ζήσουν την παιδικότητά τους για να μην χρησιμοποιήσω το ρήμα οφείλουν
Θα μου πεις ναι, αλλά οι ορμόνες;
Και λοιπόν αυτό τι σημαίνει;
Στη Γερμανία όπου έζησα πέντε χρόνια ο διαχωρισμός στο σχολείο γίνεται αμέσως μετά την τέταρτη τάξη και ανάλογα με την επίδοσή του κανείς φοιτά στο βασικό σχολείο στο τεχνικό ή στο γυμνάσιο.
Βρίσκαμε το μέτρο πολύ άδικο καθώς πολλά παιδιά χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να φανερώσουν τις δυνατότητές τους
Φαντάσου λοιπόν ο εγκλωβισμός να αφορά μια δια βιου δέσμευση
Οι άνθρωποι καλή μου είμαστε ρευστοί και εξελίξιμοι. Διαρκώς αλλάζουμε
Κι αυτό τι σημαίνει -σ' ακούω να λες- πως πρέπει ν' αλλάζουμε διαρκώς συντρόφους;
Όχι βέβαια. Άλλωστε εκεί κρύβεται και το μυστικό μιας υγιούς σχέσης.
Να μπορείς να τη βλέπεις πάντα με καινούρια μάτια
έτσι ούτε ο ανδρας θα χαλβαδιάζει την όποια Τζούλια ούτε η γυναίκα τα ανάλογα
Όμως το να γνωρίσεις τον εαυτό σου είναι ένα ζητούμενο,
και ναι έχεις δίκιο και μέσα στο γάμο ωριμάζεις πλην όμως ο χώρος για σένα μικραίνει.
Έχεις δικαίωμα να γνωρίσεις τα θέλω σου και τα όρια σου και να αποφασίσεις ελεύθερα, τον αυτοπεριορισμό.
Φλυαρώ (βλέπεις τι κάνεις;)
και σου ζητώ συγγνώμη και για τα πολλά λόγια και για τα λάθη που πιθανά έχω κάνει μα καταλαβαίνεις η φούρια μου
Μeril
Meril
ΑπάντησηΔιαγραφήσ'ευχαριστώ πάντα για την αγάπη.
Επειδή πρέπει να βγω θα τα πούμε αργότερα
Τι θα γίνει και με κείνο το καφεδάκι στην πλατεία;
Τώρα που ψιλοβρέχει θα χε άλλη χάρη!
:-)
Μέρυλ
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι αν θες το πιστεύεις:
Βγήκα προς πλατεία Μαρούδα να πάρω κάτι ψιλά από το σούπερ μάρκετ και πέρασα από κατάστημα που τό 'χει ένας Σερραίος, το οποίο φτιάχνει καταπληκτικές πίτες,να τις τρώς και να ερωτεύεσαι όλη τη Μακεδονία!
(δεν πιστεύω να με στραβοκοιτάει κανας φαλλοκράτης αναγνώστης;για Όνομααα! -εδώ κοτζά Μαμαλάκης και ομολόγησε ανερυθριάστως σε συνέντευξη ότι από τα πολλά επαγγελματικά μαγειρέματα, δεν προλαβαίνει να μαγειρέψει, έτσι όταν επιστρέφουν κατάκοποι με τη γυναίκα του, στην οικία, παραγγέλνουν σε ντελιβεράδικο- λοιπόν, περιμένεις από μένα την ακαμάτρα να φτιάχνω κάθε τόσο τυρόπιτες με τα χρυσά μου χεράκια;πώς να προκάνω η γυναίκα με τόση πληκτρολόγηση;γι αυτό σου λέω, Θάνο, ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΝ ΕΥΗ! )
Στο τυροπιτάδικο, η μαγαζατόρισσα, από τα μούτρα κατάλαβε τι δουλειά κάνω, είπε- αν είναι δυνατόν Παναγία μου, τόσο να μας ποτίζει το επάγγελμα;- και πάνω στην κουβέντα πάλι μου εξομολογήθηκε
(οι άνθρωποι μου εξομολογούνται διάφορα,και σκάει πολύ ένας παπάς γνωστός μου, φαντάζεται οτι θέλω να του κλέβω πελάτες, δεν είμαστε με τα καλά μας, μου φαίνεται!):
-Εγώ, μανδάμ σαλογραία μου,με βάρεσε ο έρωτας και παντρεύτηκα 14 ετών και ο άντρας μου 20!
Από λεφτά, δεν είχαμε μ ί α!
Καμία οικονομική υποστήριξη, καμία δουλειά στα χεράκια μας.
Είχαμε όμως την αγάπη μας("α! είναι και τα καλύτερα παιδιά οι Μακεδόνες!" ) και διάθεση να δημιουργήσουμε.
Και με τη βοήθεια του Θεού,όχι μόνο δεν πεινάσαμε αλλά ΟΛΑ τα φτιάξαμε, και προκόψαμε.
Δε σου λέω, είχαμε προβλήματα, είχαμε διαφορές χαρακτήρα, είχαμε συγκρούσεις αλλά...λέγαμε:
-Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ!
Και ξέρεις μετά, είδα ότι έφτασα 50 χρονών, και βλέπω τις κόρες μου που έπιασαν τα τριανταφεύγα και ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ να παντρευτούνε, και λέω για μένα:
-ΜΩΡΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΑ!
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΚΟΙΤΑΖΩ ΠΙΣΩ ΜΟΥ, ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΗ!
(και ο καλός άνθρωπος ο άντρας της φαίνεται ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟΣ)
Και οι κόρες μου, είναι όμορφες, έχουν δουλειά, έχουν όλα τα καλά και ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝΕ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΟΥΝΕ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΟΥΝΕ.
ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑΤΙ;
ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΑΝ!
(συνεχίζει)
Αυτά μου είπε η έξυπνη, απλή γυναίκα που δεν πρόλαβε να σπουδάσει να γεμίσει το κεφάλι της μπουρμπουλήθρες κενοδοξίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή δε σπούδασε αλλά....
αυτή ΕΚΑΝΕ πράγματα.
ΕΚΑΝΕ καφέ με γλυκό του κουταλιού στον άντρα -και τον έλεγε αφέντη της, όταν αγαπητικά του το σέρβιρε- ΕΚΑΝΕ τυρόπιτες θαύμα, ΕΚΑΝΕ δυο κόρες, ΈΚΑΝΕ για χάρη της ενότητας της οικογένειας, ΥΠΟΜΟΝΕΕΕΕΕΣ, Μακρίνα μου.
Και στα πενήντα της, νιώθει πληρότητα.
Λυπάται μόνο που δεν μπορεί να βοηθήσει τις κόρες, να ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ, ΝΑ ΔΟΥΝΕ.
Λυπάται γιατί δεν ξέρει ΠΩΣ να τις βοηθήσει να ξαναποκτήσουν τη χαμένη αθωότητα.
Τη χαμένη παρθενική ματιά πάνω στον κόσμο και τα πρόσωπά του.
Η αλήθεια είναι, πως τέτοιο επίτευγμα, ισοδυναμεί με νεκρανάσταση.
Και νεκραναστάσεις μονάχα ο Παράκλητος το Πνεύμα της Α-ληθείας, μπορεί να τις κάνει...
Ας ευχόμαστε,για τους νέους, προς αυτήν την κατεύθυνση.
ΚΑΙ η προσευχή είναι τόσο χειροπιαστή, όσο και ένα φρεσκοζυμωμένο ψωμάκι, λατρεμένο μου.
Ξαναφτιάχνει της ύπαρξής μας το σύμπαν...
Καλή μου σαλογραια,
ΑπάντησηΔιαγραφήσυχωραμε για την ανατριχίλα που σου προκάλεσα. Απλά θέλω να πω ότι χωρίς Χριστό ουτε η παρθενία κατορθώνεται, κι αν κατορθώνεται μάλλον ψυχασθένεια κρύβεται από πίσω, ούτε γάμος πετυχαίνει.
Πάντως για τους νέους, που αγαπούν το Χριστό και την εκκλησία, το να παντρευτούν νωρίς, είναι μια πολυ καλή συμβουλή.
Για να γίνει αυτό χρειάζεται και λίγη τρελα ,όπως είπε η Μακρίνα, αλλιώς βάζουμε πολλές προϋποθέσεις.
Επ'ευκαιρία σου στέλνω ένα βιντεάκι με τρελόπαιδα της εκκλησίας, που μαζεύτηκαν και είπαν τα κάλαντα στους δρόμους της Αθήνας χριστούγεννα 2009.
Για να παρηγορηθούμε, υπάρχουν ακόμα χριστιανοί νἐοι κι έχουν και θεία τρέλα!
Δεν είναι μόνο οι γριές σαλές!
http://www.youtube.com/watch?v=_28w6Xq47jw&feature=player_embedded
Μαρίνα
Μαρίνα
ΑπάντησηΔιαγραφήπού τους βρήκες όλους αυτούς τους αγγέλους;
Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
ΤΟΣΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΆΓΓΕΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ Της Αθήνας!
Γι αυτό κρατάει ακόμα ο Κύριος, αυτήν την Κυβέρνηση!
:-))
ΜΟΥ ΕΦΤΙΑΞΕΣ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ!
Υ.Γ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρίνα
θες να μας πεις, σε ποια ενορία συχνάζουν;
Σίγουρα η εν λόγω ενορία θα έχει πολύ Κοινωνικό ιερέα!
Σαλογραία μου, όλοι αυτοί οι νέοι είναι από διαφορες ενορίες των Αθηνών. Αύθόρμητα ενώθηκαν τον Δεκέμβριο του 2008 τότε που η Αθήνα καιγόταν, όπως θα θυμάσαι, και αποφάσισαν να κάνουν κάτι διαφορετικο.Συγκεντρωθηκαν μεσω διαδυκτίου κυρίως και ο ένας με τον άλλον. Δεν ανηκουν δε καμιά οργάνωση, ουτε έχουν κοινό πνευματικό. Δες περισσότερα http://antirisis.wordpress.com/%ce%ba%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b1-2009/.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρίνα
Ξερεις παρατηρω ενα περιεργο πραγμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήειμαι μια γνωστη μεγαλη γυναικα εχει 2 παιδια και ειναι αρρωστη...ε δεν παταει κανεις σχεδον να τη δει...εχει λενε τα παιδια της..
και ειμαι μια αλλη κυρια μεγαλη χωρις παιδια χωρις κανεναν ...ε το τι κοσμος περναει δεν λεγεται....βλεπεις τρελογρια οτι ο Θεος, ο,τι θελει κανει...
απο την αλλη υπαρχει στο Γεροντικο το γνωστο ...
σενα μοναστηρι τον ιδιο περιπου καιρο κοιμηθηκαν 2 καλογεροι...
ο ενας ειχε μολις 7 χρονια στο μοναστηρι και προερχονταν απο τους εγγαμων ...αλλα ζουσε μονο και αγωνιζοτανε
ο αλλος ηταν απο μικρος στο μοναστηρι και κοιμηθηκαν και οι δυο υπερηλικες αλλα ο Ηγουμενος ειχε μια παραδοξη πληροφορια...ο εξ εγγαμων οταν πεθανε ηρθαν αγγελοι και του συμπαρασταθηκαν στην εξοδο του ενω του απο παιδι καλογερου δεν ηρθανε...ετσι επεσε σε περισυλλογη το Ηγουμενος και πηρε την απαντηση μετα απο προσευχη ...οτι ο εξ εγγαμων δεν ειχε κανεναν να τον συμπαρασταθει στα τελευταια του και ετσι ο Δικαιος εστειλε αγγελους ...ενω ο παιδιοθεν μοναχος ειχε τα πνευματικοπαιδια του να τον περιποιουνται και ετσι δεν ειχε αγγελους....
το θεμα Σαλογραια μου δεν ειναι ποσους ανθρωπους εχεις μονο διπλα σου αλλα και αν σε παρηγορει ο Κυριος εσωτερικα και τοτε εχεις Παραδεισο μεσα σου και βλεποντας οι ανθρωποι τη χαρα που εκπεμπεις ερχονται κοντα και ετσι πρωτα ο Θεος εισαι γεματος και παρηγορημενος πρωτα απο το Κυριο και μετα απο ανθρωπους...
δεν εχεις συναντησει ανθρωπους που ενω εχουν πολλους διπλα τους να ειναι μελαγχολικοι και δυστυχισμενοι?
εχει ο καλος θεος για ολους...γιατι ειναι Πατερας για ολους....
εξελθε απο τα σχηματα του κοσμου τουτου για να αναπαυθεις....
Μήτσος
Αυτοἰ που στηρίζουν όλη την ελπίδα τους στον Κύριο, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΝΤΑΙ, είναι όπως τα λές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχου να με πάρει ο Παράκλητος, εκ του κόσμου, διότι από μόνη μου, αδελφέ, δεν δύναμαι να εξέλθω.
Η Έξοδος και η Είσοδος είναι ουράνια δώρα μεγάλα, προσωπικά, μια απλή χασομέρισσα τυγχάνω του κυβερνοχώρου, λατρεμένο μου, και ουδέν έτερον.
Σ'ευχαριστώωω!
Πολυ όμορφα για το γάμο και τις σχέσεις μέσα σε αυτον γράφει ο π.Αιμιλιανός ο Σιμωνοπετρίτης στο βιβλιο 'σταθμοιστην πνευματική ζωη' εκδόσεις Ορμύλια 2003 Για να σας γλυκάνω όλους αντιγράφω λιγα σημεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟποιος δεν μπορεί να ανεχτει τον άλλο, δεν μπορει και να παντρευτει.
Παντρεύομαι σημαίνει ζω και πεθαίνω για το Χριστό.
Οταν θέλεις να επιλέξεις σύζυγο γράφει για το τι ειναι καλο να προσέξει ο άνθρωπος.
'Πρόσεξε τους γκρινιάρηδες, τους παραπονιάρηδες,τους μελαγχολικούς που μοιάζουν με κλαψοπούλια...
Ακομα πρόσεξε και κάτι ψευτοχριστιανούς που βλέπουν το γάμο σαν κάτι το χαμηλό, σαν αμαρτία, που χαμηλώνουν αμέσως τα μάτια τους, 'οταν ακούσουν κάτι σχετικό με τον γάμο.Εαν παντρευτεις εναν τέτοιο θα ε'ιναι αγκάθι γιά σενα,φόρτωμα για το μοναστήρι του, αν καλογερέψει...Εύχομαι οι ανύπαντροι να του ρίξετε μια ματιά πριν προχωρήσετε σε γάμου κοινωνία και να με συγχωρείτε που πήρα αυτη την πρωτοβουλία.Μακρίνα
Μακρίνα καλή μου
ΑπάντησηΔιαγραφήτα είχα διαβάσει τα σχετικά μου άρεσαν, σκέφτηκα να σας τα μεταφέρω, μετά...ξεχάστηκα, αλλά εσύ τα θυμήθηκες!
Ευχαριστούμε!
Βέβαια, οι θεωρητικές(ανευ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ εμπειρίας γάμου) συμβουλές επί του θέματος, από αγάμους πείθουν μόνο εξαιρετικά καλοπροαίρετες ψυχές...
Οι άλλες ψυχούλες, οι πιο σκεπτόμενες, οι ...αντιρρησίες που τις παιδεύουνε πολλά δαιμόνια λογισμών, βγάζουνε μια νοερή γλωσσάρα τόοοση με το συμπάθιο- που λέει και μια ευγενική ψυχή- σε όποιον προσπαθεί να τους υποδείξει τα όσα όσα πρέπει να γίνονται.
Όπως φωνάζει και μια οργισμένη φίλη μου, χήρα:
-Αρνούμαι να δεχτώ συμβουλή από όποιον κερατά, δεν έχει περάσει όσα και εγώ και χειρότερα!
Εκ του απυροβλήτου, εγώ συμβουλές ΔΕ χρειάζομαι!
Και γώ, τότε ζαρώνω σα χαμομήλι τη νύχτα, ξαναχώνομαι στην κατσαρόλα μου, δε βγάζω τσιμουδιά, επειδή, εδώ που τα λέμε, τα έχει τα μύρια δίκια της, η γυναίκα!
Σαλογραία μου σε ευχαριστω που με επαναφέρεις στην τάξη και καλύπτεις και την μερίδα των αναγνωστων σου που εγω αφελως δεν έλαβα υποψη μου.Πολυ σωστες οι επισημάνσεις σου γι αυτο ζητώ συγγνώμη που μπορει να προβάλλω απόψεις που κάποιους ίσως τους κάνουν να αντιδράσουν.Αργησα και να απαντησω ειδα αργα το μήνυμα.Μακρίνα
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαλογραία αγαπητή
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί οι νέοι αργούν να παντρευτούν; Γιατί το αναβάλουν; Το ερώτημα σχετίζεται με την αντίληψη του χρόνου. Ο κυρίαρχος σήμερα πολιτισμός της νεωτερικότητας αντιλαμβάνεται τον χρόνο σαν χρήμα. Και χρήμα σήμερα είναι πρωτίστως το μέγεθος ενός απρόσωπου εγώ. Ο χρόνος γίνεται ο ορίζοντας της ελευθερίας επιλογών προσαύξησης αυτού του μεγέθους, σαν σταδιοδρομία, απόκτηση πλούτου, ηδονικών "εμπειριών". Όλα αυτά είναι νομοτελιακά σίγουρα, ζήτημα χρόνου. Το οποιοδήποτε μοίρασμα μπορεί να περιμένει. Η επιδιωκόμενη γιγάντωση του εγώ μασκαρεύεται πίσω από τον υποκριτικό όρο "εξασφάλιση". Η ελευθερία των επιλογών γιγάντωσης του εγώ οδηγεί σε αίσθημα υπεροχής έναντι των "ανελεύθερων" παραδοσιακών κοινωνιών. Ο χρόνος όμως φέρνει τις πιο πολλές φορές τα πράγματα αλλιώς από ότι τα υπολογίζαμε, τα σχέδια ναυαγούν, κάποτε συντριβόμαστε. Αποκαλύπτει ο χρόνος την ελευθερία σαν μη προβλεψιμότητα, φραγμό στον δρόμο της γιγάντωσης του εγώ. Ο χρόνος τότε δεν είναι χρήμα, αλλά σημαίνον βεβαίας αβεβαιότητας, ταπείνωσης. Είμαστε ριγμένοι στον χρόνο. Αν την ταπείνωση που μας φέρνει την αποδεχτούμε σαν ελευθερία από την ιδιο-τέλεια, ελευθερία σαν προϋπόθεση αγάπης, τότε έχουμε αφεθεί στα χέρια του Θεού, του ιδρυτή της ελευθερίας.
ΕΜΜΑΝΟΗΛ...
ΑπάντησηΔιαγραφήμε μία λέξη
- Ε Γ Ω Ι Σ Μ Ο Σ...
ΘΕΛΕΙ
ΜΕΓΑΛΗ
ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΚΑΙ Ο ΓΑΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ.
ΑΝ ΛΕΙΠΕΙ Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ,
ΤΟΤΕ ΟΛΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ.
ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΡΘΕΙ Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ
ΠΡΕΠΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ
ΝΑΝΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΑΓΑΠΗ...
ελαχιστη ολων
Α+.
Εγω πάντως το τήρησα το ρηθέν.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην πήρα από τα 26 μου και αυτη ήταν 22.....
Φυσικα όλοι μας φασκέλωναν μεχρι να μας ευχηθούν....
Και γνωριζόμασταν και 6 χρόνια....
Από παιδάκια σχεδόν....
Τωρα για τα 15 !!! ενταξει ο Αγιος Χρυσόστομος μιλούσε στην εποχή του....
Σημερα θα έλεγα πως γύρω στα 20-25 για τους άνδρες και 18-22 για τις κοπέλλες είναι καλα...
Φυσικά κι αυτά τα όρια ακούγονται πλεον υπερβολικά μικρά για μερικα αυτιά αλλα ας υποστηρίξη ο καθένας την γνωμη του.
Ετσι κι αλλοιώς όλα αυτά που λεμε ειναι γενικά. Ο καθε άνθρωπος γνωρίζει ποτε θα βρει το ταίρι του....
Και πως να καταδικάσεις κάποιον που το βρήκε στα 30 ή στα 35;
Γι αυτο καλη είναι αυτή η κουβέντα αλλα σαν γενικόλογη αν πας να την εξειδικεύσης και να την προσωποποιήσεις θα σου ξεφύγει....
Γενικώς λοιπόν μιλώντας όσο ο άνθρωπος μεγαλώνει τόσο δυσκολότερα αλλάζει την ζωή του και την βόλεψή του...
Αυτα....
Εμμανουήλ
ΑπάντησηΔιαγραφήάμα διαβάζω σχόλιό σου...νιώθω πολύ ...Σαλονέα! :-)έως σαλομπέμπα! :-) Εσύ όμως μην πτοείσαι, συνέχισε!
Θάνο μου
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτό που λες, ότι ο κάθε άνθρωπος γνωρίζει
π ό τ ε θα βρει το ταίρι του, δεν είναι τόσο εύκολα κατανοητό όσο το φανταζόμαστε...
Προσωπικά, εκείνο που με καθησυχάζει είναι η πίστη ότι δεν πέφτει ούτε έ ν α φυλλαράκι στη γη, αν ο Θεός δεν το επιτρέψει, επομένως...ό,τι είναι να γίνει θα γίνει, και ό,τι είναι να ΜΗ γίνει, δε θα γίνει!
Τόσο απλά!
Λοιπόν...μη σκάμε!
;-)
Κάθε εμπόδιο για καλό και παρά Κυρίου αρμόζεται ανδρί, γυνή λέει η Αγία Γραφή, και dum spiro spero και άχ δεν πρόσεξα την σπανακοτυρόπιτα και πήρε αέρα το φύλλο και θα ξεκολλάει...το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον...μαντάρα πάλι το έκανα το μαγείρεμααα, αχ Θάνο τι τυχερός είσαι που μαγειρ-Εύη! :-)
Σαλογρια μου ξερεις τους αγαμους εξ εγγαμων? ειναι οτι πιο δυσκολο στη ζωη...και μαζι και μονος που λεει το ασμα...!!
ΑπάντησηΔιαγραφήμητσους
Μήτσους, λατρεμένο μου, σε ευχαριστώ για τη σοφή παρατήρηση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάρε το αρκουδάκι σου αγκαλιά απόψε και κοιμήσου σαν αρνάκι που δεν έχεις κάποιον να σου σκοτίζει τον έρωτα!...:-)
Λοιπόν... Δεν ξερω πόσο χρονών είστε και σε ποιόν κόσμο ζείτε αγαπητή κυρία αλλά κάποια πράγματα δεν κολλάνε.
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Αν η μακεδονίτισσα κυρία υποφέρει που δεν παντρεύονται οι κόρες της...ε μάλλον φταίει εκείνη. Καλές οι τυρόπιτες και τιμή της και καμάρι της ο γάμος της, όμως το βίωμα που πέρασε στα παιδιά της ήταν σίγουρα αρνητικό! Μάλλον καμιά υπερικανή κυράτσα είναι κι όχι αξιέπαινη. Όταν ακούω γυναίκα να αποκαλεί "αγαπητικά" αφέντη τον άντρα της και ανίκανες τις κόρες της ανατριχιάζω με τη βαρβαρότητα του γυναικείου στοχασμού που πάντα πάντα πάντα βρίσκει τον τρόπο να υπερέχει!
2. Πάμε τώρα στον Αγιο Ιωάννη. Αν ήθελες το παιδί σου να παντρευτεί μικρό να το στείλεις μαστορόπουλο από τα δώδεκα, κι αν πέσει από τη σκαλωσιά, ε θα χεις κάνει άλλα δέκα οπότε ένας άγγελος μόνο καλό κάνει. Εσύ ήθελες το παιδάκι σου να μάθει τέχνη από τα δέκα; Μάλλον όχι...Ο γάμος δεν είναι λύση για την ερωτική επιθυμία, είναι κοινωνία προσώπων, όχι κάτι άλλων. Καταλαβαίνεις την διαφορά;
Το να είσαι προκλητικός και ορθόδοξος προυποθέτει αγιότητα αλλιώς γίνεσαι σαχλός/η.Και δεν έχει μεγάλη διαφορά το σαλόγρια από το σαχλόγρια.
Συγγνώμη για την κακία αλλά περιμένω κάποια στιγμή να καταλάβεις πως η ορθοδοξία ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΚΙΑ! Όσο για τα γυφτάκια, εκεί καταντα ο τρόπος σκέψης σου, γιατί είναι δύσκολο να καταλάβεις πόσο διαφέρει η αρετή από την ανάγκη.
υσ νεος/α, πτυχιο,μεταπτυχιακό, γαμος στα 24, έξωτερικό, αγώνας. Μόνο αγώνας, καμία μαγκιά.
@ Ανώνυμο
ΑπάντησηΔιαγραφήμου άρεσε πολύ το Σαχλόγρια.
ΤΕΛΕΙΟΟΟΟ!
Σ'ευχαριστώ για το ενδιαφέρον, συγκινητικό, πράγματι!
(Δεν το λεω ειρωνικα. Αν δεν είχες ενδιαφέρον δεν θα μου μίλαγες...)
Θα τα σκεφτώ όσα μου είπες και θα προσευχηθώ να ξεθυμώσεις.
Ζητώ συγνώμη που σε νευρίασα.
Δεν είχα τέτοια κακή πρόθεση.
Εκανες τη σωστή ερώτηση, σε τι κόσμο ζω;
Η απάντηση είναι:
-Ζω στην καρακοσμάρα μου...μαζί με κάποιους άλλους παρόμοιους...:-)
αν σου δημιουργώ σύγχυση, αγαπημένο μου...δεν είναι ανάγκη να μου ξανάρθεις, αν και θα χαιρόμουν ιδιαίτερα να ξανακάναμε μια προσπάθεια για συνενόηση...
Προς το παρόν σε ασπάζομαι τρυφερά και σε κοιτάω παραπονιάρικα σα σκύλος που τον έχουν μαλώσει...
Φιλιάαα!
Η δική μου θεωρία είναι:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρόβλημα για το γάμο είναι η εκπαίδευση στην υποκρισία. Δηλαδή τα φτιάχνεις με κάποια βλέπεις τα ελαττώματα της και τα δικά σου και χωρίζετε. Μετά τα φτιάχνεις με την άλλη κρύβοντας τα ελαττώματα σου, ως υποκριτής, κάνει το ίδιο και η άλλη, κάποτε αποκαλύπτεται η αλήθεια και χωρίζετε. Και αυτό συνεχίζεται μέχρι όλοι άντρες και οι γυναίκες να γίνουν τελείως υποκριτές, ψεύτες και απόλυτα εγωιστές.
Οπότε παντρεύονται μόνο για λόγο ηλικίας και μετά χωρίζουν γιατί δεν αντέχουν.
Για αυτό οι πρόγονοι μας έλεγαν πως η Παρθενία είναι αρετή. Ή διορθώνεις τα ελαττώματα σου και ανέχεσαι την παρθένα με τα 1-2 ελαττώματα ή παντρεύεσαι ως «έμπειρος» την «έμπειρη» με τα δεκάδες προβλήματα και υποφέρεις ολόκληρη την ζωή σου μαζί με τα παιδιά σου, τα οποία θα σε μισούν. Εναλλακτική «λύση» είναι να παντρευτεί αυτός που παίρνει ψυχοφάρμακα αυτήν που παίρνει ψυχοφάρμακα, οπότε μπορούν να περάσουν μια ζωή μαζί μαστουρωμένοι.
Η αληθινή λύση είναι ο πνευματικός αγώνας ώστε ο Θεός να θεραπεύσει τα πάθη του καθένα και μετά να τους ενώσει μέσω του γάμου για να αγωνιστούν μαζί για την σωτηρία της ψυχή τους.
@ Dimitris D
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστές μου φαίνονται οι παρατηρήσεις σου παλληκάρι μου και θα μπορούσαν να γίνουν αφορμή για πολύ μεγάλη κουβέντα.
Αυτή τη λύση, να παντρευτούν οι αμοιβαίως χαπακωνόμενοι, ομολογώ ότι δεν την είχα φανταστεί!
Μου φάνηκε χαριτωμένο και γέλασα.
Τουτέστιν "έπαιξα" για δευτερόλεπτα, εν ου παικτοίς.
Συμφωνούμε κατ'αρχήν με την αναγκαιότητα της παρθενίας προ του γάμου.
Το ερώτημα είναι ανακτάται η παρθενία αν απολεσθεί;
Και το άλλο ερώτημα είναι:πρέπει να παντρεύεται ο άνθρωπος το πρόσωπο με το οποίο απόλεσε την παρθενία του, ή όχι;(διότι ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στη "ΧΡηστοήθειά" του, νομίζω, γράφει "όχι")
Ένα άλλο ερώτημα που θα μπορούσε να μας προβληματίσει, θα ήταν:επιτρέπεται ένας ΜΗ παρθένος να συνάπτει γάμο με έναν παρθένο;
Δεν θα προκύπτει μια διαφορά...δυναμικού, για να το πω έτσι;
Έχει πάει ας πούμε ένας άντρας με δέκα προ του γάμου.
Η γυναίκα δεν έχει πάει με κανέναν.
Αυτή η ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ τι προβλήματα δημιουργεί στην ΠΡΑΞΗ της σχέσης του αντρογύνου;
Ποιος θα μας πει;
Τι αναφέρουν (αν αναφέρουν) οι Πατέρες της Εκκλησίας;
Προσωπικώς, δεν έτυχε σε τέτοιο βάθος να το ψάξω το θέμα.
Δεν μου χρειάστηκε δηλαδή.
Ήταν άλλη η εποχή μου.
Τώρα περιμένω από εσάς τους νεότερους τα Πατερικά φώτα, να διαδοθούν και σε άλλους, για βοήθεια και προστασία...
;-)
Να μιλήσουμε στα παιδιά απο μικρά για την σημασία της Αγνότητας . Ας μην θεωρούμε φυσιολογικό το παρά την φύση ...Ας τους δώσουμε μνήμες ευτυχισμένης οικογενειακής ζωής ...Αν όλα αυτά συνδυαστούν με το υπέρτατο εφόδιο της μυστηριακής ζωής χωρίς αυστηρότητα και αναγκαστική συμμετοχή μα με την εμπιστοσύνη στην δύναμη του Αγίου Πνεύματος και της Θείας χάριτος που θα αναπληρώσει τις δικές μας ανθρώπινες ελείψεις , τότε θα έχουμε υγιείς ανθρώπους έτοιμους για οικογένειες , μακριά από την μάταιη προσπάθεια για αντικαταθλιπτική ζωή όλων των σύγχρονων "φυσιολογικών" δυστυχισμένων ... Αυτά πιστεύω και συγχωρέστε με αν σε κάτι λαθεύω ! Καλές υπομονές
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρε Φιλαγιορείτη!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
Ναι.
Και να ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ για αγνότητα
και κυριότατα
να ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΟΥΜΕ την αγνότητά τους
από αντίχριστες ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ όσον δυνάμεθα, πιέζοντας από δω,
χαλαρώνοντας από κει,
με ΤΕΧΝΗ...
Η ανατροφή των παιδιών απαιτεί ΤΕΧΝΗ, όπως και η συμβίωση των ενηλίκων.
Λίγο στη συμβίωση των ενηλίκων να είναι πιο ψηλός ή πιο ξηρός ο τόνος και η χροιά της φωνής και ήρθε ΑΜΕΣΩΣ, η κακή αλλοίωση, η ψυχρότητα,η χαλασμένη επικοινωνία...
Η ευχή για τις υπομονές- λατρεμένη!
Εχω κάνει ΓΑΙΔΟΥΡΙΝΕΣ υπομονές στη ζωή μου, Φιλαγιορείτη μου...ελπίζω με τη δύναμη του Κυρίου να τα καταφέρουμε και τώρα που θα πλακώσουν οι μεγάλοι Αρμαγεδδώνες...
;-)
Σ' ευχαριστώ!
Το άρθρο αυτό επισημαίνει την ωφέλεια του πρωϊμου γάμου. Όμως ο γάμος δεν είναι ένα συμβάν, όπως τα πρωτοβρόχια Ή το ερωτικό ξύπνημα. Είναι επιλογή, δυνάμει ισόβια, εκεινου του ανθρώπου που θα βρίσκεται πια κοντινοτερα σε μας, έναντι όλων των άλλων!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ζητούμενο είναι ο γαμος; Η χρονική στιγμη; Η ηλικια; Η μήπως είναι η σωστή επιλογή του προσωπου;
Παντρέψου βιαστικά για να έχεις μπόλικο χρονο να μετανοιωνεις... Η επικαλούμενη "τρελλα" είναι το αναισθητικό της Κριτικης ικανοτητας, ώστε μετά, όταν θα βρεθεί κανεις προ τετελεσμενου, να πάρουν σειρά οι παραινέσεις περί υπομονής, Σταυρού, ιεροτητος του γάμου, αδιαλυτου, "υπομονή για τα παιδια" κλπ
Ελπίζω να στρέψουμε την προσοχή μας στην κρισιμότητα της κατάλληλης επιλογής. Όπως ο Πνευματικός πρέπει να μας "αναπαυει", πολλώ δε μάλλον το έτερον ήμισυ.
Λένε ότι υπάρχει η Ετοιμασμενη για κάθε άνδρα, από Θεού. Βλ.Τωβιτ,Παλαιά Διαθήκη. Πόσοι τη συναντούν, την παίρνουν κ την κρατουν;
Αγαπητέ Αλέξανδρε Σουρτζή
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ για το σχόλιο πάνω στο ακανθώδες θέμα της πρώιμης έγγαμης σχέσης.
Οταν ήμουν πολύ νέα νόμιζα και γω ότι το άπαν για τη σχέση του γάμου, ήταν η κατάλληλη επιλογή.
Σίγουρα, με βάση τα κριτήρια που ανέπτυξε έκαστος είναι ΚΑΙ αυτό, όμως...ΔΕΝ είναι ΜΟΝΟΝ αυτό..
Σου στέλνω ως νύξη επί του θέματος ένα κείμενο που αλίευσα προ ολίγου στο Ζωντανό Ιστολόγιο και με ανάπαυσε και που λέει τα ακόλουθα:
"Οι πιο πολλοί ερωτεύονται τον άλλο γιατί δεν τον ξέρουν.
Ερωτεύονται δηλαδή το μυστήριο, το άγνωστο, την ελπίδα ενός προσώπου που θα πραγματώσει τους πόθους τους.
Γι’αυτό και πολλοί μετά από λίγο καιρό χάνουν τον έρωτα και τον ενθουσιασμό τους. Η αρχή της σχέσης τους ήταν λάθος και παρέμεινε λάθος μιας και η εγωκεντρική απάτη της ιδιοτέλειας γέννησε την ρήξη.
Χωρίζουν, μιας και έχουν ξενερώσει. Η γνώση του άλλου τους απογοητεύει. Περίμεναν άλλα, και άλλα βρήκαν. Θέλανε τον άλλο στα δικά τους μέτρα και σταθμά. Δεν φταίει ο άλλος αλλά και εμείς.
Πολλές φορές μέσα σε μία σχέση μόνο θέλουμε και θέλουμε, χωρίς να δίνουμε. Επιζητούμε μία συνεχή ικανοποίηση του «εγώ» μας, των «θέλω» μας.
Και έτσι απογοητευόμαστε διότι η εγωπάθειά μας δεν μας αφήνει να αποδεχτούμε ότι ο άλλος δεν είναι τέλειος, ότι το «εγώ» μας δεν είναι τέλειο. Απογοητευόμαστε μιας και έχουμε οριοθετήσει την ευτυχία μας μέσα στο πλαίσιο της ηδονιστικής υποταγής μας.
Αποτυγχάνουμε να ζήσουμε θεοπρεπώς. Η ζωή μας γίνεται μία επαλήθευση της ρηχότητος που μας διακατέχει. Μία σχέση μοναξιάς. Ένα κενό το οποίο προκαλείται και συντηρείται από την άκρατη φιλαυτία μας. Και ο έρωτας, η σχέση φαντάζουν πλέον ως εχθροί. Το άνοιγμα προς τον άλλο μία παγίδα. Και όμως δεν είναι έτσι…
Υπάρχουν κάποιοι που όσο προχωρούν στην μεταξύ τους γνώση ο έρωτας γιγαντώνεται, αλλάζει, γίνεται αγάπη. Μια σχέση αλληλοπεριχώρησης και ειρήνης.
Γεννάται μέσα σου αυτή η αίσθηση της ανάγκης για τον άλλον.
Της μη ύπαρξης της ύπαρξής σου χωρίς τον άλλον.
Αυτοί μας δείχνουν τον τρόπο ζωής, σύμφωνα με το Τριαδικό «καθώς».
Αυτοί δεν έχουν ανάγκη από την ύλη για να είναι ευτυχισμένοι.
Αυτοί αρκούνται στο άγγιγμα των βλεμμάτων τους.
Τους αρκεί να μπορούν να πούνε στον άλλο «σ’ευχαριστώ που μ’αφήνεις να σ’αγαπώ».
Ποιητές της δικής τους ζωής. Ταπεινοί εραστές της αγάπης τους.
Ψηλαφούν την ζωή ως σχέση με τον άλλο.
Θνητοί που γεύονται την ελευθερία της αιωνιότητος.
Οι νόμοι καταργούνται, η θωράκιση των δικαιωμάτων μας απαξιώνεται. Όρια δεν υπάρχουν πια. Διότι είναι απεριόριστο το ενέργημα της σχέσης. Όπως η ενδοτριαδική κοινωνία αγάπης. Η σχέση με τον άλλο γίνεται ευλογία και όχι κατάρα κι ας μην είναι τέλεια.
Για όλα αυτά όμως χρειάζεται καρδιά ταπεινή, απαλλαγμένη από την εμμονή της αυτοθέωσης. Χρειάζεται η Χάρις η οποία «τα ασθενή θεραπεύει και τα ελλείποντα αναπληροί».
Ο Θεός υπάρχει ως σχέση προσώπων, και ο άνθρωπος καλείται να σωθεί, να γίνει δηλαδή ολόκληρος δια της σχέσεως. Μιας σχέσης τριαδικής: Ανθρώπου-Θεού-Συνανθρώπου."
αρχιμ.Παύλος Παπαδόπουλος
(Από το άρθρο "Η σχέση ως κατάρα και ευλογία" στο
http://istologio.org/?p=6574&utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed%3A+istologio+%28Alive+blog%29 )