Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

Τα κλειδιά-Νικηφόρος Βρεττάκος




Τα κλειδιά

Ακόμη δεν έχω μεταδώσει την έναρθρη 
σιωπή της ψυχής μου... 

(προπαντός στα παιδιά
που γεννιούνται στις μέρες μας, με αμφίβολη 
τύχη),

...τα κλειδιά της εισόδου στο επίγειο φως, 

τα κλειδιά της Ειρήνης, 
που τα ψάχνουν παντού 
και δεν βλέπουνε

πως τα έχει 
η αγάπη περασμένα στη ζώνη της.

Νικηφόρος Βρεττάκος 
(από τη συλλογή Τρία Φύλλα,
τόμος τρίτος, σελ.270)
....................................................................................................


16 σχόλια:

  1. Το ταξίδι της επιστροφής γίνεται πάνω σε μια αχτίδα φωτός.
    Γύρω είναι ακόμη σκοτάδι κι η θάλασσα κι ο ουρανός.
    Μα μέσα στην αχτίδα της ψυχής βλέπω τις μαύρες πεταλούδες να πετούν με των Αγίων Αγγέλων τα φτερά.
    Και λέω με δάκρυα που τρέχουν ασταμάτητα :
    Κάνε Θέ μου να μη χάσω την αχτίδα και χαθώ στη μαύρη θάλασσα, στο σκότος του πελάγου.
    Ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φιλτ. Ανων. των 9:15
    με συγκίνησες με το μήνυμά σου.
    Με τη σειρά μου
    με όλη μου την καρδιά και γω
    Ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  3. Δεν μπορώ να φανταστώ κάτι άλλο, παρά έναν λόγο - ποίημα για την καλλιέργεια των αρετών, διότι έτσι αξιώνει ο Θεός να μας χαρίζονται τα κλειδιά της αγάπης!!!!

    Ω! Μα τα κλειδιά της αγάπης, είναι τα ίδια με τα κλειδιά του παραδείσου.
    Ο άνθρωπος της αγάπης ζεί τον παράδεισο από αυτή ακόμη τη ζωή.
    Πολλές φορές μία έκφραση αγάπης προς κάποιο συνάνθρωπο, μάς δίνει μία ατέλειωτη χαρά και ειρήνη στην καρδιά μας, που αναλογιζόμαστε, εάν έτσι είναι ο παράδεισος της αγάπης για μία έκφραση αγάπης, πόσο άραγε ασύλληπτη και αφάνταστη χαρά θα έχει ο αιώνιος παράδεισος??

    Γι αυτό το λόγο θεωρώ τα κλειδιά της αγάπης ίδια με τα Κλειδιά του Παραδείσου!!!

    Πως μπορώ αλλιώς να σχολιάσω όταν ο χοϊκός άνθρωπος αξιώνεται και γίνεται ουράνιος και άφθαρτος διά της αγάπης?

    Ω Παράδεισε! Μπορούμε να σε κερδίσουμε αλλά δεν μπορούμε να σε καταλάβουμε.

    Η συνέχεια στον Ηλία Μηνιάτη :

    Έκανε ο Θεός τον Παράδεισο για του Δίκαιους. Έκανε τον άδη για τους αμαρτωλούς. Έκλεισε και τον Παράδεισο, έκλεισε και τον άδη, αλλά τα κλειδιά του άδη τα κράτησε ο Ίδιος. Έτσι βλέπουμε στην Αποκάλυψη του Ιωάννη: «και έχω τας κλεις του θανάτου και του άδου» (Αποκ. α’, 18).

    Τα κλειδιά του Παραδείσου, τα έδωκε στους Αποστόλους Του, στο πρόσωπο του Πέτρου: «και δώσω σοι τας κλεις της Βασιλείας των Ουρανών» (Ματθ. ις’, 19). Ενώ λοιπόν τα κλειδιά του άδη, βρίσκονται στα χέρια του Ίδιου του Θεού, τα κλειδιά του Παραδείσου, τα εμπιστεύτηκε στα χέρια των ανθρώπων…

    Ω! φιλανθρωποτάτη οικονομία! Αμέτρητη Αγάπη του Κυρίου μας!

    Αν θέλει ο άνθρωπος να κολαστεί στον άδη, τα κλειδιά δεν τα έχει!
    Αν θέλει ο άνθρωπος να σωθεί, να πάει στον Παράδεισο τα κλειδιά του Παραδείσου, τα κρατάει!!!.
    Τι σημαίνει όμως αυτό; Σημαίνει, ότι τούτο είναι το θέλημα του Θεού, να είναι δύσκολο να κολάζονται οι άνθρωποι και για αυτό δεν τους έδωσε τα κλειδιά του άδη. Να είναι όμως εύκολο να σώζονται και για αυτό τους έδωσε τα κλειδιά του Παραδείσου: «και δώσω σοι τας κλεις της Βασιλείας των ουρανών».
    Λοιπόν, ώ Παράδεισε εμείς μπορούμε να σε κερδίσουμε, δεν μπορούμε όμως να σε καταλάβουμε!.
    Γιατί όμως λέει «και δώσω σοι τας κλεις»; «τα κλειδιά»;. Δεν μπορούσε να πει απλώς «το κλειδί»; Με ένα κλειδί, δεν ανοίγεται άραγε ο Παράδεισος;
    Τα κλειδιά είναι πολλών ειδών, αυτό θέλει να πει. Το κλειδί μπορεί να είναι χρυσό, μπορεί να είναι σιδερένιο, μπορεί να είναι και ξύλινο ακόμα. Το ξύλινο, είναι του φτωχού. Ο φτωχός με τη φτώχεια του μπορεί να «ανοίξει» τον Παράδεισο. Το χρυσό είναι του πλουσίου. Ο πλούσιος χρησιμοποιώντας σωστά τον πλούτο του, μπορεί να «ανοίξει» τον Παράδεισο, να σωθεί. Το σιδερένιο, ας πούμε ότι είναι όλες οι άλλες κατηγορίες των ανθρώπων, που δεν είναι ούτε πλούσιοι, ούτε φτωχοί. Και εκείνοι μπορούν να «ανοίξουν» τον Παράδεισο, να σωθούν. Ώστε εύκολα μπορεί να σωθεί και φτωχός και πλούσιος και κάθε άνθρωπος!
    Ω! Παράδεισε, μπορούμε να σε κερδίσουμε αλλά δεν μπορούμε να σε καταλάβουμε!
    Τι κρίμα αλήθεια για λίγα, για ελάχιστα πράγματα, να κινδυνεύουμε να τον χάσουμε, έχοντας τα «κλειδιά» στα χέρια!! Έναν Παράδεισο για μιας ώρας χαρά! Τι κρίμα!
    O Xριστός ατενίζει από τα ύψη του Σταυρού όλους τους ανθρώπους της γης και λέει. «εν τω κόσμω θλίψιν έξετε, αλλά θαρσείτε εγώ νενίκηκα τον κόσμο».! (Ιωανν ις,33)
    Ο Παράδεισος, είναι για όλους μας. Λίγη προσπάθεια χρειάζεται. Αμήν.

    * του Ηλία Μηνιάτη, εκκλησιαστικού ρήτορα και Επισκόπου Κερνίκης και Καλαβρύτων, +1714,
    από τον Συναξαριστή του Τριωδίου, υπό Ματθ. Λάγγη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μαρίνο μου
    παρηγορητικό άκρως, το κείμενο που μας έστειλες.
    Άκου τώρα τι είπε ο ευλογημένος άνθρωπος, ο Ηλίας Μηνιάτης!
    Δεν τα είχα σκεφτεί!

    Ευγνωμόνως σε χαιρετώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ενα τό Φώς , επίγειο και επουράνιο , μία Η Αγάπη πού όλα εντός της τά κλεί ( Ποιητή μου ωραία που τόπες που στό ζωνάρι της έχει τά κλειδιά ) , ένας ο παραδείσος που από δω άρχεται και εκτείνεται στό Επέκεινα , ή μάλλον έρχεται και κατακτάει τό Παρόν μας , και τό Ανόητο νοηματοδοτεί , τό Μέγα Τραύμα θεραπεύει , τόν Θάνατο ευτελίζει ! Τί Χαρά και η σημερινή !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Φώτιε αγαπητέ.

    προσωπικά με παρηγορεί πως
    ακόμη και όταν βλέπουμε βαθύ σκοτάδι τριγύρω, κάπου, σε ένα άλλο σημείο του πλανήτη, ο ήλιος ΠΑΝΤΑ λάμπει...

    Υπομονής έχομεν χρείαν λοιπόν, για να είναι πλήρης η Χαρά μας, εν Πίστει. Ελπίδι και Αγάπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σε κανένα σχόλιο (εκτός το απόσπασμα του Η. Μινιάτη) δεν αναφέρεται το Όνομα Ιησούς Χριστός. Σύμπτωση ; Δεν νομίζω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγαπητέ Ανων. των 4:26 μ.μ.
    ΑΝ είσαι καινουριγιος στη σελίδα δεν έχεις παρά να ανατρέξεις σε παλιότερες αναρτήσεις και σχόλια και να διαβάσεις ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ φορές το Όνομα του Ιησου΄Χριστού και της Υπεραγίας Θεοτόκου.

    Μπορείς να διαβάσεις για αρχή π.χ. αυτήν την ανάρτηση με τίτλο "Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ , η ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ και η μαύρη τρύπα του θανάτου" στο http://salograia.blogspot.gr/2009/12/blog-post.html.

    ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ και ΟΧΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ και φιλοπαπικοί, ή προτεστάντες, επιθυμούμε να είμαστε και τον Κύριο Ιησού Χριστού τιμάμε και λατρεύουμε ΠΑΣΑΣ τας ημέρας της ζωής ημών.

    Μάλλον δεν πρόσεξες καλά το μπλογκ και έσπευσες να βγάλεις ΒΙΑΣΤΙΚΑ (για να μην πω κάτι άλλο) συμπεράσματα.

    Φιλάκιαααααααααα!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τι σημασία έχει το πόσες φορές αναφέρει κάποιος το όνομα του Χριστού; Δεν καταλαβαίνω.
    Υπάρχει κι εδώ ποσόστωση; Μήπως τα ποσοστά χρήσης του ονόματος του Χριστού αυξομειώνονται όπως αυτά του "καταλληλότερου πρωθυπουργού" και θα πρέπει κάπως να τα παρακολουθούμε;;;

    Όταν προσπαθούμε να σκεφτούμε και κυρίως να υπάρξουμε έξω από τα καθιερωμένα, πολύ περιοριστικά και απανθρωποιημένα πλαίσια που η εποχή επιβάλλει, σχεδόν μουδιάζει το μυαλό μας...
    Τι ίλιγγος!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @Paracosmos

    Αγαπημένη Ελένη,
    όταν κάποιος ψάχνει να βρει "πατήματα" για να μας κατηγορήσει προσπαθεί να κατεβάσει ιδέες κατηγορίας από το πουθενά.

    Την έχουμε βαρεθεί πια αυτή την τεχνική.
    Αυτοί όμως δεν βαριούνται. Όλο με το ιστολόγιό μου ασχολούνται.Τέλεια τους τα έσουρες και στη δική σου σχετική, πρόσφατη ανάρτηση που προσεχώς θα την ανεβάσω και στο δικό μου κονάκι...

    Σε ασπάζομαι εν ειρήνη...
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Κάποτε θα ρωτηθούμε για όλα.
    Κάποτε θα εμφανιστούμε ενώπιον του "φοβερού βήματος" για να πούμε τι κάναμε και τι δεν κάναμε.
    Τι κάναμε όταν όλα γύρω μας βυθίζονταν στην τέλεια απελπίσια και διαταραχή, όταν το αίμα έρρεε...
    Τότε κάποιοι θα πουν : "μετρούσαμε τις φορές που λέγανε το όνομά Σου, Κύριε"
    και κάποιοι θα συμπληρώσουν : "εμείς Κύριε καταστρώναμε σχέδια μάχης εναντίον των άλλων χριστιανών για την Αλήθεια Σου"....
    Τότε, ίσως, ο Κύριος να πει : Δεν είπα και δεν έπραξα ουδέν τούτων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @paracosmos - Eλένη

    Είναι η ίδια νοοτροπία των Φαρισαίων Ελένη μου, αυτή
    όταν κατηγορούσαν τον ίδιο τον Κύριο Ιησού σκίζοντας τα ρούχα τους τάχα από αγανάκτηση και κατηγορώντας Τον ότι συνέτρωγε μετά τελωνών και πορνών, ή οτι δεν έπλυναν τα χέρια τους όταν έτρωγαν τα στάχυα...

    Κρίμα που οι άνθρωποι παραμένουν ανεγκέφαλοι και αρνούνται να καταλάβουν την παμμέγιστη Δύναμη της εν Αληθεία Αγάπης που μας εισάγει με την Ομορφιά της στη Βασιλεία του Αγίου Πνεύματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πάντως τώρα το όνομά Του υπάρχει σε αρκετά μηνύματα!Οπότε μπορούμε να συνεχίσουμε!
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ;-) Νεαρέ μου παπα-Κώστα
    είσαι..."Θεός"!

    Δεν προλαβαίνω όμως να συνεχίσω με σχόλια αυτή τη στιγμή..

    .Πάω να διαβάσω το Απόδειπνο, τους Χαιρετισμούς και την παράκληση...
    Τα λέμε αύριο- πρώτα ο Κύριος!
    ;-)
    Καλό ξημέρωμα σε όλους πολυαγαπημένα μου...
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @paracosmos

    Η χρήση του ονόματός Του δεν είναι θέμα ποσότητας, αλλά ποιότητας.

    Η χρήση του ονόματος του Χριστού φανερώνει άνθρωπο ο οποίος μετέχει στην καινή εν Χριστώ ζωή και είναι κοινωνός της Αρετής του Θεού.

    Οποιαδήποτε ανθρώπινη εκδήλωση, που έχει τα εξωτερικά γνωρίσματα της αρετής, αλλά δεν είναι καρπός της εν Χριστώ ανακαινίσεως, δεν είναι στην ουσία της ενάρετη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @ανων. των 1:44 π.μ.

    Συμφωνούμε απόλυτα.

    Επάνω σε αυτήν ακριβώς την αρχή, ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ και εμείς οι του Πατρίου Εορτολογίου, (οι χλευαστικώς υπό των Μοντερνιστών, αποκαλούμενοι «παλαιοημερολογίτες») ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ λέγω, την ΠΡΟΔΟΣΙΑ του πατριάρχη Βαρθολομαίου σε θέματα ΠΙΣΤΕΩΣ.

    Διαθέτει ο άνθρωπος, ο κ. Βαρθολομαίος, ο γλυκούλης τους, μια αξιοσέβαστη ποσότητα Χριστολογίας αλλά έχει ΑΠΟΛΕΣΕΙ προ πολλού (για λόγους που εξηγούμε σε δυο παλιοτερες περί Μαξίμου Ομολογητού) την ΠΟΙΟΤΗΤΑ της Χριστολογίας.

    Και ο ΑντίΧριστος όταν έρθει επι της γης, σε Χριστολογία εκθαμβωτική (τύπου πάπα-Φραγκίσκου και αγαπολογία , τύπου Δάλαι- Λάμα) θα επιδίδεται.

    Γι αυτό στην Ορθόδοξη Εκκλησία, Φύλακας των Παραδόσεων ΔΕΝ είναι ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΟΙ επίσκοποι, επειδή μπορούν κάλλιστα να ΕΞΑΓΟΡΟΥΣΤΟΥΝ και να γίνουν με ράσα, πρακτόρια του Κερατά...αναλαμβάνοντας εντεταλμένη ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΑΔΙΚΟ χώρο.

    (θυμίζω περίπτωση του ΚΑΤΑΣΚΟΠΟΥ λόρδου Ντειβιντ Μπάλφουρ που ΠΑΡΙΣΤΑΝΕ τον «παπά –Δημήτρη» και "εξομολογούσε" πρακτορεύοντας όλη την «υψηλή » Αθήνα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου διοχετεύοντας ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ στους ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ του ΑΓΓΛΟΥΣ. Διάβασε και την παρακάτω από το ΒΗΜΑ δημοσίευση σχετικά, ώστε να πονηρευτείς μια σταλίτσα και να ανοίξουν τα ομορφούλια ματάκια σου:
    http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=164919 )

    Επαναλαμβάνω προς εμπέδωσιν:
    στην Ακαινοτόμητη Ορθόδοξη Εκκλησία, Φύλακας των Παραδόσεων και της Αληθείας του Χριστού είναι ΣΥΜΠΑΣ ο ΑΛΗΘΙΝΑ Πιστός και ΑΝΕΞΑΓΟΡΑΣΤΟΣ λαός του Κυρίου

    (υπήρξε ανέκαθεν πολύ ΔΥΣΚΟΛΟ να εξαγοραστεί ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ λαός αλλά σήμερα με την Τυφλεόραση και τις σωματικές ηδονές του facebook θα το δούμε και αυτό να συμβεί ως μη αναστρέψιμη καταστροφή των συνειδήσεων, τα επισήμαινε με ΠΟΝΟ απο΄τη δεκαετία του 1980 και ο σεβαστός πατήρ Σεραφείμ Ρόουζ )

    Το να εξαγοραστούν ένας ή δύο ή δέκα ιερωμένοι και να μεταβληθούν σε ΕΓΚΑΘΕΤΟΥΣ σκοτεινών Νεοταξικών δυνάμεων είναι πάντα πολύ πιο ΕΥΚΟΛΟ από το να εξαγοραστεί ολόκληρος ο ευλαβής λαός.

    Γι αυτό διαβάζουμε ότι στην Καππαδοκία την ΠΡΟ της Καταστροφής του 1922 , όταν ο ιερέας, ως άνθρωπος αμαρτωλός ή αδιάβαστος, έκανε κάτι σόλοικο και αντιορθόδοξο, ΟΛΟΣ ο λαός (ως τοπική ενορία) ΑΡΝΙΟΤΑΝ να εισέλθει στο ναό, ΜΕΧΡΙ ο ιερέας να διορθώσει το σόλοικο, εν προκειμένω, το αντιορθόδοξο.

    Και ΈΤΣΙ φίλε μου, ανωνυμάκο, και με ΘΥΣΙΕΣ ΑΙΜΑΤΗΡΕΣ προσωπικές, κρατήθηκε η Ορθοδοξία επί αιώνες και με Τούρκο μακελλάρη στο σβέρκο μας.


    Ει δε μη, αν περιμέναμε απο ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΟΥΣ Ιερωμένους,
    θα είχε η Ορθοδοξία ξε-ΠΟΥΛΗΘΕΙ και χαθεί.

    Σε συμβουλεύω φίλ. Ανων. να διαβάσεις επί τη ευκαιρία , επιστολή ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ για τις ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ συμπεριφορές του Πατριάρχη Βαρθολομαίου και το ΕΓΚΛΗΜΑ (εκ μέρους του και εκ μέρους της (αν)ιεράς Κοινότητος του Αγίου ¨Ορους) μιλώ για το ΕΓΚΛΗΜΑ της «Μαϊμούς» ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ, που σοβεί λίγα χρόνια τώρα, να διαβάσεις ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΑΤΑΠΕΛΤΗ, ενός Μοναχού ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ ΙΛΑΡΙΩΝΑ στον «Ορθόδοξο Τύπο» με τίτλο: « Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ
    Της Ι. ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ», ώστε να Καταλάβεις τον ΕΜΠΑΙΓΜο στον οποίο παρασύρουν σύμπαντα τον αδαή νού των ανθρώπων...

    Βρίσκεται η δημοσίευση στο φύλλο του «Ορθοδόξου Τύπου», της 10ης Οκτωβρίου 2014.

    (Αν έχεις περιέργεια και επιμένεις, για χάρη σου να καθίσω και να την ανεβάσω σε ξεχωριστή ανάρτηση για να ΕΝΗΜΕΡΩΘΟΥΝ και οι μή ενημερωμένοι σχετικά αναγνώστες)

    Σε ευχαριστώ ανών., που μας βοηθάς με τα σχολιά σου να ενημερώνουμε τους καλοπροαίρετους.

    Φιλάκιααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή