Μια μέρα βρισκόμουν σε ένα ταξί και πήγαινα στο αεροδρόμιο.
Το ταξί προχωρούσε στη δεξιά λωρίδα του δρόμου, όταν ξαφνικά ένα μαύρο αυτοκίνητο πετάχτηκε από ένα χώρο στάθμευσης ακριβώς μπροστά μας.
Ο οδηγός του ταξί πάτησε το φρένο, γλίστρησε και κατάφερε
να μην χτυπήσει το άλλο αυτοκίνητο για λίγα μόλις εκατοστά!
Ο οδηγός του άλλου αυτοκινήτου κούνησε το κεφάλι του και άρχισε να μας φωνάζει. Ο δικός μου οδηγός απλώς του χαμογέλασε και τον χαιρέτισε.
Ήταν πολύ φιλικός απέναντί του. Έτσι τον ρώτησα:
«Γιατί το έκανες αυτό;
Αυτός ο τύπος παραλίγο να καταστρέψει το αυτοκίνητό σου
και να μας στείλει στο νοσοκομείο!».
Τότε εκείνος με δίδαξε κάτι που σήμερα πλέον ονομάζω:
«Η αλληγορία του απορριμματοφόρου».
Ο οδηγός μου εξήγησε ότι πολλοί άνθρωποι μοιάζουν
με απορριμματοφόρα.
Ο οδηγός μου εξήγησε ότι πολλοί άνθρωποι μοιάζουν
με απορριμματοφόρα.
Περιφέρονται γεμάτοι σκουπίδια, γεμάτοι πίκρα, θυμό και απογοήτευση.
Καθώς τα σκουπίδια τους γίνονται όλο και περισσότερα, χρειάζονται ένα μέρος
να τα πετάξουν και μερικές φορές αυτό το μέρος μπορεί να είστε κι εσείς.
να τα πετάξουν και μερικές φορές αυτό το μέρος μπορεί να είστε κι εσείς.
Μην το πάρετε όμως προσωπικά, απλώς χαμογελάστε τους,
χαιρετίστε τους, ευχηθείτε τους να είναι καλά και φύγετε.
Δεν αξίζει να κουβαλάτε τα δικά τους σκουπίδια
και να τα εξαπλώνετε και σε άλλους ανθρώπους στη δουλειά σας,
στην οικογένειά σας ή και σε αγνώστους.
Πηγή: Προσκυνητής
Εγώ θα έλεγα, ότι όλοι είμαστε αυτού το είδους τα "απορριμματοφόρα" , γιατί όλοι "μπαζαρουμε", από τη φθορά της καθημερινότητας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπολύσεις από τις δουλειές, συναισθηματικά αδιέξοδα, παράνοια θρησκευτική, οικονομικά αδιέξοδα, μπλογκαρισμα και τρολαρισμα, μοναξιά απαρηγορητη, Φόροι και ΕΝΦΙΑ, συκοφαντία και μνησικακία, σε καθημερινή βάση που οδηγούν τον άνθρωπο στην ισοπέδωση, μαζεύοντας και ξαναμαζευοντας αυτά τα της καθημερινότητας.
Ο άνθρωπος λοιπόν ο κοσμικός, πετά τα σκουπίδια του στον συνάνθρωπο, όπως αναφέρει η ανάρτηση, όμως κατά ένα παράδοξο τρόπο αντί να ανακουφιστεί προσθέτει και άλλο βάρος σκουπιδιών στα είδη υπάρχοντα σκουπίδια. Δεν ξαλαφρωνει αυτός ο άνθρωπος, απλά επιβεβαιώνει ότι κουβαλάει σκουπίδια στην ψυχή του.
Ο άνθρωπος όμως ο Πιστός, εναποθέτει τα σκουπίδια του στα πόδια Της Αγίας Μητέρας μας και Του Χριστού μας, και ξαλαφρωνει και αποκτά ξανά αυτή τη μοναδική Βασιλική Χαρά και Ειρήνη μέσα του, ότι δηλαδή έκανε η Αγία Μαρία Αιγυπτια στην έρημο.
Εμείς κατά το αυτεξούσιο, ας επιλέξουμε τον τύπο του ανθρώπου που θέλουμε να μοιάσουμε.
Μαρίνο μου
ΑπάντησηΔιαγραφήη επιλογή γίνεται από όλους μας συνεχώς και οι ισορροπίες πάντα, εξαιρετικά εύθραυστες.
Τέχνη τεχνών και επιστήμη επιστημών.
Μερικοί άνθρωποι τα καταφέρνουν καλύτερα, άλλοι χειρότερα.Ανάλογα με την ποιότητα του νευρικού τους συστήματος, ανάλογα με τις προϋπάρχουσες εμπειρίες τους, ανάλογα με τη χριστιανική πίστη τους...
Ναι καλή μου, αλλά κάνουμε την σωστή επιλογή ;
ΔιαγραφήΛέγοντας εναπόθεση των σκουπιδιών για τον Πνευματικό άνθρωπο θεωρώ την απόλυτα αναγκαία εξαγορευση στο Άγιο Πετραχειλι Ορθοδόξου Πνευματικού.
Αυτή είναι η αληθής μυστηριακή ανάσα, ξεκούραση, ειρήνευση όλου του μέσα μας.
Άρα πρέπει να ομολογούμε την αλήθεια, με την ορθή υπόδειξη, και μετά όποιος θέλει.
Καλή μου Ευανθία, ξέρεις γιατί ο άνθρωπος του 2015, χρειάζεται το Πετραχειλι του Ορθοδόξου Πνευματικού, όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί απλούστατα ποτέ άλλοτε στην ιστορία του, δεν γινόταν δέκτης και καταναλωτής, από οχετό σκουπιδιών σε ποιότητα και ποσότητα.
Από παντού αρρώστια, προβλήματα, μίσος, χρέος, λαθρομετανάστες, φτώχια, προπαγάνδα, ανεργία, μέ χειρότερο αυτή την αόρατη απειλή που ονομάζεται συνομοσιολογια και που κάθε εποχή εμφανίζεται με διαφορετικό όνομα απειλής. Το πλέον πρόσφατο Τζιχαντ! !!
Πως και πόσο να αντεξει ο άνθρωπος;
Ποτέ στην Παγκόσμια Ιστορία των Εθνών δεν είχαμε τόσες πολλές αυτοκτονίες όσο στην Ελλάδα από το 2009 έως σήμερα.
Ας προβληματιστουμε που βαδίζουμε και τι τρόπο ζωής επιλέγουμε.
Θεωρώ το αύριο δυσμενέστερο.....
ΥΓ Γράφω τη σκέψη μου, μη γνωρίζοντας εάν έχει γραφτεί στο ιστολόγιο.