Απόλογος σε ένα βουνό
Προνόμιο άλλο δεν αξιώνω εκτός απ' την ύπαρξη.
Έχω αποκτήσει τον πλούτο να είμαι
ήδη μια πέτρα, ψυχρή ως προς τη ματαιότητα,
ευαίσθητη προς το φως. Δεν μου καίει το χιόνι
την πανάρχαιη γυμνότητα.
Αρθρώνω
το λόγο μου, όπως εσύ τους χειμάρρους σου, ή
τους αχούς των δασών σου.
Δε με διακόπτουν
οι θύελλες ή το σκοτάδι.
Κι όταν δε βλέπω
ακούω το ήλιο, ή της Αφροδίτης
το αμάξι καθώς διαπλέει τα διάφανα
ουράνια μαρμαίροντας.
Συγκέντρωσα
μέσα μου τ' αναγκαία, εξασφάλισα
ό,τι μου χρειάζεται.
Ευτύχησα.
Νικηφόρος Βρεττάκος
(Συλλογή "Τρία φύλλα" τόμος Γ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου