ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΑΙΩΝΙΟΝ!
Περιστεράκι μου
Δεν θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω, επειδή τα τελευταία χρόνια, κυριολεκτικά έχω και γω φρικάρει "εντελά" (που έλεγε και ο γιος του φίλου Σάββα, όταν ήταν μικρούλης):
Σου παραθέτω σήμερα σχόλιο του Π. Τελεβάντου, με αφορμή την κοίμηση, του χριστιανού αγωνιστή, Νικόλαου Σωτηρόπουλου.
Σαλογραία
...................................................................................................
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
Με συναισθήματα βαθείας θλίψης πληροφορήθηκα
ότι κοιμήθηκε εν Κυρίω ο δούλος του Θεού Νικόλαος Σωτηρόπουλος.
Η αδικία και η μικρότητα επέτρεψαν να κοιμηθεί ενώ ο αφορισμός του από τη Μείζονα Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως ουδέποτε ήρθη επισήμως, αν και πολλοί Μητροπολίτες στην Ελλάδα και αλλού του επέτρεπαν να κοινωνά και τον προσκαλούσαν να κάνει ομιλίες. Η κηδεία του άλλωστε θα τελεστεί σε ορθόδοξο μοναστήρι από τον Σεβ. Ακαρνανίας Κοσμά και με τη συμμετοχή άλλων Μητροπολιτών (Πειραιώς, Γόρτυνος κτλ.).
Άρα ο αφορισμός του έχει αναιρεθεί στην πράξη.
Αυτός είναι κόσμος της φθοράς και του θανάτου που ζούμε.
Οπως όλα δείχνουν ο λυκοποιμένας της Αυστραλίας και συνθηκολόγος της προδοτικής για την Ορθοδοξία συμφωνίας του Μπαλαμάντ Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Στυλιανός (Χαρκιανάκις) θα πεθάνει αρχιερέας -και πιθανότατα εν ενεργεία Αρχιερέας-, ενώ ο δούλος του Θεού Νικόλαος Σωτηρόπουλος κοιμήθηκε "αφορισμένος".
Για την ψυχή του ακάματου εργάτη του Ευαγγελίου που "εδούλευσεν το Ευαγγέλιον" ανιδιοτελώς για δεκαετίες ως ιεροκήρυκας, ως αντιαιρετικός και δη ως αντιοικουμενιστής θεολόγος και ως συντάκτης περισπούδαστων θεολογικών βιβλίων και άρθρων, ευχόμαστε διακαώς προς τον Κύριο:
“Εν σκηναῖς δικαίων τάξαι,
ἐν κόλποις Ἀβραάμ ἀναπαύσαι,
καὶ μετὰ Αγίων και δικαίων συναριθμήσαι,
ἡμᾶς δὲ ἐλεήσαι ὡς ἀγαθός καὶ φιλάνθρωπος.”
Ευτύχησα να γνωρίσω τον μ. Νικόλαο Σωτηρόπουλο πριν πολλές δεκαετίες στην Ιερά Μονή της Παναγίας της Μαλεβή -το 1976 αν θυμούμαι καλά-, όταν ως υπεύθυνος του ΧΙΝ “Ο Παντοκράτωρ” είχα μεταβεί στη Μονή για προσκύνημα με ομάδα νέων του Ιδρύματος. Ηταν τόσον ευγενής και πρόθυμος να επαινέσει ότι καλόν νόμιζε ότι έβλεπε. Μνησθείη Κύριος ο Θεός των αγώνων, της ευγενείας και της αγάπης του προς την Εκκλησία του Χριστού.
Οι ομιλίες του πολλές φορές ήταν διατυπωμένες σε πολύ οξύ τόνο, αλλά η συναστροφή μαζί του σε έπειθε ότι ήταν άνθρωπος πολύ χαμηλών τόνων. Ως άνθρωπος και ως θεολόγος έπεσε σε σφάλματα, αλλά όσο κακοπροαίρετος και εμπαθής και αν είσαι, οφείλεις να αναγνωρίσεις ότι σίγουρα δεν του άξιζε να πεθάνει αφορισμένος προπαντός αφού λυκοποιμένες σαν τον Αυστραλίας Στυλιανό και τον Μεσσηνίας κ. Σαββάτο που δεν έχουν καν καθαιρεθεί για το πλήθος των ανομιών και των κακοδοξιών τους.
“Προσδοκώμεν ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος” όταν θα έλθει ο Κύριος για να κρίνει “ζώντας και νεκρούς ου της Βασιλείας Του ουκ έσται τέλος”.
Τότε θα γίνει ο οριστικός αφορισμός των αδίκων από των δικαίων.
Αγαθή και ανιδιοτελής ψυχή ο μεταστάς, δόκιμος θεολόγος, παραγωγικότατος συγγραφέας και ακαταπόνητος εργάτης του Ευαγγελίου.
.................................................................
Δεν είναι τυχαίο που κοιμήθηκε την ημέρα της Κοίμησης της Θεοτόκου και την ίδια μέρα με τον πνευματικό του πατέρα Αυγουστίνο Καντιώτη . Καλό παράδεισο να έχει ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤιποτε απολύτως ΔΕΝ είναι τυχαίο, φιλ. ανων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπήρξε ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗΣ εργάτης του Ευαγγελίου, ο απελθών, όπως και ο Φλωρίνης Καντιώτης, που συμπαθούσε (κατανοούσε το δίκιο που είχαν ) και τους..."παλαιοημερολογίτες".
Και διέθετε κοφτερή γλώσσα ο Νικόλαος, όταν επρόκειτο για θέματα προδοσίας Πίστεως και όχι μόνον..
Γι αυτό και ΔΙΕΤΑΞΑΝ οι δεσποτάδες της Τουρκοκρατίας, διέταξαν λέγω, μέσα σε αφρούς λύσσας, διέταξαν την υπηρέτριά τους, το Άγιο Πνεύμα δηλαδή, να τον αφορίσει, λες και το Άγιο Πνεύμα είναι ο ισλαμοφασίστας τους, που στην εντολή τους κόβει αθώων, κεφάλια!
Ήμαρτον Παναγία μου και Θού Κύριε φυλακήν τω στόματί μου, ας μην πω περισσότερα και συγχίζομαι...ας πάω καλύτερα να ανάψω ένα κεράκι για την παιδική ψυχή του Νικολάου Σωτηρόπουλου...
Είθε να βρεί μεγάλη ανάπαυση...είθε η Υπεραγία Μητέρα Θεοτόκος, να τον πάρει αγκαλίτσα, επιτέλους, να του σκουπίσει τα δάκρυα ... να τον παρηγορήσει....από τα πετροβολήματα των ανεγκέφαλων ( που λόγω προσωπικών συμφερόντων τους, μάταιων) ανελέητα τον πολέμησαν όσο ζούσε και τον άφησαν να πεθάνει πικραμένος.
Επρεπε να γίνει, βλέπεις αυτό, ώστε να πανικοβληθούν και άλλα τίμια στόματα ιεροκηρύκων σαν του Σωτηρόπουλου, και να το βουλώνουν...
Να μη σαλεύει φύλλο, μπροστά στις καταχρήσεις των Δεσποτάδων.
Να μην αντιδρά κανείς, να μη τους χαλάει τον...έρωτα.
Να μη τους χαλάει τις σούπες της Προδοσίας...
ΉΜΑΡΤΟΝ!
Ο Θεος να τον αναπαυσει.Ο π. Ευθύμιος Τρικαμηνας είναι ο ποιο αξιόπιστος Θεολόγος.Διάβασα ενα άρθρο του και θαύμασα.Λεει για τους αγίους γέροντες και τα λαθη τους και για τον Α.Καντιωτη.
ΔιαγραφήΔεν μου άρεσε ποτέ ο λόγος του,το ύφος του ή ο,τιδήποτε άλλο.Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί αφορίστηκε όμως.Μάλλον Εκκλησία και δημοκρατία είναι έννοιες ασύμβατες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Θεός να τον αναπαύσει.
παπα-Κώστας
παπα-Κώστα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήτο έγραψα και σε άλλο σχόλιο σε προηγούμενη ανάρτηση.
Μαζί με μια κολλητή μου, φοιτήτρια ιατρικής εκείνη τότε, πηγαίναμε στους Καντιωτικούς για...διασκέδαση!
Δεν είχαμε αντίρρηση στα θεολογικά λόγια.
Με αυτά συμφωνούσαμε.
Απλά το στυλ και το ΥΦΟΣ των ιεροκηρύκων, μας δημιουργούσε, ένα απίστευτο νευρικό γέλιο.
Μας φαινόταν κατάλληλο για περασμένους αιώνες, ίσως καλό για 18 ο αιώνα, αλλά όχι για τον εικοστό, που διανύαμε τότε.
Επαναλαμβάνω. Συμφωνούσαμε με τα λόγια αλλά μας έκανε να πεθαίνουμε στα γέλια το ...δρακουλιάρικο, εκφοβιστικό ύφος των Καντιωτικών.
Δεν είχαμε και τυφλεόραση τότε, ωστε να διαφθαρούμε πιο γρήγορα.
Πηγαίναμε στους Καντιωτικούς για ....ψυχαγωγία με την αρχαία ίσως έννοια του όρου...
Σήμερα, για να πετύχουν το ίδιο αποτέλεσμα μερικοί, πάνε στα μπουζούκια.
;-)
Τα ίδια γέλια κάναμε και με το μακαρίτη το Δημήτριο Παναγόπουλο, παρακολουθώντας τις ομιλίες του στη Μενάνδρου, στην Αθήνα τότε.
Παίρναμε ωφέλεια από τις λέξεις και τα νοήματά του, αλλά ξεκαρδιζόμασταν στα γέλια με το τρομακτικό του ύφος.
Μας απειλούσε όλους ότι θα πάμε στην Κόλαση αν δεν κάνουμε και εκείνο και το άλλο και το παράλλο και μεις το πιστεύαμε -και δεν το πιστεύαμε..μπρρρ...
Ερχόταν στις ομιλίες του Παναγόπουλου και ένας σπανός καλόγερος ψιλόλιγνος, ο Παχώμιος...ίσως ήταν και παλαιοημερολογίτης...(εμείς δεν ήμασταν τότε) ...
Θε μου ...θε μου...τι πλάκα και με τον Παχώμιο!
Ανέβαινε στο βήμα του ομιλήτή (πριν έρθει ο ομιλητής) έπαιρνε το λόγο με το θάρρος του ράσου του, και μας έδινε διάφορες πρακτικές συμβουλές.
Θυμάμαι μία από αυτές: Πώς να θεραπεύετε αιμορροίδες, με επί-θεση παστής σαρδέλα στο πάσχον μέλος...θε μου ..θε μου...! άντερο δεν μας έμεινε από το πολύ χάχανο!
Ο Θεός να μας συχωρέσει τις...άσωτες!
πω πω τι γράφω κάτω από ανάρτηση για πεθαμένο...(θα έχει πεθάνει προ πολλού τώρα και ο Παχώμιος...ποιος ξέρει γι αυτόν να μου δώσει πληροφορία; τελευταία, πριν είκοσι χρονια, τον είχαμε συναντήσει τυχαία στην Πάτρα...)
Ας είναι ελαφρύ το χωματάκι που τον σκεπάζει.
(ξανάγραψα το σχόλιο)
Ο μακαριτης πια μου θυμιζε ενα παππου!!ιδιοι !! Ο Θεος να τον συγχωρει.διαβασμενος αλλα ομηρος των αγκυλωσεων των ψευτοχριστιανικων. Εκεινου του τυπου που συνεθλιβε και το κανει ακομα την ορθοδοξια. Αβυσσος η ψυχη καθε ανθρωπου,άγνωστη κι αθεατη σε ολους,ευτυχως, εκτος απο το Θεο. Ποιος θα μιλησει για τη βαθεια του καρδια; Κανεις επιδερμικα μονο καταπιανονται ολοι.
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι κακό Ανων. των 7:02 μ.μ.
που θυμίζει παππού ο μακαρίτης.
Όλοι οι υπερήλικες μοιάζουν μεταξύ τους, όπως και όλα τα μωρά...Για τις αγκυλώσεις και τα λοιπά, μπορεί να έχεις δίκιο, όμως στον καιρό της ακμής του λόγου του, στήριξε πολύ κόσμο, μπορεί όχι εμένα ή εσένα, αλλά...στήριξε ανθρώπους.
Έστω και με ατελείς ή λάθος τρόπους.
Ο Θεός ευτυχώς κοιτάζει την βαθεία καρδία ενός εκάστου. Δηλαδή, την εις τα άδυτα της ψυχής, κεκρυμμένη προαίρεση.
Και αυτό έχει σημασία για μένα.
Ετσι κι αλλιώς όλοι εμείς "οι ζώντες οι περιλειπόμενοι", με τις κρίσεις μας τις μονοδιάστατες, τις σκοτισμένες, στην επιφάνεια των πραγμάτων, δια βίου κινούμεθα...
Ας ευχηθούμε για την ανάπαυση της ψυχής του.
Ο κάθε ιεροκήρυκας, ο κάθε διδάσκαλος, κάποιους μπορεί να ωφελήσει, του Κυρίου συνεργούντος, τίμιε πάτερ...
;-)
Όποιος μιλάει για τον Θεό στους άλλους πρεπει να γνωρίζει ότι μιλάει για την Αλήθεια. Αυτός, ένα ον βουτηγμένο στο ψέμα και την κοινωνική, ψυχολογική, ιδεολογική ή άλλη αυταπάτη να ανυψώνει τους φθόγγους του και να μιλάει για την Αλήθεια.... Μια τέτοια "αποστολή" θα πρέπει να συνοδεύεται από τεράστια, μεγάλη, ασύλληπτη συστολή και ένα ανείπωτο πόνο. Γιατί ο λόγος του ποτέ δεν είναι αληθινός. Αυτή η γνώση πρέπει να τον συντρίβει. Αυτή η συντριβή είναι η βάση της διδασκαλίας. Ανευ αυτής, κούφια λόγια και πεποιημένες κορώνες. Δεν τον ήξερα τον μακαρίτη. Ας αναπαύεται. Ως άνθρωπος έπραξε και ως άνθρωπος θα κριθεί από τον Κριτή του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη έγραψες:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Όποιος μιλάει για τον Θεό στους άλλους πρεπει να γνωρίζει ότι μιλάει για την Αλήθεια. Αυτός, ένα ον βουτηγμένο στο ψέμα και την κοινωνική, ψυχολογική, ιδεολογική ή άλλη αυταπάτη να ανυψώνει τους φθόγγους του και να μιλάει για την Αλήθεια.... Μια τέτοια "αποστολή" θα πρέπει να συνοδεύεται από τεράστια, μεγάλη, ασύλληπτη συστολή και ένα ανείπωτο πόνο. Γιατί ο λόγος του ποτέ δεν είναι αληθινός. Αυτή η γνώση πρέπει να τον συντρίβει. Αυτή η συντριβή είναι η βάση της διδασκαλίας. Ανευ αυτής, κούφια λόγια και πεποιημένες κορώνες."
. ...προσυπογράφω με ενθουσιασμό...
Κρίμα που δεν το προσυπογράφουν (με τη ζωή τους και το προσωπικό τους παράδειγμα βίου) οι περισσότεροι και κατ'εξοχήν για το κήρυγμα εντεταλμένοι, λαϊκοί και ρασοφόροι..
Και πάλι όμως παρηγοριέμαι με τη σκέψη ότι το Πνεύμα το Άγιο χρησιμοποιεί ακόμη και κακούς δασκάλους προκειμένου να ωφελήσει ψυχές.
Θυμάμαι στην Πάτρα, ακούγαμε κάποτε από το ραδιόφωνο, έναν ιεροκήρυκα που πέταγε απίστευτα τούβλα στα κεφάλια των ακροατών...
Τι να κάναμε; Ξεκαρδιζόμαστε στα γέλια με τον άγνωστο σε μας ιεροκήρυκα και τον ελεεινολογούσαμε...ωστόσο αργότερα, συναντήσαμε έναν αξιόλογο άνθρωπο, που μας εξομολογήθηκε ότι ανακάλυψε την Ορθοδοξία και την ομορφιά της, ξεκινώντας από τις ραδιοφωνικές εκπομπές εκείνου ακριβώς του ιερέα, τον οποίο εμείς με την κριτική μας απαξιώναμε και με τον οποίο εμείς...ευθυμούσαμε...
Εκεί ντράπηκα για μένα ...και κατάλαβα για άλλη μία φορά, ότι "αι οδοί του Θεού, δεν είναι όπως αι οδοί των ανθρώπων και ότι οι κρίσεις του Θεού, δεν είναι όπως οι κρίσεις των ανθρώπων" όπως αναφέρει η θεία Γραφή...
Είμαστε σε πολύχρονη πορεία συνειδητοποίησης καταστάσεων και η ωριμότητά μας θα παραμείνει ανολοκλήρωτο έργο... φοβούμαι...
Το Άγιο Πνεύμα εργάζεται σκληρά για να σώζεται ο κόσμος από τη μαυρίλα, την κακότητα, την μετριότητα, την έπαρση, το κάθε κακό που σκορπίζουμε απλόχερα γύρω μας....,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τόση ασυνειδησία, με τέτοια ευκολία... λες και είναι δικός μας ο κόσμος και η κτίση όλη και οι ψυχές των ανθρώπων. Λες και είναι δικά μας, λες και μας ανήκουν. Τόσο απερίσκεπτη και χονδροειδής είναι η ύπαρξη μερικών ανθρώπων. Αυτοί που πέφτουν ως καταπέλτες πάνω στους αλλους και δεν καταλαβαίνουν ότι ο άνθρωπος είναι ένα λεπτοφυές πλάσμα, πλασμένο από αέρα...
Όσοι μάλιστα περνιούνται για "πνευματικοί" άνθρωποι είναι αυτοί που κατακουράζουν το Άγιο Πνεύμα γιατί δεν προλαβαίνει να διορθώνει τις "πατάτες" που κάνουν.
Ελένη εγραψες:"Τόσο απερίσκεπτη και χονδροειδής είναι η ύπαρξη μερικών ανθρώπων. Αυτοί που πέφτουν ως καταπέλτες πάνω στους αλλους και δεν καταλαβαίνουν ότι ο άνθρωπος είναι ένα λεπτοφυές πλάσμα, πλασμένο από αέρα... "
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια! Μεγάλη αλήθεια και σ' ευχαριστώ που μας τη θυμίζεις με τη φωνή σου.
Μας ξεγελάει το επιφανειακά συμπαγές του σώματος και ξεχνάμε αυτό που είπες: Το λεπτοφυές της ύπαρξής μας, το ότι σχεδόν είμαστε πλασμένοι από αέρα! Και αυτός ο "αέρας" με το παραμικρό μπορεί μπορεί να πάθει ζημιά, να διαλυθεί, αν αυτοί που τάχα τον προστατεύουν, κάνουν ό,τι μπορούν για να το εξαφανίσουν στα σκότη...
.......................................
παπα-Κώστα μου
αν ενθυμούμαι καλώς, ο Νικόλαος Σωτηρόπουλος αφορίστηκε από τη δεσποτοκρατία, επειδή ΟΡΘΩΣ έλεγξε τον Αυστραλίας Στυλιανό Χαρκιανάκι για αίρεση. Όμως όπως σωστά ειπώθηκε. Ο αιρετικός (Χαρκιανάκις και η Πατριαρχική παρεούλα του) ΔΕΝ μπορεί να δώσει καμία ποινή πάνω σε έναν Ορθόδοξο. Βἐβαια στην περίπτωση Σωτηρόπουλου, υπήρξε μια τραγελαφική ανακολουθία, διότι, ή τους θεωρείς Ορθόδοξους τους αφορίσαντες οπότε κάθεσαι στην άκρη ως "τιμωρημένος" δικαίως, ή αν δεν είναι Ορθόδοξοι αυτοί που σε αφόρισαν άδικα, ΦΕΥΓΕΙΣ από τη συναγωγή αυτών των πονηρευομένων , και προσφεύγεις στην πλησιέστερη ΑΛΛΗ Ορθόδοξη Σύνοδο...
Ξέρω την περίπτωση,απλά αυτά που είπε και όπως τα είπε τότε δεν σήκωναν αφορισμό.Η πλησιέστερη άλλη Ορθόδοξη Σύνοδος ήταν στη Βουλγαρία και ήταν πολύ γέρος ο μακαρίτης για μετανάστευση!Άλλωστε στην Εκκλησία της Ελλάδος όχι μόνο δεν τον θεώρησαν αφορισμένο αλλά τον καλούσαν και για ομιλίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μια που λέμε για παλιές ιστορίες,η άνοδος του Χριστόδουλου και οι τηλεοπτικές εμφανίσεις του Σωτηρόπουλου,τότε,ήταν από τους λόγους που απέκλεισα την περίπτωση η Αλήθεια να βρίσκεται στην Ορθόδοξη Εκκλησία.
παπα-Κώστας
Aχ νεαρε μου
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι ειλικρινεστατε παπα-Κώστα...
Τα έχω ξανακούσει αυτά τα απελπισμένα σχόλια
και από αλλα νεανικά στόματα...
Και γω με το αρχιεπίσκοπο το Χριστόδουλο είχα φρικάρει.
Εφερε και τον πάπα μετά, με αποτελείωσε...
Ο Κύριος που μεριμνά για όλα, θα μεριμνήση και για την ψυχή του Σωτηρόπουλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά γιατί γίνεται μόνο συζήτηση γι αυτόν ?
Υπάρχουν χιλιάδες σχισματικοί, νεοημερολογίτες, παλαιοημερολογίτες καθηρημένοι κληρικοί, αποτειχισμένοι, κλπ.
Μόνον ο Σωτηρό9πουλος ήταν εκτός Εκκλησίας ?
Ξαναγράφω το σχόλιο διοτι το έχασα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιλάμε για το Σωτηρόπουλο επειδή αυτός απεβίωσε πρόσφατα και επειδή αυτό ειναι το θέμα της ανάρτησης.
Κατανοητό;
Μα δεν ειπα πως το να μοιζει σε παππου,ενα συγκεκριμενο, ειναι κατι κακο. Να ρωτησω και τον παπα κατι: ιντα σημαινει πως μετα την ανοδο Χριστοδουλου και τις παρεμβασεις Σωτηροπουλου η αληθεια αποκλειεται να βρισκεται...μην επαναλαμβανω. Που βρισκεται η αληθεια αν οχι στην ορθοδοξη εκκλησια; Η οποια ειναι γεματη αμαρτωκους αλλα επικεφαλης εχει το Θεανθρωπο. Με μπερδεψες λιγο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην τρελαίνεσαι αγαπητέ-η.Εκείνη την εποχή δεν ήμουν παπάς.Μαθητής Λυκείου ήμουν.Το όλο κλίμα στην Εκκλησία τότε,που ήμουν και επαναστατημένος έφηβος,με οδήγησαν σε τέτοιο συμπέρασμα ΤΟΤΕ.Μετά από καμιά δεκαριά χρόνια αναζήτησης έφτασα ξανά εκεί που ήμουνα(στην Ορθοδοξία δηλαδή)και αποφάσισα να γίνω και παπάς.Αυτά εν ολίγοις.
Διαγραφήπαπα-Κώστας
Ενταξει. Δεν προσεξα τη λεξη τοτε. Μονο ξερεις σε σοκαρομαι μια κι εχω γνωρισει απιστους παπαδες μοναχους. Κι οχι μονο . Καλη υπομονη στο δυσκολο αυτο χωρο.
ΑπάντησηΔιαγραφή