Αντιστέκομαι
όπως οι ελιές της πατρίδας μου, οι σκληρές σαν τα κόκκαλα τ' αντρειωμένου, που τους λείπουν οι μαύρες μαντήλες μονάχα για να μοιάζουν με τις μανάδες μας, που σφηνωμένες γερά στην απόλυτη πέτρα, αδιαφορούν για τις θύελλες, αναπνέουν τις αστραπές και τις κάνουνε μες στους πικρούς τους χυμούς, ειρήνη και φως..
(Νικ.Βρεττάκος)
Email:filikitati@hotmail.com
Είναι, βλέπεις, οι λόγοι της παγκοσμιοποίησης, αφ΄ ενός, και της προσαρμογής μας, αφ΄ ετέρου, στα εντάλματα της Νέας (δεν είναι καθόλου νέα) Εποχής. Η καρδία των νεοορθόδοξων - πιστοί αντιγραφείς άλλων - επαχύνθη. Με βουλωμένα αυτιά, με μισόκλειστα μάτια και λιπώδη εκφύλιση της καρδίας, μην περιμένεις άλλο τίποτα από την απελπισία του ποιητή :
Και ακαρτέρει, και ακαρτέρει / Φιλελεύθερη λαλιά, / Ένα εκτύπαε τ’ άλλο χέρι / Από την απελπισιά
Ως προς τα λησμονημένα δικά μας : «Νους λέγεται και η του νου ενέργεια εν λογισμοίς συνισταμένη και νοήμασι. Νους εστι και η ενεργούσα ταύτα δύναμις,ήτις και καρδία καλείται παρά της Γραφής. Καθ' ην κυριωτάτην ούσαν των εν ημίν δυνάμεων,λογική εστιν η εν ημίν ψυχή».
Σημείωσε, διαφορετκό το "λέγεται" και άλλο το "είναι", για ένα τόσο σοβαρό θέμα. Επειδή δε είναι η κυριωτάτη των "εν ημίν" δυνάμεων η δύναμις της καρδίας, γι' αυτό είναι και η ψυχή μας λογική.
Περισσότερα http://kyprianoscy.blogspot.gr/2009/07/blog-post.html
@PARAKOSMOS. BLOGSPOT- EΛΕΝΗ ΡΑΒΑΝΗ όλοι βρισκόμαστε εν τω γίγνεσθαι...διαρκώς! Μέχρι να πεθάνουμε...γινόμαστε και ξεγινόμαστε...ανάλογα με την αγωνιστική διάθεση, ανάλογα με τη Χάρη, ανάλογα με την εγρήγορση... ;-) Το παιγνίδι "παίζεται" κάθε δευτερόλεπτο. Μέχρι το τέλος. Ορθά η Εκκλησία, δεν ανακηρύσσει ΚΑΝΕΝΑΝ άγιο, ΠΡΟ του βιολογικού του θανάτου.
« Οὐ πᾶς ὁ λέγων μοι Κύριε Κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἀλλ᾿ ὁ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. " ((Ματθ. 7, 21) και πάλι: "Τί δέ με καλεῖτε, Κύριε Κύριε, καί οὐ ποιεῖτε ἅ λέγω;" (Λουκ. 6:46) Είναι σαφές το προβάδισμα της πράξης στη Λατρεία! Και τούτα έδει ποιήσαι κακείνα μη αφιέναι...Δεν μπορείς με ένα κουπί να οδηγήσεις κάπου τη βάρκα... Ο παλαιός άνθρωπος μας σπρώχνει να ακολουθούμε το πιό εύκολο: την "εκπλήρωση" των "θρησκευτικών καθηκόντων", το αναισθητικό της συνείδησης! Ας δεόμεθα να μας χαρίζει γρήγορον νούν ώστε να μην χάνουμε την ισορροπία αυτή η οποία κρίνεται σε κάθε στιγμή! ΑΚΥΛΑΣ
Καλή μου Σαλογραία επί της παραπάνω σκέψης σκεφρτόμουνα ότι δεν νομίζω ότι οι άνθρωποι λατρεύουν τον Θεόν εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, Κύριος Οίδε ποιοί είναι. Λατρεία στη γλώσσα μας είναι η Ορθή Δοξολογία εν Τη Αγία Εκκλησία και μόνο. Για να φτάσει κάποιος να λατρεύσει τον Θεόν θα πρέπει π΄ρωτα να τον έχει γνωρίσει εν τη Καρδία αυτού και πρίν να Τον γνωρίσει θα πρέπει να Τον έχει ακούσει μέσω των Προφητών Των Αποστώλων και Πάντων Των Αγίων. Άρα λοιπόν η Ορθή Λατρεία που είναι συνιφασμένη με την Ορθή Δοξολογία είναι επίσης συνιφασμένη και με τηΝ Αγάπη προς Τον Θεόν. Ποιός μπορεί να καυχηθεί σήμερα ότι αγαπά Τον Θεόν?? Ο Άγιος Ιωάννης Της Κλίμακας τοποθετεί την Αγάπη προς Τον Θεόν τελευταίο σκαλί με τα τόσα που προηγούνται. Είναι λοιπόν εύκολη η καταξίωση Της Αληθούς Ευαγγελικής Αγάπης? Εφόσον λοιπόν δεν αγαπάμε πως θα πούμε ότι λατρεύουμε? Πάντως Ο Θεός μας θέλει να φτάσουμε στο Καθομοίωσιν με τον ειλικρινή αγώνα μας και Τις δικές Του Δωρεές. Άλλως ουδέν κάνουμε!! Υ/Γ Μάλλον ο τύπος που τα γράφει τα έχει μπερδέψει στο μυαλό του και αμφισβητώ και εάν είναι και Ορθόδοξος.
Μου άρεσε κυρίως το ψηφιδωτό, που για μένα συμβολίζει τη μυστική προσπάθεια του Χριστιανού, να αναπλάσει ψηφίδα ψηφίδα το "κατ' εικόνα" και γι αυτό το ανέβασα.
Ο Πασκάλ υπήρξε αγαπημένος διανοητής στα χρόνια της νεότητάς μου. Ελπίζω ότι ο Θεός θα τον κρίνει με τη Δικαιοσύνη της Άπειρης Αγάπης Του, άν από την πολλή φιλοσοφία και την έλλειψη σωστής καθοδήγησης, στη Δύση που έζησε, η θρησκευόμενη ψυχή του μπερδεύτηκε.
Υποθέτω με τη συγκεκριμένη φράση επιθυμεί να τονίσει ο ...ποιητής την αναγκαιότητα της ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ εν ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΡΔΙΑ , των Εντολών του Χριστού.
Εκεί βρίσκεται η τεράστια δυσκολία όλων μας σχεδόν σήμερα.
Σ' ευχαριστώ ωστόσο που με καλοπροαίρετο λόγο, με βοηθάς να συνειδητοποιώ την Αλήθεια βαθύτερα...
Λέει ο Κύριος: “Μισώ, αηδιάζω τις γιορτές σας! Δε με αγγίζουν πια τα πανηγύρια σας… Πάψτε πια να με ξεκουφαίνετε με τους ύμνους σας. Τον ήχο από τις άρπες σας δεν θέλω πια να τον ακούω. Αντί γι’ αυτά, ας ρεύσει σαν νερό το δίκαιο άφθονο και η δικαιοσύνη σαν χείμαρρος αστείρευτος.” Αμώς 5:21, 23-24 Προτιμούμε να μένουμε μόνο στους ύμνους και στις άρπες.Απλά δεν Τον λατρεύουμε ουσιαστικά αλλά βαυκαλιζόμαστε ότι τον λατρεύουμε.Αυτό λέει ο Πασκάλ. Τι να κάνω τις ακολουθίες,τις νηστείες,τις γονυκλισίες όταν αδιαφορείς για τον διπλανό που υποφέρει;Και φυσικά το ενδιαφέρον για τις δυστυχίες των άλλων μόνο του δε φτάνει.Αυτό λέει κατά τη γνώμη μου. παπα-Κώστας
Πολλοί ἄνθρωποι εὐκολότερα λατρεύουν τὸ Θεό παρά τὸν ἀκοῦνε. Ἐκεῖνος ὅμως προτιμᾶ ἀντί νὰ τὸν λατρεύουν, νὰ τὸν ἀκοῦνε.
ΑπάντησηΔιαγραφήκχ
Καλό αλλά ατελές, καθόσον εν τη Δύσει "νους ορά και νους ακούει"
14 καὶ ἀναπληροῦται αὐτοῖς ἡ προφητεία Ἠσαΐου ἡ λέγουσα, Ἀκοῇ ἀκούσετε καὶ οὐ μὴ συνῆτε, καὶ βλέποντες βλέψετε καὶ οὐ μὴ ἴδητε. 15 ἐπαχύνθη γὰρ ἡ καρδία τοῦ λαοῦ τούτου, καὶ τοῖς ὠσὶν βαρέως ἤκουσαν, καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν ἐκάμμυσαν· μήποτε ἴδωσιν τοῖς ὀφθαλμοῖς καὶ τοῖς ὠσὶν ἀκούσωσιν καὶ τῇ καρδίᾳ συνῶσιν καὶ ἐπιστρέψωσιν, καὶ ἰάσομαι αὐτούς. (Μτ. ιγ΄)
Είναι, βλέπεις, οι λόγοι της παγκοσμιοποίησης, αφ΄ ενός, και της προσαρμογής μας, αφ΄ ετέρου, στα εντάλματα της Νέας (δεν είναι καθόλου νέα) Εποχής. Η καρδία των νεοορθόδοξων - πιστοί αντιγραφείς άλλων - επαχύνθη. Με βουλωμένα αυτιά, με μισόκλειστα μάτια και λιπώδη εκφύλιση της καρδίας, μην περιμένεις άλλο τίποτα από την απελπισία του ποιητή :
Και ακαρτέρει, και ακαρτέρει / Φιλελεύθερη λαλιά, / Ένα εκτύπαε τ’ άλλο χέρι / Από την απελπισιά
Ως προς τα λησμονημένα δικά μας :
«Νους λέγεται και η του νου ενέργεια εν λογισμοίς συνισταμένη και νοήμασι. Νους εστι και η ενεργούσα ταύτα δύναμις,ήτις και καρδία καλείται παρά της Γραφής. Καθ' ην κυριωτάτην ούσαν των εν ημίν δυνάμεων,λογική εστιν η εν ημίν ψυχή».
Σημείωσε, διαφορετκό το "λέγεται" και άλλο το "είναι", για ένα τόσο σοβαρό θέμα. Επειδή δε είναι η κυριωτάτη των "εν ημίν" δυνάμεων η δύναμις της καρδίας, γι' αυτό είναι και η ψυχή μας λογική.
Περισσότερα http://kyprianoscy.blogspot.gr/2009/07/blog-post.html
Ωραίο ψηφιδωτό! Εν τω γίγνεσθαι....
ΑπάντησηΔιαγραφήPARAKOSMOS BLOGSPOT- EΛΕΝΗ ΡΑΒΑΝΗ
@PARAKOSMOS. BLOGSPOT- EΛΕΝΗ ΡΑΒΑΝΗ
Διαγραφήόλοι βρισκόμαστε εν τω γίγνεσθαι...διαρκώς! Μέχρι να πεθάνουμε...γινόμαστε και ξεγινόμαστε...ανάλογα με την αγωνιστική διάθεση, ανάλογα με τη Χάρη, ανάλογα με την εγρήγορση...
;-)
Το παιγνίδι "παίζεται" κάθε δευτερόλεπτο. Μέχρι το τέλος. Ορθά η Εκκλησία, δεν ανακηρύσσει ΚΑΝΕΝΑΝ άγιο, ΠΡΟ του βιολογικού του θανάτου.
« Οὐ πᾶς ὁ λέγων μοι Κύριε Κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἀλλ᾿ ὁ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. " ((Ματθ. 7, 21) και πάλι: "Τί δέ με καλεῖτε, Κύριε Κύριε, καί οὐ ποιεῖτε ἅ λέγω;" (Λουκ. 6:46)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι σαφές το προβάδισμα της πράξης στη Λατρεία! Και τούτα έδει ποιήσαι κακείνα μη αφιέναι...Δεν μπορείς με ένα κουπί να οδηγήσεις κάπου τη βάρκα...
Ο παλαιός άνθρωπος μας σπρώχνει να ακολουθούμε το πιό εύκολο: την "εκπλήρωση" των "θρησκευτικών καθηκόντων", το αναισθητικό της συνείδησης!
Ας δεόμεθα να μας χαρίζει γρήγορον νούν ώστε να μην χάνουμε την ισορροπία αυτή η οποία κρίνεται σε κάθε στιγμή!
ΑΚΥΛΑΣ
Καλή μου Σαλογραία επί της παραπάνω σκέψης σκεφρτόμουνα ότι δεν νομίζω ότι οι άνθρωποι λατρεύουν τον Θεόν εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, Κύριος Οίδε ποιοί είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛατρεία στη γλώσσα μας είναι η Ορθή Δοξολογία εν Τη Αγία Εκκλησία και μόνο. Για να φτάσει κάποιος να λατρεύσει τον Θεόν θα πρέπει π΄ρωτα να τον έχει γνωρίσει εν τη Καρδία αυτού και πρίν να Τον γνωρίσει θα πρέπει να Τον έχει ακούσει μέσω των Προφητών Των Αποστώλων και Πάντων Των Αγίων.
Άρα λοιπόν η Ορθή Λατρεία που είναι συνιφασμένη με την Ορθή Δοξολογία είναι επίσης συνιφασμένη και με τηΝ Αγάπη προς Τον Θεόν. Ποιός μπορεί να καυχηθεί σήμερα ότι αγαπά Τον Θεόν??
Ο Άγιος Ιωάννης Της Κλίμακας τοποθετεί την Αγάπη προς Τον Θεόν τελευταίο σκαλί με τα τόσα που προηγούνται.
Είναι λοιπόν εύκολη η καταξίωση Της Αληθούς Ευαγγελικής Αγάπης?
Εφόσον λοιπόν δεν αγαπάμε πως θα πούμε ότι λατρεύουμε?
Πάντως Ο Θεός μας θέλει να φτάσουμε στο Καθομοίωσιν με τον ειλικρινή αγώνα μας και Τις δικές Του Δωρεές. Άλλως ουδέν κάνουμε!!
Υ/Γ Μάλλον ο τύπος που τα γράφει τα έχει μπερδέψει στο μυαλό του και αμφισβητώ και εάν είναι και Ορθόδοξος.
Mαρίνο
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΑΛΛΗΚΑΡΙ μου
Χαίρε εν Κυρίω πάντοτε.
Μου άρεσε κυρίως το ψηφιδωτό, που για μένα συμβολίζει
τη μυστική προσπάθεια του Χριστιανού, να αναπλάσει ψηφίδα ψηφίδα το "κατ' εικόνα" και γι αυτό το ανέβασα.
Ο Πασκάλ υπήρξε αγαπημένος διανοητής στα χρόνια της νεότητάς μου. Ελπίζω ότι ο Θεός θα τον κρίνει με τη Δικαιοσύνη της Άπειρης Αγάπης Του, άν από την πολλή φιλοσοφία και την έλλειψη σωστής καθοδήγησης, στη Δύση που έζησε, η θρησκευόμενη ψυχή του μπερδεύτηκε.
Υποθέτω με τη συγκεκριμένη φράση επιθυμεί να τονίσει ο ...ποιητής την αναγκαιότητα της ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ εν ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΡΔΙΑ , των Εντολών του Χριστού.
Εκεί βρίσκεται η τεράστια δυσκολία όλων μας σχεδόν σήμερα.
Σ' ευχαριστώ ωστόσο που με καλοπροαίρετο λόγο, με βοηθάς να συνειδητοποιώ την Αλήθεια βαθύτερα...
Λέει ο Κύριος: “Μισώ, αηδιάζω τις γιορτές σας! Δε με αγγίζουν πια τα πανηγύρια σας… Πάψτε πια να με ξεκουφαίνετε με τους ύμνους σας. Τον ήχο από τις άρπες σας δεν θέλω πια να τον ακούω. Αντί γι’ αυτά, ας ρεύσει σαν νερό το δίκαιο άφθονο και η δικαιοσύνη σαν χείμαρρος αστείρευτος.”
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμώς 5:21, 23-24
Προτιμούμε να μένουμε μόνο στους ύμνους και στις άρπες.Απλά δεν Τον λατρεύουμε ουσιαστικά αλλά βαυκαλιζόμαστε ότι τον λατρεύουμε.Αυτό λέει ο Πασκάλ.
Τι να κάνω τις ακολουθίες,τις νηστείες,τις γονυκλισίες όταν αδιαφορείς για τον διπλανό που υποφέρει;Και φυσικά το ενδιαφέρον για τις δυστυχίες των άλλων μόνο του δε φτάνει.Αυτό λέει κατά τη γνώμη μου.
παπα-Κώστας