Αντιστέκομαι
όπως οι ελιές της πατρίδας μου, οι σκληρές σαν τα κόκκαλα τ' αντρειωμένου, που τους λείπουν οι μαύρες μαντήλες μονάχα για να μοιάζουν με τις μανάδες μας, που σφηνωμένες γερά στην απόλυτη πέτρα, αδιαφορούν για τις θύελλες, αναπνέουν τις αστραπές και τις κάνουνε μες στους πικρούς τους χυμούς, ειρήνη και φως..
(Νικ.Βρεττάκος)
Email:filikitati@hotmail.com
;-) Το ανακάλυψαν κάτι αμερικανοθρεμμένοι ροκάδες,ενθουσιάστηκαν και μου το προώθησαν.
Το ανέβασα ελπίζοντας ότι σε σένα-το νιάτο- παπα-Κώστα μου, τουλάχιστον θα άρεσε! ;-)
Θυμάμαι όταν πρωτοάκουσα ως νεαρή κοπέλα, θρηνητικό ηπειρώτικο άσμα, η συχωρεμένη Καλλιρρόη, μου σχολίαζε ότι "αυτοί τραγουδάνε σαν τους γύφτους που κλαίνε τη μάνα τους", χαχα... πού να φανταζόμουν ότι μερικές δεκαετίες αργότερα, θα προέκυπτε τέτοιο ευφάνταστο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα που προτρέπει και τους σημερινούς νεολαίους να το ακούν όλη μέρα, μέχρι τελικής πτώσεως- σε επανάληψη! ;-) Αν μας διαβάζει η μικρή αθώα και ωραία Καλαματιανή, θα ήθελα τη γνώμη της επί του ζητήματος.
Τα ηπειρώτικα τα ακούω από πολύ μικρός εξ αιτίας του πατέρα μου(ηπειρώτης).Μου αρέσουν που είναι αργόσυρτα.Τότε βέβαια ήταν βασανιστήριο κάθε Κυριακή πρωί να βαράνε τα κλαρίνα! Ναι,είναι δύσκολα να τα χωνέψει κάποιος με άλλα ακούσματα. Να αναλύσω και λίγο ακόμα το συγκρότημα.Συνδυ΄ζουν ηπειρώτικα με doom metal(αργόσυρτο παρακλάδι του metal)και krautrock(ψυχεδελικό παρακλάδι του rock που αναπτύχθηκε στη Γερμανία).Μουσικό blog το καταντήσαμε! παπα-Κώστας
Σαλογραία είσαι άπαιχτη κατά τό δή λεγόμενον . Αυθεντική και συνάμα ρόκ δηλαδή Γνήσια !! Μόλις διαβάσαμε και ακούσαμε εγώ και η Μαρία μου και χαρήκαμε μέσα απ΄την καρδιά μας και συγκινηθήκαμε. Συνέχισε ακάθεκτη. Γράφεις και για τά δικά μας παιδιά .
Τώρα θα παίξω τον συντηρητικό ρόλο, που ούτε μου πάει ούτε το περίμενα, σε τέτοιο μάλιστα μπλόγκ!!! Τί βρίσκετε στις ψυχεδελοροκιές;;; (τη νεκροκεφαλή στο σποτάκι της Χαλασιάς την προσέξατε); Τί έχει δηλαδή η διασκευή της Χαλασιάς με τη Γαλάνη; (είναι early 70's και κάπως τραλαλά;...Ε, εντάξει) Για να μην πούμε για αυτήν, την αριστουργηματική a capella https://www.youtube.com/watch?v=YQMSwLtoYQ4 Ευδοκία
;-) Ευδοκία μου τι κακό έχει η νεκροκεφαλή; ;-) Παλιά, οι καλόγεροι στα κελιά τους, έκρυβαν από μιά νεκροκεφαλή (υποθέτω παλιού συμμοναστή τους) για να θυμούνται την προσωρινότητα αυτού του βίου , ώστε να μην είναι δούλοι στα σαρκικά πάθη και να εξαγιάζονται.
Τη διασκευή της Χαλασιάς με τη Γαλάνη σήμερα την έμαθα.
Ήξερα μόνο αυτήν της Ελένης Βιτάλη και του Νίκου Χουλιαρά. Την τραγουδάει τη Χαλασιά και η γλυκειά Πόπη Αστεριάδη, μεγάλο αστέρι όταν ήμουν μικρή, αδυνατούλα και ποοοολύ χαζή...
Αναφέρεσαι στο memento mori, συμβολιζόμενο με το κρανίο και στην Αναγεννησιακή ζωγραφική. Νομίζεις όμως ότι οι μεταλλάδες χρησιμοποιούν τη νεκροκεφαλή με αυτή την έννοια;... Τα περί σκοτεινών συμβολισμών στο μέταλ δεν τα σκέφθηκα εγώ, εσείς οι θρησκευόμενοι τα λέτε... Αλλά ομολογώ ότι τα βρίσκω πειστικά, αρκεί να κοιτάξει κανείς τη μούρη του Alice Cooper (περσόνα βέβαια, όχι πραγματική)... Και γιατί διάλεξε το ψευδώνυμό του (ρώτα τον Γούγλη...) Και αυτός ήταν μόνο η αρχή... Ευδοκία
μιλώντας για τη χρήση της νεκροκεφαλής από καλογέρους
ακριβώς στο memento mori αναφέρομαι.
Και δεν με νοιάζει πώς το χρησιμοποιούν οι μεταλλάδες το σύμβολο.
Αν αυτοί χρησιμοποιούν με λάθος κίνητρο ένα σύμβολο, δεν θα εμποδίσουν εμένα να το χρησιμοποιήσω με άγια διάθεση, αν ποτέ μου χαρίσει ο Θεός, αυτή την άγια διάθεση, βέβαια..
Δεν επιθυμώ όμως να κατακρίνω το συγκρότημα που αποτόλμησε το πάντρεμα του ροκ με την παράδοση.
Ίσα ίσα που βρήκα ευχάριστη έκπληξη αυτή η απόπειρα.
Δεν επιθυμώ να κατακρίνω, χωρίς να γνωρίζω τις προθέσεις των συγκεκριμένων δημιουργών. χωρίς να ακούσω το σκεπτικό τους.
Και μένα, εξάλλου, θα μπορούσες να με δεις σε κάποια στιγμή σαλοκεφιού, να τσουγκρίζω εκείνα τις κατσαρολικά, τα ντραμς ντε...το βρίσκω γουστόζικο το κλαπατσίμπαλο σε κάποιες περιπτώσεις!
Δεν αντιλέγει κανείς ότι ως προσωπικότητες μπορεί να είναι καλοί και τρίκαλοι όλοι αυτοί. Πάντως το να μου παρουσιάζονται με δρακουλέ φάτσες και να παράγουν ήχους αγριευτικούς, ακόμα και ως καθαρά "καλλιτεχνική" επιλογή, χωρίς προεκτάσεις ή μηνύματα, κτλ, κτλ, κτλ, απλώς μου δημιουργεί δυσάρεστα συναισθήματα, αυτό και τίποτα άλλο. Για το δε πάντρεμα παράδοσης και άλλου ύφους, έχουμε τον Σκαλκώτα, έχουμε τον Γιάννη Κωνσταντινίδη, έχουμε πραγματικούς δημιουργούς και σπουδαίους... Για κάποιους βέβαια αυτό είναι ξενέρωμα, εντάξει, γούστα είναι αυτά... Ευδοκία
Ψαξτε στο youtube καιγομαι και σιγολιώνω με τον Υφαντή και θα ακουσετε πως διασκευάζουμε την παραδοση με σεβασμό(αν εντοπισετε δε την ζωντανη εκτελεση στο ΑΤΤΙΚΟ ΑΛΣΟΣ θα μαγευτειτε)
Αν δεν έχει ντραμς δυνατά,ηλεκτρικές κιθάρες κλπ δεν είναι μουσική.Σκαλκώτας,Γαλάνη,αν πείτε και για τον Νταλάρα θα στείλω αφιέρωμα για τον Πανούση! παπα-Κώστας
Επειδή ζήτησες σύνδεσμο: http://www.youtube.com/watch?v=GszotAj1JWo Παιδιά, συνεχίστε, δεν σας αποθαρρύνει κανείς. Αλλά να θυμόμαστε και κανέναν από τους παλιούς, τους μεγάλους που αφιερώθηκαν ασκητικά στην τέχνη, όπως την εν λόγω διάνοια που χτύπησε το μουσικό κατεστημένο της εποχής, έμεινε τελευταίο βιολί σε ορχήστρες και πέθανε 45 χρονών. Άρα η ψαλτική δεν είναι μουσική, με αυτό το σκεπτικό! (εγώ συμφωνώ σε αυτό, δηλαδή!... Αλλά με άλλα μουσικά κριτήρια) Ευδοκία
Διευκρίνιση: στην πρόταση "χτύπησε το μουσικό κατεστημένο" ο Σκαλκώτας είναι το αντικείμενο, όχι το υποκείμενο... Ο Ηπειρώτικος είναι ίσως και ο γνωστότερος από τους χορούς. Κάποια άλλα από τα έργα του είναι πιο δυσπρόσιτα, λόγω των ατονικών ακουσμάτων... Τέλος πάντων, μπορεί και να μην ψοφάμε και για τον Στραβίνσκι, αλλά τον αναγνωρίζουμε. Σε αυτό το ύψος στέκεται και κάποιος δικός μας, αλλά ποτέ δεν ακούγεται αυτό... Ευδοκία
Η ψαλτική σήμερα είναι η διέξοδος όσων δεν μπόρεσαν να κάνουν καριέρα στο κανονικό τραγούδι.Και βγάζουν το "μεγαλείο" τους υπό τις ευλογίες των Δεσποτάδων στα άμοιρα αυτιά μας.Αν και δεν είμαι ιδιαίτερα αντικειμενικός μια και η βυζαντινή μουσική δεν μου αρέσει. παπα-Κώστας
Καθώς το ψάχνω και γω λιγο τώρα, νομίζω ότι δεν προτιμώ το Σκαλκώτα επειδή μου φαινόταν εγκεφαλικός. Όπως ο Ιάνης Ξενάκης ως απίστευτα εγκεφαλικός μου φαίνεται επίσης και δεν πα να λένε οι κριτικοί διθυράμβους, δεν θα πάρω...δεν μου ταιριάζει...ας με συχωρέσουν την άσχετη..
Και εγώ δεν καταλαβαίνω τί βρίσκουν στον Ξενάκη, αλλά πού να το πεις και να μη σε πάρουν για αγράμματο... Στα σχολικά βιβλία μουσικής μας έλεγαν ότι συνθέτει μουσική με μαθηματικά και πάντα αναρρωτιόμουν τί ωφελεί αυτό για ένα αποτέλεσμα που είναι σαν να βαράνε κατσαρόλες... Ευδοκία
Αλκίνοος να είναι και ό,τι να ναι! ;-) Μερικά του κομμάτια καταπληκτικά! Αυτό που λες δεν το καλοθυμάμαι αν το έχω ακούσει. Θα το ψάξω...ευχαριστώ που μου το θύμισες, αγαπημένο...
Εύγε για το τραγούδι!Εξαιρετικός συνδυασμός διαφορετικών ειδών μουσικής.Τέτοια κάνεις και θα γυρίσω με το Παλιό στο τέλος!Χεχεχε!
ΑπάντησηΔιαγραφήπαπα-Κώστας
;-) Το ανακάλυψαν κάτι αμερικανοθρεμμένοι ροκάδες,ενθουσιάστηκαν και μου το προώθησαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ανέβασα ελπίζοντας ότι σε σένα-το νιάτο- παπα-Κώστα μου, τουλάχιστον θα άρεσε!
;-)
Θυμάμαι όταν πρωτοάκουσα ως νεαρή κοπέλα, θρηνητικό ηπειρώτικο άσμα, η συχωρεμένη Καλλιρρόη, μου σχολίαζε ότι "αυτοί τραγουδάνε σαν τους γύφτους που κλαίνε τη μάνα τους", χαχα... πού να φανταζόμουν ότι μερικές δεκαετίες αργότερα, θα προέκυπτε τέτοιο ευφάνταστο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα που προτρέπει και τους σημερινούς νεολαίους να το ακούν όλη μέρα, μέχρι τελικής πτώσεως- σε επανάληψη!
;-)
Αν μας διαβάζει η μικρή αθώα και ωραία Καλαματιανή, θα ήθελα τη γνώμη της επί του ζητήματος.
Τα ηπειρώτικα τα ακούω από πολύ μικρός εξ αιτίας του πατέρα μου(ηπειρώτης).Μου αρέσουν που είναι αργόσυρτα.Τότε βέβαια ήταν βασανιστήριο κάθε Κυριακή πρωί να βαράνε τα κλαρίνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι,είναι δύσκολα να τα χωνέψει κάποιος με άλλα ακούσματα.
Να αναλύσω και λίγο ακόμα το συγκρότημα.Συνδυ΄ζουν ηπειρώτικα με doom metal(αργόσυρτο παρακλάδι του metal)και krautrock(ψυχεδελικό παρακλάδι του rock που αναπτύχθηκε στη Γερμανία).Μουσικό blog το καταντήσαμε!
παπα-Κώστας
Σαλογραία είσαι άπαιχτη κατά τό δή λεγόμενον . Αυθεντική και συνάμα ρόκ δηλαδή Γνήσια !! Μόλις διαβάσαμε και ακούσαμε εγώ και η Μαρία μου και χαρήκαμε μέσα απ΄την καρδιά μας και συγκινηθήκαμε. Συνέχισε ακάθεκτη. Γράφεις και για τά δικά μας παιδιά .
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα θα παίξω τον συντηρητικό ρόλο, που ούτε μου πάει ούτε το περίμενα, σε τέτοιο μάλιστα μπλόγκ!!! Τί βρίσκετε στις ψυχεδελοροκιές;;; (τη νεκροκεφαλή στο σποτάκι της Χαλασιάς την προσέξατε);
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί έχει δηλαδή η διασκευή της Χαλασιάς με τη Γαλάνη; (είναι early 70's και κάπως τραλαλά;...Ε, εντάξει) Για να μην πούμε για αυτήν, την αριστουργηματική a capella
https://www.youtube.com/watch?v=YQMSwLtoYQ4
Ευδοκία
;-) Ευδοκία μου
ΑπάντησηΔιαγραφήτι κακό έχει η νεκροκεφαλή;
;-)
Παλιά, οι καλόγεροι στα κελιά τους, έκρυβαν από μιά νεκροκεφαλή (υποθέτω παλιού συμμοναστή τους)
για να θυμούνται την προσωρινότητα αυτού του βίου , ώστε να μην είναι δούλοι στα σαρκικά πάθη και να εξαγιάζονται.
Τη διασκευή της Χαλασιάς με τη Γαλάνη σήμερα την έμαθα.
Ήξερα μόνο αυτήν της Ελένης Βιτάλη και του Νίκου Χουλιαρά.
Την τραγουδάει τη Χαλασιά και η γλυκειά Πόπη Αστεριάδη, μεγάλο αστέρι όταν ήμουν μικρή, αδυνατούλα και ποοοολύ χαζή...
Ευχαριστούμε για την διεύθυνση που μας δίνεις.
Αναφέρεσαι στο memento mori, συμβολιζόμενο με το κρανίο και στην Αναγεννησιακή ζωγραφική. Νομίζεις όμως ότι οι μεταλλάδες χρησιμοποιούν τη νεκροκεφαλή με αυτή την έννοια;... Τα περί σκοτεινών συμβολισμών στο μέταλ δεν τα σκέφθηκα εγώ, εσείς οι θρησκευόμενοι τα λέτε... Αλλά ομολογώ ότι τα βρίσκω πειστικά, αρκεί να κοιτάξει κανείς τη μούρη του Alice Cooper (περσόνα βέβαια, όχι πραγματική)... Και γιατί διάλεξε το ψευδώνυμό του (ρώτα τον Γούγλη...) Και αυτός ήταν μόνο η αρχή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυδοκία
Ευδοκία μου
ΑπάντησηΔιαγραφήμιλώντας για τη χρήση της νεκροκεφαλής από καλογέρους
ακριβώς στο memento mori αναφέρομαι.
Και δεν με νοιάζει πώς το χρησιμοποιούν οι μεταλλάδες το σύμβολο.
Αν αυτοί χρησιμοποιούν με λάθος κίνητρο ένα σύμβολο,
δεν θα εμποδίσουν εμένα να το χρησιμοποιήσω με άγια διάθεση, αν ποτέ μου χαρίσει ο Θεός, αυτή την άγια διάθεση, βέβαια..
Δεν επιθυμώ όμως να κατακρίνω το συγκρότημα που αποτόλμησε το πάντρεμα του ροκ με την παράδοση.
Ίσα ίσα που βρήκα ευχάριστη έκπληξη αυτή η απόπειρα.
Δεν επιθυμώ να κατακρίνω, χωρίς να γνωρίζω τις προθέσεις των συγκεκριμένων δημιουργών. χωρίς να ακούσω το σκεπτικό τους.
Και μένα, εξάλλου, θα μπορούσες να με δεις σε κάποια στιγμή σαλοκεφιού, να τσουγκρίζω εκείνα τις κατσαρολικά, τα ντραμς ντε...το βρίσκω γουστόζικο το κλαπατσίμπαλο σε κάποιες περιπτώσεις!
Τρομάζουν και τα κοράκια!
;-)
Επειδή ως μεταλλοροκάς θίγομαι παραθέτω από τον Νεκρό
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://o-nekros.blogspot.gr/2010/11/bob-marley-alice-cooper-nicko-mcbrain.html
παπα-Κώστας
Δεν αντιλέγει κανείς ότι ως προσωπικότητες μπορεί να είναι καλοί και τρίκαλοι όλοι αυτοί. Πάντως το να μου παρουσιάζονται με δρακουλέ φάτσες και να παράγουν ήχους αγριευτικούς, ακόμα και ως καθαρά "καλλιτεχνική" επιλογή, χωρίς προεκτάσεις ή μηνύματα, κτλ, κτλ, κτλ, απλώς μου δημιουργεί δυσάρεστα συναισθήματα, αυτό και τίποτα άλλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το δε πάντρεμα παράδοσης και άλλου ύφους, έχουμε τον Σκαλκώτα, έχουμε τον Γιάννη Κωνσταντινίδη, έχουμε πραγματικούς δημιουργούς και σπουδαίους... Για κάποιους βέβαια αυτό είναι ξενέρωμα, εντάξει, γούστα είναι αυτά...
Ευδοκία
" τρίκαλοι"!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
Πω πω Όργουελ που υπολανθάνει ενταύθα, Ευδοκάκι μου...
Είδες τώρα; γούστα είναι αυτά! π.χ. η αφεντιά μου δεν τον αντέχει το Σκαλκώτα...
Μου φαίνεται πολύ ξενερουά ο καλός άνθρωπος, χαχα...ας με συχωρέσει και μένα την άσχετη!
;-)
Ειδικά ο Ηπειρώτικος, μια και λέμε για Ήπειρο, από τους 36 Ελληνικούς χορούς του Σκαλκώτα, αυτό το αριστούργημα ξενερουά; Ιεροσυλία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυδοκία
Eυδοκία μου
Διαγραφήως φοιτήτρια στην Αθήνα της δεκαετίας του ' 70,
άκουγα ολημερίς και ολονυχτίς
Τρίτο Πρόγραμμα και έριχνα κουβάδες τα δακρυα απ
τη μουσική συγκίνηση.
¨Ομως...το Σκαλκώτα, δεν...τον ημπορούσα.
Με ψύχραινε!
- Άβυσσος αι ψυχαί των ανθρώπων;
- Αβυσσος μωρή Σαλογραία!
Ωστόσο, αν το έχεις αυτό το ηπειρώτικο του, δώσε διεύθυνση να το ακούσω, δεν το θυμάμαι..
Για να πω την αλήθεια, ΤΟΤΕ, ούτε τα παραδοσιακά ελληνικά, με συγκινούσαν.
Μόνο κλασσική και προκλασσική μουσική
απ' το Τρίτο Πρόγραμμα άκουγα τότε, με μια σχετική άπωση προς έλληνες συνθέτες του είδους.
Ξαναλέμε. Γούστα είναι αυτά!
Διαφοροποιούνται κατά εποχές από καταστάσεις, από συγκυρίες...
;-)
Ψαξτε στο youtube καιγομαι και σιγολιώνω με τον Υφαντή και θα ακουσετε πως διασκευάζουμε την παραδοση με σεβασμό(αν εντοπισετε δε την ζωντανη εκτελεση στο ΑΤΤΙΚΟ ΑΛΣΟΣ θα μαγευτειτε)
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα το ψάξουμε!
Διαγραφή;-)
Αν δεν έχει ντραμς δυνατά,ηλεκτρικές κιθάρες κλπ δεν είναι μουσική.Σκαλκώτας,Γαλάνη,αν πείτε και για τον Νταλάρα θα στείλω αφιέρωμα για τον Πανούση!
ΑπάντησηΔιαγραφήπαπα-Κώστας
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήπαπα-Κώστα μου πολλοί νέοι άνδρες
θα συμφωνήσουν μαζί σου.
Επειδή ζήτησες σύνδεσμο:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=GszotAj1JWo
Παιδιά, συνεχίστε, δεν σας αποθαρρύνει κανείς. Αλλά να θυμόμαστε και κανέναν από τους παλιούς, τους μεγάλους που αφιερώθηκαν ασκητικά στην τέχνη, όπως την εν λόγω διάνοια που χτύπησε το μουσικό κατεστημένο της εποχής, έμεινε τελευταίο βιολί σε ορχήστρες και πέθανε 45 χρονών.
Άρα η ψαλτική δεν είναι μουσική, με αυτό το σκεπτικό! (εγώ συμφωνώ σε αυτό, δηλαδή!... Αλλά με άλλα μουσικά κριτήρια)
Ευδοκία
Ευδοκία
ΑπάντησηΔιαγραφήσ' ευχαριστώ.
Δεν γνωριζα τα βιογραφικά.
Όποτε μαθαίνω βιογραφικά, η αλήθεια είναι ότι το πρόσωπο το βλέπω αλλιώς..
Η μουσική για μένα προκύπτει ως η γλώσσα των αγγέλων.
Και η ακοή πάνω από την όραση...ως πρόγευση
της Αρμονίας και του Κάλλους του Παραδείσου..
Διευκρίνιση: στην πρόταση "χτύπησε το μουσικό κατεστημένο" ο Σκαλκώτας είναι το αντικείμενο, όχι το υποκείμενο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Ηπειρώτικος είναι ίσως και ο γνωστότερος από τους χορούς. Κάποια άλλα από τα έργα του είναι πιο δυσπρόσιτα, λόγω των ατονικών ακουσμάτων... Τέλος πάντων, μπορεί και να μην ψοφάμε και για τον Στραβίνσκι, αλλά τον αναγνωρίζουμε. Σε αυτό το ύψος στέκεται και κάποιος δικός μας, αλλά ποτέ δεν ακούγεται αυτό...
Ευδοκία
Η ψαλτική σήμερα είναι η διέξοδος όσων δεν μπόρεσαν να κάνουν καριέρα στο κανονικό τραγούδι.Και βγάζουν το "μεγαλείο" τους υπό τις ευλογίες των Δεσποτάδων στα άμοιρα αυτιά μας.Αν και δεν είμαι ιδιαίτερα αντικειμενικός μια και η βυζαντινή μουσική δεν μου αρέσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήπαπα-Κώστας
Καθώς το ψάχνω και γω λιγο τώρα, νομίζω ότι δεν προτιμώ το Σκαλκώτα επειδή μου φαινόταν εγκεφαλικός. Όπως ο Ιάνης Ξενάκης ως απίστευτα εγκεφαλικός μου φαίνεται επίσης και δεν πα να λένε οι κριτικοί διθυράμβους, δεν θα πάρω...δεν μου ταιριάζει...ας με συχωρέσουν την άσχετη..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγώ δεν καταλαβαίνω τί βρίσκουν στον Ξενάκη, αλλά πού να το πεις και να μη σε πάρουν για αγράμματο... Στα σχολικά βιβλία μουσικής μας έλεγαν ότι συνθέτει μουσική με μαθηματικά και πάντα αναρρωτιόμουν τί ωφελεί αυτό για ένα αποτέλεσμα που είναι σαν να βαράνε κατσαρόλες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυδοκία
Mπαχαχά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυδοκία μου
είδες τι είναι το γούστο; Άβυσσος αι ψυχαί των ανθρώπων!
;-)
"Η μουσική για μένα προκύπτει ως η γλώσσα των αγγέλων."
ΑπάντησηΔιαγραφήδηλ. η Ελληνική.
Αυτή την γλώσσα μιλάνε οι Αγγελοι μέσα στους διαδρόμους του παραδείσου!
γουάτ αμπάουτ το "ο προσκυνητης" με τον Αλκ. Ιωαννιδη?
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλκίνοος να είναι και ό,τι να ναι!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
Μερικά του κομμάτια καταπληκτικά!
Αυτό που λες δεν το καλοθυμάμαι αν το έχω ακούσει.
Θα το ψάξω...ευχαριστώ που μου το θύμισες, αγαπημένο...
Τα βουνά περναω
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τις θαλασσες περνώ
Κάποιον αγαπάω
Δύο ευχές κρατάω
δύο τάματα κρατώ
Περπατώ και πάω......κλπ
Ανεβασα και το ΒΟΣΚΟ του Αλκίνοου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε συγκινεί βαθιά αυτο το τραγούδι...