Το άνοιγμα της πόρτας
"....Λοιπόν, το στερέωμα είναι αγάπη.
Ποτέ δε θα πέσει..."
Γυρνώ τραγουδώντας.
Στα πόδια μου σκόνη απ' όλα τα έθνη. Απ' όλους
τους πόνους.
Στην κόμη μου στάχτη. Μισανοίγω την πόρτα.
Στο βάθος το τζάκι. Και δίπλα η μητέρα μου.
Τινάζεται όρθια, ξαφνιάζεται, τρέχει.
Διπλώνω τα χέρια μου γύρω στους ώμους της.
Ρίχνω το μέτωπο πάνω στο στήθος της.
"...Δος μου μια τούφα χλόης...
να κοιμηθώ..."
Δος μου τ' άγιο σου χέρι,
να γράψω ένα ποίημα. Όχι με λέξεις.
Όχι πια λέξεις! Μ'ένα μου φίλημα.
Πάρε τώρα τα δέκα κουρασμένα μου δάχτυλα,
κρέμασέ τα στον τοίχο να στεγνώσουνε. Κοίταξε.
Στάζουν έρημο, αγέρα, λύπη και θάλασσα.
Νικηφόρος Βρεττάκος
.................................................................................
.................................................................................
Τα δέκα και ένα κουρασμένα μας παληκάρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟντως στάζουν λὐπη οι καρδιές των Ελλήνων σήμερα.
Είμαστε όμως περήφανοι για΄υτούς!
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα ανών.
Δεν ανέβασα αυτό το βίντεο και το ποίημα για την Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου, παρόλο ότι "κολλάει"
και με την ήττα τους στην Κόστα Ρίκα.
Για να είμαι -μέχρι αηδίας- ειλικρινής όπως το συνηθίζω γενικώς και παιδιόθεν
θα πω ότι είδα χτές μια μικρή συνέντευξη του ποδοσφαιριστή Γιώργου Σαμαρά ο οποίος κάτι ανέφερε για συμπάθειές του στο Δαλαϊ Λάμα (!!!) και στο Φένγκ Σούϊ(!!!) .
Έπεσα από τα σύννεφα!!!
Νόμιζα ότι ήταν κάπως ...τέλος πάντων... χριστιανόπουλο το παλληκάρι, αλλά μάλλον η χριστιανοσύνη έχει γίνει ποοοολύ ντεμοντέ... ακόμη και για τους ποδοσφαιριστές, τελευταία...
Της μόδας προέκυψε ο ...κατειλημμένος, Δάλαι Λάμα-για Όνομααα!
;-(
Από την άλλη, στο λίγο που κοίταξα τον αγώνα
(την περισσότερη ώρα, δεν άντεχα και κοιμόμουνα, στα τελικά πέναλτι, ξυπνησα και κοίταξα και γω το φινάλε από περιέργεια
(όλες τις Εύες μια "κακού λογού" που έλεγε και η μακαρίτισσα η μανούλα μου, περιέργεια ,
μας καταστρέφει)
πρόσεξα λοιπόν τότε, εκεί στα πέναλτι, έναν της Κόστα Ρίκα που έκανε το ΣΤΑΥΡΟ του.
Με τον παπικό τρόπο που έκανε, αλλά..πάντως,, ο αθλητάκος, έκανε το ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ...
Λοιπόν: ΣΤΑΥΡΟΣ -Δάλαι Λάμα:1-0!
Γιωργάκη μου Σαμαρά.
;-)
Να είσαι πάντα καλά, φίλ. ανων.
(Να το ξαναγράψω ένα δεύτερο σχόλιο
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατί το ανάλογο προηγουμενο εξαφανίστηκε περιέργως..)
Διάβασα σήμερα δήλωση του ποδοσφαιριστη Τζαβέλλα της Εθνικής, ο οποίος είπε:
-Η Παναγία ήθελε να φτάσουμε ως εδώ!
Το διάβασα και μπερδεύτηκα.
-Μάλιστα.
-Η Παναγία το ήθελε, ή ο Δάλαϊ Λάμα που είπε ο Γιώργος Σαμαράς της ίδιας ομάδας, χτες στη συνέντευξη πριν τον αγώνα..
Μπερδευτήκαμε, βρε παλληκάρια...
Αποφασίστε, ΠΟΙΟΣ θα υπερασπίζεται την ομάδα σας.
Η Παναγία ή ο Εξω...απο δω;
;-(
Δεν γίνεται να τη βοηθάνε και οι δύο!
Και εγώ είδα ΄τον αγώνα με πἀθος και περηφάνεια για την Ελλἀδα. Τα Κοσταρικάκια το πρόσεξα καλά, έμπεναν στο στάδιο με την προσευχή τους και σταυρούς ενώ τα δικά μας....ούτε ένας εστω για ΄γούρι'
ΑπάντησηΔιαγραφήAνων. των 4:07 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνούμε...
ἐγραψα σχετικά σε έναν αδερφό σήμερα ότι:
-Δυστυχώς
κανείς μας δεν μπορεί (ή δεν επιθυμεί) να καταλάβει
πόσο μακριά μέσα στο χρόνο και στο χώρο
εξ-ακτινώνονται οι αμαρτίες μας(=οι λάθος δηλαδή επιλογές και συμπεριφορές μας)
που μας απο-κτηνώνουν εν τέλει...
δηλαδή που μας κάνουν να απολέσουμε χάριτες(ευλογίες)
τις οποίες χάριτες, σε ενάντια περίπτωση, θα τις απολαμβάναμε πλουσιοπάροχα και εμείς και οι γύρω μας...