Το όνομα- Ξενοφών Βερύκιος

TO ONOMA

Είμαι πολύ μικρός για να χω όνομα
δικό μου.

Όμως, τα καλοκαίρια
ο ίσκιος μου μακραίνει.
Σκαρφαλώνει σε μαντρότοιχους 
και κλέβει ονόματα κοριτσιών
και ρόδα.

Το φθινόπωρο σπέρνω όσα φωνήεντα
δεν έχουν εξατμιστεί
και προσμένω να φυτρώσουν φθόγγοι.
Το όνομά μου είναι διαλυμένο
στις σταγόνες της βροχής  και βάφει
το χώμα κόκκινο.

Το χειμώνα δεν υπάρχω 
και η ανάγκη για όνομα δικό μου
εκμηδενίζεται σχεδόν.

Την άνοιξη κυοφορώ την ύπαρξή μου.
Κλέβω νέκταρ από τις πασχαλιές
αυξάνοντας ισόποσα τη δύναμή μου
κι αγναντεύω στο σύμπαν 
το αληθινό μου όνομα.

(από τη συλλογή
"Των αιωρουμένων ήχων ")

ΞΕΝΟΦΩΝ ΒΕΡΥΚΙΟΣ

εν Πάτραις